장음표시 사용
221쪽
DE RE PN B LIAE A L IB. I. O i restitutus,ac nobilitatem adeptus esset verum etiam
potestatem, aetatis beneficio largiendi' sibi ac posteris a
qui modo iura ciuilia docerent, consecutus stemmata . u. ii quoque suae dignitati ac nobilitati congrueritia, leonem Linquam purpureum in area argentea adeptus. Hic igitur pro tot ac tantis benefaci is, scripsit, haereticos esse, Ilii negat limperatorem Geranam uin uiuersi terrarum orbis dominum
esse id quod ex Antonini Augusti verbis ad legem Rhodiam colligere videtur: o quidem, inquit', mundi domi- ὸ f i r unus,lexautcmmaru Qua verba cum ad pompam .dignitatis amplificandae caula dicta sint, refutatione min' egent. Sati enim perspicuum est, Romanorum imperi,um, quo tempore malit me floruit, id est Traiano pranci pe , Vix rigellinam Orbis terrarum partem complecti potuis te. Es autem imperii vix decima pars imperii ei manici finibus con ζm C Ur.
Quae cui talint,nihilomin' tam e Sigismund' imperii,ppagandi cupiditate inflammatus, Omnia omnii imperia suo subiicere tentauit: quanquam sua spe omnino frandatus est. Nam Duci Lituaniae, cuius ditio longillimo terrarum traditi ab imperii Gerritanici finibus abet , regiam potestatem, quam ipse sibi pepererat, obtulit; coronam ac sceptra misit: quaeDux innia repudia uit nec magni Ducis nomen mutandum sibi putauit, tante tu Tartaro rima eruile iugum excultilet ne ista ratione potestatem ac imperium Germanis acceptum terre videretur. Quamobrem Poloni quoque sceptra regia sibi ab imperatorib' Germanicis oblata, recusarunt.Sa pe quidem Germani Polonos sub imperium subiicere letariit, sed inanes eoru conat' eluserui Polom, letia Si 'lesia ac Pruilia,ab impetao Germanico auulsa, sua ditioni adiecerui. tiod Prureni equites cu molestillii metu lerint,ac epillime apud Imperii ordines de columellai sta questi mi nihil tame Imperatores aude dii sibi puta
ptilios ac fractos cile intelligebat. Neq; tamen Poloni a Pontificibus Romaliis rcgialceptra capere dubitarunt.
222쪽
2 4 IOANNis Boni ut . I, 2. . cluidem pontifices Romani im Germanis Impe
ia φ. exca in ratoiuous' iutillime deChristiani orbis summo imperi T. ac potestate dimicarunt, quasi duces partium omne, 'E-ιnt.=ὸ- Christianos Principes ac ciuitates ad arma vocarunt
si P - tantiique odiis nonnullae ciuitates acRespublicae potis
offer C. Deciis simum tamen Italiae , exarserunt , ut non maiorem cla
I dem ab hostibus Christiani nominis, quam a seipsis ac
rabitim, quis cepIlle Icleantur. Nec vero deluerunt qui Ierio Ictim tiri berent, Reges omnes sacris initiatos Romani pontifi
ut de ma ρri digi fierint, curatores' a pontificibus dari posse quod ..icis. in i ci ab Innocenti IIII pontifice , aduersus Lusitani, ως ρ ςΦ'- Regem factum antea diximus. At tametsi Innocenti iij i. USse regiae potestati in curatore dando praeiudicium in videamur, ni ferre nolle diceret, ea tamen cautio cum rebus ab sege δ' stis ornnino pugnabat. At etiam Vrbanus .pontiferisci y 'tellexi Henricum spurium Castiliae regem natalibus restituere ab. his non dubitauit , Vt Petrum fratrem iustis nuptiis quaesi--- ρή soram tum de regno deturbaret. Hic igitur Gallorum opibus: citi . . non modo de imperio deiectas,sed etiam a fratre spurio
VO, AEusa tentur , post Deum immortalem se ipsis stiperiorem a- IIuta ' gnoscere neminem. 'Id etiam melius Bel iga iurisco nemo, secatis sui Misoanus,& ldrad suae aetatis decus ; qui negant
dum,s a , quemquam in Ibe terrarum principem Rege ranco- 'itu,Ip. q. ruin superiorem esse Qui vero in caeteros principesRomanis pontificibus potestatem tribuunt, Gelasii ponti-ticis auctoritate mouentur S; qui statuit pIincipes apon tificibus Romanis imperio ac potestate spoliari; ab his, iἡ π omnibus Principibus pontificem Romanum appellaritentiam νε-u posse . pontifici tantum ac Imperatori res a se iudicatas
L . it '' escindere in , ac principes etia impelio Xuere; aliis non
223쪽
D RgpVBLICA, LIB. I. 2GFicere δ:nec principi nomine dignum,quem Romanus δε-ὰff,- - ontifex sua voce non designatat cet.ρυ-ralis.
