Tractatus de usufructu, in quo tam theorice, quam practice uniuersa eiusdem materia, quaestiones & dubia traduntur, enucleantur & resoluuntur. Authore D. Ioanne del Castillo Sotomayor Hispano ... Additis in fine 260 assertionibus, & totidem altercati

발행: 1604년

분량: 969페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

721쪽

Ia 4mtidianarum sentrouersiarum Iuris

ct poena evitetur,ride infra, . I. ν Contra tamen exsententia quorundam,de qua vide infra ainanto Nisellicasseratio in hac marem nouiter expcicata. ει Distinctio communis relata supra,nu. .confutatur. i . ra Dom. Francsci Sarn ii consideraria nouam hac materia, noviter overe --, uicta. 13 DOm. Martu Neapolitani conciliatio quadam in superini ius state, nouiter adducta,atsimprobataperauctorem. . Auctor ut totam hanc materiam insiriptorumsententiaι declinetius it mcontrarietura compona nonnulla constituere necessariam duxit. 11 Uufructuarium impune posse,ac iure ipse usu rinum quem habet, e ius usu stu ι alienare,o contra docentes legibin ipsis contrarios existere. ab L.vsufructu,ρ.C.de Uufructu, explicatur, o Pineti interpretatio n-ter confu

tatura

ι infructus cum vendisur, utram ius ipsum Osfructur, an commoditas totum randi intelligaturibi absoluta ct vera traditur resistis, quoruudam trassitu-nes confur rurictres ista melius quam hactenus explicatur. ιι Fabν Acoromiani laborem in hac materia isaram ct mydiatorium, noue confido

tum ab auctore. '

ιρ Uinfructin quare pensnsiit extraneo,cedi vero non possc uti communis Mothoricorum ratio probatur. ao Arν messi, o Martini Monter a Cuma traditiones in hac materia improba

at VIustinusamittitur, ct cumproprietateconsilidatur, eum extraneo cessitur ex sententia neotherisorum quorundamaa Conrra exsententiastisactatiorum,qua ab auctoreprobatur. 23 - Et pro eas rater ac concludenter panderatur rexistim finitur, Institui de Uinfructu. . a , Ius cessum vel translatum ex abqua causa ad cessonarium re sire nequit, pe

nes cedentem remanet.

. as L Uufructus, ε .ssis iure ΔLexplicatur. ab Vsumfructum locariposse,idque latissime declaratum rami M. Ro expedita huius capitis explicatione constituendum eritia primis, quod ususfructus finitur t etiam,sive amittitur cessi ne in iure, hoc est, cum vafructuarius domino Pprietati V- semiructum cedit, per textiis s. t. IV. de υUnin illis verbi

722쪽

capis. ρ. Et cessio in iurei qualiter fieri olim consueuerit, di formam eius Σexplicant Vlpianus, Cuiacius, Hottomannus & Brisenius, ubisupra, Re-doardus ad leges duodecim tabularum.ca't. 5. o dea thoritateruasentum. F.

ει cum Budaro, Sigonio , Gueuara re aliis optime explicat Conciuis noster D.Felicianus t de Solis , & eruditus quidem vir, & propter eximiam svirtutem, assiduamque legendi atqae scribet adi diligentiam quacunque

laude dignusaractatu de censebus.libro a. capit. . numero .. 91. Pctrus Augustinus Morta Emporii t pari. ritiab. 1destruitutibQ.quashon. I.numer. 1.Sed si extraneo t v suffructus cedatur, nihil agi respondet Iustinianus in L f.DL tar.idque variis modis exponi solet per Doctores communiter, qui mire variant in explicatione eius textus, ut constat ex his, quae in proposito scripserunt Arias Pinctius, Ioannes Garsia, Emanuel Mender, & alii, quos statim reseram,& uouissime Petrus Augustinus Moria titul. 6. deser

cededo extraneo nihil agi, respectu eiusde extranei, cui nihil ea cessione quaeritur, agi tamen aliquid ex parte cedentis, & ipsi s is damnosum,quia per cessionem amittitur vlasfructus, & cum proprietate consolidatur, per eundem textum sic intellectum. θιμν fructus. ε . 1 6jure dotium.inver'.quoniam. ubi haec pars ex lententia multorum veluti ressim probari videtur. Dicit enim Pomponius in hunc modum: Quoniam dicimis,v-β ructan a fructuaria cedi nonrisse,nisi domino proprietatis,ct fiextraneo cedatur , id est, ei, qui proprietatem non habeat, nihil ad eum transire ,sedad dominam proprietaturea' um usu infructu . Vnde quamplurimi & maximi nominis authores deducere solent, quod ius fructuarius alienare non potest, nec seedere viamfructum, quem habet, alias amittit eum, distatim cum proprietate consolidatur, &consequenter inter modos amittendi usum Hi-

