De Apollodori Bibliotheca

71쪽

69 in Phoronide 35, 3 de elasgo, 6, 2 de Argopanopta, i, de Proetidibus 56, i de Minois tauro, i 1 de Actaeone, in fabulis Arcadicis 4, i de Pelasgo, in Atlantide 102, 3 de Megapenthe, in Asopide l06, I de Asopo, in sabulis Attidis it 5,16 de morte filiorum Aquilonis.

0bservandum autem est, Acusilaum ter in novae particulae prooemio laudari, ita quidem, ut tum potissimum Apollodorus opera eius cum eo, quem ut praecipuum singulae particulae sequitur ducem, auctore contulisse videatur Temporis invidia amplioribus eusilai stagmentis destituti sumus. Ita fit, ut non eadem fide totas bibliothecae particulas ad cusilaum referre possimus atque ad herecydem. Attamen etiam totas narrationes Acusilao deberi cum per crebram huius scriptoris mentionem veri simile est, tum hae contemplatione ad aliquam certe probabilitatem perducere posse mihi videor. Constat eusilaum in genealogiarum libris Hesiodi vestigia satis aecurate perseeutum esse, ita tamen ut multa multis modis mutaret Clem Alexand Strom. Ιp. 629 A. Iosephus contra Apionem I p. 034. Quos auctores vera testari ex iis bibliotheeae locis intellegas, quibus Hesiodi et eusilai sententiae inter se conseruntur. Atqui in bibliotheca nonnunquam narrationes occurrunt, quas primo obtutu Hesiodo tribuere non dubitaveris; sin accuratius consideraveris, Apollodorum in singulis ab Hesiodo valde dissentire cognoscas. Veluti bibl. 3, 1 - Hesiod theog. 47-l53,

72쪽

Sed Apollodorus non solum alio ordine, atque Hesiodus, Caeli liberos in lucem edi facit, sed etiam itanidum numero adiecit Dionen, nisi allor, ex carmine Orphico . Hermann Orphica D. VII 24. Similiter bibl. 5, 26 27 Hesiod theog. 921-923,

Sed interpositus est Veneris ex Dione partus 5 30, cum secundum Hesiodum theog 188 eadem ex Caeli genitalibus oriatur. Praeterea apud estodum theog. 9l1-914 Ceres, in bibliotheca Styx mater est roserpinae , 32. Similibus rebus eatent fere prima bibliotheca capita. At tales mutationes quis tribuat ipsi Apollodoro Cur ille mutasset aut unde haec omnia

sumpsisset Nonne in Pherecyde considerando perspeximus, quam accurate Apollodorus fontes exscriberet 8

Negamus igitur ipsum Apollodorum haec mutasse quid vero, si invenit apud cusilaum Illi certe ut tali modo variaret, tota operis ratio suadere debuit. Acce- cedit, quod vox ιτανιδες , 14 apud estodum non invenitur, extabat apud Acusilaum D. 2. Quare quamvis dubitanter in his bibliothecae particulis vestigia latere Acusilai suspicor. Idem in ea, quae in bibliotheca de Prometheo de Deustalionis diluvio, denique de tota Deucalionis stirpe narrantur, cadere puto. Multa sane in his insunt, quae Hesiodi carmina nobis in memoriam reducunt, veluti

furtum ignis 3 34., cf. Hesiod theog. 565 - 579 p. 50 53 Promethei supplicium ibid. Hesiod theog.

73쪽

neque haec ab Hesiodo in unam narrationem coniuncta sunt neque in iis, quae quidem aetatem tulerunt, carminibus quicquam aut de Prometheo hominum fabricatore aut de diluvio extat. An in catalogo fortasse haec narrata erant Markset, essetius certe in huius carminis fragmentis ordinandis se satis arte ad bibliothecae narrationem applicavit Bergkius' htotum illud earmen maximam partem ex hoc libello restitui posse arbitratur. Non negabo equidem aut re vera magnam inter bibliothecam et Hesiodi catalogum intercedere similitudinem aut summo cum fructu Markseherilium hoc opusculum ad eatalogi Dagmenta explicanda adhibuisse. Hoc tantum concedere non possum, Apollodorum sua ex ipso Hesiodo hausisse, eum in singulis rebus eam inter utrumque diversitatem esse videam, quam Apollodori libidini tribuere nequaquam ausim. V. c. Pandorast. V Marksch et Thyia r. I Deucalionis filiae ab Apollodoro omittuntur; neque quinque tantum ut Hesiodus D. VIII, sed septem eoli filios enumerat Apollodorust 4, 15, nimirum Magnes, quem Hesiodus D. VI ex Thyia nasci facit, et Delon additi sunt. Quare hic quoque

Apollodorum eum auctorem secutum esse Suspicor, qui suo Marte Hesiodi narrationem eorrexit id quod cu- silaum secisse constat. Quod si recte disputavimus etiam

Aesculapii historiolam 99,8 - 100, 5 ad Acusilaum quam ad esiodum referre malo. v. h. 25. Philodem. 63 p. 34 54.

