장음표시 사용
171쪽
pervenisse, ibique sibi oppressum ungula fodise ; ex quo loco
fons editus Musis fuit consecratus. Dicit autem de illis se non
esse, qui egregii Musarum animi sunt: Nec somniasse in Parnasso bicipiti; Libero sacrata Nisa , C rha Apollini. Unde
Cardine Parnassus gem no petit aethera colle, Mons Phoebo Bromioque sacer ,c. Emphaticum quoque est verbum respicere , & numinibus proprium, quae respicientia fingebantur , cum favor eo rum indicatur. Ut: Dii nos respiciunt, Terent. Phorm. id est, diligunt: & in Andr. nisi quid Dii respiciunt, me& te perdidi. Virg. 3. AEneid. Si qua pios respectant numina, id est, propitia sunt. Cic. ad Attic. Nisi quis nos Deus , sta' alibi) Rempublicam respexerit. Vates Verocum primis desiderant, ut ipsos Phoebus respiciat. Quam obrem Calpurnius vovet Ecloga q. Te quoque facundo comitatus Apolline Caesar Respiciat. Et iterum: Scimus enim , quam te non adspernetur Apollo. Contra idem:.- Te diversus spolio despicis. Vers 9 I. Sic Am clas, dum tacebant, perdidit flentiumJ
Desiderius Erasimus Roterodamus Chil. I. cent. 9. adag. I. Ampelas sientium periurit: versum hunc se dilaudatum, probante quoque Scalitero , ita protulit, hoc superaddenS:
inlisit 9 CATULLUS ni fallii inscriptis carminis
D E UE RE, quod nuper nobis Aldus Manusius noser ex hibuit in antiqui ma quadam Galliae Bibliotheca repertum. Plura, qui velit , adeat Servium, ad ista Virgilii lib. x
172쪽
, Tacitis regnavit Amclis, ubi historicam rationem hujus proverbii & duplicem quidem reperiet. Adlusit & Silius Italicas: - siuarique evertere silentia Amclas. Item Lucilius: mihi necesse est loqui, nam scio Amclas tacendo periisse. Vide & Pan. Parrhasum ad Clasdian. lib. I.
is raptu Proserp. ad p. o. Rader. ad Martial. lib. I 3. n. IIO. Dalechamp. ad Plin. lib. 3. e. s. Carol. Steph. in Diciton. his
N Conr. Gesner: in Onomast. Haud inscite quoque Noster , postquam se ab Apolline non respici Iam dixisset, exemplum Amyclarum subjecit, nam & illae ab eodem Deo desertae , cum antea in tutela ejus Numinis fuissent. Hinc enim Statius Papinius lib. I. Theb. Hujus Apollineae currum comitantur Aructae. Et Claudian. de raptu Proserpinae lib. I. Mars donat Rhodopen, Phoebus largitur Amrcias.
Vers ult. Cras amet, qui numquam amavit; quique amavit,
cras amet. J, Quum magnam partem selicitatis & sapientiae in eo ponerent Veteres, ut quantiam possent viri ab amore sibi temperarent , & vel penitus abstinerent , vel mature se inde retraherent: E diverso utrumque noser Veneris Calator evincere Cupit, ut & qui numquam amavit, nunc amet, quique amavit, semper amet. Eadem mens est Sentii Augurini de Plinis Puniore, in ejus Epis.
Dum quaeris, quod amet, probatque amari. Ille Plinius, ille quot Catone syI nunc, quisquis amas, amure volit Quae lectio quoque D. Barthio defensa lib. 3s. c. 2o. & totum carmen paraphrasi donatum. Idem alias vetus Epi-
173쪽
grammatarius apud Scaligerum in Catales. Virgil. lib. I .p. I. . sentit: ' . Infanus mobis videor, nec deprecor ipse, siκominus hoc tidear. Cur tamen hoc videoν '
Dicite nunc: Quod semper amas, quod semper amasi: Hic furorῖ hic , Superi, sit mihi perpetuum. Qui verb numquam prius amarunt, illud Nasonis audiant: ι enit amor gravius quo serius. Et Sophocl. a
Ita in Varronis 's. ad Fussum suspicor legendum apuἀNonium: Si hodie naenum venis , cras quidem adsis Ue neris Pervigilio, hodie natalis Fortis Fortunae. aet apud in nobium lib. D Lavatio Deum matris est hodie , Jovis epu- Ium cras est. Et statim: Telluris natalis est. Quiamque supra p. 46. carmen hoc Heri pariter & Veneri sacratum ostenderimus , propterea quod Ver Veneris esset tempus, & haec sine illo parum aut nihil esIet ; comparere hic voluimus Cl. Barthii, idem plane nobiscum & honorificentissime de hoc Pervigilio censentis imitationem, quam ad T. Calpurnii Eclogae s. versus illos protulit ' Tunc etiam tota vernami gramine fisa F et , UiῬas reparabilis inchoas umbras, Tune forens sisae viridisque renascitur arenns , Tunc Venus ta calidi scintillat fervor Amoris.
