장음표시 사용
31쪽
viginti interfuerant Patriarchae Alexandrinus & Ierosolymitanus cons marunt duo subinde Concilia, quorum aliud M. I 642. habitum est Constantinopoli sub Parthenio. aliud an . I 672. apud Bethleem . Eant nunci Calviniani. & Graeciam quoad Sacramenta suam esse contendant. 1 Oblic. 3. Ut plura sint quam septem Sacramenta. sufficit ut ordinetanis guli, martyrium, prosemo religiosa. & pedum lotio, totidem sint Sacramentat atqui res ita se habet. Et quidem I. singulos Ordines veracsse Sacramenta docent Thomistae ; qui vero ab iis dissentiunt, Diaconatum saltem, Presbyteratum & Episcopatum pro Sacramentis habent s a. nihil martyrici deest quominus totam habeat rationem Sacramenti; cum ejusdem sit efficaciae ac Baptismus, cuius et i m Vices tam in adultis quam in parvulis supplet; a. idem sere est de Monachatu, quem etiam Veteres aliqui mysterium & Sacramentum nuncuparunt ι g. idem est &multo certius de pedum lotione, quae & a Christo instituta est Ioan. II.
. s. Capit lavare pedes Discolorum ι & permanenter instituta est, utpote cum pratcepto simile quid faciendi, Et vos debetis alter alte ista laυare pedes; Exemplum enim dedi vobis, ut quem l ι dum ego feci, ita o vos facimtas, V. IS. Ac demum annexam habet gratiae promissionem, Si non lavero te, non habebis partem mecum , ibid. V. 7. Neque hic deest mystica si-ignificatio , quam certe indicant haec christi ad Petrum verba i Quossio facio tu nascis modo, seus autem postea ι ergo. Resp. neg. maj. quantum ad ordines, minorem Vero quoad cetera.
Itaque etsi ordines singuli totidςm esse Sacramenta supponantur , de quo alibi; haud tamen plura quam septem Sacramenta numerari debent i quia Sacramentum hic sumitur secundum genus relationis quam importat, ita ut tot solum sint Sacramenta , quot sunt sacri ritus qui ad fines specifice diversos reseruntur . Unde cum ordines omnes ad
unum eumdemque finem genericum tendant, nimirum Eucharistiae conis sectionem , aut administrationem, specie tantum a se discrepant , &nonnisi unum quoddam Sacramentum constituunt. Inst. Etsi homines omnes sint unum genere , non tamen censentur unus homo r etsi pariter Baptismus , Confirmatio, &c. penes genus conveniant in ratione Sacramenti, haud tamen unum Sacramentum dici possunt; ergo a pari nec unum Sacramentum dici possunt Ordines
omnes, etsi in ratione generica conveniant. Rela. neg. conseq. neque enim unitatem Sacramenti Ordinis repetimus solum a ratione generica Sacramenti , sed & ab unitate finis ad quem tendunt Ordines singulit atqui hanc finis unitatem nec homines, nec alia S cramenta habent inter se; ergo ab iis ad Ordinis Sacramenis tum nulla est illatio, in Ad id quod objectum est de martyrio, nego illud esse Sacramentum. Ad Sacramentum enim non sufficit ut gratiam pariat, sed etiam necesse est ut a Christo institutum sit, & constet sacris materiae & formae ritibus, ac demum perficiatur a Ministro ad id deputato, cum intentione faciendi id quod facit Ecclesia i atqui martyrium nec a Christo institutum est, cum consistat in actione impia ex parte agentis, adeoque severe prohibita ; nec constat sacris materie de formae ritibus, cum in immani tortoris facinore λtum sit; nec Persicitur a Ministr* Dci, sed a ministro diaboli, &c. ergo. Neque
32쪽
CAP. I. DE S Ac RAMEN I NOMINE, M. r
Neque etiam Professio Religiola Sacramentum est , quia etsi a Chri lo instituta supponatur, haud tamen supponi potest parere gratiam ex
