장음표시 사용
21쪽
praeclara , omni ratione consiectentur . cui nos restondimus, cupere nos aliquandarem uariare prodigialiter, cum stecie redii decipimur. non enim animaduertimus in φιο errore uersemur, quare sit, ut prodigio, π errore delestemur, non putantes esse uel prodigium, vel errorem , π ea in medium attulimus, ex Aristotele, Platosne , quae sιperius rapicnimus in illum Horatii uersi m . Decipimur stecie resti, σου. DE LP Hi NUM LUIS, per delphinum in olias, o aprum in 'retibus omnem stelionem minus congruentem accipere debemus: aper enim in oluis, delphi; suiuit in puctibus: sic prope Viargilius prodigiκm expressit. Ante leues ergo pasicentur in aethere cerni, iEt freta destituent nudus is littore pisces. Et Horatius in odis libro primo
Noomne cum Proteus pecus egit altos , . . ii visere montes νε piscium o summa genus haesit ulmo, ras : .iri
Nota quae sedes fuerat columbis, inrt A U. Et superlaho pauidae natarunt Aequore Damae. De delphino Puteolano, qui puero extincto, quem amabat, in ipso maris littore extine lus est, lege apud Gellium . CVLPAE F VG ' periti dum uitium fugiunt, in alterum prolabuntur : nam dum nolunt poema Delione carere, temere, e prodigialiter friunt, ignorantes urirtutem in medio esse positam , uitia utrinque stare . Aristoteles libro secundo de moribus ad Nicomachum. de mediocritate agens, quae inter duo uitiosa extrema sita est , sic inquit. πω μίο- φόβους iura Θαyη κἰουλεῖα mod ς . inter metum , π audacium fortitudo immedio constituta est. quod innuit etiam Prodicus isse in Phaedro Platonis. qui Tisiam, o Gorgiam irridens putantes munus esse rhetorices parua extollere, magna deprimeαre, Myιος oti Sς Κρη ista εση ω δειλsmi π η ,hssir A ου τι fini οὐν ,ου cραέων, αὐα- solum se professus est, inuenisse quibus uerbis ars egeat. egere autem nec longis, nec breuibus, sed mediocribus orationibus . di poetae indoeli medioeritatem non agnoscunt . de iis alibi Horarius, Dum fugiunt stulti uitia Πη conra
IIII. Aemysium circa ludum faber Imus, S ungues Exprimet, , molles imitabitur aere capillos . Infeliκ operis sunt ma est, quia ponere totum
Nesciet. hunc ego me, squid componere curem,
Non magis esse uelim, quam prauo uiuere naso ,
ectandum nigris oculis , groq; capillo. unt quidam poetae, qui nobili in argumento rei propositae uersantes, aliqua in
22쪽
b poematis membro probarint, in relisuo oorpore erunt inepti hos Horatius hie areguit exemplo fabri statuarq, qui nomine Imus dicebatur. hie in statuis minimas parates, ut civilium, π unguem redie es ingebat, in aliis corporis partibus nullo pacto bonus artifex videbatur . et inquit Horatius non in parte tantum, sed in toto poemate excellere debemus, ut immortales simus futuri. I mus faber Romae ossicinum habebat, circa Amylium ludum,' idest insιico, cui nomen inditum ab Amylijs eadem urbis regi ne habitantibuserat, ut Venetiis etiam videmus multa urbis loca a nobilissima. rem familiarum nomine nuncupari. erat Romae Aeoliorum familia antiquissima a filio Pythagorae oriundu . Plutarchus in Aemilio Paulo . o et iam ς RG ωμυλ ira sui ἐπωνυμι ω ἀκλιπων μα Mς bra πιας me σοίσου ,δB acia μυλ ira MDr, tau ούμ λιος ne σαγρsi θεες . sic in onratione pro P. Quintio atria quaedam , is quibus praeconesuersabantur, Licinia 2 Licinijs dicta. Cicero' inavit . Tollitur ab atriis Liciniis, atque a praeconum consessu in Galliam Naeuius, e trans alpes tisique transfertur. In Vaticana prata erant Quintia a Quintiis. Plinius libro XVIII. cap. II I. aranti quatuor sua iugera in Vaticano, qua prata Quintia appellantur, Cincinnato Viator attulit diffuturam . apud Quintilianum de fornice Fastino legimus, is nimir'm i rubiis dicebatur . sic igitur uicus Aemγlhunomen ab Aemγlque acceperat. lasson cyprius de Imo hoc sic inquit . qui licet omnes parates corporis siparatim minutis me exprimeret , in coniunctione tamen incongrue distos neret. Sed Horatii siensium non percepit, qui Imum unam tantwm, aut alteram partis culam redie expressi e , non omnes dicit . ut ille falso putat. UNGUES, ET CAPILLOS. misi imas sic corporis partes. difficile tamen erat Me praestare, ideo
