장음표시 사용
81쪽
Ium suspexissent, stellarumque, quibus illud ornatum ac distinctum est, ot errantium et inerrantium, ratos motus CurSUSque SempiternOS 3nimadVeriissent;.
tum in illius astri , quem solem appellamus, conversionibus stabilem illam ac perennem aequabilitatem agnovissent, qua aestates et hiemes efficiuntur, atque terrae, quas incolimus, aut interdiu larga luce complentur, aut spatiis nocturnis opacantur: hune igitur tantum omnium rerUm ordinem ConStantiamque incredibilem cum vidissent, ejusque rei contemplationi a pueris soassuefecisserit, ipsa consuetudo spectaculi admirabilitatem elevavit, ut sati potius DeceSSitate, quam mente et consilio regi omnia atque moveri viderentur. Impia sententia, 1ateor: sed tamen ex ea intelligi Potest, quam illustre sit, quamque praeclarum divinae proVidentiae documentum, quod ex generis hu .mani historia capi solet Etsi enim magna Philosophorum dissensio est, cum alii continuum quendam ab hominibuS ad omnem persectionem absolutio. nemque progressum fieri putent, alii Vero in gyrUm nos compellant, ut semper eodem, unde prosecti SimVS, tamquam consecto Cursu, fiat reversio; coriis venit tamen inter utrosque, ut astrorum, Ut temPeStatum, ut earum deniquo Terum, quae terra marique gignuntur, Sic generis humani , admirabilem quandam esse stabilitatem atque constantiam. Et mihi quidem, etsi in magna opinionis perversitate versari Videntur, qui, cum hi jus universitatis ornatum et immensam magnitudinem vident, non intelligunt, esse mentem divinam quae haec omnia cum sapientisssimo consilio molita ac fabricata sit, tum inis credibili vi contineat ac tueatur, tamen in iis rebus, quae eXPerteS rationivsunt, non omnino nulla fortasse sit erroris excuSatio. QVam autem demens, quam eXeDIS, quam non homo, sed truncus sit, oportet, qui, cum reliqUasTeS omnes fatali necessitate cohaerere aci moveri Putet, eadem hominum quo- inter iPSOS SOCietatem constr1ctam teneri et conglutinatam , arbitretur. Quid Enim aut in Corpore aut in animo est, Cujus magis nobis CLDScii Si.
mus, quam judicii, quam arbitrii, quam voluntatis, quam rationis denique qua nihil praeclarius nobis, nihil divinius a Deo immortali est tributum P Si-Ve ergo aliqua humanitatis meta est, ad quam nondum pervenerimus, sed tamen appropinquemus, sive ea conditione in hoc vitae curriculo collocati su muS, ut certo et continuo flexu circumagamur tu orbem, non profecto, ut
82쪽
ealcaribus equi, sic homines necessitate concitantur, neque ut turbines scuti- ea, sic illi aliena vi torquentur. Consilio , consilio, inquam, agimus, quio quid agimus, neque in omni vita aliqua potest esse rerum susceptio, aliquae molitio ac persectio, quae, nisi a judicio atque a voluntate proficiscatur, aut Iaude aut vituperatione, aut humanae denique actionis nomine digna sit.
Nolite autem Credere, Auditores, Cum ea Sit naturae humanae praestantia, ut omnem vim necessitatemque repellat et aspernetur, huic continuo consequens esse, ut tuendae Conservandaeque societatis humanae causa in uno ponenda sit consilio atque arbitrio eorum, qui adsciti in illam et aggregati sunt.
Non enim eadem hominum Coostaritia est, quae aut Iapidum, qui suo de.