pere operato, sed solum ex opere operantis. Unde si, ut docet S. Thonas 2. a. q. I49. art. 3. ad 3. eamdem gratiam consequuntur Religionem in-rantes, quam consequuntur ba iratiς at non eodem modo consequuntur,
ed prout peccatorum veniam obtinent , qui eadem elaemosynis redi-nunt; quod ipsissimum est S. Τliomae exemplum. Major est difficultas de lotione pedum, quae tamen absit ut inter Saramenta recenseatur, tum quia, ut bene notat Frast art. I. q. s. nula Concilia. nullae Ecclesiallicae institutiones, nullae preces, nulla prorsus atechesis, quibus tamen maxime continetur Apostolica traditio, c emoniam hanc Sacramentis accensent tum quia lotio pedum , licetit exterius rei spiritualis signum, ceteros tamen Sacramenti characteresion habet. Nam I. Sacramentum novae Legis debet esse signum perma-aens, & duraturum quamdiu durabit ipsa Religio i atqui lotio pedum iunquam in Ecclesia Christi, quae circa fidem errare non potest, habia fuit pro signo permanenti cum teste Ambrosio Lib. 3. de Sacramap. r. lotionis huIus .consuetudinem non haberet Ecclesia Romana, cujus, ait i. Doctor, Upum in omnbus Aequimur; & ubi erat in usu , libere sublatait, prout docet S. Augustinus Epist. s s. alias It9. ne scilicet, inquit, id ipsum BVιfmi Sacramentum pertinere inderetur. Imo vetuit Hispanica E lesia in Conc. Eliberitano Can. -8. ne Sacerdotes aut Clerici lavarent,edes eorum qui baptirabantur ι ergo haec verba r Et vos debetis alterilterius lavare pedes, haud litteraliter accipienda sunt, sed metaphorice, dest pro praecepto exercendi charitatem & humilitatem , quas ea lo-ione plerique Patres designatas filisse docent; a. signo Sacramentali anisi exa esse debet gratiae promissio; atqui nihil est in discursu Christi, uule certo collisi possit annexam fuisse gratiae promissionem lotioni pe-lum. Haec enim verba: Si non lavero te, non habebis pariem mecum, nouxhibent lotionem quasi ex tunc necessariam ad salutem , sed solum nobedienti Petro minantur poenam, quae vel in privatione beatitudinisonsistat, ut volunt aliqui Patres , vel in exclusione ab Eucharistia nox instituenda, ut docent alii; ergo. Inst. Uerba haec: Si non lavero te, 8α. eo debent intelligi sensu, quo. Patribus intellecta fuere r atqui Patres praedicta verba sic intellexe-e . ut in eis agnoverint signum practicum gratiae sanctificantis primae ut secunde . De ceteris enim ideo esto iudicium ac de SS. Cypriano. Ymbrosio , & Bernardo i atqui ii Patres verba Christi sie intellexe .e, dcc. I. quidem S Cyprianus. Sic ille in Tract. de ablutione pedum retit Doru.nus , Nisi lawro te, dec. paulatim msterii hujus declaratur necessiaus, quam conditio proposita i vitabilem reddit: ct si cum Christo abier pamem habere ηα possumus . nibi ipse pedes nostros abluat laveἰ ct tergat,
I Sacramenti hujus nobis virtutem exponat. Supra diximus lotos Baptimate,
odem lavacro non indigere sed Me lavacrum quotidianis est excessibus in-
S. Ambrosius Lib. 3. de Sacramentis cap. I. Audi , inquit, quia ΤΟ ium es ct sanctificatior Nisi IaOιro te, Zec. . . In Bapιismate omnis culpa di u:tur . sed quia Adam supplantatus a diabola est , o venenum ei e seu ram. THOL Mor. Tom. IV. B s Digiti reo by Corale
33쪽
est shpra pede; , ideo lavas pedes , ut in ea parte in qua infitiatus est se pens , majus subsidium sanctificationis accedat, qua postea Diplantare non pos'. Lamas ergo podes, ut laves venena serpentis. Et Lib. de Mysteriis c. 6. Ideo, inquit, planta Petri abluitur, ut haereditaria p ccata tollantur.
