Canones, et decreta sacrosancti oecumenici et generalis Concilii Tridentini, sub Paulo 3., Iulio 3., et Pio 4., pontificibus max. Index dogmatum, & reformationes

111쪽

R I I 81 Capitularibus eius de Caroli M. locu insigne profera dς Maior tim nostro luerga Paroecias sollicitudine. Capitular. lib. I. C. 7 i. Placuit nobis admonere Reuerentiam vestram, ut nusquisque vestrum videat per sua Parochiam ut Ecclesia Dei suum habeat honorem, simula aliaria secundum uaria dignitatem Venerentur, non sit domus Dei, aliaria sacrata peruia canibus Mut vasa sacrata Deo cum agna veneratione habeantur, S ut Sacrificia sanctificata cum magna diligentia ab eis colligantur qui digni si mi,

cum honore seruentur,i ut saecularia negotia vel vaniloquia in Ecclesij non agatur quia domus Dei domus orationis debet esse, non spelunca latronum, Minietos habeant animos ad Deum quan do veniunt ad Missarum solemnia, Qui non exeant ante completionem benedictionis Sacerdotalis. Citatur in editione veteri seu Legis Francicae C. 67. Ac nequis ad Episcopos haec spectare putet, tutulus Capituli omnem scrupulum adimit, Aliquid Sacerdotibus,aliquid omnibus. Hi nimiru Sacerdotes intellige- di qui nobis sunt Paroeci. Et paulo post c.8 a. dicuntur mitti per Parochias ad re-

112쪽

8 D PAROECIARUM gendum, praedicandum per Ecclesias

populum Deo seruientem. Antiquissima in caeteris Prouinci, P roeciarum nostrarum vestigia persequamur, atque ab Italia ducemus initium. Anacteti de DionysisPP.RR. scita,in Italia potissimum seruata esse S. Sed is vicinia satis comprobat. Testatur etiam id quod scribit Innocenti uti. P. Rom.tei

pore D. Augustini, Epistola 8. ad Florentium Tiburtinum Episcopum , de Nomentana Paroechia a codem Florentio in aliena Dioecesi surpata. Idem Epistolar. quae est ad Decetium Eugubinum Episcopum c. s. ubi docet in Urbes territorio Romano nullas esse

Paroecias rusticanas, sed Vrbanas duntaxat, quibus Titulorum appcllatio tribuitur. Et quoniam locus maxime firmat sententiam illam de Ecclesi)s Romanis, seu Titulis, videlicet illos no alios extitisse quam Paroecias, prout a nobis usiam pantur, adscribam verba. De fermento vero quod die Dominica per Titulos mittimus supersu nos consili cre voluisti, cum omnes Ecclesiae nostra intra ciuitatem sint constitutae. Quarum Presbyte

ri, quia die ipsa propter Plebem sibi cre-

113쪽

o E. 83ditam nobiscum couenire non possunt, idcirco fermentum a nobis confectu ni per Acolythos accipiunt ut se a nostra Communione maxime illa die non iudicent separatos, Quod per Parochias fieri debere non puto. Omitto quod Conci

lio Ticinensi apud Insubres dictum de ij qui ad gubernandas Plebes legitime

prouecti sunt, Concilio Foroiuliensi c.6. statuitur Paroecis indicandum esse quid sentiant vel vicini vel maiores natu loci alicuius de affinitate eorum qui matrimonium inter se contrahere cupiant. c. 3 non nihil de Paroecis. Pelag. a. Epistola ad Crescon. Illustr. meminit Paroeciarum

Siciliae, ut Epistola ad Bonu Episcopum a uinatem Ali Gelasi istud esse dicunt,cuius esti hoc de Parocliij Epistola ad Maximum, Eusebium Episco

In Affrica Paroecias usu receptas commemoratur Cocilio Carthaginensi 3. C. η r. Quid aliud significant Plebes quae in Dioecesibus ab Episcopis retinentur, quaeque Episcopum nunquam habuerunt, quam Parochia quae maximo ho minum concursu conuentu constaret

Et certe licet hoc loco deprehedere an

114쪽

84 D PAROECIARUM bitionem aliquam harum Plebi umqyce Cum essent numerosae,non iam sibi Presbyteros sed Episcopos praeesse Oluertit. Id refertur C. ao. Concit. Aifican. ia. 3 . Concit. Carthag.Graec. Capite u

dra sesimo quinto eiusdem Concili &Affricani apparet vel maxime Ecclesias Affricanas vel ab Episcopis vel a Presbyteris regi solitas.&eae posterioris generis

