장음표시 사용
111쪽
xs Aa RAHAMIPithagoreorum esset addictissimus, inter quos hic mos obtinebat , accommodatiori vocabulo haec sectata acerrimus ejus sectator exagitari .ab
μή rαὶ ι'si , Φιλωνίδες tu ὀ Δυμαχαοι, λουον Ken ηπιαλε , ἰαπήσας - τῆ ποδωδες ,σ-s-ξαν βιγία με, Obiter in hac epitome animadvertendum , Palatinos codices , ut 8cchanaceum Vomanum lacunam supra notatam non agnoscere. Praeterea in Uossiano legitur: Mi η γ rλλυε ως, Δυρραχα: non Avirm αut in vulgatis huius epitomes conspicitur: sed vulgata lectio hoc loco est praeferenda. Facili negotio possem nunc Dyrrhachii descri onem ex-nibere , sed quia incomparabilis J. Vossius in Ob- Aservationibus suis ad Pomp. Μelam, satis perspicue ejus situm indicavit, & eruditissimus Jacobus Palmerius in Illyrici descriptione, brevi lueem publicam visura, praeter situm, etiam urbis . conditores ta memorabilia fusius commemora. uit, huic labori parcere animum meum induxi. . 34 E σαμνο- κλέ - γει Κααλ Δνου. J Ap
pianus Alexand. lib. II Civit. perhibet, regem
112쪽
quendam barbarorum Epidamnum dictum, uobi nomen fecisse. Constantinus PorphIrogen-neta lib. D Themate ix, totum Stephani locum serme transcribens, illud nominis etiam a prisco heroe Epidamno deducit. Δυρραμον ις
Verum Romani eo coloniam ducentes , Dyrrhachium dicere maluerunt, propter ominosum Minauspicatum nomen Epidamni. Pomponius Mela lib. I i cap. III: I Dium prima est Oricum, secunda Ddirrhachium, Epidamnos ante erat. Romani nomen mutavere, quia velut in damnum ituris, omen id visum es. Vide quoque Plinium lib. III cap. XXIII. Sed non possim . quin jucundissima Plauti super hac re verba in medium pmducam, ita enim ille in Menaechmis Act. II.
Nam ita est hac hominum natio Diaamnia, Voluptarii atque potatores maxumi:
Tum sycophanta is palpatores plurimi
In urbe hac habitant: tum meretrices mulieres
Nusquam perhibentur blandioresgntium. Propterea huic urbi nomen Epidamno inditum est, se ia nemo ferme huesne damno divortitur ME. Ego sue cavebo: cedo dum mihi hue marsupium. MES. Ivideo vis' ME. Iam abs te metuo de verbis tuis. MES. Auid metuis r ME. Ne mihi damnum in Epidamno duis.
113쪽
is ABRAHAMI BERRELII inter mythologos non convenit. Vide Apollod. lib. ii: 8c Pausan. in Corinthiacis.
est hic locus, & sic emcndandus: Mab A)τFιζονι- ολπιν Aso--εQ. Eandem lacunam in verbis Constantini Porphyrogennetae observavi loco jam supra allegato. Hanc emendationem non posse in dubium vocari, manifeste evincam verbis Geographi, lib. vi i: Μ δρ
τῆ χρρονήσω λιπέβη , ἐφ - ἰθυτα .Haec verbolenus Philo ex Strabone bausit. 39 Treκυρονίων κῖο ρυιο. J Vide Scumnum Chium, Strabonem, App. Alexand. d alios. ''-J In apographo , quod ex Se-gujerianis membranis erat transcriptum, το Gesi non inveni. Sensus satis clarus M perspicuus est, etiamsi haec vox deleatur: imo hinc exstirpandam csse , proxime allegata Strabonis verba, di Constantini Porphyrogeonetae locus, ubi etiam non agnoscitur, satis probant.
4 Ω bc ν.I Fuit hic Philo Byblius, qui sub
Imperat. Trajano vixit. Libros xxx de Urbibus&de viris in iis eruditione illustribus consignavit, uti Suidas auctor est. Hujus historici opera. iiii Etymologici Magni Auruir in voce Βουκευσε perhibet, at quodam A lio Sereno in compendiumredacta fuere: Ου-e Σιρῆν o. τῆ amῆ- φῆ π- ά, πολεων. φ Δέξιω-ς δε εο X νικων έ. J Eundem De xippi locum ex Chronicorum decimo producit Constant Porphyrogenncta, loco jam aliquoties citato: sed coiruptissime ibidem χερροni δι- τω lebitur, pro Xρονικῶν Aasbar. Φῖ Πολιν ἡ Μακεδονιας. a Tam late aliquando
114쪽
s Geographi Macedoniae fines extendebant, ut Dyrrhachium pro urbe Macedonica acciperent.
