Theologumena Aeschyli tragici pars prior

41쪽

tate poetica. o Themidia templo quod Athenis erat in Paus. I, 22,

si potentiam nactiis est Iupiter loc in in ea habere potest aliquid mutationis ipse cogitari potest eam non ab

initio satis Manalyn tenere, ut eam contra impetum et ses itionem aliquam tueatur oporteat. Imperium de coelo, Saturno, Iove nemo Sercet, sed alter alterius regnum excipit, isque imperat . Attamen licet qui regnum tenet, dominus sit potentissimus, tamen necessitatem , quae in suae ipsius indolis ratione posita est, id est, ipsam stim ipsius indolem abiicere et emigere non potes Necessit tem hanc gubernanti a mina e et Furilae, 0ιραι τρυιπτοι Parcarum naturam han esse eontenderunt viri docti isagnificari hoc nomine legem quandum summam, quae nutis debilitari posset mutatione, quae quideri lex e communi Graecorum more pro persona, Pro numine habita esset, qui imperium et arbitrium de omnibus rebus divinis et limmanis in omnibus Aeschyli locis attribueretur Tali legi supremae et ultimae conssum esse poetam et in ea acquie visse possemus cogitare. At ne unus quidem talis locu -- stati Patet enim, diversam esse ab huius surrem et ex- tremi numinis notione eam cogitationsm, qua natura, indoles, ratio interior uniuscuiusque rei indicatur, quae natura alia est in ullis manc ipsam vero rationem signiscat vocabulum asio , quod proprie portionem declarat, ut apud AescbJJum Psum a Myσαρας μοιρος, b. 238 μοῖρ'

42쪽

Sopb Trach. 12 41, 163. Talia etiam ιαοιρασθαι b. 9 uμοιρος, b. 733. E. 353. mundus quasi totum aliquod

enitatur, cuius partes inter omnes, qui in mundo vivunt, describuntur. Quod unicuique assignatum est, in eo constat eius proprietas, natura, ratio fortunae Saepius hane ipsi dii rerum gubernatores hominibus numinibusque inferioribus ascripsisse perbibentur holh τεταγμένα ἐκ λων, Ag. 1025 θε ς ιιοιροκραντος ἐκ - δοθεις, E ma; θεόθεν κατα μοιρ' ἐκράτησε, P. 10l μεγαλα μοιρ- ιοθεν .amu παν, Ch 306; μοῖρα -ου -- ἀχέα Ib. 9 7 ο Πανοπτα ουτος ιοῖρα τε , E. 1046 ubi eadem sententia per simulam is δια δυοῖν profertur . Saepe deorum mentione non addita sors ipsa quae tributa sit simpliciter comm moratur, si vero quaerendum est, qui eam tribuerit, neminem intelligere possumus nisi deos. Ita παχαιρονεῖ μοιρα Furiarum, E. 173, 476, quas '. 392, 365 a diis, a 'Iove se accipisso prostentur, ita Pr. 694. de infortunio

Ioni a Iove parato, Pi . 511 de sorte Promethei, quae ipsa denique a Jove gubernatur, licet maxime invito Prometheo. Praeterea do sorte belli, Ag. 130; b. 506 de morte, Ag. 1266, 314, 1365 1462 P. 17. Cf. P. 909;890Ἀμυμοι- ; b. 850 40 οιρος de duplici infortunio, es. v. 8990 S. 1071 δι ιοιρον de duplici fortuna . Inte

dum etiam de vitae conditione, quae alicui ab hominibus P atur, Ag 1588. Tales igitur inmi merabius habemus natura φυῆ ὁ εκαστος δια φερο/ιεν βιοτα λαχοντες, ο μῖν' , τα δ' man Piud. VII, 5 . eum satum illii unum esse debeat, stabile, aequale Patet ero diversissimarum na-3ur xum hoc esso commune quod unicuique ipsi unicuique soli sunt tributae, quod unicuique sunt propriae tipsa proprietas insularum proprietatum omnium est om