Illud etiam absurdius quod pocifici Romano Oirin esse' ubique tetrarum subditos suorum principum legib. bl -
ere, tu mecia immunitat ni concod re ac Vacata oti est muneribus publicis largiri licere ': deniq; solum ac tu b G tamin. oremum legum humanarum arbitrum C ac iudicem esse s putant. Quid mirum si Plancipibus imperatiS, qui Ange-cl. 7. r. los imperio coercet. Et quidem Clemens . D. M. An elis 26 si
ctis derogare posse plerique putat ac pontificum dictas Ve' ii iii seriptisque a de haberi oportere, nec de rei vcritate amplius inquirendum. Baldus' tamen scribere ausus est,si disti irra, creponi ct Romano duere, SALVAreueie;uia pestra. Theo logi vero Pontificiolum hominum scripta,quib. omnia Pontifaci maximo licere putant, conti tentur quide, subilius tamen interpretantur, idque duobus verbis,CLA
Sed quoniam boni ciuis est,stii Principis ac Reipubli
cae maiestate Odis onmibus tueri; ego nec lacobi Terranae, qui Poti iacis Romani cubicularius fuit; nec Caroli Molinaei, citius seinpiterna laus est, autCapitonis,aut aliorum innumerabilium scripta refellere decreui propterea quod alius alium Romani politicis odio vel gratia reprehendit; plerique in disputationes de religione delapsi, scripta maledictis compleuerunta Hic autem de iureMaiestatis agitur, ut plane intelligatur,quiPrincipes in summa potestate sint costituti, qui pontificis Romani aut Imperatoris ditione teneantur. Principio quidem Gregorius pontifex Romanus; isqui primi isseruum sieseruorimi Dei appellauit, ab Imperatore Phoca principatum in Omnes episcopo adeptus est; posteri deinceps, honores potificios ad imperia traduxerunt;& sacra prophanis miscentes, potentiam re
ligionis specie incredibiliter auxerunt. At Principes ipsi
224쪽
niagnam parte, religionis metu, caeteri potentioruexe plouum mos potifices reuereri; idque potissimum, cum Orientis imperium in ruinam inclinaret, id est , cum Romani pontifices Italiae ciuitates ac populos , quominus Imperatoribus Constantinopoleos parerent, but tributa soluerent , interdi stis prohibuerunt occasione inde quaesita, quod Leo, is qui conomachusus patur Imperator , diuorum statuas deiecisset quare commota plebs , Romani pontificis auctoritate inflammata, Thomam Imperatorem in Sophiae templ
Itaq; cum opes Orientis attritae essent barbaroru incursionibus ac Principes Graecorum recuperadae Italiae spem abiecissent, Reges'; Logobardorum Italiae impe trio potiri vellent, ac Pontificum Romanorum opibus prohiberentur; nec tamen Longobardis pares essent ad ope S Francorum aspexerunt; auxilia potentissimae getis in Italiam euocarunt; nec sua spe fraudati sunt. Nam P, pinus Pr fectus prctorio, qui tunc palatii magister ac Ma--donius dicebatur, opibus&gratia florens, ingenti cum CXercitu,superatis Alpibus, Longobardorii copias fudita prostrauit inde Romam protectus,Zachariae potificis imperio Italiae partem subiecit. Nam pontifex antea Childerico,gentis Merou eorum, Rege spoliato,Pipinu Francorum Regem designauerat; sacris etiam morem torum initiaverat quem Franci libenter exceperunt; tu quia Caroli Martelli Francorum Principis filius, qui rerum gestarum gloria clarisI1m erat, tum quiaChilderi .cus propter ingenii stuporem, imperio minime dignus videretur quibus omnibus accedebat summa auctoritas& gratia Romani pontificis quem uti Deum aliquem coelo delapsum populi prosequebantur. Actum quidem pontifex ipse , si Pipinus Longobardos si abegisset, exarchatum Rauennae ibi fiduciae nomine pactus erat, id est, tredecim urbes, d Pentapolim prouinciam, quae urbibus sedecim continebattu . Parta. victoria, Pipinus, ut promissum impleret, harum Vr
