장음표시 사용
21쪽
ε τRACT. DE SACRAMENTIS IN GENERE.
rationis nuncupabitur signum efficiens, quale in Sacramentis reperitur quia tunc imbibit rationem emiae, quae est aliquid physiei. Adde quoa in concretis accidentalibus , qualia sunt Sacramenta , praecipue consis deretur id quod materiale est e id autem quod in ruramentis mat riale est, pro ente rationis haberi nequit. Obsic. 2. Character Sacramentalis & eorpus Christi in Eucharistia, sunt Sacramenta r atqui tamen neutrum est quid sensibile; ergo de ruintione Sacramenti non est ut sit sensibile Resp. dist. nia, sunt Sacramenta prout exterioribus signis uniuntur, corpus quidem Christi speciebus Eucharisticis, character vero rebus vel actionibus quarum occanone imprimitur, C. sunt Sacramenta per se s Ium, & a praedictis signis avulsa , N. Imo character non tam Sacra
mentum est, quam Sacramenti effectus.
Obiic. 3. Quod est in genere causae, non potest esse in genere signi t
atqui Sacramenta sunt in genere causae. Minor patet, quia ex concessis Sacramenta gratiam producunt. Prob. itaque maior : Idem non potest
pertinere ad duo genera primo diversa r atqui genus signi, & genus causae sunt duo genera primo diversa . Signum enim dicit relatinum; causa vero se habet ut quaeitas quaedam activa; ergo . Resp. neg. max si enim in physicis repugnet aliquid simul esse signum Neausam: quod tamen iste fallum est, cum flores egregie dispositi, & se ctus signum sint, & causa, id tamen non repugnat in moralibus, quae cum vetentur vi divina, possunt esse signa practica, adeoque esse causativa. Fatendum tamen r. Sacramentum ut sic non esse causam nisi latiori sensurquia vetera Sacramenta non producebant gratiam eo strictiori & persectiori modo, quo eam pariunt novae Legis Sacramenta; a. dicendum proinde S cramentum potius & principalius signum esse quam causam: quia signi ratio
Proprie magis & rigor e convenit Sacramentis omnibus, quam causae ratio, quae, ut dictum est, veteribus Sacramentis nonnisi latiori sensu competit. Oblic. . . Matrimonium verum est novae Legis Sacramentum r atqui Matrimonium non est caeremonia sacrans, seu cultui divino specialiter devovens; est enim, ut semper, contractus civilis, cui Christus solam conferendae gratiae virtutem addidit; ergo ad Sacramentum non requia ritur ut hominem exterius Deo consecret. Resp. neg. min. 8c dico Matrimonium ex quo eIevatum est a Christo ad rationem Sacramenti , iam esse actionem sacrain , quae a contraheuribus
pie obeunda sit, seu tanquam a ministris Chri lii, ut volunt plures; seu tanquam a clientibus qui cives Christo parere & enutrire teneantur. De his plura vide apud Martinon tom. . disp. IS. Ωαγ. P. Issis Obsic. s. Legitima Sacramenti definitio soli Sacramento convenire debet et atqui delinitio nostra convenit etiam Sacrificio. Est enim Sacrificium , & a Deo institutum , & permanens, & vim habens pariendae sanctitatis. - ip ad I .neg. min. ad a. dist. Saerificium est aliquid vim habens pariendae sanctitatis, sed secundario tantnm, C. primario, N. Itaque Sacramentum primario institutum est ad conferendam sanctitatem, quam &eX OPere Operato producit. Sacrificium vero primario institutum est ad cultum Dei, in recognitionem supremi eius in omnes creaturo domia
22쪽
CAP. L DE SACRAMENTI NOMINE, m. Inii: unde sanctitatem non parit nisi secundario. Αn autem eam ex opere operato pariat in iis omnibus pro quibus offertur, suo loco expendemus. Quaeres an Sacramenta debeant significare gratiam quae in ipso S cramenti usu conferatu Negat prima opinio, quam tenet Martinon ibid. sect. I. n. s. I. ciuia vetera Sacramenta, veru erant .& proprie dicta Sacramenta, cum hoc nomine simpliciter a Patribus, & a Florentino conellio donentur: a qui tamen Sacramenta lisc in ipso Sacramenti usu gratiam non .co feretant. Alioqui enim ex Dei pracepto exegissent opus operantis dignum gratia fanctificante, puta contritionem persectam , aut amorem Dei super omnia ; quod falsum est , cum nulla divini hujus praecepti extent vestigia in Lege Moysis; a. quia Eucharistia a peccatore percepta verum .est Sacramentum , nec tamen gratiam in ip usu consere; a. quia ex Decreto Eugenii IV. Sacramenta antique L ιs non causabant gratiam, sed suum eam per passionem Christi danum Minabant. Afirmat tamen & melius secunda opinio, quam tenent Valentia mI. punct. I. Gonet disp. I. art. a. n. 29. Hassen art. I. q. I. g cl. 3. dc
