장음표시 사용
131쪽
Anno revisens aequor Atlanticum Impune. Me pascunt olivae, Is Me cichorea, levesque malvae. Frui paratis, & valido mihi, Latoe dones, &, precor, integra
Cum mente: nec turpem lenectam Degere, nec cythara carentem. 2o
v H. Impune, i. nullo vitae perieulo. Apte initio bositum . pars Carminis scripta stilo . invidi & calumniatores dictitabant, Horatium adhaerere tedulo Maecenati, ut pluribus fortunae bonis cumularetur, ideireo callide modestiam A abstinentiam suam palam facit. Alloquitur Apollinem, quem ea orat , quae retuli. paucis ea precatur, S subinita animo, ut decet. Ur dere, eum Epicuro repente Vale di issς . - , . V. 18. τα precor instantis est , quam concinne politum ἰ ut significet deo, sibi maxime cordi esse mentem sanam.
Rogatus Seculare Carmen scribere, bram suam
precatur , ut cantus argumento pares
fibi suggerat. Hostimur. Si quid vacui sub umbra
LulI- Augustus Horatium ad eomponendum feeulare Carmen deligit, di ita testatur, eum esse Lyricorum Poetarum Prin is eidem . Poeta sensit , quantae hoe sibi laudi seret , utque talato muneri aeque rei ponderet ad Lyram suam se convertit, opemque postit . . . sU 1. Falso Daeterius active accipit poscimur, quod nul- ouam reperies. Initio statim Poeta ostendit, se velle promte mandatis parere. Vacui, i. nullis negotiis praepedita . Qua
versus facit, nullis liis rebui distincti vult.
132쪽
Lusinius tecum, quod & hunc in annum Vivat & plures : age dic Latinum,. Barbite, Carmen, Lesbio primum modulate civi, Qui ferox bello, tamen inter arma, Sive iactatam religarat udo, Littore navim et
Liberum, & Musas, Veneremque, & illi
Semper haerentem puerum canebat, Ioi Et Lycum nigris oculis, nigroque Crine decorum.
O decus Phoebi, & dapibus supremi, Grata testudo Iovis, o laborum Dulce lenimen, mihi cumque salve rue
Rite vocanti. V. a. auod oe hunc &e. opponitur-Iusimus . Videtur
Horatius quaelibet alia sua opera i pernere praeter Carmen , ruod Augustus postulat. Hactenus , ait, lusus poeticos pro-uximus , qui ad breve tempus mulcent animos, nune opus est . praestantissimos versus facere, qui aeterna hominum meis moria digni sunt. Quod refertur ad Carmen. U. s. Eligit tanquam exemplar Alcaei lyram . modulate .
passive . c V. Ind. --r. U. 6. Subauditur sυe . v. q. Religo duo inter se eontraria significat, nempe βι- ωere, abstrahere , & ligare . Secundo sensu hic accipitur . Horatius enim tumultum armorum opponit quieti , qua ille fruitur, qui, emensis maris periculis , ad littus adpellit. V. Ir. Huius Ignoti iuvenis Iaudantur oeuli , & eapilli nigri, duo forma praestantissima apud Veteres Lycus erat , cordi Alcaeo, ut Batyllus Anacteonti, Alexis Virgilio, Ligurinus & Lyeiscus Horatio.
v. 1s. Cumque , i. quumcumque , quandocumque . quotiescumque. Salυe pro fave . inusitatum est . rite pro ritu. religionis vox, quae denotat caeremonias, a cultu exteriore
133쪽
Ne doleat, sbi rivalem juniorem a Gl
A Lbi ne doleas plus nimio memor
Immitis Glycerae . nec miserabiles Decantes Elegos, cur tibi iunior Laesa praeniteat fide. Insisnem tenui fronte Lycorida 1
Elegantisssimum sane est hoc Carmen, quo solari debebat Horatius Amicum suum, Poetam tam Insignem ob morum instentique suavitatem. A . U. a. Est illa eadem Glycera , quam postea Horatius samavit ad senium vergens, Tibullo fortasse jam demortuo Hine colligere licet multas Tibulli elemias temporum iniuria periisse, nam in iis, quae adhuc exstant ne verbum quidem de Glycera, nec de necessitudine quae illum inter αHoratium intererat. In Sp. 4 lib. I. Albium vocat suorum Carminum iudicem. miserabile . h. e. flebiles , querulos . U. 3. Horatius allebat annum aetatis 4s , vel 46, eum Tibullus obiit 44 circiter annos natus. Dacterius Criticorum fere omnium consensui repugnar, dum asserit. TibuIlum obiisse anno aetatis 24. Licet igitur Horatius hoc Cv-men multo ante Ep 4. lib. I. scripserit, non ideo consequens est. hae voce iunior fgnificari non posse rivalem juniorem aetate , sed amore illo . Praesertim cum τὸ iunior dumtaxat de aetate dici possit. Sensus est: si quis junior rivalis te depulerit animo insidae Glycerae. V. s. Apud Graecos & Latinos frons brevis,& nares non nimis apertae erant partes inclytae sermae. Matronae partem frontis obnubebant fasciolis, quas Arnobius vocat nimbos. imminuere frontes nimbis . ' Virgilius nomine Lycoridos non intellexit Cytheridem libertam Volumnii , quae Antonium Tribunum in Gallias proficiscentem secuta est . Nam Antonius fuit tribunus anno το*, & Ecloga ro, qua Virgilius Asinium Gallum amore insaniontem fingit Lycoridos, con
134쪽
Cyri torret amor, Cyrus in asperam Declinat Pholoen i prius Appulis
Iungentur, capreae lupis, Quam turpi Pholoe precet adultero Sic visum Veneri: cui placet impares io Formas, atque animos sub juga ahenea Sacro mittere cum ioco.