Vide inquit elegantissimum carmen, quod Pervigilium
autumatur. Quem auctorem delicati Poematii nos aliquando aemulantes, in X. libro Amabilium ita cantillavimus. Inde non saltem Pernoctator noster magis explanabitur, sed & lectionem mentemque illustris viri , quam secutus sit, edocebimur. Speculum Leporis almum, Ver, pande humum rigentem. Sine Vere, Diona es. Vere ingruente vita
174쪽
Natura jam resur t. Sine Vere niI Diona es. Genitabiles Favonii
Sine Vere nil Diana e Aprilibus sub auris
Rosa mundus omnis una est. Sine V re nil Diona es. Emortua ante forum Nunc germina intumescunt.
Sine Vere nil Diona es. Speculum Leporis almi Ver Lusuum dioptra est. Sive Vere nil Diona es. Ver Ladii chorea es, Versaltuum lubido est. Sine Vere nil Diona es.
Ver prata cum coronat, Charites redire certant.
Sine Here nil Disua es. Amabiles Favonii,
Sine Vere nil Diona es. Reducite eleXanti Pede, Gratiae, ch. s. Sine Vere nil Diona es. 'Salisubsuli Lepores, Speculum polite vesrum. Sine Vere nil Diona es. Labella saviorum Sittant modo duella. Sine Vere nil Diona es. Papitula arrogantes oppressunculas vult. Sine Vere nil Diona es. Tunicae suorte motu in fas sire pugnant. Sine Vere nil Diona es. 'Oculi rue delicatum monstrare mox rosetum. 'Sine Vere nil Diona e
175쪽
Sed pulchra subiicendum est. Sine Vere nil Diona est.
Hebe rotunda ventre Sitit Herculin maritum.
Sine Vere nil Diona es. Iuventa virginalis Phorbum expetit glabellae. Sine Vere nil Diona es.
Et ambiunt puellos. Sive Vere nil Diona es . Hortus tuus, Othera , Vult irrigari Amore. Sine Vere nil Diona est. Nemus maritiam in imbrem Comam actorum resolvit. Sine Vere nil Diona est. Rosa tinculum resignat, Unguemque vult superbum. oine Vere nil Diona est.
Cupido praetor es: jus Edisserit juventae. Sine Vere nil Diona es . Taurus, Leo , Tigrisque
viis suas eboreas. Sine Vere nil Diona est. Cedat Diana silvis, Pam regnat has othera. Sine Vere nil Diona est. Sedat Salacia undis, Tam regnat has Cythera. Sine Vere nil Diona est.
Siue Vere niI Diona est. Pan montibus, Palesque viris severa cedat; Et Faunus , Deorum. quod uspiam es bonorum Diona ubique regnat. Nullum
176쪽
Nullam Diona πumen Regnare vult, nisi unum, Amabilem Priapum. Sine Vere nil Diona es. In Vere cuncta , cunctati Vere jam Diona est. Atque haec ipsa Barthiana imitatis calcar mihi & ansam praebuit, ut salvis quorumvis judiciis & leAionibus, meam quoque mentem libere nunc proferam, & quo quidem modo totum hoc Poemation scriptum fuisse vel putem vel optem : ita ut etiam post tertium plerumque versum intercalaris jucundissime intercurrat, raro post quartum aut quintum , & nihilominus tamen singulis tam paucorum versuum strophis sententia quaelibet argute absolvatur , quemadmodum . Mμοφ-ri ex sequentibus adparebit.
V novMm , ver jam canorum , ver re, natus orbis est: V re concordant Amores, vere nubunt alites, Et nemus comam resisti de maritis imbribus. Cras amet, qui numquam amavit; quique ammetest, cras amet. Cras Amorum copuiatrix inter umbras amborum
Implicat casas virentes de Ga levo myrteo: Cras Dione jura dicit, fulta sublimi throno.
Cras amet, qui numquam amavit; quique ammuit , cras amet.
