Josephi Weissenbach ... De eloquentia Patrum libri 13. in usum ecclesiasticorum. Volumen 1. 9. Volumen 7. operis librum 10. complectens

발행: 1775년

분량: 430페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

i o De Eloquentis Patrum LIBER X. Quoniam non jejunavimus, exulamus a par diso.. Jejunemus igitur, ut ad illum revertamur. Idem eadem Homilia. In obtendentes infrmitatem idem - gravismus P ter : Jejunare non potes , & potes continue e pleri cibis : potes conficere corpus pondere esse rum 3 Atqui infirmis non ciborum varietatem, sed inediam, & abstinentiam a medicis solere pra

scribi scio. Qui fit igitur, ut cum ista possis, illa te non posse causeris ' Ibidem. Labor quidem est in jejunando; at nondum

pro Jesu crucifixi sumus. S. GREGORIus ΝYsSΕ-Nus Oratione in principium ieiuniorum, quam alii Asterio Amaseno tribuerunt. Egregie autem lac furit pro verno jeiunio, quo alias patientis Domini memoria recolitur.

Si vis Christianus esse, debes quod Christus facere. ille qui peccatum non habebat, quadragesimam jejunavit: tu non vis quadragesimam jejunare qui peccas 3 ille, inquam, peccatum non 'habebat , sed pro nostris jejunavit peccatis: qualis ergo apud conscientiam tuam christianus es. cum Christo pro te esuriente tu prandes 3 S. AMBRosius ereditus Sermone 3 6. Nunc a I.

Etiam ipsis jejunium conviviis dat gratiam. Duuciores post famem epulae fiunt, qui assiduitate fastidio sunt, & diuturna continuatione vilescunt. Condimentum cibi jejunium est. Quanto avidior appetentia, tanto esca jucundior. Verus AMBRO- sius Libro de Elia re abunis cap. 9. In quadragesima ventris ingluviem decoquit, & in cochlearum morem succo victitans suo futuris dapibus ac saginae aqualiculum parat. S. HI RONYMUs Disola IO7. alias T. ad Loetam. Solam abstinentiam carnium putant, & leguminibus onerant stomachum. Idem Epi tota I alias Io. ad Furiam.

182쪽

Tituli XXL Appendix de Jejunio. ITIQuid prodest tenuari abstinentia corpus si animus intumescat superbia Z Quam laudem merebimur de pallore jes unii , si invidia lividi sumus 3

Apud eundem AucTOR E solet ad Celantiam. Si volumus bene jejunare a cibis, ante Omnia jejunemus a vitiis; quid enim prodest vacuare corpus ab elἹis, & animum replere peccatis Τ quid enim

prodeli pallidum esse jejuniis, si odio & invidia

li vescas 3 quid enim prodest vinum non hibere, &iracundiae veneno inebriari 3 quid prode it abstinerea carnibus ad edendum creatis, & malignis obtrectationibus fratrum membra lacerare 3 quid prodest si abstineamus ab lib. quae aliquando licent, & fa-

Ciamus illa quae nunquam licent 8 1. Au GusTINus Sermone 64. de Temysre, nunc I 3. in appendice. Cum corpus castigatur, & servituti subjicitur, restringendae sunt deliciae non mutandae. Idem Sermone 2O8. Hias 27. de diverss. Qui sic se a carnibus 'inperant, ut alias escas& difficilioris praeparationis, & pretii majoris inquirant, multum errant. Non enim est hoc suscipere abstinentiam sed mutare luxuriam. Idem Sermone 2O9. alias 73. de diversis. Jejunant non ut solitam temperando minuant edacitatem, sed ut immoderatam differendo augeant avidi atem. Nam ubi tempus reficiendi advenerit, Opimis mensis tanquam pecora praetepibus irruunt, numerosioribus ferculis corda obruunt, Venistresque distendunt, artificiolis & peregrinis condimentorum diversitatibus gulam ne vel Compescatur irritant. Denique tantum capiunt mandu- Cando quantum diggerere non sussiciant jejunando. Idem Sermone 2 IO. alias 74. de diversis.

