장음표시 사용
201쪽
fariorum GA SP. BARTHII, quo hoc Poema illustrat. Notas omnes sub ipso contextu videbis , quae cism essent sat prolixae, ad cauem ν ejiciendas putavi SCALIGERIS BARTHII animadversiones. Elegantissimum esse S ing uiri Imum hoc Foema audivi dicentes hom nes , qui de rebus ejusmodi cereum judicium ferre possunt; qui etiam nihil esse his contra honos mores me docuerunt. Suare tibi etiam.Lector, quin placiturum sAt non du
Hagae Comitis Idibus Martiis anni M D cc XII.
202쪽
. A N umquam vidisti nebulam pictam in pariete p. Vidisti utique & meministi. Treveris quip-
I. A N umquam μ. J Manuscripti Codices En umquam. Qui modus percoutandi vel Terentio est proprius. Imitationem alioqui cie Terentio Plautoque in Praefatiunculae ipsius argumentum sibi sumpsit. Quorum sane Poetarum, ut & Flacci& Maronis , studiosus, oppidoque imitator dignoscitur. Pla tus itaque in Menaechmis ait: Die mihi: numquam virisei tabulam pictam in pariete, Ubi aquila eatamitum raperet, aut ubi Venus Moneum p
'Terentius autem in Eunucho - Virgo in erectavi sedet. Suspectans tabulam quamdam pictam, ubi inerat pinura haec , Dum tiuo pacto Danie misisse Hunt quondam in gremium imbrem au .
Quibus admoneri posse videbamur, tabulum non nebulam esse in Ausonio scribendum. Caeterum eum & in epistola ad Symmachum dixerit, me me velut aureus brasea Deus, aut picta nebuis, non longius , quam dum videtur . oblinat. Cumque aliquid tanquam per nebulam Videri, atque accipi, tum, nebula inanius iae mollius dicatur; putandum sit fortasse , arbitratu suo, tabuisiam in nebulam Ausonium mutasse. Quando & in manuscriptis exemplaribus ne speciem quidem alterius lectionis hactenus in
Ibidem. J Idem Ausonius ad Symmachum quarta epistola: Me velut aerius briama Deus, aut pie a nebula . non longius quams dum videtuν, oblenat. Illic an reste nebula scribatur, non satis
mihi liquet, sed hic pro nebulam non dubito, quin tabulam te gissct
203쪽
pe, F. in triclinio 2Eoli sucata est pictura haec. Cupi
dinem gi stet Erasmus, si eorum in mentem venisset, quae ex Plauti Menaechmis adducit Mariangelus. Sunt autem haec: Die mihi. numquid vidisti umquam tabulam pictam in pariete , lini aquila eatamitum raperet, aut ubi Venus Adoneum
Sic E proverbioruni albo eradendum illud, Nebulam in pariete, nisi alibi legerit Erasmus, quo rem nihili & somnio sinultimam significari existimavit. VINETUS. D Mn. J Repone quod in MSS. Codd. repperit Mariangelus Accursius: En umquam vidiset nebulam &c. Qui modus percontandi vel Terentio per est familiaris: ne Maronem, cujus st diosissimus Vir Consularis, aliosque in testimonium citem. HaIlucinantur autem mirifice qui luc tabulam pictam malunt ex Plaueti Menaechmis, Actu I, Scena H. & Terentii Eunucho, Actu III, Scena v. Cujus lectionis ne minimum quidem vestigium in membranis quibus usus Mariangelus. Quid, quod reclamet ipse Ausonius, qui pictae nebulae alio item loco meminerit. Epistola ad Symmachum: Hoe me et et i aureae bracteae fucus, auι pisa nebula πρn longius quam dum videtur oblectat: denique hic Aeris campos depictos ait ., & marceries nebuloso lumine flores , aliaque ejusmodi. SCRI VERIUS.
