XFrancisci Luisini Vtinensis In librum Q. Horatii Flacci De arte poetica commentarius

31쪽

IN POETIcgN HORATII lis Lltro tertio rhetoricum, ubi agit de metaphora ,sic inquit, es miti σανε θοα cuιροταργ. uerbum illud ηαλμ-αι facit, ut oratio grandior, ex horinestior uideatur. Petrus victorius, vir summus in litteris, verbum illud sustulit, site inesquiens. autem emendaui, cum antea in excusis omnibus legeretur ζηα, es mἱου, insulsi prorsus, ac nullo sensu. cuius uiri industriam multis illustribus monuis mentis probatam non meum est reprehendere. idia tantum dixero, ex priore Aristoteisli, lectione politi simum sensum elici, si locus Homeri perpenditur, quo sine dato Ariαpotcles cogitationem tanquam in scopum direxit.

Et noua, fictaq; nuper habebunt uerba fidem, si Graeco fonte cadant, parce detorta . quid autem Caecilio, Plautoq; dabit Romanus ademptum Virgilio, Varioq; Z ego cur acquirere pauca Si postlim inuideor 3 cum lingua Catonis, S Enni

Sermonem patrium ditauerit, & noua rerum Nomina protulerit Z licuit', semperq; licebit Signatum praesente nota Producere nomen. . No a uerba intelligit translata, nisuperius, notum si callida uerbum reddiderit iunctura nouum . tianslata enim uerba noua sunt. Aristoteles libro tertio rhetoricorum

λίπις, ra H b κω προς τε ἰλἰ ,δο δει uni ει ευει τω δαλ γ r. quemadmodum enim homines erga bostites, ciues affecti sunt, sic etiam ergo orastionem, quare peregrina oratio facienda est. Ua autem verba sunt, quorum nos Irimi sumus auctores . nam ut ait Quintilianus libro Oct uocap. de ornatu, omnia uerba uel sunt propria, uel translata , uel ficta. mox de fictis agens, horum libertatem praere piam ait esse Latinis, sic inquiens. nam memini iuuenis admodum inter Pomponium. Senecam etiam praefationibus esse tractatum, an ,gradus eliminat, in tragoedia dici oportuisset . at ueteres ne expectores quidem timuerunt. O post. Messalaprimus re tum, munerarium Augustus primus Axerunt, Terentius primus obsequium, Hor tensius ceruicem: ante enim ceruices . fauor Ciceronis tempore nouum uerbu m. is in epistola ad Prutum, eum amorem, et eum, ut hoc verbo utar, fauorem in consilium aduo*cabo. quae hic Horatius uocat fera, Aristoteles lib. iij. etoricorum πιττικμία idest si cta, et ipse appellauit, δύτων γλωῆοας, αδταοῖς Sihatam, tu et muri cis 6ηον: horum linguis, et duplicibus nominibus, et is utendum. M. Tullius in oratore ad M. Frutum sic inquit. ornatus autem verborum duplo, unus simplisium, alter colς locatorum, simplex probatur hi propriis, tisitati': uerbis, quod aut optime sonat, σκtum minime eulanat: in alieni, aut tro latum, aut factum aliunde, aut mutuo,aut

32쪽

co MMgNTARIVs Is factum ab ipso. ibi Maioratius docte, Dela aliunde inquit, quae reperta uocantur in partitionibus , ut solivagas feras dicimus, quaesolae uagantur, uel mutuo sumuntur , ut quae abusiva dicuntur, sterare pro timere, equum aedificare pro fabricare, parriseida pro inte efflore fratris, uel sororis, uel faeta sunt ab ipso Oratore, qκοd nosti otempore fieri non licet, nisi res aliqua nomine caret, cui necesse sit nomen imponere, ut bombarda, et quae sequuntur. illud obiter annotandum, uerba, quae dicuntur ab Arispotele m etnui μάξεα, a Cicerone faeta appellari. GRAECO FONTE . uerba ex

graecis expressa sunt prope innumerabilia, sed etiam schemata ab illis sumpsimus . nam Horatius in hoc de arte poetica libro sic ait quodam loco. Inuitum qui seruat, idem faαcit occidenti . idem cum dandi casu iunxit, idest idem facit , quod occidens faceret .graeca ratio est loquendi. Aristophanes la Pluto. FAE λαν binasse τυ Hκπιμὶ ω , idest si non uideatur idem fuere, quia possidens dominus. Propertius libro primo de

