Joh. O. Stiernhöök De Jure Sveonum et Gothorum vetusto. Libri duo ..

431쪽

quod verbum hodie inusitatum sangὶ inem mittere, sive Uvinepticiare,ssignificat, 'lomatir vir anguinis acrificulum sue etiam arusi rem designat, virum scilicet qui vel victimas Diis dabat aut offerebat, vel ex earum inspectione etiam divinabat, ut Etrusci apud Romanos. Tria vero habebant anniversaria pro sacrificiis festa primum paulo ante solstitium brumale pro annonai frugibus Cereri, vel Veneri Deae alterum & summum paulo ante

aequinoctium vernum, in mense Februario, pro fructibus de reliquo terrae proventu, communiter Vero pro publica omnium salutes, ut verisimile videtur, summo Deorum horo. Tertium circa solstitium aestivale pro victoriis adversus hoste, Mar. ii de Mercurio nostro ithino , praeter hoc, triennio quoq; etiam novennio quolibet , convenerunt magna festivitate quasi ubilarum concelebrantes. Sacrificia, ut ante letum,cruenta fuerunt, boves&,quod Scythicam Tigine arguit, equi,interdum etiam homines, praecipue pueri de juvenes, sed raro, nam nec apud alias genteS,praecipue Eor . os, infanda haec sacra, nisi summa urgente necessitate in usu fuerunt. Carne vero equina de bovina,

ni delicatissima, de ejus pinguedine Vescebantur,

432쪽

de in epulis hisce publicis caeci pu consistebat eo.

rum cultus: Locus autem huic cultui erat praeci paὸς sua, ut ante memoratum, toto Septentrione celebris Lucos tamen ubiq habuere, qV Vel cri numinibus, vel in quibus sacra numinibus hebant, quorum memoriam vix tot seculorum cursus plane abolere potuit, quo minus adhuc hodie superstitione quadam a multis recolantur, ideo jus antiquum, dum sacrificia prohibet, etiam fidem lucis detrahit, enuei tam fundoni sed haec gentilitia sacra mittamus.

ima , Cum autem lux Eνauebi affulsit, venit religio

prim 'νδ ia . quaq. puritatem fontis retinen , quo etiam propior scaturigini , eo simplicior. Longius diducta aliquid ex pruriginea remulatione ingeniorum,tanquam ex limo,turbulenti trahens,varios in canales diffusa, multum ex spirituali sapore amisit. Statim enim post tempora Apo solorum varietas haec opinionum coepit , in tanta diversitate regionum populorum in partes tum est, . Circa sensum de Deo persona Sali ut

2 iti '' ris, plerisq4 quid Chrinus esset, magis quam quid nos esse vellet,sollicitis: deinde quoad Dei cnitum:' religione jam tuta & in honore sub Christianis

prinis

433쪽

principibus, antisti cs ejus, riti ne simplicitate

praedicationis apostolicae, nud te sacramentorum administrationis religio vilesceret aut etiam periret eam certis quibusdam ritibus xceremoniis circumvestire aut devincire coeperunt, vel ad normam sompam Ecclesii e veteris testamenti, vel ad morem dc similitudinem gentilium , sive quod alternante tunc pagis mori chri ita ii in sub similitudine quadam externorum rituum multos induci ad Christiana sacra posse putarent, sive quod eam sic ornatam melius rudi plebeculae placere sibi persuasum haberent, quae specie externorum magis' iam re ipsa ducitur. Ad haec lapsu temporis plura adjecerunt, ordines, regulas vota

monasticorum prohibitiones ciborum,ca libatum clericorum,tum venerationem imaginum invocationem Deiparae matris sanctorum, quasi ejusmodi opero .cultus inventione, Deo nostro,

supra id quod ipse jussisset,aut etiam contra quam jussisset vel invito gratificarentur, quae nunc mea morare nostri non est instituti, quia nec multa de his nisi incidenter in legibus nostris Ecclesiasticis praecepta,in quibus tamen sibi adeo antistites placuerunt,ut paulatim juxta as urgere, munia magi-