orsum nutu ac pondero ad lineam Semper seruntur, aut pecudum etiam, qui . buscum, propter rationiS Speciem ac Simulacrum, PrOPior quaedam nobis est, quam cum 5axis, cognatio. Insunt in his et appetitiones et declinationes naturales , quarum imperio quasique auctoritati ita addictae sunt, ut de spatio curriculoque naturae numquam deflectant. Quid vero homines 3 exstat praeci ra apud Platonem et frequenter Usurpata Sententia, duas esse animi partes alteram rationis participem, alteram expertem: in participe rationis positam esse tranquillitatem, id est, placidam quietamque constantiam: in illa altera moetus turbidos, cum irae, tum cupiditatis, contrarios inimicosque rationi. Quarum Partium, Auditores, cum Perpetua iDter se atque gravis contentio Sit, alii rationi obtemperant, atque in omni vitae actione nihil tam fugiendum esse judicant, quam in Ontinentiam, quam injustitiam, quam reliquam tur
bam ac pestem Vitiorum. Apud alios vero animi perturbationes esserunt Se atque exsultant et tamquam Seditiosae cives, occupata rationis arce, DSCes arripiunt, atque in omnem surorem perversitatemque se effundunt. Quae naturarum morumque dissimilitudo eam vim habet, ii di in eadem republica, in eadem civitate, intra eosdem Saepe Parietes, alii Sint graVes, temperantes, justi, sortes, bene morati; alii molles, delicati, Voluptarii, libidinosi, protervi, avari, iracundi, imperiosi, omnibus denique Vitiis inquinali. Quaero, ista bonorum malorumque compactio ecquam tandem cohaerentiae colligationisque fir
mitatem habere videatur λ Neque enim , qui nimia pravitatis vi distenti et op Pilati sunt, seras bestias anquirunt, tu quas nequitiae Virus evomant, sed Cos
83쪽
ipsos petulit, quibuscum natura sunt . Sociati, Ptibuscum. habitant, vivunt, sal edunt. Quas tu mihi leges narras, quae jura, quas poenas λ Quae mihi etiam magno argumento essh videntur, iri ipsis generis humani visceribus aliquod malum haerere, quod ejus saluti et incolumitati, tamquam saxum Tantalo, immineat. Quis inter leones legislator λ quis praetor 2 quaΘ supplicia 2 quis carnifex Quibus prosecto nec illi egent, neque nos egeremus, si eadem hominum eSSet, quae quadrupedum, in eodem Statu permansio aut permanendi
voluntas. Neque ita mihi quemquam occursurUm eSSe arbitroΓ, Ut eorum, qui Salvum esse , genus humanum velint, tantam fesSe tamque Praevalentem im acti multituditaem diCat, ut horum Constantia paucorum s levitas, horum
prudentia paucorum audaCia, horum de que Virtute . paucorum improbitas facile vinci et opprimi. P Sit. QVRSi Vevo aut tanta Sit, quantam Putant, bonorum multitudo atque PraVorum Paueitas, aut, Si ita Sit, Sine Dei praepotentis numine fieri credibile Sit, ut , Cum humanae naturae , . tamquam librae, utraque lanx vel minimo Saepe 'momento Vergat ac deprimatur, ea, in quam imposita virtus est, Constanter propendeat, altera tollatur. Quid vero an vos
me de petulanti aliquo homine loqui putatis, qui pauperis tugurii ostiolum effringat, aut de surunculo, qui de divitis pomario pruna delibet Cujusmodi sane commotiunculis si istatus civitatum atque quies turbari posset, nulla amplius staret atque quiesceret civitas. Sed cum ita hominum inter i ipsos constituta sit societas, ut in paucorum, Penes quos principatus est, capitibus Universarum gentium Salus atque sortuna Periclitetur; quorum ipsorum Salus ne fortuna, quo Surit in altiori dignitatis grada collocati, eo pluribus invidiae malevolentiaeque telis proposita esse solet: intelligitur, quantam omnium rerum perturbationem, quantamque Confusionem, asser re Possit vel unius parricidae
mucro. i Sunt, qui Alexandrum, PhilipDi filium, veneno Consectum putent. Falso quidem illi: sed tamen si ita accidisset, is, qui toxicum miscuisset, non Alexandro magis, quam imperio, Alexandri Victoriis parto, interitum attulisset. Quid C. Iulium Caesarem dicam, frequenti Senatu, ad Pompeii columnam plagis confossum p quidsi Henricum Quartum, Galliae regem, secespita necaturiae quid, Gulielmum Primum, eum, quil patriam, qua nihil uobis carius esse de
84쪽