Mimalione . Ibat hirsutus isse uidereseras. uidere pro ad uidendum. Homerus libro quarto oosseae de Helena . κφαίη veis i ta radata α gurn . cor conuersum erat redire retro domum, pro ad redeundum . QV ID A UT EM t si licuit hoc ueteuribus pretis caecilio, er Plauto, cur non liceat etiam recentioribus Virgilio, εν Vario qnam Plautus, praeter alia, uerbo etiam integro graeco Uus est . argentum οιό, pro abijt. ut Budaeus correxit in annotationibus in Pandectas. Caecilius autem comicus porata fuit non bonus. de eo cicero in Bruto sic. nam illorum aequales Caecilium, e Pacuatilum male locutos videmus. Statius Caecilius poeta comicus. Cicero in libro de persedio oratore. M. Accii Plaκti uitam siri erunt accuratius crinitus, et Lilius . nos igitur de Plauto reticebimm . de Vario in odis Horatius libro primo.seriberis Vario forti, o hostium

Victor. Fuit aequalis Virgilii, Horatii. de eo Quintilia anus libro decimo cap. primosic. Iam Varii Thyestes cuilibet Graecorum comparari potest. de vi illa ibidem. Vtar uerbis isdem, quae ab Afro Domitio iuuenis excepi. qui mihi

interroganti quem Homero crederet maxime accedere, secundus inquit est Virgilius, propior tamen primo, quam tertio. INVIDEOR. odio sum: parum enim inuuidia distat ab odio. Aristoteles in rhetoricis ad Alexandrum, ν mi κτοιῶν suum; Iti . uide quid diximus in parergis libro tertio cap. decimonono, ubi locum

Ciceronis ad Atticum declaramus . CATONIS, ET ENNI. utriusque antiqui auctoris. Cato fuit impolitus. de eo cicero in libro de claris oratoribus sic. Orationes

autem eius, ut illis temporibus, ualde laudo: significant enim quandam formam ingeαnii , sed impolitam, er plane rudem. de eodem. Catonis lumini κε obstruxit haec posteriorum, quasi exaggerata altius oratio. de eodem in Oratore ad Brutum , sic. indiscant orationes illae ipse horridulae catonis. eum scribit Plutarchus innita , Demost&αnem Romanum fuisse appellatum . Quod autem attinet ad Enniam, is fuit calaber poeta, Rudiis natus . in oratione pro δεrchia Rudius dicitur. Eu ebi: s uero Tarentinum

fuisse testat r. Scipionibus ita piit acceptus, ut in eorum sepulchro conditus fuerit.

33쪽

IN POETICEN HORATII cicera pro Archia . dictus tria corda habere, quod tres linguas nosset: gratam, latianam , o cum . Gellius. de eo Fabius sic. Ennium sicut sacros uetustate lucos adoremus, in quibus grandia , π antiqua robora iam non tantam habent steriem , quantam realigionem . erat Ennius sententiis grauis, at nullis uerborum luminibus illustratus. uno de Ouidius, Ennius ingenio maximus, arte rudis. Virgilius restondit se ex stem re inanti aurum excerpere . tit Donatus scribit. Ennius dixerat de tuba . At tuba terribili somnitu tara tantara dixit . Virgilius libro nono maluit sic. at tuba terribili sonitu procul aere canoro Increpuit. Ennius irae sibi hoc epitaphium uiuens scripsit. de quo cicero

meminit in catone.

Asticite o cives senis Ennii imaginis urnam, Hic uestrum panxit maxima facta patrum . Nemo me lachom is decoret, nec funera fetu :Faxit . cur uolito uiuus per ora virum.