723쪽

TI . .euotidian Mn controiin sari

ctum, is etiam connumerari debet ex rictis iuribus. ct textu in I Uufracta.H Cod. de Uufructu. in illis verbis : VIufructu matri tua praediorum ct mancipiorum

relicto, tam alienatio quam mammisso interdicta eli. Per quae sic obseruanu Gloss' in dict. ἱ si v fructiu. νerb.ὐ fructum. in dict.6 nituriverb.cedendo REo insumma. Codu. Uufructu. Albericias,Ca strensiis, Alexander, Socinus, Ripa, Iason, Corneus, Alciatus, Loares, Ncgusiantius, Couarruvias, Parisius,& alii, quos congesserunt in unum Aria, Pinelius 3. parti. . Codribi his maternu. numer.33. vescui. glus indict. 9 fmtur.Ioannes Carsia de expensis or

c Verum in contrarium, imo quod ' usu fructuarius possit impune alienare ius usus fructus, vel usum fructum ipsum, nec per alienationem consolidatio contingat, adeo exprcssim nonnulla iura urgent, ut reuerta cauillari non possint;imprimis enim Vlplanus in I.arboribus. s.f. Uructua riussi de Uufructu. id aperte probat. Dicit enim: Usufructuarius relin8frici ea re, vel locare, vel Nntire, velavi mendam concederepotist. Nam ct qui locat, rei Inr ,2

724쪽

eur , ct qui vendit ,sed etsi alii precario concedat, vel domi, puto eum risiatque draretinere usu ructum. Ergo patet , vs ructuarium posse alienare usum fructum, nee ideo amittere illum. Deinde arcianus in I. non nitur. 43geodem titu de Uufructussic scribit: Non utitur Uufructuarius, si nec ipse pratur, necaeamine eius altus,pata qui emit. 3cis f. plane. eiusdem uisic ait: Plane illud inter- est,quodsi vendidero Uumfructum, etiam remptormn natur, videor Uinfractum retinere. Ergo si retinetur utafructus, non reiic titur ad proprietatem Propter alleuationem. Iulianus ellam in Lcui Uuffructus. r. . eiusam tituli. inquit in hunc modum: Cui Uusfructus legatus es, etiam inuetis herede eum eri.traneo Pendere potest.

Praeterea Iustinianus ipsc minime negauit hoc, imo expressim potius .concessit ing. . Institui. derrast habitatione.sic scribens:Minus autem iuru est in .inu, quam iλ sufractu. Nam is, qui funi midum habet Uum, nihil νlterius haberemtelligitur , quam ut olerib*s,pomv,floribus, ctauu ad Uum quotidianumptuur,inecabitus, quo habet, aut locare, ain vendere,anratis concederepotest, cum is, qui Gumfructum habet,bac omnia facere possit. Denique eandem doctrinam aperte docuerunt & alii Iureconsulti in Lin venditionesi.de bonu authoritate Iudicu possidendis. l.Uufructu. 13.Τseruio m Wimonio. l.vltima.Jde Uuru.lsis, qui bona. f.vsu ructus g. epignoribus.ιnecessarisa. f. rigdepericulo ct commodo rei vendita. Ex quibus iuribus , usum- fructum libere alienari, vendi, pignori dari, aut alio inodo distrahi posse, tenuerunt Glassis d. l. arboribus f. r. verb. donare. IJalduinus, Theophilus, Hotto mannus & Myasingerus in d. 6 finitWr. v bi constanter defendit & l

Aliis vero magis placuit , distinguandum esse inter Mumfructum ipsum, aut ius ususfructus,& inter facultatem aut commoditatem percipiendi fructus, ut scilicet ususfructus t vel ius ususfructus nequeat ce- nec alienari, ipse vero commoditas aut facultas percipiendi fru-- Σxxx x ctus