Verum pressus nihil fingi potest , quam quod scribit S. Bernata
haec ille Serm. r. in Coena Domini r De tribus Sacramentis, quae fatis congrua sunt bule tempori dicendum erit . ' .' Sacramentum dicit sacrum signum, sive sacrum secretum apyropinquans passoni Dominus de gratia sua inte-IMe curavit Dor, M inti sibilis grat a signo aliquo praesaretur. Ad Me institu ea sunt Sacramenta ; ad haec Eucharissiae participatio, ad haec pedum ablutio; ad Me denique ipse Baptismus initium Sacramentorum mnium. Et infra, ut
de remissione quotidianorum minime dubitemus, habemus eos Sacramentum, peis
dum ablutionem. Quaeris furte unde sciam, quod sit Sacramentum hujus remisso nis . '. ' vis aurem nos quia pro Sacramento illud est , non pro sola exemplo factum p Illud attende quod Petro dictum est, Si non lavero te, &c. Aliquid igitur latet quod necessarium est ad salutem, quando nec ipse Petrus partem ba-ώeret in regno Christi υ Dei. Uide . '. si non agnoverit Petrus salutare eia se mysterium , cum respondit: Domine, non tantum pedes , &c. Et niae scimus quia ad diluenda peccata, que non sunt ad mortem, ct a quibus plene cabere non possumus ante mortem ablutio ista pertineat λ Ex eo plane quod offerenti manus ex caput pariter ad abluendum , responsum est , Qui totus est, non indiget mct ut pedes lavet. Ex iis sic et ille ablutionem pedum reponit inter Sacramenta, qui ei tribuit definitionem Sacramenti, quam tribuit
Baptismo & Eucharistiae ; qui eam Baptismo & Eucharistiae comparat; qui per eam tanquam per si im visibile gratiam invisibilem conferri
docet: atqui S. Bernardus lotioni pedum tribuit definitionem Sacramen. ti, quam tribuit Baptismo, &c. Resp. r. Ecclesiae fidem non ex uno aut altero Patre repeti, sed ex morali Ss. Doctoriam consensu, qui certe in praesenti materia non reperitur. Resp. 2. Tractatum de ablutione pedum male affingi S.Cypriano; quandoquidem eruditi eum hodie tribuunt Arnoldo Abbati Bonaevallis. Idem censent plures Calviniani, quos sequuntur Catholici nonnulli de opere de Sacramentis , quod Ambrosii Letum esse negant, licet eidem inesse multa , quae ex certioribus Ambrosii libris deprompta sint, non diffi
Resp. 3. lotionem pedum in Tractatu Arnoldi Camotensis, non sumi materialiter, sed mystice pro sensu doloris quo ablui debet homo a quotidianis excessibus. Hoc lavacrum, inquit, omnia debet opera oe cogitatus simvlos perscrutari, ct σι tus per vitia dicturrentes corrigere o Iavare, nesquidquam in vita partermittere, quod gemitibus er 'spiriis non Iuerit expiatum pergo in hususce Scripturae textu ne vocula quidem est, quae de signo sens bili, seu de exteriori pedum ablutione intelligi debeat. Et vero si exterior ablutio, qualis ad Sacramentum necessaria foret, pro quotidianis
culpis instituta fuisset, fuisset & aliquis minister, qui Christi nomine pedes singulis diebus, vel saltem saepissime abluisset: atqui nulli bi unquam viguit haec praxis. Hinc Arnoldus non dicit lavandos esse pedes hominia ab homine, scd ab ipso Christor Laυet ille, inquit, ct tergat, dic. ergo de mystica solum lotione loquitur, quae profecto non sufacit ad Sacramentum.
34쪽
CAP. I. DE SACRAMENTI NOMINE, M. Is
Quod speetat ad Auctorem Librorum de Sacramentis , agnoscit illeluidem in Petri lotione mysterium & sanctificationem; sed nihil prosere inde colligi possit sanctificationem hanc vi ipsius pedum lotionis prod
iam fuisse e porro de ratione Sacramenti est ut gratiam per se pariatbblatis obicibus. Certe si Auctor ille in lotione pedum dignitatem veri acramenti agnovisset, quae potuisset ejus esse societas cum Ecclesiae M. nanae Episcopis, qui sublata, ut ipse fatetur, hac pedum lotione, Sa- Tamentorum unum impie sustulissent
Ad id quod additur ex Lib. de Mysteriis, dico tolli quidem in menteia Ambrosii, haereditaria peccata , idest . ut ipse sibi interpres est A ,rosius in Expos real. 48. n. s. desectus qui concupiscentiam sequuntur,olli, inquam; per lotionem pedum, sed soluin ex opere operantis. Ad textum S. Bernardi, dis L maj. ille ablutionem pedum reponit inis er Sacramenta, qui eidem tribuit definitionem Sacramenti completam; aut eam Baptismo comparat adaequate; qui per eam ut per visibile G:num dicit gratiam conserri permanenter, & propria ejus emcacia, C. tui ei tribuit definitionem Sacramenti incompletam , &c. N. Itaque ibi utio pedum est quidem signum exterius rei sacrae & spiritualis, ne 3e interioris, ut multi volunt, munditiae , quae necessaria est accedentidius ad corpus Christit unde aliquid habet per quod cum Sacramentis, tuae essentialiter signa sunt, comparari possit. Verum haec ad Sacramen i rationem non sussiciunt; quia in nova Lege requiritur ut signum illud se permanens sit, & ex opere operato gratiam producat ; Sc in ejus ipplicatione forma materiam comitetur i atqui probari non potest ex ἐ. Bernardo pedum lotionem esse signum permanens , eamque ab ipso enes emcaciam comparari cum Baptismato & Eucharistia, &c. sicut:x eo quod ibidem dicit, originalis peceati Iabem olim erasam fuisse ultello circumcisionis, colligi absolute non potest, parem prorsus innente Bernardi fuisse vim & essicaciam Circumcisionis ac Baptisini; ergo.