Scipionem Africanum superiorem ad bella etiam sequutus est, ita erat summo Imperaratori coniundius. unde Gaudianus sic cecinit. Haerebat dodius lateri, casei,q; solebat Omnibus in medias Ennius ire tubas. M. Fulvium Nobiliorem in Aetoliam sequi uoluit, quare Fulvius male audi'. cicero libro primo tu culanarum quaestionum sic. honorem tamen huic eneri non fuisse deo clarat oratio Catonis, in qκa obiecit ut probrum M. Nobiliori, quod in prouinciam poeαtus duxisset: duxerat autem consul ille in Aetoliam , ut scimus . Ennium . SIGNAα TVM PRAE SENTE NOTA PROD VcERE NOMEN. ut licuit scin αper nummos nouis notis excudere , sic semper nova uerba repete licebit. similitudo esta re nummaria. Est omnes legunt producere : sic enim in codicibus excuses est . memiani tamen me audire ex Lazaro Ponamico, viro eruditissimo, praeceptore meo, cui mutatos annos Patauij operam dedimus, se codicem manu scriptum habere, in quo erat pro cudere, non producere . quod uerbum similitudini huic a re nummaria multo aptius est . quid enim excogitari potest elegantius 'praeteres non nomen, sed nummum liben tius legerim . nam nomen est, quia in libro significat rem creditum, debitam . cla

ro oratione tertia contra Verrem . Hinc ratio cum Oet cf. Posthum s , curti js, mul tis nominibus, quorum in tabulis iste habet nullum . quod uero ad notas nummorum

attinet, in nummis Romanis primum lanum fuisse bifrontem scimus, o proram , de inde bigas, quadrigas, victoriam, Thesium Atheni, bouem in nummis impressisse, mox apud Athenienses no ixam fuisse impressam, unde Θlippi seruus multas sub te Eli, heri cubare ne itias dixit. Thraeeteni tridentem habuerunt, Persae sagittarium , Germani seraram, Par ani duos gallos, Rhegini leporem, ei currum, cephalori Wisum, Argivi murem , Locri Hesterum, Peloponnesii testudinem, Tenedij securiis, crzγ ni o dem , er Leonem , corinthii Pegas m, Gergithiij obiram. vide ri ra Alexandrum si ita urito dierum senialium, capite iacimo quinto.

34쪽

co MMENTARIVs Vt si hiae soliis pronos mutantur in annos.

Prima cadunt, ita uerborum uenis interit aetas, Et iuuenum ritu florent modo nata, uigentq; , Debemur inorti nos, nostraq;, siue receptus Terra Neptunus classes Aquilonibus arcet,

Regis opus, sterilisue diu palus, aptaq; remis Vicinas urbes alit, & graue sentit aratrum , Seu cursum mutauit iniquum frugibus amnis Doctus iter melius. mortalia facta peribunt, Nedum sermonum stet honos, S gratia uiuax,

Multa renascentur , quae iam cecidere, cadentq; , Quae nunc sunt in honore uocabula, si uolet usus,

Quem penes arbitrium est & uis, A norma loquendi.

Q Demadmodum res omnes humanae uicissitudine q:ιadam intereunt, rursus renouantur : quicquid enim sub luna constitutum est, immutatur, ρο eodem in statu permanere non potest diutius: unde Ovidius, tempus edax rerum, inq; inuidiosa ueatustas omnia conteritis: sic etiam uerborum quaedam obsoleta sunt, quaedam ab usia recipiuntur . Cr primum a foliis arborum similitudinem petit Horatius . nam ut illa,

quae olim uiruerunt, nunc collapsa sunt, er exaruerunt, ex contra alia renascun tur ueris tempore ,sic uerba olim celebrata, nunc putida uidentur, er noua quaedam eorum loco coluntur. UT SILVAE FOLII s. totus hic locus expressus est e

