Tractatus de usufructu, in quo tam theorice, quam practice uniuersa eiusdem materia, quaestiones & dubia traduntur, enucleantur & resoluuntur. Authore D. Ioanne del Castillo Sotomayor Hispano ... Additis in fine 260 assertionibus, & totidem altercati

발행: 1604년

분량: 969페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

741쪽

τsa estissianarum controuersia furis .

praediorum.f. de pignoribus. ubi expresse probat, iura haec oppignorari nota posse,ac nec conuenire, ut hypothecae sint. Scribit enim in hunc modum: Iura pressiorum urbanorumpignori dari nonpossunt, igitur nec conuenire potest, ut hypothecasint. Econtra vero Iureconsultus Paulus in L edan via. a. arim se quenti. probare videtur contrarium in seruitutibus rusticorum praedi rum, hypothecamque, siue pignus in eis propter utilitatem contrahentium admittendam, qui scribit in haec verba: Sed an via, itineru,amu,aqua . ducitu pi oris conuentio secum habeat, videndum esse Pomponius ait, vis talis pactio fiat, ut quamdiu pecuniastuta non sit, his seruitutibus crevitor νtatur ,scilicus vicinum finduvi habeat, ct si intra diem certum pecunia soluta non sit, vendere eas ricino licet. Qua siententia propter νtilitatem contrahentium admittenda est. Ex hoc Martiani Paulique loco passim atque communiter colligere solant Scribentes in mille locis, urbanast seruitutes pignori siue hypothecae dari non posse, rusticas vero posse.Et hac differentiam inter urbanas& rusticas seruitutes tradunt Gloss. Perb.νtatur. Linedan via. Odo Dedus, Bartoialus, A. ngelus Sc Fulgosius in da is,qui. g.iura pratorum. Caepolla deseruitutiabin urbanorum. capit. a.numer. o.Gomerius in gutem Seruiana.numeris . Institu. de actionibus. ubi receptam &communem sententiam profitetur Iason numer. Ir.Negusantius depignorib-.3. membro. alari.numeris I. Ripa in Lobliga tione. numer. 6.1depignoribus. & cum Culacio secure hanc partem probauit D. Felicianus tractatu de censibus.liis ecundo,capit.quarto,numer.omus.Gloiasa autem in dict. f. nato se in L Isedan via. in superiori differentia firma non est; aliquando enim intelligit ea iura in seruitute constituta, aliquando inconstituenda,aliquando a domino praedii pignorata, aliquando a domino

seruitutis, id est,ab eo,cui debetur seruitus. Quod recte aduertit,&eos casus declarat Nicolaus Bellonus in dict. g. item Seruia .numer.sa.in n.intelligendo tamen iuxta communem Doctorum differentiam. Αccursius ideo 37 putat i diuersum ius statutum inter urbanas & rusticas seruitutes, ne urbes deformentur ruinis, quod futurum crat, si seruitus urbana, verbi gratia, tigni immittendi, posset dari pignori. Nam soluto debito a debitore, talis seruitus cessare deberet,atq; teneretur creditor tignum immissum tollere. Quae ratio cessat in rusticis seruitutib. quae facilius ad suam naturam redeunt,ac in nullo deformatae remanent, si creditor ire, agere, aquam ducere,aut similia facere desierit.Inde ex hac ratione Bartan cin is, qui kritimo. deducit, quod si seruitus urbana eius naturae & qualitatis sit, ut in ea cesset supradictum in conueniens, pignori aut hypothecae dari possit, &proponit exemplum in seruitute altius non tollendi, quae licet urbana sit,