S. CHR YSOLOGUs de filo prodigo esuriente Io-quens : Si tantum praestitit vel invita fames, probate, quid voluntarium possit conserte jejunium. Ser

183쪽

i a De Eloquentia Patrum LIBER X. Semper virtuti cibus jejunium fuit. S. Leto Sermone a. de jejunio decimi mensis, re eoIlectis. Caro nos laeta traxit ad culpam i amicta reducat ad veniam. Auctor etenim mortis nostrae per fructum ligni vetiti vitae praecepta transgressus est. 3 Qui ergo a paradisi guudiis per cibum cecidimus, ad haec, in quantum possumus. per abstinentiam resurgamus. S. GREOQRius M. Homitia i s. in Euan. s' per abstinentiam carnis vitia extinguenda, non caro. Idem Labro xx. Moralium t . ult. De jejunio in butisfactionem injuncto euganter beatus PETRUs DAΜiANi: Cunia languorum genera simulant ut quod potissimum metuunt languorem jejunii non incurrrant. Ubro I. epi la I S. S. BERNARDus de jejunio Domini imitando Semmonem habens: Νon est magnum, ait. si jejunat cum Christo, qui sessurus est ad mensam Patris cum ipso. Sermone I. in capite jejunii.

Fontes.

Praeter supra Vertos ex TERTULLIANO, NovA- TIANO, BASILIO M.; AMBROSIO. CASSIANO, adde: ORIGEMIs homiliam IO. in Leuiticum.

S. CYPRIANi crediti Sermonem de jejunio, F temtatione Chrisi; ubi praeclare de periculo superbiae ex jejuniiS. HS. ZENONIs Sermonem allegatum de jejunio. S. EPHRIEM Sermonem de jejunio Tomo III. noso

ix S BASILII M. praeter homilias tres de jejunio, admonitionem ad stium spiritualem, in superbientes propter jejunia sua. S. GREGORII NYssENi Orationem Iuvidatam in jejunii initium . . ,

184쪽

AΜaRosti crediti sermones comyluret; veri Dia iam ad Ecclestam Percellensem, nuN 62. alias is a

sin: Romiliar 3. is. ει i8. ad po ulum: uomitias G,junio septem, Tomo IV. Moni Moni inter spuria. Verum magno hic opus delectu, si quid egregium

vis extundere. . S. HIERONYMI Librum a. contra Iovinianum.

versus nonianum.

Vitam S. Hilarionis Abbatis. S. AUGusTINI Librum de utilitate jejunii, re Dia lam 86. nunc 3 6. de jejuniis onerum. S. CYRILLI ALExANDRINI Homilias aliquot p

S. GRYsOLOGI Sermones 8. I. 42. e 43. EusCllii GALLIcANI Homiliam de initio quadra e mari G Homiliam ad Monachos. m ι S. LEONIs Sermones de quadrage a, resermoneris jejunio decimi mensis. s. Cass1ANI Librum V. de institutis renuntiantium, V Collationem XXI pluribus utrobique capitibus. S. ΜAx1Μi TAuRINEmis Homilias de jejunio. JuLIANI POMOERII ultima capita Libri II. de vita . tantemplativa. S. GREGORii M. Homilium I 6. in Evangelia. v S. ANT1ocHI Homibam 7. 'S. Misi I ΝovioriΕΝsis Homiliam 3. THEOPHANIs Homiliam I 6. S. THEODORI STUDITAE Caietae

185쪽

i 4 De Eloquentia Patrum LIBER X.

