장음표시 사용
21쪽
BELCIe R. 31 v. D E M non se invi item,se externa oculorum glorificatorum inspectione videriposse.
AVORsTIO , Disp. dem pag. a3 . Quod ea loca, quibus EvM visuri dicimur de interiore mentis sp
culatione, non de externa oculorum inspectione vulgo interpretantur, nescio an S. literis fatis consentaneum sit. Ibidem .pag. a oo. Quod dicitur nos faciem visuros I. Iob.3. a. Apocal. I. . id quoad nos de futuro seculo inatelligendum est, cum jam non amplius caro δί sanguis Crimus, sed αἱγγελοι spirituales. Quamquam ali de
visione mentis tantum,non de externa e vera contemplatia
ne haec loca intelligunt. Ibidem .p .ayr. Si quis objiciat, At non habet in V sforma pulchritudinem, quia in psibilis. Resp. Imo summa est uas pulchritudo, sed quae non potest nitia beatis Angelisa ἰσαγγελοι hominibus videri. Et non sine causa Moses faciem eius videre cupivit. Exod 33. Et non minima scelicitatis nostrae pars in Pisione D E I statuitur I. IOh. 3. 2. Apolog. Exeg. cap. 6 Q σ. 7. Nec eos facile damnandos esse crediderim, qui loca superius citata Apocal.aa. Matib. 1. II. I. Iob.3. Psalm. Isi. 47.) alia eodem pertinentia, non de interna tantum mentis speculatione, sed potismum de externa oculorum inspectione, seu erasaciei contemplatione simpliciter accipere solent. Non mortalibita , quamdiu tales sunt, e in hoc seculo legunt, haec visio unquam tribuenda est quippe qui carnalibi oculis hisce ad lucem illam inaccessim penetrare, D E vique videre non possunt l. Tim. 6. sed solis immortalibus ac beatis, hoc est ijs tantum, quorum oculi d tota corpora stiritualia fore di
V. D Dum non esse immutabilem.
VoλsTro, Disp. de Dii, pag. 2I2. Quinta species nutations alteratio eatenus D Eo locu mi abere po- 1 test,
22쪽
test, quatenus ipse actiones quasdam immanentes exercet juxta liberam voluntatem.
Ibidem. Haec voluntas Dia semper principium cujus dam mutabilitatis est etiam in ipso Dro. Ibidem. Non satis igitur circumlpecte loquuntur, qui DE VM, ut essentia, sic etiam voluntate, prorsus immutabilem esse affirmant. Ibidem pag. II. Haec voluntas D Ea in D Et non minusquam in Angelis hominibus ad opposita vertibilis est. Ibidem. Absoluta des implex immutabilitas hac in parte uri attribui non potest. Ibidem Respondeo, hinc ex infinitate in L non probari omnimoda me absolutam essentiae immutabilitatem. Ibidem. pag. 3οσ. Quae sub conditione DEVs vult facere, vel quae fieri tantum desiderat, vel quae etiam fortast indefinita relinquit, in ijs aliquo modo mutabilis est
Ibidem pag. 3ia. Nihil absurdi ex eo sequitur , quod in tempore quaedam praecise ac de niteae e vel nolle dicitur, qtta fortastis antea non ita praecise vis volvit vel noluit quemadmodum nec absurdum est D vi nunc quaedam ita specie velle desinere, quae antea reips et voluit. Ibidem. pag. VII. Moses ipsum D EVM a propost perdendi populi inter alia revocasse dicitur, argumento metuendi mali eventus quod scilicet hostes D EVM client calum maturi, c. Videtur enim D E V hunc eventum πι- potessiua natura possibilem suo modo metu se propterea
Ibidem. 4 vri suo modo ait Mando metuit,hoc est, merito suspicatur, est prudenter conjicit, hoc vel illud malum oriturum, ex aliquo suo opere, si ipsum forte procedat eos opus ipsum jam inceptum deserit aut immxtat. Ab A, MI Uii, contra Per . pag. yy D4 4 vult serio, ut omnes thomines salventur, at compulsiis pertinaci Win corrigibili malitia nonnullorum vult illos acturam facere salutis, hoc est, condemnari
23쪽
Ab Episcopio, Di se de Volunt. DEI, Thes. 7. Vositi nesaliquae DEI certo quodam tempore desinunt. Ibidem Thes ai, Ineptum ridiculum est dicere seriam ωVeram voluntatem D Ea esse 'stire, nisi es sectum sortia
iv. Ea essentiam non esse in nitam eu immensam,
neque ubique, sed tantum in coelo, praesentem.
