장음표시 사용
441쪽
Es circa curam coemeterii de aedis sacrae Editu observanda fuerunt, pro quo alibi semis salarium sem, alibi trientem f. amenti, modii nostratis, d praeterea quoties etiam oblationes vel publice fiebant, vel a privatis, recepta in Ecclesiam
post puerperiem muliere, aliquid panis insculenti, aut ejus loco pecuniolam habebat, quod hodie ubiq; fere observatur. In ossicio Episcopiri pastoris mirum quam Teium Eleges Omnes praetereant praedicationem verbi Psi P divini, tanquam rem vel supervacuam, vel infra eorum curam, ad lectores inferiores clerici 'o
dinis amandandam. Prima de praecipua ossicii ratio consistebat in missificando, ut gentilibus in sacrificanilo, quos de in hac parte aemulati v dentur, qui ex missa etiam sacrificium fecerunt, sed hoc erat commune cum reliquis pastoribus, illud peculiare fuit Episcoporum, primo, ut
templa siccemeteri constitui curarent, sive re. censis a fundamento instaurata dedicanda,
quod non sine magna pompa impensa fisbat, suppeditante Ecclesia sumptus, sive aliquo casu pollutari profanata puta caede sanguinis effusione, stupro, adulterio etc. in integrum GH hi, restau
442쪽
stauranda essent, deinde ut quolibet triennio visitarent Ecclesias, pastores, ministros, ubi deessent, iis praeficerent: Edificia sacra, eorum ornatum, suppellectilem, rationes & reditus re- recognos erent & curarent, defectus Merrores emendarent Tertio, ut praesiderent in judiciis rerum sacrorum, .causas fori Ecclesiastici dijudicarent, de quibus postea Pro hoc decernunt illis leges s. Omnes reditus ex bonis .praediis Episcopalibus, quae sediolim data vel constituta fuerunt, quae ut illa fisci,
id est praedia baculi est edi pastoralis sive dis aut cathedrae dicebantur. 4. Trientem ex omnibus decimis frumentariis per totam dioecesin. Quaedam tamen jura ita decimas dividunt, ut triens semper quidem pastori, es veto reliquus trifariam divi. datur, data Episcopo una, altera Ecclesiae, tertia pauperibus parte, alibi etiam praesertim in tra in boreali, ubi insignis copia & captΗra pisciumiferarum, Sextans vel decima quinta ex halece, salmonibus, vitulis mari nisi pellibus sciurinis. 3.Muletas sive poenas pecuniarias omnibus criminibus4 causis quae in foro Ecclesiastico tractabamur,
443쪽
bantur, quae ingentem summam conficiebant, ut mox patebit, sive totam, ut in quibusdam causis, sive sibi partem ejus cepissent, ut enim fiscus interdum partiebatur cum actoreri territorio,interdum sibi soli vendicabat, ita, Episcopus cum Ecclesia laetore. Habebanti pilaopi suam Tuccham in caede aut vulneratione servi,reverentiae Domini debitam ut ham, de qua supra,4 quoties Ecclesias consecrarent, siaum honorarium lege decretum. Praeterea ubicunq; Rege vel fisco data est saccessio in bona vacantia laici, non extan te vel intra fatalem diem comparete haerede, ibi simile jus eodem in casu datum est Episcopo in bona vacantia Clerici Perinde tantum ubi ex homicidio Clerici aliquid fisco de territorio sive communitati si res ad poenam pecuniariam venit debebatur, Episcopus jus fisci, templum cathedrale territorii occupabatis. Iuxta hos reditus summa quoq; dignatio de o iii cernitur illis, & gradus honoris post Regem secundus. inter Senatores primus. Pompae quoq; eorum leges inserviunt, si quando aut ad Regem, aut in visitationes Ecclesiarum ituri Cibatui Quou: eorum prospiciunt, non tam delicato qui-
444쪽
dein quam largo, tempora enim illa omnem Iaa-titiam, condituras vini maromatam usum ignorasse videntur, contenta iis quae culci suum natale solum ad victum subministrasse. Sed haec de Episcopis Munus pastoris seu Ecclesiae ministri,
