장음표시 사용
341쪽
3 eis De Transatisne Virginis sororis eius , ex Gnobis Moriacensi
in Gallijs adsuum Monasterium:neseio via fronte asserere ausus est, cum sit falsissimum , nec in praedi Monasterio Casii-nensi huius relationis aliqua habetur memoria . Ego quidem in eodem sacro Coenobio benignitate Reuere dissimi Patris Gregorij a Castione AretinoAbbatis,per
biennium, & eo amplius commoratus, ac
perhumaniter ab eo, cςterisque religiosissimis eiusdem sacri loci Monachis, tractatus: occasione huius libelli conscribendi, ipsius Coenobij monimenta omnia noui sima, & antiqua , diligenter euolui, neu vel tenue vestigium huius assertς ab Arnoldo relationis reperire potui: sed potius
oppositu. s. S.B. P.Benedicti Corpus nunquam inde fuisse translatum: cum quo nullo modo stare potest asserta ab Arnobdo eiusdem ad idem Coenobium, relatio . Imposuit ergo Patribus. Congregationis praedictae Arnoldus. putantes enim ipsum
vera dixisse, falsitatem bona fide amplexi sunt; ac suis lectionibus inseruerunt. Quod autem ultimo loco asserunt Patin
342쪽
Sancti Benedicti. 3o mei, de inuentione CorporIss. Benedicti acta quinto Calendas Decembris, men dum est, nescio cui adscribendum. Siqui- dem Arnoldus sequutus Petrum Diaconum Cassinensem, inuentionem praedicta non quinto Calendas Decembris,sed quinto Calendas Aprilis soctauo scilicet a festo S. Benedisti die) factam fuisse a si erit. ιHinc plane constat, ex praedictis lectionibus nullum firmum, aut solidum testimonium sumi posse ad comprobandam S.Benedicti translationem, cum tot, & tanta sint in eis emendatione digna. Corrigant ergo Ρater sapientissimi lectiones illas, Nec amplius incertis de translatione S.Benedicti seriptis fidem praestent: quin potius redeant ad antiquam patrum suorum de hac festiuitate opinionem, credantque, hanc translationem non Corporis,sed festi Sanctissimi Benedicti else. 3
fCio, Patres huius Congregationis, ut absq; aliquo conscientiae scrupulo hu-
343쪽
3ο De Translatione , iusmodi tranatipias festum celebrare popsent,pecntiare indultu soper hoc a Clemele Papa VII. obtinuita anno mille simo cuingentesimo vigesimo sexto, quod prae
fatus pontifex , attendens hoc negotium orthodoxam fidem non tangere, concessit, donec aliud per Sedem Apostolicam
fuerit decretum. Hinc patet,praedictae Cogregationis Monachos legitime hactenus, tutaque conscientia hoc tellum celebrasse. Inde tamen nullatenus insertur, ipsam translationem veram esse, vel a Pontifice
his litteris approbatam:quod liquido constat ex illa clausula eisdem litteris apposi, ta, videlicet,donec aliud per Sedem Apostolicam in contrarium fuerit decretum . Nihil ergo de illa decreuit Pontifex, sed dubiam eam , & incertam sicut prius fuerat, dereliquit. Verum quia in dubijs po-
teli Pontifex eligere quam partem malue rit, alvsque sequendam permittere: Monachorum praefatae Congregationis precabus inclinatus Clemens papa, permisit illis celebrare fellum trans lationis S. Benedicti quandoquidem celebritas haec, no
344쪽
. Sancti Benedicti. 3oycensetur esse, nec contra fidem catholichnec contra bonos mores . Similiter namq;
Romana Ecclesia celebrat festum conceptionis B. Virg.Mariae, quamuis adhuc non certo illi constu, utru fuerit coceptasne peccato originali,necne. Et licet pars negativa huius translationis vera sit, potest tamen,non solum absque peccato,verum etiam cum merito eius festum celebrari . Pro quo notandum, duplicem pos se haberi errorem circa aliquam rem incilicet, speculatiuum,& practicum. Error speculatiuus est , quando quis habet cau- iam moraliter sufficientem ad credendu, aliquid esse verum, quod tamen a parte rei aliter se habet: sicut quando Iacob co ψςR PRgressus est cum lia,quam credidit esse Ra. chelem. Hic error est inuoluntarius, &qui illum habet, patitur, cum ad illum noconcurrat; &ideo dicitur speculativus, quia est mere in intellectu. Error practicus est ille, quem qus facile vincere, & superare potest, sed negligit facere quod debet ad illum expellendum. Error iste est voluntarius, quia homo ad illum aliqua
345쪽
tenus concurrit, estque illius causa. Error itaque speculatiuus non transit in mores, idest non vitiat practicas actiones, Cum malitia a voluntate nascatur: error vero practicus transit in mores,& vitiat humanas acti oves, eo quod ad ipsum concurrit voluntas. Exemplis rem illustremus. Vi. deo cuiusdam foeminς imaginem puerulugestantem in gremio, quam arbitror esse Beatae Virginis Mariae, cum tamen cuiuspiam alterius sit: adoro illam, osculor, &lector, non solum absq; peccato, imo
cum merito . Non enim refero honoremissu in mulierem illam mihi penitus ignotam , sed in Beatissimam Virginem Mariam, quam per illam imaginem credo repr sentari. Simili ire Vera non sunt, imo forte nullius Sancti sunt: atque ab astantibus adorentur,& venerentur,nullum peccatum committunt.
