장음표시 사용
31쪽
Alterum est, codicum Veterum scriptura, in quibus non Iulius, sed L. Annaeus Florus constanter indigitatur. Unde Colligendum doctiores voluerunt ex Hispania Oriundum fuisse, et fortasse ex ipsa Annaeorum, id est, Senecarum gente. Quicquid horum sit, quod nos in medio relinquemus, illud interim ratum esto; egregium opus esse hos ejus quatuor rei Romanae libros. Quos qui compendium Livii aut breviarium saciunt, Vel eo, praeter cetera, redargui exiStimo, quod in iis a Livio saepenuinero abeat ac variet sententia. Potius totius imperii florentis tabulam appellabimus, Cum Praesertim ipse in prologo suo sateatur se ad exemplum eorum, qui terrarum situs pingunt, in brevi quasi tabella universam imperii imaginem ac magnitudinem Oh oculos POSutSSU.
Ex Prologo Claudii Salmasti in L. A. FIOrum. Super auctore hujus elegantissimae Epitomae nihil nobis ComPertum est, quod viri docti non norint, atque ipsi pridem
observarint; nec tam necesse est nos eum ignoraro, quam bonis conjecturis, Por quas si non voxum GIicore, falsa tamen
resutare possimus, inniti. Et, ut verum sateamur, facilius possumus inVenire Cujus non Sit, quam cujus sit hoc opus :si hoc invenire eSt, Semper quaerendo laborare. In quibusdam vetoribus et manu exaratis libris quaedam leguntur
sub proIogi titulo, de Lucio Annaeo Seneca, et Lucio Annaeo Mela; quae inepta et aliena esse sacile omnes, qui legerunt, vident; quae qualia sint ut sciamus, ita prologus incipit: Anno tertiodecimo Olympiadis Lucius Annaeus Melas frater Senecae et Gallionis bona Lucani poetae filii sui aΝerono promeruit ' Haec verbatim descripta ex Hieronymo, et turpiSSimo mendo deformata. Legendum: anno tertio undecima Olympiadis supra ducentesimam. Hic autem Iunius Gallio in vetustissimo codice Eusebii Palatinae Bibliothecae vocatur Iunius Annaeus Gallio. Sed ut ad rem redeamus, hujus compendii non posse auctorem dici L. Annaeum Senecam, aut L. Annaeum Melam, plus satis clarum eSt.
Veteres quidam libri, ut illius indicio cognoscimus, qui pro-
32쪽
logum sive argumentum concinnavit, nomen FIori ascriptum non habebant. Sed in iis Lucii Annaei erat tantum mentio. Ergo quisnam, inquit, horum libri hujus auctor sit, Lucius Annaeus Seneca, an Lucius Annaeus Mela, incertum lacit communitas nominum Lucii et Annaei; nam mori non est
ibi mentio. Cum in hujusmodi Codices incidisset Lactantius
Firmianus, et Lucium tantum Annaeum lcgisset, statim Senecam cogitavit, quod notiorem eo Lucium Annaeum alium non haberet, et ita imprudens nomen auctoris, quem citabat, male concepit vir doctissimus et disertissimus. Illi enim mea quidem sententia non leviter errant, qui non hunc auctorem nostrum, sed Senecam primum in iis Scriptis, quae ad nos non pervenerint, hanc Romanae urbis temporum in aetates distributionem instituisse contendunt, neque alium
in Lactantio debere intelligi quam Senecam ipsum philosophum. Sic sano sibi persuasum habeant, dum Hiis ne persuadeant; ita enim ipsa paeno verba mori producit ille sanctus Scriptor, ut, qui non hujus, sed alterius cujusdam