Cratγla Platonis: ibi enim Plato sic inquit, cum de uerborum huc ipsa mutatione Lalueretur, o a Uτα-am meruinota, ου Hrι ν ἄνω, ου icενπιον, ,κιγα σου iὐλα ,κω sum μνωτό ς σορῶς, - saἰίως αέ. sed ipse res humanae hoc insitum a natura habent, ut earum nulla stabilis, ex constans habeatur , sed destuant, e ferantur, semper aliae corrumpantur, aliae uero generentur. diectioilla σορας, fortasse in *θορῆς uertenda, quia sequitur illac ας. corrustio autem, o generatio iungi solent, de quibus libri extant Aristotelis. nota est enim propositio. corruptio unius est generatio alterius . haec uero a foliis arbos rum similitudo, sumpta est ex Pindaro . qui ode ultima Nemeorum, qua Aristagoram praesidem Tenedium celebrat, mavorum uirtutes in nepotes infundi at mos, in qui*bus illi uidentur renasci , sic inquit,e. δουτ ων in υνα α πν ἔδωκm ο οιρα ,

35쪽

IN pogTIcgN HORATI Ilio α. Nα in promptu nigra fructum dederunt rura, arbores pvolunt omnibus annorum circuitionibus forem bene entem ferre, diuitiis similem, nisi per permutationem . sic etiam mortales vires ducit fatum . PRONOS. anni proni sunt, quia celerrime volant, ut semina etiam prona, quibus anni similes dicuntur ab Ouidio, Eunt anni more fuentis dρκα . Horatius in epistolis libro primo. Rusticus ex αrectat dum defluat amnis . VERBORUM VETVs INTERIT AETAS.prifica verba restuuntur. unde Dionysius Halicarnasseus in Lysia , dictionem LVae laudans, sic inquit: iussi τἰς α λς-πιβπς ναυα ν, οὐ τῆς oc O , ηπλατων, iuri λυνι Iδx ,ἀ- ῶς is γε- ιον πόνας. Atticae linguae optimus obstruator, optima regula, non priscae illius, qua Plaato, er Thucydides usi fiunt, sed illius, quae eius siculo in summa erat celebritate. Ciceraro in Oratore ad Brutum , sed etiam inquit inusitata, ac prisca sunt in propriis, nisi quod raro utimur. Phauorinus apud Gellium libro primo cap. X. arguens quendam , qui pristis uerbis delectabatur, plurimum uiue inquit moribus praeteritis, loquere ne vis praesentibus, ex caesaris illud habe semper in memoria, ut tanquam scopulum , fefugias inauditum, atque insolens verbum . haec ipsa inuenies apud Macrobium liuero primo Satur. cap. secundo. vide praeterea Quintilianum libro primo, cap. septimo. ivvENUM RITU. Iuvenes enim Ditis feribus sunt. Pindarus iae quarα

λει μί ος ο νυτλαθ'. Nunc autem ut purpureos seres gignen πtis veris tempore cum bis pueris octauus germinat Arcesilas. Aristoteles libro tertio rherati ricorum, tibi de translationibus uerba facit. ως fp sipi, τυο μοτιῶ το ρ μύω e. rii et λ; ωουτως, Gi λαεκυς Ηλεως, ως ή εἰῶς τὸ εα λεκ me Misen . ut Pericles dixit iuuentutem bello amissam sic e ciuitate σαπη vise, ut si quis uer ex anno eximat. doctismus poeta Horatius haec non ignorabat, quare ea bellissime hic innuit, quae in ueterum monumentis distersa leguntur. D ΞαBE MUR MORTI NOS NOSTRA QV E. nos etiam, inquit Horatius, Cr nostra omnia peribunt, quare mirandum non est, s uerba, quae olim uiguerant , suam quandam senectam habent, intermoriuntur. Hormisda, qui Romam uene*rat cum Constantio Imperatore, ut 'ibit Ammianus Marcellinus libro X V I. cum

ex eo quidam qu Dent, quid de Roma sentiret, id tantum sibi placuisse restredit,

quod vidiset ibi quoque homines mori. Alii autem fato, alij non fato moriuntur. velαleius Paterculus libro secundo de Scipione Amyliano, seu fatalem, inquit, ut siμre , seu corsatam insidiis, ut aliqui prodidere memoriae, mortem os t. Vtcunque, ovinci seu fato ,seu non fato interimus . vide etiam Gellium de hoc fatali, ex non fatali int ritu libro duodecimo, cap. primo. s IVE RECEPTVS TERRA NEPTVαN US,ac. Acio' sc est . quem demum alii omne sequuntur. Augusum dicit, qMisccauit