atque Diuili od by Coosl

742쪽

que soluto debito extingui debeat, non tamen propterea urbes de r- mari contingeret.Verum hanc & aliam rationem Accursi erudite confutauit Connantis lib. .d. c. . . nu. . in refc.Accursus putat. On m. a. Confutarunt etiam, & communem differentiam improbarui Ripa,Carolus Moliis naeus, Mudaeus, Charondas, Duarenus, Donellus,& Balduinus, quos in v- num congessit D. Felicianus tib. a. d. c. . nu. 3. Persic eam autem rationem. Pctrus Augusti. Morta I. pari. rit. bills JeruitutibM,ηu.ar. Et vere pro illis fortiter urgere videtur t imprimis, quod, quam rationem Paulus ad- It fert, ut probet, rusticas seruitutcsyiεnori dari posse, eandem trahere & ad urbanas possumus, siquidem quod e diuerso dc urbanis dicit Martianus. de rusticis quoque posse dici videtur. Id autem, ut rusticae seruitutes faciliusquam urbanae pignori dari possint, propter superiorem rationem, vel quod illae facilius quam hae videantur alteri utiles esse, & rusticis alteriusseruitutibus uti magis possumus, quam urbanis, perpetuum non est. Neque enim aut rusticae, aut urbanae omnes sunt unius generis,ut in proposito contra communem argumentatur Balduin.d. c.ιa.col. .in refc. sed diseri

men non remere admitto.

Secundo, quia i naturae pignoris & bypothecae repugnat omnino,pcr- Ispetuam habere causam, cum totum dentur quoad pecunia soluta sit ,.sed iura praediorum, siue seruitutes prorsus contrariae naturae sunt, quae ipso quidem iure, neque ex tempore, neque ad tempus, neque sub convitione, neque ad certam conditionem dari possunt, L .F. servitutibus. & non urbanorum tantum, sed omnium praediorum scruitutes sui natura perpetuas causas habere debent, ἱforamenJ. deseruitutibus Priamorum,Lcertogen ri,1 destruitutibin rusticorum. Quare videtur, quod nullae seruitutes oppugnorari possint, ut contendit Mudaeus dict.cap. qua res obligentur, vel obvata

Tertio, quia i sequeretur ex communi differentia, urbanam seruitutem precario dari non posse, cuius adhuc maior est instabilitas,cum ex voluntate concedentis dependeat, &ad libitum eius reuocari possit, i. r. f. de necaris,cap.rit.erindem titul Quod utique falsum est,quia & urbana & rustum seruitus precario concedi potest, leg. . leg.3. ιθ habet, f.yrecaris,st .deri caris,leg quissepulchrum, 1. de religiosis umptibus funerum. Quo argumento utiantur fere omnes , qui communem distinctionem improbare so

lent.

- Quarto denique, quia i quaecunque seruitus praedii est, ea praedio co- 2 saeret,nec potest, quamdiu praedium apud debitorem manet,seruitus in lium transferri, ut ea utatur: quia non personae est, sed praedii: & praedii ZZZZ 3 . non

743쪽

πὶ a Midianarum controuersiamum D s

tion cuiuslibet, sed praedii debitoris, a quo ipsa separari non potest, tin, si uvi, g. deseruituribvi rastricorum. Quo fit, ut debitor alii vicino eam vendere non possit, nisi una quoque praedium suum distralist. Quam venditionem si praetor non.tuetur, nec pignorationem quidem tuebitur, quia haeres

oppignorari recte dicuntur, quae vendi possunt, lege nona , β. de pigno

ribus.

Praetereastruitus creditori fit inutilis, quippe, quae non ipsi possit desie

ri: non enim personae seruitus est, neque eius praedio, quia alii praedio co-liaeret, a quo inuito domino fundi seruientis in alium transferri non potest. Et ita contra communem, ac fortissme quidem argumentatur Hugo Donellus de pignorabin , dicto capit. 3. columni. reficia. qua sententia mihi verissima. Vides ergo, inter urbanas &rusticas seruitutes vix aliquam differen- 'tiam assignari posse, quae firma sit aut concludens. zz Attamen i Cmaaeius tib.ιs.obseruationum,cap. 6.communem differentiam inter urbanasti rusticas seruitutes non superiori&communi ratione, sed noua consideratione conatur defendere, subtilemque excogitauit inter eas diuerstatis rationem,scilicet contrahentium utilitatem,in qua fundatur Paulus in dict. I. sedan via. non posse consistere in urbanis. sicut in rustiscis. Nam ut seruitutis pignus utile sit,necesse est, ut non solum utile sit creditori habenti praedium vicinum. sed etiam alteri vicino, cui seruitutem 13 vendere possit: inutile enim t est pignus, quod alteri vendi non potest,ι . conuenerit .depignoraritia actione. mulier, C. edi bactionepignoris. Quod in urbanis seruitutibus contingere non potest, quia seruitus, quam creditor habet,vicino usui esse non potest, squidem seruitutis tigni immiti endi ex aedibus ereditoris in aedes debitoris nulla potest esse utilitas alteri vicino,& ideo nullus vicinus id empturus est, & non vicinus emeret frustra/ergo inutile foret huius seruitutis pignus. In rusticis tamen longe diuersa ratio estiquia uno itinere pluribus patere potest aditus ad suos fundos,nee debitoris magis interest, unde alteri vicino utilissimum esse poterit, eaque