434쪽

stratus politici in se trahere, 'antum authoritatis sibi vendicares, ut ad extremum, non modo ut Reges gentium,sedri supra Reges gentium dominarentur , passi se non gratiosos tantum, sed sanctos vocari,contra quam ex stituto religionis Salvator noster eos esse voluit. Atq; hic erat religionis & Ecclesiae Europaeae status, cum aliquandrupost Caroli Magni tempora religio ad nos venisset per Germaniamin Angliam,hiis accessionibus nescio onerata magis an honorata. Verisimile tamen est non statim hunc cultumi novorum rituum apparatum cum religione venisse, qui aliquandiu post,magis in praxi quam libris, invectus esti in . Vetus. In quantum ergo leges nostrae Ecclesiasticae his deferunt, has breviter attingamus , quia cum iis quae cum commodo Ecclesiae latae sunt, conjun- Piscepta guntur. Nam qVOd cultum numinis attineti vis ecte e de praeter DEUM ipsum hominibus praescripserit, vis cum veritas ipsa asserat e frustra coli mandatis iustitutis homirum. Religionis ergo cultus divini praecepta ex sacrarum scripturarum codice

externa petenda,quae ducent ad Veram Vitam. lata a.

rui, praeterea multa etiam sunt praecipue circa ex mi sui terna,quae ut dixi, Cum commodo religionis ordi nari

435쪽

naria constitui pos uni, quorum cura, ad cultus divini propagationem,non minus ad Reges quam religionum antistites,imo vero praecipue ad Reges pertinet, ideo de iis ad ductum juris antiqui paucis

agendum est, praecipue cum ex iis multae leges etiam hodie utiles observentur, ut si dicatur . De Ecclesiae sive Parceciae alicujus constitutione, templi aedificatione, consecratione, ornatu reditibus, ministris et De Episcopis xlericis eorundem ossicio, sustentatione, praeeminentia de dignitate, Q. De foro Ecclesiastico Mesus causis. Templum fundares erigere, sive Ecclesi- ζ' 2Pam aut coetum constituere,qno certo loco ad sacra S templo. facienda Conaventur, juris fuit olim mere Episco palis ab anno iaps usq; ad reformationem, videtur tamen antiquitus inter re alia, sive reservata

Regis censitum, Ronungar stes Ridrato bi: ggia; unde nec hodie absq; scitu atq; permissu Regis id

facere Episcopis concesssum, cujus ut alia absint , scire est divisiones& districtus territoriorum,propter reditus fisciri justitiae administrationen ita, . Ceterum jure lociri coetus impetrato, vel privatis aedificare propria impensa concessum , sub spe juris patronatus, vel omnibus pro ratione

436쪽

virium xconditione uniuscujusq; imperatum iubpoena pecuniaria, quae tota Eccletiae novae cessita, utpote a membris ejus, qui ideo jus patronatus antiquitus habuisse videntur in elagendo pastor . o natu,ta. Templo novo matus debebatur, qui prat. Ηοἶς eipue consistebat, in campanis, in vestimentis sacris, quibus vel altaria vel ministri Ecclesiae, quoties sacra facerent, ornarentur. In Chrismato corporali sive patella, calice, baptisterio, quae a. cramentorum administrationi inservirent, in cere-is,candelabris,thuribulis,in libris ritualibus ian- tui factis, nulla prorsus mentione sacrorum Bibli

i Reditus autem Ecclesia quibus vel ejusmodi

ornatus comparari debuit, Vel templum ipsum reparari conservari, consistebat primo in decimis ex omni frumento, quarum trientem Ecclesia sibi vendicabat, ut postea dicetur. Deinde in mulistis quae ex causis fori Ecclesiastici dabantur,praecipue ubi in Ecclesiam peccatum erat,major tamen pars Donationes Episcopis cessic Tertio in donationibus4

gatis quae deVOti hommes taciebant Licuit enim

utiq; impias causasqVantumlibet Ecclesiae dare ex bonis acquisitis, etiam invitis haeredibus, ex avitis

437쪽

vero fundis, ipsis nolentibus, non nisi decimam. His Ecclesia bonis praefecti dabantur tutores seu Praefecti defensores, Alorctioivdriande qui providerentne bona Ecclesiae alienarentur aut dissiparentur, sed sarta tecta in usu, possessione Ecclesiae,

in ornatum ejus conservationem permanerent.