rum orbe regesi PrinciPeSque commen Orem , quos . cum ipsorum vita et inco. lumitate regnorum rerumque Publiuarum SaIus coiitineri videretur, ab uno et altero de multis sicario inter tos accepimus M. Quorsum haec ut intelligatur, Auditores, nullum an quoVis homictum ordiuei audacem ac facilio sum delitescere, cujus furoP demstutia in D in maximarum rerum eversi otiem imterdum erumpere possit. Neque ii tantum pertimescendi sunt, quibus, si, qui rebus praesint, non satis ipsis Probentur, nulla his injusta videatur in .serri nox. Sunt imperiti consiliarii, Sunt perfidi i amici, sunt assentatores, qui suorum improbissimorum sermonum idomicilium in Principum auribus
collocent. Quibus si mos geratur, non iPSorum tantum, qHi ausculterit, Sed
populorum etiam, MOS regant, salus desperanda sit. Haec si ilaudabiliter regnantes Saepe patiuntur, quid Prme regnantes Saepius etiam iaciunt λ Ηio ego si dicendo ab inseris illOS excitem lex Omni antiquitate tyrannos, quorum nominibus Historia insignem ac Sempiternam ignominiam inussit , verear ne alio mentem et cogitationem convertatis. Vidimus, vidimus tetram: illam et immanem helluam, quam Hori diritate cum Agrigentino Phalaride, sed afflatu
cum pestis contagione comparabamus. Vidimus hominem - suxerat enim huma. nae nuticis lac - id cogitantem, id molientem, ut ipsa humanitas extinguer tur. Nostro perieulo CognDVimus, et, . dum Spirare Poterimus, haerebit in memoria, quantum ad Omnia turbanda ac miscenda valeat utituς animalis imis potens dominatio. Quae urbs non lamentatione, quae domus non gemitu , quod pectus non platicia personuit Quae regio non Sanguine, quae facies non lacrymis redundavit' Quae mater, cum Pravum, distortum, et insignomad omnem deformitatem partum edidisset, non majori sere, quam matres solent, atque liquidiori voluptato infantem complexa est Husque vagitus ex eepit 3 Firma enim et integrai corpora Minotaurus demScebat , debiliae atque vitiosa aspernabatur: et quasi Vereretur, ne quod eSSet generis humani semi. narium, cum nulli hominum ordini Parceret, nullam a talem non vexaret, juventutis etiam carnem sibi immolari, juventutis sanguine consecratam ipsius atrocitati aram conspergi ac madefieri, avebat. Non inusior in hunc hominem , Auditores, quoniam ita nunc multoriam et oratorum et poetariam mos sit, taed quoniam, ex , quoin Primum tempore hic terrarum orbis solis luce col-
85쪽
vim conjecta est ista omnium. malorum Saburra, i quae Cuu am paene terram
depresserato In qua re miRtque fortunae mutatione cum divini numinis vis atque, potentia admirabiliter se Patefecerit, tamen aliena esset ah hujus orationis argumento ejus rei tractatio. Hoc unum in praesentia agimus, ut flagitiosissimi nequissimique hominis exemplo doceamus, quemadmodum ab uno gubernatore imperito navis everti Pote t, sic a Paucis Sceleratis, nefariis, saevis, sanguinariis, Si forte imperia C3PeSSiVerint , impediri posse , quominus, ut ceterorum animantium, Sic humani quoque generiS, Continuus sit et stabilis atque conflanS cursus. Si igitur, quae Vita Praedita sunt, iis insustissi. ma inimica mors est, quem alium proferre in medium aut potui aut debui, quam capitalem istum generis humani hostem, qui cum ipsa morte mortalium caedem eo pacto Partitus esse Videtur , ut haec potiSSimum aetate conis sectos, tamquam maturaS et Coetas et graViditate nutantes aristas, ipse verolierbescentem juventutis Viriditatem, atque pulcherrimum florem demeteret Educamus vero, si Placet, ex istis singularum gentilam augustiis orationem, eamque ad universum hominum genus traducamus. Quasi vero consilii sit res, et non necesse nobis Sit Statuere, si Singulae ParteS aut laborent, aut perpetuo quodam perturbationis Periculo Sint, rei uni VerSae aut nullam esse posse , aut non certam exploratamque integritatem. Si enim siccatis atque pavi. mento stratis maribus, disjectis et complanatis Alpibus ac Pyrenaeis montibus, ceterisque regionum terminiS, quos aut natura aut hominum Voluntas consti. tuit, revulsis atque sublatis, Universus terrarum orbis una quaedam seret communis hominum civitas, eidem imperio parens iisdemque temperata legibus, necessario esset eVenturum, ut, quae nunc singulis mala nationibus impetident, ea cunctae essent reipublicae humanae pertimescenda. Si autem ne civitatis quidem atque legum omulumque institutorum communio tantam habitura es.set tamque firmam Salutis Stabilitatem, ut non improborum insidiis et machi.