leges in eo constituunt, ut cantet, legat, missificet, baptizet, annunciet, absolvat, copulet, introducat, inungat, vigilet, sepeliat, &c.αh u. Cantus Moratio ut plurimum arma lingvariatio.' peragebatur, in quam rem labros temporum, uti vocabant, orabo ter non sine magna impensa Ecclesia comparabat, de quibus leges cavent, ni plures quam ex usu Ecclesiae, nisi ut suo sumpta pastor coemat. In hisce libris descriptum erat , quid singulis diebus dominicis & festis canendum, orandum, legendum esset, & quia totus cultui divino dies dicatus, matutinum xvespertinum te Mihin ς' ς pus praecipue in cantu, medium in missa celebrabatur,undo etiam hodie nomen resinet, Cisoung
Doghmassa/amoiiung. Haec tria praestare pastor
debebat. Baptizatio. Baptismum in loco templi huic rei secreto administrabat,non sine multis quidem ceremoniis, quas tamen leges non tangunt, hoc saltem ut pa trini
445쪽
trini adhibeantur, si foemelsa sit,binae foeminae, α unus ex virili sexu, si sexus virilis,bini viri Liaemuna una.Quaedam leges a viris patrinis exigunt latine Parern kr, Credoric quasi latina lingva quam non intelligebant, plus roboris haberet ad Ecaciam baptismi pro salute infantis quam patriai nativa, sive etiam quod a splendore Uniam imperi de lingvat ejus praestantia plus etiam splendoris
de authoritatis accedere putarent religioni, ideo sacra Roma , nonnisi Romana etiam lingva ut plurimum, praecipue in cantu peragi voluerunt Baptismum tamen non ita loco sacro aut ordini E clesiastico alligarunr, ut non liceret in casu necessitatis comi baptizare, etiam patrinis aut parentibus, absente Ecclesiae ministro, non obstante aliqua spirituali cognatione, quae in hoc casu cessabat. Ceterum cum saepe Ecclesiae minister uno eodemq. tempore vocaretur a diversis ad baptismi
administrationem in infante, aut sacrae caenae tria aegroto, aut ad unctionem in morituro, quaedam
jura praeferunt baptismum, quaedam visitationem aegroti,quod baptismus a Latiis etiam praestari possit, Sacra coena autem non nisi a Chricis; omnia, ro extremam unctionem, ut minus necessariamia,
446쪽
Denunciare aliquid Ecclesiae ministrum in co sacro jura vetant, sub gravi poena, praecipue de re profana aut civili, tantum quinque exceptis casibus, in quarum singulis trina denunciatio vel permissa vel jussa, idq; non e suggestu, sed ante M. res Choriri Templi, ut si I. Decimae redditae non forent, debitores admonerentur de praestandis, sub comminatione exclusionis ab usu sacrae coenae, quod tamen antiquissima jura improbanti vetant, ratione longe potiori, advocato tantum exigedis brachio seculari cum aliqua contumaciae poena. a. Si copulatio peteretur benedictio conjugij, ut sponsorum nomina ederet, ne si quid esset quod indicatum nuptias impediret, post copulationem primum obijceretur. 3. Si Laicus Clericum pulsasset aut verberasset, citaretur pro satisfactione praestanda Episcopo, 'etiam Dinam ad poenitentiam mittendus. . Si dies festus antsupplicationis instaret, ut ejus admonerentur auditores. s. Si quis delatus es et secreti alicujus criminis, ut moneretur confiteri, suppresso tamen ejus nomine in hunc modum in Ecclisiata, mea tale peccatum committi , ortor istum qui se eius oscium obiit 'ut me conveniat, consessionefacta
447쪽
ne ulla id expist, O cum Deo in gratium redeat. Sipost trinam de nunciationem suspeetus ventro nolit, minister Ecclesiae cum convenies secreto rogat, si nec tunc quidem parere velit, adhibitis
duobus testibus liberius admonetur eo usq; ut aut confiteatur, aut per compurgatores objectum crimen diluat a. Crimen privatim confessum revelare Ecclesiae ministrum, grande nefas, nec impune quidem, nisi ut se ejusdem criminis poenae obnoxium faciat reo omisso mi tamen de crimine aliunde comstaret, juvit privata confessio in quibusdam, tria quibusdam non juvit Iuvit in pessuriis compu gatores a poena pecuniaria Episcopo debita, non ,