Inst. I. Signum quo quotidiana peccata remittuntur , quodque non
ro solo exemplo erat, sed pro Sacramento ita necessario ad salutem, at sine eo nec ipse Petrus salvari posset, est signum permanens simul &:ssicax r atqui ex S. Bernardo ablutio pedum est signum & Sacramen una, quo quotidiana Peccata remittuntur, &c. Resp. dist. maj. quoad I. partem. Signum quo quotidiana peccata r Nittuntur proprie & essicaciter, C. minus proprie, & non vi ejus intrinseca, N. Itaque in mente S. Bernardi dici potest latiori aliquo sensu, quod eccata lotione pedum remittantur, ut di dicitur eadem remitti per S rramentalia . Sed nec dixit, nec per transennam insinuavit S. Doctor, emissionem hanc fieri vi propria ablutionis, & ex opere operato: ali qui enim quomodo ablutio haec fuisset tam rara , ut nonnisi semel in Inno, vixque alibi quam in Ecclesiasticis Communitatibus adhiberetur. Ad a. Part. neg. min. non enim dicit Bernardus ablutionem pedum ita
esse necessariam, ut sine ea salvari non possit homo, & vi ejus salvetur; sed ait esse mysterium rei ad salutem necessariae, obedientiae scilicet detharitatis, quae si Petro defuissent, nee ipse salvari potuisset. Et certe quis dicat peccata venialia, ad quorum remissionem instituta est isthaec 1dlutio luxta S. Bernardum, damnare hominem, si non deleantur
35쪽
dio TRACT DE SACRAE MENπIS IN GENERE. Inta a. Cum hie non agatur de rebus ut in se sunt, sed solum demente S. Bernardi r ablutio de qua loquitur ipse , in mente ipsius necessaria est ad salutem , posito quod remisso venialium sit pariter in mente ejus necessaria ad falutem r atqui juxta S. Bemardum remi moevenialium est ad salutem necessariae; ergo & necessaria est illa pedum ablutio, per quam solam peccata haec deleri possunt. Prob. min. se ibidem loquitur S. Bemardus de iis peccatis quae Irmia. non sunt, qui sunt inevitabilia, & pro quibus, quia facile remittuntur ψnon oportet nos nimis esse sollicitos i sic , inquam loquitur di m sibile est cum iis salvarii impossibile est ea dilui nisi per jesum Christinn, ct a Chri .sio. Unde sic t Tam impossibile est , ex S. Bernardo, salvari hominem
cum peccatis venialibus, quam impossibile sit venialia haec peccata ali ter dilui, quam per Iesum Christum et atqui ex S. Bernardo & ex omnibus, prorsus impossibile est venialia peccata dilui nisi per P. C. ergo oResp. ad I neg. min. ad 2. distimat. impossibile est hominem salvari cum venialibus, si ea contemnat, & ab iis abstinere nolit, quia parvaiunt, Q impossibile est absolute , N. Utraque solutionis pars constat ex objecto locot I. enim S. Bernardus ait peccata haec non esse ad morianm, & vetat ne nimis propter ea solliciti simus; ergo nec stipponit ex per se causam ecte damnationis, nec propter ea Sacramentum institui debuisse , a. sic loquitur idem mellifluus Paterr Verumtamen nemo eoru mnat, aut parvipendat; impossibile enim est cum iis famari. Et clarius Serm. r. de Conversicine S. Pauli: Nemo distat in corde suo , Leuia sunt illa , nomeum torrigere, non est ma tum si in his maneam venialibus minimisque peccatis thaec est enim impcienitentia, bae blaspiamia in Spiritum S. bla nemia irremiss-bitis p ergo non iudicavit S. Doctor expertes esse salutis qui peccarent venialiter, sed solum qui peccata Venialia contemnerent, &c.
CAuste multiplex apud veteres Theologos r alia essiciens, quae vel est primaria , & institutrix dicitur; vel secundaria, & vocatur mini sterialis: alia materialis, quae vel intrinseca est, & consistit in materiadi sorma ex quibus exurgit totuin Sacramentale; vel extrinseca, M sub jectum nuncupatur: alia demum finalis, quae in fine & essestibus Sacramenti consistit. De hac dicemu& capite sequenti; de ceteris hic dicendum.
