장음표시 사용
31쪽
ne nihil statuam: diuino enim est opus, qui sciat utrum viri
fuerit praepositum. Huius autem posterioris haec est non admodum obscura sententia. Asclepiades ille medicus ta praestans, ut solus hominem elatum ad rogum vivere animadii ricrit, dicere solitus erat,vi accepimus, primam crateram ad sitim pertinere, secundam ad hilaritatem, tertiam ad voluptatem, quartam ad insaniam. At in stud ijs bonarum artiulonge aliter se res habet. Quamobrem cgo,quam potui plurimas,hausi: atque hinc laudandae Carthaginis sumit occasionem,qui locus fortasse integer non est. Tria adhuc supersunt e libro secundo fragmenta, quibus suum nondum ass-snauimus locum. Primi initium est pag. qi7. Sol, qui micantem, tac. Secundi pag. qi9. Hac, atque id genus alia . TertiJ pag. 2 o. Samos icario in mari. Secundum fragmentum in suum mox locum restituemus: primum, & lcritu ingenue fateor non videre me,ubi sint reponcnda. Sed primum suspicor esse alterius libri scripti fortasse de philosophia, qui
nunc desideretur. Profecto autem non magis hic apte collocatur, quam terra ex prouerbio veteri misceretur coelo.Tertium item aut orationis alicuius amissae pars est, aut illius, quae continetur libro tortio, quamquam stylus ad primam
hanc, qua de agimus, propius accedit , a qua si quis est, qui si non putet esse diuellendum, is uideat, an in eo quoque de varietate studiorum sit sermo, atque hoc dicat Appul ius, se Pythagoram Samium & Platonem usque adeo sequutum,ut linguam etiam coercere disceret,& ab omnibus S mcriani antecessoribus non minus opportuni silentis laude, quam tempestiuae vocis testimonium consequeretur. Sequitur pars orationis tertia de inhibita properatione,cuius initium perijt.Ad eam illa pertinent ex libro iv.pag.qq2.Halat intextam es necessaria festinatio honesto moro Ge.Quod non sol si eorum,quibus confecta curriculo via est opus, probat ex
plo, sed aliquo etiam aut dicto aut facto Cratetis, quod quala suerit ali s diuinandum relinquo. Deest enim postrema,
32쪽
& praecipua narrationis pars:quae autem ad nos peruenit,diuulsa circumfertur. Nam sis verbis, quibus clauditur liber quartus. ea re quidquam mcit conditione, statim subiiciendum est illud sinagmentum e lib.ij. pag. qi p. quod ad hunc locum supra reseruauimus. Hac atque id genus alia, quo institutum de Cratete Sermonem Appuleius persequitur. In quaret confirmanda non utar pluribus verbis,cum nihil fingi aptius possit. Ex hoc uno loco de reliquis coniecturam facere lectores volo,deque nostro in concinnandis hisce fragmentis labore,quem fortasse neque superuacaneum suisse, nemomnino irritum intelliget. Hic libet subiicere initium & fine singulorum fragmentorum eo ordine, quo ea diximus digeri posse,ut cadant sub unum lectoris aspectum
Initium fragm. DI. finis pag. 6o3 Ut ferme religio' Disertius maledicat pag. 4 4 II ' Hic. n. plus tibi temeia usurpare ' qia 'II ' Pariterin. νt qui . sterilis est. '' ir i 7 Psittacus India auis siluas suas remittendus is 4 ii Si quis forta accuratius disputabo qi3
SECUNDA PARS ORATIONIS, & si placet Liber Secundus.
tu. 6i3 Hippias E numero estὸ reuersus est ' i is 'Non enim mihi ct modo omni cma qis Mo Asclepiades ille eamana togatorum ' ' η a io Samos Icario in mari testimonium consequutus'
33쪽
orationis Finis desideratur. De Tertio Libro, & quarti initio quid sentiam, supra testatum reliqui. Loci aliquot ex iisdem floridorum libris partim austrati, partim
E R G A M porro de Appuleio bene mere
ri,erutaque in lucem totius orationis sentcntia,& membris eius,que erant luxata, repositis in locum aut non omnino alienum, aut suum,illustrabo prςterea quedam, nonnullis adhibebo etiam medicam manuni . Sequar autem cum, quem supra Proposui, ordinem staginent
I In iis, primae orationis verbis, quae sub initium Ioglitur.