auctoris ab eo verba produci existimet, meras nugaS ugat. Sed per nos Eest, uti iodiolo goo Levari rae. Non hodie uutem
atque heri hos tituIos, in quibus Flori nomen extat, exemplaribus a librariis fuisse inditos, vero mihi persuadeo. Licet aliter sentire videam viros non mediocriter eruditos, qui recentes esse καὶ οὐ παλαιας χειρ ι existimant. Sed unde
ineptus illius prologi auctor, qui Iegitur in quibusdam vetustis exemplaribus, mori nomen accepisset, si non ita ut in vetustissimis, qui hodie extent Codicibus, Flori nomen adscriptum reperisset in illius aevi vetustis libris ' Qui cum dicat, ' Νam mori non est ibi mentio,' codicem aliquem
antiquum et optimae notae ab eo designari puto. Νagarianus liber, manuscriptorum omnium quibus usi sumus antiquissimus, ut quem ante octingentos annos Scriptum esse
manifesta sit fides, quique bonitato superat agmen illud Codicum quibus adjutus est in hujus ἐγχειριδίου recensione optimus et doctissimus Vinetus, fi Lucii Annaei FIori,' intitulo praesert. Non alius potest esse Florus quam ille qui
Tradani et Hadriani temporibus floruit, qui in Epistola ad
33쪽
Hadrianum, cujus Epistolae ter aut quater mentionem apud Charisium reperies, scribit se poematis delectari. Charactor autem istius historici compendii plane poeticus est, et hominis in poetis non infeliciter vorsati; quamvis hoc parum probet, Si non alia accederent. Et mirum Grammaticis tam invisum fuisse hoc opus, ut nusquam aliquid ex eo ad teAtimonium citent, cum et Solinum saepius, qui longo poSt tempora Annaei Flori vixit, ut alibi pluribus OStendemus, et
ullos non vetustiores aut meliores Solino, Scriptis Suis, ut locupletes et idoneos testes, advocent. Sed quisquis ost hic Lucius Annaeus Florus, quem non tam ipse me nesciro prosteor, quam aliis hoc ipsum profitentibus assentiri me debere sentio; ad eum illustrandum nos QPellam quoque, tenuem licet, haud ingratam tamen, contulimVS, neque omnino, nisi fallor, inutilom. Quod si quis ingenio nostro tribuendum conset, nae is multum sullitur. Hoc si esset, quid nobis reliqui facere potuerunt ad novam gloriolam ex hujus auctoris emendatione quaerendam, Viri Summa eruditione, summo ingenio praediti, qui ante nos in
hanC curam stolicisse incutiuoro ' Sod illud vorum est, viros
illos, et ingenio nos et cruditione superasse; nos item illos fato quodam et solicitate Ionge antecessisse, qui eos codices nacti Sumus, ex quibus, quod illi nulla vi ingenii ipsa elicero potuerunt, sacile eruimus. Neque ipsi sane secissemus, si
rem nobis in solo ingenio voluissemus esso positam. Sed haec hactenus. Νunc ad ipsum auctorem Rccingamur.
Ut rectius intelligantur, quae hic Salmasius do Prologo in libris Flori Mss. disputat, o Vineti Castigationibus in Florum haec adscribenda duxi. Apponam, quod post titulum in membranaceis codicibus scriptum reperi.