ΤΗΕODORI BALsΑΜoxis Epistolam ad Antistheis nos de Iiuniis , apud Ioannem B rys. Cotelerium, Tomo IL monumentori Ecclesiuae gracor. S. BERNARDI Sermones in eaηitfl j iunii. & Se mones de quadrogesima. Sermones I 6. in Cantica; φο- Iogiam ad Guillelmum Abbatem; ubi fuse de 1riperbis, atque etiam de delicatis jejunatoribus. PETRI BLEsENsIs Commentarium in caput I. Iobi. .

. - . .

TITULUS XXII.

De Reres.

CAPUT L

s quid verisimile est, ut toti ac tantae Ecclesiac

a in unam fidem erraverint 8 . variassie debuerat error doctrinae ecclesiarum, ceterum quod apud multos unum invenitur, non est erratum, sed traditum. Audeat ergo aliquis dicere, illos errasse qui tradiderunt 8 Quo quomodo sit erratum, tam diu utique regnavit error, quamdiu haereses non erant. Aliquos Marcionitas, & Valentinianos liberanda veritas eXpectabat. Interea perperam eVang lizabatur, perperam credebatur, tot millia millium Perperam tincta, tot opera fidei perperam admini-itrata, tot virtutes, tot charisnata perperam operata, tot iacerdotia , tot ministeria perperam functa. tot denique martyria perperam coronata. Aut si nec perperam, nec in vacuum: quale est, ut anteres Dei currerent, quam cuius Dei notum esset 3 ante christiani, quam Christus inventus 3 ante haereses, quam vera doctrina 8 Sed enim in omnibus veritas imaginem antecedit. postremo similitudo

186쪽

Nitulus XXII. De narre sit. Caput L. I s

succedit. Ceterum satis ineptum, ut prior in doctrina haeresis habeatur, vel quoniam iptii est, quae futuras haereses, & cavendas praenuntiavit. Ad ejus doctrinae Ecclesiam scriptuni est. imo ipsa doctrina ad Ecclesiam suam scribit: Et sti angelus de coelo aliWter evangelizaverit citra quam nos anathema sit ΤΕ TuLLIANus de Praescriptionibus adversus haereticos

cap. 29.

Oportebat haereses esse. Nec tamen ideo bonum haereses, quia esse eas oportebat. Quasi non& malum oportuerit esse. Nam & Dominum tradi oportebat, sed vae traditorii Idem ibidem eap. 3o. Idem, cum horrestarcharum ortum, atque doctrinam memorasset: Hos, inquit, ut insigniores, & frequentiores adulteros veritatis nominamus. Ceterum &Nigidius nescio quis, & Hermogenes, & multi alii adhuc ambulant pervertentes vias Dei. Cupio ostendant mihi ex qua apctoritate prodierunt. Si alium Deum praedicant, quomodo ejus Dei rebus & literis, & nominibus utuntur adversus quem praedicant 8 Si eundem quomodo aliter Τ Probent se novos Apostolos esse, dicant Christum iterum deinscendisse, iterum ipsum docuisse, iterum crucifixum, iterum mortuum, iterum resuscitatum. Sic enim Apostolos solet facere, dare illis praeterea Virtutem eadem signa edendi, quae & ipse. Volo igitur &virtutes' eorum proferre. Nisi quod agnosco maximam virtutem eorum, qua Apostolos in perversum aemulantur. Illi enim de mortuis vivos facimbant . isti de vivis mortuos faciunt. Ibidem eam 3O. ρο 31. De verbi autem administratione quid dicam rcum hoc sit negotium illis, non Ethnicos convertendi. Hanc magis gloriam captant si stantibus

ruinam, ' Hiracula.

187쪽

i s De Eloquentia Patrum LIBER X.

ruinam, non si jacentibus elevationem operentur. Quoniam & ipsum opus eorum non de suo proprio aedificio venit, sed de veritatis destructione. Nostra suffodiunt, ut sua aedificent. Idem ibidem

Non potest Evangelium ex parte consistere, α

in parte nutare. Aut utrumque Oportet ut valeat, aut utrumque vim veritatis amittat. S. CYPRI . Nus seermone de la ', circa medium. . Profecto mirum est, cum Omnes haereses adversus seipsas dimicent, ut unaquaeque ea, quae com menta est, tueatur, solum in mentiendo inter se Consentiunt; nimirum unum omnes patrem hahent, qui mendacium ipsis superseminavit. S. ΑΤΗ NAs Ius Dissola encyclica ad Episcopor AEgypti G, sebiae, initio.