alii cum eis: I. quia alioqui Matrimonium, ec omnes legis caeremoniae vera fuissent Sacramenta: quandoquidem his omnibus praefigurabatur vel coniunctio christi cum Ecclesia, vel gratia aliquando per Christum eonserenda ; a. quia de ratione Sacramenti est ut sit signum gratiae practiacum : porro quod non significat gratiam ut dandam sin actuali Sacramenti usu. sed solum ut aliquando aliis consetendam , non est signum
practi eum; 3. quia ideo ex S. Thon a in A. dist. I. q. I. art. I. serpens aeneus non erat Sacramentum, quia quamvis eset se m rei sacra facη-- tu , non tauun Qq ntum sacrans est actur quia non ad hoc a bibebatuir, ut ali is sanct cationis effectusperciperetini ergo luxta S. Doctorem,cle ratione Sacramenti est, .ut 1acret actu, seu ut ex eo aliquis sanctificationis effectus percipiatur. Nec nocet obsectio Martinoni, quia ex silentio Seripturae colligi nequit eos qui Mosaica Sacramenta percipiebant, ab aliquo Dei amoris actu fuisse immunest certe fateri debet adversarius actionem religi sam, qualis erat Sacramentorum perceptis , cum aliquo pietatis motu exercendam fuisse; & tamen de illo pietatis motu silet lex divina. Imone liurus quidem meminit cum agitur de circumcisione, quae tamen Originalem noxam si delevit, non delevit in adultis sine uero contritionis actu. In his multa supponimus cum Theologorum vulgo, quae ad trutinam revocata non parum habent dissicultatis. Verum haec ex dicendis infra,
Quod additur de Eucharistia a peccatore recepta nihil probat. Qui enim Sacramenta gratiam conserre volunt in ipso usu, supponunt nubium apponi obieem ex parte iubjecti Ad Eugeniinn dico vel eum nomen Sacramenti sumpsissi latiori sensu, & prout omnibus veteris Testamenti figuris competit; vel mentem .ejus esse od vetera Sacramenta figurarent gratiam non ut dandam post passionem Christi , sed ut dandam μν pasionem esus, idque in ipso Sa-
ramenti usi, ἐν adeo ut vox solam non excludat praesentiam gratiae eum Nemo negaere possit eam saepius occasione Sac menti collatam fuisse, sed Dum vim Quintium ipsius a Sacra ulegis vetiris. Ita Gonet dio. I .n.4
23쪽
8 τ RAcr. DE SACRAMI NTIS IN GENERE.
De Sacrament rum necessiste oe existentia.
OUadruplex distinguitur hominum status, primus innocentia', in quo
ante lapsum vixere Protoparentes, idque sex horis, ut volunt aliqui , vel octo diebus , ut alii statuunt; utrique divinando . Secundus legit naetura, in quo homines etsi gratia qua ad Deum reverterentur,l destituti non erant, imo nee ea lege positiva , quae remedium peccati Originalis praescribebat, necdum tamen receperant legem, qua is Moysi
data est in monte Sinai. Is status pro filiis Abrahae per Isaac de Iacob, sicut & pro Proselytis duravit usque ad Moysen ; pro ceteris vero ad Iegem utque Evangelicam. Tertius legis scriptae, quae Proselytos te Israelitas usque ad mortem Christi devinxit. Quartus legis gratiae, qui una cum Religione. Christi, a tempore conditae ejusdem Christi legis usque
ad consummationem seculi perseverabit. Certum est I. necessum non fuisse absolute loquendo, ut ullo in statu instituerentur Sacramenta ; tum quia quaelibet operatio Dei ad extra, a sola ejus voluntate pendet ; tum quia alia quam Sacramentorum via potuit hominis salus reparari, & reparata conservari r cum totum salutis humanae negotium pendeat a gratia, quam Deus independentera quibuslibet signis homini conferre potest. Certum est a. congruum fuisse praesertim post hominis lapsuin ut instituerentur Sacramenta; tum quia ea de facto instituit Deus, ut statim dicam, nec instituit, nisi quia congruerenti tum quia ut homines in unum visibilis Ecclesiae corpus perpetuo coadunentur, quadantenus Opus est visibilibus signaculis, quae in Sacramentis potissimum & Sacrificiis consistunt. Quouultae autem singula Sacramenta homini necessaria sint, expendam in singulis de unoquoquei Tractatibus. Sit iam CONCLusio I. Nulla suere in statu innocentiae Sacramenta. Prob. I. quia existentia rerum quae a sola Dei