Plinius in eo laudat industriam Parrbasii pictoris, o Lysippi sculptoris . de statuariis
tem antiquis lege Plinium libro trigesimoquarto , cap. od duo. ubi eorum etiam opes radicuntur. AERE. aereae febant statuae . aeres primum statu4 Cereri ex peculio Sp. cassi, quem regnum festantem pater Usius interemit. Plinius haec libro trigesimois quarto, cap. quarto. In triumpho magni Pompeii uisu primum argentea statua Pharo nucis libro trigesimotertio cap. duodeximo. Hominum primus statuam auream, et quiadem solidum ex duro Delphico in templo posuit sibi Corgias Leontinus L X X. Graciter olympiade: tantus erat docendae oratoriae artis quaestus, haec Plinius libro trigesimo
tertio, cap. quarto. INFELIX OPERIS' SUMMA EST. totum corpus
Imus non praeclare conficiebat: quadam enim corpora, seu quaedam ὀλs, idest tota ex
partibus inter se similibus constant, ut linea , ex quibus qui partem silet es Vere,
silet et totum conficere: quaedam autem ex dis milibus partibus confata sunt, ut anis malia, e plantae: qui ex his partem redie construet, non iccirco totum perite etiam componet, quia silicet partes habet inter se discrepantes, ac diuersas. haec ex Themis pio do tissimo Aristotili, interprete libro I. P sicorum , sectione XVII. haec igitur causa s, qMam ob rem imui non ita in toto covore, ut in quibusdam tantum partis
23쪽
ca IN POETIcEN HORATI tἷus excellebat .stNON MAGIs ESSE VEL l M. nossem in parte tantum probari, in reliquis partibus reprehendi, ut nec in corporerraveolentem, uel distortum nasum habere, alia uero membra perpulchra. solent ueteres sepe ὰ corpore similitu adinem petere. M.Tullius libro tertio de of ciis . Vt, si unum quodque membrum sensum
hunc haberet, ut posse putaret se ualere, si proximi membri ualetudinem ad se triduuxisset, debilitani, et interire totum corpus necesse esset: si si unusquisque nostrum raupiat ad se commoda aliorum , detrahat s , quod cuique possit, emolumenti sui gratia,
societas hominum, communitasq; euertatur necesse est . PR AV O VIVERE NA.
5 O. Pobpus apud Martialem nasi morbus dicitur. rasus uniuersam faciem cohones stat, idem prauus si sit, eam dedecorat, aut si amputatus. Athenaeus libro duodecim' tibi agit de contumelij, sotharum ,sic ait. εἰς cis -υβρεως, ω m. Mus mi , εἰς ας ο a Mi νγ ,-- hesalor eii e . ad id insolentiae, et conatu meliae uenerunt, ut omnium hominum , ad quos peruenissent, nares amputarent. catullus. S alue nee minimo puella naso. NIGRIS OCVLIS. Aristoteles in
problematibus. γλοάεια μοῦ. me ομρ t G se Meser M μος, Hac A S τὰ νυτου, eius et As . glauci oculi sunt, propter caloris uim, qui intus est : nigri autem, quia calor ipse abest . ut Empedocles etiam asperit. Idem libro primo de historia animalium, eum de uariis generibus nigri oculi disquireret. Mίοις A rum Er ωγ κλισ cελτ υ triasior, Utra οἱd τητα οιως tae r . quibusdam color in oculis caprinus est Optimi ingenii sius κm , CT ad ui's acumen, asque vim plurimum confert.1Plato in Phaedro duos equo 'gens, quibus trahitur cupiditas, alterum bonum, alterum uero tetrum, ubi de bono loquitur, λ FGς ἰδμν inquit, linia μαυνομραγρος, albus corpore, oculis ni ger . NIGRO CAPILLO. Seruius si emendate legatur libro quarta Aeneidos favum crimen in foeminis probat,nigrum in maribus ; cum uersm illum interpretatM. Nondum illi flavum Proserpina uertice crinem Abstulerat. Horatius libra primo epistolarum scribens ad Mecaenatem.