De causa liciente Sacramentorum.
UT efficiens Sacramentorum causa plene expendatur, agendum est 1. de Sacramentorum Auctore; a. de eorumdem Ministro is
36쪽
CIrca Sacramentorum Auctorem duo quaeruntur, I. an Deus singula Sacramenta per seipsum instituerit. a. an creaturae largiri potuerit facultatem ea instituendi. Circa primum, constat r. antiquae Legis Sacramenta a Deo immedia- ε te instituta esse. Patet id de Cireumcisione ex c. II. Genes de Agno paschali ex c. ia. Exodi, de Sacerdotali consecratione ex Levit. 8. Et vero si innumerabiles minutioris momenti caeremonias per seipsum instia tuere voluerit Deus, ut indicat toties repetitum illud in Scriptura: L cutus est Domi. us ad Minens qui fiet ut non instituerit Sacramenta, qui caput sunt Religioni&λ Non ergo dicitur Lex Joan. I. Per Mose en data quia ab eodem instituta sit, sed quia promulgata. Constat et . apud omnes quaedam taltem novae Legis Sacramenta a Chri-lio immediate instituta suisse, pina Baptismum 3e bucharistiam i sed ambigitur an idem de omnibus dicendum sit. Senserunt enim Hugo Victois in. & Magister Sentent. Lib. . dist.23. Extremam-Unctionem a S. Iam tuisse institutam . Alensis vero Confirmationem diu post Apostolorum empora in Meldensi Concilio anni 8 7. inductam esse censet ; sua ab pinione non abhorret S. Bonaventura in 4. sent. dist. I. art. I. Sit CONCLus Io I. Christus omnia Legis novae Sacramenta instituit immediate. 3Prob. I. qui Ecclesiam sundavit, censendus est columnas ejus posuisse, ii si aliud ex Scriptura vel Traditione certo constetr atqui Christus indu-3ie fundavit Ecclesiam; cusus, ex omnium confessis, Sacramenta bases suntu columnae . Aliunde vero nec ex Scriptura nec ex Traditione probari 3otest fundamenta haec ab alio quam ab ipso Christo posita fuisse; ergo. Confirm. Si Apostoli Sacramenta quaedam instituissent, jam institutores:ssent , non meri dispensatores mytheriorum Dei: atqui tamen S. Pau-us , ubi etiam Apostolicam dignitatem maxime commendat , Sic nos,nquit, existimet homo ut δε in stros Chii sit, ct dispensatores msiniol um Dei, fleterum : Quid est Apollo, quid vero Paulas M1nsiri ejus cui ci edidistis; ergo--τ, VProb. a. ex Trid. Sess. 7. Can. I. ubi sic: Si quis dixerit Sacramenta nova εgis non fui se omnia a I. C. D. N. instituta, anathema sit: atqui in usu commini , a quo nonnisi gratis fingi potest recessisse sacram Synodum, illus tuis instituisse dicitur, quod immediate & per seipsum instituit . Unde iec Concilia nec Patres nec Τheologi a Christo esse dicunt ea , quaetiam ex commissione Christi instituta sunt immediate ab Ecclesia ; ut atet de censuris , de te uniorum ac festorum legibus; ergo. Confirm. Si quae ab Ecclesia per potestatem sibi a Christo conces-am instituta sunt , possent dici simpliciter ab eodem Christo institua . jam ritus qui in distribuenda Eucharistia servari solent, a Christonstituti dicerentur ; cum ab Fcclesia per solam Christi potestatem intituti fuerint i atqui tamen Tridentini PP. cum ritus illos a Protestantum ludibriis defindunt, Se sis. ai. c. a. alunt solum eosdem ab Ecclesia
37쪽
at TRA T. DE SACRAMENTIS IN GENERE.
Confirm. a. ex Sest. I . cap. I. ubi sic loquuntur iidem Patres di Instia tuta est sacra Runctio infirmorum, tanquam vere o proprie Sicramentum novinstamenti a Christo D. N. apud Mureum quidem in vinatum, per Jac bum au. tem Motorum . fidelibus commendatum ac promulgatum atqui Sacramentum quod tantummodo fidelibus commendatum est oc Promulgatum a S. Iacobo, ab eodem institutum non fuit i ergo. Prob. I. quia nemo veterum Patrum per prima II. Ecclesiae saecula do.
cuit Apostolis concessam fuisse potestatem instituendi Sacramenta. Imo Ambrosius, aut quivis alius Auctor Librorum de Meramentis , Auctor,1 inquit, Geramentarum, quis est nisi Dominus Iesus & Augustinus Lib. de' '' 'i' vera Relig. ubi, inquit, venit temput gratia, ab ipsa Dei Sapientia bominea sumpto . '.' savca Sacramenta saluberrima constituta runt.
