장음표시 사용
381쪽
a dum e m sinasteriis, tanquam ex Scientiarum et bene viveudia Seminariis, probatiores ad praepositurus et pastoratus dia mittuntur, in iisque religiose, castissime, sub obedientiau praelati, ne sine proprio vivunt cum socio; singulis annisu fortunae ac I itae rationem exponentes praelato cum omni
et sinceritate; prout ipse didici experientia, cum anno l6l2a in partibus rhenanis, nomine sedis Apostolicae cadem fultusu authoritate, pleraque monasteria visitarem; in quibus plurau iuveni quae imitarer, quam quae corrigerem . nTandem quod Praemolistratenses exercendam in parochiis animarum curam Suscipiant, non unus aut alter, sed plurimi summi Pontificos approbarunt et Apostolica auctoritate firmarunt, prout videre est in citata dissertatione historico canonica Georgii. Praecipue autem attendenda conStitutio oneroso,
I scptembris l750, Benedicti XIV, qui Praemonstratensibus
tribuit, ut ipsi eae nunc et perpetuis futuris temporibuS... quaScunque parochiales ecclebias, etiam saecularcs, illarumquc perpetuas vicarias, clericis Seu presbyteris foecularibus conferri et assi. gnari solitas, absque dispensatione Apostolica consequi valeant.
Ex his porro, paucis inter multa adductis docum culis, plano liquet, ad Praemonstratensium institutum et finem proprium pertinere paroo italis munii exercitium. Nec objiciatur, Pontificos id cis concessisse eae dispensatione, eae speciali yratia, at quo his verbis innui, esse id per se ab ipsorum iustitulo alienum. Non enim dispensarunt Pontifices, eo quod obstaret Priae monstratense institutum, sed co quod obstaret juris communis dispositio, qua generaliter prohibitum fuit ne sincularibus parceciis absque indulto Pontificio religiosi praeficerentur. Attento scilicet solo Priemonstratensium instituto, nulla dispensatione opus fuisset, cum proprium huic iustitulo sit saecularcs eliam parcecias regendas suscipere : privilegio lamen
seu dispensatione opus suit, ob dictam juris communis dispositionem. Imo quia dicti instituli proprium crat parochiarum regimen, iam large privilegium illud Romani Pontifices uua-
382쪽
PARS QVl Ta. 37Slii in iter et absque interruptione Praemonstratensibus siriua tun,
Jam vero si absonum et iniquum sit caeteros regularium ordines dicto jure in annexas ipsorum mona Steriis paro elitas spoliatos velle, id profecto absonum et iniquum quam maxime relativo ad Praemonstratenses, qui ex proprio institulo suscipiendum parochiarum etiam saecularium regimen pro suo habent. Qui enim ablegandis a tali ministerio Praemota stratonsi hus ad laborant, quid nisi truncandum ac perimendum Sancti Norberti institutum moliuntur Cum hac sua opinatione, oro, conserant no antiquiores. quae minus forsan movorent, auctoritates adducam in recentis atque ingentis memoriae Pii VI de Praemonstratensibus sententiam. Fuerat is, aute susceptum universalis Ecclesiae regi. men, Praemonstratensium Cardinalis protector. Ad Petri de iii cathedram evectus, id muneris noluit aliis committere, sed sibi rescrvavit. Quid autem dc candido Norberii ordine, et speciatim de solito ipsius regendarum parochiarum ministerio Senserit, testatur epistola Georgii Boncuburgensis in Sue viti abbatis, ad generalem P mon Stratensium procuratorem Egidium do Smodi, 8 mali l782, o cujus autographo, in archivio Tungeriensis abbatiae asservato, pauca haec transcribenda duxi: a Caetcrum, eousilium abs te mihi datum si reuuu suma secutus. Perrexi etaim Augustam; summoque Ponti siet, u ibidem in aula episcopuli per aliquot dies commoranti,u submississima reverentia ad privatam audientiam, a nuntiou Apostolico Garampi procuratam, admissus sui. Assectum, utu pridie mihi dixeras, expertus... vere paternum. POSi quam a cnim gratulatus fui felicem in terris nostris adventum, et u gratias egi pro suscepta ordinis protectione, pariter allox latus Pontifex ipso, humillimum obsequium meum sibi gra-
383쪽
AD QUINTAM TRACTATUS PAR ΤΕ M.
