De coniunctivo Plautino

21쪽

14 curc. 333. Respondit mihi laucis verbis atque deo deliter Quod tibist item sibi esse magnam arbenti

inopiam.

Quas orba non ut ii hospite dicta roseruntur, sed Curculionis ipsius sunt notionem ιι opiae circuniescribentis. St. 563 ne quidem otio t. si posset, indipisci de cibo Quia nequit quu eo licuit pelle dimit steri. Verba qua, licuit non senis apologi verba sunt sed apologunt narrantis qui ii cortum legem respieit - ea legρ qua

cum nil tibi sectum primarii enuntini respicia coniunctivus in Aul. 29. Is scit adulescens, uti sis, quam compresserit.)Cas prol. 56. Scit, si id impetret, Fusurron quod amat intra Praesuis suas. His verbi. quod imul prologus ips circumscribit notioensis 'puellae' scis Curc. 36, 138 Pocm. 820, Trin. 242. Cavali in id shr. f. Philol. I, p. 266 Ad indieativum

csr p. 7. mandarit - ut dieina Quo in amabas meretur sibi. Amph. 70. Ipse dominus dives operis et labori pers, seu od quom qu e homini accidit lubore posse

retur.

Rotativa sententia Sosiae si notion0m omnia vel eiusmodi circumscribentis. Frustra e coni. accideri .c In promptu St, sua verba ipsum facile proferre,

siquis nitori pruecipit, quid dicat ut 0ntini. De qua res nil II pers. p. 60 susius disputabimus.)Diyitia eum Cooste

22쪽

- 15 Amph. 889. atque adiuret insuper, Noli esse dicta quae in me insontem protulit. cis Men. 972. Recordetur id, qui nihili sunt, quid dis preti Detur ab suis eris. recordetur moneo di Oratio qui deni obliqua non minus exoriri potest, si ad universales subicctum respiciunt sententiae subiunctae ut Trin. 212-M, 740 43, Trin. 49 Sicut fortunatorum memorant insulcis, Quo cuncti qui aetatem egerint custe suam Conveniunt. Nerint . runt cestori Sed infordum nobis occurrit indicativus in sonisentiis, qua ab iusmodi verbo universali pendent: Poen. 956. Eum fecisse aiunt sibi quod faciundum fuit. or recta fecit sibi quod L . Merc. 295. Seneae quom aetemplo est, iam nec sentit nec sapit,

Aiunt solere eum rursum repuerascere. 3Post nominativum c. ins: Bacch. 925. Atridae duo fru res cluent fecisse fucinus marumum, Quom Priami patriam subegerunt.

Cuius indicativi multa reperiuntur exempla in Fastis Ovidii Ι 87-9, 14, 795-6 V 257 8 ab impersonali verbo ut 'sama est vel simili pendent: Ι 801 2 V 25-6, 29 3l post nomin. c. in . II 869 70, IV 36, 70, 33. Forsitan iam in ipsa universali dictione, siquidem praesentis temporis est, huius iudicativi explicatio posita sit, cum

Euepe non tam exprimamus alienam esse narrationem, quae tali verbo subiungitur, quum nos ipsos illud audivisse et

' At ipsi obliquae orationi a loquonte opponitur indicativit in Curc. 504. Eum rem idemque perdere, tam etsi nil fecit, aiunt. Esr x. p. 12-13 Allata.

23쪽

- 16 scire quod narratur narrant, fama est, audivi, novi, cio; ad iunt Merc. 296 cis declaramus s. 682J. Quare nescio an eodem iure indicativus adhibitus sit atquo in Mon. 43. Et postqvum es emissus caesum se te piruis sub furca scio. v. p. 45).e In enuntiatione quae est:

Mon. 668 Male mihi Maeor sese fecisse censes, quom MX- elusit forta8, non tempus solum sed etiam modus absolutus esse vi-dΗtur, ut in causali enuntiat .gnudet quoni me exclusit ,

de uno cis quae p. 10 disputiivi et Men. 1l36. tona absoluta est o causalis sent in St. 559-60 et cond. sent in Ps. 1105. Num qui liberos se ilico esse arbitrantsi , Eae eonspectu eri si sui se abdiderunt,f Ut in duobus ex0mplis Plautum vidimu cum coniunctivo obliquo conlinigere demonstrativum pron pro re fl0xivo, ita una est sententia, in qua offendat indicativus propter res lexivum pronomen pro demonstrativo adhibitum: Merc. 238. Dicit caprum, quum dederam errandam sibi, Suae t uxoris dotem ambedisse oppido. dederus , dederim uelle Pros Plaut. p. 379J. Sed et oen. 956 et alia exempla conserri possunt, in quibus cum indicativo copulatur reflexivum pronomPn notione verbi ipse instructum. Τrin. 395. qui nil aliud nisi quod sibi soli placet Consulit. Poen. 956. eum fecisse aiunt sibi quod faciundum fuit. Bach. 1 r. II. quidquid est nomen sibi. 550. quod in se fuit. Cure. 180 sibi quisque habeant quod suomst. Rud. 7 ut se aequomst. Mil. 187. Soluta domum orations compurata diiudicari poterit, quid in his rebus metrum uluerit. Diyitia ' Cooste

24쪽

σ2. Verbum impersonale at in primario nuntiato.

A. coniunctivus.

Impersonales significationes rationem obliquam secum habent, ubicumque eam requireret personalis species, quae ad sententiam respondet, substituta, ut Caph. 378-8l, Amph. 225-6. convenis se inter eoo - pepigerunt ). Ceteroquin coniunctivus est apud in sinitivos ab impersonali verbo pendentes I. In universalibus sontentiis vel quibus res

sumptae exponuntur.

1. selativae sententias intra periodos, quae tota infinita sunt et in rebus cogitatis versantur, coniunctivo facillime induuntur in subiuncta orations: eas. 570. Nam meo quidem animo, qui advoca os advocet, Bogitur oportet prius et per eontarier, Adsitne ei animus necne ei adsit quem advocet. Quae causa Ussingium commoverit ut in v. 57 pro adpoeet scriberet adpocat, non intelligo, cum ne incertam quidsm ess littoram e designet Studemund in Apographo a. h. l. Aul. 593. Si erum videt superare amorem, hoc servi esse o sidium reor, Retinere ad salutem, non enim quo incumbat eo

impellere.

non enim , non eum IFZJ.

Sed in parenthos est indicativus Capti 353.

25쪽

- Aul. 750. nimis ilest vinum atque amor, Si ebrio atque amanti impune facere quod in beat licet in . Satis ostendunt haec exempla ), alia ex ipsa subiunctione coniunctivum provenire potuisse, cum in his nulla insuper percipi possit ratio cui hic modus tribuatur, licet in ceteris ex consecutiva aut alia modalis vis plus minusve eluceat. Ps. 438 Probum patrem esse oportet, qui gnatum uom se probiorem quum ipsus fuerit postulet. d. 112. Peculiosum esse ad decet gerrona et probum, Quem ero praesente praetereat oratio, Aut qui inelementer dicat homini libero. t Et impudicum et impudentem hominem addecet, Molestum ultro advenire ad alienam simum, Quo debeatur nil. Sanusne sit v. 113 cum Leone valde dubito quamquam pr babilem sanandi viam non invenio. Pseud. 460. Decet innocentem qui sit atque innoaeium

Servom superbum esse apud erum potissumum.

in norius libriJ.

Rud. 321. Cum istius modi irtutibus operisque natus qui

Eumquidem ad urnisseems aequius quum ad

Venerem commeare.' Plautus cum si negligenter vulgari scilico sermoni obnoxius accusativum haud raro omittat nam in servorum sermon id maxime fieri observavi et promiscue interdum usurpet post impersonalia orba acc. c. inf. dat. c. inf., implico inf. ut post certumst, certa res est, neces8 est , frustra has iunctumes semper diligentor inter se discernamus. Id solum hic animadversum velim, quod ex iam allatis exemplis elucet, etiam apud dativum c. inf. aut simplicem ins coniunctivum nostrum usu Venire. De nomina tivo c. in1. v. infra . 64 q. Quibus adde rvc. 224- V. p. 19.

