장음표시 사용
221쪽
dishur qui miniaueat me suam nimiaram, non al am camem demonΗrat Mox paucis interjedi is merism quia longe aliter se habre ventas anti aucteria 'Mam ι HAERE et ico
deceptus - . - seriaris, Ficta δα. Quibu, a missimὶ, inquit qDassaeus , significat fuisse, quo ipse tempore scribebat, qui aliter, quam ipse sentiebat , de Euchaostia hoc Ea A, T , quique is Ri sios ius damnati erant. Cujussito di homines istos alite Belenori tempus exstitiust negat Datheus Hoc argumentum oborem quidem habet
Quod ut assequare, vin pro paus intueri necesse est , ac demonstrare i jam dudum ante damnatum Berengarium haereticos habitosis
eoque nomine affectos, qui secus, quam mo dis atholica Ecclesia tradit, do haristia se se Huic rei probandae unus sussicit Deoduinus seu Theoduinus Leodiensis Episcopus, qui in epistola ad Philippum Francorum egeni scripta a uitru B ten jam tum petitimum exoriri coeptum reiicit Berengarium Gjusque sequaces non esse audiendos , neque tam pro illis Concilium convocandum, quam. de illorum supplicio exquirendum propterea
222쪽
ram etiam venerabili Mntia proscripti damnatique essent eorum e rores. Ergo ante Berengarii damiatum errorem creberrima Concilia catholicam de Eu- Garistia Fideni definierant, ac secus sentie
t si pro aereticis habendos decrevexant censet testaturque De uiniis. Ex quibus -- ciliis etsi unum Toletanum proferat in m dium plura tamen alia in Eucharistiae a se congregat fuisse manifest asseruit. M pilian regnam Francos Romerio, id est ni M'x'. I---- iiii, -- rardus Cameracensis atque Atrebatensis Epi. scopus Fidem catholicam de Eucharistia sanci-xu adversus haereticos nonnullos, 'ui Dominici corporis e sanuntiis saeramentum rem cierint, uti legitur in Synodo contra eras Ca. meraci habita, quam propediem typis editurus est noster Acherius in Spicilegii tomo III. Cum enim idem Episcopus in ea urbe diebus Nativisatis Apparitionis Dominide rebuse siasticis tractaret; νει-- quo am ab Italia finibin viros eo loci advenisse ιν quam
dam nova hare eos sectam introducentes , evanis
a lica πιθ' 'πιώ-Dηmonis disciplinampem surrere ira D in ι quamdam justitiam pra-μ απι, - μή uri ari homines asserebati j nullumque in sancta Geusia aliacos aer mentum, per quod ad salutem pervenire potui fra tias coram Episcopo adducti, referunt se audireres a Niuxta cujus a Italia
223쪽
apostolicis informatos nullamque praeter hanc scripturam se recipere, sed hanc verbo or opere tenere. Tum accuratius interrogat , sacri Baptismatis mysterium negant, simulque Eucharistiae , Paenitentiae matrimonii sacramenta. Pro erroribus singulis singula capitula condit Gerardus, primum quidem de Baptismo, secundum de corpore de sanguine Domini, in quo haereticos compellat his verbis Jam n n his omissis, transitum faciam ad illud sacrum inmotabile mominici corporis or sanguinis sacramentum, quod vos ad obam confusionem , nisi res veri is , adversum divinam ct apostolicam
traditionem impugnam es evertere tentatis. Tu in
ipsius Sacramenti naturam explicans, post aliqua haec subdit 'Od quidem sacriticium dum
de pane or vino cum aqua mixto inefabilitam discatione, cruce, verbis illiu in altari comsecrato, dumque Passionis Gesurrectionis ejus atque in crium A scensionis , ibidem salutifera memoria agitur; verum a proprium corpus nisu Domini noni ri JEsu-CHRisTI, O sanguis verus prurius Fritur , quamvis aliud esse iadeatur. Videtur namque panis materialis : si dverissime sicitur corpus Christi, sicut ipsa eadem eritate attestante didicimus. Ex quibus intellisimus , in Synodo Cameracensi assertam tu Eucharistia veritatem annis amplius xxv ante damnatum Berengarium. Hunc locutri
paullo fusius retuli, tum quia haec Synodus anheli ac si non fallor hincognita fuit, tum quia rebus subsequentibus illustrandis hiri
224쪽
Sub idem tempus, hoc est anno Movit, testante Glabro Rodulia in Historiarum lib. cap. 8, in urbe Afirclianorum flammis traditi sunt ejussiem haereseos armores: quorum principui erant Herbertus atque Lisolus Horum. errore fucata lanctuatis simulacro palliatos detexit refastus , qui praeiente Rotbertoge, ut synodi Acta probant in spici legii tomo iecundo, inter cetera contemtus est ab eis se didicisse, panem ct irinum , quodsuper alta--nibi Sacerdotum sandi Spiriti sancti eatione essici videtur Iacramentum , converti non posse in
fiterentur, nec ab eo errore aliisque revocari potuissent, iubente Rege ema uroem cremati tulit. Hic nullus canon nullumve decretum conditum legitur , sed tantum poena haereticis inflictat ob eam videlicet eausam, quod communi Ecclesiae catholicae praejudicio prosicriptus
esset eorum error, qui veritatem corporis, sanguinis Domini in Eucharistia negassentia que hujusmodi homines in haereticorum classe iem amandati in persuasione commori prαὶα haeretici, errorem suum publicis concio nibus committere non audebam sed occulti, cuniculis furtivisque colloquiis in fidos probatosque quorumdam animos eum inspirabant. Tantum apud eos praevalebat erroris sui pra
Mitio, cum aliis ejutiem farinae hominibus egit sanehus Odo Cantuariens Archiepiscopus circiter annum Deccc L. quo tempo-
225쪽
re quidam Clerici mali eno errore sedum asseverare conabantur panem o vinum , qua in alta inremmio , post consse rimi minpriorisus --tera nere dr figurin tantummodo esse , ct sanguinis christi , non seruis Chricticorpii ct sanguinem. morum ENORMEM
pERFIDIAM beat Odo destruere cupiens,
dum quadam die is conspectu tutim populi Hera m Missarum suo iis motui rei, expressis io m Dei ore, ire iis Din. - iam tu suo ministerio assore postulavit, qua ad
depestendos hominuyn E RAE REAE substanti mdivinorum maeriorum declararet proprietatenet.