ratione ire,agere,aquam ducere, Vel haurire, pecus ducere, pascere ealem

via, pariter poterit creditor, δέ vicinus; & ad hanc utilitatem habuisse r spectum videtur Paulus in dicta lege, sed an via. dum dicit: Qua sententiaρυ-pter utilitatem contrahentium admittenda est. Nec repugnat, eam disserentiam non consideraria Iureconsultis, inter seruitutes urbanas de rustieas

in precario, per textum indicta lege tertia, lege, o habet. ferecaris,ssis nec ris. quia precarii utilitas in via dumtaxat possessionis,ves quas,consistit,h-geprima, cumstrantibM,ss deprecario. Idcirco idem estpossessionis usus in

744쪽

licis & urbanis. At in pignore non solum in possessione,vel retentione. H& in dist actione utilitas consideratur, Me quarta, epignoratim acti ne. 9 in dicta Mesedan m.quod in urbanis obtinere non potest,ex ratione praedicta,&Cui acii sententiam ex omnibus, quos adhuc praelegi, dumtaxat retulit & probauit D. Felicianus de Solis tractatu decensibus, librosin do, capite quanto, numero oct-o, in fine. ubi infert ex ea ad resolutionem quaestionis, quam i tractat ibi ex eodem numero in princip. in seruitutibus , in- 2 quam, urbanis censum siue ius annui reditus non posse constitui, quia pignori vel hypothecae dari non valent, posse tamen in seruitutibus rusticis iuxta communem differentiam superius propolitam. inae tamen cum Omnino tuta non sit ex dictis supra,&dicendis infra, nec etiam praefata re-

lutio certa crit omnino.

Si tamen disputationis gratia i cuispiam vellet Culacii consideratio- 23.

nem admittere, ut communem differentiam defendat, ad argumentum deductum ex dicta lege tertia , 1. deprecario. vltra silperiorem declarationem posset respondcre cum Alciato, distunctionum libro fecundo, capite reptimo. cludaeo , de pignoribus. dict. cap. qua res obligentur, vel obligata desimoqvino. Ad aliud vero argumentum, quod adducit Felicianus,νδιβpra. quod scruitutes neque ex tempore, neque ad tempus possint constia tui, & ad illud respondet, poterit etiam di aliter respondere cum Mudaeo , νbisupra num. . Verum in pune o& rigore 'iuri; superior obseruatio nec concludens est, nec rationi dictorum iurium conformis. Durum enim est, & rationi iuris contrarium, constituere nullam esse seruitutem urbanam, quae vicino utilitatem adL rat, scii t & rustica adferre potest, quoniam seruitutes LAUuis, Ufistulam, i seruitutes ab cumsequentibin, g. deservitatib- urbanorum urbanae quidem sunt, & vicinis utiles esse possunt. In aliis etiam casibus earurum utilitatem eonsiderat Connanus libro quarto, dicto capite decimequarto, numerotertio. Ergo & in riisticis & urbanis eadem utilitas considerari pol rit. Praeterea non indistincte dici potest, diuersam esic utilitatem in urba- . nis, quam in riisticis, ex eo quod seruitus tigni immittendi, vel altius tollendi, credi rori conchina, non potest esse utilis alteri vicino, quia imo similis esse poterit, si animaduertas, seruitutem pignora datam ea lege, ut si pecunia intra certum tempus non solus tur, vendi vel distrahi possit, ut dicitur in sidun m. ita accipiendam esse, yt vicino vendatur illius seruitutis potesta , non adem sui uitus. Ineptum cnim foret cria re, Iur cosultum cog: tasse, vicinum empturum essc seruitutcm in creditoris per

