Dissertatio medica de indicationum doctrina ...

101쪽

fa indagarunt , baiulorum aut operβriorum opera utendum rase, ad praeclariora nimirum condunda tu quibus log eirium et judietum elu.deat , Prupiusque uostili aevi rebuβ , hominibusquesii admoveantur. His , quasi terriculamentis quibusdam ἰ Verborum i et exemplorum , jμ enum animos percellunt , imprudentesque ad omnem levitatem et licentiam adhom tantur , et, sicut illi apud Platonem demagogi, expulsa tyrannide, immode ratam libertatem omnibus propinant, quae icaedes,i exsilia, uorum Publieation , totius denique civitati, interitum, lasserat neceme eSt. lIn tanta sententiarum de iver hujus disciplinau tractandae ratione discrepantia , dismelle profecto quae reliquis Sit an eserenda statuere e multum niteresse, ut diligenter Collatis in omnem partem rationibus, intelligatur ab

optimarum literarum studiosis, quid Sit id , quod sequantur, et quod perpetuo intueantur, nemo dubitabit. Quo loco multum, opinor, ProfecerimUS, quum: harum literarum Vis et utilitas ad Plurimos, pene dicam ad universos, pertineat, studium item ad multos, qui, vel in aliis artibus, vel in vita in .stimenda, eruditionis et ingenii laudem spectant, Si, quod munus sit proprium ejus, qui hanc disciplinam profitetUr, quod cum aliis commune non habeat, intellinerimus. i Ηujusmodi et alia sorte quis ei imponat, et mihi quidetis, id quoa dicendi argumentum sumSi , Unum omnium, ac

praecipuum GLammatici munus videt usii custodia Meteris doctrinae et elegan titie. Iactata illa gravissimarum rerum studia si Grammaticum PerSequit, Cense.

himus , complures nobiscum jurei contendent, nosque ex alienis PossessionibuS dejicient, Partem Historicis, parsem Iurisconsultis, partem item Philosophis, sibi suo quodam jure vindicantibus. Ipsa veterum monumenta, in Gram malicorum fidebae fistucia deposita, ab eorum cura et diligentia cum Salutem, tum lucem exspectant. Quod mihi explicanti, H. H. A A., ut benigne ad

silis, vehementer rogo. Veterum doctrinam et elegantiam, . Laeeorum nimi Sum et Romanorum, Propterea conjuncte memoravi, ut Simul et res ipsas, quidquid eorum monumentIS traditur, et earumdem ii rmam. Complecterer, quam sive in suis

ipsi inventis, sive in iis, quae aliunde adsciverunt, ita propriam habuerunt linguae, orationis, PoeSeOS, Oacrorum, legum , institutorum, Vitae cum Pu

102쪽

iaicae tum privatae .liat, nisi utrumque genus asSequi Studeamus , alterum alterius velut desectu obscuretur , ac plane ititereat; necesset sit. Universa

disciplina quantum lucis et integritatis desideret, quid' est quod dissileam lQuum enim e mori mentis Vetustae aetatis omnia 'repetenda sint, foede in his grassatam esse videmus temporum injuriam et barbaries inscitiam. Poe. tarum continuam Seriem requirimus P Ρraestantissimorum ingeniorum, lyri corum . I tragicorum, comicorum, absuinta sunt opera. Philosophorum historiam, placita, disserendi olegantiam vultis 'Ex innumeris familiis vix unus et alter aetatem tulit. Historicorum in vetustis rebus traditiones, in aliis, diligentiam et spiritum Orationis, SPectatis 3 Ex tanta Segete Principum viro rum, si Herodotum et Thucydidem eximas , quotusquisque est, qui integer ad nos pervenerit , aut magis quam nomine tenus Cognitus sit. Atque in hac ipsa monumentorum Paueitate, eSset quod praeclare nobiscum actum esse arbitraremur, Si ea, quibus ineremur, integra ac Sana tractare liceret, aut inde a renatis literis dignius quid tanto temporis intervallo, ac tot tamque praeclaris ingeniis Persectum esset. Audiemusne igitur delicati esillos homines, qui , quidquid legere beati, quemvis laborem fastidiunt, nos. que hortantur, Ut tandem aliquando ab operoso illo .literarum tracta udariam genere desistamus , speranteS fore, ut irinumeris Grammaticorum minutiis, conjecturis, Variis lectionibus et commentariis, tanquam mole molestiarum, liberati, molles et otiosi, non nisi fructibus tantae doctrinae et industriae collectis et paratis satientur Ego vero majus ac difficilius munus Grammatico mandatuin velim , modo ita suscipiat , ut ne molestiam i reformidet, sed alacriter honestissimi laboris, ingenii quoque laudem expetat. . Quidquid a Graeco rum Romahorumve praeclaris ingeniis ad nos PerVenit, ita curet, ut intelligentiae, ita cuStodiat, Ut integritati Consulat, in Cum taliutis animum censoris Sumet hon ti,

