Institutiones linguae pracriticae scripsit Christianus Lassen

261쪽

π post Z mutari vidimus in SuPr..tit. I. Alia mutatio est litterae Caninae cum seq. u in Ar; memineriS, C et T esse cognata, et similis huic ost transitio iuncturao U in ris. mris in Var. l. I. Eri

Generalis ponitur reg. S. S. 135, at salso.

262쪽

cipienti: MBISU OL. 26, I. - qumes, etc. Sed in nonnullis transit T ita et liquidae assimilatur u

e qu1, cf. Puliankin Ur m e Ul mlu. Var.. III, ai. S. S. 125. V idetur hoc potius esse MVedarum, quam commune; nam Prah. 4. 4. legitur u ram, et Uit. 45, 5; 6I, 16. V m. M. M. 5a, 6. in scholl. absurdo ἡf. 5. De a cum sibilis et V coniuncto vid. inse. S. 73. T. 3. Assimilatur consonantibus ordinatis et praecedentibus et sequentibus: --Ρrab. 7, Io; m Π Prab. 4, 2; Utt. 4,

urim eis uiis Rat. 8S, I S. etc. s. De dentalibus peculiares dandae sunt v gulae. T eas excipiens assimilatur plerumque; sed post non necessaria est assimilatio auctore Vara-ruche, et paullo magis extendi videtur usu haec licentia, nempct ad T. T dentalibus praemissum assimilatur semper, at Saepenumero tum abit complexus denialis in cerebralem. CL Var. III, 3. 4. S. S. 95.

263쪽

men cum grammatico reiecerim; quia Π et T cognatae non ita sunt litterae tanquam ret T. Aliud genus conservati elementi canini post C supra ex

pet; terminationem Iocat. sing. dicit Vari cap. VI. ΗΠΙ - ΤΠ , Π Π, Φ, Π, vid. p. 129. Uy r. In aliis vocabb. non sit; ΠΠ, SIN - VA Vih. 55. II etc. Praeter m pro m, Cuius forma Saepius audit τ', Vid. suPr. P. 28. nonnunquam MP. 84, IO. .. 345, IO. , at utroque loco non est Sensu Soliam, tantum, sed significatur dux elepitan- olorum. Sanscriticum est mr et vix discrimen est tale, ut priori sensu in et in , posteriori tar, scribatur. Mutatio vocalis ex M in cum T Cohaerere Dequit, neque alibi inveni Dr, rim, vel uri pro Vm, etc. COhaeret Contra adspiratio posterioris deuialis cum et sapit hoc Lendicaui iu- dolem, ubi Piathra etc. reguIa est. Vindicanda autem est haec vis adspirandi semivocali T tacitum in talibus voce. in quibus N excipiat a vel ι breve; nam pro P est. Dr pro vulgari formam. Post A locum habero non videtur adspiratio;

si accuralius investigabuntur radices in cerebrate, de

264쪽

- pro si inauditum est. Α pro in similibusque excludi videtur m propter maiorem dentalium Vigorem; nam proprie uin est a xM. Exempli caussa laudo: em Uit. 15, 4; - M. R. 24, 21. M. M. 72, 5; - Vih. 38, 2. - Ca L. Sa, s. sal

Investigandum remanet, quae voCC. alterutram mutationem, quae utramlibet sequantur.

I. De M, H, I supra dictum est. S. 7.. 4. fi expeditum iam est; Pr sit FUI, A et Maeque N.

265쪽

, 5. v initiale dissolvitur in tu' i. e. vid. I SuPP. P. I 82. Ceteroquin geminus evadit sibilus. assimilato T, Tm si firmissi. Mr. i i , 5; imm tuoru Vah. 55, 9. Eadem ratione 2 sit m. m- Π Rat. 59, έ. π et ἡ aut dissolvuntur in Pr, si antecedit vocalis U. Vid. supr. P. 38 a. nam post alias Voca Iis locum non habere videtur haec dissolutio; aut assimilatur T sibilo sequenti, quod in fi post alias VOCales quam u regula esse videtur. Pin pro ictPrab. 59, 2. Um vel ium e vrid Rat. 5o, tr. Ini Π statuenda quidem est eadem assimilatio in m; at haud consistit heio mutatio, verum ex m fieri solet rar, RU pro A nunquam poni suspicor. Pro Urit editum est Vih. 7i, I. H; at Ρ. praebet xm v

Quae legitur forma um pro NE OL. 29, 8. har hariem sapit. Positis exemplis hisce, probabilior videtur ratio, si sistitur transitio semivocalis liquidae T

266쪽

in Anusvaram. Ponendum hoc esset de T coniuncto, nam T non Coniuncti nullam eruimus transitionem ita nasalem. Ad T sibi Io praemissum restringenda minime foret mutatio; nam ponunt grammatici, side in hisce rebus dignissimi, praeterea qH pro m, pro mi vel, si S. S. sequeris, K Pro ML pro Videtis eandem condicionem subire T tum sibilum excipiens, tum cum aliis consonantibus ConiunClum. Ια iunctura Ut itaque caussa posita non est. At ne heio quidem res Consistit. Nam adduntur exempla, a quibus TProrsus alienum est. mistinii pro m*mi; mn promyr; vri', nisi salior pro Mae, i. e. primum hinc nu 2M; pro in hisce omnibus sibilus locum habet. Pertinet itaque mutatio eodem tempore ad sibilum, atque ad T; sibilum finalem in Dasalem abire, iam cognoVimus supra. Ad rem

revertar S. 85. infra; ri melius enim explicari

poterit res, si repetetur a tota huius sermonis indole. H. l. id tacitum monendum est. nil obstare, quo minus Credamus, Priorem esse assimilationem pro ur, ut m Pro Iz, posthac sequi mutationem in Dasalem, ita ut fiat '