225쪽
DE RE pvs LIC A, LIB. t. bium claues sacris diui Petri altaribus imp omit;prius tamen utriusque Prouincia dominatum ac iura maiesta uis sibi posteritq; suis, ac Romani pontificis deinceps e iligendi potestatem ubi reseruarat: quibus rebus nomO- do libenter pontifex annuit sed etiam, ut Pipinus Im-neratorem se appellaret, pene persuasit: qua appellati one nemo ,exceptis Constantinopoleos imperatoribus utebatur mortuo Pipino, Longobardi rursus armac pere pontifices turbam; lai ad Francorum asylum omnia consilia reuocare itaq; Carolus Pipini filius qui bellicis laudibus ab udans naenus est appellatus valido cum e ercitu superatis Alpibus non modo Reges Longobardorum sed etiam regnum ipsum deleuit; pontificum Romanoru potentia stabilis undamento firmata, Imp il ratori ponti cibus est appellatus:ac vicistim Romani pontifices, qua diu Carolus vixit,ab eo omnes creati fuere.Sed post Caroli occasum, Q plus in urbe Roma, minus tame in curia Francorum, auectoritate&gratia poterant, te a collegio pontificum creari curabant. Ita re-
ges Francorum, tum externis bellis, tum etiam ciuilibus di ili diis quae inter Caroli Magni nepotes grauissima ex stiterunt,pertu ibati summi pontilicis creandi praeroga- tiuam deseruelim t. Vitardus tamen bonus antiquitatis auctor, sci ibit tres Romanos pontifices in Galliam sup plices venille ut veniam impetrarent, quod iniussu Luado uici Pii Regis Francorum pontificiatuitis his cepissent
Ludovicus Pius , vel quia gloriae minime cupistis, vel quia sacrum ordinem irritare nollet, pontificum Romanorum creationem raram habuit; cuius erroris illii tarde tamen poenituit: est enim a collegio pontificii in perio spoliatus, de in monasterium iniectus uxor etiani seorsim a marito cum sacris virginibus inclusa; uterque tamen post a Principibus ac nobilitate Gallica cleri superbiam acerbissinae ferente, in integrum restitutus est:
Mortuo Ludovico, Francorum, italorum, Germanorum, Hispanor imperatore, imperium trifariam diuisum est, inter Carolum, Lotharium ac Ludovicum,
226쪽
in suos vitae ac necis potestate, dc omnia iura maiestatis haberent ac rursus Lotharii imperium inter liberos trifariam diuisiim Nn1 quidem regnum Lotharingite alteri Regnum Arelatense, tertio talia cessit Ludovicus Germaniam, Carolus Imperator Francorum Galli tenebat:ita singulorum potentia diuisa debilitari coe pit,pontificum Romanorum opes augeri potissimuNicolao I. pontifice; qui quod Reipublicae gerendae peritia maioribus praesi abat, primus Lotharium minorem Ludovici Regis Italiae fratrem acerbius increpuit,eique saccis interdicere ausus est. Mortuis deinde si ae prole Lotharii liberis, tria illa quae dixi Lotharingorum, Arelatensium, dialorum regna Carolus ac Ludovicus patrui inter se diuiserunt Ludovicus Rex Germanorum, Italiam quae illi sorte obtigerat, per legatos regebat. At legatorium potentia, Romanis Pontificibus impar, obsistere non poterat quominus potifices imperium paulatim proferrent; idque potissimum contigit, cum Gui-schardus Normanus , regnum Siciliae ac Neapoleos
Graecis ac Mauris ademtum, subegisset. Is enim ut Germanorum potentiam minueret, ac tutius in Italia regnaret,pontificibus Romanis sese adiunxerat: εum autem Guischardi posteri, sine prole mascula mortui, Neapoleos ac Siciliae haeredem foeminam reliquissent, eaque FridericuM. Germanorum Imperatori nupsisset, maritus in Italiam profectus, ut sibi potentiam cons I
maret, pontificem Romanum creauit alium, quam qui erat a collegio Pontificum electus Is autem erat Innocentius IIII. generis splendore ac eruditione clarus.