1ic. r. Christus Apostolos mittens, sic eos alloquitur Ioan. 2o. Sicut misit me vivent Pater, o ego mitto vos: atqui Deus Christum misit cum potestate instituendi Sacramenta; ergo.
Resp. dist. ma, Christus Apostolos misit, sicut eum miserat Pater, id- est mist eadem potestate , C. idest misit cum eadem potestate , N. Alioqui enim sicut remittebat Christus peccata sine ullius Sacramentiope, sic Ac ea extra Poenitentiae Sacramentum remittere potuissent Apostoli, quod nemo dixerit. Obyc. a. S. Augustinus Lib. 3. de Doctri Christ. cap. 9. loquens de Sacramentis Legis novat, hine habet: Quaedam pauca pro multir, eademque facta facillima . . ipse Dominus oe Apostolica tria diι disciplina et sed quae ab Apo- solis & a Christo tradita sunt, a solo Christo inllitula non fuere; ergo. Resp. dist. ma, Christus & Apostoli Sacramenta tradidere aliter & aliter , C. eodem modo, N. Itaque Christus & Apostoli Sacramenta tradiderunt, sed diversimode ; Christus nimirum ut auctor, Apostoli tanquam praecones; Christus id prescribendo quod essentiale est , Apostoliceremonias ad majorem solemnitatem adsungendo.
Inst. idem Augustinus Ep. s . ad Ianuarium et Christus, inquit, Sacramentιν numero mucssmis . . societatem novi populi colligavit; sicuti est Bapti mus, communicatio Corporis re Sangumis ipsius, ct si quid aliud in Scripturis
Canonicis commendatur . '. ' Illa autem quae non scripta , sed tradita eustodi- mus, que quidem toto terrarum orbe servantur . datur intelligi GI ab ipsis Apostolis, vel plenariis Coηeiliis . commodata vique statuta retineri r atqui
non omnium Sacramentorum institutio scripta est , prout de Matrimonio fatetur Estius, & cum eo alii plures; ergo. Resp. neg min. a qua expedient se ut poterunt Estii sequaces. Interiin dico per ea qua iuxta Augustinum ab Apostolis vel Conciliis st tuta sunt, intellisi generalia Eceleliet precepta, quq ubique locorum seris Vantur, Si uti, ait S. Doctor, quod Domini passio ct resurreectio, G. anniversaria solemnitate celeisentur.
Obiic. 3. Christus non est institutor nisi Hicharistiae, juxta illud citati
Sermonis de ablutione pedum: Ipse summus Sacerdos sui est Sacramenti auctor e institutor; in cet ris homines Spiritum sanctum tabuere doctarem st ergo. V. Gram Re*. neg. ant. dc dico per has voces sui Saeramenti, intelligi quodlibee
'P, si Sacramentum; quia alioqui nec Baptismum quidem immediate initituisset Christus , quod a Pre teliantibus perinde ac a Catholicis negatur; Pethaec - Diui oos e
38쪽
CAP. II. DE CAUSIS SACRAMENTOR v M. ra
ec Vero verba , in ceteris , &c. intelligi vel sacros Codices, quos di ante Spiritu sancto exaravere Apostoli; vel immobilia quςdam p Icepta circa Sacramentorum administrationem ; ut quod parvuli baptirari 3ossint; quibus quidem preceptis nibit addi, nihl subtrabi, nibit potest eomui, vel mutari, prout ibidem loquitur citatus Auctor , quem Iam mo- uimus male cum S Cypriano confundi. tres r. an de fide sit Christum immediate instituisse Sacramenta. Resp. neg. cum Soto, Estio, & aliis passim: I. quia nihil erui potest ex perbo Dei scripto vel tradito, quod immediatam institutionem invicte robet; a. quia Tridentina Synodus ubi de Sacramentorum institutione igit, de industria abstinet ab iis vocibus quq immediatam Christi actio
aem exprimerent ; tantumque , cum de Extrema-Unctione loquitur .