voluntate pendent, nonnisi ex Scriptura vel Traditione probari emcaciter potest i atqui Sacramentorum existentia a solo Dei beneplacito pendet: aliunde vero quod ea a Christo instituta fuerint, nee ex Scriptura, nec ex Traditione, quae de iis altum .silent, colligi potest; ergo. i ἰu Prob. 2. quia Sacramentum de se cli signum Iaermanens , cujus ope populi in unam coalescunt religionem : atqui ablisnum fuisset ut Deus pro statu, quem praesciebat brevissime transiturum, permanentia id genus signa constitueret; ergo. obsic. Matrimonium institutum est in statu naturae innocentis, ut se tet ex cap. 2. Genesi atqui Matrimonium Jam tunc fuit Sacramentum;
Resp. neg. min. re dico Matrimonium nonnisi in ossicium naturq institutum fuisse a Deo, ut nempe cresceret & multiplicaretur genus humanum. Unde Patilus Ephes. s. de Matrimonio loquens non ait: Sacramen istum hoc magnum fuit, sed magnum est, & quidem in Choso crin Βαι sita. Inst. Sic loquitur S. Augustiuus Lib. de nupt. & concup. cap. 21. R Iμω
24쪽
. CAP. I. DE SACRAMENTI NOMINE, O... plabit etiam connubii Sacramentum ἰ De me ante peccatam diectum est in Par bso, Reli,'uEt homo patrem matrem; ergo connubium etiam in Paradio terrestri, fuit veri nominis Sacramentum.
Resp. neg. conseq. quae ne somnianti quidem Augustino venit in me em . Agit ille ut probet nuptias de se non esse malas, quia a Deopso inititutae sint. Id ut ostendat, per prosopopesana inducit Matrim aium loquens ; illudque vocat Sacramentum , non quia tale fuerit abnitio, sed quia tale sit holie , & tale quasi prophetarum ab Adamo .ecundum id S. Hieronymi in cap. s. ad Enhesicis: Primus homo, priis ius vates Adam, vir de Christo se de Ecclesia prophetaυit. Hinc Augusti- ius ipse Lib. s. de Genes ad Lit. cap. 29. Eructa it Adam , quod ma. num Sa ammmm mmmendat Apostolus, idest quod hodie, teste Apost Ο, magnum est Meramentum. His adde connubium iam ab initio filis. e Sacramentum, sed latiori sensu, quatenus futurae Christi cum Eccleia unionis signum erat: certe lignum vitae latiori hoc sensu Sacramen. um vocatur ab Augustino.
iaeres an extitura fuissent Sacramenta in illo statu, si perseverasses. Resp. id non posse certo definiri ex Scriptura vel Traditione. Si tanen conjectare licet, fatis probabile est non defutura fuisse statui hese,acramenta: I. quia eo in statu fuisset vera Religior atqui excitato supra Lugustini textu in nullum nιmen Religionis, De verum, seve falsirim coagu-ari homines pussunt , n β alquo signacia um vel Sacramentorrem v sibilium csn- - ortio collgemur; 2. quia, luxta plures Theologos, homines in illo statu r . . eccare potuissent saltem venialiter, imo & lethaliter licet raro ; ergo ρ. M. Ongruum erat ut gratiam recuperare possent per Sacramenta . quae ri eamdem certius & essicacius restituunt. imo quidni per Sacramenta vi 'gorum homo innocens primaevam gratiam nova gratia cumulasset
Ut ut est , nullus dubitat quin in eo statu futura essent Sacrificia; tum quia ii sunt praecipui publicae Religionis actus ; tum quia equum est ut in quocumque statu supremum Dei dominium agnoscat be veneretur homo, quod fit per Sacrificia. Addunt Scotistae suturum fuisse ut in eodem statu institueretur Fuch ristia, & qui eidem praevius est ordo sacer. Sed opinionis hiasus fundamentum, videlicet quod Adamo etiam non peccante venturus fuisset Chritus, a ceteris Theologis reiicitur in Trin. de Incarnatione. Unde si quae ro innocentiae statu condita fuisset Sacramenta, haec non eiusdem pror iis cum nostris naturae fuissent; quia nostra quidquid emcaciae habent, rahunt a meritis passone Christi; illa vero a sola Dei voluntate. Corachosio II. Extitit aliquod in lege naturae Sacramentum conistra peccatum originale . Prob. I. ex S. Lugustino Lib. s. contra Iulian. cap. II. ubi sic Medeo credendum est ante circam ictionem famulas Dei , quantiquidem eis in raι Mediatoris fides in cavne υ nturi, nulla Saceamento ejus opitulatos fuisse p irυιι is Dir; quamvis quid illud esset . ' . ' Sπiptura sacra latere Nolue, it ἰ ergo iuxta Augustinum fuit ante circumcisionem , ac proinde in lege nat ς remedium aliquod . di quidem Sacramentale, quo originalis parvul iam labes deleta fuerit.
