장음표시 사용
281쪽
nfulas XXX. De Morte Caput L. 27 euri esse possitis. Idem sermone 57. sive libro de vanitate facult. Quid illuc quaeso, quid istuc est 3 nihil ita quotidie homines ut mortem vident, nihil ita obliviscuntur ut mortem V agitur humanum genus rapida in occasum mortalitate, omnisque posteritas succedentium saeculorum lege decurrit. Ρatres nostri praeterierunt, nos abimus, posteri sequentur. Velut ex alto undarum jactus aliis atque aliis supervenientibus in littoris eXtrema franguntur: ita in terminum mortis lilcciduae alliduntur aetates. Haec nos considerationis nostrae memoria CirCum strepat.
Debitum vitae finem jam jamque affuturum putemus, qui nobis tanto magis appropinquabit, quanto magis distulit. Vicinum speremus diem, longinquum elle nescimus. S EUCHERI Us in Para nes ad Valerianum.' Sive vitam hanc contemnendam putas, sive amplectendam, in utroque facilis negotii mei causa est. Nam si spernitur, una est spernendi ratio, ut melior appetatur: & si diljgitur, tanto magis est diligenda, quae major est. Idem ibidem. paratos nos inveniat extrema necessitas, quae sepe praevenit imparatos: certam nobis imponat solicitudinem incerta conditio. Quotidianus sit illius periculi metus, cujus nescitur incursus. Idem, dictus Eus ElliUS GALLi NUs, homilia I. ad monachos, initio.
Non est aliquid in tam brevibus vitae metis ita serum, quod expectare longum immortalis praesertim animus putet. Quorum magna spes, & excelsa facinorum machina repentino. atque insperato Lepe fine destituitur. Quod quidem illis miseriae modum statuit; nam si nequitia miseros facit, milarior sit necesse est diuturnior nequam. Quos infelicissimos judicarem, si non eorum malitiam sab
282쪽
a a De Eloquentia Patrum LIBER X. tem morS extrema finiret. SΕvER IN Us BOETHIUS Libro IV. de Consolatione Philoso 'hise, profa 4. Quis ille pavor erit, o anima, cum dimissis omnibus, quorum tibi est tam jucunda praesentia, tam gratus alpectus, cohabitatio ipla tam familiaris, sola ingredieris incognitam penitus regionem Oc-ctiri antia tibi catervatim ruere teterrima illa m0l stra videbis uis tibi in die tantae necessitatis o curret 8 quis tuebitur a rugientibus praeparatis ad escam 8 quis consolabitur' quis deduceti Filioli mei l memoremur novissima nostra. ne peccemus. S. BERNORDUS Sermone de eo, quod legitur in Iob: In lex tribulationibus.
C CYPR1ANUs Libro de Mortalitate egregie demit. ' timorem mortiS. S. ATHANASI Us in vita S. Antonii, quam saluta ris memoria Mortis.
S. EPHRIEM Sermone supra laudato, atque aliis compluribu8. S. BASILI Us oratione egregia de Morte, vulgata a Gerardo 'spio , inter opera divi 'Moem. idem in admonitione ad filium spiritualem de praeparatione non differenda. S. GREGORIUS NYSSENUS oratione magna Cait thetica cap. 8. mortem esse insigne beneficium Dei. Item in Dialogo cum Macrina, cujus huc plurima
S. AMBRosIus Libro de bono mortis. Libro de obitu Fratris Satyri. . Libro de fide resurrectionis Uc. S. CHRYsogTOMus Sermonibus duobus de consola tione mortis, Tomo n. nonffauconi. Exi sis aliquot ad Olympiadem ' Homilia in Psalmum IIo. Encomtum mortis.. S. CHRT
283쪽
Titulus xxx. De Morte. Caput II. 273 S. CHRYSOsTOΜus homilia in Psalmum ii . tollit
Homilia s4. in Ma tharum, de angoribus, &solatio in morte. 'Homilia 3. in ad Phillyye es, de metu mortis. Homitis q. in I. ad Thessalonicenses, cur tem puS mortis occultum' Romilia s. ad populum idem praestat, & prae
Homilia de S. Di Ude, nil interesste, ubi m
S. Hi ERONYΜus in Epitaphiis ylaritar praeclara prorsus animadvertit de morte: item Epi lola is.
alius 39. varia habet. S. AususTiNUs Tractatu 3. in Evangelium annis, trultra timeri mortem. Tractatu 9. in epistolam Ioannis, non debere timeri mortem.
bro de disciplina Chrisiana, vel de domo dia
ssylinae, capitibus II. N Ia. rursum de metu mortis, & egregie quidem. Libro I. de civitate my. I r. de genere mortis. Vide etiam Libri XIII. de eadem civitato
Concione I. in 'iamum Q. de morte infelici divitum saeculi. Expositione in Psalmum I . in fine, de aliis
atque aliis in mundum venientibus, & mundo abeuntibus. Libro II. de Wcentorum meritis V remisone . cap. 3I. cur DeuS credentes non exemerit A . . pinna mortis Epistola s. nunc I 27. ad Armentarium N P se linam de fuga mortis. In speculo peccatori: fusius de angustiis morientium, ubi & praeparationem urget in s licem mortem.