iit eam Marci 6. insinuatam iuisse. Adde quod hujus Concilii Patres in
id incuboerint unum, ut PseudoreHrmatorum hqreses proscriberent; nonat vellicarent opiniones salva fide inter Catholicos controverti solitas. alendum tamen cum Iuenin, eo usque invaluisse immediatet instituti ais opinionem, ut vix effugerent temeritatis notam, qui ab ea etiamnum recederent. Multo gravius peccaret, qui cum Alenii institutionem Con-1rmationis ad plura post Christum istcula differret . Unde Frassen sum pag. 4ς rum defensor, sed sagax, nitide hic de Aleta & Bonaventura illud ait
auod de Cypriano Augustinus Lib. I. contra Crescon. GD. 3Ο. Non accia,to quod de baptirandis haereticis ct schismaticis B. Q ianus scripsit, quia bue Ecclesia non accipit, pro qua B. Cyprianus Duuinem fudit. gres a. an Christus Sacramenta instituerit non solum ut Deus , ed & ut homo. Resp. amrmat. duplex enim distinguitur potestas, alia auctoritatis, quq etiam suprema dicitur & independens; alia excellentis, que licet suprena non sit, habet tamen prirogativas singulares. Per priorem instituit
9acramenta ut Deus p per posteriorem ut homo . Pretcipue autem hujus:xcellentiet potestatis dotes sunt, I. ouod Sacramenta vim suam habeant:x meritis Christi condignis; a. quoa Sacramenta per invocationem no- Ninis ejus , ejusque vice & auctoritate celebrentur & conficiantur ; 3. auod effectus Sacramentorum independenter a Sacramentis Ponere P
uerit. His e principiis facile sequitur
CONCLUs Io II. Non potuit communicari purae creaturae relative adiacramentorum institutionem potestas , qualis fuit in Christo et potuit amen haec communicari creaturae in gradu inferiori. Prob. I. pars. Potestas Christi fuit & auctoritatis & excellentiae r atqui eutra purae creaturi communicari potuit. Non prima, hic enim Omnimodam dicit independentiam , quet ne ipsi quidem Christo ut homini
Pompetit. Non secunda, quia hic supponit meritum stricte rigorosum,ic proinde fundatum in unione hypostatiea r porro implicat meritum hujusmodi utpote theandricum in pura creatura reperiri. Prob. 2. pars, quam docet S. Thomas hic q. 6 . art. 4. I. ex S. Augustino Trin. s. in Joan. n. 7. ubi sic legere est i Potuit Dominus N. I. C. i vellet date potestatem alicui servo, ut daret Baptismum suum raηquam vicebra , ct transferre a se baptirans p testatem ρο tantam vim dare B γις- translato in servum, quantam vim tabereι Eaptismus datus a Domino.
39쪽
α π RACT. DE SACRAMENπIS IN GENERE.m notu ι ideo, ut in illo esset spes bapti torum & ne tot siret E ptismata, quot essent servi . Ubi Sanctus Pater docet. puros homines de Laseo baptigare ut ministros ; de possibili vero potuisse baptizare per potestatem , quae idem operaretur ac potestas Christi ; & quae proinde Sacramenta institueret. Prob. a. cui communicari potest facultas gratiam sacramentalem me rendi fallem de congruo, eamque sensibilibus signis alligandi, aut con. ferendi independenter ab iisdem signis, ei communicari potest facultas instituendi Sacramenta : atqui potest Deus puro homini tribuere tantam gratiam, ut ipse eam pro aliis mereatur, eamdemque vel conis rat per se, vel dependenter a signis quae instituerit, dil quae ad nominis sui invocationem sanctificentur; ergo. Obsic. I. Ille solus Sacramenta instituere potest, qui potest largiri gratiam atqui solus Deus potest gratiam Iargiri, iuxta id Psalm. ω tiam 9 gloriam dabit Domnus. NResp. dist. min. solus Deus ut causa principalis potest gratiam largiri, C. solus Deus, ita ut creaturam puram potestatis hujus executricem facere non possit, N. Potest enim, ait Augustinus , transferre a se in sese Cum bapti andi potesta em Inst. Non potest Deus facere creaturam cujus ad imperium gratiam dare teneatur i atqui in hypothesi nostra Deus ad imperium creaturae gratiam largiri teneretur. Resp. neg. min. non enim proprie obedit creaturae, qui solum quas ipse constituit leges sequitur : hoc autem faceret Deus , & nihil ultra ergo non aliter obediret homini, quam obedierit Iosue, cum ad ejus v cem cursum solis compressit & moratus est Objic. a. Iustificatio impii , quae fit per Sacramenta, majus est quidquam creatio coeli & terrae, ex Augustino Tract. 72. in Ioan. atqui Chri stus non potuit creaturae tribuere vim creandi coelum & terram , ergo nec cidem tribuere potuit vim justificandi per Sacramenta .. Resp. dist. maj. iustificatio impii est quid creatione majus ex parte facti, quia haec ad esse naturale terminatur, illa ad sormam supernatur lam, C. ex parte modi, N. Quia enim in creatione ex nihilo fit aliquid
idcirco maximum opus est creationis, ut docet S. Thomas I. a. q. II 3.. art. 94
De Ministro Sacramentorum, . . U. I
UT Maambulae quaedam minoris momenti quaestiones solvantur, Dico I. Minister Sacramenti secundum Legem Dei ordinariam est solus homo viator, non tamen quilibet cujusliset. Prob. I. pars contra Lutherum, qui in Libro de Missa privata editσan. Is 3 . docet diabolum in corpore humano baptizantem, consecrantem, &c. Dcramentaliter operari. Prob. loquam r. quia ilis hominibus: dictum est Matth. 28. Dotate omnes gentest, bapti anter eos. solis Luc. Hoc facite in m: am commimorationem. solis Ioan. 2O. Quorum rεm, eritis pe caia , remittuntui cis . Unde Apostolus Hebria Omnis Pontifex ex Min
40쪽
CAP. II. DE CAvSIS SACRAMEN ποR UM. et set illibus assumptus, pro bomimibus cmstituitur. I ut offerat dona ct Sacrificia pro
Prob. 2. ex S. Chrysostomo, qui in re obvia plus satis fuerit. Sie ille
I, 3. de Sacerdotio : terram incolint .' potestatem acceperunt, quam ne.