quia non falsam reliquiam,sed verum Sanctum adorare intendunt. Deniq; qui adorat hostiam non consecratam, quam tam sis proponantur reliquiae sub nommen
346쪽
Sancti Tenedicti . 3oImen credit consecratam, squamuis materialiter falsum sit quod adorat J non peccat , sed facit quod debet; eodem modo
dicendum de celebritate translationis S. Benedicti, qui simpliciter credunt,eam esse se veram, nihil peccant celebrando,quantumcumque falsum sit, quod celebrant rquia errorr ille est mere speculativus, &inuoluntarius, & sic non vitiat actionem illa. Sicut iudex occidendo innocentem, falso probatum nocentem, quamuis errat, credendo illum esse reum, nihil peccat in actione eum Condemnando, quia facit secundum allegata, & probata.Quando ζrgo Pontifices summi permittunt celebrare translationem S. Benedicti aut S. Dio nysi; Areopagitae, vel concedunt indulgentias celebrantibus huiusmodi festa: nostatim censendi sunt, approbare, seu de
terminare,veram,& certa esse talem translationem, sed solum prouocare fideles advenerandum eo die Sanctum illum, siue fuerit translatus, siue non: permittentes eis celebrare quod absq; peccato, imo cumerito, ut dictum est, celebrare possunt .
347쪽
3os De Transatione Sic orat Ecclesia & missas celebrat pro fi delibus defunctis in particulari , quos ta
men ignorat ubi sint , nec propterea de terminat, illorum animas esse in Purgatorio . Per hςc itaque patet responsio ad ea omnia, quq adducit Boscus pag. 249.. M387. volens probare,translationem S. Benedicti vera esse, ex eo quod Summi Pontifices eam celebrare permittunt, atque indulgentias celebrantibus concedunt .l I ita a C A P. XII.
b Dre ualdus in libro de miraculis S.
Benedicti cap. ra. allegans ΡauluDiaconum in fauorem huius translationis, sic ait. Hui anclissimae Translationi Beatorum germanorum Benedicti, sciliscet,atque Sobolasticae,attestatur Paulus Monachus, cuius supra mentionem egi, in bisoria gentissuae, ita inquiens. Circa baec tempo
348쪽
de Caennomanensium , in urelianensium regione Franci: dum apud Sacrum Corpus se pernoctare simulassent,eiusdem Patris, Germame eius ossa auferentes, in suam patria asportauerunt: ibi singillatim duo Monasteria in utriusque bonore constructa sunt e . o. Η c ex paulo Adreualdus. Cui adiungit ad marginem Ioannes a Bosco verba ista . Pauli Cassiass Monacbi irrefragabile tes, monium de translatione S.Benedicti. Antequam hoc Pauli testimonium expendamus aliqua prenot anda sunt.Primuest,Adreualdum lib. de translat. S.B. cap. 1. de libro de miraculis eiusdem cap. Io. ad finem,asserere,B. Patris Benedicti translationem factam fuisse regnante Clodoueo Dagoberti Francorum Regis filio, quem Baron tom. Annal. 8. decem & octo annos h . M. regnasse scribit, obiisseque sub Vitaliano Pontifice anno Christi sexcentesimo sexagesimo quarto. Secundo notandum, facta fuisse hanc praetensam translationem ab
Aygulpho Monacho Floriacensi, postea Coenobij Lirinentis Abbate, quemadmodu ipsius acta testatur, quibus adstipulatur
349쪽
3Io . De Translatione Adreualdus multis in locis, sed praecipue
lib.de translatione S. Benedicti cap. 3. ad finem. Notandum tertio, quod Ioannes a Bosco in tractatu de antiquis consuetudinibus Floriacensis Coenobh cap. 2. ad finem,adducit Martyrologium Floriacense, translationem hanc ita referens. Anno
Dominisexcentesimo sexagesimo ,sub CA Meofilio Dagoberti, translatum es Corpus B. Benedicti EAbbatis, a Monte Cassino apud Monasterium Floriacens, per nu*bum
Monachum . Quarto notandum nullum
reperiri scriptorem, qui eo saeculo, quo facta dicitur haec translatio, aliquid de ea scripserit. Siquidem Paulus Diaconus, qui primus inuenitur huius translationis memoriam fecisse,floruit temporibus Caroli Magni Imperatoris: perhibeturque, faς tus Monachus Cassini sub Theodem a-ro Abbate: unde a tempore, quo asseritur facta haec translatio usque ad Pauli Diaconi Monachatum, fluxere ad minus anni circiter centu triginta. Primus autem,
qui ex professo historiam huius translationis scribere est aggressus,fuit Adreualdus
350쪽
Sancti Benedicti . 3ir Monachus Floriacensis, qui ut ex libro
de miraculis S.Benedicti cap. 3 9. apparet vixit sub Carolo Caluo Francorum Rege . Cum enim in eo cap. agat de fame, &cladibus, quae tempore praefati Regis in Gallijs contigerunt, sit euidens,illu scripsisse post annum octingentesimum quadragesimum quintum, ducentis prope annis post huiusmodi praetensam translationem. Ex quibus colligo, Paulum Diaconum , & Adreualdum scripsisse de hae
translatione, iuxta aliorum relationem , siue illa falsa fuerit, siue vera. Nis ita constitutis, expendamus Pauli Diaconi testimonium, & vi leant us, num in fauorem Adre ualdi sit, an e contrario. Mihi certe non videtur valde operosum ostendere, hanc Pauli assertionem,totam Adreualdi de translatione S. Patris Bene dicti Oarrationem penitus conuellere: ita ut si Paulus verum dicat, Adreualdum falsum dicere necessest. Hoc primum probo ex diuersa temporis ratione. Paulus enim cap. . eiusdem libri sexti, assignans