sena manentem, ergo neccile eit intelligere, usum seruitutis pignori datu

745쪽

Controuersiaram tam

creditori,ab ipso pecunia non soluta posse vendi vicino, quae conuentloi ta potest urbanis, sicut rusticis.&econtra conuenire. Quapropter non tum neotherici relati supra, & infra referendi, sed etiam & antiquiores non ulli, hoc est,Ιassion&Gom eZius,ubisupra. M pa in cl.obligatione, n.6. N

affirmant, neque urbanam, neque rusticam seruitutem pignori dari posse, 27 repugnante seruitutis pignorisque natura. Servitus enim tiam rustica, quam urbana, inatura perpetuitatem desiderat,ut supra diximus Pignus vero sui natura ex tempore, & ad tempus constituitur. Deinde, quoniam pignori ea dare possumus, quae in bonis nostris sunt, L qua praedium, C. fres1ου alienapignori datast. Servitutes autem neque in bonis i nostris sunt, ne ue

Ex his etiam dusia redditur cesnasius hactenus improbet eam ) Francisci

Connanit resolutio, siue concordia in proposito dubio. Is enim Commen rariorum iuris ciuilis, libr. .τ .r .aprincip. v que adnumer.s. imprimis tradit, usumfructum&vendi, &quocunque modo alienari, &sic &pignorari posse, quod verum est. At reliquas omnes seruitutes non posse,si iuris ciuilis regulas, & artis nostrae praecepta sequi velimus, quod etiam verum est, ex rationibus ibidem conlideratis, quae non leuiter urgent contra sententiam Culacii supra relatam, & eiusdem Connani opinionem aliquantulum labefactant. Deinde constituit, quod utilitas humanae vitae, quae commerciorum usu magna ex parte consistit, aliud suasit, Vt corum omnium, quae fructum aliquem commoditatemque afferunt possidenti, & venditio sit, & obligatio concessa. Ex seruitutibus rusticis emolumentum percipimus, quod ad alios transferri potest: est enim utile vicino item ut mihi,ire, agere, aquam ducere, & haurire in alieno iando, nec interest eius,qui eam' seruitutem debet, cgone, an vicinus, eo iure utar. Et sic ratio utilitatis communis postulat, ut a summo iure recedamus aliquantulum, & horum iurium cessionem, alienationem & obligationem admittamus. Aturbanorum praediorum iura eiusmodi sunt, ut aut non possint omnino. aut

certe inutiliter aliis cedi, quoniam in sola debitoris patientia posita sunt,

nullumque eius cui debentur factum, nullam operam requirunt, nisi in initio tantum,ut constituantur; quod exemplis probat latissime itidem numero tertio per totum. Idcirco ex dirierentia utilitatis diuersum ius in eisdem constituitur, siue in urbanis aliud traditum est, quia nulla inde utilitas proueniret ad eos,qui contrahunt.Vnde statim numero quarto constituit, quod si rusticae essent seruitutes huiusmodi, ut nulla inde esset futura contrahentium utilitas, nec etiam pignori dari possent: & econtra urbanae pignori

746쪽

Mori dari possent, si eius qualitatis inde utilitas contrahentium es. epe possit, ut exemplis ostendit. Id tamen, ut vides,&superioribus rationibus, di verbis generalibus d. l.si uis vir. repugnat omnino, nec tu re aliis quo praetuta res blutio fulcitur, adhuc potius di concludenter militat Do-

nulli argumentum, adductum supra n.aia .r Ripa vero &Negusiantius lacu relatis supra. Bellonus in L Dem Seruiana,m.13.adflnem, Institutide actionibus. Mudaeus loco siservetito. mediam viam eligendam putant, interpretanturque, non t deseruitute ipsa pignoranda, sosed de commoditate seruitutis loquutum fuisse Paulum in ista Ast an via. ut sic quemadmodum ususfructus vendi non potest, s Usipurant) venditur tamen eius commoditas , ita & seruitutis commoditas pignori dari possit. Qis distinctio nec vera est, nec in dictis iuribus probatur. meritoque displicuit recentioribus, ut constat ex his, quae scripserunt Duarenus

Oa. Nec etiam verum est, quod de usu fructu i dicunt praedicti, cum vendi Ii Possit ususfructus ipse, non solum commoditas, ut capite pi cedenti probauimus.

