장음표시 사용
41쪽
Humilita-sem in uere quia Deus superbis res sic humili
um quaerere, ipse viderit. Gratulor interim Apologistae , quod tam inusitat insolentiae dictum ei non exciderit, sedente Romae aliquo Sixto Quinto: qui si iam viueret, doceret illum. nisi falsa sunt quae de eius animo erga ordinis vestri Patres narrantur:) Petri Successor,
Petri Apostoli verbis , ' His metrii οφροσων πιν
e, πόαω assidue cogitare , Euenire cuique posse quod cuiquampotest.
. Mens Glauce talis suppetit mortalibus, Malem benignus suggerit in dies Seus. Sed nihil humilis, nihil mediocris spirat hic Scriptor, qui etiam alio Apologiae istius loco, vocem docti viri & magni poetae laudat huius m odi, Imperium litιrarum est penes Iesultas. S cire credo voluit Apologista, celeberrimae Academiae Parisiensis eruditissimos professores, &inclytam Sor bonam , omnesque adeo qui literas ubique colunt, qua iam conditione viverent, sub quorum imperio militarent, & quos Imperatores colere, ipsi manipulares aut grogales, deberent, Nimis hoc quidem profecto candide, at quam prudenter, hoc rerum statu, idque Lutetiae ,haut scio, illud scio, in ipsa Lutetia, ne alia loca commemorem , viros extare doctrina & dignitatibus prcstantes, qui hanc adeo ambitiosam iactationem , di
ridiculum non minus quam superbum,' φρυ-
42쪽
ad Fro,tonem Duc. Epistola. 43
quique i operare se Iesultis non Iesultas sibi
aequum elle sint dicturi. Verum e diuerticulo in viam. Quaero ex te, eruditissime Fronto, nihilne Sapeccauerit, cum haec χriberet, haec Confessarios doceret, Curici rebellio in gemno scrime lase Maiestatis, quia non estTrincipi subditus. Nihil ne etiam cum ista. Tyrannice lgubernansioue acquisisum dominiu: no potes opoliaris epublico iudicio, lata verssententia potest qui q. feri exe cutor. Potest autem a populo, etiam
qui iurauit ei obediaentia monitus non vult corrigi. Nimis scire velim tuum superliijs iudiciu . Nam equidem cum e nuperis Parisiensium
typographorum' eZitionibus ista animaduerterem esse sublata, putabam inter vos Constare, nequiter ea ac pernitiose dici scribique. Sed erraile me ex Apologia hac didicit cuius Auctor in Aphorismis Sa nullum obseruat vitium , ni si quod homines quide n- firmi, ait, male eius 'erbae interpretabantur. Quinain autem, obsecro isti sunt infirmi & ολ m it ij nimirum, qui in doctrina Hildebrandica nondum satis magnos progressus fecerunt , qui ten*rioris adhuc frontis sunt
quam Vt palam profiteri audeant, Regem si uni alii nescio cui Regi subditum esse, in te poralibus pariter ac spiritualibus, ius in illum habenti vitae & necis, qui inducere in animum nondum possunt, rebellionem iii legitimum Principem a Clerico prosectam, tela Maiesta tis crimen dici non debere. Isti proculdubio sunt, quorum imbecillitati & tenelix adhuc conscientiae a correctoribus Parisiensibus est
43쪽
consultum; sceleratis quibusdam Aphorismis
e conspectu eorum ad tempus sublatis, qui, propter infirmitatem scientiae conscientiae tuae, sine graui scandalo legere eos non poterant. Plane ut in Eleusinijs olim sacri, Malijs opertaneis, non statim ad arcanorum omnium notitiam tyrones admittebantur ; sed per gradus & isnga temporum liaterualla, epoptae ad percipienda' ταἰψρη- συμ ἔολα, Sc sanis ctior acrorum accedebant: ita dodi tina Hil debrandica temporibus est diuisa , neque ' ίγους & semel tota solet tradi; tempore siquidem opus est , ut ingenitam omnium etiam lpaganorum animis opinionem de reuerentia
oc fide Principibus debita , etiam dyscqlis,
etiana persecutoribus , homines Christiani paullatim deponant: ut regnum Christi non esse huius mundi regnum quod Christus ip-i ixit) dediscant: & contra, regnum Vica ri: Christi regnuid esse huius mundi, atque adeo mundum uniuersum complecti , quo Papae multi dixerunt, & hodie plurimi acerrime defendunt.) discant sibique persuadeant:
ut Pasce oves meaι, doceantur esse, Regio morai pera: ut Clericos omni Principum iurisdi istione,in quorum terris nati sunt & degunt,es- se penitus exemptos credant ; atque hanc esse eram Libertatem Ecclesiasticam, ut omnes siue priuati siue Principes, soli Papae de eius ministris humilem seruitutem serviant. Haec theoremata &similia hiis quae tanta conten xione Romae a Bellarmino, dc pallim ubi quo locorum a Bellarmini consecraneis, Hilde-
44쪽
ad Frontonem Duc. Epistola. 41
brandici dogmatis assertoribus, pro fidei Co tholicae articulis, proh dolor i obtruduntur: sunt illa' mu μ ηεια quibus longo tempo- parua 'V- re initiari eum oportet, qui sit futurus
α ροα ς capiendo magno arcano de Romam
Pontificis omnipotentia tu Regibus deponen- dis & regnis auferendis, atque ad alios ex Vtilitate Ecelesiae,hoc est, Papae voluntate. trans- erendis. Apologista vero cum Saexcusat, ocait, eum, quando negat Clericos rebellione . crimen laeset Maiestatis incurrere, non id age, re, ut Clericorum crimen hoc pacto minuat: sed contra potius, ut multo id reddat atrocius:
serione loquitur , an ludit i Ludit certe, & simplicitati lectorum illudit. At tu mone illum sodes,qu tat M ucinos, fatuo , stul- .is , alos , & ' s qui u, iam 'ca
bus tam' lepidum commentum narret. Se- tibus mens nissimus Rex huius sermonis fraudulentam auolarit. vanitatem & intelligit, & eius auctorem de- Thερ i testatur. Ecquis vero puer fraudem non de-
. prehendat, qui modo non ignorauerit, quid in vestrorum scriptorum libris hodie Libertas Ecclesiastica nuncupetur, & quam vim habere illam Hildebrandicae disciplinet doctores contendant Z Sciat Apologista, non ignorare sapientissimum Regem, quid de exemptionibus Clericorum Cardinalis Bellarminus, quid de vi mirifica libertatis Ecclesiastic , clim alii' aliis s pe, tum nuper in controuersa Ser. Rei- . pub. Venete cum Pontifice Maximo. Iohanianes Antonius Bouius Carmelita & plurimi alii Romae in oculis ipsius Papq scripserint&do
45쪽
cuerint. sciat non latere Regem, ausiam hine Marianam in illius ipsius operis de quo ante diximus, lib I. cap. X. hoc praeceptum Regi Catholico dare. Neminem, inquit, sacrato ordine supplicio Qv AMVis 11 Exi To hi x ciis. Est & illud friuolum ac ludicrum, quoaro magno tamen ab Apologista iactatur: vera quae supra retulimus, ex A norismis Sa tuis . se detracta. Nam hoc simpliciter ita dictu it,.. nego esse verum, immo salii stimum esse per te- , do. Extant enim hodieque illa omnia in Editionibus Antuerpiae Sc Coloniae curatis. Quod
autem inus quae Lutetia apaucis anni, pro diem v ratis, runp, non compareant, quis frau em non iiii-
pectet Zuut quis tam ' ἰυ e &fungus, q' i' intelligat, caussam, cu ulla Parisiis omittet eu- tur, quum alibi retinerentur, fuisse aliam nul- Iam, nisi hanc: quod Hemico Magno regni habenas tractante, exitialis haec Principibus doctrina non tam libere ab eius allei toribus Lutectae docebatur atque fit alibiὶ Sunt qui di- cant, etiam Roma prodiisse eorundem Aph rismo tum quandam editionem, iocis aliquot emendatam. Verum id quoque iure merito cordatis fit suspectum. Nam quare Romaniin Aphori simis Emanuelis quicquam mutarent eiusmodi, qui dies noctesque id agunt, ut ea. dogmata probent esse Catholicae fidei vel praecipuum caput Z certe tanti momenti artic tum , ut qui aliter sentiat Christianus esse ne- queat. Proseraxur vel Papae vel AristarcEμ-
um Romanorum sententia, aduersus hanc il-
46쪽
ad Frontonem 'Duc. Epistola. T