nationibus, seditiosorum Vi atque audacia, eorum, qui regnarent, indomita et effrenata impotentia, vehementer confundi hominum vita atque conturbari pos-C a set
86쪽
set; ista, 'ex' qua genus humanum constat , plurimarum hentium . Varietas istae legum atque religionum disserentia, ista dissimilitudo morum atque in omnrvitae actione discrepantia, ista denique rerum ' Pugnantium atque colatrariarum infinita colluvio , quid tandem constantiae firmamentum qiud praesidiom 4noo hamitatis, quas Vires, quae armis habere Videatur, quibuS hominum Soohetas a, pernicie atque ab interitu defendaturi Nam quod Iu& Gentium dicunt, ejus quae vis sit atque sanctitas , illi doceant, qui haec tractant: ipsae quidem gentes
si ea, quae ab Historia monentur, audire velint , Salutem Suam mitius in hoc jure, quam in moenibus atque in castellis, sitam esse intelli tent Quamquam hae ipsae munitiones atque Propugnacialorum eXStrucitiones ritimquid aliud declarare Vobis videntur. quam non tutum, satis esse a Le ipso atque salvum genus. humanum p Si enim essent, qui sub terra Semper habitavissent, nec umquam exissent, deinde aliquo tempore, patefactis terrae faucibus, ex illis abdi . tis sedibus evadere in haec loca, quae nos incolimus, atque exire potuisseti itiquum plurimas regioneS atque Urbes non j Ugis modo et aggeribuS Contra ma-bris atque amnium vim , sed muris etiam et operibus adversus hominum incurasiones septas atque circumdatas vidissent: quumque intellexissent, quanto cum studio ubivis geritium milites alerentur, praesidia Collocarentur, tormenta coninficerentur, armamentaria exstruerentur, omnia denique ita Curarentur, quasi singulis diebus pro aris et focis et vita esset certandum : haec quum viderent , prosecto magnam hane generis humani civitatem et quasi domum et in Perniciosissima seditione ac discordia esse, et brevi intestinis odiis atque dissidiis sutiditus eversum iri, arbitrarentur. Quid virium, quibus Singulae D tiones valent, atque bellicae virtutis inaequalitatem. dicam Non enim, ut decuriatus et centuriatus exercitus, sic hominum genus aequabili eSi Partitione distributum, tit, 'quantum 'allia geras ad itiserendum malum , tantum alia ad repellendum valeat. Sunt nationeS latito tamque. Praecipuo robore 3C Pota.dere, ut, si vel paululum moverint se, vicini atque finitimi populi, tamquam culices, conterantiar: alia rum rurSUs tanta sertitudo est, tamque excellens eorum , qui illis praeSunt , rei militariS peritia, ut maximas hoStium copias exiisigua SaepeDUmero manu caesas, fusas, fugatas, validissima etiam opulentissi
87쪽
pace δ Socrates cum aliquando rogaretur, cuiatem se O8Se diceret, mundanum inquit: totius enim mutidi se incolam et civem arbitrabatur. CujuS vocem quidam nostrorum liominucii admirati, cum celeris in rebus multum Socratis dissimiles sititi, in hoc tamen conserit iunt, quod iisdem, quibus orbem terra
rum, finibus patriam terminati volunt. Qui si suspicarentur, sibi aliquando in exsilium proficiscendum sole, non inepte praeciperent: nusqriam enim Patria
carerent, nisi si infra mortuos amaudare litur. Si autem patrium quiSque Solum, in quo ortus et procreatus est, tanta Cartiale Complecti Solet, ut hoc unum omnes CaritateS Complecti, et vel lihacae asperrima saxa, ut de UlySSe acepimus, immortalitati anteporienta Censeat , ea ima Oitatis heriivolentiae nostrae omniumque studiosum in unam terrae Partem atque in Sitigularem gentem effusio societatem
generis humani conarnunitatemqiae labefactat. Non quo fieri, Auditores, ita necessario debeat, sed quia fieri certe SaepisSime Solet, Ut homines, quanto in cives Suos amore, tanto tu exteros odio sera ritur. Quod Si odii vocabulum cuipiam in hac causa paulo durius Poni videatur, rivalitas, per me licet, et Obtrectatio Ponatur, qua nulla sane natio Vacat. Quid Z quod gentes quasdam ita interdum invidiosas videmias, ut, si utiliter aliquid ab ipsis ad ho.