Cum confractionem viviseri panis voti-
s nota corporis Christi tenentis sanguis guttatim defluere coepit. Cujus rei consideratione perculsi omnes, maxime vero Clar sectarii, a*rem suum incunctant 'oe re Pontifex cum sitis in magna rationa ruire ne laetitiam egit, propterea quod omnis error dei ominico corpore in pectore suorιι aboliti Disset ne ultra panem in altari positum vermet
sint pervetusti auctoris , qui libellum de ipsius donis vita nondum editum composiliti quem locum Willelmus almes Mnsis hio nachus compendio ςtulit. Ergo eo tempor id est,hm fae nusso, , error . censebatur, si quis de corporis Christi Dolns. ni in Eucharistia veritat dubitassct
226쪽
Smmio praecedenti aciem fuit Catholicorum sententia, qui haereticos appellabant ciui modi erroris sinatores Testis in primis PM chasiis adbernis in lib. de sacramento altaris cap. i. Nor amem catholice sensim ipsius
nania sequamur, sed om qui ais D secipite comedite ex his omnes. At novator erat Ruinasius. Immis mi Fidei catholicae assertor itum quia hoc nomine eum semper honoravit catholica Ecclesia tum quia non solent nou tores eos qui a se se dissentirunt, haereticos a Dellare, sed prisci Fidei corruptores. Verumnic non agimus de re ipsa, sed de nomine lim,etico, quod Eucharistic veritatis infitiatoribus a Palchasio disertesimpactum est ante e
Cum Paschasio consentit Hinc riis Rem iram Archiepiscopus in prioris opustuli de Praedestinatione cap. 3i, ubi loquitur in hunc modum LSAn ct alia , quae vocum novitatibi de- Iesumes , unde Abi inanes comparent rumusculos a contra Fidei eatholica veritatem disrum sirilia in vi, trinas P - ,- ----- Liaris-- - ωγ- ,mu sanguis si Domini, sed ramum memoria veri corporis re sanguinis ej- Itaque censebat Hinemarus hujusmodi holmnes liusnare contra Fidei eatholisis veritatem, an proinde haeretum eae Eumtam' met errorem ut id obitet observeni notasse mihi videtur Anastasius Bibliothecarius , ii mait Nicolaum Papam primum fecisse in basim
227쪽
ca salvatoris, quae Caesarea dicta, cruces de argento purissimo, quae pendent ante Sacrame tum substanti carnis ejuIdem Domini nontri J4Mu- H R. II et Cur enim, quaeso addidi s u η-
STANTI. E vocem, nisi ut eam opponeret figurae vocabulo , quo haeretici tunc temporis abutebantur Nimirum haec verba Sacramentum substantia carnis Chri ti, opponuntur istis, sacramentum figura carnis Christi tantumdem . que sonant, ac si dixisset Anastasius , Sacramentum continens sibstantiam carnis Chricti , non figuram alias inanis de absurda esset j ismo. di vocabulorum geminatio. Ex his omnibus liquido conficitur, tempote
Hincmari ac Paschasii Radberti, id est paulta post mortem Alcuini, haereticos dictos fui illa eos, qui de veritate corporis Cluisti in Eucharistia dubitassent ac proinde immerito Johannem Dallaeum Alcuino abjudicare Confessionem his letianam ea ratione, quod haeretico spiritu acceptos hujulmodi homines appellet. Duplici vero ex causi eos ab antiquis hae-ieticos dictos existimo, nimirum, quod eo nomine dignos aestimarent eos, qui a recepta Catholicorum fide recederent: qud antiquorum Patrum decretis damnati crederentur. Sciis
licet haec fuit veterum quorumdam Catholicorum persuasio, in Concilio Ephesino sancitam fuisse de Eucharistia Fidem nostram, atque diris addictos, qui contrari iam dogma se cuti essent. In hac sententia iiii an francus,
228쪽
ut patet ex Dialogo adversus Berengarium dico ubi notat haereses duas antiquis temporibus ortas fuisse, omnibus tamen tum consenti cnt bus, quod panu ,imim in urram Fia Ili hominis earnem, verumque ejm sanguinem
eonveraerantio' sed quis esset ille Filiu hominis aliis in alios pugnataribus Midam enim, inquit , arbitris; sum hunc opsine e melius