284쪽
De Eloquentia Patrum LIBZR X. In consiolatione mortis Tomo n. murino, a
Adde Sermonem 279. alis 2 . ex Simondisinu de frustraneo timore mortis, quasi evitari ea, posset. Et . . Sermonem 36 I. alias illo. de diversis, ubi linsignia quaedam suppeditat. S. CYRILLus ALEXANDRINus oratione de excessu animoe, ubi multa de hoc nostro argumento. S. EucΗΕRIus Paroensi jam laudata , mortem timeri minime oportere. Item homiliis I . U8. at monachos. de angustiis morientium. S. JOANNEs CLIMAcus gradu 6. de memoria mortis. S. GREGOR1us M. Libro XXIV. Moralium cap. II.' de angoribus in morte. Pulchra etiam habet homilia 13. in Evangetis. .' S. Isi DoRus HispALENs Is Libro III. Sententi rum cssy. 66. S. THEODORus STu DITA saepissime agit de molate in hermonibus suis catecheticis. S. PETRus DAMIANI opusculo So. cap. 6. de an gustiis morientium. S. RuPERTUs Tu ITIENSIs de Meditatione mortis,
Libris duobus. . - . S. ANfELMus in admonitione moribundi Parte Loperum, ad calcem, GHuGOAS V1cTORR Tractatu de morientibus, ta alio de flazu futuri saeculi. S. BERNARDUs Sermone I a. de diversit, de primordiis, mediis ta novissmis no stris. Sermone 26. Heantica, ubi plurima huc spectantia. Adde vitam S. Malachior, ubi mortem viri sancti elegantissime
describit. DκMETRIUS CYDONIUS oratione de contemni
285쪽
Πtulus XXX. De morte. Appendis. 2 sS. BERNARDINUs SENEN Is Tomo I. de religione chrisiana, sermonibus Ia. F i 3. S. LAURENTI Us JUsi1NIANus in Ligno viis, Libro de humilitate cap. 4.
Rique haec de morte generatim; nunc ad ea, quae mortem siequuntur, transeamus, Cadaver videlicet, sepulchrum, sacra funebria &c. LACTANTIus de se ultura peregrinorum Libro VI. Institutionum divinarum cap. I a. ita monet: Non Iatiamur figuram, & fgmentum Dei feris, ac Uoucribus in praedam jacere; sed reddamus id terrae unde ortum est, & quamvis in homine ignoto necessariorum munus implebimus; in quorum locum quia desunt, succedat humanitas, & ubicunque ii mo desiderabitur, ibi exigi ossicium nostrum putabimus. Nisi mors fratris tui ad sanio em te mentem re duxerit, nullus te juvare poterit . Nisi. dum moris tuum cernis, resipiscas, quando tandem convertoris Τ S. EPHREM Sermone in eos, qui in Christo ob
Idem vir sanctus sermone eodem, quomodo non ve bis , bed rebus issis e sepulchro nobis defuncti loqua tur : Hic qui vestros ante oculos in sepulchro ce nitur pulvis, iste quem conspicitis, cinis, hic foetor. ista putrefacta ossa, immundi hi vermes corpora sunt illorum adolescentulorum, & puellarum. quos concupiscebatis olim . . . Haec putredo illaeit facies, quam dies, noctesque inexplebili voluptate deosculabamini. Haec taues, & fluxio immunis da illa est caro, inter cujus compleXus peccabatis. Ideo videte, & plane credite, qui adhuc carne invita vana versamini, certoque scitote quod dum in lecto inter complexus vestrarum conjugum, puel S a larum-
286쪽
a s De Eloquentis patrum LIRER X.
