장음표시 사용
101쪽
8 A an AMAM IBER MER I acui Lampeja nomen, continua. To
sumi posse pro flaustris, liquet ex Philippi I
metrii filii .rmone , qui testante Pausa Achaicis, Corinthum , Chalcidem dc Magne sam Graeciae claves vocitabat. Sic Euripides in Medea, fauces Hellesponti Ir Πο- κληῖI. nu cupat: & ut unico verbo abssilvam, κλῶδες diacuntur e τοαπι-Porro ἀΔυρυπια non tantum de foemina, sed etiam agro .urbi adjacente sumi posse , evidenter liquet ex Polybio lib. Q sic scribente. O n e Λου-άαι
attinet, illa rarissima Ze non passim est obvia . videturque denotare, quod ventμ ab occasu fa tibin expostum est ι quo significatu de Locris Epigephyriis Straboni libro us usurpatur: Ma α
Qui in re obscurissima aliam huic loco lucem a tulerit , erit mihi magnus Apollo. δ1 Διοὶ τὸ ἄγος δυαν Locus mihi videtur mendosus & hunc in modum restitue dus: Διά τ - έ μιν φυρον. Librarios ex similitudine & repetitione praecedentium vocabularum gravissimos committere errores, res est notissima. Haec verba continent glossema Pra cedentium ex Euphorione citatorum: nam Ideo ME- φυροιο agro Dymaeo attribuit, quia o
cidentalem Peloponnesi plastam obtinet, unde Zephyrus spirabat. β άν υ χ AKαικωνί, φη- τί d mederet
102쪽
de re strabonem ex Antimacho mentionem me, sequenti commentario apparebist Ver ipsa Antimachi verba nobis Lycophronis sitiastes, leviter quidem corrupta, reservavit. sic sunt corrigenda. - e. Q.
Male in vulgatis hodie Κοωιωνίδα Δυμίω legitur. I πή-Cave hanc vocem accipias pro Graeci scriptoris nomine, in quem erroremis facillime dilabi posset, qui veteris historiae non est paullo callentior. Confidenter amrmo hunc locum esse mutilum, & nonnulla post istam vocem excidisse: verum illa lacuna optime Antimachi vestis implebitur, apud Strabonem libroum circa finem exstantibus. Τοῦ δῖ
Hinc satis evidenter constat, Stephanum hanc de Dyma opinionem, quod priscis temporibus Cauia conis appellata fuerit, vel hausisse ex ipsis Antimachi scriptis, vel, uti admodum verisimile est ex loco Strabonis jam allegato, nobis clare indicante , hoc ulcus ita sanari debere. Α, Δαχ
lectionem esse verissimam, nemo, ut spero, in dubium vocabit. Thebae Dircaeae vocabantur a fonte urbi vicino, dc Asopides ab Asopo amne , qui Thebani & Plataeensis agri fines intersecat. is Ευιοι δY e AH α.J Legendum csse A--πισας, commentario praecedente ex verbis Geo
103쪽
sumi posse pr suusuis, liquet ex Philippi Demetrii filii i mone , qui testante Pausani in
Achaicis, Corinthum , Chalcidem Zc Magnesiam Graeciae claves vocitabat. Sic Euripides in i Medea, fauces Hellesponti ir Πο--nuncupat: & ut unico verbo absolvam, ud, cuntur-se' το--Porro ἀδευρυπιοι non tantum de memina, sed etiam agro .urbi adjacente sumi posse , evidenter liquet ex Polybio lib. xi sic seribente. . o re e Λαα ιι
attinet, illa rarissima Ze non passim est obvia . videturque denotare, quod ventμ ab occasus tum expostum es s quo significatu de Locris Epizephyriis Sueaboni libro vi usurpatur: Μa
Qui in re obscurissima aliam huic loco lucem a tulerit, erit mihi magnus Apollo.. 33 Διά τὸ - ς Mis ἐπιοφυρον.J Locus mihi videtur mendosus & hunc in modum restitue dus: Διά τ-δουσιν t φυρον. Librarios ex si
militudine dc repetitione praecedentium vocabularum gravissimos committere errores, res est notissima. Haec verba continent glossema praecedentium ex Euphorione citatorum: nam ideo πο Ε'πιζεφυροιο agro Dymaeo attribuit, quia occidentalem Peloponnesi plagam obtinet, unde Zephyrus spirabat. β άν -χω - σώων ἀώd inederet
104쪽
de re Strabonem ex Antimacho mentionem fecisse, sequenti commentario apparebit. Uerum ipsa Antimachi verba nobis Lycophronis Scholiastes, leviter quidem corrupta, reservavit, quae
Male in vulgatis hodie Κακωνία Δυμίω legitur. 77 APHM.J Cave hanc vocem accipias pro Graeci scriptoris nomine, in quem erroremis facillime d ilabi posset, qui veteris historiae non est paullo callcntior. Confidenter assirmo hunc locum eme mutilum, di nonnulla post istam vocem excidisse: verum illa lacuna optime Antimachi verbis implebitur, apud Strabonem libro viri circi finem ex stantibus. Τοῦ si Abb-χου Καυκωνίδα τίω Δυμυίαν εἰπον l , ὀι y ἐλ -' L
Α πιδες, Α νς ῆ' I'να ον, Τροία Hinc satis evidenter constat, Stephanum hanc de Dyma opinionem, quod priscis temporibus Cau conis appellata fuerit, vel hausime ex ipsis Antimachi scriptis, vel, uti admodum verisimile est ex loco Strabonis jam allegato, nobis clare indicante , hoc ulcus ita sanari debere. Α-rμοιχ n
lectionem esse verissimam, nemo, ut spero, in dubium vocabit. Thebae Dircaeae vocabantur a fonte urbi vicino, dc Asopidcs ab Asopo amne, qui Thebani oc Plataeensis agri fines intersecat. i8 Ε'νιοι δε ο Abrum A. Legendum csse A m-πΠας, commentario praecedente cX verbis Geo
105쪽
io ARRABAMI BERRE LirΚαPτίαν Βουπαmm . J Haec scriptura non est a Stephani manu prosecta: sine dubio rem nendum est: mPτο Βουπτάσι 1ν. Graecis enim di Latinis scriptoribus istius urbis nomen genere
Stephanum haec ex Strabone desumpsisse, facile mihi periuadeo.