36쪽

sciauit pretinam paludem . nam regis opus est, mare admittere terra: reges enim lassia faciunt. Diuus Augustus duas res diuinas fecit, pontinam paludem siccauit , ut ad mare meatum haberet, ut post π arari posset ; et portum Lucrinum muniuit . de quo Maro. an memorem portus, Lucrinos; addita cisu bra, Atque indignatum magnis Aridoribus aequor Iulia qua ponto longe iacet unda refuso . haec Acron. quae sumba nos expendemus pro uirili parte . docet Horati s omnia immutari, ut, ubi olim terra fuit, nuncmare receptum sit, idest aliquis sit portus, unde faetus portus naues excipit, et eas arcet, idos redit ab Aquilonibus, o uentis omnibus. Ego non intelligo de Luacrino, π Auerno, quia mare 2 C. Caesare relaelum, non receptum in terram fuit, ne his lacubus noceret. unde Virgilius libro secundo Georgicorum. An memorem po rius, Lucrinoq; addita claustra

Atque indignatum magnis stridoribus aequor Iulia qua ponto longe iacet unda refuso. Vbi seruius sie inquit.

in Baiano simu Campaniae contra Puteolanam ciuitatem lacus sunt duo, Auernus, et

Lucrinus, qui olim propter copiam piscium Meeligalia magna praestabant, sed cum

maris impetus plerunque irrumpens exinde pises excluderet, o redemptores grauia damna paterentur, supplicauerunt senatui; profectus c. Iulius caesar ductis braschiis exclusit partem maris, quae ante infesta esse consueuerat. π quae sequuntur. Cotiel genemarim omnes portus intelligendos arbitror, qui nunc sunt, ubi olim terra erat. quando haec etiam commutantur, urbes, montes , tuust. lege Sulpicii epistolam ad claceronem libro quarto epist. famil. Aelianum libro octavo. ubi haec eius uerba leuruntur, cum ait non esse quod doleamus ob mortem hominum, οπιυ κω e J m uas ὀρύμύ, πλέαιτας, rara e s ορύι δἐ POMIS μύομί, μειουμίεα, ἐκεινα. quando amnes defcientes videmus, et altissimos montes depressos fuisse duo dimus . plura huius generis apud Aristotelem leguntur sub finem libri primi Meteoro, logicorum . vel de Aegyptiis regibus interpretor, quos constat nauigantibus multis modis consuluisse, ne in scopulosa loca uenirent, turribus etiam extructis in portubus, unde illis faces elucerent . inuenies haec apud Lucianums b em libri, de historia conascribenda . ideo Horatius dixit, regis opus. at reges Iulius Caesar, er Augustus nunα quam diecti fuerunt, quinimo caesar diadema sibi impositum a M. Antonio Luperconiecit, cum uehementer commotum populum uideret; ut est in philippica secunda claceronis. o cum eum quispiam regem salutasset, caesarissibi nomen esse dixit, non Regis, adulationem illum iniquo ferens animo. STERILIS PALUS. pontianam paludem intelligit, quam Cethegus exsiccauit. Acron uero sic. steriliis diu να

tus, lucrinum tortum significat, eν alios, qui manu facti sunt ab Augusto, et assia

regum vera: hoc est regis opus, quod nullus facere potest, nisi rex . fallitur Acron. nam cethegus ita paludem pontinam exsiccauit, ut postea solum sit aratum, o maragnam vim frumenti emiserit, ut est in Liuii epitomate libro 3uarto. unde ex historia sequitur, GRAVE sENTiT ARATRUM. ut Erud Virgilii. Et campos,

37쪽

ubi Troia fuit. Ouidius. Iam seges est, ubi Troia fuit. SEU CVRSVM MVaTA VI T. Tγbris ante per Velabrum fuebat , infestus frugibus. Augusti iussu