Iarumque jacetis vos cinerem, lutumque t plecti. Scitote inquam, . dum cunctis earum meminbris circumfundimini, vos tunc laetorem & putredinem amplecti. Discite quando earum amor ac desiderio adeo flagratis, vos tunc Vermes, sit nerem , tetrumque odorem concupiscere. Nolita
seduci o Juvenes, & juvenculae insipientes, nolite decipi in vana juventutis . pulchritudine; nam Anos, qui vestros ante oculos putridi jacemus moris tui , in vita olim sicut vos apparuimus, & actu rate ornati odoramentisque inuncti fuimus, atque in bonis dies nostro duximus: & ecce, ut videtis in coenum ac cinerem, & pulverem, scetoremque gravem universa illa jam reciderunt. Hoc illi Tobiae quotidianum opus, oemag num quidem. Nam si viventes operire nudos lex praecepit, quanto, magis debemus operire desun-ctost Si viantes ad longiora deducere solemus, quanto magis in illam aeternam domum profectos, unde jam non revertantur 3 S. AMERosi is Libra
Nihil hoc officio praestantius ei conferre. 1 tibi jam non possit reddere: vindicare a bestiis consortem naturae. Ferae hanc humanitatem defunctis corporibus detulisse produntur: homines denegabunt 7 Idem ibidem. Quousque extenditis divites insanas Cupi lita' tes 7 numquid soli habitabitis super terram 8 curejicitisconsortem naturae,& vendicatis possessioneis in commune omnibus divitibus atque pauperibus terra fundata est: cur vobis jus proprium soli divites arrogatis Τ Nescit natura divites, quae omnes
Pauperes generat. Neque enim cum vestimentis nascimur, nec cum auro, argentoque generamur
Nudos fudit in lucem, egentes cibo, amictu, po - Culo: nudoS reeipit terra quos edidit. Nescit mespossessionum sepulchro includere. Cespes angustus aeque
287쪽
Πtulus xxx. De morte. Appendis. Draeque & pauperi abundat & diviti, & terra quae ub
entis non cepit affectum, totum jam divitem capit. Nescit ergo natura discernere quando nascimur, nescit quando deficimus, omnes similes creat,
omnes simili claudit gremio sepulchri. Idem Libro
Quis discernat species mortuorum' redoperi terram, & si potes divitem deprehende. Eruderato sepulchrum, & si cognoscis egentem argum Nisi forte hoc solum, quod cum divite plura pereunt. Sericae vestes, & auro inteXta velamina, quibus divitis corpus ambitur, damna viVentium , non subsidia defunctorum sunt. Idem i idem. Rursum de corpore Achab infe ulto : Quam justa, quam severa sententia, ut quam intulit alteri mortis acerbitatem, eam ipse mortis suae horrore dissisl- Vere prodereturi Inhumatum pauperem DeuS aspicit, & ideo insepultum divitem jacere decernit, ut& mortuus luat suae iniquitatis aerumnam, qui nec mortuo putavit parcendum. Itaque vulneris sui cruore persusum cadaver specie funeris vitae suae prodidit crudelitatem. Idem cap. II. ejusdem libri.
Absiste ab insano funerum sumptu. Quid sibi vult enim illa superflua, insanaque impensia quae
lugentibus multum affert detrimenti, defuncto nihil lucri; imo si vere dicatur, multum damni Τ si pulturae namque magnificentia in causa saepe fuit ut fures corpus nudum & insepultum projicerent. Sed ο inanem gloriami quantam illa in luctu tyrannidem quantam insaniam ostendit 7 multi enim ne id accidat tenuia scindunt linteamina & ar matibus impleta multis ut duplici ratione furibus sint inutilia o sic terrae mandant. An non haec furentium , an non insanorum sunt, ambitionem prae 'seserre & rursum illam tollere Etiam inquiunt, ut in tuto sint penes desunctum haec omnia mach, Mamur. Quid ergo si fures non auserant, an non
288쪽
278 De Eloquentia Patrum LIBER X. vermes & tineae auferent Τ Quid vero si parcant ei
vermes & tineae, an non tempus & sanies perdenti
pus, nec quidpiam aliud haec consumat, sed corpus ad usque resurrectionem intactum maneat, sthaec omnia nova & minuta serventur, quid amplius inde defunctis, quando corpus nudum luscitabitur, illa vero in sepulchro manebunt. nihilque nos juvabunt ad rationem reddendam 8 S. CHRYSOSTO-nus homilia 84. in Ioannem.
Quid superbit terra, & cinis 3 quid inflaris limmo 3 quid arrogans es 3 quid speras eX gloria mundi & divitiis Τ Egrediamur ad sepulchra Obsecro.