Quod si me niales usquam discedere, reddes Forte latus, nigros angusta fronte capidos. Et in odis libro primo.
Et Lycum nigris oculis, nigros crine decorum . V. l . I it
Sumite materiam uestris qui scribitis aequam Viribus, ct uersate diu, quid ferre recusent, Quid ualeant humeri. cui lecta potenter erit res, Nec facundia deseret hunc, nec lucidus ordo .
Hoc vero praeceptum tutius patet, CT ad omnes homines pertinet, ut eas res agagrediuntur, quo praestare possint. porta alij bricis aptiores μnt, alij heroicis, alii
24쪽
li eo MMgNTARIus ritus icti, Aq aliis argumentis. Flaminius in mediocri illo genere carminis excessuit, quo poetas omnes superauit. Naugerius aequis eum gressibus comitatur, sed tamen cum Bembo altius se aliquando attollit. Bernardinus Parthenius in omni gram mirificus est, o solus aliorum omnium partes 'stinet: ita ornate, nitide, grauiter non solum orationes , sed etiam poemata scribit. sed quia haec rara avis in terris est, monet Horaettius poetas, ut materiam suis uribus parem fumant, ne turpiter oneri succumbere regantur . sic prope Quintilianus libro secundo, cap. nono proprietatem inquit inges niorum de icere prorsus necessarium est . in his quoque cotum studiorum facere dea lectum , nemo diluaserit. nanque erit alius historiae magis idoneus, alius e positus ad carmen, alius utilis studio iu=is, ut nonnulli rus fortasse mittendi. sic discemori haec dicendi magister, quo modo palaestricus ille cursorem faciet, aut pugilem, aut tuactatorem, aliud ne quid ex ijs, quae sunt sareorum certaminum . M.T ullius in libro de claris oratoribus sic. quare Me doctoris intelligentis est uidere, quo 'at natura sua quenque, π ea duce utentem sic institvree, ut sinatem in acerrimo ingenio Theos pompi, o lenissimo Ephori dixisse, traditum est, aurei se calcaris adbibo, attreistaea nos. Sinaeus libro vigesimo de Atheniensibus audacioribus, quam uires eorum posteabant, sic sol it. Ut Noe vis πια υνα εis His ακμ υν de γημα, vita At τίν, ε ν ἴση, ὀ ri mota συι ποπιν ἀει in πιλις, πιεῖν μί. N. Mim, δε ιικφόν. Democrates senior arcem cum conscendisset,stanhelaret, facere se dixit quod uniuersa Atheniensium ciuitas faceret: sturare quiddam magnum , posse σκtem quiddam perpusillum. Plato in Alcibiade priore cautum in hoc, ac prudentem Alcibias dem facit. Socrates enim eum interrogat, quibus de rebus sit in senatu uerba factuarus . O trocm 7 πιος cουλό ist, οὐ γοτχύ, ὀψνγε et M οἰώδομάκα 1,άλ. eu δῆτα. Σω. sunmς π ύ μ'λτον συμβθυλsires. αλ. νοα . cum de aedilicatione domus consulent ἰ Alcib. non equidem. Socr. arbitectus enim de his melius, quam tu, consulet Alcib. certe. post multa demum Alcibiades restondet, οπιν
Atiae aliorum artes sunt: oportet autem resis incedentem uiis, id persequi cui natura idoneus est. Horatius libro primo epistolarum ad tutium rhrum scribens, tacite Tiu um carpsit, quod hoc praeceptum aspernaretur. Quid Titγus Romana breui uenturus in ora Pindarici fontis qui non expalluit haustus, Fastidire lacus, o riuos ausus Vertos. Vt ualet ut meminit nostri i
25쪽
PO T E N T E R , idest secundum facultatem ingenii sui. Propertius libro secundo.