1. Treveris J Treviris Titianus Codex, de quibus in Claris Ur
3. R B.J Parisiensis liber, rini, de vetus Titii codex. In EM. In trielinio Arati furata est pictura J Titianus codex, & Parisiensis liber Jodoci Badii apud Vinetum , in irielinis Zoili. Melius,& probabilius; cum 2Eolus infrequentius nomen sit, quam Zo lus. Quare ex veterum codicum fide scripturam hanc non gravate admiserim. Dominus illarum aedium Treviris, in quibusTi iclinium illud quod exhibebat eam pietiiram , fuerit, non IEolus aliquis, a ventorum rege denominatus , sed Zoilus. ZOILI nomen proprium bis terve occurrit in antiquis Inscriptionibus. Appianus olim exhibuit hanc repertam Comi:
204쪽
dinem cruci adfigunt mulieres amatrices, .non istae de nostio
Anno undesexcentesimo & millesimo Tibure effossum marmor, cui inscriptus crocodilus, & haec Epigraphe:
A Gutenstento Gruterus pag. II cccc. 9. Apud quem etiam illa superior Inscriptio , pag. CCCCxxxvuI , 2. Et Pag. CCCII s 2. veteris tabesae fragmento,
Id est, Zortus. Nam L superflue geminatur: ut in Q UERELLA pag. CCCCLXXX , S. VELLI Τ pag. DCLXXII, I. OLLIM
pag. DCXC,S. pro Luerela, velit, olim. Sic etiam ubi in veteri Romano Martyrologio , Adone, & Usuardo, xxv M i, legitur : In Ipria natatis. S S. Zoelia. &c. margini Usuardi adscriptum est, Zoili. Alias item Zoilus inter Sanctos. Ado in Martyrologio , xxVII Iunii: Corduliae in Rupaniis natalis S S. Zoili Oa Forum'. Eadem eodem die Usuardus. Martyrologium Romanum non celebrat Cordubensem Martyrem ; sed alium xxiv Novembris: Romae, inquit, Chosogoni Martyris, OZoili. Usuardus Zoilum praeterit. Ado pluribus agit de Chrysogono , &Zoilum Chrysogoni absissum caput corpori ejus compagi isse Verba Adonis sunt Memoriae prodit. Quin etiam Lolliis Grammaticus , unus ex Dimosophistis apud Athenaeum. Ut nihil hie dicam de nobilissimo Zoilo, qui Ομηγμ,Qγω cognomen meruit. Cujus audax quidem, sed parum felix mordacitas proverbio locum fecit, ut vulgo Zoili vocentur nobilium Auctorum obtrectatores castigatores: vel Plinio teste in operis ardui pra fatione. Ad quem quoque adludit meus Hispanus in Epigrammatis: lib. IV, T T. Pondentem volo Zoilum videre.
Hic Zoilus Amphipolites fuit. Scripsit varia : & inter ea ἰGrammatica quaedam contra Homerum. Vide Suidam , R Eanum Variar. lib. xi. cap. x. Ex Zoili cujusdam scriptis mul-
205쪽
nostro seculo, '' quae sponte peccant , sed ille Heroicae , quae sibi ignoscunt & plectunt Deum ; quarum
partem in Lugentibus Campis Maro noster enumerat. Hancta Plinius in librum duodecimum Naturalis Historiae transtulit: N apud eumdem lib. xi I . Zoili Macedonis scripta citantur. Hic iste Amphipolitanus creditur: Amphipolis enim urbs Macedoniae. Zoilus de figuris citatur a Phaebam mone Sophista de Figuris , reserente Bibliotheca Gesneriana Tiguri aucta. Alios atque alios possem recitare, ex Vitruvio dc Clemente Alexandrino, &aliis. Et plura sunt Martialis in Zoilum epigrammata. Sed de Zoilis plus satis: ne & ipse Zoilos irritem. Abunde liquet scri-hendum esse apud Ausonium Zoili, pro AEoli. Nisi quis malit, Treveris in triclinio Solii. Ut palatii triclinium intelligat: quamquam improprie 3c minus ulitate Solium pro Palatio dici possit. Ipse Ausonius tamen alio loco sic accepisse videtur:
Armipotens dudum celebrari Gaiala gessit, Treveriearue urbis folium, quae proxima Muno , Pacis ut in media gremio, secura quiescit. De Claris urbibus III. D. Ambrosius lib. V. E 3. xxVII. Cum pervenusem Treveros, postridie processi ad Palatium. Treverorum urbem Pomponius Mela & Ptolemaeus Augustam nominant. Data Treveris plura Augustorum Rescripta : Constantini , Juliani, Valentiniani , Valentis, Gratiani, Valentiniani Iunioris, Theodosii, Arcadii. Et Ammianus Marcellinus lib. xv. Treve- νει domitalium Principi elarum ait. Vide eumdem lib. xxv II, xx IX, & XXX. Vidi etiam, qui in frietinii tholo legendum conjecerat: quam conjecturam vix aegre ferant, qui balnearum quidem tholos meminerint , non tricliniorum; ut quae alio modo fuerint camerata. Ammianus lib. xxv III : Tholos introierint balnearum. Atqui apud Martialem hoc Epigrammate, lib. II, 9.
