De Apollodori Bibliotheca

61쪽

59 Idem in ea cadit, quae tertio loco posui. Haec

enim habes schol Apoll. A. 1289 Ἀπολλωνιος μεν ουν ἀπολελετ φθαί φησι et o Hρακλέα περ Κίον ἐκβάντα ἐπὶ τὴν Γλα et σιν Ηιονυσιος δε ο Μιτυληναῖος

scriptorum nomina adduntur et Pherecydis Φερεκυδης 'mιοδω ἐκολουθησεν). Hesiodus enim in Ceycis nuptiis Herculem phetis Thessaliae relictum esse tradiderat. Vides autem haec ita comparata esse, ut neque scholium illud ex bibliotheca fluxisse neque Apollodorus scholium illud ante oculos habuisse possit. Sed tanta inter utrumque locum intercedit similitudo, ut fieri non possit, qui ad eundem uterque redeat sontem Animadverte ante omnia Demarati alioqui rarissimam esse

memoriam.

De Niobidarum quoque numero satis antiquo tempore variorum seriptorum testimonia conquisita esse consentaneum est, cum huius rei inconstantiam fere in proverbium abiisse traditum sit quamquam eae, quas

Aelianus . . II 6 Gellius N. schol.

Polyanthi Cyrenae neque Phylarchi ab Apollodoro mentionem fieri potuisse illorum enim unus Aesculapium quod Phineidas,

alter quod Proetidas sanavisset a Jove fulminatum esse tradiderat, cum Apollodorus se eos tantum, qui ab Aesculapio ad vitam revocati sint, enumeraturum esse diserte profiteatur. Praeterea illud Φερεκυδος ἐν τῆ γδοη τῶν ιστορ ιυν Apollodori usui repugnat.

62쪽

Eur Phoen. 59 exhibent, copiae a bibliotheca diversae

sunt.

Sed eum duobus exemplis evicerimus, Apollodorum non ipsum testes suos corrasisse, sed potius aliorum expilasse thesauros, idem etiam in steteris factum esse valde est veri simile Adde, quod testes illi minime per totum libellum aequabiliter laudantur, sed mentio eorum paueis quibusdam sabulis continetur. v. c. I. et II ad Tydeum, IV. V. VI ad antiquissimas res Argivas spectant. Itaque hos seriptores aut notos suisse Apollodoro aut ab eo in hoc libello exscriptos esse, nisi alia argumenta accedunt, ex his locis concludi nequit. Eximendos igitur esse de eorum, quorum fragmentate ex bibliotheca eruturum esse aliqua eum probabilitate speraveris, numero censeo hos Thebaidos, Alcmaeonidos, O ων, Naupacti eorum, Orphicorum auctores, Asium, Cercopem, is andrum epicos, Telesillam lyricam, Castorem, Demaratum, Dionysium, Meles agoram historicos; quorum de nonnullis pauca adnotabo.

Τhebaida Apollodorus ita neglegit, ut non solum in bello septem her0um exponendo Pherecydem se blbibl. 90, 7-25 potius, quam carmen illud sequatur, sed etiam rei in Thebaide commemoratae testimonium non ex illa, sed ex uripidis Phoenissis repetat. 90, 5 ὁ δε- ριπίδης νησὶ Παρθενοπαῖον ὁ Πο

63쪽

Alemaeonis sata in bibliotheca ita enarrantur, ut scriptorem potius poetam tragicum quam carmen epi- eum ante oculos habuisse primo obtutu perspiciatur; id quod iam recte intellexit Heynius II p. 257. Quod si elcherus fragmentum illud, quod schol. Apuli A 308 extat, recte ad Alcmaeonida retulit, Mantus fata ab Apollodoro similiter narrata sunt, atque ab A mae04dis auctore. v. bibl. 92, 15. Sed hanc rem nimis premere noli haec enim fabula ita constabat, ut unicuique, qui de expeditione Epigonorum acturus esset, eodem modo explicanda esset neque profecto Apollodoro opus esset ad vetus carmen confugere.

