장음표시 사용
41쪽
stram humanam induit, sed ab aeterno , uti haec testimonia inter se collata nos docent. Moses ait Div mcreasse mundum At divus
Iobnabripies per Sermonem, quem DEUM Voca
omnia facta fuisse dicit. Et quem D. Ioannes
Sermonem Vocata, cun dc D. Paulus dum
vocat asserens, DEUM per Filium uum cula seu mundum condidisse s Praeterea docet D. Paulus D EVM omnia per Isis ubi Chrsum crea P. J4. Sequitur itaque cum, quia Dpus, ciemmo, MFilius, &4 434 Christus dicitur, jam tum extitisse, quum ab ipso omnia condita fuerunt. Idcirco Michaeas Propheta inquit, Exitus ejus ab initio, a diebus aeternitatis. Item, Epprimogenitus omnis creaturae de M absque initio dierum, absque me et 'vitae. Psalmo secundo, Filius meus es, ego hodie genui te osculamini Filium. Est igitur ille verusin aeternus Dis m, omnipotens ille, quem inVocamus, adoramus,in colimus, omnibus diebus
vitae nostrae. JContra hunc Articulum doceri videtur. I. IESUM Chri stum non vocari Filium Dei, esse mutirae ipsius divina.
42쪽
Ab HEN R. WELsINGIo, Deosc. bona Chri φ.fo m. i. Sequitur hominem illum EdsvM Nazarenum ulla - cujusdam alterius essentia, quam ipse habeat, considera tione esse unicum Dia Filium. Ibidem. fol. D. a. Concludendum est igitur Filium D Ei unigenitum non esse substantiam quandam dirinam, ex ipsa substantia DEI genitam, quae humanam naturam induerit. VoRsTIM, Dis'. de DEM, pag. 3a Christus qua homo est, ct qua Mediator a Di o constitutus, hoc respectu etiam
unicus singularissimus D Ea Filius appellari debet. 11. Christum appelliri in I Filium, non quod ab e- terno a Patres genitus , sedpropter ejus in tempore ortumseu nativitatem ex Virgine, reserrectionem, est persona regiaseu muneris excellentiam.
ELsINGIo, De Uc. honi Christ. DI C. . Nihil apud secros autores legimus , quod nobis persuadere queat, aut altem innuere , EvM ex sua substantita generare. Quod enim Psalm a. 7. dicitur , Ego hodie genui te, id non ad arernam aliquam generationem unde saltem consequenter illa substantialis, ut sic dicam, generatio elici possit sed ad eam qua in tempore, ut loquun-inr, nominatim respectu Christi, in die Resurrectionis
facta est, referri debere, cum alia multa. tum praesertim loca illa Act. 13. 33. Rom. I. . Satis evidenter ostendunt.
Ibidem Cur IE svra Christus in i Filius appelletur, nempe unicus & singularis ille DE filius, duplex est caussa, altera, videlicet, ita ad 6Mortum ct nativitatem pertinet: hera , quae ejusdem dignitatem , ct persona, quam sustinet, excellentiam respicit, sine ulla ipsius essentis quae aliorum filiorum D Ei essentia prae stantior ab ave diversa sit, vel mentione vel consideratione. Ibidem.fol. C. δ. Priorem caussam expressit ipse Angelus Gabriel, inquiens ipsi virgini, mox Issu Christi futurae matri , Luc. I. SS. Spiritu S. superνeniet te, ct irtus
43쪽
r. saltismi inumbrabit te , ideos quod ex te nascetur, vocabimtur Filius DEI. Vides modum conceptionisi primae existen est illius hominis P L Nazareni caussam esse, ut ipse homo IEI VI Nazarenus, qui Christus est, DEI Filius appelletur, c quidem consequenter singularis sive unicus, ct unigenitus DEI Filius, quandoquidem nemo alius unquam talem a DE sui ipsius originem & generationem habuit. Ibidem. Vides huc rursus hominis illius I Es Nazareni, summam post D EVM dignitatem, 2 regia personae, quam in ipso Ei populo sustinet, omnium maximam excellentiam causi am esse, cur sit ille unicust singularis D si Filius. Ibidem fol. D. I. Ipse Christus fatis aperte docuit, idem esse in ipso, quod sit Christus, quod sit Filius 4 i, cum Ioan. Io. 3σ. Iudans ostendens, cur se appellasset DBrFilium, rationem attulit, quod Pater ipsum sanct iri casiasset, in mundum misisset. CONR VORsTIO. Lib. de Filiatione Christi, pag. s. Nullo pacto fieri potest, ut D E VI aliiquem ex sua jubsan
Ibidem. pag.37. Aeternavi ineffabilis generati Fili ex substantia Patris neque sacris literis explicatur. Ibidem. In Christo homine triplex divina Filiatio, seu ex