I De congregationibus virorum votis solemnibus caren tium, relative ad Episcopos. Quaenam ex istis congregationibus status religiosi essentiam habeant et quaenam non habeant, dictum est sub prima tractatus parte. Item alia multa circa easdem congregationes in tractatus
decursu, data occasione, tradidimus. At quia dictae congregationes hodie tot et tanti momenti sunt, pluribus gratum forcoxistimavimus, si de ipsarum relative ad Episcopos jure et conditione praecipuas, quae dissicultatem sacere possent, quaestiones hic in unum colligeremus, et breviter recenseremus. Supponimus autem ejusmodi congregationes esse ordinariorum jurisdietioni subjectas. Quamvis enim possit summus Pomtifex exemptionis privilegium ad illas etiam congregationes extendere, id tamen fieri non solet. Quod si qua exemptionem obtinuisset, ei applicandum laret, quoad praesentem materiam, jus exemptorum ordinum, ut patet. His praenotatis, sit
QUMTIO D. - An distae eongregationes Episcopo sint subjeetae quoad ipsarum eo stitutiones, a sede Apostolica approbatas 8
Respondendum negative. Et fuit resolutum quoad oratorianos in celebri decisione a Benedicto XIV confirmata constitutione emanavit, 2i januarii 1758, tomo ultimo ipsius bullarii, appendice 3), in hunc modum: ad dubium I: Aneongregatio sit omnimode subjecta Reverendissimo Archiepiseopo, in modo, forma assumptis, et materiis ' Responsum est: Ad primum, alprmative,
384쪽
378 TRACTATUs DE IURE REGULARIUM.
Meepto ejus instituto, sice iis de quibus loquentur constitutiones
Colligi ctiam potest ex ipsa vi Politisciae approbationis. Hoc ipso enim quod Pontifex institutum approbet, vult congregationem cum hac instituti forma posse existere. ConSequenter nulla auctoritas, Pontisicia inferior, jure Sic existendi, seu constitutiones prout approbatae Sunt retinendi, congregationem privare poteSt. Conclusio autem vera remanet, Sive congregatio vota perpetua habeat et religiosi status cssutiliam, sive habeat tantum vota temporaria, aut nulla. Hinc nequit Episcopus ullam immutationem in ejusmodi congregationum constitutionibus decernere aut exigere.
Aola. Si institutum ab Ordinario duntaxat suisset approbatum t), num penes eumdem remaneret illud immutandi facultas, mihi non plano liquet. Quaestionem aliis enucleaudam
relinquo. QUAESTIO Η'. - An et quatenus dictae congregationes ab Episcopo dependeant quoad bonorum suorum temporalium administrationem 3 - 1' Ad alienationes quod attinet, ejusdem conditionis sunt ac religiosi ordines qui Solemnia vota nuncupant. Nompo ad alienandum immobile valoris plusquam modici, vel mobili pretioso, beneplacito Apostolico indigent: ud alienandum immobilc valoris modici, ipsis necessaria est Episcopi licentia. ido quae diximus supra sparto 5, secl. 4, Subseci. 2).2' Beliqua vero, praeter dictas alienationes, rei temporialis administratio pones ipsam congrcgationem remanet, absque ulla ab Miscopo dependentia. Ita ut nou teneantur cjusmodi
irorum congrcgationes dictae administrationis Ordinario rationcm reddere, nec libros computorum et expensarum quantitatemVo Suarum pecuniarum aut possessionum ci panderc. id
l) Equidem de jure coiiiiiiiiiii tirolii lilia est cujubliliet iiυxi religiosi instilini. euuni vola non habentis, vidulio iii optirohatio, praelei quuiit a Sude APOololrea; sed piout pariodidiximus, vid tur j un contraria consuetudo legi linia, et tuitit lἰ ornanae praxi firmata.
385쪽
jam probavimus supra sparte 5, secl. 4, SubSe t. 2, cap. ij.