Post hoc ergo de religionis& Ecclesiae antistitibus dicendum, eorum surisdictione, ac primo quidem de clericis in genere, quinam eo nomine veniant, quaenam eorum privilegia Iura antiqua discrimen quidem inrer laicum cum faciunt, sed quinam Clerici dicendi sint, quae eorum privilegia, inuinam iis gaudere debeant, non satis enucleate tradunt, nisi in quantum ea ex iis, quae porro dicenda sunt,delibasse sustecerit. Sub clericorum ergo nomine constat non Episcopos tantum canonicos, presbyteros sa-

flores, quicunq; iis a sacris in ministerio sunt, sed etiam Monacsios, monialesi scolasticos in- te lygi, qui haud ita pridem, discreta ab aliis Vestium forma, Diaconi,dlcanar nuncupabantur, quod nomen etiam hodie retinent . Differentias erpo . Varios Clericorum or ordires dines sub his ura antiqua Vel ignorant, Vel Pra'-

438쪽

tereunt, uni Ecclesiae binos tantum ministros a signant, Pastorem dc AEdituum sive itimum illum ut sacrorum praefect um Lad ministratorem hunc ut custodem templi, feriarum funerum, campanae pulsu, nuncium. illius ministrum in expediendis externis, quae inserviunt cultui divino sacris utrumq; vocare Ecclesiae jus fuit, sed vario antiquis more.Omnia tamen jura in eo con/ria. sentiunt, quod ad Ecclesiam pertineat e Ieetio constitutio praesentatio pastoris, adipiscopum vero confir- matio, nec fas fuit eam repudiare, quam omnes cuperent, nulla meritorum personae habita ratione, nisi commodo .sustragio eclesiae juvaretur Esse enim pastorem propter Ecclesiam is, non Ecclesiam propter pastorem. Si vero Ecclesia aut non consensisset in unum aliquem, aut intra certum tempus non petiissset, Episcopi fuit providere ei pastorem, constituere quem- R. tu si .. ς; nq, Vellet sive vero constitueret sive confir maret,haec in candidato requirebantur . ut literas haberetri documentum ordinis, consecrationis ixtobrest et ut doctrina aliqua praestaret Studin tutis fans . . ut aliqua aetate morum gravitate esset, rasi yopsing.

439쪽

Comministros Ecclesiatum, quos hodie sacellanos nominant, jura antiqua non tangunt, lante reformationem vix est ut inveniantur ruri pastoribus additos fuisse adjutores, praecipue cum caelibes curis donesticis pastores non magnopere implicarentur, nec ea etiam olim esset Ecclesiarum magnitudo, aut etiam multitudo, cui non sussiceret unus Ecclesiae minister in expediendis sacris, cum non fatigarentur explicatione aliqua

textuum sacrorunt a.

Circa Electionem Edilui, Ecclesia eligebat& praesentabat pastori, quem nisi confirmare vellet habebat enim suum votum poterat album constituere, sed suo periculo, factum enim ejus praestare tenebatur, siquid damni ejus culpa, a des sacrauci furto es incendio aecepisset, quod labi aedituus resarcire non poterat, de suo pastor supplere tenebatur, alibi tamen cum pastor, Ecclesia unanimi voto in aliquem consensis Ient, utraq; faetum ejus praestare tenebatur Pura

Gothica, quoties pastoratus vacabat, ut in omni alia eleetione judicum magistratuum, tres eligebant & Episcopo praesentabant, ni unum ex iis, quemcunq; vellet, confirmaret, totidc etiam

440쪽

tim in locum Editui amissi pastor praesentabant,

ut suo arbitrio in unius eorum confirmationem uteretur. Huic pastor claves templi Maedium sacrarum, pastor Ecclesia tradebat. Erat ergo

ejus ossicrum, ut id primum dicam, fores at disfacrae, de quae ei adjecta fuerunt, reserare de claudere deinde campano pulsi unde nomen apud nos invenit, ut Campanarius dicatur horas precum singulis diebus d conventus festis riatis significare, deniq; si quando funus aliquod terrae demandandum esset. Ad alia campanarum usus non fuit, nec alteris nisi Editui consensu iacitum pulsare sub poena aliqua Tempore vero incenditri hostilis invasionis, etiam aliis impune

concessum tertio comitari pastorem aut minustrum Ecclesi ei deferre secum res usui sacramentorum destinatas, quoties vel aegroti visitandi essent, vel infantes baptizandi Quarto, arcere vulgus profanum a contactu rerum sacrarum . Gravi mi uicta plectebatur Edituus, si quis chirotecas, capitium, arma aut aliud quid altari imposuisset, siquis manum aut digitos immisisset in baptisterium, infante aqua sacra abluto. Haec ex legibus Malia ex arbitrio mandato ast

ris, circa