장음표시 사용
91쪽
De Thematibus Imperii orientalis libro II, Themate decimo , ubi Siciliae destri
Porro fama est , di tam esse Siciliam ab ejusmodi historia, quemadmodum 'sΤΕΡHANUS Grammaticus scrubit.
92쪽
Apollo rus refert hanc historiam. In libro de insulis , urbibus 9 ρο
s TEPHANUS B TZANTΙ. NUS de illa nonscribite . De Heraclea autem scribit qua est
93쪽
ARCHIEPISCOPI Thessalonicensis ad Homeri Ilia
Sciendum est , supra allegatum Adr mytteum diversam scribendi rationem repraesentare , quemadmodum ST
95쪽
96쪽
Fragmenta. A .3-J Ut matris legentium primo quasi In-m tuitu evidentissime appareat, quam mise--- is modis genuinum Stephani Byzantini de inhibus, sive ut eginexistimo, de Gentilibus
opus ab Hermolao Grammatico Constantinopolitano sit truncatum, neque omnino inconsulerim, neque a re alienum videbitur, si ipsissima Epitomatoris verba ex quacunque sectione, juxta Xylindriangm editionem, hic subjiciam. Haec enim ille de Dyma congessit: Δυμη,-Kχῶας, aχατηαρος ἔ-. ο-Mmς, μή - ε' Δυμ ta. λι- e ΔΑ βι-m AF αυκωνίδα τα uo α ν-Κ-κων 'm μου. Quanto cum ho-narum literarum dispendio hoc breviarium sit consarcinatum, cum ipso Stephani opere collatione instituta, hinc manifeste constabit. Tam multis parasiangis hoc fiagmentum superat epitomen , ut Alcinoi hortos , aut Midae rostrum
ingredi putem, quando seria lectione illud pe
A,QκL. J Sic appellatur respectu aliarum Dymarum : Antoninus enim in Thracia oppidum huius nominis , di locum in Sparta He-- LI ' a a ' syctius
97쪽
4 ABRAHAMI BERRE Li Isyehius collocat. In membranis Segujerianis de erant tres litem posteriores, legeb iturque Α- xxx. Quod mihi suspicionem injicit hune locum plura continuisse. Sic solent socordes atque imperiti Istrarii epigrammatum duntaxat exo dia transcribere , dc reliquos versus , licet aliquando decem sequantur, lectorum diligentiae committere, exarando isc. vel quod hic ab ipsis factum videtur. Nitebatur enim Stephanus integro Callimachi epigrammate probare, Achaicam Δυμα γει vel nomen habere. Verisimilem esse nostram conjecturam, inde evincitur, quod toto hoc capite nullam de etymologia vocis mentionem fecerito E νι λοπς , quam plerumque circa initium tmematis exhibet. Urbem inde appellationem sortitam esse , ctiam testatur Strabo tibi urit.
stathium ad Iliad. B. pag. 292. Pausanias lib. vii perhibet, quondam Paleam appellatam fuisse; nomen vetro quod nunc obtinet, a Dyme scemina indigena , vel a Dymante AEgimii filio deducens, ita enim ille 'Ε n -
ν- mologici Magni Auctor nomen habere existimat binae p κρωαλσ. Integrum locum mox producam.