Prob. ex Innocentio III. cap. Minores 3. De Baptismo , O. ubi
25쪽
Io T RACT DE S ACRAME NUIS IN GENERE.
sic habet: Absit ut universi parυρIi pereaxi, quorum quotidie tanta multisvia moritur, quin o ipsis misericors Deus, qui treminem Uulι perire, aliquod rem dium procuravelit ad salutom. Unde sic in isma: Si parvuli sub lege n turae nullum habuissent remedium contra peccatum originale , ingens eorum multitudo quotidie periisset in aetemum i atqui tanta aetatis parvulae strages admitti nequit sub Deo, qui neminem vult perirer ergo necessum fuit ut certum parvulis suppeteret remedium contra peccatum ortiginale . Iam vero probabiIe admodum est remedium illud sensibili signo
ivisse alligatum, & ideo Sacramenti rationem habuisse r I. quia ita d cet S. Augustinus in textu iam citatos a. quia remedii hujus ope infantes populo Dei adunabantur; ac proinde fiebant visibilis Eeelesiae membra ; quod ut per medium humanae conditioni proportionatum fiat ., per Sacramenta fieri debet, prout supra nos docuit Augustinus; 3. quia id docet S. Thomas hic q. N. arti q. ad a. his verbis r Probab ste est, quod parentes fide es pro parvulis alis, o maxime in pericula existentibus alia quas preces Deo funderent, veι aliquam benedictionem eis adb.berent, quod erat. Agnaeulm Dei. Ob;ic. I. Ideo admittuntur Sacramenta in lege natura, quia alioqui innumeri periissent infantes quocumque auxilio destitutit atqui haec ratio non concludit. Perierunt enim tunc temporis, & hodiedum pereunt innumeri infantes in utero materno ἐν atqui tamen non ideo creditur institutum fuisse pin iis aliquod Sacramentum ἡ ergo.
Resp. ad I. data majore, quae: negari posset, quia non ex sola ratione, sed etiam ex Patrum traditione pugnamus , ut patet ex allatis Augusini, Innocentii & Thomae auctoritatibus, Neg. min. Ad a. dico I. pa vulos materno in sinu pereuntes paucissimos esse respectu aliorum r pomm conveniens non erat ut Deus pro paucissimis hominibus Sacramen- ta institueret. Dim a. Sacramenta quae ab homine conferri debent, pro
iis solum institui, qui sub hominis notitiam & administrationein cadunt; cuiusmodi non sunt pueri materna in alvo delitescentes. Inst. Si quod fuerit Sacramentum pro parvulis quo mundarentur ab . originali noxa, debuit & aliquod esse pro adultis quo mundarentur a peccato actuali i atqui id .dici non potest. Solum enim Poenitentiae S cramentum ab actuali peccato mundare potest hominem , cui jam re missum est originale peceatum t atqui nullum iuit Sacramentum Poenitentiae ante legem Evangelicam; ergo. Resip. ad I. neg. mai. adulti enim secluso quocumque Sacramento , Peccati actuatis veniam consequi poterant, nimirum per contritionem persectam i infantes vero qui contritionis capaces non sunt, nonnisi alicurus remedii applicatione ab haereditaria labe mundari poterant ; ergo istos inter & adcitos longa est quoad Sacramentorum necessitatem disparitas. Resp. a. neg. min. eum Gonem, Nurnely, aliisque non paucis, contra Marem, Lugo, &c. posito enim quod Deus omnium hominum salutem sincere velit, iisque Mediatorem in ventum Christo praeparaverit, decebat ut providentia ejus lapsis adultis remedium constitueret , sicut& constituerat infantibus : atqui utcumque etiam decebat ut remeditam
illud soret sensibile ; cum modus hominem per sensibilia signa iustificandi;
26쪽
CAP. I. DE SACRAMENτI NOMINE, c . ret andi ; adeo homini proportionatus sir & conveniens, ut Salvator , qui sensibilis nasci voluit, eumdem in Lege nova, quae spiritus, est &1inor, amplecti voluerit; ergo. Ad a. dist. min. non fuit ante legem Fvangelicam Sacramentum Pininnitentiet prout nunc est, puta cum confessione vocali, C. non fuit quoistumque modo & ritu, N. Cum enim dissicillimum sit per contritionem perfectam resurgere a peccato , congruum erat ut infirmitas humana per exteriora signa juvaretur , ne tot sere essent pereuntes, quod misissent peccatores . Et vero erant in illo statu Sacrificia pro peccato, ut
