장음표시 사용
51쪽
nem morte.asticeret Quin ea fuit Reginae Elisabethae clementia, ut multos saepe legibus regni damnatos, ipsa absolutos dum erat; finio do agnoscere eius legitimum imperium,&Hildebrandi cς doctrinae magis perniti Osis capitibus vellent renuntiare, Hac moderationis prudentia, non autem religionis mutatione, lo-nannes Hartus Iesu ita poli longi cum Iohaniae Rainaldo viro eruditistimo disputationeni.
uci nomine dignus laude, quod damnata Edmundi Campiam obstinatione in asserenda Pontificis Romani potestate temporali, siue potius omnipotentia, alijs bene sentiendi exemplum quod sequerentur praebuit. Et vero secuti sunt, cum Iciuitae nonnulli, ut Bos rauius . tum ais, pitues,ut Riblitonus&Horicinus; omnes eo nomine Vitam & libertatem nacti.
Qui si adhuc virali aura apud vos fruuntur,& libere loqui audent,verbis sine dubio; sin autem, etiam siletes, prassentia sua mendaci j omnes ar- .suunt; qui Catholicos vestros solius religionis caussa solitos in Anglia tradi carnifici impudentistime dictitant. At enim nemo ignorat rerunii huius Insulae peritus, non in odi uiri religionis. Catholicae, quae in Ecclesia A riglicana paucis emendatis &ad pristinam simplicitatem,reuo-
.catis, quoad eius fieri poterat, cu maxime viget, leges atas fuisse quae ab aliquot an nis obtinen sed tempq rum nec ellitatib. eas fuisse expressas aduersus Romanos Pontifices,potestate sua licentcr nimis abutentes;& tunc quando illae foetebatur Reginae Elisabethaesulmine a te aulatet
52쪽
ad Frontonem Duci Epistola. Is
Vitam eripere cupietes, atque omnia in eius regno sursum deorsum permiscere satagentes. Si Pii V. Bullam infaustam , quae ' α malumi, πη lac, iure dici queat, legisti,&quae deinceps unde alia, ad sententiam atrocem executioni undandam scaturiea cogitauit, parauit, quantumque in ipso erat runt. , est cit,apud Gabutium Sc Catenam scriptores ρ que alios Italos,& iplius Pij encomtastas , alis quando obseruasti; non potes dubitare verissiit anum esse quod iam dixi. Vt interim nihil hoc, loco referam, quod facillimum esse , de anti- ' quis Romanae Curiae in Reges Angiae, Ordi-Dem Ecclesiasticum, & cuin Psoceres tum po- , Pulum, iniurijs, vexationibus & angitiis,alibi . locorum nunquam auditis, & modum ndem- que superantibus rapinis ; quorum malorum tot hodieque extant testes locupletissimi, quot rerum Anglicarum ab annis sexcentis supprsut scriptores : tot testimo a ineluctibilia, quot, sero paginis contant Matthaei Paris ii storiae, , Viri omnium citimae aetatis historico tum An- , glorum nisi cui placeat V Villielmum Malmes- . buriensem excipere in eruditissimi. & Romanae ii alioquin Sed is acorrimi defensoris. Equidem, Postquam hoc genus Auctorum dii sentius, seriaui, satis intellex Angliam quando rerum, Potiente H E N Rico VIII. Pontifici Romano nuntium remisit , grande illud & aeter- . mum memorabile facinus ad extremum peperisse, quod dudum malis victa, per aliquot se, cula maximis cum aerumnis suis parturiebat. . Pollam hoc tibi sexcentis argumentis demon
strate, si id nunc agerem. Adieram huc tantum
53쪽
prophetiam cum primis memorabilem, iri Picta te &doctrina maximi, Roberti Lincolniensis Episcopi, qui sub Pontificibus Gregorio IX. Celestino IV. Innocentio IV. vixit, ac demum sub Alexandro item IV. moriens, ante annos CCCL v III. posteaquam illi ipsa, qua obi jt nocte & praecedente, longam
querimoniam apud circumstantes presbyteros ac monachos de infelicissimo Ecclesiae statu e fudisset ; Papam omnium malorum caussiam esse confirmans, eumque proptcrea haereticum,& eatenus Antichristum appellans, tandem in his verbis beatam animam Deo reddidit:
2 Inliberabitur sinquiens) Ecclesia abriacaseruitute, nisi in oresad, cruentandi. Norat videlicet sanctissimus Praesul, & vere Dei Plenus, non solere eos, qui siue iura siue iniurias Pontificum defendunt, quicquam remit tere, aut querimoni x cuius luam, licet aequis' simis , vel tantillum moueri. Itaque multo an te fututum in Anglia diuinauit, quod tandem aliquando factum vidcinus; vi Reges Anglix cum uniuerso Ciero , & cunctis Laicis , dura ac longa capriuitate dique ut ipse loquebatur, seruituti e uptiaca, vi & armis sese in bbμta- Icmalsererent. Non ignoro varias esse homimum sententias de occasione quam arripuit HEN Ricvs VIII. magni incepti perficien- di: sed mihi grauissime errare videntur, qui uxHEN Rici facto haerent, neque ad prior
tempora animum reuocant. quemadmodum enim mortis caussam nemo sapiens ultimae qu*hominem rapit horae tribuit; ted prioribus Vis
54쪽
ta temporibus, per quae moriendi causta pan-latim sunt contractae: sic, repudiatae, tanto cum omnium ordinum applausu reiectae auctoritatis Pontifici ς altius repeti causi e debet, in antiquis Anglorum Historiis inucia leticae. Quare, etiamsi H enricus VIII. non fuisset; viam tamen fata inuenissent, & quod fictum est futurum fuit: quodque in Anglia videmus accidi sic, etiam in alijs regnis, ne dubita, eueniet, cum erit mensura plena, &Deus volet. Nam ' tam mutationcm hanc Anglica- nam esse factam , longa pax insecuta, quies pu- ne num/buca, inaudita felicitas primo Reginae Elis a- ne. belliae, deinde Serenissimi Regis lacobi, videntur probare. Atque has Anglorum veteres Distolias, si isti adeo animosi Curiae Romanae Patroni, quanta par erat diligentia euoluerent- li candide res memoria Patrum & heic& Romae gestas aequis ponderibus examinarent, atque ijdem Summo Pontifici eorum quae legissent veritatem simpliciter exponerent : nae illi rem facerent cum Ecclesiae univcrsiae utilem, tum ipsi Pontifici maximo apprime honestam. Sperarem facile eo pacto futurum, ut caussis rerum in Anglia nouatarum melius & Pontifex 'α α παυπου c erent: prorsusque re - - confiderem, ut de Elis abetha Anglorum honestius semdient: & rationes ad di diis oneri q. ' με aluus a fidelibus eius subditis sepissime allata,
quas modo breuiter attigimus, non adeo su-
pr fio ς re maligne reiicerent. Verum age ,
Eli labetham mittamus, Principem vel fatenis
inuidia, Illustrissima, & cuiuis priorum Regu vel pominatissimorum comparandam. Qu;dr
55쪽
an cum serenissimo Rege I Acono, nunc Dei gratia felicissime regnante, qui uti, nam regnet quam diutissime, bono suo tum subditorum natus, Regi Christianissimo conseiunctissimus:) mcilio aliter hodie agitur an illi sua virtus admirabilis, dc illa diuina in ne-' gotio de religione moderatio, quicquam apud vestros profuit 3 An causi e Pontificiae patroni,
inter lenitatem aequitatemque tanti, tam eru
diti Principis, tam paci studentis, & praefracta Insolen- atque νανα quorunda ' διχ πσοφων in'
tia. genia discrimen vllum statuerunt Nihil minus.' Opinio- totum enim quod postulant, aut nihil ause- Nescientia rant, oportetisti homines volumus Catho- surgentia. lici aut Christiani dici: minoris non impetrane iis ab illis earum appellationu usura. Omnia sine exceptione probada sunt, etiam quς priora secula ignorarunt. Alioquin statim audies ; sint peccat in uno , reus est omnium. Nec refert, si illud unum , neque sacris literis fuerit contentum, neque priorum seculorum Concilijs cautum.
cuiusmodi illud est, famosum & funestum Ec-
antὸ ct clesiae sic mens ominatur, neque aliter iudi- retro cer- cant prudentes resoras omota ορὼν rid dog-nentes. made temporali Pontificis potestate; & iure deponendi Reges ac regna dandi. Serenissimus itaque Rex Iacobus, qui hanc doctrinam ut priitae Ecelestiae inauditam, respuli, ut pernitiosam suo alijsque aliorum Principum imperijs, Ecclesiae vero exitiabilem, detestatur, ex . secratur, abominatur, Cardinati Bellarmino Catholicus non est , ne Christianus quidem.