Sed neque Phlegraeos Iouis, Enceladiq; tumultus Intonetiangusto pectore Callimachus: PNec mea conuenirint duro praecordia versu caesaris in Phrygios condere nomen duos. e post . Qua pote, quisque in ea conterat arte diem .
F A c V N DIA. copiosi enim esse debent poetae, tantum non redundantes: nam idem aliis, de diuersis verbis dicunt. Virgilius libro nono de Amγω. Quo non felicior alterVngere tela manu, ferrumin armareueneno. Idem sis dixit . sciebat tela ueneno inficere. Aristoteles libro tertio rhetoricorum. siti G Ush ομωνυμira
tor , Horatius intelligit eloquentiam , ut utilitatem extollat, quae iis exorietur, si suacceptam materiam uisibus metientur, quamuis M. Antonius summus orator dicere soleret, se disertos multos quidem uidisse, eloquentem vero neminem , ut scriptum Clucero reliquit libro primo de oratore, in oratore, et Quintilianus libro octauo cap primo. LV cIDUS ORDO. ordinem uocat lucidum translatione sumpta . duobus eleementis perstimis aqua, π aere, in quibus ordo uidetur esse materiei, quia rariora sunt. terra ex confusione constat, quia ex crassiore materia mixta est, ideo non est persticuum corpus . Aristoteles in libro de coloribus. GH S ων Gmi ou cpser, AIῶτ υδαὼς, cera etae ἀώος . Socrates in Phaedro Platonis. δει πανIι M M a m Muri 3πι, ως π μ λ αυαῖα ν mota, μάγάπιυ , αὐα ροπ π εγειν, καὶ κ at et em Vm α Mκλοις, mota τῆ ολω πιυμ es 'α. oportet omnem orationem tamquam animal compositam esse , ut neque capite, neque pedibus careat, sed er media habeat ex extrema rediis inter se decentia, Cr toti convenientia, et ue restondentia . Ibi Socrates de ordine Potius oratorio, cum tamen etiam in poematibus ordo est suus,
VI. . Ordinis lasec ulmis erit, S uenus, aut ego salior, Vt iam nunc dicat, iam nunc debentia dici Pleraque disserat, S praesens in tenaPus omittat, Hoc anael, hoc spernat promissi carminis auilior.
Qitie superius praecepit Horatius, ad inuentionem omnia attinent, nunc aggreditur distositionem epici poematis, quae non ab initio rerum gesturum deducitur, sed a meradio, uel ab ultimis rebus initium sumit: cohaerent autem haec cum superioribus, quia
cum dixisset Horatius, eius poetae ordinem fore lucidum , qui sibi ea dicenda sumpsise
sit, quae sui, bκmerii posset s linere, statim praecepta de ordine sibi ad cienda exta
26쪽
Is . co Maal NT ARI VS t Irstimauit, cuius mrrito inciderat. Mudius tamen, huius, et super laris memoriae piaossurborum facile princeps, non de ordine hie arbitratur Horatium praecipere, idest dedi Jositione poetica, sit de episo ijs, quae inducuntur, cum non tota explicatur fabuαla : eius autem uerba haec sunt. Vt iam nunc dicat, hoc est , ut poeta aliquid narret,
quod ad fibulam ilhctet, iam nune debentia dici pleraque differat, id quae gritia fabulae sequi deberent, differat, arque taliquid in eorum locum, q od congruat, sub
stituat: per hoc enim , quod dicit, pleraque disserat, visodia multa innuit epira carmiam ei crenda . Haec Madius. Nos tamen non ut clarismi philosophi sententiam refuαtemus , sed ut, quod plane sientimus, ingenue fateamur, aliter hunc locum interpreotabimur, et dis tionem poeticam hic ab Horatio tra lari exstimabimus, licet Acrois praeterea sic dicat, pleraque differat, o praesens in tempus omittat . ut Uirgilius in septimo libro nareat , in Italia iam posito Aenea quomodo fabricatae sunt naues, qui*
bus ab ilio nauigauit, cum in tertio non dicat. Porphyrio autem concisιs, π m tus