patet exemplis Abel, Iob, Abrahae , Melchisedech , de ipsorum, etiam Gentilium , quibus sui fuere Sacerdotes , Genes. ψI. & 47. atqui idem itus , & Sacrificium esse potuit, prout ad Dei cultum ordinabatur quee habere rationem Sacramenti, prout media fide ad sanctitatem co ducebat; erg9. Inst. a. Si quae fuerint ante legem Sacramenta tam pro adultis qua yro infantibus , vel haec a Deo determinata sunt quoad materiam κῆormam, vel non: atqui neutrum dici potest; ergo. Resp. neg. min. & dico utrilinque dici posse, quia neutrum essicaciter impugnari potest i a. dici potest Deum determinasse in particulari em emoniam qua vellet parvulos sibi dicari, & mundari a peccato, sicut
aliquando laltem determiuavit materiam Sacrificiorum , ut patet ex tap. est. Lib. Iob. s. dici potest & melius cum S. Thoma Q. 6I. art. Dad a. ante legem non fuisse deti mina e praseum a Deo bomini, quibus alaq ramentis uteretur e quia poruit Deus velle Nstificationem largiri parum,
iis , statim ac parentes eosdem sibi offerrent cum sensibili quodam a. eligioso ritu, quem ipsi eligerent, & quo suam in medi tot m veaturium fidem protestarentur.
Inst. 3. Ex hac responsione sequitur r. Sacramenta naturae tam ab hominibus fuisse instituta quam a Deo ; a. meliorem fuisse status illim onditionem quam Evangelici r quia nunc nonnisi per aquam , quarteest aliquando, tolli potest originale peccatum ; tunc autem tolli po- erat modo generaliori , & , ut ita loquar, qui prior caderet sub ma-rum: atqui haec duo sunt absurda; ergo. Resp. neg min. I. enim ille solus Sacramenta instituit, non qui hanc
rei illam materiam eligit, sed qui eidem gratiam alligati porro solus Deus huic vel illi sensibili signo gratiam alligare potest ; sicut ergo si 'ontifest concedat ut imagines a tali Principe designatet talem habeantndulgentiam , non ille, sed Papa indulgentiam dare censeretur ; itai pari . a. neque etiam melior erat status naturae , quam Evangelici statusonditio ; tum quia etsi familiarum principibus . permissa erat huIus Velilius signi electio, ut suam protestantes fidem parvulis suis mederentur, pus tamen erat signo quod religiose adhiberi posset; & hoe signum luandoque deficere poterat, sicut hodie aqua licet admodum comm iis ι tum quia longe rarior erat in statu naturae fidelium numerus quam unc sit, ac proinde longe minor numerus eorum qui remedium hoc yarvulis applicare, vel applicari vellent r an ergo felix admodum di.
27쪽
11 TRACT DE SACRA ENTIS IN GENERE.
Obiic. e. s. Gregorius Lib. . Moral. ατ. sic habet: Quod apud nis' alit aqua Baptismi, hoc eiu apud Veteres , vel pro parvHis sita fides, Uri prpiatillis virtus Sacrificii ; vel pro iis qui de stirpe Abra, pcodierunt , institeminu Circamcissioni 1. Concinit S. Be ardus Epith: 77. ubi sic di multos fidere Suctificiis eredimus expiatos, po Iis autem etiam solam fidem profuisse, iminsuffeci e credimi; idem tradit S. Thomas in J. dilt. I. q.2. art. s. ergo censent sancti Ecclesiet Doctores parvulos sola parentum fide, & indepei denter a quocumque visibili signo justificatos fui fle.. il esp. cum Patres diversa sentitant, iis esse adli renduim quorum opi nio videtur probabilior; talis porro nobis videtur Augustini sententia Quanquam dici potest Doctores mox obiectos per fidem non intellexi C, se tantum interiorem actum fider, sed di exteriorem, in quo includitur eiusdem fidei protestatio per visibile aliquot innutri manifestata. Unde; S. Thomas qui in obiectis locis in opinionem noliret contrariam prori
penderat, ab ea tandem discessit, ut liquet tum ex q. q. de in .ilo art. 8.ad J. ubi sic loquitur di sides anti oram CV Μ AL IRUA PRO T. Es P TI O N E νID Ei valebat parvulis ad calutem; tum ex alio ejusdem textu quem inter probationes adduximu&.CON CLUsio i III. Sua etiam. fuerunt Mosaici Legi Sacramenta is Prob. I. ex S. Augustino Lib. I9. contra Faustum cap. II. ub, sic e S oramenta veteris Legis ablata sunt , quia impleta, ct alia sunt ustituta, virtute maiora, unitare Iiora, actu facili ra, o numero pauciora; a. ex celebri isto Tridentini Concilii textu Sess. 7. Can. a. Si quis dixerit noυ.o Legis Saepramenta a Sacramentis antiquae Legis non d ferre, nisi quia caerem laesunt aliae, o alii ritis externi, aηathema sit i atqui duo hi textus existentiam Sacramentorum Mosaicq Legis velut indxiii quidpiam supponunt 3. quia