43쪽

munis, sicii omne, quod dicimus abstractum, singillarum rerum concretarum est commune Gam p a Meo proprietas ut numen aliquod cogitari potest, quod singulas singulis proprietates et indolis et fortunae cum omnibus eius, quae per totam vitam humanam accidunt, varietatibus at tribuerit. Hano Proprietatem Graeci dicebaut Μοῖραν. I se igitur suum cuique ρωψαν distribuit, neque est . quidquam nisi uniuscuiusque μοῖρα quai non tributam , id quod revera est, sed tribuentem cogitabant Significabio hoc imagine nendi, quia id, quod filo intexitur, peculiaris est fili pars, neque ab eo divelli potest nisi lucerato. Quanquam Aeschylus nomina Parcarum non e-- anemorat, nendi tamen metum iis tribuitur E. 327- Eandem Μοῖραν, quae nunc una cogitatur, nunc sibi singunt ut μι ρας -ορφους triplex enim numerus princia pale est multitudinis et varietatis exemplum, et quicunque Graecorum nunc tres nunc unam agnoscebat Parcum, beatis sibi conadius erat unitatis huius in varietate positae Ubique vero in Graecorum opinionibus fluctuat notio numinum illorum, quae e sola cogitatione orta sunt nequo a natura principio petita, fluctuat inter nuntinis personam et ipsam cogitationem, cui originem debent. Itaque vix ubique dirimi poterit, si /-ραν Aeschylus commemorat, utrum de re an de numine cogitaverit. Quodcunque numen statuitur, babet aliquid agendum. Parcarum munus est duplex , utrumque. e prima et ipsa earum natura profectum. Tum assignaui naturam, tum 50 cs. Meheri Dem hiat arti I p. 225 sqq. p. 229. M. M oi δεὶς δύναται κοιρῶν ιιτον μνη-μου. 5MAEL Ueleh. b. p. m.

44쪽

assignatam servant, ne quis eam abiiciat Ciuiodiunt igitur deos ut maneant dii, hornines ut maiieant homines, Aponinem, ne fiat Iupiter, ne fiat infer , neve fiat imbecillior, neve potentior, q) in quod ipsa eius natura di- in constitutui est. Custodiunt etiam Jovem, ne eius p tentia insi togatur, quia ea Jovis natura constitutarast, ut sit potentissimus. cs. r. 611 ubi id agit Parea, ne quis eandem, quam Iupiter, potentiam adipiscatur. inimo vero propterea Iove sunt potentiores, nisi sorte regii eo poris custodes ipso rege esse potentiores contendere vis. Ιmo id agunt, quod Iupiter, quod super constituerunt. tum in assignanda naturii, ut Furiis, E. 335 Meleagro, Cli. 612 Oceaninis, Pr 895 tum in servanda, praesedium ne quis hominiun terminos Medat, quos dii construtuerunt: E. 105 Μοῖρα προσκοπος βροτων); b. 306. Propterea iis, qui hunc terminum transgrediuntur, immittunt ultionem, Ag 1536 Orestem , quem a diis missum iri, licinata erat Cassandra 1 79, 1284- μώμοται γαρ ορκος ἐκ λων μή ς λώει,-υπτία - κειμένου πατρος); b. 9104 11. Itaque eo tanguntur munere quod proprie est Furiarum cum Furiis Aeschylus Parcas tantum non ubi

At vero dixit Aeschylus, areas esse aove potentiores. Non diit. Parcas, quae nihil sunt, nisi quae peculiaritatem uniuscuiusque significent et distribuant, Jovi ipsi

5M Heliodus ad pareas tranauli Furiarum negotia, et hae ratione etiam deos areis ogitabat subjeetos, Theog. - Sicyonios Parin eadem sacra laeuae, quae Furiis, tradit auri II, 11, 4.