troversia id, quod hic assumitur pio certo, videlicet, W- sentiam Dii prorsus simpliciter immensam esse. Ibidem pag. ι3a Excipi potcst ad loca Scripturae, quae agunt de Omnipraefantiam gi ii quam diserte in Scriptura doceri DEVM ubi antialiter ubiq, praesentem, adeoque simpliciter infinitum esse. Nusquam scriptum legimus, in i substantiam simpliciter immensam totam re ipsa
ovi inibit in locis praesentem esse, imo non pauca, quae contra rium sensiim habere videntur, passim Occurrunt.
bidem pag. I33. Majestas ideo templis manufactis includi non potest , quia substantialiter in altissimo illo caelo, tanquam in solio aut palatio suo resideat sic tamen
ut vir valiter etiam sive κριτ περγειαν sitam iri terra Versetur.
Ibidem Patet ex Scripturis immensitatem aut ubiquitatem essentia divinae probari non posse. Ibidem pag. 27 . Estentia divinae immensitas inter ea quae simpliciter ἀσυνα, dic itur, merito refertur. Ibidem. Evs non est actu simpliciter in initus, neque e sentia, neque operando. Ibidem pag. 31. 4 v s est quid cm infinitus diuturn ita te; quia sic ordo&natura postulat sed non propterea est immense essentia, quia hoc natura potius aVerlatur. Ibidem. Non sequitur sv M immediate issic suasi ἴ- fantia adesse, ubicunque operatur: quia per caussa medias, sive phulicas, sive hyperphylicas, puta Angelo dcc. operari potest, ut Rex aliquis per suos ministros.
24쪽
s CONTROVERSIAE Ibitim. Apparet saltem incertum dubium esse quod
vulgo desubstantiali Diu immensitate traditur. Ibidem Prima probatio nititur ijs Scriptura locis, quibus affirmari omnino videtur 4 vi ratione substantiae sua TANTUM in caelo esse, sive in coelesti Paradiso. Ibidem pag. 37. Simpliciter credamus, quod S literae toties inculcant, D EVM revera Dasiubstantia quae ut amplissima de maxima, nostrii res'ectu immensa est in caelo altissimo, eodemque capacissimo habitare in terra verbubique virtute sapientia sua, sive essicaci operatione δύprovidentia sua nobis adesse. Ibidem. pag. 238. Sac littera: DEVM quidem magnum, excelsum, elevatum vocant, sed nunquam absolute in initum, aut simpliciter immensum appellant. Namsecundum quid, ct comparatiire dici posse infinitum non negamus, sicut resteri nostri infinitus est numerus stellarum, &are
Ibidem. q. p. Sane de loco uocali praesentia, qtim DEO vere dc recte attribui possit, minime dubitandum vide
Antapo I pag. III. Ad locum in genere acceptum ipse DE v aptissime referripotest. Dil' de DEO, pag. a o. Quid vetat spiritualem quoque Dia essentiam habere suam propriam quantitatem. Ibidem. pag. a I. Cum Di V s, etiam qua D E V s, hoc est, respectu substantis suae magnus esse dicitur, certe aliquam hic quantitatem dc cogitarii esse oportet. Ab Eri s Coriri, Dil'. priv. de DE Thes Io. Non credimus absolute scitu necessaria esse, quae de immensitatis divinae modis de omnipraesentia e sentia contro Vertun
AS LLTIO, Epist ad N. s. Mart. 3o. Iun. I σοδ. Constat D Ea manum d potentiam ubique esse , siquidem Spiritu oris sui ubique est non secus ac Sol ubivis locorum interris est, non secundum essentiam suam, sed secundum virtutem yuami potentiam. Ut verum dicam, non est cur
25쪽
sententiam illam improbem. Video namque persectionem rerum mundanarum in hoc esse , ut potentia suae viteriimquam essentia extendantum quam perfectionem proculdubio a regi habent, qui istas ad imaginem sillam creavit. Et quo majores sunt potentiae , seque latius extendunt, eo perfectiores de imagini suae magis conformes sunt veluti suaveolentes atque medicinales herbae, lapides, flores , c. Atqui ego quidem existimo DEUM tunc perfectiorem fieri, quando dicitur operari posse, videre audire, ubisua essentia non est, quam cum dicitur essentiaesua praesentiam requiri ad operandum,videndum, aut audiendum.