est. Id AE C. V i R T V s. sic Aristoteles libro tertio Rhetoricorum rata χρύθω λ εώ ς ωλά AGH. Et dis latur dictisnis uirtus, ut perlicua sit. ET V E N V s. idest uenustas quae uocatur ab Hermogene rimonis libro primo de idaeis oratorijs: baee enim adhibita orationem fucit ampliorem, utque Hustriorem, ωpn Se' pates , id stut ampla sit. Sic ibi Asιitur Hermogenes. V r I A M NUNC DICAT, IAMNUNC' DEBENTIA Dici PLERA QV E DIFFERAT .Qquaedam ntine dicat incipiens non ab initio rerum gestarum, sed ab ultimis, seu mediis rebus, qrιaedam nunc debentia dici, idest principia, quae primum occurrunt, π iccirco uia dentur indoelis poetis primum debere dici, liberat alio loco referenda . sic Virgilius exorsus non ab excidio Ilis, sed a procella maris, qua Troiani toto ponto iactati erraαrunt. Homerus non i raptu Helenae , sed ab ima Achillis, er in Odyssea a' cabpso ausi icatus est. Plutarchus in uita Homeri de tota hae ratione sic scriptum reliquit. ου sp πορρω&ν εμ αλωι ἀῶ a sex Kς ἐλιαδες ε in ' , α λακπι ut 3 ον ον ού etre,ἱεις , iura ἀν/οί-m GF Dν , ἡ δ', PS ccita e o J- x et ui im o iaμῖος μοῦν ο si πλsb. ων ς e 1 ης ἀ ολοσεως Ποα ων , - οις κωρος ουν κδε κω ci 3λ ρωαν Amγειν, vi essi si sileair ὐβριν εμ gratim. Non enim longe initium Iliadis repetiuit, sed quo tempore res in maximo motu erant. Idem in Od seu esserit,a' postremis errorum vi sis temporibus exor sui, quibus ipsum etiam Telemachum induci occasio postulabat, e procorum con*tumeliam aperiri. ' Theon in proramnusinatibus , ubi de narratione agit, de Homero loquens, ἐζ ἱαῖ naiων, κώθους οδυοam; κι-ει
ρήζήλαμίν Et qui ο χν εα ἶιός oivsi ιας γλαφιρῆς . abiis temporibus initium sum ι, quibus apud cabi se Visses commorabatur, deinde ad principium ordine q Mam amabili progressus est . ET PRAESENS IN TEMPUS OMIT TAT. Acron sic exponit, in praesentia praetermittat, sed decipitur . tu melius sic , disserat in tempus praesens, idest opportunum. Virgilius in Georgicis . .
27쪽
IN PogTIcgN HORATII elicis magi, quo non praesentius ullum, Pocula si quando saeua infecere nouercae, Miscueruntq: herbas, o non innoxia uerba , , Auxilium uenit. π m Vlogis. Nec tam praesientes alibi cognoscere Diuos. Parrbasius Acronem sequutus est. HOC AMET, HOC SPERNAT. obseruet poeta hoc, quod sicilicet praecespimus: spernat quicquid ab his praeceptis abhorret . nam mihi non videtur tam illustritico, o praecepto dignum, quod quidam sentiunt, ut poeta ipse suam personam aliis quando interponat . ut in Georgicis libro secundo. Non icta quisquam me nocte per altum Ire , nec ά terra moneat conuellere funem. Quid enim bis cum dis sitione poetica Pedimontius ad hune Ioram pertinere putat versus Horatii, qui sunt in extremo edae primae libri primi. Me diatarum Hederae praemia frontium, oc. cuius mihi opinio hic nullo pacto uidetur esse consentanea: neque enim hic de oda, brico agimus Hemate, sed de distositione epici. PROOMISSI CARMINIS AUCTOR. Epictis enim , de quo loquimur, statim in propositione promittit, qua de re sit diecturus. ut Virgilium fecisse videmus, o latianos omnes, Homerum etiam in Iliade, mn Θῆ. π in Odyssea . αδλαμοι M a μουσα πc. π boc est, quod praecipit Aristoteles libro tertio rhetoricorum, cum inaquit. e. A λίαις, κω ε-n δέ γε in isti ψου προειδῶm etns ου κν ο iura μου κ*' i , ε δοάοια . in orationibus, o vicis carminibus propositio est
futurae narrationis, ut, de qua re sit dicendum, praeuideant, o mens sustensa non sit. uel dic, premissi carminis, idest prolixi, et Iovi, quale scilicet epicum est. de quo etiam Demetrius Phaleraeus in libro de elocutione sic scribit, cum de exametro loquitur, ολtibi Mari μαγέ Dies. quod ὰ magnitudine nomen accepit.