. minum vitam inventum Sit, tanto Studio tegant at Irae Occultent, quasi magnum SCelus ConCepiSSerat. Serpit foras atque ad Ceterarum gentium notitiam ema.
nai P Omnes populares apud extraneos jaciant se. et, quemadmodum Homericus I hersites, aliquam sibi laudis pariem vindicant Exorta est aliqua de Clarinum Virorum genere et incunabulis dubitatio P non actiori studio de frumilia herciscuuila litigari potest, quam et civitates et nationeS de tantae gloriae heredietate M Possessione contendtitit. Qiaasi vero, Si aut ColoPlione, aut Smyrnae, aut in alia quavis Graeciae Civitate, natuS est Poet8rum PriHCEPS,Civis potius ejus urbis fuerit, quae in cultis vagientem, quam Deus orbis terrarum, qui Oracula fundentem, audierit. Delubrum dedicare HomerCl Νn1yr- . naei potuerunt, Homerum illi non magis, quam Heliopolitae Solem. erit ere generi humano ac sibi vindicate potuerunt. Illuc reverior Discordia dissi-Pamur ; turbulenti sumus in tranquillitate ; bella gerimuS in pace. Suas sin sulae nationes utilitates, sua commoda, suas. rationeS Sequuntur. OmneS in-
88쪽
tegrae gentes esse, quam generis humani partes et quasi membra malunt. Neo studiis tantum ae Voluntatibus, Sed aere etiam et coelo divellimur. , , , iΡotestne cuiquam obseurum dubiumve videri, quid sit, quod in hac causa tam diu mea versata sit oratio 3 Si enim in omni rerum administratione mens atque consilium tanto dilucidius cernitur, quanto earum moderatio plures haμhet, quantoque majores difficultates, quo tandem ampliori et illustriori theatro vis atque sapientia divina spectari possit, quam hoc generis humani domicilio, Cujus habitatores dissident inter sese atque perpetuo discordant P Navim si videam, velis passis et secundissimo vectam vento, incolumem appelli, non Si ne gubernatoris arte et opera fieri arbitrer. Magis etiam moderatoris peritiam agnoscam, si reflatu impediatur navigatio, ut obliquandus cursus sit, atque fluc. tibus cedendum. Illud aulem si forte accidat, quod Ulyssi et Aeneae accidis--, memoriae proditum est, ut Venti, agmine facto . confligant, utque Una Eurusque Notusque ruant creberque procellis ricus , et vastos Nolvam ad litora fluctus est tumultuentur nautae, si alii antennas subducant, alii demittant, alii ma-Ιos erectos esse Velint, alii rudentes ceterosque funes praecidant, alii per so- ros cursandum, alii sentinam exhauriendam putent; tum ego, si in tanta jactatione cursum teneri videam, eum qui in puppi sedeat et clavum tractet, non Palinurum aliquem, cui somnus obrepere possit, sed Deum esSe CenSeam, Cinius voluntati et arbitrio ipsi Venti tempestatesque Obsecundent. Itaque ceterarum rerum et animatarum et inanimatarum ea natura mi, ut facile praebeant se tractandas atque nullo negotio duci, regi, flecti Se patiantur ; hominum vero, quod et in omnibus rebus suo ipsi judicio voluntat que utuntur, et in maxima Studiorum, Sententiarum, morum, ingeniorum να-rietate sunt citque in summa discrepantia, illustrior quaedam est et, ut ita dixerim, artificiosior gubernatio. Haud vero scio, an palmarium sit, quod nunc Aum dicturus. Quandoquidem omnis natura est conservatrix Sui, Omneque animal bonum appetit, malum aspernatur , ita sapientissimo consilio sabricatus omnia
89쪽
omnia est et architectatus Deus, Ut neque ullum animantium genus nudum et inerme eSSet, Deque in universa rerum natura quicquam res eriretur, quod . viribus ad tuendum se et in quam optimo statu custodiendum careret. In hoc igitur robore, in hac radicum et stirpium firmitate, in hac tenacitate clavicularum, in his armis, in eornibus, in unguibus, tu radiis, in aculeis, in velocitate, in pernicitate, omnium eorum, quae terra gignit, quae mo- Ventur, quae Spirant, tam necessario Posita eSt, tamqUe Constanter, Salia, et incolumitas, ut si praesidiis illis, quibus texit ipsa atque muniVit natura, aliquo casu orbentur, fieri non possit, quin interitus sequatur. Et quoniam hominum quoque animis hoQ tDsitiam atque