quanta par est seueritate pronunciata. Tunc credere incipiemus , bona fide, non ad sucum faciendum , fuisse illa sublata. Tunc viriph, qui pro Ecclesiae pace & concordia Deo Opt. Nam preces eum gemitu & suspitiis assidue
fundunt,mutare sententiam incipient, & credere desinent, quod fere iam ipsis est persuasum: frustra aliquid moderationis ab illa ciuitate exspectari, in qua Illustrissimus Cardina- .lis Bellarminus, & tot alij minorum gentium scriptores,iussi Pontificis, ut mulci ex limat: aut permissa saltem: quod negari non potest: iura Principum & Regum Maiestatem 'quod aiunt, nouis quotidie paradoxis cer machinis ovibusdam & tormentis bellicis
oppugnant & funditus nituntur euertere. Venimus ad Andream Eudaemon ololian-nem Cydonium e Creta. Simul ad res Anglicas in quarum m entione fidem illius A polo sista sequitur, deuenimus. Ergo de rebus magnae Britanniae, quarum praecipue gratia, occasione e literis tuis nata ut initio dixi,haec multi scriptio est instituta,si lubet mi Ducare, paucis agamus. Quanquam quid opus iam de istis3
aut quid de illis dici potest, quod non dictum
sit prius, de saepe repetitum Z Cui autem bono
toties eadem 3 Video enim certum hoc esse fixumque.non dicam huic Apologistae, aut germano Cretensi Andreae, sed omnibus omnino partium vestrarum scriptoribus: ut rerum quae hic contigerunt veritatem aegrὸ admittere ad aures velint: cognitam vero ut palam agnoscati t& fateantur, nullo pacto poste adigi. Pla-
47쪽
cet veras narrationes animisobfirmatis repa diale: placet falsas fictasque consectari: men- tiri denique , sine ullo existimationis sis-- tem suete respectu, aut mentientibus assentiri, placet ac lubet. Deumimmortalem l quis ve-' imp intuti stros homines έκοψε τη w Θει m ελαὸz. - ut quis illos Ascinauit, ut prulentes scien- , tes veritati, vinciai extremum nesciae , filiae
Solis , Naturae sorori . ut est apud Tertuu
lianum, tanta pertinacia cornua obvertant'.
Est prvium operae hominum eiul modi spectare iniquitatem & amentiam. Nam clim de rebus Moschorum Moschis non inuiti om-
nes credamus , Turcis de rebus Turcorum, Iaponibus de rebus Iaponum : neque Vlla tam Barbara gens est aut sera, cui propriam suarum rerum historiam narranti, non plus fidei simus habituri, quam cumis alii extero&alienigenae : de rebus tamen Anglorum isti veris Anglis fidem omnem abroganti: aliis credunt nescio quibus , longe remotis, o- dio de malevolentia corruptis , postrem
Graecis de quidem Cretensibus. Iam quum sit
Maxt.Iῖ IK- scriptu, in ore duorum aut triu stabit omne ver
bum , istis nulla copia testium, nulla dignitas personarum , non priuata scripta, non publica Acta: ac ne ipsa quidem Regis optimi, quo
Veritatem nemo pluris estimat, quo nemo illi magis deuotus: tamen ne hic quidem efficere potuit, ut redire ad sese, pudori suo consulere α' desinere falsa comminasci aut probare, Hopterea velint. Quid agas ὶ stat lententia adamante fixa : in eos Qui de religione non
48쪽
eem Lupam denique Anglicanam, passim hodie appellant, & ut talis fuisse ab omnibus cre-
tuntur λ Texuntur multis paginis sed magna ex parte vacuis, eorum catalogi, qui toto regni eius tempore, quod longi stimum fuit, vel obi proditionem, vel ob nefas aliud legibus regni vetitum,supplicio sunt affecti: deinde istud en r se Anglicanum martyiologium miseris popu- lis,&rei veritatem ignorantibus, persuadetur. Q fia etiam, ad constandam Elisabethae maio- , rem inuidiam, simplici narrationi pictura cst adi tecta, hoc est mendacia mendacijssunt cuna u- lata, celera sceleribus, portenta portentis. Videre est in eorum libris de persecutione Anglicana , Catholicorum alios ferarum pellibus inlutos a rabidis canibus dilaniari; alios ad equorum praesepia alligatos faeno ibi pascendos. Cernas alibi glires politibus