725쪽

alterari aut cedi possit; illa enim diuersa iudicatur ab ipso usu fructu, extinguiturove morte usu fructuarii alienantis , non illius, in quem alienata eL Et sie dicunt praedicta iura contraria conciliando Glod Basdus, Bartolus, Alexander, Antonius GomeEius, Guarruvias, Fabianus, & alii quam plurimi, quos in unum congesserunt Arias Pinci lux L 2.3.part. DI. t. Cod. de bonis mate . numδι. versic. idistinguunt.Larain dict. f.parens. num.bo. 9 bi. & sequuntur Oroscius in I.si tibi decem. g. Ii-. numass. de pactu. Caualcanus de UufructΑmatim reis Io numer.66. in principiosolis bi as . Ioannes de Matienso in dict.ui33.titulat .lib.ssi sinumero II. Hi

ronymus Gabriel in consilio ida. ex numer α inque a numer m voluminea. Quesada diuersarum quastronum iuris.capit.νlti. nam. b. & post longam disputationcm magis probant Ioannes Garsia dict. capit. o. exnumero a8. inque ad

tilan in dict. 6.1. de Uuct habitatione. intelligendo, quod leges, quae permittunt usu fructuario alienare, hoc ei tribuunt, ut ostendant eum plus iuris trabere, quam habet usuarius, qui nec vendere, nec IocarC, nec donare potest commoditatem, quam ipse habet, nedum ius suum ad alium transferre, tisic secrendum eum verum est, usufructuarium posse alienare usum- fructum , si cum. usuario conseratur, vel cum aliis, qui commoditatem alienare non possunt, quam ipse potest. Si vero conseratur usufructuarium cum proprietario, tunc etiam verum est , ipsum alienare non posse, hoc est, ius usus fructus. in alium transferre, quod in sua persona est, eo modo, quo dominus proprietatem alienare potest, quamuis possit eo modo, quo usuarius non potest. Sequuntur etiam superiorcm distinctionemo. Espino influat Glossis. prini Uali. delegato Uinfructus.numer.οι. Peregrimis desdeicommi .asticia. o. nu negoti . Petrus Surdus de alimentu. tιtuLy. quaestioneaa. numero ρ.foseo mihi Barbosa is dict.Linufructu.sssoluto matrimonio. disputans ex numerat. Persicul. praterea. Or ex eadem rati e vique adnumerum decimum. &nouissime hanc distinctionem communem constanter defendit Martinus Monter a Cucua causarum ciuilium Regni Aragonum. decisione 46. per totam. maxime ex numero ar. o numero II. qui inde constia

a tuunt,&in praxi commendant,vi scilicet ' usufructuarius alienans usum- fructum simpliciter, vel ius usus fructus, intelligatur in dubio alienare commoditatem tantum, licet se vendere viam fructum, vel ius usus- fructus dicat, idque ut actus valeat, & poena amissionis ususfructus euutetur. Quod post Baldum, Socinum, Curtium iuniorem, Craucitam,

726쪽

Tractat. de Uusta. cap. LXIX. 'Iν

Ricciardius inc g. m strinum.υ. in tibis verbu. Ioannes Gisiade expensiror meluralismbin, c. ια numero vigesimo octavo. qui supposito pro certo, quod in praxi sit seruanda decisio dict.ί a. . titulo trige op ripartitas. quae iuX-ta praedictim distinctionem debet intelligi. ut ipse existimat ibidem numen

reo. D. Espino Misis a numero θι. iride infert numer. i. quod ii quis hodie vendat simpliciter usum fructum, quem habet, etiam flanteca lege non amittet usum fructum, quia potest venditio veriticari in facultate perci piendi fructus, ita ut interpretari debeamus in dubio de commoditate, &- non iure usus fructus actum. Secuς vero sit vendat uniuersum ius ususseu- sctus,quod habet, vel totum ius ususseuctus,quod habet, vel quicquid iuris habet, quia tunc sumus in claris, domani fesse apparet, voluisse fructu rium ius ipsum riu, fructus vendere, & fit locus dictae legi partitae, amittia. turque vrusfructus, &ad proprietatem reuertitur. QEodin terminis iuris communis docuerat prius Baldus in confisious numeropri-, lumine nurno.&cum Beroto, Viuio, & aliis secure probat Martinus Monter a Cueua iacta decistione quoragesimasexta, numer. decim exto Odecimoseptimo. quis eum in clarissumus, ct ius ususfructus vendi expressum est, praedictam imterpretationem nullo modo admittendam putat. Quomodo ut obiter dixerim saluari poterunt, quae in proposito annotauit: Novellus in lege I.