Agrippa eum in alueum deduxit, quo nunc decurrit. quod Acron etiam annotauit. Suetonius de eius operibus publicis, ad coercendas, inquit, inundationes alueum Tγberis laxauit, ac repurgauit completum olim ruderibus, et aedisiciorum prolapsionibus coaraesutum. et paulo ante dixit multa opera ab eo per Agrippam facta. MORTALIA FACTA PERIBUNT. ne dum uerba. contra dicere uidetur ode ultima liubri tertk . . i. Exegi monimentum aere perennius,

Regulis situ Pyramidum altius, Lod non imber edax, non aquila impotens Posit diruere, aut innumerabilis. Annorum fieries, ex fuga temporum . Exprimens illa earmina Pinadari, quae sunt in Pythijs ode sexta. 3 ουπ-ομ ος επικοος ελειν , o quae sequuηtur. R 'Onde Horatium hic cere, ut de rebus alienis, sententiam ferre : isi de suis scriptis

loquebatur, quibus immortalitatem percupiebat. HONOS. recte, bonos, dixit. ram hic in causa est, ut artes omnes excoluntur. Cicero libro primo quaestionum tuscua lanarum . honos alit artes, omnesq; incenduntur ad ludis gloria. an censemus,si Fabio nobilissimo homini laudi datum esset, quia pingeret, non multos etiam apud nos fumturos Polycletos, o Parrhasios fuisse i in quibus Ciceronis uerbis mendum est obiter tollendum : quis enim non miretur Polyclitum a Cicerone inter pictores positum esse, cum is statuarius fuerit ut Plinius testatur. repone Polygnotos. sic enim olim Fgnatius, summae uir erudirionis, cum Tusculanas quaestiones Venetiis interpretaretur, emendauit. VIVAX. perdurans . nam quod diuturnum bonum est, semper antecellit . Aristoteles libro tertio Topicorum, το πλυπονιωτ ον, η cεζαωανον,ουρεπανον του κρῖον θιοι δυ . quod diuturnius, er stabilius est, eligendum potius, quam quod minus tale est. Plato in Phaedro, ubi Phaedrus Socrati osiae dis utationem exponit,pr.eponendum amanti non amantem amicum contendit, quod amans potitus fore deascit, ἰ-δαι τῆς ὀ λ άιωρ -όπνω . non amans solet amicitiam tueri constanatius. usqueadeo id, quod uiuax est, et diuturnum,semper expetitur . SI VOLET

V S V S. qui omnium magistrorum praecepta superat, ut narrat Cicero libro primo de Oratore. qui magister est optimus: in oratione pro Rabirio . cuius filia sapientia di πcebatur ab Afranio : Gellius. NORMA LOQUENDI. sic cicero in Academi cis, haec norma, haec regula, haec praescriptis est naturae. praescriptum alibi dicit cicearo, ut in oratione pro cluentio. omnia legum imperio, er praescripto feri uidebitis. in libro secundo de inuentione, cuius rei certum qwiddam praescriptum uiditur in rcrre

tuum dari posse.

38쪽

Res gestie regum q;, ducumq;, ct tristia bella

Quo scribi possent numero, monstrauit Homerus. versibus impariter iunctis querimonia primum, Post etiam in lusa est uoti sententia compos . Quis tamen exiguos elegos emiserit auctor , Grammatici certant, & adhuc sub iudice lis est. Archilochum proprio rabies armauit Iambo, Hunc socci cepere pedem, grandesq; cothurni Alternis aptum sermonibus, ct populares Vincentem strepitus, ct natum rebus agendis.

Musa dedit fidibus diuos, puerosq; deorum, Et pugilem uictorem, S equum certamine primum,

Et iuuenum curas,& libera uina referre. Posteaquam Horatius satis multa de inuentisne, de di sitione, o de elocutione

dicita esse animaduertit, quia omnibus e minum generibus omnia non conueniunt,

sed singula pene argumenta rerum suis numeris quasi opis debentur; nunc docet quiabus uersuum generibus uariae res animo conceptae explicandae sint . qui enim bella seriupturus est, res gestas fortissimorum virorum , is Fico numero utetur, O heroico uersu : qui amores, elego. qui inimicum maledictis insidiabitur, tam . qui de Diis,

Obmpionicis , item de amoribus canet, bricum numerum sibi deliget. reprehendit Chaeremonem poetam Aristoteles in poetice, qui confunderet omnia uersuum genera , ἔτι is V ον,μμιγνύοιτςmsα, ως in χαἰρήμών. quae res Horatium mo nuit, ut de tota hac ratione aliquid praescriberet. Demetrius Phaleraeus in libro de elo.

