장음표시 사용
211쪽
1 v. At, inquit aliaeus, scripto Chimetii 'niis Alcvinum lapius expilat 4uod non comis misisset Alauinus Non enim solent Florilegi,el Deflorato res ex his ipsi sed ex alienis, ea decerpere quae litteris mandant. Immo ver hoc maxime arguit non alium in auehorem hunc, quam Alcuinum, ut qui pressiasiridi, ipsius verbis de semetitiis inlim. amat. Nam si Dallae argumentatio vaseret; Tertulliano abjudicandus esset liber ad Nationes, qui totus ex ejusdem Apologiae ratamen alius in verbis S rationibus constat. Quod etiani de Augustini nonnullis , alios. que libriui Auctorum peribus dicendum est
Sed video Dallaeum incumbere in nomen Florilegi seu Defloratoris. Verum nego Confestarem sic loqui mihi liceor merum essertorilegum seu Defloratorem, compropria ver baisopriasque sententias fultus alienis interna is ceat. Opus quidem suum Desoratiunculam vocat at hoc vocabulo prae modestia usus est, rationem habens hon tam eorum quos Eligit auctorum , quam arguitienti quod Glibat. qui
Iane loquendi modus hoc insensu harunus f miliaris est.
v. Quod subdit Dallaeus, levioris est momen ii ut ipsi fatetur , nimirum quae habet vulgata Consem in part cap initio de pa-
ait S calicis oblatione, desumta esse ex libro de divinis ossiciis Alcum perperam adscripto. Cur eniim potius lix a praedictu libro decer- Veterum Analicti rom. I. N
212쪽
psis dieatur Consessionis latinor, quais libri
consarcinator ex Confessione, nulla causa pro babilis adduci potest. vi. Praeterea praedictam Confessionem vexat Disceptator hoc argumento , quia armi Chiffletianum Alcinnim occurrant nomiulla, quae a veri Alcvini sententiis discedant. Quippe ille, ubi de eo caelo philosophatur , quod Moses in principio creatum a Deo fuisse clunterea dicit duas quidem profert sententias quas verus Alcvinus itidem adducit sed eam praefert, quam Alculnus ipse secundo tantum loco, uno atque altero verbo indicare latis habuit, alia fusius exposita. Verum 3 id argumento est utrumque unum d eumdem esse auctorem, quia eassem ute que refert sententias. Qub ver Auctor in Confessione unam alteri praefert, cuminiculnus utramque reliquisset in medio id ipsi comtigit, quod aliis auctoribus saepenumero so tingere videmus, clim aliquod argumentum
retractant. Fit enim ut clim ante accuratum rei
propositae examen in diversas fluctuassent partes; postea re maturius expensa , unam praealtera sententiam amplectantur, immo aliqua do contrariam. Atqui Alcvinus in Interrogationibus super Genesim leviter tantii propositas difficultates enodat, maxime quidem istam, quam Confessionis Auctor accuratius perpendit. vii Subsequens oppositum continet communem locum a Calvinistis centies recant
213쪽
tum Fatetur nempe Datheus vulgatae Conses. sonis verba , ubi de Eucharistia tractat, valde ad catholicam Fidem accederes immo vix puse
quae alta ipsistima verba sunt veredem ae s incer aliter nisi ex ea explicari. Sed hinc validum argumentum sumere sibi videtur, hunc Chi filetianum hominem plane alium esse a vero Alcvino, qui Christi corpus in terris toto hoc quod decurrit saeculo praesens haberi negat. Huc Alcvini verba torquet ex Commentario in Johannem lib. 3 cap. 28, ubi Al cui nus exponens haec verba PMMperes semper habetis vobiscum , ne autem non semper habebitis demonstrat non esse culpandos eos , qui ei inter homines conversanti de facultatibus dis ministrarent: cam tam parvo ten pore ipse apud
peres autem quibus ti emo Pna fieri posset, in ea jemper usint habendi. Hic vim facit Dallaeua
in v0ce CORPORALITER , quam majoribus litteris exhibet quasi ver nos iam Catholici omnes idipsum quod pio scit Alcuini:s, palam non profiteamur, confitentes Christum Domu)um , secundiam externam speciem cConversationem in terris esse desisse 'ametsi vere in Eucharistia sub panis c vini specie residere credamus. Quod de accidentibus subdit Dallaeus, ni antrum ex veri Alcvini mente ea necesse essem qualibet substantia; rcfellere otiosum est: cum istic agat Alculnus de naturali rerum statu; o uni ver in Eucharistia piae perna aram int:
214쪽
Wri I. Ad haec minutias complures congerχDallaeus in primis , quod Confestionis scriptor Patrem Ambrosium, Patrem Gregorium dicat quos Aleuiniis sancto aut beatas more veterum dicit Malia hujus momenti nonnulla, quibus si immorer, iam rus Im. Miror vero quhd ex tam levi causa vir do-ous argumentum desumat si enim ex eo quod Consessionis Auctor Patrem Ambrosium P trem Gregorium vocet, alius dicendus est ab Alcvino, qui beatos appellat conficiat etiam
necesse est Auctorem a seipse diversum esse eum initio an iis quartae Matum Gregorium commemoret. Sed haec jejuna, exilia sunt: at illud, quod longe gra vissiarum putat Dallaeus ,
x Nujppe objicit nonnulla in praedictit Confessione contineri, quae ab Alavini tempori . bus aliena sint quale est illud quod ejus A
et o de suo laculo, velut infelicissimo, flebiliter conqueritur, ac paene tragic exclamati inflicta tempora' nostra , inquit , quae nec Deum timent, nee vim sacrorum Canominis verentur Nutar modo sacrilegus vel crimis is, , ne ad sacri ordimis ocium accedat , inhι-betur. Tum mox : Heu miser ego qualia tem 'pora mihi contigit videre. Haec , inquit Dallaeus, a Carolinorum temporum felicitate ab horrent, quibus se natum non dubito, quin Alcvinus sibi gratulatus si I nedum ut ingrarus, tamque Optimo Principi ac Mecae nati suo invidiosas voces chartis suis umquam illeverit.