In uerbis etiam tenuis, cautusq; serendis . DiXeris egregie, notum si callida uerbum Reddiderit iunctura nouum, si sorte necesse est Indiciis monstrare recentibus abdita rerum, Fingere cinctutis non exaudita Cethegis Continget, dabiturq; licentia silmpta pudenter. Nunc de elocutione agit, quod iis faciendum, qui de arte pretica scribunt. demon 'auit Aristoteles, qui in sua poetice praecepit uberius ursi , λεθως, idest de dia
lime . Miὸemus enim summos etiam oratores aliquando de verborum significatione inarer se contendisse, ut iccirco maximae etiam uerborum faces inter res exarserint . se haec
tanti sunt ab oratoribus, quibus nihil est grauius, quanti feri debent i poetis noubilitas illis quidem , sed qui tamen dignitate ab Oratoribus superentur. cicero in oratos
28쪽
re ad Brutum sic est. Atldmen in hoc ipso, minante uπbo rum omnium ponderAre, prehendit Aeschines quaedam, o exagitat, illudems dura, odiosa, intolerabilia esse dicit. Cr post. Itaque se purgans Demosthenes iocatur, negat hi eo positas esse fortuanus Graeciae, hoc, an illud, huc, an illuc manum porrexerit. quo nam igitur modo ausdisetur MVus, an Phox Athenis, cum etiam Demosthenes exagitetur, ut putidus lpoeta, inquit hic Horatius , t TENVIS, ET CAVTVS, idest parcus , in SERENDIS VERBIS, idest innovandis translatio est ab agricola, qui serit, nouas
ut fruges metu. Cicero oratorem etiam sic monuit in Oratore ad Brutum . Ergo trannis orator modo sit, elegans, nec in faciendis urebis erit audax, er in tran, ferendis uerecundus , o purcus, in priscis, reliquiss ornamentis er verborum, ex sentenatiarum remissem. sed de hoc longe plura coem ipse libro tertio de oratore ad Trastrem, Quintilianus libro octauo, Fortunatianus libro tertio rhetoricorum . Iason per Mosa serenda non noua, ut nos, intelligit ,sed translata, et fallitur . nam postea erit de translatis Horatius. adiecit hoc Horatius, quia licet aliquando ο νομῶ niti , idest gere uoba cum ureba desunt, ut Aristoteles etiam in praedicamentis abfrmat,ubi de hs agit, quae relativa dicuntur, referuntur intreseremus, ex id, quod remum habet. remitum igitur dicendum, licet recens uresum habeatur. Idem libro secundo de mori, bus ad Nicomachum. δ α ρβανο ιτων , ο μῖν τῆ ἀφοcut Modivsuς . qui suarra modum timidus est, nomen non habet. Simplicius docti simus Aristotelis interpres
libro quinto pissicorum , sed lime decimquinta sic inquit. Sed nominum invia dubi,
rationem excitat: cum enim rerum mutationes in duas, tres ne distinguimus, in motitum, ortum , interitum , cum aliae praeterea mutationum mutationes alio modo stant,
propria nomina nancisci non possumus . nam ut aliud Socrates est, Cr aliud secundum substantiae formam Socratis mutatio, sic barum ambarum mutationes dist erunt, ersi quidem essent propria nomina mutationibus Vrtus, atque interitus, haec fori Fe abes surda quae uidentur, non consequerentur. haec quidem, quae Simplicius cum A ristote, se refert, sie se habent: tamen inserendis, atque innovandis verbis periculum est, ne