inclusos Catholicorum viscera excedentes. Omitto alias suppliciorum diras& horribiles species, in cerebris fingentium ping ntiumque impie & sice, teste natas, neque in hoc regno visas unquam aut videndas. Dicas cum scripta istorum legas, quamdiu χ res Elisabetha regnauit, icos urbium Anglicarum sanguine Catholicorum inter dira tormenta effuso semper maduisse. Adeo, ne ad tentandam quidem inter membra Ecclesiae Dei concordiam, locum relinqui vi- turri voluerunt; neque spem ullam bonis superesse. Enimuerό non semel aut iterum , sed sta-pissime idque a viris optimis responsum est; mitissimae Reginae & omnibus pi s voluptarcin
49쪽
nullam, Verum contra dolorem longe grauissimum , mortes Catholicorum Pontificiorum istitas affer e: caeterum omnia ista supplicia, de quibus tantae tragoediae excitantur, partim sausissima esse , partim si quae vera sunt & sunt n6- nulla; pauciora tamen per totum spatium Regni Elisabethae, quod fuit annorum quinque supra quadraginta, quam per quatuor annos Reginae Mariae:) ea horribili carmine Bullae Pij V. duobus annis minimum esse posteriora: illum i illum esse fontem. proditionum pene quotidianarum, quae in caput maximae Reginq; ope diaboli sunt contextae, ope Dei immortalis sunt detectae. Porro ex proditionibus leges natas esse, multo quam prius seueriores. Harum legum poenas qui postea subierunt, de fulmine Pontificis & dura necessitate, quae ab inuita Regina, & prudentissimis ipsius Consiliarijs eas leges expressit,cur iure merito quorerentur, habuerunt : de ipsa autem Regina,aut ijs qui fuere tum illi a Consilijs cur querercntur 3 Licuit Romano Pontifici Pio V. Reginam ditis deuouere, omnes sibi morigeros Reges, Princita opulos, in ipstiis pernitiem & ruinam uni- Regni eaecitare,in eamque rem omnem lapidem mouere : Reginae & Proceribus ipsius, tuo pestem impendentem auerterent, leges erre,quae sunt latae mon licuit Quondam Romanus Senatus, postquam patresfamilias aliquot seruorum tuorum conspiratione perijssent, Senatusconsulto , quod Silanianum est dictum, seruos omnes sub tecto heri occis repertos nullo sontis aut insontis discrimine.
50쪽
pitis damnauit. Non defuerunt in Ordine am- plissimo, quibus ea lex durior vidercetur . Sod.' etat tanti salus & securitas ciuium Romanorum, cui ut consuleretur, ne illa quidem ratio est repudiata, quae aliquid ex iniquo trahebari quod existimarent magni illi prudentiae ciuilis Antistites, paucorum priuatortam iuiuriam pu- blica utilitate abunde compensari . Legerunt dubio procul in antiquis historijs,& hoc legitimae seueritatis exemplum & plura alia non mi-τ nus memorabilia, inimici huius regian legerunt, inquam,& si quid in illis est aequitatis, et ut discis plinae oliticae,probarunt.quare igitur latas pro securitate Elisabethae leges damnant cur tan- topere quiri tantur Si fateri verum licet tot cla-ὶ morum haec vera caussa est. Vt sicari js Cornelia 1 lex non placet, neque Remmia quadruplatoriat busi ita illis qui Principum alicuius vitam ha-: bentinuisam,quiue aliquid de Marianae doctri: na degustarent, leges illae silpra modum displi cent, quae ipsiuiti praestant innoxium &securum. Iam quod dicitur, religionis suae causa Cathol cos morte assici solitos regnate Elisabetha: grauissimum id quidem esse criticia, si vere ob ij ce
retur, libenter fatemur: sed qui sciamus falsi
ob ijci, meram esse calumniam, ineram sycophantiam assirmamus. In hoc regno, mi Ducaee, 1egib. vivitur,legibus in sontes animaduertitur. . Qias modo igitur religionis caussa morte assici Catholici in Anglia potuerunt'; quum null*unquam in hoc regno lex fuerit rogata, quM Religionis Catholico Romanaeviodestam sine Lirioae, aut res nouandi cupiditate, professivi