45쪽

etiam naturam assignavisse cogitentur necesse est ' hac tenus igitur ipso etiam Jove superiores eas dicere poteris, scilicet si principes electores , qui imperium tradunt, immperatore dicis superiores , Inspiciamus locum praedia xit Prometheus Oceaninis, nunquam sibi eandem quae sit Iovi fore potentiam, hoc fieri non posse, prohiberi hoo

aeterna naturae' necessitate eadem vero hac necessitato jussum esse, sese liberatum iri gubernar have necessitatem a Parcis et Furiis. Quaerunt puellae, num igitur his imbecillior sit Iupiter. Quibus ille respondet, non hoo se dicere , sed Jovi etiam 'it m . esse naturam, certam sortunae rationem , quam abiicere non possit, crine- αν ἐκφυγοι γε τὴν πεπρωμενην r. 618. Noverunt Oceaninae, Jovis ortunam esse eam, ut omne per omne aevum penes eum futuruit sit imperium, itaque mirantur et interrogant, quae praeterea aliquid valeant in eius fortuna , ἀγα πειρωται Ζηνὶ πλὴν εἰ κρατεῖν Non respondet Prometheus, sed hoc ipsum nobis est quaerendum. Tequo OD a vero baee MVis ιο. ut, simulae potentiam eonquilai in

sit potentissimus, dia γὰρ εὐ πιπτουσιν οἱ κύσοι, sopb. se inc. a. Similia eogitatio su hest Parcarum muneri, ubi Jovem cum Iunone nuptiis junxisse dicuntur Aristi Av. 1774. Amor enim ero Junonem in ipsa oris natura positus est: propterea Venus dicebatur parearum natu maxima Paus. I. 19 ce Pindar hymn. r. I. ubi The idem qui nuptum

Parcae adducunt.

54 Finge tibi em Pindaro numina Veritatem, Pudorem, K--ψαν, Legem austitiam et has omnes eatenus ove superiores dicere poteris, quatenus eam, quam quaeque imiseat, virtutem Iovi tribuisso cogitantur. Easdem vero eodem jure ovis ' sita dicere potes. Nihil majus Amori sunt ranae.

46쪽

obscura est res sicut hine Iupiter sum habet naturam, suam sortunum suam etiam habet eius pater Suturmis. Uterque aliquando mundum gubernat, utroque nemo est potentior. Ubi alteritis natura et potentia cum altero confligit, nihil inter utrumque iudicium ferre potest, nisii s utriusque naturae et potentiae ratio. Hanc mi ionem sagnificant Parcae, arcis igitur certamen inter Iovem et daturnum dirimendum est. Hoc ipsum, mythica quidem forma indicatum , testatur Aeschylus Parcae enim, quae necessitatem in rerum omnium ratione positam gubern nt, eoujunguntur cum Furiis, neque alterae sine alteris viva, quae ad Iovem pertinet, necessitatis gubernandae hshent potentiam, sed nonnisi consociatae r τίς ουν αναγκης ἐονδε οἰ-οστροφος Μοῖραι τριλιορφοι μνημονές ' ινυες. 516. Circumspiciamus, quid hoc loqo sibi velint Furiae , quod complures mirati sunt, nemo expediviti Furi e , id quoψipsae dicunt . 17, quod generalem et constantem esse Aeschyli cogitationem mox ostendam , .ratas laciunt Me crationes , neque ullam alium peculiarem habent potest tem. Revera de exsecratione quapiam cogitari, eo in dic tur, quod μνημονες vocantur Furiae inania enim non dicit Aeschylus. Cuiusnam vero exsecratio Iovi perniciem minatur, nisi unius solius Saturni Et hoc ipsum dixit poeta: πατρος δ' ἀνα μονου τοτ παντελως κραν --ται, H ἐκπιτνων ήρατο δοναίων θρονων, r. 10. Itaque Saturni exsecratio, Saturni φινυες illam gubernant necessitatem, quae ad Iovis naturam pertinet, illam επρωμένον, quam ipse evitare non potest. Rula siex pol t baeo exsecratio nonnisi per solum ipsum Iovem, a nemine evexitP'test Iupiter, is a se ipso , αυτυς ρυς αυτο κενοφ0ό

47쪽

sq. victorem suum sibi παραπια- τω κτ' αἰτος αυτ DPri. 921. Clarius et certius poeta eloqui non poterat, in sola ovis natura et in sola ratione filii cum patre omnia e saxi . . Neque si modo pugna talis statuitur, qua alteae deus supremus ab altero deo supremo silio suo evertitur, haec alia ratione cogitari poterat hac autem ratione optime et cogitari et pro vera haberi poterat ab homine Graeco.