innatum est, ut nosmetipsi comis pleCtamur amore, et quam beatissima Conditione eSSe cupiamus, humano generi eadem, quae Ceteris animantibuS, Scripta eSt atque Sancita lex, ut, si salvum esse Velit, omnes animi corporisque nervos contendat. Sed qui his. toriam tractant, praeter Virium amissionem aut debilitationem, aliam quoquo esse Dationibus, eamque et conStantem et hominum propriam, Pereundi causam , docent. CVm enim ea conditione Sati atque in lucem editi simus . ut aliqua nobis cum omnium rerum Parente similitudo assinitasque inter ederet, una autem Virtus Sit, quae hane naturae nostrae praestantiam dignitatemque optime declaret; qui in cognoscenda generis humani historia operam atque Iaborem collocant, tanti interesse dicunt, ut nobilissimam illam propinquit tem pie et caste colamus, Ut nullam civitatem, nullam rempublicam nubium impcrium, nisi virtute fulciatur, stare posse contendant. Quorum Si vera Sit sententia: eM autem verissima: animadvertite Singularem Dei vim rerumque humanarum procurationem. Si onim de illis tantum vitiis loquerentur, quae, ii Sita quadam peste, corpus animumque Virilem esseminarent, et tamquam Venenis, Omnes VireS enervarent; si regeS inducerent socordes, voluptarios, mulier OS, aSOtQS, qui dieS IiOCtesque in mensam vomererit; s1 milites ignavos, imbelles, Praesidia deserenteS, calamistratos, Unguentis
pei fusos; si iudicia corrupta dicerent, si aeraria expilata, Si gladiorum omniumque flagitiorum impunitatem ; talibus igitur rebus si lubefactari imperia atque funditus everti docerent, non recusaremus, quiu illorum, ut parie-
90쪽
iis . exesi et Caduci, naturalem quandam eSse, fateremur, nec extrinsecus opportatam ruinam. Si autem nulla cum exceptione loquuntur, Deque biperistitum esse vitiorum genus Volunt, ut alid innoxia sint, alia perniciosa; universam vero illam turbam, tamquam Conjuratam Civium Sceleratorum, manum, Coratra geniIUm, quae eam admiserint, Salutem conspirare, iisque ceristissimum aliquando interitum asserre, dicunt; non illi tam verbis docere quam patefactis coeli portiS, Ostendere videntur, esse aliquam vim ac mentem divinam, quae justissimis legibus omnia regat ac moderetur. Quid enim Θ si ignavia, si intemperantia, si stultitia, Si, quibus vitiis animi corporisque vires franguntur , iisdem maxima etiam florentissimaque imperia occidunt; quid est, quod injustitiam, quod perfidiam, quod audaciam, quod dolum, quod alia etiam vitia, quibus non tantum imminui, Sed saepe, tamquam CotibuS, acui nationum vires et augeri solent, Parem atque eandem perniciei neceSSitatem asserre arbitremur λ Μurum si aries PercuS3erit, rapto per injuriam latere ac caemento constructum, quid in ipso muro inest cur citius corruat, quam Si auspicatissimi esset ominibus exaedificatus λ Aut quis milites putet minus fortiter esse dimicaturos, isi injustissimae praedae rapinarumque spe ducautur, quam si justum iis ex aerario atque ordinarium Stipendium persolvatur Θ Quis denique in historiatam tiro ac rudis, tam Peregrinus atque hospes, qui Summam nequitiam cum summa saepe sortitudine conjunctam, summis opibus ac viribus instruc-ltam, iisque rebuS Omnibus armatam esw, Desciat, quibus qui valent, iis nil pertimescendum esse Putatur Quaero igitur, in pari, atque saepe etiam Iin majori robore ac firmitate, quid causae esse dicamus, Cur minus, quam virtus, tuta sit improbitas aut, Cum saepe accidat, ut vitio Virtus Vincatur, cur adeo non stabilis Sit atque Perpetuus victoriae fructus, ut victa ali quando necessario vincat, Vincenti sit intereundum p Alii quid sentiant, ipsi viderint: mihi quidem numquam eripi illam opinionem atque ex animo evelli patiar, esse Deum aliquem, Deum, inquam, qui sceleri internecivum bel. Ium indixerit, virtutis causam, dignitatem, splendorem tueatur. Vos testor, Μarathonia et Salaminia tropaea, VOS MOPorti colles. Vos appello ripae Borystheniae, VOS Russiae solitudines, tetris tectae cadaveribus improbissimo