non decebat ut Iudia gens , Deo specialiter dilecta , careret remediis ruq ante legem scriptam non defuerant: atqui, ut statim vidimus, non emerunt ante legem remedia Sacramentaliis, sive infantibus , sive etiam adultis; ergo nec post legem deiecisse credenda sunt. Qus res r. quomodo dividi possint scripto legis Sacramenta . . Res p. generatim ea duplicis fuisse generis: alia nimirum ad totam genistem pertinebant, ut circumcisio pro maribus, esus agni paschalis, seu rificationes ab immunditiis legalibus, expiationes a peccatis; alia nonnisi ad templi Ministros, ut Sacerdotum consecratio , esius panum I r positionis , dic hqc porro omnia , totidem erant typi Sacramentorum novet Legis. Sic circumcisio fitura crat Bapti sint, juxta plures; esus agni paschalis ,. figura Eucharilitae ι purificationes & expiationes , figura Poenitentiae; consecratio Sacerdotum, figura ordinis sacri. Nullum vγε ro fuit signum seu Confirmationis, sal dem Iuxta S. Thomam, a quo quidam recedunt se quia haec est Sacramentum plenitudinis gratiet , quam lex nihil ad iγersectum adducens, exprimere. non ivituit; seu Unctionis extremae quia est quasi immediata ad regni coelestis ivtroitum prsp
ratio ς nemini autem in veteri Testamento reserata erat coelorum via;
seu demum Matrimonii ; quia Iudeorum coniugia , qu et per libellum repudii dissolvi poterant , indissolubilem Christi cum Ecclesia nexum
28쪽
c Ap. L DE SACRAMENTI NOMINE, m. II. firmant alii , quia ii ritus simpliciter & sine addito vocantur Saer nenia a Conciliis dc Patribus . Negant vero alii, quia iidem ritus, si
emedium naturae , & quae ei successit circumcisionem tollas , vacua trunt & egena elementa , quibus homo coram homine quidem , non utem coram Deo mundari poterat e porro de ratione Sacramenti estit gratiam in ipso usu producat; ergo ritus seu signa quae gratiae Ya ua erant, vera esse Sacramenta non possunt. Nec nocet, inquiunt, Sacramenti nomen, quo usi sunt Patres & Con illa; tum quia mens Conciliorum non suit ut Scholasticas ea de re The ogorum lites dirimerent; tum quia sacri Legis Mosaicae ritus, ex trito asia, Sacramentorum nomine ab omnibus donantur; nec tamen ab omnibus habentur pro Sacramentis proprie dictis. In hae postrema opinione dicendum est, verera praeter remedium naurae aut circumcisionem Sacramenta , non convenire univoce cum no-lris; quia ista gratiam pariunt, illa non item r atque sta saltem allia auando sensit S. Thomas , ut patet ex his ejus verbis in . dist I. q. I. ιrt. I. quaest. 3. ad 9. Sacramonimn analogice diυiditur per Sacramenta nova P veteris Legis, sicut fanum in habens sanitatem ct fgmficans illam. Dixi, prater remedium natui s, σε quia inis ostendemu&gratiam vire-nedii Maus ex opere operato productam fuisse in iis quibus applicabatur. Coruchos Io IV. Habet etiam lex Christi sacramenta sua , eaque eptem numero, non plura , non pauciora. Ita Catholici F. contra Ar- honticos, qui testibus Epiphanio haerefi 3 . & Theodoreto Lib. r. haeis Uta fab. cap. IX. dc I 3. & Scripturam & Saeramenta quaecumque refinriebant δ z. contra Fratricellos & Beguinas, qui despiciebant Ecclesiae acramenta, ut ait Ioannes XXII. in Extrav. Sancta Romana, tit. De Misi ius damib. 3. contra. Duaerum qui initio Libri de captiv. Babylon. tria ignoscit Sacramenta, Baptismum scilicet, Poenitentiam & Panem: duo ucro dumtaxat sub finem ejusdem Libri, Baptismum scilicet & Panem, ex sermonis proprietate admittenda esse contendir; q. contra Calvin imqui Lib. 4. Instit. cap. I 8. 9. I Baptismo di Coenae adjungit manuum mpositionem , licet hanc inter ordinaria Sacramenta non numeret, quian usum totius Ecclesia instituta non sit. Iam conclusio, quam tradit Tri- lentinum Sess. 7. Can r. his verbis : Si quis dirarit Sacramenta novin Legis , non fuisse omnia a mesu Christo Domino nostro linisuis 3 Use plua vel pauciora quam βptem, videlicet Baptismum , Confirmationem , Eue, istiam . Pamitentiam, Extremam. Unctimem , Ordinam, Matrimonium δαι etiam aliquid bonum septem non esse vere oe proprie Sataramentum ἔ