xo eoqiae Hiis versabitur industria, ut omnibus tandem, quantum fieri possit, .etustatis reliquiis conquisitis et collatis, justa quaedam imago , integra quippe forma amissa, tautae Praestantiae adumbretur. Magni.

103쪽

Magnifica quaedam res, A. A., sed quam nonnulli forte vel utilem, vel

neceSSariam eSSe negabunt. Quibus ut occurram, complectar brevi , quod sentio, disseram pluribus. Nam ut reliquae artes, quae ingenio et judicio inventae et persectae sunt, sic Deque Literarum disciplina percipi sine utroque PoteSt, omHisque in eo quoque genere, ut tu reliquis, persectio a Caussarum indagatione et aestimatione proficiscitur, quibus sublatis, tollatur necesse est et Veri judicium, et pulcri sensus. Nolite enim dubitare, ullam capitaliorem Pestem optimarum artium studiis imminere, quam opinionem, quidquam ab

aliis actum et judicatum esse, quod denuo agere et explorare necesse non sit: ut incredibile sit, quantum detrimenti capiat res literaria a disertis illis inertiae Patronis. Verum ab ortu rem repetamus: Sic enim aptissimo, Opi

nor, et argumento et exemplo CRUSSae DOStrae utemur.

Nam , posteaquam Persici belli tempore, et crescentibus magis magisque Athenis , multa literarum genera acerrimis magnorum Virorum Studii S Vigerent et frequentarentur , in primis Poesis et eloquentia, simulatque crebro scripto consignari coeptum est, quidquid Veteres illi, vel otio, vel doctrina, vel ingeniis abundantes, mirabili venustate proferrent ; universae eruditionis et vim et formam dijudicandam suscepit Philosophia, poeseos maXime Sentenistias non tantum de gravissimis rebus , sed verba item diligentius Persecuta, quorum USUS quippe remotus et spretus a vulgari consuetudine et intelligentia, philosopham quamdam interpretationem Postulabat , quae notionem xel inVolutam explicaret , vel latentem proferret in lucem. Quod auctore Socrate apud Xenophontem, et praecipue apud Platonem, institutum, inuredibiliter amplificavit Aristoteles et Peripatetici, qui, quod erant ad Omnem iuvestigationem curiosi, Praecepta tradiderunt, cum poetices, tum rhetorices, quorum sententia Veterum observatione nitebatur. Videsisne, A. A. , jam post ipsum sere literarum ortum prisca monumenta doctissimis Viris mate. riam exstitisse, in qua elaborarent, Partim interpretanda, partim judicanda λVerum ex celebrata illa parente et Procreatrice reliquarum artium laudatarum , quum multorum Studia commoVerentur, qui pari ingenio, sed dissimili voluntate, in diversissima abirent, Vinculum illud universae doctrinae et ele

104쪽

suere, Dinitale qui assequeretur sere nemo. Itaque post sublatam Athena. rum totiusqtie Graeciae, libertatem, id est, post exstinctum ipsius ingenii luismen , decerptumque elegantiae florem, perspectum est a nonnullis, quantum ad sentetitiae dictionisque laudem iniere8Set, Veteres illos pernoscere , Ut ge. ntii Os quosdam naturae foetus in promtu habere: quibus 'neque indecorum fuit, id profiteri, quo delectarentur , Ueque turpe Videbatur, ea docere alios, quae ipsis honestissimum suisset discere. Mox insigne momentum ad literarum custodiam habuita aetas Ptolemaeorum in Aegypto: quibus auctoribus

cum magnae illae bibliothe ne Aloxandrinae conderentur, ingenti undique studio poetarum et SCIimorum VolumiDa Comparata ao descripta sunt. I Ac. cusabimus naturae cursum, quod florenti8simam illam aetatem ii consecuti sunt, qui industria et acumine, si semel Constitissent, facile suum sibi l cumittieientur, neque alte cadere P Sent λ an eorumdem Grammaticorum