Dgo generatio Observanda est. Prima pertinet adhominis Christi ortum Secunda ad sancti licationem , sive unctionem illam divinam, qua etiam tum, cum mortalis homo esset, a D Eo instructus fuit. Tertia adgloriosam resurrectronem. Ibidem pag. De prima Filiatione inquit Angelus: Lvc. I. IJ. Propterea quod virtus alti inimi te in umbrabit, crIbidem pag. ρ. De secunda Filiatione sua divina ipse Christus disserit Ioan io. 31. 36. Si illos dixit 4 os cc. quibus verbis sigi aificat Christus se propterea merito vocari Filium Dia, quia sit a Patre suo sanctificatus, hoc est Spiritum S. copiose nactus , c cum divino imperio ac pO
44쪽
ac potestate in mundum missus ad servandum genus hu
Ibidem. pag. o. De postrema eaque perfectissima Christi hominis Filiatione divina differit Apostolus, Ac .I3.32.33. Ubi docet Christum a D o fuisse rescuscitatum a mortuis, atque ita impletum illud Psalm. a. 7.Et pag. 6 . Neque desunt, Ut locum Rom. I. . ita exponant , ut d ceant Christum hominem juxta carnem mortalem, natura quidem ex semine Davidis esse factum : juxta Spiritum verb, quo fuit a Patre sanctificatus, Filium D si esse definitum , seu de nita aut perfecta quadam ratione factum, nempe per resurrectionem e mortuis.
11 r. Filium D Ea ec dum Deitatem suam non esse
Patri aequalem. A CONR. VOR STIO, Disp. de Di o pag. I 83. Scriptu ra Patri suam praerogativam semper asserere solent, praesertim ubi conjunctam illius simulis Christi mentionem faciunt. Exempli gratia Ioan I. I. dicitur cum articulo, Et sermo erat apud πιν Θεον videlicet Patrem, qui κατ εξ χίω
solet appellarim sus Verum statim de Christo subjicitur, Et sermo erat Θεος, absique artuuis.
Ibidem .pag. I se. In N. T. quoties Di I Patris simulac Christimentio fit, toties Pater κοι ἐξ χην DCus, Filius autem Dominus appellatur : qui propterea etiam alibi Christus Domini scii Iehovae, vel Christus DEI appellatur, subordinatio ejus ad DF v Patrem, a quo totissi e pendet, obiter hac phrasi indicetur. A, Et si Noto, c. hom Chri l.fol. C. s. Quod si loca pene innumerabilia, in quibus Christus ab illo uno DE distinguitur, non satis sint ad persuadendum unicuique C stum non esse illum unum D EvM, certe illud satis superque esse debet, quod L s vri Christus illius unius 4 1 Filius passsim appellatur Articulus enim iu Graeco nomini Dia additus unum illum DEvM significan
di vim habet. Quare si Christus unius illius D si Filius
45쪽
ille DE S. Abini o L. V ENATORE, contra Pol Doris pag. 7. yy Io. Existimo neminem debere constringi, ut in doctrina de Deitate I s v Christi,a noscat vocem ομ-M', Nam vox
haec primum conficta fuit in Concilio Niceno, in quo Episcopi, qui hanc vocem ibi decreverunt, in duobus apertillime errarunt. Primum erat quod hi egregij, si Dijs placet, Episcopi decreverant, non licere Ministris verbi
divini per omnem vitam suam unquam Xores ducere. Alterum, quod ut confestioni de hac voce μοου DP ab ipsis decretae, fidem aliquam facerent, eandem imposuerint sepulchris duorum Episcoporum defunctorum, cum invocatione ad defunctos illos facta, ut huic confel 1ioni in signum i aestimonium veritatis cum ipsis subscribe re vellent. Et postero mane reversos ipsos invenim con- fellionem hanc, quam obsignatam sepulchro imposuerant, duorum istorum Episcoporum manibus subsigna
Ibidem .pag. 6i. Nolo etiam Constantini sententiam improbare, cum existimaret Alexandrum de Arium in pace potuisse manere,iu unitatem fidei servare, utrumque in sententia sua persistentem , nec necesse fuisse ut hac de re contenderetur, sed fuisse tantum subtilitates quasdam minime necessarias,de quibus inter ipsos contendebatur. Eifigin ita Constant ib.a .cap. . 2 seqq. Theol mera vera praefat. pag. a . s. Celeberrimum
primum Concilium , quod in Christianitate publica,
magno cum apparatu ,est celebratum, fuit Concilium Νι- cenum, in quo multi fuerunt abusisi nulla alia miracula
facta, quam hoc sequens, quod describit Nicephorus, lib.