Vides quam decore senserit Aeschrius, cui persuasum erat, patri hanc pietatem deberi etiam a deo supremo licet hic coactus fuerit ad patrem evertendum, scilicet ut rerum potiretur is, qui Iupiter erat et solus esse poterat, deus divinus. Quae reliqua de hac ratione dicenda sunt, invenies g. 32. Neque hanc solus Aeschylus fovebat cogitationem. Pugnam de mundi dominatu apud Hesiodum quoque gube nant Furiae, ibi vero alito se habet ratio eorum, qui Pugnant. E Coeli cruore, quod Saturnus effundit, Usuuntur Furiae, Theog 185, quod nihil dedi rat, nisi ob

facinus illud impium erga patrem commissum Saturno instare ultionem, quam patris exsecratio ei immissura sit, quae ipsa dominemoratur .. 210. Et ita postea etiam narratur, Coelus enim ipse Rheae consilium dat, quomo

Iovem Mam partu edere possit, scilicet ut ultionem, quam

5M Vides hi in quo disserat Aeschyli mens a Pindaro uterqu. oraculum agnoscit, e quo Jovem maneat pernicies, uterque hoc irritum sere habet persuasum Pindam vero, nee alibi satum ovis arbitrio proratis subjietat, hoe tamen e seruo petit, ἔνεκεν πεπρωμένον ἐν neque sontem habet, unde hoe fatum derivet, Isthm VII, 33 Aeaehylus satum omnemque

eius potentiam in ipsa mi ea ratione Iovis evin patre. .

48쪽

coetus postulat, per hunc filium perficiat, τισαιτο δ ερι-

νυς πατρος lam, ora. Ibi igitur viter ipse cum Furiis consociatus est, et quod ipse perscit idem est, quod Furiae agunt cum apud Aeschylum e prematur cogitatio, qnod hoc sacinore adversus patrem perpetrato ipse Furiis redditur obnoxius. Et idem hoc videtur inesse in loco Epimenidis Schol. Soph. . . M. ἐκ του Προνον καλλίκομος γεισο χρυσῆ 'Aφρο- Μοῖραὶ τ' ἀθανατοι καὶ 'μνυες αιολοδωροι. Ad Saturnum referuntur, quae ab Hesio do ad Coelum, Venus pariter, Furiae Pareae, ut apud Aeschylum, cum Furiis consociantur Furiae , ut in Eumenidibus describuntur, dicuntur αἰολήωροι. Probabilo igitur judicabis , an ipsa cogitationem de periculo, quod Furiae propter facinus contra Saturnum commissum

Jovi minantur, Aesctylum sumsisse ex Epimenide, licet ista sabularum forma servata, quam Praebebat Hesiodus. Removetur illud periculum sapientia JoVis, qui , -- perio satis firmato, vincula Saturni, quae solvi posse monet Apollo, E. 645. q. revera solvit: λυσε πιυς αφθιτος Tατανας Pind. m. IV , 291 bymn. r. 6 Saturnum cuni sociis antea in Tartarum detrusum Pr. 220 liberatum videmus in Prom soluto, ibi enim constat e Titanibus cho-om fuisse compositum, qui ex insulis beatorum in flumine Oceano sitis profecti esse videnturis Prometheum. Patet igitur, filium cum patre esse reconciliatum itaque

Furiarum, quae exsecrationem ratam erant facturae, poten

ita fracta est a Jove, et Parcae, quae nisnnisi in societ te Furiarum aliquid de eo valebant, nunc nihil agendum hahent, nisi quod ipse jubς qui παντ υνα τε και κατω5M Itaque Pliidias et Theoeotinus Jovis Olrmpii, quem Mesalen '