Incipit Prologus. Anno tertio decimo Olympiadis Lucius Anneus MeIas frater Senecae et Gallionis bona Lucani poetae filii sui a Nerone promeruit. Unde colligi potest Iunium Gallionem
34쪽
et Lucium Anneum Molam fratres fuisse. At Marcum Anneum Lucanum poetam Lucii Λnnci Melan filium, ac per hoc aliorum duorum nepotem. Ergo quisnam horum libri ejus auctor sit, an Lucius Anneus Seneca an Lucius Anneus Melas, incertum lacit communitas nominum Lucii et Annei. Nam Flori non est ibi mentio. Haec de Floro judicia Iegebantur in Edit. Amsteloda- mensi, ct quibusdam praecedentibus; quibus Begerus sequentia addidit. Salmasius ad Spartiani Hadrianum cap. 16. Florus elegantissimum illud Historiae Romanae Breviarium imperante Hadriano edidit. Phil. Beroaldus in Litoris ad Petrum Mariam Rubeum Floro praemissis: Logendo pernoscas, quae Romanus populus domi forisque per tot annos bella gesserit: Per
quos viros, quibusque artihus imperium pepererit, et Partum auxerit, et Ructum ad summum sastigium suismet viribus
limius erexerit. Quae omnia L. Florus quatuor quasi epit malis ita scito collegit, ita enucleate distinxit, ita breviter enarravit, ut cuncta tanquam in illustri posita monumento intueri, et comprehendero sacillime queas. Disertus est,
vehemens, distinctus, varius, brevis, Concinnus, Cum splendore ac luco verborum
Christoph. Colerus in Epistola de studio Politico: ' L. Annaei Flori Compendium rerum Romanarum magis, quam Breviarium Livii. Tabulam enim dixeris haud absurde, in qua imago totius reipublicae Romanae expressa. Ipse hoc nomen tribuit. Νihilo me hercuIo injucundius tersissimum illum libellum legas, quam Apollis tabulas intueare. Ita compositus, ita elegans est. Miror judicium, quod ubique cum subtilitato et brevitate sententiarum in tanto rerum acervo et varietato inserit Ioh. Ludov. Vivos de Tradend. Disciplin. lib. v. Uahemus Flori opusculum do Romana
historia, quo nihil potest fingi in illo genero vel acutius vel lepidius
35쪽
Erycius Puteanus in Praelatione, quam suis Insubricae Historiae libris praemisit: Florus Populi Romani facta a Romulo ad Caesarem Augustum pulcherrimo et simul absolutissimo Enchiridio absolvit, cum aliquo sortasse molis damno, nullo veritatis.'Balthasar Bonifacius in Excerptis de Rom. Historiae Scriptoribus, cap. 17. Florus acutus est et vehemens, Sententiis praeceptisque undique scatens: elegans idem, diSertus, amoenus, et vere floridus.' Et paulo post: Perspicuus est ac dilucidus Florus, si quis alius, quod ad ejus fieri maxime potuit, cum sibi multa paucis verbis complectenda proponeret.' Christoph. Adam. Rupertus Observationibus in Florum ad Praesut. q. I. cum quaedam aliorum de moro judicia Pro tulisset, ' His,' inquit, ' accedo plane, nec quicquam indictione desidero, tanquam venusta et elegans non sit; Sed
in quavis historia locum habere, id vero negabo instar Idem lib. I. 10. q. 8. Flori dictio Poeticae propior eSt, immo Opus ipsum vix aliud, quam declamatio. Infra grandiloquentiam istam Sunsissere genet commentariorum simplicitas. At tanto excusatior Florus, quod post maxima ingenia, Polybium, Sallustium, Livium, Dionysium cum omnibus exploratis de posteritatis judicio securus esset res Romanas hoc ornatu vestivit Haec Floro a calumniis vindicando sussicore putat Begerus. Si calumniae reus est Graevius, quod Stylum Flori carpsit, ejusque errores quosdam in Historia notarit, non possunt absolvi ejusdem criminis plerique Viri Eruditissimi, quorum verba infra ponam. Augustinus do Civit. Dei, III. 19. Secundo autem bello Punico nimis longum est commemorare clades duorum Populorum, tam longe secum lateque pugnantium, ita ut his quoque latentibus, qui non tam narrare bella Romana, quam Romanum imperium laudare instituerunt, similior victosuerit ille, qui vicit ' Vid. Flor. II. 6.1. Sigonius in Iudicio de Romanae Historiae Scriptoribus:
36쪽
L. Flori, qui ejusdem Hadriani Imperatoris Principatu vixit, Historia rerum Roman. quatuor libris distincta, Declamatoris mihi, non Historici videtur. Dum singula bella descripsit in singulis ineptus est.'