') omitto exemplum '; nam quum reti salsum sit pro P c d , supr. g. 63. salsum etiam osse debet Emendationem indicare videtur S. S. Π IVR ponoris, ' de iuxta regulam singore licet In fiat latet soriasse Pris

267쪽

S. 74. H. I. in clementum iuncturae initialis posterius seiungitur vocali inserta, vid. p. 82. nam nimis

sit initio vocis assimilatio sine damno perspicuitatis iusto maiori. Itaque dicitur: is T pro γου, Ram , pro iram , D mr pro Fr, g III pro S L mr pro Dprimi editum cst Vili. 55, 1. de qua re vide notam. MI. Omnibus consonantibus assimilatur in iuu-cturae mediatis particeps, Praeter ZI, T, Us; hasce enim semivocales sibi similes reddit. cf. Var. III, 5. S. S. 95. Ri M' --Ut t. 46, D. ubi emenda: id T. Mr.

rum amors ita emaceratus, ut dubium csse nequiret,

quod responsi gonus daret. P. II praebet pro IIm, pro προ T corrige) m AN i. e. TIM pro Nil bonae frugis in codd. Londit.

invenisso videtur Lenetius; silet sane in App. crit. Sensum minus bonum praebet scriptura P. Tim H inde explica, quod umorem esse dicant nigrum. Vid. nil G. pracs. p. XV. At hoc huc non pertinet. U TIr haudi , dubie iterum continet Vr Θ, sed praefixa praepos. m. ita ut sit lil-U m, non marcidus, sed marcescens; quod i ad sensum et ad grammaticam optime quadrat. um τUI modiale mutari posse in in, prorsus ul'. facile concedetur. Diuitiaco Coos e

268쪽

i50. ; ubi lege MPm pro --. Mim pro Ir. IOS, 7; - --Μ. M. I 6. Io; Mr. Iis, I; m Ρrab. 44, 1, alia forma huius radicis, mutato in naSalem Suam, mi A. Vari Dh. P. Viv. 55, s. - corrigendum est Lah. Ω6, I. CL IO, I; Pro iam . iia NEU D r Var. III, 5. ς Mi- --Mr. I 57, 4. De ' Cum nasalibus et V coniuncto vid. Supr. S. S. 7o. 7s, 4. De ' modo tractabam. Wr fieri debet eri ita SUN. MN, simili litis, quae e libris nondum erui. 5. De vid. in a.' S. 75. N. I. Transit in S; quod quum sat vi aut remanet vocalis sequens, aut quod rarius Iocum

habet, M eliditur.

In vestigandum restat, utrum re vera haeC sema usur-Petur, necne. Verumenimvero quum fit praepositio sit, 'i in hae voce initiale est et expectares fi m , i Simo . Nequo id seio, utram dicatur Pro u divulsio sit, ex. gr. mmos, tam . Aeque haereo in iunctum M'.

269쪽

2. Eliditur remancnte vocali seq. Pro

Mr. 44, 6. - Κοῦ-;Π . Mirum est DVI, apud Var. I, I 8. at non male scriptum pro iram; usitatior licet sit forma sor, VP . Nam prorsus Contra normam Sermonis est, omittere L ante N, ut sit in Latino bis pro clitis, et ita Tendico bi-tba. Λeque mirum est tum iam a P. Var. II, II. lumam apud Pingalam. cf. S. o4, 2. Omittendae vel rctinendae aut semivocalis G, aut vocalis sequentis rationem certam intellexi nullam; S et se Pro eo tantum disserunt, quod magis solitum sit prius. Certius est, mutationem semivocalis in

S, Conservata Eodem tempore vocali seq. subiectam esse ei Condicioni, ut quae sequatur vocalis aut longa sit aut accentu gaudeat: ιImIra, cIII 3, tilianculu, tiliaricia; contra thrida Rat. l0, 3. Pertinet autem talis conservatio clementi risub forma X ad initium vocabuli; in modia voco locum non habet, nisi in initio vocis compositae, aliam excipientis, et in affixo ct gor.. MI Initio restata sino mutatione tantum ante v et , quae

ei assimilantur. Vid. S. S. 72, 4; 7M, 4;

270쪽

4. Post dentales exempla invenio ita S. S. duo assimilationis latis, ut M assimilatum dentalem anteo. in palatalem transire iaciat, prorsus ut

exemplis aliis probare nequeo. 5. Exceptio a regg. supra positis, gramma ticis non enotata, at vix dubitationi obnoxia, Ce nitur in a, initiali radicis, ante C sinate praepositionis; ex. gr. - GDI, Lah. 54, sin.; H Idi -M. R. 148, 6. etc. G in talibus vix lici-lum est. Facile est cognitu, explicandam esse conservationem semivocalis e sortitudine litterae initialis, quam intactam relinqueIe magis reserat, quam sinalem voculae praefixae. Adde, quod risoni M particeps, hac cognatione fretum Vindicet sibi eandem praerogativam. S. JC eodem iure dicitur, quo --. Ral. 7 I, 9. Taceo '; nam ante Us Sanscritice iam dentalis sit liquida; Prahr. itaque Vili. So. 7; Vix. 5, 7. etc. dicituri u contra initiale sit N; itaque non mirum est, si dicitur A,UNI pro Sin, etc. Prorsus ut sit in media voco. Ιu iunctura cuius initium est radicis, dubius haereo; nam pro

neque poni potest S. 56, 3. neque credibile

est, itide singi, Potest ae retineri; vid. S. 72, a, G.; Posset etiam S dici pro ε', ut si in Ana, aliis; vid. 5i, 4. Exempla desidero.