215쪽
En gravissimum illud argumentum , cujus pondere pressus Alcvinus jure suo cadat nece se est, si Dallae credimus. Verum hoc levissimum esse quivis facile concedet, qui naturae humanae corruptum statum attenderit. Qitantumvis enim aut ea Caroli Magni tena pora fuerint , quam multa nihilo miniis vitia grassata sunt, quae pio cuique justi doloris ma-veriam praebere possint. Quis enam felicior umquam morum status fuit, quam in primitiva Ecclesia Et tamen quanta flagitia in primis illis Christianis carpit diutus 3 quanta alii istius aevi auctores Age verb, videamus an germanus Alcvinus in sinceris scriptis suis Caroli ae-yum ab omni labe immune fuisse crediderit. Immo vero longe contrarium docet in epistola v. ad ipsum Carolum scripta. Vidi s , inquit, aliquibet in loci altaria Ie absque terit , avium stercoribus , vel canum mictu foeda ra. Θο facile vestra veneranda in Deum voluntas per Episcopos emen in valeti ut cum honore condigno maneat mensa Domini in loco suo vel portetur in ecclesiam maiorem secundὴ--n-ZIam Sacerdotum Dei providentiam. Et honorifice tractetur , seu altare Christi , seu consecratio corporis sanguinis illim praecipuum nostra
salutis et amentum omni veneratione consecretur , habeatur c cuctodiatur. trid. censes,
Daliaee negabisne haec a vero Alcvino dicta 3 Non ita comparatus es ut id committas. An haec leviora putas 3 neque id tibi veniet in mentem Tametsi enim de Eucharistia non catho
216쪽
lice sentias tamen altaria dc templa religiosὶ tractanda esse ultro ipse fateberis Qquitisque processerit, ut ea impilavio, ne dicam
vium stercoribus, ves canum mictui obnoxia reliqtierit, violatae religionis reum esse Atqui id perpetrabatur non uno in loco impune aureo illo saeculo, regnante scilicet Carnio a gno. Sed ne sorte id unum suisse reponas , quois reprehenderet Alcuinus; audi n6njam unum, sed plurima quae aureo illo saeculo emendanda eidem Imperatori innificat tu Carmine vi, ita Carolum affitiis. Iurima nempe tibi sent emendanda per orbem Rex, o rector, o decus Eccleste.
jusserat, ut gratu accipit ipse dator. Stat quoque judicium eam o b nunere dantis Sportula just, tiam verti in ore cenis. MMneribusique dati veniunt ad pocula testes Impia tu purgat eb istasirue reum.
Impleat ut saccos dives ab ore Inos. Impune ιβιιrrunt fac entes furta latrones,miores Delerum sunt etiam socii. Nia eo esciuisse, Rex, mn, raud 'totas ME rem regni te Deus instituit.