Sequitur fidei defectionem hyprocrisis menda ut sit vel in verbis pietas, quam amiserat conscia entia. S. HILARius PIcTAVIENs Is Libro Io. de Trianitate, initio Jere. In crudelitatem, re inhumanas artes haereticorum misi e convenit GREGORII NAZiANZENI Waυψ'ima, atque festissima sententia: Quonam pacto hominibus parcerent, qui divinitati minime pepercerunt. De monasteriis exierunt, &- nunc luxuriae sunt magistri. S. AMBRosius in Asalmum 36. ad Demum 23. uem potissimum legam Τ plura nomina, sed una perfidia. Idem Libro L. de. Fide ad Gratianum

Reliquerunt Apostolum. sequuntur Aristotelem. Idem in Ualmum i I 8 Enarratione 22. ante medium. Age iterum adversus infideles Anomoeos certain men ineamus. Qui si indigne ferant se infideles v cari, rem iptam fugiant, & ego nomen Obtegam. Absistant ab infideli mente, & absistam a contum lioso vocabulo. Sin autem ipsi operibus fidem inhonoraules, seque ipsi turpitudine replentes nullo

188쪽

Titulus XVII. De Haere'. Caput II. 17

pudore assiciuntur, cur mihi succensent. si verbis ea objiciam, quae operibus ipsi exhibent Τ S. CustYwsTOMUS Sermone a. contra Anomaros.

Et non animadvertitis idcirco nos scribere. ut vos respondere cogamini, & aperte aliquando dicere, quod pro tempore, personis & locis vel loqui mi vel tacetis 8- nolo vobis liberum esse negare quod semel scripseritis Ecclesiae victoria est vos aperte dicere, quod sentitis. Aut enim idem responsuri eliis, quod & nos loquimur ; & nequaquam eritis adversarii, sed amici: aut si contrarianoitro dogmati dixeritis in eo vincemus, quod omnes cognoscent Ecclesiae, quid sentiatis. Sententias vestras prodidisse superas hest. putet prima Donte blasphemia. Η iERONYMus Ε'istola I 33. ad Ctesiphontem. olim libris adversus Pelagi unos mora. Et Areuius Epistola l. alias 5 . ad Marcellam: Haec sunt, quae coarguitione non indigent. Perfidiam eorum exposuisse. superasse est. Quisquis es assertor novorum dogmatum. quaeso te, ut parcas Romanis auribus, parcas fidei, quae Apostolico ore laudata est. Cur post annos qua dringentos docere nos niteris, quod ante nescivi, mus 3 Cur profers in medium, quod Petrus & Paulus edere noluerunt Z Usque ad hanc diem sine ista doctrina mundus christianus fuit. Illam senex fidem. in qua natus sum. Idem Epipolaias 63. ad Pammachium, ρο Oceanum. 1 itemplemur haereticos, quomodo semel dea salutem gulae se tradant, & deliciis, ve- carnibus, frequenter adeant balneas, musco fragrent, unguentis variis delibuti quaerant cON porum pulchritudinem. Semel enim futura non iberant, neque credunt resurrectionem. Quod cum sermone pandant, ostendunt operibus. Si enim non crederent ista non iacerent. Idem in eaput aa His

remis. ε

189쪽

x a Ne Eloquensia Patrum LIBER X.

Quid maledictorum pannos hinc inde consulistis, & eorum carpitis vitam, quorum fidei rem stere non valetis 3 Num idcirco non estis haeretici. si nos quidam assertione vestra crediderint peccatores. Idem epistolam7. alias 78. ad Pammachium, et

Marcellam.