3 Πολις Στωyς.J Sic olim nuncupatam fuisse, liquet ex Strabone lib. v I II. Sed non est confundenda cum clarissim ejusdem nominis urbe in Acarnania sive A tolia, cujus Livius, Mela, Plinius M alii quam plurimi meminere. ε Κα/ ἡ πηλις e η θρον - δε λη'ησαν. J HOC
98쪽
ANIMADvERSaONES. setiam quodammodo ex Scholiata in Lycophronem appareU, tradente in Achaia Dymam civitatem vel regionem extitisse . ita enim inquit:
mus tutati. Et lib. Xxxv I II cap. XXX IX. Vna adleoercendos inventa, haud magna memoratu reses: centum funditores ab auio is Patris ,
o Tου- απικουα εαδίους PK. J An justa 8c accurrata haec sit aetatorum dimensio , facillime hinc cognoscere potuissem, si praecedentia Apollodori verba non interiissent. Fortassis scriben
γ O' ταλίτης Δυρ- . J Stephanus usu hujus vocis illustrium scriptorum auctoritate, Ephori. Pausaniae, Apollodori, Philisti, Theopompi di Euphorionis, confirmato, ex Antimachi Τhebaide siubjungit, etiam το Δυμγι , usirpari. DuObus hisce gentilibus ex Polybio tertium, scilicet τι Aut iis addi posset, ita enim ille lib. iv in
99쪽
6 ABRAHAMI BER MELIIQαμ, Μον F F Α'χειων ἡγεμε νο- , Gm εγκληπεν. Uerum metuo ne illo in loco menda lateat, ex repetitione diphthongi praecedentium vocabulorum Orta . quam neque interpres neque alii commentatores subolfecere , ut plui uim dogentilibus parum solliciti. Non me fugit m Esνιον alibi canonem exhibere , secundum quem το Δυψαυς quodammodo defendi pos.set, ita enim scribit in Α λή Kω, Lam. Tρύ
modo a formari posset Δ υμευς. Sed scias velim Polybium passim lib. D , Iudi v. Δυ- - u1urpasse, dc Stephanum nostrum in Polybiana lectione tantopere versatum fuisse, ut illud, si istam F Dωιῆ formam codice, repraesentassent , aut citasset aut refutasset' adeo ut non dubitem, quin in Polybio Δυμ ως rescribendum sit, quo innumeris locis etiam Livius
8 A'νὶ Δυμωω.J Integer Pausaniauocus sic se habet: Οἰατα F άνδυ, Δυμιω,-- λελοιφω νίκα ολυωπιαλ εκτη. 's Δυμγ-οις Ae dic. J Haec verba etiam in Pau- finire Achaicis reperiuntur, stantque a Taecedentibus non longe remota. Q T ' πιδα. J Hic locus non est apud Pausaniam libro i, neque etiam vii, ubi Achaia Min ea Dyme describitur. Alios hujus auctoris libros evolvere , jam non vacat.1 Κή A ROAρος , η ο - τουτου &c. J In MSeratri pro numeri nota positum. Hinc suspicor olim scriptum fuisse : Κή Α -Μολὸρρς η. η o
100쪽
auctorum allegatorum libri numerus additur: de . mox sequetur: - A ms s e. Xρονικῶν οἰ- ,rrigis Q iam Asens, G o βοιωτας e. εσάλον.J Non ita haec concipiuntur in MS, sed
et . Olympiade octava Oebotas vicit stadium. Verum haec varietas parum ad rem ficit. Aliud
quid huic Philisti loco excidit, scilicet gentile
oum O- , cujus usum Stephanus ex illo rerum Sicularum scriptore probare intendin Fortassis hare verba ita sunt constituenda. Uses si ολυμπια- ... σ ε' ,-ίω ἡ Οἰςωτας Δηλά- ών. oeborum Dymaeum fuisse, & olympiade vi victiisse, sitis evidenter liquet ex Paulaniae Achaicis. cujus verbalam supra in medium.produximus. 3-J In MS totus locus ita legebatur:
AVλάνις se' Η'e ιλει . Fortassis fuit celebris ille historicus, qui res Siculas consignavit, cujus Athenaeus lib. III meminit. c. ν Σικελικῶν : de Diodorus Siculus libro xvi: Tων δι' G Ῥοφέων Αθανις ἡ Συροκουα . Verum est. eum hic F Προς α,ου munere fungi : sed hoc non obstat, illum quoque res Siculas memoriae prodidisse. 3 - κωλι&c.J In Membranis erate γπς ε ς κ λις se πυρριο Δυμυ-ης. Hujus veria siculi sensus mihi videtur intricatissimus: eum fortassis illustrabo , si statuam Euphorionem Ioiaqui de pago sive urbe quadam subi quasi agri Dymaei erant Haustra) Scolli monti Mose vici
na , per quem ex Arcadia, Magnesia di aliis Peloponneu regionibus in agrum Dymaeum iter fiebat. Haec enim Scollis ob rupes 3c sexa ubique superari non poterat; Dymaeis, rataeensibus di Eleis erat communis, α monti Arcadiae. cui