QUAESTIO III'. - Indictae virorum concyre stationes ab Discopo dependeant quoad membrorum admissiones, eorumdem expulsiones, superiorum electiones et ad alia ossicia congregationis nominationes ' - Bospondendum est negativo. Id decisum cst quoad
Oratorianos in hunc modum : An interiores oeconomisconyrc-9ationis quoad expensas et computa, necnon electiones praepositorum, nominationes, admissiones et e uisiones presbyterorum.
sint subordinato directioni archiepiscopi ' Responsum est : auquarium, negative in omnibus ide bullam emanavit, 21 januariit 758, in qua Benedictus XIV dccisioncs illas confirmavit. In ipsius bullario ad calcem lomi ultimi, appendicu 3). Cum Oratoriani non sint exempli, ct status religiosi essentiam noli habeant, quod de ipsis decisum est, applicandum venit eae luris virorum congregalionibus nou exemptis, Sive vota non habeant, sive vota simplicia habeant. Idem autem sequitur cx Pontificia, quam supponimus, ejusmodi congregationum approbatione. In ipSarum enim constitutionibus dictae admissionus, expulsiones, clectiones et Dominationes, non ab Episcopo, Sed ab ipsa congregatione, prout supponimus si , peragendae Statuuntur. Cum ergo Pontifex ejusmodi constitutioncs approbat, hoc ipso congregationi jus tribuit ut juxta earum normam Sese regat. Consequenter nequit Episcopus hocce jure congregationem privare.
QuaesDo IV . - Ouando in hisce congregationibus oritur eontentio de twitima superiorum electione, an Discopus sit judeae competens ad causam dirimendam 3-Εpiscopum esse competuntom judicem, non tamen pro edere posse curiam episcopalem, nisi ad ipsius tribunal a congregationis membro aliquod clata causa suerit, decisum cst quoad oratorianos Limanararchidioecesis, pro sequenti casu : 7φ In Irehiepis opus sit ju-
deae competens in eausa nullitatis electionis ad praeposituram, et
ij Seeus iliconiiuui solet, Si congregatiotiis coiistitutione, ultituas tu liac re Paries Episeopo tribuerent. Tune scilicet jus liabaci Epi,corus iii ii, actibus lutei enietidi, eo modo illic ni ceuSlilu .i0ue, exi ilulei cul.
386쪽
T CTATUS DE IUBE REGULARIUM. promotor fiscalis de ea jure agere valeat; prout etiam pro Obsem vantia omnium eonstitutionum' Responsum eSt : Ad septimum, allirmative quoad primam partem : quo vero ad gecundam, promotorem Ascalem agere non posse eae ostiem et nullo ea sacerdotibus congregationis instante pro nullitate electionis e quo vero ad tertiam, negative vide saepe citatam bullam emanavit Benc-dieti XIV, 2 l januarii 1758 . Qua praemissa decisione, videtur quaestio sic solvi posse :10 Si agatur de electione superioris localis, quae saeta sit ab ipsa loci communitate, videtur ad Episcopum pertinere judicium de praetensa nullitate, instante tamen aliquo hujus communitatis membro . Applicanda cnim tunc videtur citata decisio. Praeterea cum illa communitas ordinariae jurisdictioni Episcopi subsit, et agatur de actu ab ipsa communitate expleto, non est cur opiseopale tribunal non sit competens, si ab interesse habentibus adeatur. Non tamen procedere Poterit Episcopus antequam ab interesso habentibus justitia ab ipso postuletur. Cum enim ejusmodi electiones, non ad ipsum, sed ad communitatem pertineant, in iis sese immiscere nequibit, nisi quatenus lis de carum dem legitimi late, in ipsius curia, ab interesse habentibus introducta fuerit. Atque id firmare videtur citata decisio. 2' Si agatur de electione superioris generalis, vel etiam de electione superioris localis, sed facta a generali praeposito, veI a generali capitulo, et eongregatio in pluribus dioecesibus domos hahcat, non videtur causa nullitatis dirimi posse ab Episcopo. Nam quod generalis superior sit necne legitimo electus, tangit interesse, non tantum communitatis talis dice-cesis, sed etiam communitatum in aliis dioecesibus existentium. Hinc ut posset Episcopus, ad quem causa deserretur, litem dirimere, deberet jurisdictionem habere in domos etiam aliarum dicereseon; qua tamen jurisdictione caret: ct applicanda venit ratio haec quando agitur de superiore I ali, quem constituit supcrior generalis vel capitulum generale, in alia dioecesi existens. Hiue mihi videretur, salvo meliori judicio,
387쪽
PARS QuINTA. 38i causam nullitatis in hoc casu dirimi non posse nisi a sede Apostolica, vel aliquo ipsius delegato. QUAE io V . - An distoe eongregationes ab Episcopo dependeant quoad constitutionum suarum observantiam 8 - Iu dubio septimo supra relato vidimus responsum fuisse : quo vero ad tertiam partem, negative. Tertia autem pars dubii hujus versabatur circa observantiam constitutionum : et An Archiepia scopus sit judex competens in causa nullitatis electionis ada praeposituram, et promotor fiscalis de ea agere valeat; prouta etiam pro observantia omnium constitutionum p n cum autem deeisio haee lata fuerit quoad oratorianos, qui nec sunt exempti, nec status religiosi essentiam habent, applicanda videtur caeteris virorum congregationibus non exemptis, et votorum solemnitate carentibus. Dicendum ergo generatim quoad illas congregationes, Episcopum judicem competentem non esse circa constitutionum observantiam; et consequenter episeopalem curiam pro urgenda illa observantia non posse agere.