74쪽

Multo felicius edidit in Asclepiade Tragilensi, qui his duobus tertius accedit; qui quamquam ab Apollodoro bis tantum 6, 29 76 6 neque in re satis gravi laudatur, extat tamen eius fragmentum, quod cum bibliotheca ita consentit, ut Apollodori narrationem illi deberi pateat. Utriusque verba apponam.

Quid quod ipsum illud Sphingis aenigma Asclepiadi

deberi et Athenaeus V p. 456 B et schol. Ρhoen. 50 uno ore testantur. Atqui Apollodorum cum hae conscriberet:

εὶ Maiorem distinctionem posui, ut appareat αρπαζον, γει non a γιον οὐ pendere, id quod indorfio placuisse videtur. ' Verba laede corrupta sensus in propatulo. Ipsam Apollodori manum restitui posse sere desperandum est. Certe quae adhuc adlata sunt, omni probabilitatis specie carent sino Heynius και deleri iubens, ceteros vide apud estermannum. Ud a Wilamowitg-Moellendor meus mendum iam antiquitus extitisse ratus cirει i. q. citra e margine irrepsisse suspicatur; sagaciter sane; sed ne hoc quidem statuto verba persanare

75쪽

aenigmatis versum ante oculos habuisse, quis est, qui non videat 3 εω διπουν ἐπὶ γης καὶ τετοάπον, ου μια φωνὴ κτλ.Itaque in Sphingis fabula deseribenda Apollodorum Asclepiadis τραγωδουμενα inde enim se aenigma sumpsisse diserte testatur Athenaeus ante oculos habuisse intellegitur. Quo semel perspecto etiam in Euripideis scholiis alia selepiadis frustula lacile deprehendes. Veluti illic iis, quae supra exhibui, haec verba antecedunt: την δε Σφιγγα οἱ ἐν χθονο- χειν ποοσωπον παρθένον, στῆθος δε καὶ ποδας λέοντος, εο δε ορνιθος Σωκράτης δε εγχωρια αυτην κτλ. tum statim sequitur 'A λ mάδης ὁ κελ. Quae si cum his bibliothecae verbis contuleris 85, 29 ευε δε προσωπον μεν γυναικὸς στῆθος δε καὶ βώσιν καὶ ουραν λεοντος καὶ πτέρυγας ορνιθος, statim intelliges, illos orir nullum alium esse quam Asclepiadem, cuius narrationi nonnulla ex Socrate hausta interposita sint. Fere eadem Sphingis descriptio schol Phoen. 46 recurrit, ubi illa λθουσι δε καὶ θυγατέρα εἶναι Τυφωνος καὶ Ἐχίδνης eidem Asclepiadi debentur es bibl. 85, 29. Eodem denique retulerim schol. 45 αρπασθηναι δέ φασιν Π avrqς-μονα ον Κρέοντος παῖδα cf. bibl. 86, 7 quam fabulam Asclepiades ex Oedipodia D. I et ker sumpsisse

videtur.

Atque cum ea, quae in bibliotheca de Sphinge narrantur, cum Oedipi alique satis artissime cohaereant neque ullum diversitatis vestigium indagare possis, vix

76쪽

74 dubitari potest, quin tota haec particula 4, 32 - 86, 27

ad Asclepiadem referenda sit. Immo etiam ea, quam paulo aut Pherecydi tribui, uryganiae mentio 86, 18 ambigitur, utrum ex ipso Pherecydis opere an ex Asclepiadis libris descripta sit, cum illum et ipsum Pherecydis libros ante oculos habuisse ex is 3 et 5 discamus. Quod si quis quaerat, cuiusnam poetae tragici fabulam hic Asclepiades exprimere voluerit, respondeam falli omnino eos, qui τραγωδονμενα illa aut nihil continuisse quam subularum argumenta aut ea, quae in iis re vera extitissent, argumenta tam accurate X pressa fuisse statuant, ut neque quidquam omitteretur neque adderetur. Ex fragmentora apparet selepiadem opus suum minime secundum argumenta sabularum disposuisse, sed ordinem historicum similiter atque Apollodorum secutum esse. Res autem absolvitur fragmento 5, ubi ipsius verba servata sunt elucet antea vulgarem de Ixione fabulam narratam fuisse tum addit προει-