, Quid igitur est 3 Iuliano similem appellat Car
56쪽
dinalis cum suo diri ominisTorto ipse torquem dis Scripturis quo ambitioni seruiat, tam Iuliano apud B. Cyrillum similis, quam Rex Iacobus aest dissimilis. At enim uero testis est uniuersa haec maior Britannia,& hoc norunt etiam in curera Europa quam plurimi, Serenissimum Regem, quando volun late Dei & legibus regni ad hanc, virtuti ipsius non minus quam generi &sanguini debitam, Coronam eius Maiestas est
accita sinter reliquas animi dotes vere regias infinitum etiam quoddam desiderium secum attulille , non temere profectb in illo horridiore axe conceptum; scd celitus a Deo infusum, concordiae in Ecclesia D ei omni ratione honesta procurandae. Et quum Maiestati ipsius persuas stimum esset , nullam se Deo immortali victimam gratiorem, nullum acceptius posse offerre, quam si subditos suos a varietate opinionum ad mentium unionem, a dissentionibus ad consensum in vere antiqua fide primaevae Ecclesiae traduceret: ut huius, alteri Iosiae conuenientissimi, voti compos fietis osset, quid ille statim initio regni sui non fecit
quid comitatis,humanitatis & benignitatis de- Dderari potuit, quod non abunde eius Maic stas illi parti subditorum tuorum obtulerit, pra:sti terit 3 Non ad aulica min i steria, amicitiam & familiaritatem cum Ipsius Maiestate; non λdhonores aditus nullum denique beneficentiae genus est illis denegatum. Videres breui spatio teporis multos ex Romana sormulaCatholicos, ad dignitate Equestrem peri Regis munificentiam conscendere. Videres derepente , nescio
57쪽
unde ex ignotis locis, agmina Catholicoriani vestrorum prodire,versari in luce, in aulam , ita ipsa interioris admissonis cubicula Palatii, sine dissicultate ventitare atque admitti. Et quum multos quotidie Rex pietate admirabilis, de
controuersiis huius temporis cum illis sermones haberet; erant qui Vltro manus darent; erat qui a proposito non dimouerentur; omnes sua libertate utentes , omnes religiosum animum Principis sui, & in tam alta adeo exquisitam omnium hodiernarum controuersiarum peritiam & facundiam attoniti stupentes. Rc stabat, nanota, quae Catholicos Pontificios & Catholicos Proteitantes o quando haec distinctio cessabit,& fiet uncis grex, unum ouile l) inuicem separaret; mulcta quaedam florenaria per. superiorum temporum turbas vestris imposita. H anc differentiam Rex Iacobus non patiens, statim sustulit; mulctam vetuit exi. gi; exactam iussit restitui. At scin quomodo non obiter aut dicis caussa, more Principum, quos non voluntas facit liberales, sed frontis
infirmitas chreilologos; verum planu serio; ita ut magna peculiue vis duo & quinquaginta
millia fio ren orum lcmel sunt relata ex ea cauC. sa collecta eo rediret unde fuerat ablata. Quid multa a Sola fere iam erat virtutis aut viiij nota, qua ciues a ciuibus, qui non parum diuersa con ditione prius vivebant, distinguerentur; caeter pari conditione inter se agitabant. O vere tum. beatos partium vestrarum Catholicos, sua si bona nossent,& suo se pede metiri didicisset. Nam phiaγAi- publicam professionem & ' παρρη ros' oni s s χησκείας . qua sperare in hoc tegno,. admirabilis.
58쪽
eo tempore, magna suill et stultitia, quid rest bat , quod i ossent viri prudentes iure desiderari re3 At dices, scio mi Ducaee, non fuisse diu tu inum hanc vestrorum in istis region us statum. Et vere dices. Neque enim clemeninsimo Regi sua clemetia,quamdiu optabat . uti licuit. Optabat autem semper uti: fecissetque adeo: nisii per illos ipsos stetisset, ad quos hic tantae bonitatis frumis perueniebat. Fictae & simulatae virtutes stabiles non sunt & temporius metuunt mutati a
ri. Serenissimos aioris Bri aniae Regis excellentissimae virtutes, atquς illa cu primis bonitas, χρη της & benignitas, quas in eius Maiestate vel ipsi hostes prςdicare cogiatur, naturqi8sius, Anon minus quam spirandi & respirandi faculta j qq. V tas, sunt coalitae,nunquam mutaturae cum bono η Idcim Deo, nunquam mutandae, Non igitur Rex animum priorem erga subditorum suorum illam partem mutauit; 4ed illi subditi erga suum Regem, suum ευεργέτοιο , fidem perfidia mutantes de parte loquor, non de vinnibus Catholicis . vestiis: ne hoc sirit Deus:) vim indoli naturaeque ipsius attulerunt, D ad repudiata prius consilia inuitum traxerunt et neque prius a furore destiterunt, quam indulgentillimi Domini sui Maiestatem coegerunt, si se, si tuos, si publicum statum, vellet saluos, legibus, quarum vim ha ctenus inhibuerat, vim suam permitteret. Cum quidem ,& Rex &omias patriae suae amantes, sunt coacti summae prudentiae testimonium R.