. - nunc, cingratum Alcuinum assere si, L
217쪽
inet idiosa vομ ingerere non veritias sit, dum chartis suu illinere Laut ii non audes, fatere
tandem aliquando non esse alienum is vero Ab no. quod men iis Confessionis scriptor is seculi sui vitia exel:uriando biweiatur missa hac de re lage sis apud Theodulium Aa- reli aliensem Episcopum in Paraenest a iiD
. . Aliud ex vulgo Confessi in opponiemssaeus, quod Alcisini soculo sepugnaret Diendit nempe hoc quod de Iudaeis lagitur inpari 2 cap. 3: Quibus etiam nec advenarum jure terram patriam alte--igio salutare conceditur. Quae verba sic commentatun Dallarim Si vel Hadriani , t Constamini, de Christiano rum Principum, qui ei in oriente tribusquatuorve iaculis successerunt, vel Latinorum denique qui iudaeam anno, corini quaesitam aliquamdiu tenuerunti temporibus vixit, vestpeciem habet oratio: ab Alciunt veris si meso aliena est, quo Saraceni in omni Iudaea imperitabant. Quid sibi velit hoc commentario allarus, non capio. Si enim Confessio per modum inseproperamis de corripientis haec ingereret , sphciem aliquam Hiberet Dallaei argumentum. Nunc vero de poenis divanitus Iudaeis inflictis cum agat hoc loco , nihil continet, quod non usirpare possimus hoc tempmae, quo etiam isse fideles sacris locis dominamuria . . a. Ame est huic argumento, quod Disae,
218쪽
iptator senili ex Consessionis parte
ubi serabitur, eucharistici nysterii veritatem, id. est realem corporis Dominici praesentiam , non - - α divina revelare me aliquibus an fies. Intenim iuran, inquit Dinos, AEuibuslin, di inita concessiiniquitae, ut o
nem sanguinem pro pane bino In Euclliaristia corporeis oculas viderent. Quod neque anteriori, neque Alcum tempore acςidis si nono semimi uisit --., ad Risui sani s ut pum t erroxis commendationem -spargi coepta.
Si altercandi occasionem ira ani , amiis , lite causari possem uni obstire, . . consessu,nis eripis hoc laco in sensili in potis Christi in Eucharistia visione agat, an de , spiritali aliqua revelation qua vera Christi in Sua mento praesentia confirmetur ais revelati Es ab Aia horunis. Alcmno sep
tioribus huc adductae non esset operosui Vo. Tum Dallaei commentarium lubens admitto at
eius Pace dixerim , eiusmodi prodigia longe ante xschas tempus legebantur, nempe ludiid quod de Plegisso religiosi, Sacerdote me morat idem Pasthasius quod ceru non coi me latus cst vir religio iiis , sed ex antiquo auctore accepit. Aliud item Alcuini tempore Paulus Di coniis casncnsis Monachus, lirieris Mindavit is vita Gi Wyrii Magni , quod ei accidit infi-- citra Matronae Romanae. Sed anyse hoc , alluc,
item in vi a lan Bagili Caesareae Episcopi ,
219쪽
- de Hebraeo quodam, cui ccina inuo an manibus Basilii vitas est. Haec, inquam, legebantur ante Alcuini aetatem , quae proinde . Minit.:inquis vita Latinis -- itim nita fuit ante Nicola primi pontificatum, cum scilicet ab Urso R. E. Archidiacono J atinitate donata est. Immo veti, ante Ursi ve sonen alia lege nitur, pa* in visis punim odi a M. a surio politiori stila regdita. Qijus rei certissimum una argumentum ex Eneae Parisiensis Episcopi libro adversus Graecos, quaestione se 'nd , ubi vita sancti Basilii de Graeco in Latinum a '---ο , --H. datur. Ergo regnante Carolo Calvo , hoc est medio taculo non , apud Gallos circumferebrum haec vita, qu- Alavinia legisse po Ad haec Aleurato seppetebat inligne omiseplum, quod refertur in lib. s de vitis Patrum cap. 8 ubi lagitur Arsenii dictum de quodam senes in Sciti habitante, ut habet s. corde Cor iensis , qui im secus, qui in E istina cae licatradio, dictasti corpinein E charistia senirret idque o natura eo in Chili , sed iste Hai am nus esse crederet 'a ibus Patribus ob eam causu convocati ,
220쪽
Deia, tandem id rectam Fidem reductus est
Nam quod positi sum panes in aliarici id
latur istis tantummodo trib- tamquam uera
secavit puemiam illum; singuinem ver illiin emeipiebat in calice. Tum accedente sene ut acciaperet sanctam ammη---, data est 'si sinear sanguine cruorata quod om viae re, per sis νωι ,σσω ---- : eri, Πα--, 'Hapanis, iam altari peritur, corpo tuum in actealis, tum est sanguis. Et Datim facta eis caro ista in manu ejus panis secundum miserium, o D si istud cum νηοregra ivi agens Deo. Ex
milii hunc locum legis minit Alduiniis sive
ex eodice Graeco, qualem Photius laudat, sive ex versione Pelagii S. R. E. Diaconi qm hos quinque libros Latini juris fecit. xii Seiuiam ςmum post ve intam variis ambiis atque modis Consessionem, veniamus ad palinare argumentum, quo allaeus saepe dictae Confessionis antiquitatem penitus labefactare sibi visus es nempe quod idem Conis sessionis Auctor Oeormn sententia, qui re , lemmo nisi corporis in Euclauisti praeseris alam negant, non aliter loquitur , quam de doctrina publico Ecclesiae judicio damnata, de inter haereses relata , atque ita cum ipsis agit, ut eum hominibus sectariisi haereticis Tum Dite rei probandae Mucit hunc locum ex Com.