8. c. 2 .d c. An poterant scopi , qui Symbolum hoc de Deitate PE s v, dc de articulo de Trinitate ita composuerant& concluserant, hoc uti medio, quod in Scripturis tarn 2I-gide vetatur ξ
46쪽
Theol mera isere,pag. a .as Q si An ergo PE s avnum est cum Patre Resp. Ita ipse loquitur apud Ioannem Evangelistam, cap. Io. scio. pater unum sumus. suas. An voluntas I EL semper unafuit cum voluntate Patris' δ an unquam illi repugnavit Resp. Ille semper
unus erat voluntate cum Patre Quaest. Cum passurus erat, an tum unus erat cum Patre voluntatem suam DEi
voluntati subjiciebat Resp. Patet idipsum ex ipsius
precatione Marc. I . 36 quaest. An non omnes quoquestiles unum esse debent cum D Eo,& cum P s , idem sentire, eandem habere voluntatem Resp. Omninc hoc necessarium est e c. Ouae'. Explica mihi totam seriem, quomodo nos unum cum Eo,& natura ipsius participes fiamus Resip. Idipsium nobis egregie describit Apostolus Petrus, I. Epist. cap. I. 9s i. ad 2. Ab A, MI Uim Deciar ad Ord Holl. p. 6 .Nullo modo tanquam bene dictum excusari potest, Filium DEL Nθεον esse. AP RO CV po contra Smoutpag.1 ff.Non est doctrina haeretica, neque unquam in quoquam damnata, docere Filium D Ea non esse em λον. S. EPISCODIO, Disput. privat. II corol. 3. An Filius sito θος Distingui quidem posse, sed propter periculum abstinendum putamus. Notandum est hic diligenter, quod etiam Vons T Ius bene docet, Di put. Caugis desier. Pap. aa. ThesIo eos qui negant Christum respectu essentiae divinae - πλον recte vocari, non posse statuere Christum, quoad absolutam Deitatis essentiam,csse hunc ipsum unum numero DEIM,
qui prorsus sit independens. IV. Ex opere creationis, quod Filio attribuitur, non pos- seprobari e finisternam Deitatem.
V o Dii putasse Dii, pag. ni. Quod anchius ex eo colligri aeternitatem D EI, quodHeb. I. a. 41.3. dicitur
47쪽
mentum cum per absolutam D Ea potentiam fieri possit, ut qui ipse aliqisando ortus est, per donatam Dies virtutem mundum aliquem ex subjecta seu praeparata materia constituat, ex quo deinde multa secula ex ordine fluant. v. I E s Vi Christum non esse verum se aeternum DEUM. A mi L MUN G ii , Lib. deis boni Chris fol. C. s. Ex quo necessario sequitur,ne ipsum quidem Igsu Christum esse illum EvM. Ibidem. Quare ne ipse quidem Issus Christus est ille noster unus Drus Ibidem Fieri non potest,ut ipse Christus sit unus illem Eus. Ibidem . . C. 6. Et satis haec in praesentia esse volumus,ad istum insignem Evangelicorum errorem patefaciendum, dum una cum Pontificijs, statuunt, non solum L s v Christi Patrem, sed etiam tam DEI Filium, quam Spiritum S. esse illum unum D EVM nostrum, coeli terraeque crea
P. C, p, s affirmavit Ioanni Taurino , esse jnter Remonstrantes, qui dubitent de aeterna Deitate IE su Christi. REMONsTRANTE s nonnulli palam professi fuerunt, se in S. Scripturis nullum invenire potuisse argumentum, ex quo aeterna Deitas IEs Christi solide probari possit.