cinnata est anno 7r6. Ex quo colligitur, illum Asinii Galli rivalem non potuisse esse Antonium , sed alium civem Romanum, qui in Alpes imperatum abiret .c Differt. De l' Ab-Souehaye. Eo tempore . quo Lycoris civem istum Romanum secuta est , Tibullus agebat annum aetatis Es , aut as. igitur rivalis Tibulli poterat esse junior , & illa Virgiliana Lycoris eadem ae Horatiana. sertasse enim illa tribus eireiter annis post Romam cum illo cive proiecta est, ct Cyri amore capta. Nisi sorte Cyrus fuerit ille civis Romanus, quem prius secuta est. Si ita se res habet, hoc Carmen exaratum est anna Tis, aut 72a.. Sed Cyrus neglecta Lyeoride declinabat in Pholoen, & Tibullus in Glyceram. Idem Tibullus amavit Pholoen , ut ipse testatur . Cyrus idem Tyndaridem , dum Horatius aetate provectus Glyceram rIgitur Carmen 18. huius libri multo est isto posterius. v . Convenit inter Horatium & Tibullum de ingenio duro, aspero , superbo Pholoes . v. q. Vocat Cyrum hominem superbum, obscoenum, en serum . adultero, i. amasio. V. io. Sis visum superis. Hoe dicendi modo utebantur Veteres , quoties causa alleuius facti Iatebat . Impares in amore sunt animi, cum inter se dissident. u. Ia. Venus crudeliter agit, quae gaudet sub iugum ligare duos animos, quorum mutuus amor non est. Ad rem
Pan amabat Lho vicinam, Satyrus vero insane deperibat Lydam,
135쪽
I plum me melior quum peteret Venus, Grata detinuit compede Μyrtale Libertina, fretis acrior Adriae Is Curvantis Calabrin sinus.
Quantum Echo Pana , tantum & Satyrus Echo urebat, Et Satyrum Lyda; sic amor per vices flagrabat. Quantum enim ipsorum aliqnis amantem oderat, Tantum & ipse amans odiosus erat , & patiebatur vindictam . Haec ego documenta narro ab amore alienis, Diligite amantes, ut, si amatis, redamemini. V. Melior , i. amica minus crudelis, dulcior. V. I4. MFrtale est verum nomen Libertae glareae. V. io. Quibus sinus maris curvus est.
Ficta Pal; dia Deorum pro identiam prorsus
PArcus Deorum cultor & infrequens, Insanientis dum sapientiae
Con- Epicurus omnia a fato pendere , Deosque nihil agere asinserebat, quos tamen habita ratione temporum colebat, ut se se conluetudini accommodaret, & populi invidiam vitaret . sed intimo animi sensu irridebat . Poeta noster illius Philosophi assecla fortasse aliquorum stoicorum importunis v cibus commotus simulat se hanc Epicuri sententiam abiurare, sed smulatoris personam diutius gerere nequit, ioeatur que lepide, dum serio agere videtur . Hue igitur spectat praestantissimum hoc Carmen , cuius princeps laus est ancipitem detinere Iepentis animum usque ad finem . Id sane adeo sagaciter agit, ut vel aeutissimorum virorum intelligentiam effugerit. ratio concludendi Carminis, infirma rationum momenta ad depellendum errorem adlata , curiosus ambiguarum vocum uvis aperte declarant ironiam . Ita
Blondellus Horatii mentem assecutus est et Mata, & alii
errant , qui Poetam ad Deorum cultum vere conversum fuisse putant.
