장음표시 사용
91쪽
sortem hominis miseramur; ita & vicem nostram dolemus, qui ut veritati aduersus prodi, gia hominum patrocinemur, inquirere accuratius in defuncti facta; & peccata illius squae melius premerentur silentio, si per hostes v ritatis liceret: ὶ proferre in lucem vel inuiti cogimur. Ita vero mihi sit Deus propicius in die illa, ut hoe non odio cuiusquam , sed solo amore veri impulsus facio. Quare de hoc viro
' non omnia quae sunt mihi comperta comm
morabo: sed ea .lum, quae ad caussam prodi- tionis faciunt. Quod dixi Garnelium unius sceleris patrandi studio multis sese contaminalle: tam facile probatu id mihi iam est. v twostibiis. quam fuit ipsi dissicile & ' ἁδ αυ- illam.abys sum euitare, ubi semelaetus religionis pr posterus a recta consiliorum via abduxit. Quid
faceret 3 Posteaquam enim ' αν ἰηπίαν θυτω sensi/βptr vi contra Iulianum ait Gregorius Nazianze
ni exedendum illi erat quod ipsis sibi intri
nudacia nece - Uerat. Sero enim ubi iam longe a portu pro ussitatem sibi
cti sumus, in altum ea consilia respicimus, quibus erat in terra locus. Non solent vero Zelotae a scopo, quem sibi semet pioposuerunt ullo si- ue diuini, siue humani iuris rei pectu reuocari: Dcileque omnes, si opus est, ad finem optatum per pietatis & humanitatis leges calcatas pergunt; quod utinam patria nostra superiore ei uili bello miniis esset experta. Quid magis in- humanum aut belluinum , quam prae studio vindictae in amicos & inimicos pariter saeuire omnes nullo discrimine velle perdereε Atqui Garuetus
92쪽
ad Frontonem Dac. Epistola. St '
Iarnelius vester a Catimeto con sultus, essetne icitum, sontes insontesque simul perdere, si1Iteri sine alteris exstingui non possent, semel ita respondit in priuatis tuis aedibus: Licere, si
t antum ex ea re boni prouentururn esset, quantum
aliquot insontium necem compensare potest. Iterum in Campis suburbanis, quibus a Palude nomen, in nanc sententiam: Et posse re licere, cum sontibus insontes exsufflari, magnique adeo merit i rem fore,si id magno alicui bono Catholiciseederet. Constat de veritate huius resiponsionis primum ex Actione in Proditores posteriore,& breui oratione Illustrissimi viri Domini Co- . mitis Northamptolitae; qui inter Primores regni sedens, & Garii ettum ipsum compellans, historiam omnem Lanc Hic narrauit; quae si parum cerxa esset, aut aliquid dubij contineret, cur tacuit Garnelius Z cur silentio buo rem approbauit Ne fassus est Z Sed & ratione alia, clara eiusdem rei veritas est comprobata. seruantur enim duae ' ipsius epistolae, quibus res protria ma- omnis ingenue exponitur. Scripta est earum ni prit o. epistolarum altera pridie Nonas Aprilis, altera II l. Eidas mensis eiusdem. Potestne vero aliquis me docere quanam e schola Theologus hic istam doctrinam hauserit' Certe quidem,si aliqua est, quae ita doceat, & ad hanc rabiem homines incitet, Christiana illa non est; Antichristiana est; Satanica est. Homicida namquam Sattian & nunc & a principio, verus certusque Ahaddon& Apollyon. At Domini nostri Iesu Christi doctcina, toto genere ab hac diuersa, aperte cum ea pugnat. Scilicete
93쪽
ram diris cruciatibus deartuari discerpique innoxios cum 'o xijs vellet Filius Dei, Deus ipse aeternus , qui olim impiorum Sodomitarum integra: vibi veniam se indulsurum promisit, si i vel decem in uniuerso populo probi & Dei timentes potui flent reperiri; qui in Evangelio suo Zizaniis iubet parci, ne cum mala semen te aliquid fortaste bonae simul aues latur; qui in , eodem illo sa tutari ni incio, vindictae cupidit tem seuerissime suis interdicens, exemplum
Cum ma mansuetudinis per totam vitam praebuit 2 λοι-
' χρίνονα, ἴδε e. neque aliud remedium ad parereturubu uersus omnes iniurias suos docet, nisi fugam, Ommina --patientiam D preces: ut spe gaudentes, quod tr σα ot ait Apostolus , in tribulatione patientiam pr. -
ante, assidueque orantes, vici oriam de ini- '' j 'μ mie , reportent. Hi; solis armis Alsostoli