Ratio autem dictae decisionis lacile introspicitur : nimirum si possct Episcopus contra infractiones constitutionum jur, dice agere, hoc ipso posset de vero Sensu illarum constitutionum pronuntiare, seu illas constitutiones auctoritativo inter pretari. Existentibus autem in variis dioecesibus dictarum congregationum domibus, facile contingeret ut alii alio modo Episcopi easdem constitutiones interpretarentur et servandas urgerent. Ex quo dissolveretur et periclitaretur totius congregationis unitas et instituti integritas. Proinde ex hoc ipso quod sedes Apostolica regulas et constitutiones alicujus congregationis approbet, hoc ipso Sibi interpretationem reservasse
censenda est. eu GTIO FI . -. Quomodo dictos virorum eongregationes ab Episeopis dependeant, quoad novos conventus fundandos et comem vandos. - Quod nequeant in aliqua dioecesi novum conventum sibi constituere, nisi obtenta ab hujus dioecesi Episeopo Iicentia, omnino tenendum est. Cum enim licentiam hane necessariam decreverit Tridentina synodus quoad exemptos
388쪽
382 TRACTATUA DE IURE REGULARIUM.
liam ordines, a sortiori ea indigebunt virorum congrcgationes de quibus loquimur. 2' Semel autem legitime constitulo in aliqua dioecesi conventu, jam non poterit Episcopus conventum hunc supprimore, seu congregationem jure ibi convcntualiter cxistendi spoliare. Nam sedes Apostolica institutum hujusmodi approbando, hoc ipso jus ci conscrt per varias mundi partes sese propagandi; et solummodo cxplenda remanet conditio de jure communi requisita, ut pro qualibet nova laudatione inico veniat ordinarii conmensus. Unde, cxpleta hac conditione, id est, semel obtento Episcopi loci consensu, jus conventualitatis tu illa dioecesi congrcgationi acquiritur vi Pontifici de approbationis. Iam ergo nequibit Episcopus illo, aut ullus cjussu ceeSSOr, conventum Supprimere. Sed, si sorte suppressio necessaria videbitur, ad sedem Apostolicam recurrendum erit. QUAESTIO UI'. - Ouatenus possit seminariorum restimen dielis constregationibus committi. - 1' Si qua ex dictis congregationibus ad regendum juxta Τridentinam legem seminarium vocaretur, et ipsa conditionem acceptaret, necessarius non foret sedis Apostolicae lutcrventus. Sed tunc rogi ab Episcopo deberet seminarium quoad spiritualia cum adhibilo consilio commissionis, duobus canonici S conStantis, in ossicio suo amo-
vibilibus; ad quos pertineret deliberare cum Episcopo, de
statuendis seminarii regulis, de electione magistrorum, decorumdem amotione, de libris in docendo legendis seu adhibendis, et aliis similibus. Item pro temporali administratione adhibenda larct alia commissio, duobus canonicis et duobus aliis presbJteris c clero civitatis constans. Quam Τridcutinam legem susu exposuimus in tractatu de cvitulis, pagiua 470 et sequentibus. 2' Beligiosae autem congregationes vix possunt sub hisce conditionibus seminariorum regimen acceptare, obstante prOprii cujusque instituti norma. Sed ad suscipiendum ejusmodi rogimen pacisci solent, ut, exclusis dietis eommissionibus,
389쪽
PARS QUUiTA. 383 liberam sub Episcopi auctoritato habeant seminarii directi nem, nec poMint, nisi ex justa caum, removeri. Cum vero per ejusmodi pactum juri communi derogetur, et laedantur jura capituli, consequens est ut valido iniri nequcat ex sola Episcopi auctoritate. Non enim potest Epi- Scopus contra universalem Ecclesiae legem quidquam valide
