Canones, et decreta sacrosancti oecumenici et generalis Concilii Tridentini, sub Paulo 3., Iulio 3., et Pio 4., pontificibus max. Index dogmatum, & reformationes

발행: 1564년

분량: 207페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

tinuisse nemo nescit, siliber Notitiae Imperij utriusque id firmat. Tum Orientalos Episcopi secessitone facta ab Occidentalibus, sese Philippolim receperunt Sardicae vero re manserunt trecenti circiter Episcopi ex Occidentis partibus, quem ad modum Socrates, Nicephorus prodiderunt quanquam Oriente nonnulli numerentur in subscriptionibus, sed vicere numero Occidentales. Insuper Dionysius Exiguus in Epistola qua praefixit Canonum collectioni suae dum enumerat Canones Graecarum Synodorum, sic habet: Tum sancti Calcedonensis CG cliij decreta subeuntes in his Graecorum Canonum finem esse declaramus. Addit autem haec. Ne quid inquit, praeterea notitiae vestrae credar velle subtrahere, statuta quoque Sardicensis Concilitatque Africani quae Latine sunt edita suis a nobis numeris cernuntur esse dis in icta. Denique no satis laudatus ille Codex Canonuit habet. Praeterca bntaliae viginti regulae, quae per Osium Episcopum Cordubensem currunt, quae titulantur tanquam sexaginta Episcoporum, apud Sardicam: Quae tam non apud Graecos, sed apud Latinos magis inueniuntur. Immutaui nonnihil numeros hoc loco, nam in

72쪽

excuso corpore, seu Codice Canoxium,leguntur quadraginta reguia , ego vigintireposui, pro numeri integritate, cum

alioquii apud Balsamone Min nostris CG ciliis vigintii una reperiatur, ita cuin illo Codice viginti tantum Episcopo rum mentio fieret, ego sexaginta restitui, cum ad calcem huius Concilij, in illo

Codice Canonum, nomina tantum se Xaginta eorum memoretur qui subscripserinti quidem cum caeteris,cum aliter, sexaginta, unus nominatim eXprimantur in Concilijs editis qui inter caeteros subscripsere. Sic autem Sardicensis ille Canon Ia meminit Paroeci, dum statuit ut Episcopi si in suas possessionesventuri sunt fructus suos collecturi, tribus diebus Dominicis, id est tribus septima-ia is in suis possessionibus degant & in E clesia qua prope est in qua Presb3ter populum congregat, ne a Communione a-

Iieni videantur, conueniant, sacrificium celebrent , Canon hic numero decimus quintus est in corpore Canonum,&discrepans aliquantum a versione cntiani Herueti, quam citauimus, ubi inter caetera illud occurrit, si est proxima Ciuitas in qua est Presbyter, ne suae

Ecclesia videatur Episcopus facere diem

73쪽

Dominicum

seruatun tantum

, illuc accedat. Quod ob Ului ne quis hic rusticanam

ante Par Ceciam,Nam Vrbana, satis apericlis verbis de mons fatur. Concilio Emeritenti c. . Conuenien Sin omnibus nobis haec manet sententia quae digne custodiatur in nostra proum cia Placuit ut quisquis ab Episcopo sanctum in potestate Presbyteris ad distribuendum tempore opportuno acceperit Chrisma, nihil ab eis beneficiscausa tollere aut petere praesumat. Concit Carthaginensi 4. c. 36. Pre D reri qui per Dioecesses Ecclesias regunt, noli quibuslibet Episcopis eda suis, nec per iuniorem Clericum, sed omni anno, aut per seipsos, aut per illum qui sacrarium te- net, ante Paschae solemnitatem Chrisma petant. Burchard lib. q. c. 76 Iu pari. cc. 17o ex Concilio Valentino in 1lpania citant, .loco horum Verborum, Qui per Dioecesses Ecclesias regunt, e ount, Qui Dioecesianas Ecclesias regunt, Ita ut Parochianae Ecclesiae etiam Dice-cesanae dicantur Canon ille Carthaginensis repetitus est Concilij posterioribus, assensi c. 3. Vormatiensi c. o

Diserte Concit Suessionens iu Pipi-

74쪽

no, Presbyter qui in Parochia est, in cena Domini rationem, ordinem mi

nisteri sui Episcopo reddat,& Chrisma

oleum petat Mentio extat etiam huius Canonis Capitul lib- . . o I. Capite superiore variae Capitularibus prς- sertim lib. r. loca,qus ad rem istam faciut protulimus,&tam saepe Presbyteri vocabulum pro Paroeco seu Parocho occurrit ut nihil supra. Burchardus lib. 2. C. 18 q.&Iuo pari. 6. c. 29. citant ex Concilio