quemlibet semiuem, sive fusti m , sive peccati rem at non ne esse de turba 'Aemlibet c-minem, sed virum justum, LAIt Iizatum a com--ui hominis vir. per με ita vel situdinem segregatum Tum Bbdit Lanseaticus damnatas in ea Synodo utrasque has ei ales pestes, deo 'tumque Nestorio in hae vel ba transmissium: Ad benedictiones mssica accedimus, sancti scamur, participes Iarcti co toruis pretiosisana ruinis Christi mἡ-m nost/um Redempto iris effectio non ut communem amem perci intra, quod absis, ore ut tari sis sicuti se me miunt i secundum dignitatis unitatem , aut scut divinam pus entis habitationem sed vere vi-τifratricem, ct insim Verbi propriam factam. Tum addit Lanti ancus Concilii canonem iis anathema dicentis qui secus sentirent. Ex quiab is nemini dubium esse debet, Lan franciana in ea fuisse periuasione , Ephesi nos Patres de Eucharistiae Fide adversus Novarianos statuisse,
eosque pro haereticis habuiste qui ab ea demnitione recederent. Hic jam non inquiro, an Dii fancus Concilii sensum assecurus sit. Ce tediphesini Patres hoc loco veram Chrim c-
229쪽
ors in Eucharistia praesentiam , si non defida tu a , saltem manifeste supponunt. At permitto Lansean cum in explicati do Concilii decretosa hum este, eique plus quam verba praese ferant tribuisse. Hi tantum expendo quid senserit de mente Concilii t cujus decreto Sacramentariorum errorem sine dubio damnatum fuisse versuasum habuit. Atqui in eadem etiam persuasione fuit He- 'rigerus Laubiensis Abbas in libello de Eucharistia, qui sine auistotis nomine a Caeli otio editus est in appendice ad historiam Gothe scalci cujus libelli auctorem esse Herigerum Abbatem Laubiensem, qui anno M II mo I suus
est , certis alias documentis meo dante, demonstrabo. Is quippe inter argumenta quae adducit ad probandam Eucharistiae Fidem, etiam hunc locum a Lanfra nco relatum profert ex Concilio Ephesino. Quid ii Chimetianae Confessionis scriptori, eo tum pra iudicio affect us, eodem modo Ephelini Concilii decretum in-rcrpretatus est atqtie ob id aeretico spiritu de eeptos appellavit eos, qui de hujus sacrament l, eritate dubitarent Certe adiuti locum manifeste alludere videtur in liae verba : Adverte ara tandem , o pravissimarum mentium perser a dosF ina , ct noli fir a aure ct incircumciso corde praeterire quod dicitur manduca me suam niua iram, non aliam carnem demox strat. Cur enim dixit si am , ct non aliam camne is , nisi ut ex cliiderer errorem illii ira, quem ab Ephesinis Patribus da innatum est ' putabat
230쪽
Haec ergo causa est, cur spirio rimpi is appellet hujusinossi erroris sectarores. Vtrum fac scriptorem Chimetianae Confessonis non respexisse ad Ephelinum , aliudve Concilium: cur non potuit haereticos appella-ie 'os, qui contra Scriptura sacrae seu Christi Domini stianifestam auertione contra a.
jortim traditionem , ac demum contra rece
ptam ii temporis Fidem corporis Dominicivi rar in Eucharistia praesentiam negarenti Cert qui adversus Claudium Tauriniensem ει piscopum de cultu sectamni imaginum scripsea
re saeculi non aucho res Gallicani, eum aer lici nomine afficiunt , quamvis hunc cultum
nullaSynodus eo' tempore statuisset naui quod hae de re habitum est conciliunt Nicaenusti secundum . vestiti priisenum tum epudiabat Gallicana Ecclesia. Sic Ratramnus eos , qui Christum Dominii in communi via ex beatii Virginis utero prodiisse negabant, ut Moae r in udita haereseos auctores non semel suggi Diat , nullo suffragante Conestiorum decretor propterea quod adversariorum sententiam a Scripturae sacraei Patrum auctoritate deflecte re arbitraretur. Quidni potiori jure haereti cos Glimetiana Confessio dixerit eos, qui ab Eucharistiae recta fide recessissent , reclamante non solum Scriptura Patrum traditione , sed etiam communi Catholicorum consensuri AH- de in ista Confessione hujusmodi homines non diei haereticos, sed tantum aretio spiritu, id est diaboli haereseo auctoris instincta dedo