. In uno tibi consentire non potero, ut parcam haereticis. Mori possum, tacere non possum. Idem Apologia ultima adversus Rinnum, ad finem. In extrema Epistola scri bis manu tua, opto te pacem diligere. Ad quod breviter respondeo: Si pacem desideras, arma depone. Blandienti potia sum aquiescere; non timere comminantem. Sit inter nos una fides, & illico pax sequetur. Idem

tibidem. in fine.

Haeretici per totam faciem terrae. Alii hic, alii ibi. Nusquam tamen desunt. Ipsi se non noverunt. Alia secta in Africa, alia haeresis in Oriente, alia in Egypto, alia in Mesopotamia verbi gratia. Diversis locis sunt diversiae; sed una mater superbia Omnes genuit. S. AdsuSTINus Libro de Paporibus

Non ad eum Diabolum pertinet, sive quis

isto aut illo modo erret. Omnes errantes Vult quibus libet erroribus. Idem ibidem cap. Iz.

Νonne isti palpant in meridie, quasi in media nocte Τ quod quidem omnium haereticorum est, qui

rem manifestissimam Ecclesiam, in luce omnium gentium constitutam videre non possunt. Idem Liabro II. contra Epistolam Parmeniani cap. 3. Videtis ergo, id vos agere, ut omnis de me dio scripturarum auferatur auctoritas, & suus cuique animus auctor sit, quid in quaque scriptura probet, quid improbet, id est, ut non auctoritati scriptura

rum subjiciatur ad fidem. sed sibi scripturas ipse su jiciat, non ut ideo illi placeat aliquid. quia hoc in sublimi auctoritate scriptum legitur; sed ideo

190쪽

Nitulus 'II. De merest. Caput L. 1 9

recte scriptum videatur, quia hoc illi placuit. uose committis anima misera, infirma, carnalibu8 nebulis involuta. quo te committis 3 Idem Libro ML. contra Faustum cIV. 19. Idem in haereticos conquerentes de perseeutionibus stiam cruentis quas ystterentur a Catholicis, data non toncessa rei veritate Uluc reponit: Talia iacere volunt.&laltem talia pati nolunt. Νam videte, qualia faciunt, & qualia patiuntur. Occidunt animas, ase iguntur' in corpore: sempiternas mortes faciunt,& temporales te perpeti conquerunturi Idem Tra-ffatu Ii. in Ioannem , ubi fuse pertractabat hanc es stin. Nm minus eleganter, brevilis tamen ad Donatum Presbyterum Donatistam: Displicet tibi, quia traheris ad salutem; cum tam multos nostros ad perniaciem traxeris 3 Epistola aOq. nunc l73. ad Donatum. VINcENTius LIRiNEN sis inconstantiam, o sutiationem haretuorum desicribens: Heu, exclamat, misseranda conditiol quantis illi curarum aestibus quantis turbinibus exVitanturi nunc etenim qua Ventu Simpulerit, incitato errore rapiuntur . nunc in semetipsos reversi tanquam contrarii fluctus reliduntur: nunc temeraria praesumptione ea quae incerta identur, approbant, nunc irrationali metu etiam quae certa sunt expavescunt; incerti qua eant, qua redeant, quid appetant, quid fugiant, quid teneant, quid dimittant. Commonitorii I. cap. Frustra . utuntur catholico nomine, qui istis impietatibus non resistunt. Possunt haec nostra) credere, qui possunt talia. haereticorum patienter udire Τ S. LRo Distola I s. alius 93. ad Turorum Discopum Asturicen siem, ad calcem. Ubi apostolica forma & vita, quam jactatis 3 illi Apostoli scilicet) clamant; vos suffudiatis. Illi ut nubes volant; vos in tenebris & subterraneis domibus delitescitis. Quid simile illis in vobis ostenditis 3 an iquod vobiscum mulierculas non

SEARCH

MENU NAVIGATION