Scaliger ad Eusebii Chronicon num. MDCCCCLXIV. Florus argute ac rotunde more suo : In Africa quoque.' Vid. IV. 2. Idem ibid. ad num. MDccc LXXV. Florus τερατολογία poetica drama amplificat: D. Brutus aliquanto latius Gallaecos,'int quae sequuntur II. 17. Vinetus ad Flor. ii. 4. Lege Historiae veritatem apud
Polybium. Μulta namque poetica hic homo interserit et
Ger. I. Vossius Institui. Orator. VI. 4. 3. Neque tantum peccat, qui nimium hyperbolis indulget; verum etiam quisquis τερατολογία poetica rem amplificat. Fecit id Florus. Νam quod simpliciter dixit Sex. Rusus: Hispanias per D. Brutum obtinuimus, et usque ad Gades et Oceanum Pervenimus :' id ille inepte admodum sic narrat, ' D. Brutus,' M. Vid. II. 17. Scio quantopere haec, et alia id genus, hodie adblandiantur non adolescentulis modo, sed nonnullis quoque eorum, qui soli Sapere et sibi et multis aliis vidoniatur. Sed neutiquam est dubitandum, quin ea putida sint, et κακοχλα: in quo qui minus mihi fidem habent, saltem eredant literarum Principi Ios. Scaligero.'Ger. Uossius G. F. ad Vellei. Paterc. II. s. Parum accurate, ut solet, historiam hanc persequitur Florus m. 15. Casp. Barthius Advers. Xum. 18. Rem gestam omnem ex declamatoria Historia Flori ascribemus. Idem Advers. LX. 6. Florus non tam Historiam quandam, aut Compendium gestorum, quam victoriarum paeanem dosaltavit, etiam in cladibus anquirens praeconia sententiolis vibrandis, et erigendis infortuniis, malisque moribus interstinguendis ex memoria.
Idem ad Claudian. do Laudib. Stilic. m. 145. Florus Panegyrista Historicus.' Augustus Buchnerus de Commutata ratione dicendi, I. 2. Neque enim illud Flori iv. 2. probem, cum gemitum
39쪽
POPVLus Romanus a rego Romulo in Caesarem f*. 1. Augustum, septingentoS' per nn nos, tantum operum Dacoholloque gessit, ut, si quis magnitudinem imperii cum annis
I Sie et Μs. Νa E. Rych. Μss. Vin. M. pr. Zeti. Blane. Amgiel. Duk. . 2. Sed L. Hori Μa. Duisti. M. Lips. I. 2. s. Par. V . Gryph. Stad. L. Auna isiee Flori rive Senecie Ecl. G t. Lngcl. Freinsti. Vetst.-2 Incipit Lurii Annei Hori Epitoma de Tito Livio qui historiam R. ab urbe eondita aeripsit his. Vin. historiographi rerum Romanarum Epithoma incipii Ed. Lips. I. hynoriomaphi rerum Romanarum Epithom ineipit Ed. Lipg. s. rerum Romanarum Epitoma iniseipit M. Lipa. 2. Epitoma primum M. Par. gestorum Romanorum liber primus incipit M. Ven. Gestorum Romanorum epitomea liber primus. Prolo a M. Gryph. Historiarum liber . Prologua M. Stad. Pont. rerum Romanarum liber primus Ed. Zeu. Blanc.-3 Ita Μs. Voss. I. Regg. Fran. Bych. Toll. Duish. Pall. Ed. Lips. I. 2. 3. Μed. Par. Ven. Gryph. Stacl. Lugd. Pont. Freinsh.ulane. Amstet. Beg. Duh. I. 2. Sed usque Casarem Ed. pr. Grui. Zeu. Uetst.
Septingento I Ut quidem ipse tem - gnatum dueentos ponit; sed alii dis- pora disponit. Nam Regibus dat anis sentiunt. Et de his postea. A Romanos ducentos quinqnaginta; ah his Condita, usque ad mortem Iulii Cae-umite ad Appium Claudium, toti- sari anni sunt heptingenti supra noclem : ab Appio Claudio nsque ad Λu- em. Delph. ει Uar. Claa. Flor. C
40쪽
conscrat, solaioni' ultra puto t.' Ita lates per orbem ff. 2. terrarum arma circumtulit, ut qui ros ejus legunt, non unius populi, Sod generis humani facta discant. Nam' tot laboribus poriculisque jactatus' est, ut ad constituendum rius imperium contendissos Virtus ot7 Fortuna vidorentur.- Quare Cum' praecipuo hoc quoqucy operae protium S. 3.