MICA vocor. Quid , eernis. Canatio parva. . Ex me Caesareum prospicis, ecce , ibolum ἔ. Frange toros: pete vina : rosas cape: tingere nardor
INe jubet mortis te meminisse Deus. Accipiunt eruditissimi viri non Augusti Mausoleum, non Capi-holium, non Flaviae gentis templum , vel aedes Caesaris, cum yulgo interpretum; sed tholum interiorem ipsius Micae, a quo
206쪽
Hanc ego imaginem specie& argumento miratus sum; έ, deinde mirandi stuporem transtuli ad ineptiam 7 poetandi. Mihi, praeter δ' lemma, nihil placet; sed
ἶendebat cranium , quod convivas mortis admoneret, ut eo argius indulgentiusque viverent. Vetus Glossarium : Θολω, testiis. Suidas : Sολ . . .Iκω et φερ-ς , κρου τύ εἰ σπω νες ἐδε re , &c. Philander ad quartum Vitruvii haec adnotavit: Dolus es aedificii camera , qua altius crescens rotunda somὰ in fastigiatum eacumen desinit, a quo- λοειδες seriist DionMν. LIII. Re enim vera Panthaeum es hemissario tectum , hoe es, circulata eamera, inque medio heminphaerio lumen ad eireinum factum. Alias es testudinis umbilieus, id es, veluti stuιum in medio secto, quo trases omnes conventant, ubi dona suspendebantur , auctore Servio I x. AEneiae. Quamquam possit nimis laxum Videri & vagum de magna urbe loquentem referre in Triclinii tholo hoc aut illud pletum haberi. De villa aliqua tolerabilius sit. Sine dubio itaque indicare voluit Ausonius Palatium Treverense; aut alicujus aedes in quihus illud Triclinium. Eum Zoilum adpellant veteres codices, non I lum. Atque ita repone. SCRIPERIUS.
rant, 1ed joca r Ausionius, dum hoc discrimen statuit inter Heroidis & sui aevi mulieres; quasi hae sponte peccarent, nec delicti quidquam, praeter se, insimularent; cum Veteres illae am trices peccata sua Cupidini, aut Fato tribuerenti veluti aliqno 'impulsu in amorem ruissent. At Cupido quidem nomen est adfectus, qui intra amatricum pectus furit; .Fatum Vero merum figmentum. Vide ad vers. 64. sequentis Eidyllii. AN ONY-
Nee proeui bine partem fusi monstrantur in omnem Lugentes campi. Me imos nomine dicunt. Hie quos durus amor erudeli tabe peredit, Secreti celant calles, ω urtea circum Silva tegit. Curae non ipsa in morιe relinquunt. V I N E T.
teres Latinos probat Priscianus libro octavo. IDEM.