Fῖς ἄλλοις, quae sequuntur. quemadmodum, inquit, poesis diuiditur me tris, ut semimetris, exametris, o aliis . necessarium igitur fuit ei, qui de arte potatica scriberet, de poetices uariis generibus aliquid addere. ea ponit M. Tullius in libra

de optimo genere oratorum, his uerbis. Oratorum genera esse dicuntur tanquam poetitarum . bee sitius est. nam alterum est multiplex: poematis enim tragici, comici, epici, melici etiam, ac dithγrambici. quas omnes steries Aristoteles etiam numerauit in poetice. quos vero melicos uocat Cicero, ille sic expressit, audia πιληθνοῦς κ mi icis, tara κιλ ein νους πι κσς. π poesis, quam ad tibias, citharasq; accommodamus. Hos ratius epicos nominauit, tragicos, comicos, melicos; addidit elegos, qui, ut arbitror, in epico continentur; π iambum, qui in comico, o tragico poemate. Sed de dithramis bu cur nullum uerbum t quos Aristoteles, o cicero non praetermiserunt. turpe duratem videtur, ut est apud ciceronem in Topicis, in diuisione aliquam partem omittere.

restonde, nudum uel bum Epud Horatium esse de dithrambis, quid poema id antiquos

39쪽

z: IN POg TIcgN HORATII rum Iuit, nemo amplius scribebat dithrambos, quibus sutem Bacchum canebant: illi enim Bacchum δὶθυρηιζον appellabant, quod ebriis amplum, o vastum os redaderet, quasi ABρον. vide de his multa apud interpretem cophonis. In odis, ubi

de pindaro. Seu ter audaces noua dithyrambos

Verba deuoluit, numeriis fertur Lege solutis. Quid i si bos melico poemate complexus est y quo dixit Diuos cani t Musa dedit fidibus diuos ete. Ergo, si ita est, nihil praetermissum uideri potest . MONSTRAVIT HOMERUS. Heroicum intelligit, quo usus est Homerus. cassa est in poetice Aristotelis. τὸ R ἰρωδόν mors πιὼν, cera ὀίνωαδί 53 EJμύζων m, δό- γλωτ α - ματα*ορας φόβα μαλim . heroia

cum carmen multo stabilius, ex amplius est reliquis, quare linguas, er translationnes maxime recipit. Eustathius libro primo Iliadis in prooemio. ονο lasma ἰmmιος, ω υ- Γω . vicos nominasse, qui numero exametro heroum res gestas scriberent . V E R s I B V s IMPARITER IUNCTIS. Elegos intelligit impares, qllia exametro constant, er pentametro . his querimonia inclusa est, quia

scae H ἰλέου, idest a' miseratione dicuntur. Vnde Ovidius in tigia de morte Tiburti, Flebilis indignos elegeia solue capillos,

Ab nimium ex uero nunc tibi nomen erit.

His mortui defiebantur. iccirco Ouidius ait, nunc uere uocari posse elegiam . Proclus in libro di Gκπι-εικα sic inquit, ἐλεγειου πῶλα μά, κρούου, Ura πινα insu7οv, O micti , elegiam quidem ex heroico, pentamestro compositum , mortuis autem conuenire . cicero etiam de legibus, epitaphium uult non pluribus quatuor uersibus conjici, quos Ennius uocat elegos. bis postea poetae suos etiam scriptitarunt amores. Hos enim innuit Horatius, cum inquit, Voti sententia compos . amantes autem mortuis disimiles admodum non sunt, si quidem sine anima semper uidentur esse, quae in amatum corpus migrare dicitur. apud Laertium Plato

Animam Agathonem osculans in labris habebam. Venit enim infelix tanquam abitura. Ideo apud iuris confiustos qui amat, deterior factus putatur . nam Vlpianus libro undecimo Digestorum, titulo

deseruo corrupto, lege prima, is quoque inquit deteriorem facit, qui seruo persuasit , ut iniuriam faceret, uel furtum, vel fugeret, uel ut alienum seruum si icitaret, uelut peculium intricaret, aut amator exi teret, uel erro , er quae seqκuntur. Praeterea per sententiam uoti compotem accipere possumus eos omnes, qui aliquid , quod uin menter expetiuerant, sunt consecuti: hi enim elegis animi iucunditatem testantur, ut

fecit Tibullus, ubi ni lariam Messallae describit, libro I. elegia V II. praetre alia sic.