πασθένr φθαρῆναι φαmν. His igitur clarissimus ille Ixion Euripideus absolvitur v. Plutarch. Moral. 9 E); quod tamen ab eo actum esse, qui data opera singularum fabularum argumenta describeret, quis sibi persuadeat Immo id potius egisse videtur Asclepiades, ut eas, quae in cena conspici solerent, fabulas uno opere comprehenderet, non tam singulorum singulas tragoedias spectans, quam tragicum illum colorem, quo

quaequs ab illa, quae quidem a poetis tragicis varie

77쪽

tractatur, imbuatur necesse est, etiam in opere tantum non historico servans '). Quare si quis eandem rationem inter Asclepiadem et tragicos esse contendat, quae intera herecydem et armina pica non habeam, quod obiciam. Sed hanc rem pro huius dissertatiunculae consilio non longius persequar. In Oedipi autem fabula enarranda - hinc enim tota haec deliberatio prosecta est Asclepiades non solum Sophoclis Oedipum utrumque, sed etiam hoenissarum uripidearum prologum consuluisse videtur, ut hoc potissimum exemplo cognoscatur illum ex omnibus tragoediis ea libasse, quae sibi maxime adriderent. Praeterea ea quoque, quae 87, 15 s. de Amphiarao et riphyle leguntur, satis accurate cum Asclepiadis fragmento 3 consentiunt.

Asclepiades r. 23. Apoll. bibl. 87, 1, 32.

7 In eandem sententiam prorsus diversa via pervenit d. a Wilamowit, Udllendorff. Diuiliaeum Cooste

78쪽

Alteram habes narratiunculam aperte ex Asclepiadis libris profectam; sed longius progredi non ausim. Possunt sane ea, quae inter Oedipi mortem et Amphiarai profectionem interposita sunt, et ipsa ex Asclepiadefluxisse; sed certa argumenta deficiunt. In ipsius certe septem heroum expeditionis narratione paulo antea Pherecydis vestigia deprehen limus. Ceterum passim narrationes occurrunt ita comparatae, ut aperte poetam

79쪽

tragicum redoleant neque tamen ad certam tragoediam referri possint. Has sclepiadi deberi veri simile est, ostendi nequiti Trium igitur horum scriptorum multa frustula in bibliotheca latere confido venio iam ad poetas. Homerus laudatur 7, i , 578,ies passim 3, 40, 2b

ss 604). Ipsae tamen historiolae non tam secundum

Homerum quam και τους νεωzέοον enarrantur, ita

quidem ut vel ibi, ubi ipsa Homeri verba versuum vinculis soluta adseruntur il 5, 24. 311-3l7), recentiorum poetarum commenta addantur Ib 12 schol. 1 318. Ad Hesiodi theogoniam 3Iris spectat 42, 13. Praeterea laudatur Hesiodus 8, 30 de Periboea 29, 22 de Harpyiis 36, 1 et 4 l de elasgo, 6, 2 l. 36, 25 decione, i, i de Proeti filiabus, 4, i de Niobae liberis, 89 25 de Tiresia, b, 3 de Callisto, 7 8 de Atalanta, IlI, 29 de Adonide.

Haec fere omnia ad catalogum et oeas pertinent. Quae de roetidibus et de iresia narrantur, ad Melampodiam probabiliter retulit Markseherilius. Contra falli eundem, nonnulla, quae Hesiodi nomine adseruntur, ad egimium spectare existumantem iam supra indicavi. Singula autem Hesiodi frustula eruere propter magnam illius et cusilai similitudinem disseillimum est. Quid quod etiam ea, quae 36, 2, 37, 2 dedone exponuntur, dubito an rectius Acusilao tribuam. Ex pollonii Rhodii Argonauticis expeditio Argonautarum sere tota fluxit. Quae vera esse ut per-εpicias, apponam, quibus Apollonii versibus singula debeantur: Diuiligo b Cooste

80쪽

Φ' Hinc apparet, alii eos, qui in bibliotheca Palmerium secuti scripserint καrα τῖλανγἐνα πλῆξας ἀπεκτεινεν non enim cervicem Amyci Pollux frangit apud Apollonium, sed κοψε μεmty νυπερ varος, σri δ' εισω μεν. Haec igitur capitis pars num illo ἀγκων si enim habent codices significari potest Ansimpliciter scribendum est κατὰ τον ἀγῶνα cs. 10, 31. φὶ cis 3 in verbis Apollodori ἀπειλωας, εἰ ἡ μειαν

αζουσιν, αἰτους πείσεσθω τὰ κείνης restituendum est riσεσθαι pro