hma sit. Prob. r. Saeramenta sinat situs sacri divinitus & permanenrer insti- uti, quibus annexa est gratiae promissiori atqui septem esse hujusmodi
acros ritus, eos e qui a Tridentino desimais sunt, non obseure colli-:itur ex Scriptura . Ratet id T. de Baptismo ex cap. utri Marci , ubi hristus ,. ID, ait ad Apostolos, docete omnes gentes j bapti unties eos in no tine Patris, dee. Mui credideris , ct bapti am fuerις, fui 3 stit: ubi extratori lauacro annectitur salus,i & proinde graria, quae salutis princi inrili; 2. de Confirmatione ex oct. cap. R. v. rL & cam I9. v. o. ubi, ter manuinu imposuionem inlallibiliter contortiir Spiritus . fan s ς
29쪽
quod sine speciali Christi institutione & pracepto fieri non potuisset; I.
de Eucharistia ex collatis secum invicem textibus Matth. 2I. & Joan.6. ubi qui manducat carnem Christi juxta ritum ab eo praescriptum , viatam aeternam habere dicitur ; 4. de Poenitentia ex Dan. ao. ubi traditur potestas remittendi peccata , ideoque & gratiam largiendi ; s. de Unctione Extrema ex Iacobi s. ubi infirmo, F in peccatis fuerit, dimi
tuntur peccata per orationem & unctionem ; 6. de ordine ex I. ad Timol. 4. M II. ad eumd. I. ubi habet manuum impositio gratiam sibi annexam; I. de Matrimonio, ex Matth. I9. & Epires. s. ubi contractus quem novae Legis Auctor indissolubilem secit, ad magni Sacramenti rationem eleVatur I ergo. , ,
Prob. a. ex celebri illa S. Augustini regula, Lib. q. de Baptismo, cap.2 Quod universa tenet Ecclesia, nec Conciliis inintvium, sed simper retex tum est νnonnisi auotcritate Apostolica traditum rectissime creditur : cui principio mire consonat istud Hieronymi Lib. contra Luciferianos , ubi de manus impositione disserens, ait: Exigis ubi scriptum sit λ in Hectibus Apost lorum ro titam sacra Scriptura auctoritas non subesset, totius Orbis in bane partem escensus, inflar praecepti Obιineret. Unde sice Illud indubie tenendum est quod ante Pseudoresormatos universa tenebat, semperque tenuerat E clesiar atqui I. ante Pseudoresermatos universa tenebat Ecclesia septem in nova Lege esse Sacramenta. Id nimirum cum Latinis tenebant Graeci, ceterique orientales ; cum etsi in aliis v. g. in processione Spiritus sancti a Filio, Ecclesia Romanae fidem acriter vellicarent, nusquam tamen exprobraverint eidem, quod plura admitteret Sacramenta , quam
a Christo instituta essent. Nec tantum non id ei exprobravit, sed de ejus hac in parte vindicavit fidem Hieremias Pseudopatriarcha Conis
stantinopolitanus I cum Augustanam Consessionem perstringendo , d claravit septem a Gracis omnibus admitti Sacramenta, nec plura nec pauciora; ergo. a. idem semper tenuerat Ecclesia. Quet enim eosdem ritus, quos nunc Catholici, annumerabat Sacramentis; & qui secus sentirent eliciebat e sinu suo, ea semper septem admisit Sacramentar atqui Ecclesia omnibus retro saeculis eosdem Sacramentis annumeravit ritus , quos iisdem nunc annumerant Catholici; eosque qui aliter sentirent, velut Novatores es
cit e sinu suo. Prima minoris hujus pars abunde probabitur , cum de unoquoque Sacramento speciatim disputabitur . Secunda ejusdem pars hinc liquet, quod Ecclesia saeculo III. proscripsit Novatianos, qui Co firmationem non conferebant Neophytis . IV. Manichaeos qui de M trimonio male sentiebant. XU. Wiclefistas quibus despectui erat Extro ma-Unctio . XUL Lutheranos & Calvinistas , quibus id cordi fuit ut sopitas haereses undecumque colligerent; ergo. Oblic. I. Si septenarius Sacramentorum numerus sit primaeve Melasiae dogma, debuerund Patres huius numeri in scriptis suis meminisset alia qui falsum consequens. Alii enim, ut Iustinus in Apolog. a. & Irenaeus Lib. I. cap. 9. R I 3. solius Bapti sint & Eucharistiae meminemnet alii his addunt Chrisma, & ad summum Poenitentiam, ut Cyrillus, qui tamen cum ex pro sesso agat de mysteriis , seu de Sacramentis, in suis Catechesibus, omnia Sacramenta recensere debuit ἱ ergo.