Hic igitur Italia pulsi is, in Galliam, Pontiscum asylum,
Veniens, opibus ac potentia Ludovici I x regis Francorum erect us Vt Germanorum potentiam infirmaret,
Friderico II sacris interdixit: qui quod execrabilem se populis omnibus essem telligeret, Italiaeque motuSingentes aspiceret, in Germaniam trepidus sese recepit;
ab Innocentio veniam ea lege consecutus, si deinceps creandi
227쪽
creandi pontificis Romani auctoritate abstineret. Tandem ridericus Mans redum spurium capoleos ac Siciliat Reginae despondit. Huic etiam ab Vrbano V.
pontifice max sacris interdictum est nec eo contentus pontifex, Carolum Ludovici IX. fratrem,ad Siciliae regnum accirii ullit, eumque in possellionem regni misit, ea lege,ut Beneuenti regio, S caetera quae superius diximus, integra pontificibus Romanis reseruarentur. At Manfredi posteri, qui cum Aragoniae regibus affinitatem contraxerant; perpetua aduersus Andum Duces bella pro regno Sicillae ac Neapolcos gesserunt:sed cum de recupcrando regno penitus desperaretur, quamdiu pontificem Romanum nostem haberent, Aragonenses Romanorum ponti licum se fiduciarios fore spoponderunt, non tantum regni Neapolitani ac Siciliae, sed et-4am Aragoniae, Sardiniae, Corsicae, ac Balearium insularum; partim etiam Ut scelerum veniam consequerentur. Interea pontifices Romani ex alienis incommodis ac dissidiis sua commoda augebanta, summaque tranquillitate agro Romano, Spoletino, Beneuentano, bonaq; Hetruriae patre fruebantur. Vrbem vero quondam terrarum dominam, nullo repugnante, suis legibus, oppressa libertate, parere cogebant. Quanquam Carolus Franco v
Magnus Italicae Imperio potitus, urbelio eram esse Iulle tu, e. mrat in patrocinio ac ducia idque pontifices Romani R M ' iureiurando conΠrmauerant: Vt Augus InuSO nuptari tio. iis ponti facis max. cubicularius scribit,&exactis Vaticanis planum fit. At si quis Pi inceps tyrannidis aut haereseos laetere inquinaretur , aut qui imperanti pontidici Romano minime paruisset , e sacris interdicebatur; qua interdictione execrabilis non modo subditis, sed etiam exteris Principibus ac populis esse videbatur, omni inque direptioni patebat: nec veniae adipiscendae spes erat, nisi vasallum se ac fiduciarium Pontificis Romani
Hoc quidem de Regibus Angli antea diximus, fidu
228쪽
fio IOANNis Bola rurparricidium Arturi Armoric Diicis,acloanne Rege An gliae admissum; dciride propter caedem Thomae Pontifici, Cantuariensis censum audium fuisse Nec aliam ob causam pontifices Romani regia dignitate spoliarunt poloniae Reges,quam ob caedem Stanislai Gnesia pontificis,1ussu Regis perpetratam, cui sacris interdictu est. Tradunt etiam nonnulli,propter id parricidium Pol nos pontificum decreto in occipite tonderi iussi,s:quod
an verum sit, affirmare non ausim; nec percontanti mihi cur ita facerent, causam aperire Poloni potuerunt; atta, men ex antiquitatis memoria constat post illius pontificis caedem,Poloniae Reges, etiamsi iura maiestatis haberent, non alio tamen, quam Ducum nomine appellatos usque ad Lacoldi Polonia Ducis aetatem P enim ccro-nana regiam ac regium nomen a Ioanne XII. summo
ponti ce adeptus est, ea lege,ut aiantiu tributum aRegbbus Poloniae pontificis Romani inafio pederetur,quod
a Th'mat Cro oro lucerna D. Petri adhuc erogatur
At praeter ea regna quae diximus, Neapolim inquam. Siciliam Sardiniam, Corsicam, Aragonam, Baleares insulas,Hesperides Palaestina quoru Reges aut fiduciarii, aut vectigales Ecclesiae Romanae fuerunt; regnum etiaHungariae, rutramq; Pannoniam pontificum Romanorum beneficio,a Regib. teneri iactabant ut quide catalogo fetidorum Ecclesi Romanae Hungaria contine-BA 'a tur. At in Vaticanis actis legi fiduciae' formulam,qua Ladisi aus I. Rex Hungari , Benedicti, II. pontificis Ro- inani fiduciarium se profitetur, ab eoq; eoronam ac sceptra suscepturum mittit. Ladulao vero II. Regi Hugariae,quod pontificis Romani mandatis minus paruisset,
