장음표시 사용
461쪽
Ecelestiae Patrum Met Mis . 433
CAPUT XV. ut Ecclesiae Pistrum Dominam funditis
norunt, Populos Sacris Concionibus prae taeteris erudire qudiunt. I ad erudiendos Sacris Concionibus,
Populos a Deci uocantur, omnia procuι
dubio ad illud opus feliciter exeque dum necessaria possident, si eximiae illorum Charitati , ac studio accedat Scripturarum s sanctorumque Patrum cognitio, qui non tam Doctrinae, quam Eloquentiae Μagistri habendi, eolendique sunt. Neminem later, trifariam pro triplici homi num genere, neophytorum scilicet, provecto Fum, ac persectorum, Religionis instituta tradimi se . Neophytis quidem Catechismos, prove hiis farniliares in Evangelium Sermones, perse ctis vero fulis, disertasque Orationes. Triplicis hujus institutionum generis exerta pia suppeditant Ecclesae Patres , scilicev Cain techeles , quae ab hodiernis Catechil mis p rum distant, ac duo Homiliarum genera, quo-xum aliae Fidelium captui accommodatae ad familiares in Evangelium orationes facile rein vocantur ; aliae , quas sublimiorem Doctrinam continentes, Iohannes Chrysostomus v cat διδασκαλιαι ad Sermones reseruntur , in
462쪽
quibus una cum praeclara eruditione Eloquellatia Ecclesiastica splendet, eminetque . Quod libet autem consilium aliquis capiat.
Auditores procul dubio sibi conciliabit, dum constanti, assiduoque labore dignum , fidissimumque se praebeat Ecclesiae Patrum discipualum. Qui Fidei elementa proponit firmissimo hocce lubsidio instructus , muneris sui partes cumulate implebit , plurimumque splendoris adferet huic officio , in quo Pastores Eccleti
praecipuam antiquitus operam collocabant ,
quamvis hoὸiernis temporibus parvi omnino pendatur. Pri lci Ant stites Christi Jesu , MApostolorum exemplo ducti exponebant ipsi met Fidei rudimenta Christianis, atque per raro Clericis, vel Laicis, quantocunque pol
terent ingenio, & facultate, hanc curam com mittebant.
Si quis autem ad osticium Pastoris implen. dum , vel in ejus locum suffectus , Evangelium Populo familiariter exponere debeat , nullo sane modo id melius perficiet , quam os Patrum Doctrinam funditus exploratam habeat, indeque Evangelii oracula Auditoribus suis simplici, facilique ratione communicet , explanetque. Antiqui Ecclesiae Pastores iis Sermonibus , uos ut plurimum imparati sponte proferebant , lius diei Epistolam , vel Evangelium com mentabantur. Dogmata Fidei ablque nimia a subtilitate exponentes , semotis gravioribus dissicultatibus, atque disputationum , & con
463쪽
Εeelisiae Patrum Methodo. 437troversarum argumentis, de Christiana Μ rum Doctrina, & de exercitatione virtutum longius multo tractabant. Hoc munere fungi erga oves sibi creditas Epit copi, immo etiam Summi Pontifices ad prime necessarium ducebant. Divus Leo doctis. simorum Ecclesiae Pontificum nemini secundus ab eo nunquam dest it it . Gregorius etiam Μagnus, gravissimis licet curis distentus, ad verisiaque valetudine afflictus , ab eo implendo aegerrime abstinebat . Sanctus Augustinus totius Ecclesiae Africanae negotiis occupatus , huic etiam curae vacabat ἔ neque defuerunt Antistites, qui quum facultatem in dicendo non haberent , Sanctorum Patrum Sermones legere aliquando maluerunt , quam Populum
sibi commissum Spiritalis Cibi jejunum dimittere. Ita septimo Ecclesiae saeculo Episcopi Sermonibus Divi Caesarii ad erudiendos Fideles utebantur.
Etiamsi plerique Sanctorum Patrum sermones ex tempore prolati suerint , non desunt tamen eruditi juxta , ac perpoliti, quos per otium, multaque cura, ac diligentia icripsere. Hujusmodi sunt Sanctorum Basilii, & Chrysostomi Sermones, qui pretestantissimis Conci natoribus exempli loco esse possent. Divus Gregorius Papa in Epistola ad Iohannem Ravennatem Subdiaconum, testatur, se privatim emendasse Sermones, quos publice . proferebat. Plerique, qui ad nos pervenerunt, 1 ummam continent longiorum Orationum ,
464쪽
33 m optimae Hemis tranquas ad Populum habitas, privatim ad poste. rorum eruditionem perpoliebant. Certo illud, constanterque affirmari potest de pseritque Sanetorum Sermonibus, ac prat. serram Divi Berna i , qui dimissa concione eos contrahebat, atque ita limabat, perficie. hatque, ut sapientissimorum Virorum judicio, Graecorum Patrum, qui in dicendo praestite,
runt, Orationibus anteponendi sint. Politi vis elegantiae, qua Bernardus caeteros Patres , 'ac praecipue Latinos superat, hanc reddit rationem Μabillonius, quod illi ad rudes , fleignaros Populi Fideles, Divus autem Bedi nardus ad telectos, eruditissimosque iermonem
Quae res non omni dubio caret, quum Divus Bernardus coram Datribus suis laepissime dicerer, quos non omnes in Doctorum numero fuisse certum est, compertumque. Uerum quid- uuid sit, non deliint apud pavres exempla ,
concionum, atque Eloquentiae , Μorum Veia Praecepta. quibus EVangelici oratores commo.