ιαυτ . Ira hic locus est emendandus, qui in vulgatis pessime depravatus circumfertur. 66 F ir Δυσρωχον -ἀμ-J In Anti grapho oc in Hermolat epitome invetio ordine haec legebantur: A'λεξ-- , Π Eυρωπη Δυσ- . Eustathius, in commentariis ad Dionysiurn de Situ orbis, nominis etymologiam inde deducit, ita enim ille pag. s6.α Scit. Κερονια ορη ) κει- e si νέας H ει-
de re etiam locum nobilissimum apud Dionem Nicaeum lib. XLI.qy Κα πιλον, οπ Δυρραχ τὸ τουτου αρπνισον.J Non possum hanc scripturam prorsus rejicere, cum etiam Epitomator eam agnoverit: mallem tamen locum, si mei arbitrii res foret, sic constituere: Κή δῆλον, ora Δυρράχω τὸ τέτου εθνιων. Nam de gentili toto hoc capite nullam reperies mentionem. Nisi malis ante haec verba, γὰκ I ο &c. lacunam notare, totum ec locum τὰ ερνικον, Δυρραχ λ, H, Δυρραχα- η dcc. Golletius nummum exhibet cum inscriptione : ΔΥΡ PAX Is N.
115쪽
2o ABRAHAMrBER MELII confidenter: ἐὼς F Α ἄροεν Α'ναἄω . Videis, bis observationes nostras ad illam vocem, di de emendatione eris certissimus. 'λ-Κκω .J Miror isthoc loco το λι-υν Κου non recenseri ab Epitomatore , i enim ille: Κουνον , &c. To ἐθνιυν , Κουροευς. a s A ει ολης M. το θηλυκὴν - ἡ-Sed mirari desino, cum sae- .pissime contingat , Stephanum gentilia in medium producere , de quibus suo loco nequidem exstat. Huic non dissimile exemplum legere licet commentario hujus Fragmenti et r. M E ομνει σικουMT-λάνuοι. J Sensus magis erit perspicuus , si legas: - 1ς Scit. ἔφθῆναι σιλουα Ταυλανῖιοι. Sic enim geographa loqui amant: Scylax Caryandensis capite Ε'γχ-λεις. Γνωεμων ερν Mῶν ME, Uλεις, eπον .q9 Π ob υι δε Δωλων.Λα .J Monstrum lectionis in hisce verbis latere, qui non videt, illum ἀλαοσκοπιη sis maxima: nam Laus fluvius a geographicarum rerum peritis non in Illyrico, sed in Lucania ponitur. Strabo circa initium
ρ ν τώ-γης δευτερω. - Λαου- duobus istis locis satis liquet, illud fluminis nomen non esse sanum: locum ita constituo: Πολοὶ At Δειλων e Kῶ . Non teram tempus in asserenda hac lectione, tantum Strabonis verba apponam, quae id evincunt manifestissime ; haec enim sequuntur proxime post illa commentario 1 I. allegata. Eae' o K A'ω , εφ'- Α'πιχ ωνία. In praecedentibus Strabo de Drilo
116쪽
A N IM A D v Ε R SI Ode Dyrrachio sive Epidamno ἔμ' rat. Hujus ou nomen tu plus Iscriptoribus profligatissime corruptum inveni. quia doctissimus Palmerius in Graeh quae descriptione , omnes ferme tem cavit, huic labori supersedere non inconsultum
non leguntur, sed in inferiore ΜS eagina ; rein margine haec conspiciuntur: Πε P a ab inae τουτου, quod loco compendiariae scripturae repositum erat. Locus ubi Cadmi dc Harmoniae monumentum fuit, proprio nomine appellabatur lices, ita enim Athenaeus lib. xI: Πολοῖς δρμο ν PNωεμοις τοπ ais. Γλητος ἐων ὀ ωλι. M;λικες, παμ' ω ἐμ το-e A'ρρουν-s ρυνη- ρυεῖον. De horum tumulo etiam legimus apud
Apoll. Rhod. lib. Iv: Dionysium de situ orbis, di alios quam plurimos. F N- Δυρρα -οὶ λέγWr . J Latino ore non Drrhacheni, sed DTrrhachini appellantur. Ca ser de Beli. Civ. lib. m. Re stumentaria pra- parata , cinfirmatilique militibus, ct satis longo spatio temporis a DTRRHACHINIS praeliis
IR Bαλ- Μακεnnis . J Idem scriptor Stephano citatur in vocabulis & Ους,1-λ . Vide praeterea Vossium ae Historicis Gra