207쪽
commendo tibi errorem meum , naevos nostros &cicatrices amamus; nec soli nostro vitio peccasse contenti , adsectamus ut amentur. Uerum quid ego huic Eclogae studiose patrocinor 3 Certus sum quodcumque meum scieris, amabis , quod magis spero quam ut laudes. Vale.
p. Natin&c. J Hoc adagio significatur , turpitudinem nostram, vitia, ineptias, nobis placere. Nevunt autem , non ium scripsit, puto , Erasmus in proverbio, E naevo cognoseere.
Io. Hula Eeloga paιrorinor. J Defendo hanc meam eclogam. Est steloga Graecum e λήγη. Quod exponit electionem vetus Glossarium: sed quae poemata Theocriti ειλίαια. vulgo inscribuntur , ac Virgilii Bucolica, haec antiqui Grammatici Belgas quoque Vocant, Veluti Servius in tertium , septi- .mum, nonum, eorum Virgilii carminum. Eeogas etiam Ρorphyrio vetus Horatii Commentator, Horatii nuncupat Disolus Be Sauras. in epistolam septi mam libri primi, & in Satyram te tiam , quinctam, ultimam secundi Sermonum: ac Ausonius Oaevae in praefatione Griphi. Hinc Eclogarium in titulo Dodeeastichide diebus septimanae. ID ΕΜ. 11. Vale. J Addunt quidam libri, ae dilige parentem. Caeterum de hoc Ausonii Poetae filio Gregorio, quem pro Gregorio Geor-eium Ioloci Bassii exemplaria nuneupant, legere licebit, quod monuimus in nouum carmen Parentalium. IDEM.
208쪽
AE R i s in campis, memorat quos Musa Maronis,
Myrteus amentes ubi lucus opacat amantes,
T. A Eris in eampis. J Elysios inserorum campos sic adpellat in 'extremo sexto AEneidos Virgilius, verss87. VINET Us. Dirim. J Vide Interpretes rigini ad locum. Respici crediderim aut ad sententiam Philosophorum quorumdam , qui inferos in aere collocabant, ut Stoici, de quibust vide y Lissium Phys. Stoicae Lib. LII, rq; aut ad eos Mythologos, qui Plutonem ae rem interpretabantur, ut Phurnutus de Nat. Deorum cap. v. Scriptor vitae Homeri, pag. 326. Ed. Amllel. Heraclides Ponticus in Allegoriis Homericis, ejusdem editionis p. 4 2. Nec interest haec non consentire cum ceteris fietionis partibus , ctim non soleant Poetarum somnia magis secum consentire, quam dormientium. Si haec minus placeant, hic ister more Graeco tenebras subterraneas significabit; quamvis in Elysiis Virgilianis non essent. tenebrae , cum Diamque suum 9 sua saeera nossent. AN ONY-
χ. Myrteus. J Silva myrtea in iis, quae modo adscripsimus ex Virgilii sexto AEneidos vers. 444. Est Myrtus arbor sacra Veneri. Virgilius in Meliboeo: Populus Aleidae gratissima. vitis Iaccho , Formose myrtus Veneri, sua laurea Phoebo. Hic autem est, quae redirammo adpellatur Eustathio, πιιω ν Moμοιι αλ ν Rutilio, Quinctiliano, Aquilae. Sunt enim
& amantes: qualia reperies multa passim . Caeterum priores etiam Poetae eadem figura libenter usi reperiuntur. Homerus in prima Odysseae rhapsodia:
Virgilius in secunda Ecloga: Dixit Damoetas ἰ invidit fultus Amunta
209쪽
Orgia ducebant Heroides, & sua quaeque, Ut quondam occiderant, lethi argumenta gerebant. Errantes sitiva in magna & sub luce maligna, Inter arundineasque comas, gravidumque papaver , Et
Ovidius primo Fastorum: Ora vides Hecates in tres vergentia partes. VINETUS. . orgia dueebant. J Pompam, nempe, in nescio quo sello die, veluti in honorem Deorum Inferorum. Genus loquendi eli , 1 .gilianum, Aneid. v I, si T. Vide Servium ad An. III, 3O3. AN
Ibid. Iteroides. J Quas in epistola heroicas adpellavit mulieres.