'prima j soluto matrimonm numero trecentesim exue o quarto. dicens, spe -- ciale esse in concessione v suffructus dati indorem, ut ipsius dotis fauore talis interpretatio fiat, inferensque ad textum indicta lege,s6 ηι2M,1s. ο/ure dotium. iuxta communem eius intellectum, probatum in dicta l. partita, ct in ινμfructusAss Olutomatrimorust. vi in specie earum legum non amittal tue usisfructus, nec seruetvr poena communis sententiae, licet maritus in - restitutione dotis ius ipsum vilisfructus, non commoditatem mulieri ce- deret; idque fauore dotis, ne mulieres modo usufructu carens indotata maneat. Et simile ire cedente pensionem ad limitationem alterius sentcntiae communis tradit Rupeliantis tu ι hirid. iuru, pagina d-entesimas et

Iima quinta. Nam, ut vides aperte, negari non potest, quin aliquid speciale sit in dote iuxta secundam hanc opinionem, quae, cun in claris simus, su-- periorem interpretationem improbat. Sed iiixta primam sentcntiam nihil specialitatis in dote esse poterit, cum regularitor in omni concessione, aut cessione usustructus, praefati authores eam interpretationem admit

tant.

. Verum de scommuni haedistinctione, & erudite, Minerito dubitauit IsPinellus distanuivarte legis prima ,'numero trigesimo nono. ubi contra glos

727쪽

4uuidiana controuersiarum guris

sim&communem opinionem verius existimat, v fructuarium nons

tum commoditatem alienare , sed & ius suum impune distrahere posse. Quod probarunt alii quam plurimi relati supra numerose acto. Deinde falsum & erroneum affirmat, quod communis probat , n ἰm peiura relata pra numerosexto. de alienatione commoditatis intelligenda, non de usuis .ctu, vel iure ipsius upndito. MouetRrautem concludenti & vera ratione,

quod videlicet generaliter loquantur, & sine tali distinctione vendendi v-sumfructum facultatem fructuario concedant. Frustra enim prohiber sur vluseuictuario ususfructus alienatio, si posset ipse commoditatem ali nare: cum idem effectus sequatur, quem non nomina usus frinnus, vel commoditatis considerare debemus: vel re ego considerρ ) male in eis k - bus alienandi usum fructum potestis concessa es et usu fructuario indistincte, si commoditatem dumtaxat alienare posset, atque alienando usum- fructum a iure ipsω caderet. inare eandem distinctionem communem improbant etiam D. Felicianus decensitas, i La. Edio cap. . num.I. Augustinus Morti Emporii dict.titui. 6.1ῶ seruitutibus, quaestione r.numero decimo qua σο.Ricctardius in dicta f. itur,numero trigesimo primo O triges secunda. qui nonnulla considerat, ex quibus omnino dilui possunt ea, quae in fauorem communis scripsit nouissime Martinus Monter a Cueua istisione . .

ix Diluitur etiam ' D. Francisci Sarmieoti consideratio, de quasvranum . MIeptimo. ex iis iuribus. quae adducebamussit adimnumero exto. quae iu- ' distincte probant, posse fructuarium vendere & distrahere quoquo mo- .do usumfructum, quem habet, nec conferunt eum cum proprietario, aut usuario, nec ab illis disti. guunt; & a mente Imperatoris in s. primo iu-situtionum, dersu is habitatione. adeo alienum est, probare distinctionem commoditatis, aut iuris vlasfructus, ut potius probauerit contrarium a perte, in illis verbis: Necylti alii , quo habet,aat locare,cut vendere. Ugratis concederepotest,cum v,qui V studium habetoo hac omniafacere. yerba. cauillari non possunt, nec congrue praefatam interprmationem admit

tunt.

Licet enim Iustinianus conferret usufructuarium cum Ysuario, non tamen diceret,licere fructuario ius suum vendere aut locare, si tantum commoditatem alienare eidem permitteret. Sed & conferendo ius fructuarii

2nm iure proprietarii ad quod nullus animaduertit inquit expressim Iullanus Inreconsulitas mura,cMUM LIMI .F. deus actu. quod is, cui ν- suffructus Iegatus est, etiam inuito herede , m extraneo vendere