Miliosis νιantium moris est, cum alιquis locus Dinus in uia oblatus es uotum postulare : dant lucem uersus Ovidii h lib. v. metamorph. quos pictique trahunt inuitos ac repugnantes ad eam adorationem, quae manu fit ad os admota. Ecce lacu medio sacrorum nigra fauissi e gra vetus stabat tremulis circundata cannis. Re stitit, pau Modaueas mihi urmure dixit Dux meus, ta similiotaeas mibi, murmure dixi.
Haec uoti formula est , cum nihil certi petimus a Diis.
II In eadem parte prima ubi de aquila. Homines vero neq. Detuu dissit neque proxime asta possumus cernere. leoendum omnino. Homines enim, Ut est in membranis Bemblius, & sermonis ακολου ia postulat.
34쪽
III In eadem parte ubi de Hyagnide sermo est. THMus
ιis o dextris fo)aminthus,acuto finitu,graui bombo concentum musseum miscuit.Non placet, inisu modulatio enim uniuersa graui atque acuto permista est.In memb.Bemb. est, omnib. litteris quod quamquam non proprium, probum tamen est. IV In eadem parte ubi de Marsya. Hac omnia, inquit,bla
dimenta nequaquam Nirtuti decora,sed luxuria accommodata, circa a
corporis sui qualitatem praese maximam speciem ostentare . Obscurus locus. Coluius testatur in m. ff. legi intra eorporis sui qualitatem. Sed ne hinc quidem ulla lux. In Bemb. membr. est. contra corporis eius qualitatem per se maximam lectem ostentare Ex quibus uerbis optima eruitur sententia. Comparabat.n. se Marsyas,& vero etiam praeserebat Apollini. Cum igitur molle eius corpus,uestem, Lyram,cantum carpsisset, laudasset autem sese,quod erat & coma relicinus, & barba squallidus,& pectore hirsutus,concludit postremo molliciem noesse uirtuti decoram, sed luxuriae accommodatam: contra uero se illo suo habitu corporis nullo cultu aliunde accersito satis esse sermosum.Legendum igitur, contra corporis sui qualitatem per se maximam speciem ostentare, Corporis qualitatem dixit post Appulei an Capitolinus in Maximo & Balbino.
V In eadem parte ubi de Antigenida. itidem si munera nostra lycctaret. Appuleius peregrinus Carthaginienses alloquens non dubito quin dixerit, Vestra, & ita est in membranis Bemb. VI In eadem parte ubi de Alexandro sermo est. Alexandro illi long omnium ex ce sientissimo regi cui ex rebus actis, ta auctis cognomentum in uno inditum es, placuit, ne nisi νnicam gloria adeptus sine laude quam nominaretur.Verbum,placuit, a Coluto
est, quo expleri sententiam mihi non placci . Absque eo, inqui s,claudicat; & vero etiam cum eo.Quid enim obsecro placuitΘSed hoc data opera est factum ab Appuleio, qui cude Alexandri edicto scribere instituisset, eo nominato startim
35쪽
tim in laudes eius effudit orationem; cumque tandem repressisset se, proinde atque sibi excidissent superiora, aliud ad idem narrandum sumpsit inititium illis verbis. Eius igitur Alexandri multa sublimia facino . Nescio quid simile factiim animaduerti a Cicerone in suasione legis Maniliae,ubi agit de Cn.Pompeii virtute. on enim inquit, illae sunt sola uirtutes
imperatoris, quae uulgo existimantur,labor in negotio, fortitudo in peri cutis,indusi ria in agendo,celeritas in cofoedo, consilium in prouidendo quae tanta sunt in hoc uno, quanta in reliquis omnibus Imperatoribus.