diligentiam laudabimus , atque indefessum veteris doctrinae studium P Quorum quidem triplex fuisse munus videmus, primum , ut ipsius sismonis vim

et rationem in estigarent et raperirent, tum, ut rerum interpretatione funge. rentur, poStremo, ut judicarent scriptorum Vilia ac virtutes, supposititia utenia veris secernerent. Atque hi celeherrimi Critici, quorum in emenda vidis poetarum carminibus jure quis reprehendat audaciam, latinabilem tamen, Deque umquam Satis Praedicandam, induStriam tot egregiis monumontis inges.

nil adhibuerunt i iisdemque, quidquid bonae seugis in reliquorum scriptis

Grammaticorum est, acceptum serre oportet. Minuta illa qm curarent, Gram- malistae erant, in librariorum mendis tollendis, in accentibus ac distin tr Dibus, caeterisque ejus generis. Utrorumque conjuncta tridustria praeci rissima veteris Graeciae opera in omni literarUm genere posteris denuo intelligenda atque imitanda Proposita sunt; neque, quamViS quorumdam ictus. tate ac libidine mutandi factum sit, ut sublude insolentiae et acerbitatis no .mine tota res notaretur, minus et suerutat et habiti sunt tantorum bonotum

eri custodeS.i Ne sitiis autem illorum temporum aut Domitium finibus circumgcriptam hirretur Grammaticam rationem et Criticam, nihil aliud secutos esse Prii Cipes Scriptores, Vel eadem illa aetate , Vel qui postea fueruut, et Graecos

105쪽

et Romanos, praeter rerum Scientiam, veterisque elegantiae cum imitationem , tum emendationem, nemo lacile inficiabitur, qui horum Studiorum, progres,sionem diligetilius considerabit. . Quid Rhetores memorabo, Dionysium, Hali carnassensem, Hermogenem, Longinum Z Quid Grammaticos, Dionysium Thracem, Apollonium Alexandreum, Herodianum P Numquid Historici magno.

pere, praeter antiquiorum illorum non tantum imitationem, sed et censuram. Praestiterunt, cum praesertim libera illa ac plena dignitatis vox conticuis set Philosophos ad unum omnes Criticos fuisse, principum illorum euarratores et interpretes, veteris disciplinae Veliat instauratores et emendatores, non dubito affirmare: ut omnium illorum, qUi Cl Sicorum Seriptorum aetatem exceperunt, ac diu POStea florUe Unt, opera et ingenium in praestantissimis illis montimentis et ConserVandis et eXColendis versatUm sit. .

Sed jam propivsoad id, quod spectabam, accedam. Illa enim, illustriora

quodammodo , faciliorem etiam assensum habebaut, quum gravisSimarum re rum studiis et poetarum interpretatione Continerentur. Noster ille Grammaticus , quem Volo , quomodo tandem a veteribustillis ictoritatem repetat, qUaerunt, quem, magna Profitentem , in parvis Versari contendunt , quae illi scilicet Contemsissent, Suoque ingenio digria iniuus existimassent. Quod partim recte, partim Secus, affirmant, dum parum Curant, quid intersit inter nostram et illorum aetatem, inter hanc et illam literarum conditionem. Quod si vel solum animadvertatur, explodatur necesse Sit iStorum ratio, qui, quod ab antiquis factitatum esse dubitant, nobis item negligendum aflir mant. Quamvis asserrent aliquid , nisi de eo constaret , minime ContemSiSSeea VetereS i PSOS, neque potuisse earum rerum, quas isti male feriali minutias appellant, curam abiicere. Quid enim leo usque principum illorum

scriptorum admirationem studiumque evanuisse existimamus , ut SRecisio Secundo post 'ChriStum nemo doctior aut prudentior ad illorum normam Graece scribere conaretur Aut quamdiu veteris sermonis et Atticae elegantiae florem conSerVatum eS8e Putabimus , posteaquam omnis docil1ina, e Piraeeo evecta, in diversas oras translata exterisque moribus oblita tesset Pis Athenis

doctrinam ipsorum Atheniensium interiisse, Atticum item illud tenue, acre aCtersum dicendi genus diu ante Ciceronis aetatem evanuisse legimus. De AAiaticis B a Suri.