inae Elisabethae Consiliariis reddere; qui solam
anc impediendi vestros, ne res no parent d Rempublicam a fundamentis verterent, ratiornem expeditam & eslicacc ὶec minus necessa-
59쪽
riam esse iudicarunt, si aliquantis durius hab
Tentur. Nam quis iam consilium hoc damnaro audeat, aut mitius aliquid Regi prudentissimo suggerere Zpostquam vestrorum adeo multi, silit mulac mollius a benignissimo Priu cipe suntlix Conco- biti, μαγαι ORCO, & aequa comoda quere ma- merite palo, Vitio humani ingeni, non valentes, gnamsic melioris se sortunae capaces ta n esse rebus ipsis citatem. comprobarunt. Regi enim a quo beneficia , ne
spe quidem unqua antea sibi concepta, acce-
perant,eam gratiam retulerunt sad delendam e memoria hominum ipsius Maiestatem una cum affectibus eius dem omnibus, Regina coniuge, Principe Henrico &caetera sobole tota, nec noti Proceribus Regni uniuersis,ingenij vi, res omnes conferrent. Equidem inuitas facio, quod malorum praeteritorum memoriam hoc loco renouem; qui potius optarem, aut nunquam vestros ea luc tentaste , quae scelcstissime tentarunt: aul,quia facta infecta fieri nequeun t; posterioribus saltem consiliis & fidelitatis argumentis a se editis, contractra ignominia penitus
delesse Veria cogit me instituti ratio, pauca hoc loco de rebus a vestris Catholicis hic gestis dis
serere. Novi enim & te & multos alios, viros probos certorum hominu veteratoria malitia
deceptos, de rebus, quae sunt hic gesta:&quae geruntur quotidie, falsa credere, falsa opinari: ec quum mentiendi actinum non habeatis; fie-
pe tamen in earum rerum mentione falla dic
re. Video Apologistam, quum plus fidei tri
bueret mendacissimo nebntoni, portentosissimo falsarum rerum hamaxario , certo & ger'
inano Cretensi Andreae Eudaemon ololiandii
60쪽
ad Frontonem Duc. Epistola. si
s; uce ἄfας χρου ' πιαριας γε uti, quam pu- ' 'η 'πblicis Actis,quam Regis veracissimi affirmauo- ni constanti, quam testimonijs sexcentorum μιβπς ct fide dignis limotu virorum , de piςsenti Catholico- Romanorum in Anglia statu, deque pet- in puημsecutione religionis caussa hic cum maxime vi- φ gerate; multa pro veris narrare, quae sunt 3.& falsia: puluerariae. coniurationis, cui 'par immanita S ne inter paganas quidem & feras gentes prioribus seculis unquam fuit audita, manifestissime conuictos, eoque nomine ntia
olας, pro insontibus habere & veris Christi eis aste-
martyribus; multas item alias ineptas δή cassas ctes. veritate nugas libro suo inserere. Video denique plerosque o innesvestros scriptores,quoties Anglicana attii sunt, ita palam 'ομοσε Θptat . D cnτη ut spem omnem rei bene geren- .dae instrenue mentiendo videantur locare, ridi
Propterea rem me tibi non ingratam existimaui facturum, Fronto eruditissime, si veram caussam hoc loco tibi exponerem, clir vestri duriore aliquanto conditione in isto regno sint hodie, qua messient primis Iacobi Regis temporibus. Nihil autem tibi ex me dicam, qui sum in Anglia, Vt cis, 'ξ πιυμ παρεποημος; sed ea dicam, quae ex ore Serenissimi aequisiimsque Re- Fer gis persaepe accepi: quq Proceres Illustrissimi, grwm ct& omni reuerentia dignissimi Praesules , alia que aduena, ex omnibus ordinibus viri graues & moderati, non seines mihi dixerunt.postremo ea dicam ti-