728쪽

Quocirca Dominicus t Mariticius Neapolitanus, quem hactenvi in proposito retuor rariarum explanationum ιvris, abr. p. capit. sto. numero quinto. aliter praedictam contrarietatem componit, dicitque, eius interpretatio nem esse, usum fructum non posse alienari in extraneum, ita ut in personae usu fructuarii desinat,& nouus usus fructus incipiat in persona extranei, in quem is alienatio, & hoc modo procedat textus in dicto g. sinitar, inversicus. item finitur. Aut vero loquimur, quando usu fructuarius ita alienat usum mictum, ut perceptio fructuum m penes extraneum, ius vero usu sfructus non finiatur in persona fructuarii , sed apud ipsum remaneat, ita ut in usu fructu finiendo eius vita inspiciatur , qui alienat, non autem in quem fit alienatio, &morte ipsius usu fructuarii finiatur, quia resoluto iure dantis resoluitur ius accipientis , & ha procedant ea , quae habentur in dicto f. primo In Brutinum dersis ct habitatione cum concordansibus.

Verum haec concordia continet in effectu idem, quod communis, quae distinguit inter ius usus fructus. & commoditatem, silum exprimit usus- fructus finiendi tempus, hoe est, ut finiariit morte usu fructuarii alienantis,non vero eius,in quem alienari ri viod etiam supponit pro indubitato dicta communis, nec ullus unquam de hoc dubitauit facto, siquidem v fructuarii alienantis non deberet pliis durare usus fructus, nec propriet rio praeiudicium fieri. Dubium ergo non versabatur in tempore, quo J- suuruictus finiri debebat, sed in hoc, an usus fructus alienari possit, nec ne Deinde textus in dicto s.fluitur. praedictam conciliationem non patitur;indistincte enim dicitur: Vlum fiuctum domino tantum proprietatis cedi posse, quod si extraneo ecdatur, nihil agi. Nec distinguitur, an ita cedatur

siue alicnetur, ut finiatur morte alienantis, aut eius, in quem alienatur, Vtroque potius casu nihil agi dicendum est ex natura cessionis ; de qua

infra. υQuapropter ' ut totam hanc materiam in scriptorum omnium sen- I rentias declaremus,et tot contrarietates componamus, siue, quid de iure verius nobis videatur, n medium proseramus, constitvcnda*Ent nonnulla, quibus dubium hoc in suturum sublatum videbitur, a tem dilucidius &melius, quam hactenus dcclaratum. UImprimis, usu fructuarium impune posse, ac iure ipso usum fructum, quem habet, siue ius usus fructus a lic nare, per in dicta lege,arboribuLAcima tertia, g. Uufructuarius, ἱκοn ptituros. ciui Uuffrust. .ss. de Uufructu. m firmo.Institutionum,de Ua ct habitatione.cuin aliis adductu βρυ nxiner o Iex- D.&authoribus relatis ibi. Dater alios autem libenter probarunt Pinelli

729쪽

ruo tidianaram Controuersurum furis

flore, I. I. de bonu maternu, numero 3ρ. Emanuel Mender in I. cum v net, C. de bonis quae liberis,aparte,numero ιιρ.perficxla,mihi autem mi etiari Felicianus Δ-brosecundo,decensibus, capit. . numero. Oria Emporu t.parte, titulo solo, inseruitutibio, quaestioneprim. numer. ι . O U. Ricci ardius ind. f. initur, numer. 32. Inde consequenter falsam esse, ac iuri ipsi contrariam opinionem existimanti iura,vsuinfructum nec alienari posse, & dcterius quident,eius partis sequaces, non solum alienationem negasse,sta etiam fructuario aliena ii poenam adiecisse, ut inter alios multos relatos supra numero quinto. n

uissime adiecit Martinus Montera Cueuari decs . quadragesima exm

16 Nec contrarium probat i textus indicta lege, Uufructu ρ. Od. de Uinum ubi tam alienatio, quam manumisso ususeucipario prohibetur; nec satisfaciunt aliquo modo neotherici omnes in hac materia s cribentes. Solus Rinellus isupra umero quadragesimo,versiculo,inissimul. respondet, ideo in eo textu dictum fuisse, usumnu9um in aliam personam alienari non pos sh, ut sugnificetur, talem alienationem nocere non debere proprietario, . ruiaeficetus& tempus, quo us fructus durare debet, non attenditur,niis ex persona fructuarii alienantis, & ita negotium ipsum ac ius sic manet. ac si alienatio non fieret. Idemque probat, & latius explicat sed Pinellum tacet) Petrus Ricctardius in dista f. 'itur, numero trige a remtio. verum haec interpretatio non modo nihil facit ad illum textum, in suo effectus talis nullo modo consideratus est, sed etiam violat & d uruit aperte mentem eiusdem , quippe cum indistincte traditum sit, quod usu fructu praediorum & mancipiorum relicto . tam alienatio, quam manumissio interdicta sit. Quae verba euidenter demonstrant,