decipiamur. unde in libro tertio rhetoricorum Aristoteles ocophronem reprehendit, qui dixit, τλυπυ mi ουραιόν, idest coelum multorum uultum : et illud Alcidamantitis νυουοπ ων το τῆς Θαλσο ς muος . caerulei coloris pa: timentum muris, et alia ibidem huius generis. NOTUM SI CALLIDA VERBUM REDDiis D ERIT IUNCTURA NOVUM. declarauimus haec uerba in Parergis libro tertio cap. vigesimo sexto, tamen hic etiam aliquid dicemus contra aliorum omnium interpretationem. I uitur hic de metaphora, qua uerbum ante notum in suasignisiis ratione fucis nouum , quid tro Iers. illud autem declarat innectura callida, idest dristifciosa. per innecturam autem intellige verba iundia , Cr circunstantia. exempli gratitia versus Horatii citentur ex libro primo Oearum: is enim scribens ad Torquatum deuere se inquit. Pin gere niues, redeunt iam gramina curiis, D
29쪽
coma his pro frondibus, quae dictis nota est, cum capillos significat. hie noua est,
quia traniata. eam tumen aperiunt uerba circunstantia: qκia enim uer describit, cπdixit gramina in campis uirere, consentaneum est, eum bis per comas arborum frons des intelligere, et ver imile est Hora tium bla, cum agit de dictione, metaphoram non praetermittere . de qua tam multa Astoteles in sua poetice, ubi de dictione praecepta scribit. INDICIIS MONSTRARE RECENTI B V s ABDITA REuRV M. nouis uer bis quod sentis eloqui. Cicero libro primo tusiculanarum qu estionum:
feri autem potest, ut quis recte sentiat, oe' id, quod recte sentit, polite eloqui non Psest. verba enim sunt animi indicia. Aristoteles in libro de interpretatione. α υ τὴ si a ,κ τ e. τη-- ,s λων συνζο . quae in uoce sunt omnia, eorum sunt, quae abdita sunt in anima. Plato in cruolo ait orationem, ut picturam res imitari. m, via et detrim εἰ Τ Gi - τοανα - μα sucu , ram tωV . phlum , ν νεινα τα ονορπια bici πυγμων, ων Auses di Ihν, ἔeo ; CINCT UT IS CETHEGIS . quae cethegis exaudita uerba non sunt, noua sint necesse est : cetbe arum enim inter priscos oratores posuit M. T ullius in Bruto, ubisic inquit. M. Cornelius cethegus, euius eloquentiae est aut G π idoneus quidem mea sententia , R, Enni f. mox sic . Additur orator cornelius suaviloquentiore cethegus Marcus, T uditano collega ν .
Marci fli: ιs, dictus ossis popularibus olim, Qui tum tituebant homines, atque aeuum Vitabant, Flos delibutus populi, situ ad ei; medu a. Horatius, inquit Porphyrio, Cethegos cinctutos appellat, quod is mos esset cethegis, ut cincti, pene nudi in bella proficiscerentur. unde Lucanus, er Silius eos nudos, et exertos uocarunt. Ego praeterea cinctutos bis dici cethegos opinor, uel quia semper prorep. aliquid gerebunt, ad bellum etiam euntes, o ideo cine luti, idest expediti erant.bine illud virgilii in Georgicis.
Mox tamen ardentes accingar disere pugnas Caesaris. Nam cum nosmet ad aliquod suscipiendum negocium coma paramus, dicimur accingi. vel cines utos, idest antiquos, ore antiquis verbis utentes: verbum enim cinctutum tunc frequens erat, cum ii uiuebant. sic Virgilius libro VIII. Vulcano antiquo deo verba tribuit antiqua, ubi is Venerem alloquitur.