26쪽

Qualitatis notio maximo insignis est in sententiis, quae sunt: Ps. 1085. Num quanti refert ei nec recte dicere,

Qui it i tu elut quique infitias non eat '

Cas. 563. Stultitia mugnast mea quidem sententia, Hominem amatorem ullum ad forum procedere In eum diem, quoisi quod amet in mundo siet. Concessiva vel adversativa vis praecelli in Rud. 393. O faesem impudicum, Quam liberam esse oporteat, servire postulare. Restrietiva vis inmen 203-4. De Persara v. p. 34'. In sententia, qua definitur pronomen nemo, per se eoniunctivus suo loco est Cir Merc. 20. Men. 474 ): Trin. 946. Nam pudicum neminem Deputa re oportet, qui aps terra ad caelum per

venerit.

Obliquus esse potest coniunctivus in eapt. 985. Quia mos est oblivisci hominibus Neque nonisse, quoius nihil i sit faciundu gratia. cla tamen Cic. Or. 44, 15l Per verbi speciem modus non dispicitur in

Τruc 227-8. Meretrieε-- condecet Quemquem - attigerit damnum dare. Sed cum in simili iunctura coniunctivus paucis versibus antecedat in sententia, quae a verbo ut incipit: Truc. 224. Bonis esse oportet dentibus lenam probam: Adridere ut quisque peniat.

ut quisquo quisquis ceteriJ

coniunctivus probabilior est. In comparativa sententia: Τrin 1173. miserumst mule promerita, ut merita sint, si uleisci non licet,

27쪽

- 20 ubi coniunctivum in contextum recepi Ritschi, nescio an cum Lindemanno et ceteris editoribus praeferendus sit indieativus sunt. 2. Si quibus in sententiis relativum pronomen tantummodo infinitum est, coniunctivus nobis occurrit ad suturum tempus spectans: Aul. 129. It a aequomst, quod in rem esse utrique arbitremurn mihi te et tibi me consulere et monere. - quodcumque arbitrabimur As. 24 Video necesse esse eloqui quidquid roges. St. 69. muti Nos oportet, quod ille faciat, quoius 1 testas plus potest. - quodcumque faciet)Persa 273. mere oportet, quem tibi oboedire relis. - si quem voles Cas. 72. Et ibi audacius licet Quae uelis libere proloqui Delis', vis ceteri .

- quaecumque voles, In eoncessivo vel adversativo sententiarum nexu:

Most. 287. Quid opust, quod suom esse nolit, e i ultro

nolit te eteri, nollite a corr. yl.JUtrum eoniunctivus sit an indicativus suturi, per sormas non licet diiudicar in his: Amph. 316 Alia forma esse oportet, quem tu pugno egeris.

Item temporali sent. Baech. 765 Mil. 1l69, d. 16.3. In condicionalibus periodis satis cognitum

28쪽

dos indicativum verbi modalis, quod dicitur Τ). Quae ratio unde venerit, haud obscurum est, cum coniunctivus protaseos non ad indicativum verbi modalis proprio re examinata respiciat, sed ad infinitivum vel coniunctivum) qui ab illo verbo pendet, ut si inspicias: Bacch. 818. Hi no si ullus deus amaret, plus annis decem, Plus iam iginti mortuum esse oportuit. e. Si amaret, mortuus esset, ita oportuit. In hae igitur dictione coniunctivus res eos suam habet vim condicionalem, neque est ullum Plautinum exemplum, in quo liceat pro erto assirmare ex ipsa subiunction coniunctivum ortum esse, nisi ortasse in uno, quod est: Cas. 529. Quid me amare refert, nisi sim doctus ae μcaculus' doetus dicaae visus B dicas visis ceteri, corr. iessting; sum Z et sic temere angen eitr. p. 50J in quo ex 'sim' pro 'ero forsitan dictum sit in subiuncta oratione . - Blas Wom Arch. I p. 24 adhortativum coniunctivum esse putat ausser ic mus hiumund witetigaein Sed hoc quoque ex possumus interpretari ad similitudinem ceterorum, in quibus modalia verba sunt. In qua re lubet conserre