Parochiae erant quae I loccesses etia vo- Cantur C. 42. antecedente. Quod extat Affricani Cocii. c. ro. 22 8c C.ψ6.eiundem Concilii3 Carthag. repetita vox Dioces eos pro Parochia, &ad institutuquid ciniis verbis. Audiuimus constitutum ut Dioeceses no mereantur Episcopos accipere nisi cum consensu eius sub quo suerint constitutae Paulo post. Singulis Episcopis seruatum est quod decebat ut exinas a Dioecestum nulla caperetur ut proprium Episcopum habuisset nisi ipse consensum adhibuisset concedendi. Susticiat enim sit consenserit ut ea-dcin Dioecesis permissa proprium tantum habeat piscopum, caeteras sibi non vendicet Dioecesses quae exempta de fasce multarum sola incruit honorcm E-

4 piscopatus suscipere. ConciliiCarthagi-

115쪽

nensis .c33. de Paroecis ita statuit vi& de Epis opis Episcopi vel Presbyteri

si causa visit adce Ecclessa ad alterius Ecclesiam venerint in gradu suo sti scipiantur,i tam ad verbum faciendum quam ad oblationem consecrandam inuitcntur. Tum C. Ioa eiusdem Concilij. Ad reatum Episcopi pertinet vel Presbyteri qui Parochiae praeest,si sustentandae vitae praesentis Causa , adolescentiores viduae vel Sanctimoniales Clericorum familiaritatibus subiiciantur Monuimus su Dra

pos Aficae c. a. veluti repetito Anacleti decreto paroecos,ubi Minores essent plebes, minoresque Couentus, costituendos sanciuisse. D. Augustinus lib. i . de Ciuitate et . meminit Presbyteri cuius da id est paroeci nomine Restituti in Paroecia Calamesis Ecclesis Narrat Seuerus Sulpitius Dialogo . de miraculis B. Martini c. ad littus Affrica Cyrenaicum tempestate delatum se ad senem quenda Presbyterudiuertisse, cum eo ad Ecclesiam nimirum Paroecialem, quae fere duobus millibus a domo sciat aberat processisse. Cuius quidem Ecclesiae morumque gentis illius Cyrenensis oscri-F iij

116쪽

. DE A FOECIARUM ptionem elegantem habes iis verbis. Erat autem Ecclesia vilibus texta virgultis,npia multo ambitiosior quam nostri hospitis tabernaculum, in quo nisi incuruus quis non poterat Consistere. Cum hominum more quaereremus illud praeclaruanimaduertimus, nihil eos neque emere, neque vendere quid sit fraus aut furtuni nesciunt. Aurum atque argentum, quae prima mortales putant, neque habentne 'que habere cupiui. Nam cum ego resbytero illi decem nummos aureos obtulisJem , refugit, altiore consilio pr0 testa tus Ecclesiam auro non strui, sed potius destrui aliquantulum ei vestimentorum indulsimus. Quod cum ille benigne accepisset, reuocantibus in os ad mare nautis, discessimus. In Hispania docuimus antea DionysiuP. R. Epistola a. quae est ad Seuerum Episcopu i ii ipsu monuisse ut Ecclesias Parochianas per Corduben scin prouincia in Hispania constitueret. Id ipsum refert Burchard. lib.3. c. 43. de Iu p. 3. c. 7. Ad

paroecias Hispanicas spectat haec, Prim' quod Concilio Eliberitano, quod praecessit Nicenam primam Synodum, i-ginti quatuor Presbyteri subscripserunt,

117쪽

nec alii sunt intelligendi quam Paroeci ut inscriptiones satis aperte fidem faciut, Nam quid sibi vult hoc, Restitutus presbyter de Elepet, nisi qui par cu erat

liuius loci ita eodem loco vocat ur. Natalis presbyter de Orsuna, Maurus Presbyter de Illiturgi, Lamponius Presbyter

de Karula,c. Concilio Toletano primo C. S. Presbyter Vel Diaconus vel Subdiaconus vel quilibet Ecclesiae deputatus Clericus sit intra Ciuitatem fuerit vel in loco in qua Ecclesia est aut Castello aut vico aut villa, Dad Ecclesiam ad Sacrificium quotidianum non accesserit, Clcricus non habeatur, si castigatus, per satis factionem veniam ab Episcopo noluerit promereri. Obserua dum in primis Ecclesiam in Castello,vico, a ut villa non alia intelligi post quam par Cecialem, Cum ex veteri disciplina in locis eius generis Ecclesiis Episcopales minime construerentur. Postremo liςet a duertere pietatis Christianae illo sarculo feruorem, quo singulis diebus Sinax est Conticius ad Sacram Liturgia m habebatur, quibus omnes ter adscripti, seu qui eius loci cossent, seu peregrini, tenebantur interesse.