r. Sine labe Deus. J Qui nemini Obscura explicuerunt non debuerant hic tacere. Sed, nisi fallor, visi sunt sibi intelligere quod non intelligebant. Labes hic non vitium aliquod significat, ted devexam humi cavitatem, qua lacuum aquae continentur ieero de Divinat. Lib. I, 3s. Addidit Caelius eo tempore ipso, eum Boe calamitosum feret truelium, tantos terrae motus, in Ligurιιιι , Gallia, complurib0que infulis , totάque Italia factos esse, utyri In ops fera eorruerint, mutiis Leis labes sanasnt, ter que defe- erint. Ibid. cap. 43. Delata ad Senatum labes agri Privernatis, eu)n ad infinitam altitudinem terra Aesedisset. Igitur jocans Ausonius. ut 1ignificet haec esse somnia, ait esse illic lacus, fne labo; hoc est , qui nulla cavitate terrae contineantur; quod perinde est ac montes, sine declivitate. Sic & in sequentibus ludit. I-IO. Mirator Narcissus.J Ausonii Epigramma xcv. de Narcisso sui ipsius amore capto: Si cuperes alium, posses, Narcisse, potiri. Nune tibi amoris ades copia: δε udias abes. De eodem Epigr. x Id
Iuod non ex hujus forma pateretur amator s
se suam qui A deperit sigiem tDe insano Narcissi amore, atque in florem sui nominis transso
210쪽
Et tacitos sine labe lacus , sine murmure rivOS. Quorum per ripas nebuloso lumine marcent Fleti olim regum & puerorum nomine flores,
Mirator Narcissus & Oebalides Hyacinthus, Io
Mirator Naresus, O Oebalides marinibus. J In Technopaegnio, vers. 69. & 7o. Solamen tibi, Phoebe, novum derit Oebaliaees flos, Flore ano reus es Narcio morte Iacer sons. ΙDEΜ. Dirim Si veterem Latinae Linguae usum spectemus, post iarator, subaudiendum erit sui; quod se miraretur Narcissus, de quo etiam Ovidius Metaim lib. III, 423. . Cunctaque miratur, quibus es mirabilis ipse. Sed dura est omissio ας fui & jam ante Ausonii aevum Latinitas prisca labascere coeperat, & in novum usum deflectere, qui in Linguis a Latina derivatis etiamnum obtinet. Hinc quia qui mirantur quidpiam id diu contemplantur, atque subinde oculos eo convertunt; ideo mirari coepit idem significare ac contemplari quod observavit Claud Salmosius ad haec verba Trebellii Pollionis in Gallienis, pag. I79. Uniuscuj inque vultum, mira inhiatione, in rantes. Sic Hispanice hodie mirar & Italice mirare eodem sensu dicimus, & Galli se mirer, de iis qui in speculo se contemplantur, Sc speculum miratorium vocant. Itaque, ne quid dissimulem, Narcissum miratorem di stum a nostro putem, quod se in fonte diutissime spectaret, ut in ejus fabula narrat Ovidius. Itaque Mirator Narcissus erit aut Gallicem, cule te miretur, si modo Galli hac voce nos peregrinos uti patiantur, aut Hispanice Nar-tisso es mirador, Italich, it miratore, nempe vultus sui. Sed prius malim, a Lingua Gallica petitum. Similes sant alibi voces, 'apud Ausonium , ut ciun praef. ad Griphum burras Vocat quis
ibid. Oebalides Ilaeivibus. J oebali filius , Regis Laconiae, quae & Oebalia ab illo apud Virgilium , & Oebaliae hinc Amyclae in Epistolae vicesimae quinetae versu vicesimo sex o. HTacinthus autem Phoebi Apollinis amores, mutatur in florem libro decimo Metamorphoseon Ovidii , & Crocus quarto. Adonidis Vero cruor eodem decimo, & Ajacis tertio decimo. VIN