videamus ibi mysteria, videamus discerptam naturam, Ossa corrosa, corpora putrefacta. Si sapienses considera, si prudens, dic mihi, quis illic rex, ct quis privatus 3 quis nobilis, & quis servus 3 quis sapiens A& quis insipiens Τ ubi pulchritudo illic adolescentiae 7 ubi gratjosus alpectus 7 ubi oculi speciosi 3 ubi elegans nasus 8 ubi ignita labia 3 ubi pulchritudo genarum Τ ubi frons irradians 8 Nonne omnia cinis 3 nonne omnia pulvis Τ nonne Om-lania favilla Τ nonne omnia vermisy nonne omnia putredo, & foetor Z Haex animo versantes, dum tem pus habemus, convertamur a Via nostra, qUR errarimus. Idem homilia 9. de Amitentia . Tomo II
S. HIERONYMUs in caput 27. Matthaei, invehens in amhitionem quorumdam divitum: Nec in tumulis; quidem, sit, possunt carere divitiis i Et invita Spauli emitor, adflnem: Parcite saltem divitiis quas amatis. Cur ambitio inter luctus, lachrymasque non cessat 3 an cadavera divitum nisi in terico putrescere nesciunt 3 Moituus est ille dives, & tale illi funus factum:
est. Ecce quo se converterunt homines. Non adi tendunt quam malam vitam habuerit, cum Vive- ,ret,
289쪽
Titulus xxx. De morte. Appendis. 279ret, sed quam pompam cum moreretur. S. AU-Gusaei Nus Concione I. in Psalmum 48. -
Sacra corpora funeris honore privantes ignibus dabant, & post hominum mortes contra ipsam pug- nabant humanitatem. Cum jam causa periisset fu- Toris, finem non imponebant crudelitati. Quam confusa dementiat qujbus coelum aquirebant, his terram negabanti Sed tamen vellent nollent beatitudinis eorum testes erant, quibus etiam mortuis invidebant. Eus Es Ius GALLICANus homilia de S. Blandius.
Age frater, quid est caro ista, quam videlicet
tam diligenti cura vestibus contegis, & t3nquam regiam sobolem molliter nutris 3 Nonne massa putredinis i nonne vermis, pulvis, ac cinis 8 Nec ista quae nunc est a sapiente viro attenditur; sed potius cignum est, ut sanies, virus, foetor, & Obscoenae O suptionis illuvies, quae postmodum futura est, Perpendatur. uas ergo gratias tibi referent vermes, qui voraturi sunt carnes, quas molliter, & suaviter enutristit S. PETRus DAΜIAM Opuscula Φa.
Quid sit caro, doceat ipsa caro, quodque perhibet mortua, testetur & viva. Idem Libro VII. ens. I9. ad Blancam Comitis m. . Quo fine claudatur hominis caro insinuant ipsa sepulchra ossibus plena, foetoribus intolerabilia,
ermibus reserta. Nam post hominem vermis de ea generatur, post Vermem foetor. & horror e Balat, sicque in non hominem vertitur omnis homo. Igitur O iaeculi amatores, o carnis concupiscenti rum fautores, cum faex, cum limus, Cum reS Vilissima simus, unde superbimus 3 Quare corporis nostri miseriam non consideramus 3 O mira fatuitas i o dedignanda vanitas cordis nostrii cujus cer-Vicosos motus omnino domare non potest humilitatis tanta memoria, quin adhuc superbiat pulvis, &S 4 . cinis.
290쪽
ago na rogu/ntia Patrum LIBER X. cinis. S. LAURENTIUS JusTINIANus in Ligno V, tae, Libro de Humilitate cap. 4 Alia praeterea & magno numero dabunt ORI. OENEs Libro V. U VIII. contra Cessum.
S. EPHRAEm Serm me in eos, qui in Christo obdominierunt, jam laudato. S. BAsi Lius homilia 3. in illud: Attende tibi ipsi: HomiIta ai. Ouod rebus mundanis adharendum nosse: Homilia in 'almum III. S. GREGORaUS NAZsANZRNUs Carmine Iambico 36. in sepulchrorum effossores. S. GREGORIus NYssENus Oratione in Meletium, V oratione in Haciliam, de deductionibus funerum
eleganter. S. AMBRosius Labro VI. Hexaemeron, de cada veribuS.
S. CHRYtosTorius Sermone de fide, ει lege natara, doctrina sepulchrorum. Homilia de S. Babyla. de honestate sepulturae. l'sola 3. ad Olympiadem, pulcherrime, quae iit perturbatio, quis moeror, quis planctus in domo, ubi recens defunctus jacet. Homilia 3 s. in matthorum, necessitas corrup
tionis cadaverum. α /Idem non semel in effosssores sepulchrorum invehitur, cum agit de avaritia. SEvgRus SuLP1Tius 'sola ad Bassulam sonum, de funere S. Martini, praeclara. S. Hi ERONYmus 'sola 77. alias 3α ad λιγηum, de funere Fabiolae. S. AususTINus Libro de cura pro mortuis. Libro I. de Civitate , capitibus Ia. 9 13. de
randis defunctorum corporibus.
Contione I. re a. in Psalmum 48. . Sermone s72. alias 32. de verbis A soli. Agit de sumptu funebri.