VII. Disi non omnia se singula certo praescire, sed
quaedam vereserare,expectare, metuere, fis Icari; σ
quaedamscire per discursum: acproinde non esse perfectissim apientem.
AVORsTIO, D p. de DEO, pag.3II. Sapientia D Ea per se minime requirit, ut in Uri omnia singula, quaecun-7ue nunc in mundo fiunt, ab aeterno scientia risonu ab
Ibidem Nihil vetat etiam Dro generatim loquendo aliquem talem esse discursum, quo unum post aliud, cerursus unum propter aliud, aut esse aut fieri velit. Imo sana ratio exigit, ut quia vera proaeresis in D Ei locum habet, respectu eorum omnium quae sunt aut fiunt extra ipsam, etiam dia nota quaedam, sed divinain ab omni defeeita liberi ima, locum in ipso inveniat. Ibidem.pag. 27I. Videtur omnino quaedam diansia, sed mere divina,&nostrae valde dissimilis esse in D EM. Ibidem. pag. - 1. Plenius respondere videntur, qui certam quidem in genere universam D UI scientiam esse docent, sed ita tamen ut plures certitudinis causas in visione praesentium, ac praeteritorum , quam in visionefuturorum contingentium agnoscant, atque ita horum dem atque expectationem comparative loquendo aliquatenus in emta
26쪽
tam esse statuunt: namque quatenus ipsa opera, quae sutura sperantur, nondum re ipsa existunt: imb quatenus respectu suarum cauisarum, a quibus proxime sive immediate pendent, mere contingentia sint, hoc est , tam non fieri, quam fieri possunt: nec per ab Alutum aliquod decretum ad alterutram partem taecise determinata
sunt. Quo sane respectu vera ct proprie dictas'essive expectatio Dgo attribui potest. Ibidem Quod de spe sive expectatione DE diximus, idem suo modo de optatione seu desiderio D Ea statuendum
est. Ibidem pag. . I. Eu suo modo aliquando metuit,
hoc est, merito su sticaturet prudenter conjicit , hoc vel illud malum oriturum. Ibidem. Quatenus rivo sensu Spes in D EVM cadit , eatenus de eodemsensu metus seu timor eidem attribui potest. Ibide)n pag. a16. Absit ut Dii vel hypocrisin vel temeritatem, atque imprudentiam ejusmodi attribuamus, cujusmodi per infallibilem omnium futurorum praenotionem induci omnivio videtur. Ibidem pag. a I. Qui proficientiam in 1 universiliter simul aequaliter, sive prorsus eodem modo domvita quacunque sunt, tam necessaria quam contingentia, tam mala quam bona, sine delectu extendunt, illi arbitri nostri libertatem, omnemque rerum contingentiam e i r
tunt imo D EVM ipsum peccati auctorem tandemnifeste constituunt.
Ab Ei 14 Di ' de pecc. Adami, Thes. IS. Neque vero reflectus decretii praescientiae divina quidquana facere nobis videntur, ad hoc, ut actus liberi necessari etiam dici possint. Di 'ut. privat. de Thes. o. Inter quae icitu non necessaria an referri non debeat operosa illa quaestio de scientia juturorum contingentium absoluta conditionata disquiri permit fimu S. ARTI-
27쪽
ARTICVLvc II. De Cognitione Di I.
Uobus autem modis D EUM Cognoscimus primo per ipsam creationem, conservationem 3 gubernationem universi hujus mundi. Is enim oculis nostris est instar Libri pulcherrimi, in qu creatura OmneS, a minimis usq; ad maximas, veluti literae quaedam sunt inscriptae, ex quibus invisibilia D sa conspici , cognosci possunt;
nempe aeterna simpotentia in divinitas, ut Apostolus Paulus loquitur, Rom. I. 2O.Ι. Qua omnia sussiciunt ad homines convincendos d inexcusabiles reddendos. Secundo seipsum multo clarius Manifestius in sacro suo .divino verbo nobis cognoscenduin praebet ac patefacit, quantum scilicet nobis in hac vita ad ipsius gloriam ad suorum salutem necessarium est.