ARTICVLV. XI. De Persona, s aeterna Scitate Spiritus Sancti CRedimus etiam .constemur Spiri
tum Sanctum a Patre Filio ab aeterno procedere itaque nec factum, nec crea-
48쪽
tum, nec genitum fuisse, sed ab utroque tantum procedentem, qui ordine tertia est Trinitatis Persona I ejusdem essentiae, gloriae de majestatis cum Patrein Filio. Ideoque
ipse verus S aeternu D E VI est. 2. Contra hunc Articulum doceri videtur. r. Spiritum Sanctum non esse Personam, sed tantum limatque efficaciam quandam o I.
Ab Him R. - sam G Do De infla boni ChrssoL D.I. Esset hic aliquid dicendum de Evangelicorum errore, quod Spiritis S t Persona.Ibidem. Hinc sequitur eum ne Personam quidem esse, sed vim atque scaciam DEI, qua res aliquo modo sanctificantur. Ab Him R. I ad N p. Mart. s. Iσοδ. θten tiam Ea est Spiritus narium d oris D E I hoc est, est potentia, quam D E de se sparsit, postquam in tempore creare caepit. Caepit autem creare, cum Spiritum edere, hoc est, spirare inciperet. Et haec quidem potentia essen-rialis DEI potentia non es , etiamsi procedat ab essentiali potentia; quemadmodum lii Solis origo atque principium est luminis aerii, quo Sol, ceu instrumento , utitur ad omnes suas operationeS.
II. Spiritum Sancrum non esse verum ac aeternum D TVM, cum Patre es Filio.
Ab HENR. WELsi NGIo, Lib. de Osfhom. Christ o C. 6. Et satis haec in praesentia esse volumus, ad istum insignem
Evangelicorum errorem patefaciendum , dum una cum
Pontificijs, statuunt non solum P Christi Patrem, sed etiam tam Disa Filium, quam Spiritum Sanctum esse illum unum D EVM nostrum. Ibidem.
49쪽
ARTICVLV XII De Creatione Mundi s de Angelis. Redimus Patrem per Verbum suum,
hoc est, per Filium coelum, terram, reliqua creaturas omnes ex nihilo creasse,
cum illi visum fuit opportunum, singulisque
suum esse, formam,in varia ossicia tribuiste, ut Creatori suo inservirent. Tumque nunc illas fovere, sustentare dc regere, secundum aeternam suam Providentiam 3 per immesam virtutem suam. Idque ut illae quidem Homini, Homo verbis Eo suo inserviat. Creavit etiam Angelos, omnes natura bonos, ut ministri ipsius essent, ilectis etiam inservirent quorum tamen nonnulli ab excellenti illa natura, in qua OS DEUS crearat , in perditionem aeternam deciderunt:
alij vero singulari, Ei gratia, in primo illo statu suo perstiterunt. Diaboli quidem dc caco daemones illi ita corrupti d depravati sunt, ut DE & omnis boni conjurati sint hostes
50쪽
hostes, qui Ecclesiae singulis ipsus mem.
bris tanquam praedones e specula omnibus viribus insidiantur, ut imposturis suis ac deceptionibus omnia destruant atque pessundent: atque adeo quidem ut se adorari ab omnibus velint, quem in finem multa hominibus pollicentur neque mirum hoc est, cum Diabolus Christum ausus fuerit aggre di eumq; permovere ut ipsum adoraret. Idcirco propria sua malitia perpetuae condemnationi addicti, expectant indies horrenda suorum facinorum supplicia ac tormenta. Respuimus itaque atque execramur hoc loco Saducaeomm errorem, qui Spiritus ullos aut Angelos esse negarunt. Item de . Manichaeorum errorem, qui asserunt Diabolos ex seipsis originem ducere, ex propria sua natura malos esse non autem corruptos per inobedientiam voluntariam.
ARTICVLV. XIII. De Providentia DEI.
Redimus D Eu hunc Opt. Max. posta quam res Omnes creasset, rus minime sortis