13 Eγεννι Φίλιουν o. τοις ΓαlωUR. J Non intelligo hic Philonem Byblium, qui Trajani tempore vixit, cujusque in praecedentibus meminit Stephanus noster, sed Philonem Tarsensem Μ dicum vetustissimum, qui a Galeno si1melicitur Philo appellatur. Herennii Philonis etiam in ς 3 voce
117쪽
parumper ditarunt i u aris Paustniae in qui- sum est
rum profecto non est, urbem hanc antiquae se- terminos'mutasse', cum Diodorus Siculus lib. x Ir tradat, Barbaros eam atrocissimis bellis sque obsidione vexasse. Vestigia paullulum mutati situs etiam exstabant aetate Alexit Com-neni e nam Robertus Dyrrachium obsidione cingens , intra ruinas murorum urbis vetustae rentoria figebat, uti commemorat Anna Com iana lib. ID Alexiadum hisce verbis: Καρυπl D. v ἐρ- ντων - - ἡ παλιι υι ευες πολεως
118쪽
ANIMADVERSIONES. 23tima redundare litera, lego, - Δυασοντου. In fine hujus tmcmatis ex Tryphonis Denomina . tivis haec allegantur: Δυσποντειε παρ τ Πελοπος ήον ΔυρατονIν. Nostram conjecturam csse certissimam , mox aliunde petitis in hanerem testimoniis ostendemus. Verum a Pausa. nia lib. v I urbis conditor Δυοπος as appellatur, isque non Pelopis, sed Oenomai filius, statuisitur. haec siint ejus verba: Σαυαπι - δέ σφι H'λειων Μακά ποι e Σκ ουνῖοι. κτοι - - ἡ
Oenomaum potentiissimum Pisaeorum principem fuisse , in cujus regnum succedebat Pe .lops, etiam Strabo lib. um perhibet, nullam omnino de affinitate hos intor mentionem faciens.
ι Παρο τίω πιν τίω εξ Pr ιho M. Dyspontii 1itus eodem prorsus modo a Strabone libro jam citato describitur , ubi commemorat , octo olim in Phalide urbes exstitisse , inter quas etiam Dyspontium: Αυ- δι ἐω Φεδ Κυκνή ον τ
63 Nιώσας cui ολυμπιάσι. J Lectio non videtur sana: fortassis corrigendum: νικήσας ia σλυμ
119쪽
x4 ABRAHAMI BERNELI Ηuie materiae diutius inhaerere jam non lubet, quia alibi fusius eam pertractavimus. - Δαι-π γε Κροτωνια s.J In membranis bibliothecae Segularianae legebatur: Λα-ι- F πωνιάτης. quemadmodum antigraphum mihi fidem secit.
Δυραεν-.J Statuit igitur hoc Tryphonis canone Stephanus, o Δwκοντας , sive plurale Δυαπον-στἀ, non formari Κἀν Δυο-ον ου, quod cst urbis nomen, sed τῶ Δηοσο' , qua appellatione Pelopis filius insignitur. Noster huic non dissimilem ex Abronis Denominativis canonem citavit in vocabulo Αἰλια, ubi sic ait: Παμμία
Azλια & Α'Mξοινδεια , 8c omnia intellectis erunt facillima. Hinc praeterea luce meridiana elatius apparet, filium Pelopis, a quo urbi nomen est inditum, non in ipontium, sed DILPontum nuncupatum fuisse, quemadmodum supra comment. 6o ex Conjectura emendavimus. Verum & hoc obiter observandum venit,
alios gentile nomen secisse ΔΥΣΠONTI ΟΣ, quoa satis evidenter liquet ex loco Pausaniae jam supra in medium adducto. οβ Δυμ, πολις, Εὐδεως.J itomator in descri-
120쪽
Eriptione hujus oppidi duntaxat Theopompi
Hane Dodonae descriptionem condidit Herm . laus tam sterilem, & tam paucis antiquorum restimoniis fultam, ut decimam ejus partem vix exhibuerit, ita enim ille: Δ λη, -ας ἡ Μο-
q3 . Κοις μJ Eoitome exhibet: μες L. q8Δώ μνης μεδέων. J, In Epitome legitur, sΔωγουνης μγεδι--Εst pars versus Homerici ex Iliade Π desumpti. Ita hic quoque legendum esse, non est improbabile. γ' Φιλοξενίμ. J Puto hic celeberrimum illum grammaticum debere intelligi, cujus testimonio Eumologici Magni Auctor, plus quam