40쪽

co MMENTARIVs is Atte uictrices lauros Messalla gerentem

Portabat niueis currus eburnus equis. e e.

EXIGUOS ELEG s. tenues, si cum heroico, de quo proxime Bxit, confers tur . non enim tam alte se attollunt, nec tam grauiter sonant, nec omnino tam subliumi 'γω conficiuntur. GRAMMATICI. cur iudicium hoc ad grammaticos rea

tulerit, docere potest Quintilianus, qui libro primo capsexto sic inquit de grammatica loquens . haec igitur professio cum breuissime in duas partes diuidatur, recte loquenia scientiam, er poetarum enarrationem, plus habet in recessu, quam fronte promittit. tertio poetarum ad grammaticos pertinet . ii fuerunt igitur de inuentore elegorum ius dices adhibendi. Plato non de grammatico, sed de literatore loquitur in Carmide, η συοὐ Ar metres Em τῆν γωρωebsar, ο - γροισει, οῦ πιαγus A . ARCHIα

LOCUM PROPRIO. Iambum proprium uocat Archilochi, quis Archilochus genus hoc maledicentis carminis inuenit, cum ille Lycambem socerum Iambis ita est insse fatus, quod sibi filiam destonsatam non daret uxorem, ut illum ad laqueum cum tua impulerit. Horatius libra secundo epistolarum, scribens ad Mecaenatem. Temperat Archilochi musam pede mascula Sapho, Temperat Alcaeus, sed rebus, o ordine distar, Nec socerum quaerit, quem uersibus oblinat atris, Nec stonse laqueum famoso carmine ne lit. Ouidius in Isim. Tindla Lycambaeo sanguine tela feram, Iambi reperti sunt, quo primum tempore poesis in laudes hominum o conuitia diuisa est, ut refert Aristoteles in poetice, bis uerbis, 1. οιο iura το ἰαμνῖον ἰλm

νακι ἰ Zἰονγ e d παλαίν οἱ μει ἡμιμων, οἰ A iαμζων minIra . quibus et congruens Iambicum metrum accessit, iambicumq; propterea nunc appellatur, quod bis plerumque numeris ueteres ἰαμβ ita , idest conuiciari inter se solebant. et ex antiqui, hi quia

dem Epicorum, hi uero Iamborum poetae extiterunt. quia turo attinet ad Archiloachum, fuit rabiae plenus, ut hic etiam dicit Horatius, cuidam, qui ei malediElis detras xerat, ut est apud Lucianum in pseudologista, sic res ondit, uγα πῆ πιθα Αλκ' συα si . hominem illum cicadum ala corripuisse, se uidelicet cicadam esse innuens, qui lacessitassilere non posset. fuit ex infula Paro , ut ait Strabo, expuis sa Lacedaemoni,s ob maledica scripta fuit, ut Valerius Maximus scribit, ne iuuentutem ad maledicentiam inuitans deprauaret. Plutarchus uera iccirco eice tum ait fuisse, νuod scripserat, melius esse clypeum abiicere, quam mori . Horatius inuentorem Iambi hune fuisse ab irmat, cui tumen Aristoteles reclamare uidetur in poetice, ubi Homerum Iumssis usum innuit in Margite, aid ει Ηνου ο μ γε τις, etc. HUNC SOCCI CEP.PED. GRANDES QV E COTHURNI. Iambus in comotatus tragiae αdia; fuit admissus, comoedi soccis utebantur, tragoedi vero cothurnis. Horatius libro

secundo epistolarum de Plauto. C mam non astri io percurrat pa ita socco. Virgilius