Refert huic Canoni per similem alterum

118쪽

Martinus Bracarensis Collectionis c. m. Concilio Tarraconensi c. 8. scitum est ut annuis vicibus ab Episcopo Diocceses visitetur. Vbi Dioecesim pro Paroecia usur

pari palam est, ita initio huius Capitis

Dioeces a nar Ecclesiae id st Paroecialcs vocatur. Ocilio Hispalensi 3. C. I. Anti . qua illa urbis Malacitanae Paroecia, cuius parte aliquam sibi retinuissent Astigitanus Eliberitanus de Agabrensis, piscopi, nostio vulgari significato intellige clavi detur, sicut Paroecia illa de qua inter Fulgentium stigitanum. Hon otium Cordubensem Episcopos controuersia erat, quemadmodum disseritur Capiter. eiusdem Concilij licet Gratianus citet allud e Innocentio P. R. l. 6. q. 3. C. 6. Isidorus Hispalensis Episcopus, qui Con-eilio Hispalensi, praefuit, saepius meminit Paroeciarum Hispanicaru,&aliquid adnotauimus de hac resipi a c.3. cum de Archipresbyteri appellatione ageremus, ac meminit aperte Epistola ad Ludi fre- dum Cordubensem Episcopum Concit.

Bra carens. l. c. 3. Ocilio Lucensi rac- Carens a C. a Cainoni Tarracone si pau-Ioante memorato similis est alter Cano

Concit Toletani. c.33 Episcopum per

119쪽

cunctas Dioecesses Parochiasque suas per

singulos annos ire oportet ut exquirat quo Vna quaeque Basiliea in reparatione sui indigeat. Cocilio Ilerdensi C. Io. Vt refert Gratia. a. q. S.C. Prebbyter. BUI Chard.

lib.2.C. I 8 q. Iuo p. 6. 229. Vbi agitur de purgatione Canonica Paroeci mala opinione infamati. Cocilio Toletano 9. C. 2. Ecclesiae Paroechiales diserte nostro more nominantur,i eo capite de Iure patronatus agitur,&quantum ei Episcopus tribuere debeat, quod nos alio opere monuimus.Eiusdem Concillic. 6. statuitur quae de rebus Parochialum Ecclesiarum pars Episcopo persolui debeat,ut Concilio Toletano 16 C. q. iis VerbiS, Unio nostrae congregationis decernitatque instituit ut tertias quas antiqui Ca- non es de Parochi)s suis habe das Episcopis censuerunt, si eas exigendas crediderint, ab ipsi Episcopis dirutae Ecclesiae reparentur. Concilio Toletano Io. satis acerbe Carpuntur Episcopi nonnulli Hispani qui Ecclesias Parochiales misere diuexarent. Cocilio Cosaraugustano de firmatur. Sed antequam Concili Ca-nonem proferam Lo aliae Hispani insigne stuporem satis mirari non possum, qui

120쪽

Concilium istud habitum scribit circa illa tempora quibus liberitanum, sed

hoc posterius vel ex eiusdem Loaila lup putatione collectum est eodem tempore quo Concilium primum Nicaenu, quod Hispani scriptores pene omne tradunt licet Onuphrius historiς Ecclesiasticae pater Concilium Elibertinum seu Eliberit anu praecessisse velit Nicaenam Synodum primamini uersalem annis duodecim, quod illud incidat in annu Christi 3i3. Nicenum vero Concilium inan-Dum 32s. At ex chronico Cociliorum i

spanicorum ipsius Loaisar, Caesaraugustanum habitu est anno Christi So. Eliberitanum anno Christi 32 . Quid igitur cilici et cum ait Caesaraugustanum circa tempora Eliberitani Concilii coactum, cum interuallum ipse adsignet quinqua inta de sic annorum S id firmat cum ram 36r adsigneti liberitano in I 8. Caesaraugustano. At cuiusmodi haec hominis opinatio qui Ithacium S Idaciunt Episcopos, inter Patres huius Concilii numeratos,illos agnoscit, qui Priscilliani damnationem velut actores procur rsit quod certe verum,&id testatur Sulpitius Seuerus lib. a. histor. At Prospero