V. a. Stoici sententiam Epicuri tanquam laudam ex K
136쪽
Consultus, erro, nunc retrorsum Vela dare , atque iterare cursus
Cogor relictos. Namque Diespiter Ιgni eorusco nubila dividens,
debant. insanientis. sed Epicurei tanquam sapientem amis plectebantur: . Callide illas duas voces coniunxit, ruae sibi invicem' adversari videntur. sertas estoici nomine apientiae philosophiam intelligebant, & Epicurei Sapien
V. 4. Relegendo cursus iterare. metaphora a viatore petitur, quem via fefellit. statim ac ille errorem sentit , retrocedit, usque dum eo redeat, unde error incepit. v. s. Octo reliqui versus magnifici sunt. Qui vis Stoicus tam nobiles imagines, numeros tam divinos, dicendi formas tam animatas admiratus facile putaret Horatium ingenue se totum colendis diis tradidisse. sed fallitur . omnia in ambiguo posita, & specioso apparatu circum vestita. Salistem propositae rationis leve pondus suspicionem movere debet, Horatium illo eloquentiae ornatu ora sublinere voluisse Stoicis, & longe a mutanda opinione abesse. U. 6. Nubila dividens fulguribus . V. 7. Per purum , i. aera. Blondellus & Dacterius eon. tendqnt Horatium voluisse indicare Stoicorum opinionem duobus illis versibus plerumque M. ut eam opponeret Epicureorum , duobus velfibus comprehensae, namque Diespiter Se . sed hae duae sententiae minime apparent. cur enim non dixit per sudum pro per purum t Lucretius ut neget, Deos habere rerum procurationem , ait neque sonitum fieri sereno coelo, neque fulmina miti et nee fit enim sonitur caeli de parte fere ἰ ct alibi: nam coelo nulla c fulmina fereno, nee leviter densis mittuntur nubibus unquam. Horatius igitur Epicureus idem eum Lucretio sentire debuerat . Nisi forte accidit, quod aliquando accidisse probant nonnulli phy-sci, nempe fulmen e terra natum, cum coelum esset sereis num , quod portento smile est ; & idcirco terrore captus Poeta deos fatetur esse, quippe qui putarit coelo sereno fulmen emissum. crederem tamen, Horatium iocari, & irridere hanc opinionem postremam, licet serio videatur eam proserre . Rosellus ait his verbis significari tonitru , quod veteres putarunt inici ex curru Iovis coelum percurrente, di regionem aetheris altissimam, di nubium expertem et per
137쪽
Egit equos, volucremque currum r
Quo bruta tellus, & vaga flumina, Quo Styx & invisi horrida Taenari io Sedes, Atlanteusque finis
Concutitur. Valet ima summis Μutare, & insignia attenuat Deus, obscura promens. Hinc apicem rapax Fortuna cum stridore acuto Is
Sustulit: hic posuisse gaudet.
puriam . Insolita quaeque naturae' monstia non indueebant Epicureos ad fatendam deorum Providentiam . Hor. S. s. lib. r. id declarat. Deos didici securum agere aυum , de quae sequuntur. . V. q. Bruto, i. ponderosa . immobilis . metaphoriee . Plinius ait: flumina bruta Se vana, ut significet ea in mente truntum suisse Augurum. V. ia. En Carminis enodatio. Fingit se deos nostere,& vereri. omnipotentiam illis tribuit. praeterea ne eorum indolentiam perturbet, adscribit sorti rerum eventus . animadverte curiosam ἀμοιβο ρο αν in v e Deus. Quivis Stoicas eam reserret ad me Diespiter . sed in mente Horatii solus deus agendi compos est natura, quae sortuito atomorum
concursu omnia Creat. U. i3. Haec vox insignia comparatur eum obscura .
V. x4. Pulcherrima est haec imago, & poetica . In tribus his postremis versibus se Epicureum declarat. V. x s. Hic stropitus repraesentat quam aptissime illarum aedium magnarum casum , quas violentus sortunae mutatae impetus repente prosternit. V. 16. Mens Poetae, & Carminis totius vis in hae voce goudex, coit, quae Stoicos postremo ictu serit . fortuna domina leges tat, eius arbitrium pro ratione stat.