106쪽

scriptoribus et Alexandrinis , quique in Italia postea Graece scriptitaruns. quid judicandum sit, conjectura assequi fatale sit , nisi ipsae literae loquan . . tur. Quid Latinae literae P Meliorine fortuna usae sunt Quum celeberri-

morUm oratorum, L. Cr Si, M. Antonii, aetate prima bene Latine dicendi maturitas exstitisset, jam paullo post sermo ille purus et Vere Latinus, Confluentibus undique Romam, qui inquinate loquerentur, contaminatuS era. Eam igitur linguae Proprietatem, multis quippe corruptam Sordibus e Communi usu et domestica barbarie Susceptis, quum et rerum intelligentia et Veteris

Sermonis PuritaS eXStingueretur ao vulgo ignoraretUr, Conservarunt eruditissis

mi Grammatici, qui praestantem illam orationis Virtutem , quam ante Usu frequentabant omneS, moX Pavet Studio Consequebantur, in artis sormam redo. gerunt, docueruntque, quibus quaSi elementi S Contineretur, inuumeras ac minutissimas verborum disserentiaS notarunt , dialectorum Varietatem aperuerunt , Omninoque in maxima linguae perturbatione, quid probum ac genuinum, quid vulgare aut barbarum esset, definiverunt. Hujus disciplinae non Vestigia , Sed monumenta Praeclara , Supersunt jam . inde a primo Saeculo nostrae aerae: Cujus quidem quanta vis fuerit ad cogitandi dicen. dique elegantiam retinendam , e Luciano intelligitan, Dione Chrysostomo, Maximo Τyrio, Iuliano, aliisque, qui inde AuiCistae nominantur Tantam literarum dignitatem esse potUisse, nisi integris Plerorumque veterum illorum voluminibus uterentur , vix est ut Credamus quin una cum barbarorum incursionibus, ac priscorum monumentorum jactura et direptione, eorumdem studia primum retardata, mox exStiuCta esSe videmus. Quo Ioco igitur Grammatieorum diligentia habenda Sit, in conservatione Veteris eis. gantiae, facile est aestimare; qui libris cum describendis . tum ad optimorum podicum fidem conserendis et emendandis, munUS expleverunt opinione sorte ParVUm ae tenue, Te ipsa et eventu magnum ac nobile. Nisi enim et hi fuissent, et, ut quiSque erat accuratae doetrinae studiosissimus, eamdem lite .ris colendis operam tribuisset, quid Ingruenti Gothorum et Vandalorum barbariet superflaturum suisse arbitrabimur 3 Quid ipsorum Graecorum et Roma.uorum turpissimae sogordiae 3 Quid ejus, qui humano scelere immitem Su. Perare fortunam voluit, Gregorii M. furori 3 Tantis cladibus afflicta bonarum liv

107쪽

dictinorum Monachorum patrocinio latuit ; ejusque studiis Vix tandem re creatis aliquantum Caroli M. auctoritate, hibliothecae in coenobiis instructae sunt, in quas, Velut in Portum quemdam, asserretur, quidquid ex communi naufragio superstes esset. Quia in Oriente interea 3 Quorumdam studiis vivebant literae Graecae, Deo tamen Vigebant. Quid si dicamus, eos ipsos, quin rum opera m excerpendis Veteribus scriptoribus versata sit , interitum iis attulisse 'Atque ita sponte devenimus in illud tempus, eamque cauSSam, quam

nobis explicandam SumSimuS. Reliqua enim repetere nec meUS animus seri, nec vestra, A. A., doCtrina

postulat. Illud mecum reputetis Velim, qualis fuerit literarum conditio tum , qtium Graeci docti earum in Italia Studia partim excitarent, partim excitata propagarent; quaVe opera statores illi Veteris doctrinae et elegantiae op. timam rem ab interitu vindicaVerint, inventaque chalcographica arte longe lateque protulerint. Longum sit, principum illa aetate virorum seriem enumerare, quorum omnis industria occupata fuit vel in ipsis veterum lingua. rum elementis tradendis , Vel in codicibus librariorum stupore inquinatissimis diligenter conserendis, Veraque cujusque scriptoris manu inveStiganda, vel in ipsa brevi et accurata interpretatione conficienda: qui si aliam ratio.