in eo textu non agi de usu fructuario usumfructum tantum alienante. tunc enim non diceret Imperator, alienationem interdictam esse, quae

tot legibus permissa est , sed actum fuisse , ut rectissime obseruauit Odofredus ibidem de usufructuario alienante usumfructum simul

cum proprietate. Et ita non aduersatur quod colligitur ex textu ibi. Ab nario interdicta est. scilicet praediorum & mancipiorum, de quibus dixerat, ut m praedia in totum alienari non possunt, cres qua I. Cod. de iure dormis. Haec mancipia in totum manumitti, sed tunc seruabitur deciso legis prima, resculo, An aurem UUructuar- , Od. communia de mana si

Secundo & principaliter constituendum est , praecedenti resolutio 7 ni proximum dubium esse, utrum superiorat iura, quae expresse dicunt, ysumsructum vendi, alienari, donari, ac alio quocunque modo distra

730쪽

Tractat. de stum. Cap. LXIX. rar

hi posse, sic debeant intelligi, ut scilicet usitfructuarius possit alienare, donarc&locarcu sum fructum, sicut in emptorem transeat duntaxat commoditas quaedam, siue facultas percipiendi fructus, an vero se alienare termittatur eidem, ut in emptorem transeat ius utendi & fruendi, siue ius allud va ructus primum, quo quisque usitfructuarius constitutus est 3 Et cumia dubio simus, vendito simpliciter usu fructu, quid ex natura i psius:&iuris dispositione inemptorem transire dicendum sit, hic animaduertendum erit, primo, quod fere omniatura, quae alienandi potestatem usu fiuctuario concedunt,praedictam dubitationem non declarant aperte,sed -potius modo denotant unum, modo aliud. Nam indicta lege, a ribus, 63-cnon utitur, Muivsinfractin, g. de Uustum um alisadductu supra Amerosexto. vsumfructum vendi, &aliis modisconcedi posse dicitur g ineraliter, quod non minus proprie intelligi posset de iure ipso usus -- s, quam de commoditate , nisi postmodum expressim dictum esset, riuod usufructuarius venditum, siue donatum, siue alio quouis modo con- .cessum a se usum fructum retinet, &vti videtur, ii ipse utatur, siue is, cui M. cessio facta est. Ex quo denotari videtur, ius ipsum us fructus vendi non posse, nec venditum censeri, cum ususfruetus simplicitervenditur. .Nam si vendi posset, direuera venderetur,&traderetur,nullo modo pon set amplius retineri. Praeterea in lege nec μοι. finalsiss depericutio com modo rei vendita. ex quo scribit Paulus: Interest , utram iis utendi mendi, sus serum tuum', vendia. videretur expresse decisum in fluorem senetu frii, ut ius ipsum usinfructus vendere possit, nisi statim ea differentia Proponeretur, quae ut procedere Possit, ius ipsum remanere penes fru- ctuarium necessarium sit. Distinguitenim idem Paulus iureconsultus,an is, qui solum habet ius seuendi, hoc est, solum usum ctum vendat eum, .ut tunc, si venditor moriatur, extinguatur venditio usisfiuctus . nihilque -debeatur emptori: si vero emptor moriatur vivovenditoreo debeatur 6 4bsfructus heredibus emptoris, quia dum venditor vivit, durat usus t .ctus in persona eius,& sic non potest fines morte emptoris; anverois, qui vendit viam fructum, sit dominus proprietatis fundi, cuius usumsuetum

vendit, &tunc morte vcnditoris non extinguitur vlasfructus vcditus, id seo heres eius tenebitur emptori, morte tamcn emptoris extinguitur, ita

t heredi eius nihil debeatur, ut post alios ratione fundat Martinus Monter a Cuma causeram ciuilium Regni Aragonum decisione quadragesimasexta, ex numero a. cinniribis sequenti . In summa igitur us fructus finis in eo textu morte eius, qui vere fructuarius est Si ergo in prima parte spectatur mors venditoris, hoc est, eius, qui usumstinum, blum venditum habe-

SEARCH

MENU NAVIGATION