Ut si quia eo arti magnitudinem Imperii eum annis, numeret pium anno
- Nam agitatus est tot laboribus et perieulis, ut Pirtus et fortuna rideantur decertasse ad firmandum eju8 Imperium. Sic Μη. Nag. Εd. Lips. I. 2. 1. Μ d. Par. Ven. Gryph. Pont. Freinsi1. Fab. Blane. Beg. Duk. I. 2. Sed uti enim late Ed. Vin. Lugd. ita enim late ubique Na. Pal. l. 2. Reeg. Berol. Duis h. sed in Regg. τὶ ubique geriptum erat Post arma, non post late) M. Ortri. Zeu. Vot At. ita enim is que bis. Pal. 2. Flor. Fran. Vos . I. M. pr. ita enim utique Μα Malliab. ita late ubique Ed. Amstet. Sic et Ed. Lips. 2. 3. Med. Par. Ven. Gryph. Stad. Grui. Lued. Pont. Froinahem. Z M. Fab. Velat. Sed feci Cil. Lips. I. Dici M s. I ut. Scias. Suee. Vos . I. Rogg. Herol. Malliab. DuiAh. Εd. pr. Blanc. Amstet. Heg. Duh. I. 2.-s Quod in laboribus Ma. Nag. tot in laboribus Μs. Voss. S. Ab IM. Heg. abest v b nam.-7 De fortuna Ma. Rych. li. o. et fortunar nani de isto in librosere ubique scriptum orni pro M.-S Sie bis. Reg. F. Flor. Berol. Diit h. Eu. Lips. 2. Her. Sab. Med. Par. Ven. Junt. Λ ld. Gryph. Pont. Amstet. Duk. . 2. Sed rideretur ris. Voss. 2. 3. riderentur bis. Malliab. videantur Μs. Reg. FrRH. Voss. I. Ed. Vin. Grui. Lugd. Freinsh. Zeu. Fah. Vetat. Heg. eideri ur Ed. Lips. I. a. -s Cum xi principue bis. Nag. eum tam de si praeeipue bis. Itych. lnEcl. Lips. I. 2. 1. Med. et Par. est ubi quo est. Ed. Blanc. eum praecipua guae que verre, he. Εd. Heg. quamvis principua quoque U. l .-I Ita risA. Vin. in
quorum tam n uno intor versus Acriptum erat sicut cetera Put. Spia . Na E. Vosa. I. 2. Frau. Sed hoe quoque, sicut cetera, si ore M s. Ηyck. reliqllique Du-
Eιαι-J aetas proprie pro triginta annis sumitur, hic vero pro tempore indefinito.
nam est transitio, et significat, autem, ut apud Plaut. in Aulularia, ae t. I. se. I. M Nam cur me miseran verbe rast' Id est, Cur autem me miseram verberas p Aliquoties etiam abundat. Plaut. Nam quem ego a pieiol 4 Metuturi Metaphora humta a navi undiquaque fluctibus agitata. Virgil. multum illo et terris jactatus
ConstituendumJ Verii, firmandum, cum hoc referri debeat ad id quod dixit, ' Laboribus perieulisque jactatus.
ContendisseJ Verti, decertasse;
quanquam et consen8isse verti potuisset. Quod tamen idem est.
s Hoc quoqueJ Nempe, ut laboribus periculisque jactatus fuit, &c. Delph. hoe quoqtis, sicut cetera, vera, he. sedJ haec verba simi retemJ a
Floro nunquam 1cripta anni, a GloK-sario quodam addita, ut vocem quoque' explicaret.