nem ineuntes, minuta haec sprevis8ent, majora nimirum illa venati essent, Nullius neque poetae deliciis neque Scriptoris acumine seueremUP. quaequo veteres illi eelebrata ingenii laude monumenta aere perenniora eXegeriarit, nostra Socordia aboleret, quaeque Sata est arbor illorum ingenio DOStra su perbia evelleret radicitus. Consectum esse arbitror, A. A., USius historiae testimonio et praecepto, nihil antiquius esse ei, qui Veteres literas colit , quam ut earum formam ire. legram reStituere COUella P, nullamque rem esSe, quae Plures cautiones habeat, quam po0mathiam et Pol historiam. Veteribus hoe Concessum erat Grammaticis, ut multarum artium sibi vindicarent disciplinam: unde factum est, dissicile ut iis esset, quae complecteretur ipsorUm m UnuS, a quibuSque ab

Stineret , acCurate definire , Conscindereturque GrammatiCorum nomen Clarn

Criticis, Sophistis, Rhetoribus, Philosophis ac Philologis. Sed iidem lectio.

108쪽

Dem et interpretati0Ddem Primas habuerunt i gravivimi muneris partςs; . nequq Disi ea otiosa et ridicula habebantur, quae uobiis elistin , in quocumque ge Dere facti lentur, insulsa jure Videntifr. F runt etaim et. autiquitus, qui otio abuterentur ineptissime, velut is, qui Contendebat, ideo ab AlomexQ. in princiis pio Iliadis vocem illam positam esse, cujus quidp' duae Priores literae Dumerum significarent librorum, quibUS Utrumque carmen Constaret, aut is, qui libro scripto quaesivit: cin amavisset Didian Aeneas. Nobis autem quid agendum est in tanto ambitu, non dicam Unive ae doctrinae, sed Singularum: Partium et generum; in quorum singulorum vel singulis locis si quis excellere cupiat, incredibili studio eIaborare eum oportet Magnum profecto est, omnia Unum Complecti, vel ingenio, vel industria; et suisse quosdam video, qui, in Veteribus literis accurate tractandis princi pes, reliquarum etiam artium posseSSioneS Suo quodam jure occUParent. rum neque ea laus Propria eSi aut necessaria Grammatico , neque si Iuris Publici immortalis auctor exstitit Hugo Grotius, idcirco hanc esse partem existi. mamus veteris doctrinae et elegantiae ; neque, Si quando in Jure Romano explicando lapsus est Claudius Salmasius, minus erit ei locus inter heroes illos literarum; cuius caeteroquin magni Viri arrogantiam quum alii reprimerentis

eumque suis Se finibus Continere monerent, et Grammaticum appellarent,

turpissimo se convitio peti existimabat. Vinculum quidem illud commutio omnium disciplinarum non agnoscere, aut inertiae Sit turpi SSimae, aut tardissimi ingenii: sed cum in ipso studiorum delectu , tum in nomine profitendo, Summorum Virortim auctoritatem et modeStiam sequamur, quibus Philologi, et Ρhilomathes, et Philosophi appellabantur, non ut copiam, Sed amo rem doctrinae significarent. Scitum est illud Menedemi, progreSSum virtutis

ac doctrinae modestia terminantis, cum eorum, qui Studiorum caussa Athenas

navigarent, plerosque diceret Primum SapienteS sibi, tum Philosophos, mox rhetores, tandem rudes et plebejos ideri. Vetus est illa polymathiae reprehensio, et a Democriti jam et Heracliti auctoritate profecta: quorum hic quum copia illa doctrinae minime gigni aut sormari ingenium Pronunciasset , So. brium philosophi dictum larga Alexandrinorum polygraphia et male sedula euriositas comprobavit. Quin eadem labes latius Serpere coepit, et plurimo

109쪽

irini postea etiam Stussa assecit, genuitque eam quam Graeci δοκησισοθιαν apopellabaiat id est, inanem sapientiae speciem et opinionem, qua ut sibi quis,que. maxime placebat, ita Vulgi admirationem concitabat. Atque in hoc velut arrogantiae cursu et impetu, ne de aliis dicam, qui gradum sisteret, indu striamque ad veterum referret imitationem et judicium, elegantissimo ingenio exstitit Longinus. Itaque contemtus est a Plotino, cujus illud notissimum est, Philologum quidem esse Longinum, Philosophum nullo modo i Alii viderint, quo animo accipiant, si mrte iis Grammatici nomen aut Philologi