Frustra hic expectes dum dicat, quaenam sint aliae uirtutes imperatoriae.deserit enim te hiatem summus orator, At ostedit prius multis esse has,quas dixerat, in Pompeio imperatorias uirtutes,deinde ita ad alias transit, ut mutilum relinquat superiorem sermonem. Quid&etera,quas paullo ante com memorare coeperam,quanta,atque quam multae sunt Ciceronem igitur & alios non paucos optimς notae scriptores imitatus est de industria Appuleius, qui post laudes ita denuo exordiatur. Eius igitur a glexandri, & quς sequuntur. Verba illa .
Venisi unicam gloriam adeptus. sollicitant membrans Bemb. in quibus est. e νbi vir mg. a. repono. V e uti uir, Satis aperta sententia. Neque tamen receptam vulgo lectionem damno. VII ibidem. Eo igitur omnium metu factum, solus Alexander ut ubique imaginum summus esset.Quid est,obsecro,esse imaginum lammum ΘNihil.C ex Bemb. quem steqnenter laudo, Vt ubique imaginissimus esset. Lego. imaginis simillimus eset, &fortasse compendiaria nota,ut scpe alias, properantes librarios sesellit. Α dolesces eruditissimus, & in his nostris studiis egregie uersatus Ioannes Manganus amicus meus de hac re ita censet. Imaginissmus, uocem esse probς notς G ce huic respondentem -ικωτατορ, qua significetur in omnibus λmulacris Alexandri suisse exactissime, di ad viuum ex pretisam eius similitudinem.Qivς mihi sententia eo magis probatur, quod scio Appuleium Grscorum imitatione admodudele-
36쪽
delectatum,imo sciunt omnes, qui ab eius lectione non abhorrent.Iconicos eos, quorum corporis similitudo, aut oris lineamenta erant expressa ad vitium, Latini etiam dixere, Plinius praecipue lib. xxxiv.cap.iv.& lib. xxxv. cap. Viij. ut alij
VIII In fiagmento. iv. Psittacus India auis est 'instar illi minimo minus,quam lumbarum. Non assentior Coluio deesse aliquid suspicanti ante verbum,instar, quare tollendum censeo asteriscum: Hoc enim dicit Appuleius. Psittacus Indiae auis est, tantum n5 columbae magnitudine. Apud Virg.quoque in ii. A Eneid. equus instar montis, equus est prope montis magnitudine. IX In secunda parte orationis fragmento Ultimo. Samos
Icario in mari modica insula est Ex aduersum . Metos ad occidentem eius sita. Lego aduersum . Toletos ad orientem eius sita. Quam
qua si Geographos audis, sita est ad Boream Samos,c regione Ephesi.
X ibidem de statua. ceruix succi plena, mala νberes, genae te
retes Ic modιco mento Laculatur. memb. Bemb. habent luculatur
Parisiensis impressus meus, jacio, Suspicatus sum aliquando Iegi posse, buccut . Sed hanc coniecturam veram esse eripuit mihi Manganus meus,& docuit omnino legendum medio mδto iaculatur,ut scriptum est in mebranis suis,erat enim in pu ri mento illa,quae in multis cernitur,parua lacuna, quae cum veterum iudicio,tum nostro,pars est pulchritudinis,& mollitiei argumentum. Fateor tamen sermonis ακολου iαν postulare potius, modice mentum laculatum. XI I n tertia orationis parte fragm. ii. Coetu fiso maximo
exclamat. Crates,inquit, rates te manumittes. sic Virg.xi.Aeneid. -- Lacrimis ita fatur obortis Tene, inquit, miserande puer . Sic Plato.ει- ουν ἰυώ,ἰρη, παυσω τουτο γιγνλιιπον.