I. Pet. 2.23. sunt usi, clim praedicationis Euan. ij prima 8 0 D. ια- . per orbem terrarum fundamenta iecerunt Haec sola norant veteris Ecclesiae Patres , ctim
opus ab Apostolis inchoatum felicissime vi Reates , vstim se mi cere m-ti nosti verba Gregorij Magni) ne tum quidem fas duxerunt, quando ad Christianos summa iam re-
rum peruenerat. Nemo illorum religionem Chris i aliquo inferre cupiens , armis rem gessit temporalibus , aut puluerem tormenta rium sibi parauit , nemo bellum cum ullo Principe suscepit, nemo dixit, ut hoc regnum ad rectam fidem conuertam, regem &Vniuersum nomen Regium inauatio proditio His exemplo occidam : tum autem 'mucquid
94쪽
ad Frontonem Duc. Epistola. 83
in eo regno eminet' ac si ita res poposcerit, in anaicos & inimicos pariter saeuiam. id nani que Deo gratum est tutiarunt δί facientibus meritorium. Daec non Christi aut priscae Ecclesiae placita lum , sed hiri se culi aut proximptum ex usibilia inuenti Hi fructus Hildc an dicae doctonae, quae in per torum, Regum ac Princitum petens capi ta , multis pcii e E , ripae pio uinciis icti , fanimaque saetriens , tri Ἀ cx histo iijs sicinnis, horrendam vastitatem intulit . Quod autena Catisbeius rem primo si cirropos ait PQn ut a d lu p o i h e si in ii o: i de sce tine in t : ei Ie t i 3 c a li
cuius for tali e momenti ad rhino ciuium Carnelii crimen ;in Hi ec voce in uid scio apud
Dominos Delugatos , scrinio in cristolis quae ex taut illius, saepissime asi is euet ; Ca beij haec verba statim pers isti ire animia ni libi, ut repente coniiceret, magii una albi ita , hoc est nefariam aliquam pro litioncm, ipsunt c, gitare. Deinde iam probauimus totius ira 'dis conscium fuisso Garis et tum , non nis ita quam c implicum quemlibet. Qnum igitur in sententia semper ipse mansciit, neque re sp o usum ynquam reuo auri se con tra con summatiun in incςpti omnibus semper Xa
bus procura cit: nullum est dubium , quari. Jo ita prinali in respondit, rei ipsum . si ille ii λ- telligentem aeque ullo errore la sum . mimus autem ille quo perti si uelit, in serius ostendemus. Et d e crudelitate quidem immani Gar-netti, postquam Zeloxa est factus, haec dicta
95쪽
De aequi uocatione vero, hoc est mentiendi dc peierandi arte , quae eidem tantopere est probata, quid dicemus 3 aut quid pro rei magnitudine dici potest 3 AEquivocandi scientia laetate nostra inuenta, quae 3c maledicendiartem uic amnem & geminam prima protu- llit: ) quos aucto res habuerit non facile dixe- rim. Cons at, multos vestri ordinis Theolo- gos, fortali e dc alios , ertim illos ego non vi- di, eam artem magna cura & explicuisse & asseruisse. Sed qui praecipue usi qui uocationem ς coluerunt, eos video fuisse Anglos. Extant llesiuitae Personi, Angli, qui Romae diu vixit Smortuus est , dii putationes eius argumenti,
acres & prolixae, a doctissimi, huius Regni t
Theologis , praesertim a Thoma Mortono Decano VVintoniensi moderatissimi ingenit iro, confutatae Sc iugulatae. Extat etiam libellus ab eruditis Pontificiis in hoc ipso regno scriptus, & hoc titulo publicatus, ac typis ex pretius, AEquivocationis Tra latio: Blachv velli Archipresbyteri & Hentici Gatia et ii suffra xijs ut valde doctus verba sunt Archipresbyte
rum natura fusile, &qui eius meminerunt vo cat impostores ; quantus & quam in signis ipsis est impostor ' Si sexcentorum Anglorum testimoniis credere non vult, qui partim viderunt degeruntque eum librum , partim hodiequo seruant; si Actis publicis, ubi res sese exponi'tur, fidem vult abrogare ; at tuo altem cons '
96쪽
eraneo Andreae Eudaemonoto hanni,scio, credet. Cuius Apologiam si inspexerit capite secundo, leuitatem dc imprudentiam suam, ne uid grauius dicam,velit nolit, cogetur agno- Icere. Quod autem Apologista idem , Solos esse dieit homines THamantes, quibus aeqstiuocario placeat: dc aliquanto prius, caecitatem eoru Catholicorum e vestris lamentabiliter defiet, putes cum legas, deprimario aliquo fidei nostrae articulo agi: in qui permaderi sibi non patiuntur , boni viri esse, nedum Christiani, aequi uocare e videndum est, quo iure haec dicantur. Nam si appellatione aequivocationis simplicem quandam 5c modestam reticentiam significet, aut dissimulationem consiliorum, in hac misera vita cepe necessariam plana cuna ipso sentio: qui multa alibi de ista simulatione