ite Angelis, neque Archangelis dedis vras r neque enim illis dictum est, Quaeumque ligaveritis, &c. Hinc si quandoque Angeli assumpto eorpore Eucharistiam ministra terint, ut ferunt veteres historiae, dicendum est eos haud quidem ii fiam consecrasse, sed consecratam adhibuisse. Imo ne quidem Sanctus,,lim Sacerdos, consecrare posset; quia etsi manet in eo character quo- id ornatum, non tamen quoad usum. At, inquies, tam poteti diabolus conficere Sacramenta, quam id posint diaboli membra, ut Iudas, & impii quique Sacerdotes: atqui dia- oli membra, &c. Resp. neg. mag. mali enim Sacerdotes non desinunt esse Ministri Christi , quia ad id consecrati fuere t at vero daemones nusquam in Christi Ministros consecrati sucit. 'Prob. 2. Pars contra eumdem Lutherum , qui in Libro ad Pragenses le instituendis Ministris Ecclesiae sic inquebatur an. Is 23. Sacerdos in no D praesertim Testamento non fit, sed nascitur, non ordinatur , sed creatur. N Eliuν autem in Baptismo, suntque prorsus omnes Christiani Sacerdotes. Prob. inquam I. quia in Lege Christi, quae alia quacumque sanctior est & o
linatior, Iicitum id esse nequit, quod grande fuisset piaculum in vete ii Lege i atqui quod quilibet sibi credidisset inesse Sacerdotii potesta-
em, grande fumet scelus in veteri Lege . Ηine Oziam Sacerdotalia munia usurpantem his verbis amare carpebant Levitici Sacerdotes II. paralip. 26. Non est tui oscii, oria, ut adoleas incensum Domino, sed Sacer istum, Me est filiorum Aaron, qui confesrati sunt ad ejusm di ministerium. Egresse de Sanctuario; ergo quod cuilibet Christiano Sacerdotalis potestas attribuatur, grande est scelus in Lege Christi, in qua, teste Paulo Hebr. s. nemo sumis sibi honorem, sed qui vocaιur a Deo tanquam Aaron. Prob. a. ex Trid. Sess. 7. Can. Io. ubi sic i Si quis dixerit Christianos omister in verbo ct in omnibus Sacramentis habere potestatem, anat 3 M sit. Haec pluribus non prosequor , quia suum singulis Sacramentis Mini ruin adscribam in decursu, & objectiones contra Ecclesiae fidem mo-νeri solitas pro modulo discutiam. Dico a. -Minister Sacramenti in usu positi, ad ejus effectum vere &1ctive nilo modo concurrito Prob. I. qui vere, licet instrumentaIiter, remittit pereata ire conseia ione, δέ gratiam confert in Ordinis Sacramento , ille suo modo vere oncurrit ad effectum Sacramenti a atqui utrumque facit Minister Sacra- Mentorum ; remittit enim Deccata, Ioan. 2o. & gratiam confert in ordi-
Prob. a. qui est causa actionis, causa est effectus. quem actio producitetitqui Minitar Sacramenti causa est actionis cicramentalis, quae iacramen- alcin. eilanum producit;. ergo & effectus causa est. Dixi, Sacramenti in usu positi, quia Minister Eucharistiae, quae H li det ProPrium M. in re Permanenti, non autetu in usu seia actione