37쪽
XII In lib.iij. Florid. Id ego arbitror in honore observandum , quem qu: laboriosὸ exorauerit, sibi debet unam gratiam, quod impetrarit. qui sine molestia cnbitus adeptus est, duplam gratiam praebentibus debet,ρο qu)d non petierit, quod acceperu testatur Colutus in in. g. suis fui stic. una gratia. in Bemb.cst. Nam gratia quod impetr uit. Puto legendum. Quem qui ladiorissὸ ex orauerit, sibi debet, una gratia qu)d impetrauit reliqua sunt clara. Qui enim nec petiit,
& impetrauit, nihil sibi, sed duplam gratiam praebenti
XIII Ibidem in Apostrophe ad Scipionem. Magis sum
tua amicitia eupitor, quam gloriator. Nam cupere nemo nis νινὶ putet, potest autem quiuis falso gloriari. Colutus legit, quoniam nemo eupere,nisi verὸ putet, potest At ego, si tollatur uerbum putet clarissimam sore puto sententiam. Librarius autem ignorans utrum verbum esset ponedum, potuit utrumque: religiose. Sed malim peccare semper eos in hanc partem, quam quidquam pr termittCI .X l V Ibidem ceterum vox cohibita silentio perpeti non magis sui fuerit, quὰm nares grauedine oppleta . Hanc lectionem sane bonam sollicitant mense. Bemb. quae sic habent. Ceterum
vox cohibita suem η perperi Ua non magis νelut,quam σc. legi potest, non magis νaret. Reliqua per se clara. X V Ibidem -uibus hae secretaria ut inquam magis congrue-νint metvlis,et luscintis,eiolaribas. memb.etiam Bem hine, ut Gluiane, habent. Secretariant inque. Potest, ni fallor reponi, non
incommod C. Secreta ita utrinque in aquis scilicet,& in silvis. Ita aquis, oloribus,ut hi Arioni respondeanr, qui in aquis cantauit. insiluis merulis&lusciniis, quae Orpheum imitcntur insiluis canentem. Erat autem pauli o ante facta ab Appuleio Orphei,& Arionis mentio. Locus legendus, in quo describedo nota compendiaria librariis imposuit. Vtrinque adeundem modum usurpauit etiam Plin.lib.Xiv. cap.XX. Aisomnis succo manantium pis em resinamq; alis orta in oνiente. alia in Europa ferunt. Qua ιnteres Asia, utrinque quasdam babet. Neque illud om. nino
38쪽
ninoctissimile clib.viii.cap.xlvii. de pecore. Generatio bimis
virin ue ad novenos annos. Item illud e lib.κ. cap.lxiii. Omiuo mense utrinque generant. de canibus Laconicis. Iacuna apud Plutarchum expleta ex clemente Alex. Horum scriptrum loci inter se collati. casui U I.