aut dissimulatione, quam magnus Auctor, politio m λιπκ -υπιπιων nominat, disputo, eius-s utilian que fines & legitimum usum ostendo. Verum aut dissim haec et ricin Π prudentia nihil quicquam prorsius commune habet cum nuper nata natiendi arte, quam AEquivocationis auctores opessa. docent & mordicus tuentur. Naturam huius aequi uocationis paucis hoc loco iuuat explicare : idque non e tractatu solum de quo di- 'ximus,aut Person ij scriptis, sed ipsius Garia et-ti verbis , qnae fideliter ex illius autographo
descripta sunt, & in Latinum sermonem versa. Is enim vir, quamdiu in Arce Londinensi mansit captiuus, hac conluetudine est vlus ' ut sue Rex iuberet, siue Domini Delegati exigerent, aut etiam occaso alia existeret, sine via
97쪽
n distinuitate sententiam suam scripto consignaret : de illi copia chartarum in anauit, manu ipsius exaratarum ac subscriptarum, iquae in Arctii uis huius Regni diligenter ser
Nantur. Garnet tus igitur de toto hoc argumento quid sentit et explicare iviIiis, die Mah- iij vicesimo anni c i o i cui hoc responseri dedit. Se 4 Equivocatione ita censeo. In rebiumaratisim ct communi usu vitae, quando veritas inter amicos requisitur , uti aequivocatione haut licet : id enim societati hominum magno malo cederet. quare huic remedio in istis nullus locus. Quoties vero de necessaria defensione agitur, deque iniuria aliqua eisitanda, aut damno, aut de consequendo aliquo non parui momenti
hono Deillo cuia quam pericnto, thm licita essaequivocatio . Attende m i ra b leni d ist in ct i o in e militer priuatos nori tulet aequi uocate , laoc es fmcntiri & peierare, apud ui agistrat uti, ii et, mogo id sit utile. Dcum immortarem l quae haec ii sua Theologia ς DNam illa, i ne ullo cuiusquam periculo, videbimus deinceps, quam
vim habeant in hac arte. reuera eniim non nisi ad speciem adijciuntur. Subij cit deinde Gar-net tus, aequi uocationis exemplum Couet, triense, sermonibus multorum in Angliata statum, ex illo AEqui uocationis tractatu, ubi si enarratur & defenditur. Grassante per εAngliam pestilantia,quida Londino, ubi vis maxima erat mali COAentriam venit. Ad porta urbu occurit magistratus, qui delatoimretur o ipsu interreat. aeniat necne Londiu ολ Jile negat strent e ct dictis , iur udo de facit. An peccauit Z Negant ma-
98쪽
gistri in illo Tractatu. caullam afferunt hanc Principali enim , aiunt, O si tali propositaque stionis scoposcilicet, an sic venit ut riuitati pestem olf rret, responsam de dii Icet immediati squaesZionis sensus fuit, scire virum Londinosit
prosectio necne. De hoc bona corascientia iurarest pesset , persuasio pra labit, aut scientia certa, qua iurans habuit, vel peII mnoniam esse Lo; a ni,vel aeresci non csse ibi in se lum, nequep
fu absque noxa transiisse. Haec esst decisio illo-ium magistro ium : qui ut illustrem nouani doctrinam, admirabilem proferunt theoriam, non planetarum quidem , sed nescio cuius abstrusioris doctrinae, de disserentia propositia nisυὰrbalis Sereseruatianis,sime retraitionumen-Wal item de propositione scripta vel mixta. Nahaec sunt artis mirificae' vocabula α' Proprinondum apud veteres Philosophos aut Beatos Patres, quod meminerim, mihi inuenta. appellatur autem in has arte, ut hoc quoque addam, Propositio mixta , quae partim vocis prolatione , partim silentio constat: quando ,
animi sensum,partim verris existimimus, partim silentio premimus & in mente reseruamus. Ridere licet veteres, qui crediderunt boni viti & amantis veritatis orationem cum
mente debere consentire, de si implicem elle': quoniam ' ἀπλου ὁ -υεις τλ- φυ. Hs 'Simplmerus etiam, quem omnium aetatum sapieti te; sunt demirati, pueriliter cum vulgo erra- ''
uit, cum sub Achillis p sona grauissime hominem detestatur, qui aliud in mente celat, aliua lingua loquitur.