138쪽
ODiva, gratum quae regis Antium,
Praesens vel imo tollere gradu Mortale corpus, vel superbos Vertere funeribus triumphos: Te pauper ambit solicita prece IRuris colonus e to dominam aequoris, Quicumque Bithyna lacessit Carpathium pelagus carina. Te Dacus asper, te profugi Scythae, Urbesque, gentesque, & Latium ferox, Ia Regumque Μatre barbarorum, &Purpurei metuunt tyranni. Iniurioso ne pede proruas Stantem Columnam: neu populus fremens
Hoe Carmen heroicum est, dignumque praestanti Poeta, exceptis tamen duobus vel tribus locis . Argumentum n bile est, scite susceptum , ct absolutum . Animi sensa, ct cogitata eo perveniunt celsitudinis, quo lyrieae Poeseos vis pertingere unquam possit. Versus S numerorum incantamento pollent, di elocutionis lumine clarescunt . Faeile assirin mare poteris, quo tempore concinnatum sit. duo exercitus eodem tempore missi sunt, alter quidem in insulas Britannicas , alter in Arabiam οῦ quod quidem pertinet ad annum
V. I. Epicureorum maxima & potissima dea est sertuna. omnia ab ea proquunt. Illa omnes mortales ad suas aras trahit, selices ob metum , insellam ob spem. v. t4. Hae Columna resere Remp. Post tres annos per Augusti victorias illa erecta rursus est , sed quo recentius stabilita' fuit, eo magis timendum erat, ne absente Primsipe concuteretur. De hac re Remp. monet.
139쪽
Ad arma cessantes, ad arma I 3 Concitet, imperiumque frangat. Te semper anteit saeva necessitas, Clavos trabales, & cuneos manu Gestans ahena: nec severus
Uncus abest, liquidumque plumbum: ro Te spes, & albo rara fides colit
Velata panno, nec comitem abnegat, Utcumque mutata potentes
Veste domos inimica linquis. At vulgus infidum, & meretrix retro et 3 Periura cedit: diffugiunt cadis Cum faece siccatis amici, Ferre iugum pariter dolosi.
V. is. Cessantes , i. paeisicos . popuIur fremens rebel.
. et . Plato ui postremo de Rep. libro tribuit necessitati seu Pareae fatali colum uncum', & fusum . haec belle confinguntur . necessitas praecedit, quia multa vis ei resistit et pes comes est, quia fortuna est miserorum perfugium ; ficies lateri haeret, quia veri Amici constantes sunt , & b nam , malamve sortem sequuntur. Sed c ut Sanadone duce opinor,haec pictura suis omnibus partibus absoluta melius in tela eluceret, quam in heroico Carmine, in quo hic patibuli apparatus , nempe clavi, cunei, unei, fusum plumbum , ferendus non est. U. 24. Cum dives ad extremam paupertatem delabitur. R aedes magnas deserit, fortuna cum eo exit, & ab eodem ne latum quidem unguem discedit. in eo differt . quod ex prospera fit adversa. Id indicat Horatius per vestium inuin
V. a 6. Prae huiusce Carminis dignitate hare imago fugientium amicorum siccatis eum faece caris viles tit. Perraro tamen Poeta in describendis rerum adiunctis errat , cum inter caeteros in hoc genere praestet. U. 28. i Haec metaphora a bobus desumta ab re est. Coniuncta enim praecedenti a faece & eadis depromtae inepte res maxime dissimiles miscet. ordo est. Amisi dοIosi iugum pa- viris ferre diffugiunt. falsos amicos fidelibus ops nit. sensus est. Amiei per dolum iugum, quod deberet este oommune, detrectantes fugiunt , ubi einccaverint cados. '
140쪽
Serves ituram Caesarem in ultimos Orbis Britannos, & iuvenum recens Io Examen Eois timendum Partibus, oceanoque rubro. Eheu cicatricum, & sceleris pudet, Fratrumque: quid nos dira refugimus aetas P quid intactum nesam Liquimus P unde manus iuventus Μetu deorum continuit st quibus Pepercit arisὶ o utinam nova Ineude diffingas retusum in bΜassagetas, Arabasque ferrum .
U. αρ. Indicat insularum Britannicarum ineolas , voeatque orbis ullisms, ut secerneret a populis eiusdem nominis in Gallia Belaica, qui occupabant illam Piceardiae partem, ubi si int Stapulae, Monasteriolum , insedinum , & Pontes usque ad Sommam. c V. ind. Octavius. 3V. 3x. c V. ind. Gautis. IV. 33. Id refertur ad τo neu populus fremens . Ut m pius ob oculos Augusti absuturi poneret Rei p. periculum paucis helli ei vilis ealamitates graphice describit. octo hi postremi .ersiis infinitis prope laudibus digni sunt . sensus est: oudet vulnerum , quae scelere fraterno illata sunt. turpe est fratres, i. cives arma capessere, ut se invicem confi
. V. 3 . non ut pristina forma ensibus auferatur, ut sentit Benileius, perinde ac si adhibendi amplius non essent, sed ut ineude denuo domentur, & quae usui in hostes impedimento essent, abraderenture aliter enim tincti sanguine civium scelesti essent , ct invisi diis . nempe serrum illud in enses dissingendum est, qui stringi sine culpa . 9 melius possint.