de uti possim t. 1 - Episcopi , ut docet Divus Chrysostomus ,
Verbum Dei vehementer, eruditeque annunciare debent, Fideles edocere, Haereticos re- seli re, omnes demum juvare, ac Christo lucri sacere . Contemnendam seque ait ab Oratore amniatorum laudem, & invidorum obtrectationem; nitendum , ut morum castimoni . integram sui famam, nomenque tueatur, at
que a se procul invidentiam omnem expellat, qua
465쪽
Eook Primm meth o. σ39 qua ob immoderatum sui amorem, innatamque nobis superbiam in eos invehi posset , qui pro ampliori facultate dicendi , majori cum laude, uberiorique fructu conci anxur. Lacrymas potius ab Oratore excitari cupit Hieronymus, quam populi plausus, di accla,mationes ; eumque talem vult esse, qui neque declamitet, neque mordaci verbo quenquam distringat , sed nitide , graviterque exponRLΜysteria Fidei, & Evangelicam Morum D
dirinam a Divus Augustinus a Sacro postulat orato,
re, ut Fideles ad bonam frugem omni studio perducere nitatur; quidquid iustum est, hone. sumque adhibeat, ut animos sibi conelliet ,
inertes excitet, ignaros edoceat, infirmos reissat, obsecret, increpet , minitetur, ux -- eat, penetret, frangat , superetque Auditorum animos. Cui vero haec delunt , validi ribus Sacrarum Scripturarum sententiis, ac te.
stimoniis sese praemuniat. Praeterea nitori studeat, atque pespicuitati, ὸiberius non excurrat, ab utili iacilius non . divertat ad jucundum, atque quum res, de qua agit , gravis sit ipsa per se se , caveat
quam maxime, ne graVitatem deponat, quanquam hilaritate nonnunquam orationem comipergere queat.
Julianus Pomerius , Illustris quinti sareuli
Scriptor, multum discriminis esse inquit inter Declamatorem, qui ea solum mente eloquentiam adhibet , ut popularem gratiam aucupus
466쪽
-o De optima legendorumtur, & saerum Oratorem , qui ad Μajorem Dei Gloriam , atque Animarum salutem totus contendit. Illum, inquit, magnificis, & ampullatis verbis res exiguas extollere; hanc vero sermonis sui simplicitatem illustribus , certi Nsimitque lententiis confirmare: illum volupta. tem magis conlectari, quam utilitatem; hune vero firma, essicacissimaque oratione obdura. tissimos Auditorum animos vehementer moavere, valideque percellere. Ineunte hoc saeculo Sermones habebantur , quos jure dixeris sacras , profanaeque Eruditionis omnigenae indigestam molem. Conger bantur promiscue omnium scientiarum cognitiones, atque innumerabilibus testimoniis ex
eorum manibus per fas, Sc nefas ereptis, quidi ipsi ab aliis surripuerant , opprimebantur Auditores; adeo ut suggestum eo solum fine
tune tem Poris conscendere viderentur Oratois
res, ut immenso diuturnae lectionis pondere
Equidem Concinnatores , ubi norunt Exosam omnibus sutilem hanc eruditionem, qua ibi turpe quoddam nomen merebantur, quod stentio praeterimus, ad veram eloquentia I pro viribus accedere nisi sunt. Verum plerique res insolitas magnifico stylo, inflatisque buceis proserendi studio, inanem Eloquentiae larvam , vanumque smulacrum consecuti sunt. Tandem detecta fuit , atque contemta hujus
simulacri illecebra , ac hodiernis temporibus Sacra Eloquentia ad summum perduci facile. poterit
467쪽
Εeriosa Patrum Merbo . poterit, modo ad illam accedat verus Ecclesiae Spiritus , Pietasque perfecta , seu singularis Gratia, studium, Sc Charitas , quibus incensi Oratores antiqui tot , tamque mira opera' bantur ia . Quae res iis facile , feliciterque succedet , qui eorum vitae puritatem , atque sermonis candorem imitari, necnon sententiis , & d ctrina imbui studuerint, quive illorum inge' nium penitius exploraverint assidua eorundem lectione, ac praecipue Homiliarum Divi Chrysostomi, quas inter principem locum tenen Antiochiae scriptae, antequam ad Sedem Con stantinopolitanam eveheretur. Nam licet Di. vus Basilius aliquid elaboratius exhibeat, atoque limatius, quod plus Atticae puritatis habeat , stylus pamen Clirysostoma , quippe Asiaticus, erudiendis Fidelibus accommodatatior esse videtur . Populis enim paullo fusius exponi debent Christianae Fidei Dogmata, ut illa uti lius probent, atque jucundius. Quum porro Ecclesiae Patres Sacris Oratoribus in exemplum proponi mus, nun ea nobis mens est, ut ab iis exscribantur, quae ab hodierno stylo abhorrent. Μultis enim in rebus sine ullo erroris periculo relinqui possunt. Ita
ira Postquam in lueem editum fuit hoe opusculum,
non desuerunt inter Gallicos oratores, qui Sanctorum Patrum exemplo. elin l
quenter, erudire, simul lac pie, sanctissiimeque Uer. lhum Divinum Fidelibus
exposuerint: eos reeensere supervacaneum existimo .