Contra hunc Articulum doceri videtur. I. Nusium omnino haberiposse notitiam de Dam ne
supernaturali revelatione. A VORs Tio, Dist de DEO, pag. Iar. Non existimamus
28쪽
innatam esse nobis aliquam Dia notitiam. Ibidem. Etiamnum integrae nationes inveniuntur, quae nullam Divinitatis opinionem habere videntur. ApoIN. Exeg. pag.F. Semper patefactio aliqua tum naturalis, tum supernaturam, ipsam D Ea notitiam praecedit necessario. Paraphr.ad Rom. I.ao Tametsi enim praecipuae Dia virtutes, puta deterna ipsius potentia , dc divina ejusdem voluntas inde a creatione mundi aliquo modo occultae ac velut invisibiles fuerunt, nunc tamen hae virtutes exin, qua per Christum ct Apostolos facta fuerunt, clare intellecti perspiciuntur. Vnde fit ut impij injusti illi nullam impietatis suae excusationem in medium afferre possint.
Schol ad Rom. I. ao. ταγο- οἰογιτα. Haec verba prolepsin continent, qua Apostolus concedit hactenus quodammodo invisibilia Mocculta fuisse, quae nunc in Evangelio clare revelata sunt. Itaque comma ponendum est post nomen Κοσμ ου, prima ista verba sic interpretanda sunt. Quae enim ipsius invisibilia fuerunt inde a creatione mundi Phrasin prorsus similem vide Matth. I 3.31. Τοῖς mi μαα Intelligit omnia ea, qtis tum a Christo, tum ab Aposolis facta fuerunt ad Evangeli confirmatio
Α δύ' ἀυτου cruυαριιι His duobus nominibus complectitur Apostolus duas primarias Evangelis partes, nempe dipina promo Gai praerepta. Eterna enim potentia in Isignificat illam Dia Virtutem, Ea servat ab aeterna morro, quicunque ipsi adhaerent. Confer. Ephes. I. 2o. Per Divinitatem autem nihil aliud quam di νina voluntas, qua solide nobis in Christo patefacta est, significatur. ConserCOl. 2.9 Ephes 3.10. Haec explicatio est Socini contra
3. An cognitio D i sit naturalis Distinguimus. An cognitio
29쪽
ARTICVLv. III. De Sacra Scriptura. Confitemur hoc Ei verbum non suis.
se ulla humana voluntate aut allatum aut traditum essed sanctos D su viros divino assiatos Spiritu illud elocutos esse, ut testatur divus Petrus 1. Postea verbi Eus ipse pro immensa sua cura& sollicitudine, quam de suis, suorumque salute gerit, servis his Prophetis de Apostolis mandavit, ut sua ille oracula scriptis committerent : ipse que ad ebduas tabulas Legis, digito suo exaravit quae caussa est cur ejusmodi scripta sacram divinam Scripturam appellamus.
Contra hunc Articulum doceri videtur. I. Prophetas postolos S. Scripturae Scriptores inscribendo non semper , velubique, actos a Spiritu .sed
AVORsTIO, Libello de Autor. S. Script Stelns. d. p. V. Quamvis in quibusdam paucis rebus , quae nullius sunt ponderis 'uum fieri possit, ut alius alio talium rerum veritatem metitus tenuerit fortasse aliquantum aut etiam multum diverse alius ab alio scripserint.
30쪽
I m.pag.io . Fieri posset,ut verissima ea omnia essent, qtue de ipsis historia I firmat δε tamen i nonnunquam hac in parte in interpretatione locorum aliquorum V. T. explicatione argumentorum inde ductorum xleuiter errassent. P. C, assirmavit Ioanni Taurino , esse inter g MONSTRANTE S, qui dubitent deum mQιε S. Scripturata I. ARMINIus affirmavit , in publica disputatione, Apostolos quaedam scripsisse non ex instinctu Spiritus sancti, quod probare conabatur ex I. Corinth. .I2.
De Canonicis Libris Vet. I Ουi Testamenti.
Complectimur autem sacram Scripmram duobus illis voluminibus Veteris& Novi Testamenti, qui libri CANONICI
vocantur, de quibus nulla est controversi a. Eorum hic est tum numerus, tum ordo in Ecclesia in 1 receptus deuinque bri Mo
sis, liberi uae, Judicum Euth, duo bbri Samue
sis , duo 'Tegum, duo Chronicorum, quid, 'Paralipomenon Vocamur in primus Mirae , Nehemias, Epher, Iob citem Psalmi avidis , tres libri Salomonis, nempe roverbia, Ecclesia- sei, tanticum binticorum quatuor rophe-