Cercopis nomine quae adseruntur, ea ad Aegimium probabiliter referta irchhossus Die Comp. d. d. p. 64s.)At quae in bibliotheca de Iove narratur fabula, eam non ex Aegimio, sed ex eius, cuius versus 36, 2 indicantur, Hesiodi catalogo fluxisse existumo. Asium si Apollodorus manu habuisset, adnotasset 36, 2 et 24, 17, illum quoque, similiter atque Hesiodum, Ρelasgum e terra gigni fecisse. Asius D. VIII. Pisander salsarius est Alexandrinus, de quo egregie Velekeriis ep. Cycl. p. l. idem omnia, quae in selioliis in Apollonium sub Pisandri nomine adseruntur, recte tribuuntur. Depromptum est id, quod in bibliotheca habes, si agmentum ex fabulis Aetolicis, quas et ipsas in immenso illo opere tractatas fuisse ex D. 5

Duebner discas. Demarati memoria, si duo illa quae supra attuli quaeque unius instar sunt, testimonia exceperis, apud unum Parallelorum et Fluviorum auctorem recurrit,

64쪽

cuius de testibus quid statuendum sit, hodie neminem fugit. Sed cum non habeamus, cur Apollodori scholiorumque illorum lauti fidem abrogemus, iis potius Demaratus adnumerandus est, quorum scripta tantum salsarius ille finxit, non nomen. Lo stys Dum eundem esse, qui vulgo Mytilenaeus sive Scythobrachion vocetur, M. Antoni Gniphonis rhetoris aequalem et contubernalem'), Diodori in fabulis, Me ad Argonautas spectant, praecipuum auctorem et ex scholiis in Apollonium l. l. patet et recte statuit el-ckerus'). Ceterum huius auctoris mentio eis argumentis addi potest, quibus in priore capite hunc libellum a clariore illo Apollodoro non esse scriptum ostendere studui. Horum igitur scriptorum frustula in bibliotheca latere veri est dissimile. Sed ambigitur de Herodorome racleota. Huic enim multa, quae in bibliotheca insunt, deberi et Heynius II p. 134. 356. et Od. Mulierus Dorier II p. 448 . multis argumentis efficere studue-

φὶ Sueton de grammat. 7.' Ep. Cyclus p. 82. Nollem achimannum de Dionysio Mytilenaeo sive Scythobrachione Bonna 1865 hoo eleheri iudicium impugnasse. Illo quae de re particula profert p. 36, nugae sunt; immo an reo, quod saepius apud Apollodorum invenitur, ita usurpatur, ut cur quid in praecedentibus omissum sit, indicetur; V. c. bl 6 nαβε παρ' Ἐρμου - μου, παρ' Ἀπολ-

a dis accepit, sed ipse sibi paravit. Diuitia ' Corale

65쪽

runt. Habet sane haec sententia aliquid quod adrideat; tamen iudicium meum ab iis seiungere malo. Similitudo enim, quam illi inter Apollodorum et Herodorum intercedere volunt, minime tam late patet, quam illis placuit immo uno tantum continetur exemplo, quod sane nihil habet dubitationis. Nihil autem in hac quaestione magis avendum est, quam ne, si Apollodorum in una alterave re cum aliquo scriptore consentire viderimus, statim illum fontibus bibliothecae addamus quasi vero non ambo ad eundem fontem redire aut uno pluribusve aliis scriptoribus interpositis inter se cohaerere possint. Atque in rebus, quae ad Argonautarum fabulas spectant, hoc praecipue premitur, quod uterque Idmonem et Tiphyn in Mariandynorum terra obire facit. 30 17-20. Herod. r. 56. 58. t in iis, quae hanc narrationem continuo excipere debebant, dissentiunt, cum Herodorus Tiphy mortuo Erginum D. 59, pollodorus Ancaeum navem gubernasse tradat; immo Apollodorus, id quod paulo post accuratius expositurus Sum, cum Argonautarum expeditionem fere omnem tum hanc narratiunculam ex Apollonio Rhodio hausit v. Argon. HIl4-34. 854. 865. Ceterum equidem non negabo, actum esse posse, ut Herodorus hane

sabulam, quippe quae tota in tumulis prope Heracleam sitis niteretur, primus literis mandaret, aut ut Apollonius sua Herodoro deberet; sed Apollodorum non ipsum Herodorum, sed Apollonium ante oculos habuisse

contendo.