Ilerdensi Canonem eiusmodi Presbytersia plebe sibi commista mala opinione infamatus fuerit, S Episcopus legitimis testibus approbare non potuerit, suspendatur ab officio Presbyter usque ad dignam satisfactionem,ne populus fidelium in eo scandalum patiatur. In excusis Concilijs non recensetur hic Canon inter Ilerdenses. Ex eodem Concilio Ilerdensi Buschardus lib. . . I3. quo p. I. C. 2o8 citant illud. Omnis Presbyter qui fontem lapideum habere nequiverit, vas conueniens ad hoc solummodo baptisandi osti. cium habeat. Et eiusmodi extat in Cano nibus Ilerdensibus qui prostant Gratianus utrumque descripsit fide Burchardi&Iuoius. Eadem notione Hincinarus

75쪽

rum nuncupatur, Vt PreSbyter Parochiarum Concite Epannensi c. 7. Concilio Trosleiano c. 6 praeclara habetur exhortatio ad Presbyteros Parochianos

seu Paroecos, ut probe, pie suo fungantur munere, quam, quia lectu dignisiima Videtur, praetermittere mihi relligio fuit.

Quia mitisi humilis magistri discipuli

sumus, mi rem nostris humilitatis exe-pla ac monita dare debemus, videlicet ut eis ut quorum ditione sua consistunt Ecclesiae, congruum honorem' obsequiuimpendant debitum,id est spiritualeatque Ecclesiasticum,&hoc sine ullo typho vel Contentione vel rebellione,saluo namque ministerii sui iure, debent se gratiosos exhibere Senioribus, Parochianis suis, de quorum oblationibus vivunt S cum debita humilitates, spiritualia eis obsequia ministrare. Obstrua interim Senioris voce ea notione usurpatam quae nobis etiamnunc Gallis est vulgaris pro Domino loci vel fundi alicuius. Ita Capitul .lib. I.C. I 48

76쪽

D PAROECIARUMVt Episcopi prouideant quem honorent Presbyteri pro Ecclesiis suis Senioribus tribuant, i. 38. Vt nullus Presbyter cha

ta scribat, nec Conductor sui Seniores existat. Alijs pluribus locis vox eadem repetitur, libris istis Capitularium. At ea vox pridem usurpata in Hispania Regibus Gothis quemadmodum deprehenditur in Conciliis Hispanicis, quidem longe ante Caroli Magni tempora , quo sit ut lapsu ς siit non leuiter, qui ad c 7. Concilii Mes densis adnotauit vocem illam Gallicam csse. Redeo ad presbyteros siue Sacerdotes nostros id est Par oecos, quorum ea significatione crebra fit mentio apud Gablicae historia Scriptores veteres, S pr Ssertim Gregorium Turonensem in historia Francorum4 libris Miraculorum. Sacerdotis etiam nomine intelli rendi Veniunt Paroeci nostri Quo spectat illud Concit. 6. Romani sub Symmacho P P. Si is cui res Dei competit, in aliis, quam bi res agitur, maxime solet territoriis Commorari, Sacerdotem loci ipsius, ubi habitat huiusmodi prauitate contemptus, neglectu personae, Episcopus literis instructum reddat Capitul. lib. I. c. I 6s.&165. Vt ipsi Sacerdotes unusquisque

77쪽

secundum ordinem suum praedicare ecdocere studeat plebem sibi commissam Posterioribus eculis, vox trita sitata, ea notione Capitul. lib. s. c. 162. Vt

Sacerdotes Populi sibi commissi curama habeant, instanter de eorum animarum , salute praedicent, ut facinoros Ssccundum Euangelicam institutioncm arguat. Rectores Ecclesiarum, alias nominantur

de passim illud occurrit Concit Parisiens. lib. I. c. 3 o. an dudum a pioin orthodo-Xo Principe Domino Ludovico Deo amabili Imperatore usum d admonitum est ut Rectores Ecclesiarum in Ecclesijs sibi commissis strenuos milites Christi quibus Deus placiari posset, praepararent educarent. Non dubito quin hoc ad Episcopos spectet, sat si tria Paroecos hoc nomine comprehendi dixero .Et quidem sub finem istius Capitis, hae essu bijciuntur. Quando ad prouinciale Episcopo

rum Concilium ventum fuerit, nusquisseque Rectorum, sicut iam in praecedentibus memoratum est, Scolasticos suos ei

dem Concilio adesi faciat. Quod de nostris Parcecis intelligi mihi non dubiu, dicemus infra sub finem Capitis quarti. Archipresbyteri, non omnes Paroeci di-