99쪽
O. χ' ἔπιον y κελι ανὶ φρεαν,ἄλλο SHaut minus iste mihi exosus quam ianua Ditu, Mes aliud cni tecta tegit quam lingua loquatur. Sed & Regius vates cum inter notas perditissimorum nominum, hanc etiam ponebat, ' quod unusquisque ad proximii suum corde ct Pal. ii, α. corde loquantur,parsi attendebat. Ignorabant videlicet antiqui hanc de propositione mixta& reseruatione me tali doctrina,apud magistratu praecipue usurpanda. de qua Philosophum ' De inter- in n. ἰ nihil scripsi ite, siserat locust '' ' proprius ubi natura propositionum omnium explicatur: non est mirandum. adhuc enimi antum arcanum homines latebata. de cuius rouelatione, est quod seculo nostro gratulemuruRedeamus nunc ad Carnelium: qui in illo, de quo diximus scripto , post allatum hoc exemplum, cum superioribus magistris eoii- sentiens,rationem decisionis ita explicat. PosFAm eo casu inquit iun re. Pono enim rem mihisere com odissima, ut in urbem admittar, ex eaqμere nullum danum aut noxam ptis ad Couentrienses pernenire. Nam riuitas quidem Couentris aliud nihilspectat, quam ut a morbosis immunis: qua si exploratum haberet me valere, ct a peni-Ientia esse liberum, e mora me admitteret Haec P. Garnelius. ubi vides cautionem superio. rem non esse neglectam , ne cum alieno peri-riculo fiat aequivocatio. Sed quid sit fallatur aequivocans & inscius Pestem secum gestetrNam hoc Lepe euenire, ne pueri quidem ignorant. Quare rca nugatoria est ista cautio.
100쪽
Nam exempli gratia: Fur quidam in ius vocatus est, & an sit fur interrogatus,negat se csso furem. quidni enim faciet namque periculi vitandi causta. quare ex sueeriore doctrinalicet, cum hac tamen aut simili reseruationemqntali: Non sum far , ut in hac urbe furtu=o faciam. Simul enim apta se statuet, urbe illa excedere: ut siue alieno periculo possit benef-κio aequiuo citionis frui. Sed hac cautione qua bene cauetur urbi λ Nam fieri potest, ut simu- . - lac dimilius a magistratu fuerit, oblata occa- , i A. sone ad ingenium redeat. αιτὸς γ i in Prata Eom. , S ipsa olera olla legit, quod aiunt. Iterum dico, futilis, fallax dc nugatoria est illa cautio. Proferamus aliud exemplum ex eodem Tractatu. Quidam post contracta sponsalia per verba de piaesenti mox ad alias nuptias conuolans, fidem suaria alteri sponsissimiliter per verba depraesenti obligat. Voca tur in ius ad Episcopi consistorium, de praeiu-tcr iureiurando verum dicere iubetur: dein dainterrogatus, an non priori sponsae per verba de tempore praesenti sese obstrinxerit: negat ille de pernegat. Quaerunt Magistri, an hoc sit peccatum, &respondent sic: Iudicis quaestio eo tendebat, ut in lum necne esset prim matrimonia cognosiceret. quii igitur rem id matrimonia pro ir-,rito ct illegitimo haberet,nullo coscieria periculo, iurare potes t no fecis se quod fecerat, cu hac utiq; retentione mentali Eo animo ut id esset legitimum matrimonium. Quis negabit mini quantivis