Quae autem ad Herculem pertinent sabulae, eas

Herodorus primus mythico ornatu exutas καθ' υπονοιαν

66쪽

explicuisse videtur ). Hanc rationem, ad Homeri interpretationem iam Theagenem Rheginum, Stesimbrotum Thasium, Metrodorum Lampsacenum adhibuisse constat'). Ad Herculem quod attinet, Herodorus duces habuit sophistas, quorum eum disciplina necessitudine quadam coniunctus fuisse videtur, si quidem filius certe eius Bryso tamquam sophista commemoratur '). tque id potissimum egisse videtur Herodorus, ut quae ab illis imprimisque a Prodita ' in laudationibus inchoata tantum atque adumbrata essent, peculiari opere historico persequeretur et perficeret. Diversissimum pro- laeto a bibliotheca consilium Sed iam .singula perlustremus. r. l nollem quemquam pro fonte eorum, quae in bibliotheca de Persei filiis narrantur, habuisse; prorsus enim diversum apud utrumque habes stemma. Herod. r. l. bibl. 46 8-l8.

Perseus andromeda Perseus, Andromeda

Alcaeus, Sthenelus, Alcaeus, Sinonelus, Eleius, Mestor, lectryon estor, Electryon

eum Neptuno eum Neptuno

67쪽

Tum Herodorus r. 4 Herculem ab Amphitruonis bubulcis educatum esse, D. 5. 6. eundem quatuor cubitorum et unius pedis longitudinis fuisse tradit inde illud fluxisse volunt, quod in bibliotheca narratur 49, 2l-25 Herculem post Linum occisum ab Amphitruone in agros relegatum esse ibique tanto opere convaluisse,

ut asine τετραπηχDraro haberet. At a bibliothecae narratiuncula praeceptorum, quos ante Lini caedem

habuit Hercules, catalogus seiungi nequit 49, 12-l7; ibi

autem Herculem in arte sagittaria ab Euryto institutum esse traditur, cum Herodorus D. 5. et eiusdem rei praeceptorem tribuat Teutarum Scytham. Praeterea considera, ex quo contextu fragmentum evolsum sit extat enim schol. Theocrit. XIII . ρισιοrέλης φησὶν υπὸ Pa δαμάνθυος παιδευθῆναι et ον Ηρακλέα 'Moδωρος δε ποτων βουκολιον μιιτρυωνος. Ex hac oppositione id effici puto, secundum Herodorum Herculem politiore humanitate imbutum non esse, sed rusticum inter rusticos adolevisse; at huic sententiae repugnat, quod apud pollodorum cum historiola illa artissime coniunctum legis 49, 13. 14. Castorem et Linum Herculem instruxisse. Denique si usquam huius libelli, in his certe verbis disiecti membra poetae invenias ετρα - χνιαῖον ut γαρ εἶχε et σῶμα, πνρος δε ἐξ ομμάτωνελαμπεν αἴγλην. cf. Nau D trag. graec. p. 56. h. adesp. 19. Excipit cancer a Iunone hydrae auxilio missustr. 13 quam fabulam vulgarissimam eodemque modo a anyasi D. 2 Duebner et ab Hellanico r. 40 narratam hodieque in vasis fictilibus pictam invenias.

68쪽

Ηo unum igitur Heynio et O. Mulier concedimus, quae ab Apollodoro 63,18 - 65, 2 exponuntur, ea Simili modo ab Herodoro narrata esse videri. s. D. 26. 27 33. Sed tum quoque dubitari licet, num ex ipso Herodoro Apollodorus hauserit an aliis scriptoribus interiectis eum illo cohaereat ut illud mihi persuadeam, quod minime constare puto, re vera Heracleotam primum haec literis mandasSe. Idem cadit in nomen pueroli ab Hercule invito necati, quod uterque Eunomum fuisse tradit Herod. r. 31bibl. 68, 2 l, praesertim eum idem sub Diodori illo Euρννομος latere iam C. Mulierus recte observaverit. De Herodoro igitur rem in medio relinquo, ad eos iam scriptores transiturus, quorum fragmenta e bibliotheca certa ratione aut iam eruta sunt aut erui possunt. Pherecydes, cui facile primus locus tribuendus est, laudatur