ι-Hoc gentile neque a Bocii urbe Cretensi, neque a Macedonica deducitur. Latet hic error transcriptorum , si quisquam alius, plane gravissimus, quem nemo nisa perditi cerebri ferre posset. ΕΚ autographo Seguleriano diversimode hanc vocem viri docti transcripsere, alii Boni Sqοιο , alii Bo Nos autem , quibus inspiciendi istas mcmbranas facultas non fuit , in hac adeo ancipiti vocis scriptura, nuperrime vulgatam lectionem repraesentamus, existimantes totum locum ex conjectura fortassis hunc in modum corrigi debere : Λεγο Δυ- , M , Κωλ . Scio Stephanum volejus Epitomatorem in voce Bοις, nullam de hoc gentili mentionem facere, puto tamen exstare in A'λυχ i , queIn locum sic emendavimns:
tile, quod repostumus, suo loco in voce Κ-η reperitur. Sic imperiti librarii ex duobus gent*hus , eadem terminatione dc forma gaudentibus, unicam conflarunt vocem, nihil omnino ad rem
106쪽
prosecto sunt obscurissimi: Zc cum non nisi paucissimae Antimachi reliquiae, nihil ad rem facientes, hic ic alibi circumferuntur, dc antecedentia ac subsequentia prorsus sint incognita, difficillia me quis verum sensiam ex iis expiscabitur: praesertim cum poeta communi dicendi genere non utatur, sed vocibus a vulgari signiacatu longe remotis , quod olim etiam Quintilianus lib. x cap. I hisce verbis testificabatur: Contra in Antimacho vis is gravitas, minime vulgare loquendi geniss habet laudem. Ad quod attinet, vulgo quidem adjutorem denotat, sed talem hic desiderat sensus , qui cum imperio aliis praeest. Hunc significatum colligore licet ex
Hesychio: E λουροι, βοοι, συμψ ι, επίσυ-πm: quae ultima vox imperium quoddam Sc supereminentiam significat. igitur, ut cum Livio loquar, est dux auxiliaris, 11ve auXiliariae cohortis praesectus. Nostra haec sententia verbis Elymologici Magni Auctoris optime confirmabitur, ita enim ille: E ίκουροι - ,
τ-βοηθος. Sic Sarpedo de se ips, apud Homerum Iliad. E loci uitur:
Ad hunc locum ita scribit Eustathius: Hie
quod hic doceri debeat. Callimachi Scholiasta b 1 ad
107쪽
ορμῶν. Hinc suspicor άρυμώς denotare milites , qui ex peregrina regione ducem in aliorum auxialium misumsequebantur. Antimachus igitur bellum Thebanum cantans, ducem quendam in Thebanorum auxilium mistum, laudibus effert, ejus virtutem di prudentiam in occupanda Dyma ita depraedicans: Inter hos tu quoque prudentissmum militum auxiliariorum ducem tegessisti, nam victoria potiti, nec frustra ad bellum pra- Iecti , urbem Dymiam diripuistis. In qua conjectura si non erro, non adeo dissicile erit Antimachi mentem percipere. 3 Ω'μιλή-ε.J ta haec lectio habet profecto, quod Graeci dicunt, ουή ν ὐμ . In inveni, unde suspicor legendum, οι-
Δ-λα- , -λις Καρίας.J De hac civitate Carica ita scribit Epitomator : Δυώλιον, στολις
dum praecedenti sectione omnem scriptorum au-dtoritatem flocci iacit, ita nunc quoque Alexandri testimonium ex libro secundo de Caria, prorsus negligit. Praeterea hoc observandum est, hanc vocem in quae videre licuit, ordinem alphabeticum non scrvare: nam in iis Dyndasi destri otio post τὸ Δυεςόοι incipit. Fortassis pro Δ-σα ν rescribendum est Aerastam, uti probabiliter liquet ex gentili Πηγασας , quod dcducitur a Πήγουσα, ita enim in Epitome
108쪽
ω ν. ἐάν ῆ' ευρωαν - τη Ο ηHυλν, ῆ αλο π' Haec qui cum genuino Stephani de Dyrbaeia loco contulerit , facillime animadvertet, quid distent aera lupinis. Κτη λις ρο Περακων-J Hoc Ctesiae fragmentum post Herodotum ab Henrico Stephano editum est , sed mancum de mutilum. Hinc multo auctius atque emendatius transcribi posset. 8 Xωρο δεα ως ωυτον πωκειτ . J Non puto haec satis sana esse: fortassis emendandum est:
rum regio versus austrum sita est, dc omnibus Bactrianae populis australiores. 9 Καοιτείνοως.J Alii ex MS transcripsere:
3' Oon γ-κlrenym. J Retinui lectionem mugatam , sed olim non ita exaravidStephanus: hoc ex ipsa epitome satis evincitur : praeterea
κοιφλον unum dc alterum mihi exhibuere , ουτε-κῖνψουαν. Haec vox cum sit sana dc nitida, mutari minime debet. Antoninus Liberalis. quem nuperrime emendavimus, eadem utitur Fab. XXII. O' A Κυκνο- επιρον ἀθλον ἐπιτα ενά -πe3ν. ἐῶν ων τ οστη γῆττωτη μπις, -ρ-
109쪽
absque MSS codicum fide aliquid immutare. Dyrbaei sic vitam ex iusti rectique norma instituebant, ut nullis legibus, nisi in sacris dc religiosis ceremoniis, coercerentur.
33 Α''UG A -ιωm Non male vertitur Polentam ex auctoritate Casau ni ad lib. x I v Athenaei, isti resert Graecos, cum αλ- φι, dicunt, Polentam intelligere. Hujus Po- lenta meminit ipse Athenaeus lib. III cap. XX I X ex Archestrato helluone poeta. Cuj conficiendae modum optime docet Plinius lib. xvor cap. v II. Polentam quoque Graeci non aliunde pra
ferunt, pluribus fit hac modis : Graci perfusum aqua hordeum sceant nocte una , ac postero die frigunt : deinde molis frangunt: sunt qui vehementius Iostum rursm exigua aqua aspergant, si centque prim quam molant. c. Ex quo Plinii loco, additis Ovidii ex v Metam. versibus. D tamque roganti Dulce dedit, tosta quod coxerat ante polenta. Dum bιbirilia datum.
Et mOX: Nec adhuc epota parte loquentem
Cum liquido mi perfudit diva polenta.
Suspicari licet M , quo utitur noster ex Ctesia , non incommode posse verti cum
maxime sorbilem, qualem dc Galli hodiequc
110쪽
3 Καῖ ἰcivin νωσmους. J Herbis de fiuctibu vescentes Graecis unico vocabulo Bοἶανοχωm appellantur, dc tales inter antiquos non duntaxat Dyrbaei, de quibus nunc Stephanus ex Ctesia, sed etiam Pythagoricae sectae tuitiati filere. Lippis 8c tonsoribus notum est ; illud hominum genus rebus inanimatis, herbis 8c orusculis vitam sustinuisse, qua de causa ἀποοῦ res , dc etiam βο νεῖα ra nuncupabantur. Ultima vox profligatissime corrupta occurrit apud Hieronymum in praefatione commentariorum in Epist. ad Galatas. Suo nequaquam intestigens BATANAEO
TES , sceleratus ille Porphyriin in primo veris sui admersium nos libro: Petrum a Paulo objecie esse reprahensium, quod non recto pede incederet ad euangelizandum. volens is illi maculam erroris inurere ctc. Certum est , Lucam Holstentum virum eruditissimum in hujus quaestionis seluiationem, quid scit. illa voce intelligi debeat, caput integrum impendisse , sub cujus finem ita scribit: Et sane magno me beneficio sibi habebit
devinctum, qui in re obscura rectam aliquam lucem extulerit. Tanaquillus Faber vir rarissimae eruditionis oc confidentiae , sperans se hac in re Holstento gratificaturum, rescripsit BOTANIO TES, sive BOTANIATES. Verum ut mihi videtur , rem acu non tetigit, imo dum vocem cmendare nititur, eam deteriorem atque Obscuriorem reddidit: nam harum vocum significationem nec a veteribus nec a recentioribus addiscere
potui. Sine dubio legendum est apud Hieronymum: auod nequaquam intelligens BOTA BIOTES seeleratus ille Porphyrim cte. Noa statuimus illam vocem denotare hominem, qui olusculis di herbis vivit, iisque latrantem stomachum lenire solet: nam cum PorphyriusI serue. Pytha-