Me ire in opus alienum S nesciam aut mala esse aut fraudulenta. quod ex a Cas. 529 non discrepat nisi quod coniunctivus est etiam in primari enuntiato. Ubi si pro vorbis stultitia sit substituamus: Quid refert ' neque sententia ulla in re mutetur neque coniunctivi natura, qui est in condicionali

sent. si nesciam. v. Lindsko D en apud Plaut. et Ter condicionalibus, Lunda 1895, p. 121 sq. iis itidicativum in Bacch. 70 v. . 31.

29쪽

- 22 Exempla haec sunt: capi. 259. Neque pol tibi nos, qui nos seroas, equomst sitio ortere Neque te nobis, si abeamus hinc, si fuat occasio. Concessiva vis est in Baech. 128. Qui si decem habeas linguas, mutum esse adde cet.

1045. Si plus perdundum sit, periisse Gaviust Quam illud lugitium volgo dispulescere. Stich. 27 Tamen si faciat, minum irasci Deeet Tametsi A. Tumens ceteriJ43 46. Et si illi improbi sint --, tam pol Nostrum Jesum meminisse decet. Irrealis est notio in

Baceti. 818. Hunc si ullus deus amaret, plus annis decem, Plus iam iginti mortuom esse oportuis. Stich. 512. Et magis par fuerat me obis dure cenam tu venientibus nisi nollem ei advorsarier.

Optativa vis est in h. 112.

Nam non opus est Ι personae exeinpia commernorare ad universale subiectum spectantis ut ruc. 462, Merc. 550. II. coniunctivus ubi invenitur in sententiis, quae in certi rebus versantur, non ex Subiunctione sola provenit sed aliquam insuper habet explicationem. 1. Causalis est vis in relativis sententiis quae sunt:

Amph. 705. At pol qui certa res

Hunc est obiurgare, quae me Noluerit salutare.

capi. 564. Pol planum id quidemst

30쪽

Non novisse, qui istum appelles Tyndarum pro Phil rate. EI appelluri eis. 546 si te odit, qui istum appelles .

Epid. 168-72. praesertim eam, qua commemores

Mil. 1. Ne hercle operae pretium quidemst Mihi te narrare, tuas qui virtutes sciam. Versibus Rudentis 112-14, quos supra p. 18 citavi simillita sunt hi nisi quod infinita erat dietio in illis qui quicumque vel ei solcher der' , finita in his te qui e Poen. 1030. Servom hercle te esse oportet et nequam et malum, Hominem peregrinum utque advenam qui inrideas. At sequitur in proximis versibus indicativus persecti:1032. At heret te hominem et sycophantam et subdolum, Qui hue advenisti nos captatum. Rud. 1146. Tum tibi deos iratos esse oportet, quisquis es, Quue - compegeris. Mil. 406, Trin. 551 - 2. Ost. 1148. Sapere istae aetate oportet, qui vite cundido. Multo probabilior mihi videtur haec coniectura Schoellii qui is , quam Camerarii qui unt ab Ussingio et

Leone recepta. Nam per se elucet, quam facile librarius, postquam quis scripsit, alterum is potuerit omittere. St. 555 Videliret pareum illum fuisse s senem, qui diae erit: Quoniam ille illi pollisetur, qui eum cibum poposcerit. l Videliset non fuisse illum nequam adulescentem, qui ilico, Ubi ille poscit, denegant dare se granum tritici. Multa in his versibus incerta sunt, cum neque Satis liqueat, qua ratione compleatur . 55, neque sana esse videatur verborum collocatio impedita quam praebent cod. in v. 556. Et in v. 557 pro codicum nequam omnes fere editores substituerunt aequom in v. 558 pro denegavit cum Acidalio denegarit. - Sed cum Ussingio versum 556 uncisDiyitia ' Cooste