in theogonia 8 16 de Orione, 9, 3 de Triptolemo, in Deucalionide 9, 13 de Tydeo 28, 3 de Hercule,

in Inachi stirpe describenda 36, 28 de Argo, 49 7 de Hercule, 68, 1 de cornu Amaltheae 75 14 de Thaso 79, 18 de Cadmo 79, 3 de Harmoniae monili, 89 17 de Tiresia, in fabulis Arcadiei 95, 15 de Callisto, in sopi stirpe exponenda 107, 2 de Telamone;

contra neque in Atlantis genere explicando neque in Atticis fabulis mentio eius occurrit.

69쪽

Praeterea Pherecydi, ut ex aliis testimoniis apparet, debentur haec: in theogonia

7 28 I herecyd. r. 5 de Tityo, in Deucalionide 23, 29 - 24, 30 m Pherecyd. r. 75 de Melampode, 26, 1 - 16 m herecyd. r. 60 de Peliae sacrificio, 31, 28 - 32 herecyd. h. 73 de Apsyrto, in Phoronide sic enim tertiam particulam vocare possis)42 26 - 44, 20 45 7-3 m herecyd. r. 26 de

55, 21 - 31 - Phereeyd. r. 32 de Stymphalidibus avibus '),59, 10 - 13 - herecyd. r. 334 de Solis poculo, 60 17-22 60 28 AEl, 17. 61, 24 - 62, Pherecyd. r. 33. D. 21 de Hesperidibus, 66 8 22, Pherecyd. h. 36 de Mollonidibus, 86, 18 - 20 εἰσι δε or κτλ. herecyd. h. 48 de

Oedipi liberis,

90 17 26 herecyd. h. 5 de morte Tydei, in Arcadieis fabulis nihil inveni, quod ex Pherecydefluxisse videri possit, in Atlantide ea, quae 104,2 κα-rio vivoculis praemissis indicatur, fabulae forma Pherecydis est. V. r. 99, in Asopide 108, 1 - 4. 109, 28 di m se. 16 17. 18d Peleo, in Attieis sabulis nihil Pherecydi deberi videtur.

λ' Si quidem ea quae schol Apoll. BQ0b extant ναοὶ ἐ

Pherecyde fluxerunt, id quod multis de causis veri simile est. 5.

70쪽

Ceterum Pherecydis frustula plerumque eorum, quos indicavi, versuum numerum utroque egrediuntur; veluti

eum Melampus in fabula Pherecydi debit 24, 19 vocem avium intellegat, per se patet eam quoque historiolam Pherecydi deberi, qua quomodo ille hanc noti- . iam sibi comparaverit enarratur 23, 18 - 27. Sed talia per se quisque facile perspiciet hic ea tantum adnotare satis duxi, quae cum Pherecydis fragmentis alibi servatis conspirant. Denique ipsum Pherecydis librum Apollodorum manibus habuisse propter similitudinem, quae bibliothecae cum ipsis Pherecydis verbis, quae

V. e. r. 60 servata sunt, intereedit, verisimile est. Sed ut in singulis fabulis saepissime Pherecydis scrinia compilantur, ita stemmatum ne unum quidem ei deberi videtur. Neque enim Deucalionidarum stemma Pherecydi tribui potest, cum, ut unum tantum moneam, Olenias,

Tydei rater, quem Pherecydem commemorasse ipse Apollodorus testis est 19, 13, in bibliotheca inter Oenei filios 16, 2 non enumeretur neque ea, quae in bibliotheca extat, Inachi stirpis descriptio cum Pherecydis narratione D. 22 consentit. De Pelasgi genere diversa habet Pherecydes r. 85. Ad Atlantiadum progeniem quod attinet Pherecydes de Icarii uxore dissentitur. 90.

In Asopi stirpe ipse Apollodorus herecydis discrepantiam adnotavit 107, 2 in Atticis denique sabulis de

Daedali parentibus, quos cum regum stirpe cohaerere constat, Pherecydes alia D. 105, alia Apollodorus il8, 18. Pherecydi adiungo Acusilaum, cuius nomen neque in Deucalionide neque in theogonia commemoratur laudatur ille