78쪽

48 D PAROECIARUM isti sunt , ubi enim non numerosa plebs existeret, unus Presbyter sufficere videbatur, alioqui ubi Presbyteri plures, qui iis

praeerat, Archypresbyter Vocabatur. CO-cit Epannensi c. o. vox extat manon

hic desumptus ex Concit Agathensi c. 1 ubi Presbyteri non Archipresbyteri vocabulum expressum est. Ex Isidoro lib. ossiciorum citat illud Gratian. d. 63 C. 2 o. Si in Plebibus Archipresbyteri obierunt, aut pro aliquo reatu exinde eiecti fuerint, Archidiaconus quanto cytis proficiscatur illuc&cum Clericis, populis ipsius Presbyteri electionem faciat quatenus dignus Pastor Dontini Dei constituatur,ridum ordinatur eius prouidelia ipsa Plebs

custodiatur. Capitul lib. I. c. i73. Proprius Presb ternominatur qui nobis Paroecus seu Curio. Legis Alemannicae libro, tit. II poenai

togatur ei qui in P si tm curtem, qui iti Parochia positus est ab Episcopo , contra

leaem armatus intrauerit. Itidem tit. n. Si quis res rerum Parochianum iniuria uerit aut mancauerit. Non dubium quin

Pres teri illi Aurelianenses , ad quos scripsit Theodulphus Aurelianensis Epi Scopus, Paroeci seu Parochi existeret multa sunt

79쪽

ta sunt que id doceant unum aut alterunt. locum apponam. c. q. Nullus Presbyter

fidelibus Sancti Dei Ecclesiae de alterius Presbyteri Parochia persuadeat ut ad tua Ecclesiam cocurrant relicta propria Ecclesia de suas decimas sibi dent. Sed unus quisque sua Ecclesia S Populo contentus, quod sibi non vult fieri alteri nequa quam faciat. C. tis si quiS Presbyter inuentus fuerit alicui Clerico vel Laico, munera dare aut dedisse ut Ecclesiam alterius Presbyteri surripiat. Concilio Meldensi Presbyteri Ple. biil nominantur,unde po iterioribus tein poribus Plebani vox pro Paroeco turpa ta est, primum quidem ni fallor sub Lucio 3. P. Rom. circa annula II 8 I. Decretal. lib. et tit. 26. De praescription cum olim. Post Concilium Toletanum a. Epistola Montani Episcopi Toletani ad Ebiscopos, Par oecos territori Palentini Parochenses Presbyteri vocantur. Oncilio Emetitensi in Hispania sub Rechesuinto Rege habitum c. I . Presbyteri Parochitani dicuntur. Si quis vocabulueorruptum esse dicat pro Parochianis n6 ausim illud asseuerare, nam seque te Ca -

80쪽

3 DE PAR OECIARUM

ia Ones aliquot Parochitani vocem retinet

quibus etia mentio fit Ecclesiarum Parochita natu Capite vero decimo octauo diserte habetur quod Parochitani Pres-buteri iuxta vi in rebus sibi a Deo creditis sentiunt habere virtute de Ecclesiarsi, a familia Clcricos sibi faciant. Quanquam C. Ia. I9. Presbyteri Parochiani appellantur, ut 5 Concilio Meldensi c. Tq. Capitul. lib. 6. C. 77. c. Presbyteri Parochi animetio habetur. Sedit quod res cst libere eloquari illo ae tot anteriore, Cum Parochia voX vulgo tiam prodioecesi usurparetur' credo Presbyteros

Parochia nos dictos tuis se non aliter ac si quis Diocce sanos pronunciasset, hoc cistin hac Parochia seu Dioecesi ordinatos, ut ita dicam Titulatos, firmabo coniecturam meam Concilio Barcinonensi c. a. ubi Presbyteri Dioecesiani nuncupantur, Et codem significato, Presbyteri

Parochiales Concilio Toletano m. q. Nec propterea di Xerim omnes huius modi Parochia nos seu Dio e Cesanos PrcS-biter os nullam sibi creditam Picbem habuisse quam regerent, Sed erant alii alte rius cia cris Presbyteri Parochiani siue

Diocces an quibus adsignat. v Capellar

SEARCH

MENU NAVIGATION