4' Hinc quando alicui religiosae communitali seminarii rogimen, cum dictis juri communi derogationibus, committendum est, omnino de jure communi necesse est ut interveniat Apostolica auctoritas, pactum approbando et confirmando. Facile autem ejusmodi postulatis annuere solet sedes Apostolica, testante experientia, quanto cum eleri et rei catholicae proventu religiosae congregationes hocce tanti momenti munero defungi soleant 50 Semel autem firmato Apostolica auctoritate contractu, jam nequit congregatio, nisi ex justa causa et facto desuperlegitime processu, a seminarii regimine, sive ab Episcopo qui contraxit, sive ab ejus Successoribus, amoVeri. Invaluit in Gallia consuetudo, ut absque sedis Apostolicae intervontu dictis congregationibus, praetermissa Tridentini decreti norma, regenda seminaria committantur. Sola nempe auctoritate sua Episcopus ad seminarii rogimen congregationem admovet et removet. Atque hinc exurgit salebrosa quaestio, an praxis haec contra Tridentinam legem legitime praescripsisse censenda sit. De quo vide quae diximus in tractatu de capitulis pag. 497 et seq.).Qub Do VIII . - Ouatenus distarum congrestationum presbyteri parochialibus Gelesiis proclici valeant ' - Diximus supra non posse regulares, absque Pontificia dispensatione, in rcc-lorcs beneficiorum curatorum saecularium nominari. Id vero, utpote anterioris juris communis correctivum, stricte inte prelandum, seu intelligendum de regularibus striete dictis. Porro tales non sunt presbyteri congregationum, quae Status religiosi ossentiam iton habent, verbi gratia, Sulpiciani et La
390쪽
38έ TRACTATUs DE IURE REGULARIUN. Earistae; quos certum est esse de corpore saecularis cleri. Hinc
laoterunt isti, nisi proprium institutum obstet, cum sui superioris licentia, in parochos deputari. Sed et idem dicendum videtur de congregationibus, quae tria quidem vola perpetua simplicia et alia ad essentiam status religiosi requisita habent,
sed carent votorum solomuitate. Nam in stricto sensu, regulares vocari solent illi, qui per Solemnium votorum omissionem profitentur. QuasTIO IX'. - An dictarum congregation um presbyteri τα- Ieant simplicia beneficia, necnon alia ecclesiastica osticia obtinere' - 1' De congregationibus quae status religiosi essentiam non habent, non est dissicultas. Nimirum cum superioris licentia, et nisi obstet proprii instituti norma, non secus ac saecularcs caeleri presbyteri, canonicatus, dignitates capellanias, aliaque simplicia benescia, et ecclesiastica ossicia consequi poterunt. 2' Si autem status religiosi essentiam habeant. licet cum Solis votis simplicibus, occurrit dubium, num eos
attingat juris dispositio quae prohibet, ne beneficia simplicia saecularia regularibus conserantur; cujus dissessitatis solutionem hic omittendam duximus. Etenim in praxi, etiamsi jure non prohiberentur, tamen prohibentur a proprio instituto, cum ejusmodi simplicibus bonosciis plerumque incompatibili.
QuAESTIO X'. - An dictarum eourvaticinum presbyteri pro audiendis confessionibus, non tantum eaeterorum, sed etiam con- fratrum, debeant iurisdictionem ab Ordinario recipere ' - ve pondendum assirmativo, nisi in ipsorum instituto a sede Apostolica confirmato, expresse caveatur pOSSe confratrum comsessiones audiri ex sola superiorum congregationis facultato.
In ordinibus quidem vota solemnia habentibus religiosi confessarii jurisdictionem a Papa per suos praelatos recipiunt, ita ut pro absolvendis confratribus sussciat regularis praelati licentia I pro absolvendis Vero specularibus, accedere debeat insuper approbatio Ordinarii: scd hoc habent sive ex propriis privilegiis, sive ex communicatione cum privsscgiis aliorum ordinum. Congregationes autem de quibus loquimur, cum