49쪽

Στρέφων τι σιν ουδεν ἄσθμαίνων μένει inem ita se habere Per se iam necesse est, ubi enim deus vere divinus vivit et viget, locum non habent numina illa obscura et tactu in-tia. Sed ne deest quidem eschyli testimonium , quod Pari me ante Iovis deorumque Olympiomim potentiam o nuerunt et nihil amplius valent, nisi quod Olympii iis concedant. Pertineo enim ad genus deorum Priscorum, quod se ab Olympiis antiquo honore privatum esse ubique ς'nqueritur sunt θεα αρχαῖα , παλαια μιριονες, E. 728; sunt sorores Noctis, quae ad tenebricosiim illud regnum Pertinet, quod everterunt Olympii, quin etiam E. 728 ipsae

dicuntur decipi ab Apolline et vino quidem, quod mulo

textu elices voluerunt interpretes, patet enim Aes D. Iua' de his numinibus tenebricosis et priscis non sine ir nia quadam esse locutum is Euri Ale. 12 JUοίρας δολοισας. Vides hac Apollinis de arcis victoria ipsas superari lassis naturae βροτοι redduntur saι- E. 72M Ita dicitur Apollo Furiarum παλαι γενεῖς ζωρας φθισας E. 173.

Ubicunque enim po*ta Parcas commemorat, venerationem sibus secerunt, eapiti Pareas ddiderunt, significantes τὴν πεπρωμή- μομφ ο πείθεσθαι Paus. I. 40 4. AEL Boiugeri

mytholog techn Jov. p. 28 sqq. Maximus tunc earum honoris est, quod Jovi assident, Μοψαι ιὸς α τε παρα θρονον

ἀγχοταται ζύπιναι sopb. r. ine. 3. Apud Aesonum ne hune quidem habent sibi relictum Pindarus ovi eas enitat

subjectas, in maiore tamen, quam Aeschylus, Sonore eas habens, iras praedicat αγύνοονας, . VII o dipιορμους

Isthm V, 16; quae quidquid instituitur Munx saciunt et simantii VII, 6a xi, i idque in prima origine , sociae Lueinae, N. VII. I; quae sanctitati vinculorum sanitati x Pro Iuciunt Py. IV, 14b:

50쪽

nullam videmus ne eam quidem, quae Eumenidibus tribuitur, ubique vero sunesta ac lugubris, quae earum est,

57 Locus enim , quem pro honore Parearum asserunt . 63-967 Parcas pectare non potest, sed solas Eumenides ipsas, qua- xum honores recensentur, quorum honoriim uvus est is, quod Parearum vetustarum et βαρυλωρῶν sunt cognatae. Nulla, enim causa exstat, cur ibi Pareae celebrentur, neque Parcae

possunt intelligi nisi mutato τῶν in και tum contra eodie titum eontra verisimilitudinem, omnia enim, quae ibi recensentur, sunt ea ipsa, quae ab Eumenidibus repetuntur felicitas. 56, es. 938 faustae nuptiae, 60 et 835 justitia 963, s. lo; quod omnium domorum sint communes 964 es 895; omni rum curam gerant, 965 essas per omne aevum, in es 893;x honor summus apud iustos homines 966, es 805, 891. m. κυρι' ἔχοντες vertendum est eum φ vobis peculiare ait, haud vero quibus hoc peculiare est, tum enim ieendum esset ἔχουσαι - Festili vem interpretes, quod Deus omni Eumenidum tribuitur, quas hae de se ipsis praedicare ineptum est. Imo loquuntur Areopagitae, idem qui postea dicuntur προπομποι 1005, qui Eumenides invocant, omnium Atheniensium iee sungentes: ipsi ἀστῶν βίλτατα, , quos ipsa ad dicendum, licet non disertis verbis, provocavitMinerva 949; qui his versibus e 976-987 ea precantur, quae reor Athenienses j et inerva inis quidem posterioribus id, ut eivium firmetur concordia, ut prospieere pro Areopagitas iussit,inerva v. 693 sqq. Itaque aemulantur Minervam honia verbis adhibendis, quod ipsum laudans indicat dea, γαθῶν ρις μετέρη , elebrans facundiam, qua antea ipsa, nune Areopagitae excellunt v 963-975. Eosdem, quod bene duxerint, denique ollaudat Minerva v. 998 sqq. φρονουνἔας γλο ἰσο ς ἀγαθῆς 6dυν ευρίσκειν. Vide quam egregia huic distributioni respondeat in limorum omparatio. Inter stiopham et antistropham eriorem eumpositam ex vertibua intelialeis, qui-