juvit principalem eum, nec a pecunia, nec a poenitentia publica Nec etiam confessum de adultello, stupro, homicidio, violatione sabbathi, per-juriis vel quocunq; alio crimine, quod quidem esset fori Ecclesiastici, unde poena pecuniaria vel in totum vel in partem Episcopiscessit in adulterio tamen juvit privata confessio, sed si adulteram a se gravidam nesciret,secus si sciret,ut in quoctaq; crimine quod celari non posse . Ceterum confessione facta, absolutio vel
448쪽
privata vel publica sequuta est. Privata auriculam dicta, cum quisq; peccata sua sive occulta sive
manifesta in aurem Ecclesiae ministro confiteretur, quaerens absolutionem. De hac leges fuerunt, quarum modo mentio facta est circa crimina quae celari poterant. Confessio 4bsolutio public iterum duplex erat, una qua omnes poenitentes simul & semel confessi absolvuntur, quod hodie ut plurimum usitatum est; altera qua singuli in cri mine aliquo deprehensi, post satisfaetionem legi praestitam hactenus ab aliqua Ecclesia exclusi , sistuntur iterum Ecclesiae, publice deprecanturi absolvuntur, ad quam poenitentiam ut olim,itari hodie ex ritu veteris Ecclesiae a magistratu politi-Co remittuntur, quicunq; in notorio aliquo crimine rei convictiri damnati sunt . Ceterum hic dissicultas non exigua exorta est inter magistratu
poticicumri Clericos, ut si forte aliquis E. --dulteri vel pessuri in foro politico ex praesumptionibus, juramento Nembdae damnatus, sive ex contumacia, sive quod sibi sceleris istius conscius non sit, nolit confiteri, quid ipsis faciendum sita cum nulla nisi post confessionem absolutio sequi possit, an retinendus sit in peccato, de quo nono satis
449쪽
satis constat, an dimittendus & Dei iudicio relinquendus p quod ut tutius plerumq; clerici se-
Iuxta ab soliationem a confessione, potestas ligandi achri tradita, etiam ad Ecclesiae ministros
pertinet. Excludere ad tempus a coetu Ecclesiae pastoribus permissum, excommunicare nonnisi Epi
cabant. Exclusus Ecclesiam convenire non potuit, nisi ut missa caderet, in cujus pretium Ecclesiae tenebatur Excommunicatus vero nec hominem quidem christianum convenire debuit extra
Ecclesiam, si tamen post missam inchoatam in templum intrasset, non vi abduci potnit, nec mis sa propterea coepta relinqui, non obstate ejus praesentia. Molliebat tamen peccatum suum,si quatumvis cetera contumax, a Creophagia tiorestitu sive esu carnium LEcclesia se abstinuisset AG quibus in causis exclusio vel excommunicatio admissa Inim poenitentia scilicet& spret' admonitionibus pertinacia peccandi' debuisset quidem, nec tamen nisi in genere memoratur,ex causis quq fori essent Ecclesiastici,ac sic tamen ut in quibusdam criminibus, puta fornicatione vel stupro, in
450쪽
quibus libertas cico motivae est, perseverantem i, non modo non arceant ab Ecclesia, sed etiam privilegio adversus pastorem muniant, ne consessus exterminetur, tanta indulgentia adversus peccatum coelibatui clericorum familiare . In quibus ergo causis praecipue exclusio Mexcommunicatio excercita Si decimae non praestarentur, si condemnatus ad poenitentiam, non subiret, si quod pastoris esset aut Ecclesiae, non redderetur. In hisce causis hoc fulmen vibrabant excludebat primo pastor non nisi tamen ex Episcopi
consensu; si exclusus intra annum peccatum non
emendasset, excommunicabat Episcopus, si nec tunc quidem poenituis et, secularibus judicibus ad supplicium capitis traditus est. Nullam enim esse efficaciam clavium Petri, nisi gladius Pauli a cessisset, quem non inutilem sentiebat tam in promovenda quam confirmanda religione . Itaq;
Reges quidam Nora egia sub initio Christianismi
quosdam quos praemiis dbargumentis invitare non poterant ad fidem Christi,vel vivicomburio,vel suspendio aut submersione, vel exoculatione 3c mu tilatione membrorum puniebant, quibusdam vi. VOS serpentea ingerebant, quo nomine haud scio