Quod feri ferro , liquido ne potestur elemo. Si prior plus arridet interpretatio, dic cine lutos, idest saga habentes: in suis enim
succincti erant Romani, quae erant uestes militares. Cicero philippica sexta. Suetonius in Vitellio. ubi duci dat paludamentum , militibus saga. lege etiam Plutarchum in crasso. Servius exponens libro octauo illud Virgilii c4rmen, discinctos Mulciber Afros.
vel habitum inquit eorum ostendit, qui usque in talos Debat. quod Plautus ridet in
30쪽
co MMENTARIVS penulo diceres, quae est illa avis cum Afrum uidisset, uestem demissam trahentem. aut
discinctos dixit inhabiles militiae: omnes enim, qui militant, cinctisunt. aut certe inefiscaces, ut contra Iraecinctos strenuos dicimus. Horatius, altius, ac nos praecinctisunt: unde'graece Liωνοer appellatur, non qui bonam zonam habet , sed qui sprenuus. haec Seruius . non igitur soli, Cethegis mos hic erat, ut innuere uidentur Parrhasius, o Porpbγrio, sed omnibus, ut cincti in bello essent . unde Dion ius Halicarnasseus liabro nono de A. Virginio, o T. Numicio Coss. loquens in bello Volsco. MYI άύυι υἱοtis ρίιοι - πιλdνσω τοῖς es tωνοταγις. π ipsi ante portas cum optime claraelis locum tenentes. adde quod scribit Pausanias in Boeoticis, solitos dicere fuisse ueteres cingi pro armari, πο δ .κνα τα οπλα, εκπλουν ο α οἱ παλαοὶ N eoru . tibi Homerum etiam testem adhibet. Paulus Iurisconsultus libro vigesimo Octauo Digestoarum titulo de militari testamento, lege trigesima octauu sic ait. miles testamentum stacerat, deinde non ignominiae causa missus, rursus cinctus in alia est militia. sed illud in controuersiam rem adducit, num cincti fuisse videntur etiam in urbe. Suetonius in Iulio cap. XX XXV. sic ait: Uum enim lato clauo ad manusmbriato, nee ut una quam aliter, quam super eum cingeretur,'quidem suxiore cincti ra, unde maunasse sγllae dierum constat, optimates sepius admonentis, ut male praecinctum purarum ealiorent. cui quiddam etiam de Cicerone addit Macrobius libro secundo Satum horum, his verbis. in Caesa rem quoque mordacitas ciceronis dentes suos si rinxit . nam primum post uictoriam caesaris interrogatus, cur in electione tartis errasset , restondit, praecinctura me decepit, locutus in Caesarem, qui ita toga praecingebatur, ut trahendo
laciniam uelut mollis incederet. haec Macrobius. nos vero Venetos, sapientisimos, et ex
celsi animi uires,cinctos Menii, tempore videmus, ut facilius frigus arceant. quid igitur 'dicendum an fuisse cinctos in b. o tantum ' dic fuisse etiam in urbe cinctos,cum erant b urbe discessuri, uel in urbe negocium aliquod expeditius administraturi, uel per Dmtim udo tempore incessuri. nam 4mmianus Marcellinus libro vigesimosecundo sie ait, ubi de Iuliano Imperatore verba facit. Inducta in iudicium foemina quaedam , cum palatinum aduersarium suum enumero protectorum cinctum praeter stem cons exfα sit, brefactum insolens tumultuando querebatur, o Imperator, prosequere, lit uatier, si quid te laesam existimas. hic enim sic cinctus est, ut expeditius per lutum inceri
t. parum nocere tuis paragus pors. SUMPTA PUDENTER. ut uel
raro noua uerba 'gas, uel si es tali, in eo rudens sis, non impudens, stultus in 'gendo, o tranferendo. sumpta est metaphora ab eo, cui res V cum prodigo.
pudens quae debentur sumet, impudens extorquebit omnia. exempli gratia, apud Horamnum libro secundo illudis Nestorsic a qui ιr Agamemnonem, π λεν οἰνια Dσ. tirbem non praeflaberis. translatio haec sumpta rudenter est ab herba, Lapatio, quae cor us mirifce sordiἱus surgat . ut autem haec corpus, sic hostes captam urbem vibus exinanire Ment. de Lapatio herba Di corides libro secundo. Ocram et D igitur citam Homerus a Lapatios ad terstinis t. adlicum Homeri rcsticiens Ari tot D 71