30쪽
CAP. I. DE SACRAMENTI NOMINE M. rs
Resp. r. neg. maj. sicut enim Protestantes duo aut tria confitentur is ramenta, licet Patres remarium hunc numerum nullibi expresserint; ic & nos septem admittere possumus, licet nulli bi dixerint Patres se- item esse Sacramenta. Et vero Sectarii tot veteris novique Testamenti .ibros habent pro Canonicis r atqui tamen nullibi ante Laodicenamynodum reperire est tot esse Libros Canonicos ; ergo ex eo quod P res non dicant tot esse Sacramenta nihil colligi potest. Resp. a. dist. min. Patres non meminerunt explicite hujus numeri, C. mplicite, N. Qui enim qua data occasione astruunt nunc Poenitentiam. Itane Confirmationem, nunc Matrimonium , vera esse Sacramenta, himplicite & susticienter septem Sacramenta profitentur r atqui Patres iunc astruunt Poenitentiam, vel Coufirmationem, &α vera esse Sacr nenta; ut de singulis sto in loco probabitur; ergo. Ceterum Patres caute admodum tractabant de Sacramentis, vixque .liter quam necessitate compulsi. De Eucharistia palam egit Iustinus, tuta confutandi erant Gentiles, qui mysteriorum nostrorum ignari, c
umniabantur Christianos , quasi qui infantis occisi earne in synaxibus iris vescerentur. De Baptismo , Confirmatione & Eucharistia disseruit yrillus, quia efformabat Catechumenos , qui pro more temporis hu-us, triplici hoc Sacramento eadem die reficiendi erant, secundum id ritae S. Basilii: Maximus Epise H bo itaαι BGium ct Eubulum, erregens eos fandio Chrismate tradidie eis vivificam e muriisnem.
Init. Dogma quod necdum I . 'culo stabilitum erat, ne implicite i iidem traditum est a Patribus i atqui dogma septuplicis Sacramenti. . rob. min. quia cum Magister sententiarum Sacramenta septem admisis- et circa finem seculi ra. eidem obstitit Durandus scriptor sttuli I legavitque gratiam Matrimonio conferri, sicque illud ex albo Sacra-
Resp. ad I. neg. min. & dico Durandum circa Matrimonium, ut 8en aliis pluribus caecutisse; prout ostendam ubi de Matrimonio. Obsic. a. Falsum est Ecclesiam Gricam assentiri Latine circa fidem so
tern Sacramentorum ; ergo . Prob. antec. ex Consessione fidei quam inte annum Ioast. emisit Cyrillus Lucaris Constantinopolitanus Patria rha, & in qua cap. s. de Sacramentis hete habentur ἐν Credimus Evam ebca Sacramenta esse duo, nempe Baptismum re Eucharistiam et ampliorem
ratramentorum Numerum non habemus ς ergo.
ResP. ad I. neg. ant. ad 2. neg. conseq. Hle enim bini Sacramenti
ides, quam a Germanis Protellantibus in Germania viator deprompseat Lucaris, omnibus Grgeorum Euehologiis & Ritualibus adversatur. Inde statim ut, strangulato a Turcis Lucari , Constantinopolitanam edem conscendit Cyrillus Beroensis, damnata est hi etica Lucaris opitio in Synodo, quq eodem anno , idest r638. habita est Constantin Blii en huius Synodi verba ρ orillo dogmatiranti re credenti non esse 9-ythm Facramenta Ecclesiae, idest Raptisma , Chrisma, rimitentiam, Em baristiam,
Irdinationem Sacerdotum, Extremam unctionem ct Matriminium, iuxta con-btus em Christ, Apostolorum traditionem, atque confutudinem Ete orae, sed nentienti non ege tradita a Christo in E Gaio ns suum Bap imum di Euchasiam, anathema. Hanc porro Synodum, cui cum Episcopis tribus lupra/ viginti