- Idcirco in tantat dissicultate securior videtur Duareni, Rulardi, Do melli,Balduini,&aliorum recentiorum interpretatio relata supra; seruitutes.inquam,nec rusticas, nec urbanas oppignorari posse. cx rationibus adductis numero decimo octavo, O sequentibis. scilicet, quia seruitus praedio cohaeret, nec separari potest, vel ad tempus constitui, nec ea utendum est aliter, quam concessum fuerit; diconsequenter Marcia nurn indicta lege ,siae qui, 6.vstim.loquutum deseruitute iam constituta,fundoque imposita,quae pignori dari non potest ob se periores rationes, & rationem Donelli relatam supra numer.at. quae fortiter & concludenter adstringit: Paulum vero inlin, sidanm.loquutum csse de seruitute nondum constituta,nec prς-dio acquisita, Iuam praedii dominus creditori pignori dare contendit ea

lege, ut quamdiu pecunia soluta non sit, ea seruitute creditor utatur, & si intra diem certum pecunia soluta non sit, alteri eam vendere possit. Tunc autem licet stricto summoque iure ea conuentio valere non debeat propter superiores rationes,& traditiones communes, tamen propter utilita tem contrahentium sustinetur, ut respondit Paulus indurarie, sed via.

qui non obscure significat, multum interescivirum de seruitute constitu-Αaaaa tauru

747쪽

4uotidiana noni uersiarum furu

33 ta iam agatur, an de seruitute constituenda. Et in hunet sensum ante Duarenum, & resiquos citatos supra accepisse videtur Pauli responsum Bariolus in L .n.s.ssct Uufrussilegat. Baldus in L is qui. & nouissime sic declarat Putrus Augustinus tit. s.ss. est tutibin, -

3 Nec obstat huic linterpretationi, quod Martinus in L L u qui, 6.iura praediorum. non generaliter de omnibus dixerit, sed deseruitutibus urbanis nominatim egerit, unde coniectura stimi potest, aliter de rusticis sensitae. Deinde quod e vestigio deseruitutibus rusticorum praediorum pera duc satiuam, sed, in L Ised an via. subiungitur, quaeriturque, an his pignoribus

conuentio locum habeat, & inquit Paulus, conuentionem propter utilia talem tuendam: quod non diceretur eodem loco per adue aliuam, nisi diis uersum ius in utroque intelligere voluisset Iureconsultus. Qim solo argumcnto, caedis linetione aduersaliua deducto. a praedi et a neothericorum doctrina recessiit Fellaianus tractatu decen M,libro a.capite .numero LPersi culo, qua tamen'atentia. qui tamen non animaduertit unam ac talteram

dissicultatem eleganter perpensam, & optime dissolutam per Donellum

dιcto tractatu, depignorabis o hypothecis,capite Octauo, colamna intia, vesculo, G plarique ornnes putant. O inversiculo, quodauim. Paulum Duarenum his Iecitudo distulationum, dicto capite decimo tertis. qui rectissime annotarunt indicta leges an via. non hoc quaerere Paulum Iureconsultum,an rusticiser

uitutes pignori dari possint, ita ut eas ab urbanis separet; sed illud, an dominus scruitutem constituere possit in suo creditori pignoris loco, ut ex creditor utatur, quandiu pecunia seluta non sit λ Illud vero dominum facere posse Paulus ait, non ut iure ipso valeat seruitus, sed propter utilitatem contrahentium, ut supra diximus. Aduersaliua autem,qua Paulus vitiatur, non eo portinet, ut praediorum urbanorum seruitutes a rusticis separcntur, sed ut doceamur, ipse quidem iura, quae in alienis praediis nobis dobentur , pignori dari non posse. Caeterum in nostro ea constitui posse piasnoris loco, non tantum ut creditor, qui vicinum praedium habet, ea seruitute utatur, sed etiam ut alii, qui vicinum praedium habebit, voluntate nostra eam scruitutem vendat, nobisque vel inuitis imponat in perpetuum. In probationcm vero praedictorum, nempe quod textus in ὀιμον . loquatur de domino fundi, qui temporis causa in suo seruitutem imponit, expendit Donciliis illa verba: Vitalu pactiostat, ut quamdiupecunias- ista non sit, i eruitutibus cre ιtor νtatis , scilicetsi ricinum fundum habeat, intra diem certunt camia soluta non sit, vendere eas vicino liceat quia talis pactio de sexuitute, quae nobis in Pieno debetur, recipi non potcst. Semper