Tuncque viro de superno , spumeo sontus globo,
Geruus inter catervas, inter S bipedes equos, Fecit undantem Dionen de maritis imbribus. Cras amet, qui numquam amavit; quique amavit, cras amet.
177쪽
146 ANDR. RIUINI NOTAE Facta C pris de cruore, deque amoris floscutiss
D que gemmis , fiammis, d que Solis
I a gemmeo purpurantem Fingit annum flo
ribus. Cras amet, qui nclImquam amavit; quique am vii , cras amet.
I a turgentes lapillas de Favons spiritu Mustet in foetus latentes; ipsa roris lactei, Noctis aura quem reliquit, spargit hument eis
aquas. Cras amet, qui numquam amavit; quique amavit , cras iamet.
Emicant lacrumae trementes decidivo sondere ἔ
Gutta praeceps orbe parvo sustinet casus suos,
Et recentibus vegentes ducit umbras foribus. Cras amet, qui numquam amavit; quique am
Hinc sudorem florulentae prodiderunt sumsurae rHumor algens , quem serenis astra rorant noctibus, Mane virgineas papillas solvit uventi peplo.
Cras amet, qui numquam amavit; quique amavit , cras amet.
I a jussit mane ut udae virgines nubant rosae: Cras ruborem, qui latebat veste tectus ignea , Unico, marita, nodo non Iudebit solvere.
178쪽
Cras amet , qui numquam amavit; quique amavit, cras amet.
N phas Diva luco jussit ire myrteo; It puer comes puellis: nec tamen credi potest Esse Amorem feriatum, si sagittas vexerit. De Nomphae: posuit arma, feriatus es Amor.
Cras amet, qui numquam amavit; quique amavit , cras amet.
y pus es inermis ire, nudus ire jussus es :Neu quid arcu, neu sagitta, neu quid igne M-
Sed tamen cavete Nymphae, quod Cupido suLcer es: Totus haud inermis idem, quando nudus es
Cras amet, qui numquam amavit; quique am
Compari Venus sudore minit ad te virgi
ina res es, quam rogamus, cede, Virgo D lia sUt nemus sit incruentum de ferinis pragibus. I a vellet, ut venires, se deceret virginem. Cras amet, qui numquam amavit; quique am
vii , cras amet. ryam tribus choros videres feriatos nocti
Congreges inter catervas ire per fallus tuos, Floreas inter coronas, myrteas inter casas. Cras amet, qui numquam amavit; φuique am
179쪽
Nec Ceres, nec Bacchus absunt, nec Poetarum Deus.
Nerinent, S tota nox es pervigiata cantia
Regnet in Ivis Dione, tu recede Delia s
cias amet, qui numquam amavit; quique am vii , cras amet.
sist hyblaeis tribunal stare Diva floribus:
H la totos funde flores, quantus Ennae campus es; . 'bla forum prome vestes, quotquot annus avitulit. Cras amet, qui numquam amavit; quique amavit , cras amet.
Traeses i a jura dicet, ad debunt Gratiae; Ruris his erunt sueuae, vel puellae montium,stuaeque si reas , quaeque lucos, quaeque fontes
6st omne is adsidere pueri mater alitis; ytisit S nudo puellas nil Amori credere.
Cras amet, qui numquam amavit; quique amm
Cras erit , quo primus aether copulavit nuptias , Ut pater totis crearet vernus annum nubi bus s
n sinum maritus imber fluxit almae conjugis;
Unde foetus mixtus omneis aleret magno corpore. Cras amet, qui numquam amavit; quique amavit , cras amet. .
180쪽
AD VENERIS ΡERVIGILIUM. 14s sa venas atque mentem permeantis spiria
Intus occultis gubernat procreatrix viribus; Perque caelum, perque terras, perque pontum subditumsPervium sui tenorem seminati tramite Imbuit , jussitque mundum nosse nascendi vias.
Cras amet, qui numquam amavit; quique am vii , cras amet.
I a Trouanos nepotes in Latinos transtulit: sa Laμrentem puellam conjugem nato dedit: Moxque Marti de sacello dat pudicam vita
Cras amet, qui numquam amavit; quique ama-
Romuleas ipsa fecit cum Sabinis nuptias: Unde Rhamnes S stuirites, proqueproleposte
Romuli, Patrem crearet S nepotem Caesarem. Cras amet, qui numquam amavit; quique ama
Rura foecundat voluptas ; rura Venerem sentiunt. se Amor, puer Dionae, rure natus dicitur rHunc ager , cum parturiret Usa , suscepis nus se Morum delicatis educavit Uculis. Cras amet, qui numquam amavit; quique ama