Gallis quidem notiis mi , Italis vero non incomperi sunt.
468쪽
4 et l)s ex Him timen rumin Oratoris facultate est , Sermonem suum . ut libet, tribuere, quanquam abs re non fameeret, qui in partiendis Sermonibus Divum Chrylostomum imitari vellet. ν Praeclarus iste Christianus orator ab exo dio nostris haud dissimili orationem inchoahat. Primam illud Sermonis tui partem quin dammodo continebat . Inde ad alteram gradum faciens, qua Orationis corpus constabat, ibique magnum, immensumque sibi campum 2periens , majori, quo fieri poterat, nitore , c prei pituitate literalem Scripturae sientum explanabat. Haee hodierni oratores vel exiliter admo dum , vel nihil omnino attingunt, atque Fideles sacrarum Scripturarum jejunos nullo ne gotio di mi ilunt. Revera quidem plurimo opus est ingenio, maximaque iacultate, ut in Sari trarum Literarum expositione, in qua parum Eloquentiae viget i' , politi Oratoris nomen dudum
η3ὶ Siquidem Eloquentiae .nomine eam intelligat Au.er operis, quam ineunte 'culo proxime su neriorieonsectari solebant Concl
natores, inficias non ibo , illam parum omnino uicem in Scripturis Sanctis , earumque explanati ne . sin autem intellinat veram, solidamque Eloquentiam 4n optimo rerum potius , uam Reato verborum deis
habebit eomplures, eosq uesapientissimos Uiros, qui Secontra sentiunt , & fuam sententiam manifestissimo comprobarunt experimen to , editis in Scripturas Sanctas Commentariis, &Interpretari nibus, quibus nihil perfectissimis illius eloquentiae desiderandum superest . Eiusmodi sunt prae caeteris Explanationes complurium Scripturae fa crae Librorum postrem=s hi tDiuitigod by GOoste
469쪽
Εecliniae Patrum Methso. dudum servexur incolume . Verum istud sa pientis est Concio natoris , lenioribus modis Auditores suos huic methodo paullatim assue. sacere, quae quum sit simplicissima, maximam parit upilixa sm. Cohortationes etiam, quibus Homilias cla dit Divus Chrysostomus, praeclarissimae sunt, dignaeque omnino, quas una cum caeteris orytionis partibus imitentur hodierni oratores. Uberrimam illae Μoralium Sententiarum co piam exhibent , quae ab expositis Scripturisi ponte nascentes, impigris , sedulitque Auditoribus fructum adserunt incredibilem. Quanquam vero Divus Chrysostomus hac
in re tantopere excellat, obmittendi tamen
non sunt reliqui Patres , ac praesertim Divus Augustinus , qui prete caeteris plurimum habet pietatis, acuti judicii, Doctrinae, & Charitatis. Colligi etiam utiliter poterunt selecta illorum verba, atque sententiae , quae , ubi praebeat occasio, opportune usurpentur. Immo vero longe praestat in legendis Antiquorum . operibus tempus impendere, quibus animus ,& mores perficiuntur , quam in evolvendis recentioribus Concionum Libris. Μe quidem non latet, optimas extare illarum Collectiones,
470쪽
444 De optima legendorum quas etiam legisse oporteti. Verum vitandata
est diligentissime illorum methodus , qui iis exscribendis se totos addicunt: quod facere plerumque solent, qui juvenili aetate ad Conisciones animum convertunt. Hinc enim jacet,
deperitque naturalis illorum facultas, atque a recto tramite, quo ad Eloquentiae Ecclesiasticae persectionem devenirent , sensim sine sentu abducuntur.
CAPUT XVI. Gui perspectos babent antiquos Patres, Seriptis huis Ecclesiam prae cinteris juvare posunt. CUR indigesta, atque incomposita Scripta
prodeant, in caula praelertim illud est , quod Auctores ad scribendum se conserant , prius quam ea eruditionis supellectile se instruxerint, quae ad bene, persecteque scribendum desideratur. Quanquam enim, qui optimi Scriptoris nomen sibi vult comparare , a tenera
aetate se se in scribendo exercere debeat, illud tamen ad experimentum fit potius, quam ut edantur opera in vulgus. Neminem latet, viros bene multos. quos ineunte aetate prurigo haec scriptit Indi tenebat, temporis successu poenituisse, ac proprio detrimento novisse, fructus praecoces, quibus qilaedam inest portenti spe. cies, propria maturitate, & sapore carere.