748쪽

enim dominus fundi seruientis recte negauit,se creditori,aut ei cui che rurior vendiderit, seruitutem debere, nec quisquam cui seruitus debetur, seruientis fundi caulam deteriorem facere potest, LMeruisutes, S. νlis. deserui

Ex dictis adhue fiacsse deduci poterit vera di serentiae ratio inter vissam fructum, qui pignori & hypothecae dari potest, ut initio huius capitis probauimus, & seruitutes urbanas & rusticas, quae oppignorari non pos-liint. Omnia enim, quae iis servitutibus impedimento sunt, ut pignori ha pothecaeve dari non possint,minime usu fructui obstant,utpote cum us Luctus non praedii sit, sed per nae, non praedio, sed personae etiam eolia

δ' eat, nonvraedium vicinum requirat, atque ex tempore,ct ad tempus constitui ponit, & sic quoque quoad pecuniam soluta ut, pignori dari. Adolsicus est inseruitutibus, ut ex omnibus in hae materia scribentibus solus Mudaeus annotauli qa res obligentur, vel obbgata intelligam/W, n. nec eon eludit Petri Augustini Moriae ratio Emporii l. p. tit. ιβῶ ι utibin, a. ix.Et de his hactenus quae, ut vides nulli bi erant antea sic explicata.

Vsus fructus, alia seruitus quaecunque, quomodo confund tur, siue qualiter dominii acquisitione amittatur e Vbi nomnulla iura, quae in proposito fiunt, optime & vere enuclean-- tur,& materia haec breuitor, distincte tamen α dilucide, do

claratur.3 ν M M A R I A. . Debitic fusione accessimoieri, quoties creditor debitori, aut λ diues debiaetor creditoris.ccedat. a Debiti amonem aditione urcessione in rerum confundi, sin fili succeda tur,velin parte impartesuccedatur. 's mustacts rius omnium bonorum agere non potest contra heredem uniuersaliter institutum, ad exigeudum, quod ipsi heres testatori debebar, nec νμ uctum

749쪽

ν . a iid a controuersiarum iuro

parte,sam per partes retineatur struitus,non confundetur. ,

ν Uumfactum amitti acquisitisne propristatis est,si rumis proprietatem acqu fieri qua res consobdatio appellatur O.onfusis. . . t Legu si fruin a g. UUuctu.vera ratio rediatur. ν Uinfructus aliam causam esse, qua emturis praciarum quoad c fumnem,

Oderationedfrentiae.

ra rivrietatemfundisi testator pure legauerit, ct eiusAmfund Uufructuariam, heredem scripserit , proprietas nuda costet in tantum rehcta , nec Uinfructus confusio fit, prout hoc numero explicatur, o Lod de Uufructu lagato. HI .

rius beres institutus fuerit,prout iacnu nero explicatur,o Iructuariu- DF de manumissu resament. rara ratio reddituriis Vsumfructum distare astruitutibus rebanorumnariorum o rustisorum, cum herede instituto eo, cuius praedio praedium hereditariumseruit, prassium her ditariam,vel eius pravit proprietaι Ab conatione legatur albi. Servitutes non omnes assitione confundi,prout remisiue explicatum.