sacris interdici um 1tq; nec aliterveniam obtinuit, quati centum argenti pudo, annui census nomine,pontifici Romano dependeret. In iisdem tamen actis Vaticanis exstat intercesuo Principum Hungariae aduersiis pCnti ficis Romani legatum, anno MCCCVIII. qui cum diceret, Stephanum I. Hungariae Regem a pontifice Romano corona regiam accepiste, acerrime restitetunt, neque id Ro-
229쪽
D REΡvEL IcA, LIB. I. in id Romano pontifici ius esse denuntiarunt nec tamen se prohibere, quo minus Rex Hungariae, si Vellet,a pontifice Romano Oronam consequeretur. In extremo
plurima tua tedicta legati pontificis, de statu regni,deque agris publicis Hun ratiae, ne Regibus quicquam distrahere liceret: ob id enim Andreas Hungaria: Rex Honorii pontiti cis Roma iri edici Romam Venire ullus ' .elt ut causam dice et cur agri publici partem distraxis anno HΣι. lat. Innocentriis V quoque i Il. ullumungariae regem o εt,ovora patris rapiere quod si reculare , ad proximum
'quemq; regni iceptra delaturum testatus est quod mirum videri non debet, cum iisdem fere temporib Comitem To 3s itum tributa nGua subditis pontifexim 'I' b
Quantum ad Palaestinae ac Syri regnum attinet Go..de id Bullio non sis ac sociorum pibuSpartum,constat regem eo nomine se pontificis Romanisaduciari uni profestum este: id etiam catalogo R Omano comprehensum legimus qui nunc Sacri ordinis equitum Hieros lymitanor magister appellatur, fiduciarius est obsequentillimus Pontificis Romani, eique sis minam potestatem, ac summu ius vitae ac necis in equites, accepta ferre consueuit tametii Tripolim Africae fiduciario nomine habere se a Carolo V. Imperatore cofiteretur,priusquam ii Turcarum potestat Veniret; uti nunc quoq; Melitam insulam Hispaniarum Regib. accepta serunt. Diximus antea regia si Nauarra Petro Albreto interdictionis specie ei es tu ab Hispanis Regibus, sub pontificii Romanorum fiducia teneri. Nec ita pridem,id est, Carolo I x. ege Fian corti, Pius V. pontifex, caeteraere ' epturus erat Ioanna reginae Nauarrae,eadem religionis specie, nisi Carolus patrociniueius susceptilet, ac pontificis interdicta prohibui siet. Idq; caetetis Principibus, quoru ra maiestati praeiudicium allatura videbatur Regina illusit illimael scriptio, testac ueste voluit: quia plerisq; petitia sitim erat,pontifice Romanu in omnes orbis
230쪽
11 IOANNI, IOD1N1arrat mira Henridus vari Angliaea Hiberniae Rex, et potvifice Romano defecissiet , Comes Ai mundus Hi bemus ad Henricium H Regem literas dedit, quarum exempla ex AIchiuis expressi, quibus te fiduciarium e iussore profitebatur, si a Pontifice Romano Hibernia
domi tum impetrarer. Diximus Hiberniae regnum iainde ab Innocentio Isi. in ponti l cum Romanorum seducia fuisse Mirandulae quoque& Concordi. e principatum Rhegium, Mutinam , Placentiam, Parmam, Romanae ditionis esse iactant, pro quibus diuturnabebia tutius lLaciat. pontifex uterque,gellit aduet stas reges
Francorum cum ramen satis perspicuum esset, ciuitates
illas ab imperio Germanico pendere.De Parma quidem ac Placentia minime dubium:caetera Mathiidem haereditario ac fiduciatio ivi e ab Imperatoribus habuisse co-
Quod si demus Jaarum ciuitatium largitione pontifici Romano fieri potuisse S factam esse, ut Pontifices ia- cstanta Oporruit etiam se imperii Germanici fiduciarios Ffiteri sed quia turpe videbacur,pontificem Romanii, qui in Omnes Principes imperium habere se diceretam-peratoris vasallum ac fiduciarium haberi iura maiestatis omniu Italiae ciuitatu, quae in Ecclesiae Roman dominio essent ab Imperatoribus Romano pontifici con cessa filisse, falso tame,*diderunt. Et certe in actis Vaticanis exstat δί donationis formula sine die ac pontifice, qua Otho Imperator quatuor eiusdem nominis exstiterunt, sed quem significari velit ignotum esto dono dat ecclesiae Romanae, Picturum, Anconam, Fossabru-num,S Au anium: altera donationis formula est Othonis IIII ad Innocentium III his verbis concepta: Ego Otho IV. Rex Romanorum semper Augusilis, tibi domino meo Papa Innocentio III tuisque successoribus ecclesia Romanae, spondeo,podiceor, O iuro, quod omnesposse nes Ecclesie, α
Quae sequuntur,copiosistimam omnium praediorum ac ciuitatum, quaerunc erant in ecclesiae Romana dominio; sive Imperatorum siue aliorum beneficio ac largi