concedatur, Degetur Philosophi, aut Historici, aut Antiquarii, aut Politici, aut Aesthetici. Mihi certe nullo praeconio magis ornari Videtur Longini Domen, quam illa superba Plotini reprehensione. Disputavimus haec, A A., ut Grammaticum, hoc eSt, elam, qui Veterum

monumentorum interpreS eMe velit, et omnis ejus PraeSlantiae quidam Iiun. eius, non reVocarem US ab aliarum rerum studio et indagatione, sed praeci. puum et proprium et necessarium ei hoc munus Ostenderemus, Grammaticam

intelligentilim perficere et custodire, ipsisque reliquiis vetustatis, quantum fieri potest, integritatem restituere. Quod ipsum clini forte, aut utilitate pamvum, aut studio putidum, aut facultate leve, aut etiam ratione obscurum, videatur, his quoque satisfaciamus, hujusque studii et rationem, et Praestata

Nam ego si in verborum cura plurimum operae ponendum cenSeam, mutitis, Credo, ridiculus sim, aliis persuasurum confido, id, quod speciem . nomplane absurdum esse. Reliquarum sere omnium rerum , in quibus et serinam, et argumentum, Si Ve rem iPSuron, Consideramus, hanc illi praestare dicimus rici perpaucis ita fieri solet, Ut, utram magis attetidas, dubium sit: in Vete ribus literis tanto praestare sormam affirmo, ut, ea si tollatur, Non Videam,

quid tanti eam disciplinam faciandus , quanti ab Omnibus fieri videmus. Quid enim λ audiamus novilios quosdam et obscuros Philosophos, qui Platonis

Sententiam exposcunt, ipsumque velut ita ordinem cogunt an celebratam illam Academiae disserendi virtutem admirabimur, pleraque refutantiS, de omnibus in Utramque partem disputantis , Universa nitercalione sestiva Comprehendetitis gravissimis interspersa Sententiis lotur Platonis uoti Seutentiis, Sed oratiosa θω

110쪽

1. B K Iovem, si loqneretur, usurum Graeci affirmabant. Μagnam suisse Homeri auctoritatem videmus, in Vetustissimis Graecorum Populorum rebus, originibus , moribus, magnam Vim in opiniones de rebus divinis et humanis: quam qua tandem re assecutus est, nisi incredibili quadam orationis suavitate et camminis compositione hominum animos incantasset, ut in ipsis sacris ludis recitarentur rhapsodiae, quasi hoc potissimum esset acroama, quo ad Deorum Vim Proxime posset humana natura perduci. Facile igitur et Helenae et Achillis Obliviscimur Iliadem legentes, quales nimirum multi suerunt aute, Sod omnes illacrimabiles Duentur ignotique longa

Cte, carent quia Nate Sacro:

Unus vere immortalis est Homerus, qui illorum virtutes suo ingenio ad Posteritatis memoriam commendavit. Neque multo secus de historia populo. rum sentiendum: quorum quum alii nullos omnino laudum praecones nacti sunt, alii ejusmodi historicos, qui imperantium successione notanda, Praelio. rumque jejuna enumeratione defungerentur; Graeciae florentissima aetas tam serax fuit ingeniorum, qui res patrias celebrarent, ut ipsi sibi, non civitati. monumenta Condere Viderentur. Graviter ac vere Sallustius, Atheniensium res gestae, inquit, Satis amplae muni aeque fuere, Nerum aliquanto minores tamen, quam fama meruntur. Sed quia proυenere ibi scriptorum magna ingenia, Per terrarum Orbem Atheniensium facta pro maximis celebrantur. Ita eorum qui ea DCere virtus tanta habetur, quantum verbis ea Potuere extollere praeclara ingenia. Themistocles eorum, qui Post xipsum rebus seliciter gestis insolentius gloriabantur, superbiam coercere solebat, dicebatque, nisi ego fuissem, Vos non essotis. Mihi quidem merito idem responde. re viderentur Herodotus et Thucydides, quique Cyri minoris expeditionem 2cripto consignavit, Si cum ipsis rebus gestis, quique eas secissent, in con-

leutionem Venirent.

Magrium eSt Prosecto, A. A., ac paene dicam maximum, ita dicere et scribere, ut magis quo modo, quam quid dicas, ab omnibus attendatur; Ut Sola uirtus orationis, quati deus aliquis, rebus hominibusque immortalitatem im