ΡRo breui, distincta tamen atque absoluta huius capitis explicatione

imprimis constituere necessarium duxi, debitit coruusionem succes.sione fieri, quoties creditor debitori,aut e diuerso debitor creditori succedit, pertextum in I.nishum, ginctio, Τ desolutionibus. Udebitori,1 meiust ribus,ndebitori, Cod.depactis, ιν. d. doctisomnussu, cum in tris aliis. Ratio est, quia heres defunctum repraesentat, siue hetione iuris eadem persqna censetur cum defuncto, g primo, in Authentic. de iureiurando amorientenastiro. Atqui nemo sui ipsius creditor esse, aut debitoris & creditoris persona fungi potest, lege octaua,ssiastipulam seruoram, lege penultima, Fde receptis arbitris. cum actio dc passio in eodem subiecto non concurrant , capitem . se dein titutionibus. capit. debitum,de Baptiseno.Quod singulariter animadue tit Ioannes Corasius in lege, Papinianus, s deseruitutibus, numeroprimo Ose eundo.qui etiam recte aduertit, quod cum praedicta ratio pro ea parte dumtaxat locum sibi vendicet , pro qua heres succedit, cum non in plus fingat lex ab herede defuncti peribnam repraesentari. uicum amatre, Cod. derrannicatione.glossa in legesecunda. nais,gdepratoriustipulationibus, in verbo x parte,in perficii Med cpotest ALMam sequuntur Bariolus& omnes Doectores communiter; idem Bariolus in lege, fratera fratre, numero trigefinis M .ubi commendat lasonuectura ι.numenν. θ ι s. de cona Meb. & Acit

750쪽

Tractat.de ustusta cap. LXXI.

notabilem idem lason in M. a. f. ex his. numen L f. de verborum ob alisi bis. Dicendum est, debiti actionem aditionet& successione in totum con- Σfundi, si in selidum succedatur, vel in parte , si in parte succedatur, aut d nique tantummodo,quatenus qui successit,est heres pro rata. d. debitosi Uadulta. C ebereditariu actiombin. cum communi resoluta per Ro-landum incons. I.num. εο. versis ratio est. voca. Causcanum de usustinum sieri ructo. numer. 3JώLayρ. qui post Beroum in quast. s. si alicui relictus situs fructus, recte probat, usufructuarium t omnium bonorum agere snon posse contra heredem uniuersaliter institutum, ad exigendum , quod ipse heres testatori debebat nec usumfructum chis, ex ratione praedicta: 'Neminem sui ipsius debitorem & creditorem esse posse, & creditum aut debitum resolutum fuisse. ι, Secundo & principaliter constituendum est, seruitutes praediales iis fere modis amitti,quibus&vsusfructus. Idcirco, ut nemo tiui ipsius se uus esse potest, ita nec fundus sibi debere seruitutem, ut utrumque probat Connanus Commentariorum iuru ciuiludib. .capit.ra. menI. Ex quo re

linquitur, seruitutest praediorum confundi, si iidem utriusque iandi dominantis & seruientis dominus esse coeperit. L.F.quemadmodum servitu-tesvinittantur. l quicquid. in n. g. communia praediorum. cum nemini res propria seruire possit.LHιρωβ. si in ructus peratur. Lin re communi Τdeseruitu- .

tibin rebanorum. Quod intestigi debet, si dominium t utriusq; praedii into- istum quaesierit; nam si pro parte, cum per partes retineatur seruitus, non confundetur. LN pomum. F. al. 1de servitutibusa quu ades. g. r.gdeseruit

moquarto, numer.ι.DLa o. Similiter & t ustis fructus acquisitione proprie, 7tatis amittitur, id est,si fructuarius proprictatem acquisierit, quae res consolidatio appellatur & confusio, quod inter modos amittendi usumfructum recte annumerauit Culacrusmpararit. ad titulum Jqvibvimo ursum s Ius mittatur. folio mihi u. atque elegantissime explicat recitationum sis lemmuni in Mus Digestorum. adlei si tibi. o. g. de Uufructu legato. in principia. ubi allegat i textum in leg. Deruus. a . quibus modu Uinfructus amitraetur. 8ro loco merito scripsit Iureconsultus , quod cum proprietarius at pro noxa seruum fructuario, liberatur a noxali, &extinguitur vias- fructus.. Ratio est, quia cum proprietas sit fructuario quaesita, non potest habere ius in re propria,prout residcbat prius,per textum in LLnifrmum mi ba

SEARCH

MENU NAVIGATION