EGEBAM nuper vere aureum Plutarchi librum de itide & Osiride, cumque miram
quandam e varia ac recondita,qua est resertus,eruditione caperem voluptatem, incidi in locum,qui non modo currentem remoratus est, verum etiam male torsit. Is legitur
pag. o a .codicis Aldini, quo utor. Tradito enim apud Aegyptios piscem odii Symbolum esse haec addit. Eν Σαιγουν
tiam quidem huius loci Vtcumque assequutus immorabar in verbis, nec quidquam caussae comminisci poteram, cur Plutarchus sacras illas litteras explicare ingressus,& arcana illarum sententiam aperire ac patefacere, infantem & sene his verbis respondere docuisset, ἔγινόμενοι νωα ἀπογινωποι, deinde repressisset se,nec reliquas notas ad verba contuli Lset.Praeterquam quod vox illa διογέρον mihi suspicionem iniecerat, ne Graecum aliquod monstrum hic lateret, quod ut illa Asricana c varijs animantium generibus, ita esset omtum & conflatum e pluribus vocibus.Quamobrem consulere statui Plutarchuin missum ad nos ante hos paucos annos e Germania,si forte ibi doctorum virorum auxilio conualuisset. Spes me delusit hiantem. Ne ouum quidem enim Ouitam simile, ut est in prouerbio, quam codex ille Germani-D a cus
39쪽
cus hac quidem in parte similis Aldini. Rem igitur me rareputas attet ius redii in memoriam extare cade haec apud Clemetem Symbola,corumque interpretationem, qua sarciri haec iactura posset, arreptoque libro haec reperi scripta
mentis verbis ad Plutarchi lacunam explendam nobis aditus apcritur, eique manco brachium saltem, ut Pelopi eburneum inserendum,si minus carneum,& suum, in hunc serme
ρων έρακι μ' & quae sequuntur. Nam miscrum illum sincinper impresibium vaecordiam animam agentem hoc pharmaco sanitati restituimus. Sed hic nodus sese οὐ re conniventibus oculis non priricreu ndus. Nam in hac re narranda Clementi in multis cum Plutarcho n5 conuenit. ille Thc bis hoc templum collocat, quae eadem Diospolis, ut Strabo & Diodorus testantur: hic in urbe Mincruar sacra Sat nemine. Ille templum ii υλωνα id est atrium ait appellatum: hic in προπυ- λω tantum haec signa flasse id est in templi uestibulo. Ille Crocodilum: hic equum fluviatilem siue Hippopotamum impudentiae Symbolum agnoscit. Ac facile quidem, quod ad λωνα spectat, lis dirimi posset. C uni enim Clemens επι του Iόρου solum dixerit, Plutarchus addcns ἐν τοι πουι υλω rem apertius narrare potuisset,certam etiam templi partem indicans, tibi illa animantia essent collocata Quod non impedit quin templum illud certo cognomine πυλω, dici potuerit, illludque ipsum esse, de quo supra a Clemente enat scriptum.
ἐς ισαν scilicet sapientiisimos Aegyptiorum sacerdotcs Mineruae
40쪽
Mineruae templum a ceteris discrevisse nullo tecto illi imposito, aut illud sine tecto reliquisse. Cui enim hic α&- ζιρος Mineruae simulacrum sunt interpretati aliud egisse videntur cum Strabonem legeret li. xvii. negantem in templis Ac gyptiorum esse Ioανον ἰυδέν idest ullum simulacrum, aut si esset
igitur potuit αυλων appellari,quod singulariter c siet sub dio in atriorum morem. Quare quod ad hanc attinet controuersiae partem potcst se cilc confici negotium. Sed quam reliqua ruin tollendarum rationem inibimus 3 Mihi mehercule nihil venit in mentem in praesentia, quod probare possim. De his igitur veteribus scriptoribus inter se conciliandis, si potest, alii cogitabunt. Ego interim arbitror dictum illud Clementis de templo Mineruae sine ullo tecto non ad unum pertinere,aut ad alterum eius deae , sed ad omnia,quorum celeberrima essent hoc Thebaicum ab areae fortasse amplitudine πυλῶν appellatum,& illud Sesticum, ut in urbe Mineruae sacra,qu que a Minerva Sat,teste Pausania, ab Aegyptijs dicta nomen accepisset. In singulis igitur, qui Mutarchus &Qcinens ill s tribuunt, suisse. L. Flaceum confutem a Fimbria occisum uideri. caput VII.
R V N T sertasse qui putet non admodum magnam fieri iacturam, si quid in historia anno uno aut altero ante, aut post gestum dicatur quam reipsa gestum sit; cum exiguum discrimen Iurisconsulti quoque parui faciant,& fides ac religio exigenda sit ab historicis praecipue in reipsa prodenda, quae seges sutura est ac mat ria prudentiae. Ego tamen illorum sententiae sum, qui ferendum in historia nihil censent discrepans a vero, sed reddenda omnia temporibus suis:cum multum intersit non modo