장음표시 사용
281쪽
rin nullum est; in sit πι; cs. S. 75, 5. pro Prab. 45, 3. i. o. impia, nil ost nisi mala
loctura scri hae cuiusdam, FI Cum in Confundentis.
S. 80. De si coniuncto. Ad. S. 57. V. Assimilationes nullae sunt spiritus quod non mirabitur, qui intellexerit, eum non posse geminari. Vid. p. 25 . . Possunt Contra esse elisiones consonantis aut praecedentis aut subsequentis . compensata elisione Per Productionem voc lis; at raro inveniuntur. Nam nimis dissert spiritus a sonis, quibuscum coniunctus invenitur Sanscritice, quam ut in unum superstitem Coale cere possint ambo. In nasalibus praemissis sequi potuit sermo vulgaris rationem sibili Π, quom iasi abire:scimus, si nasalem antecedit. Ita semia vocalibus variat ratio; C et aeque sortes liti me sunt, ita ut neutra alteri cedat; debilior tamen est spiritus Prahriticus, quam ut ante T et ' POMsit efferri: itaque transpositione vel insertio novo lis utraque conservatur. ks et o denique diversam viam ingrediuntur. s. AE, F, transponuntur, pro scribiturm Var. III, 8. 35. 54. S. S..155. 99. 75. IN E UIUITI, Var. III, 8. S. S. 144. x Rat. 56, siti. ; --cs fuim' -Vik. 17, 2;-Rat. 58, Ia; Lah. 148, 9; etc. Anus ara ante si remanere potest liaud dubie; debet, si sitialis est praefixi, ut risi ii , etc. Si Complexus mediatis est, cauma est nulla cur non remancat itidem; in mi omitti tameti solet,
282쪽
producto in Var. I, 17. ubi punctum expuu-gendum est S. S. a 7. Κ. Ρ. 64, 5. Uu; M. R. aio. 6. CL supri P. 145; ubi male defenditur scriptura Mysi; nam praescribitur diserte elisio Anusvarae S.
S. 17. π similesve voces non eruere contigit. S. sit IN. Var. III, 28. S. S. ISI. UNT I.
Lah. 48, 6. ZImr M. M. Io, 8; at Mul. II, si ., es supr. S. S. 5O. et 55, Ο. dissolvitur in vid. S. a 7, 5, d. π in ei dissolvitur ici ibid. a. Alia exempla nota
sngens, atque sic legitur M. M. 157, ult.; mmmc pro fui A. Mutatio est explicatu facilis; N, quod idem valet ac M, Contrahitur cum V in V, post modo geminatur Per M. De eodem vocabulo docetur ibidem xi 7. dici posse etiam omisso a. At quum ibidem r. 67. dictum sit, ita et fieri
e mum, videntur confusa esse vocabula. Varar
ches, qui nullam legem praescribit generalem de de Pyr docet III, 47. dici aut i SI aut i-m.
Ex consensu S. S. cum M. M. Conticio, rescribendum esse apud Var. secundo loco DEME . Nam forma altera quartae palatalis Devanagarica iaciIe con- sunditur cum v et w factum opinor primum posthac in. omissum N et productam vocalem l getis etiam ita pro i m. Var. I, 17. S. S. 37. ViL. as. 5.
283쪽
Alia 2 in Prukrita nondum repPeri. 4. Utut supra invenimus salso mutatum ita I. S. 77, 2. ita ex altera parte MI sese praebet mendose pro INI. Sic Lah. 72, 1. duoriam,
ubi e C oritur cs. S. 26, 4.) ni terminatio gen.
Plur. eSt, in geminato, correpto M. Recte igitur scribitur 85, antep. ZIINI.
5. Ex iunctura N Prahritice oriri potest propter vim nasalis labialis praecedentis I. Exemplum propono m M. M. 5, 9. in quo Pronomine saepe scribitur si I. E themate V pro tri, sit, adiecto assixo pronominali pluralis Ut, primum Phut mr; hinc si , denique sim. Cave ne cum hoc
confundas, i, geri. sing. tui, Lah. 52,s O. EtC. in qua forma est si pro UI, M. R. 325, 5. γ, mutato et in se . S. 5o. Prorsus uti oriturm E N, oritur e N ita Mu, Sanscr. tran posito miror tamen, non potius factum esse Var. III, 54. Alterum MN esse nequit; poni v S. S. I 62. mum; quod male Scriptum esse videtur
pro C vid. tit. 44 , uti conieceram in indic. S. 81.
De trium consonantium Sanscriticarum concursu.
. Si ponitur quaestio, quemadmodum mutentur Prahritice iuncturae'trium Consonantium Sanscriticarum, regula haec est generalis: assimi tantur Secundum regulas supra expositas ConSO-nantes, eliditur tertia debilior, nisi sit nastilis antecedens; haec enim etiam ante complexum duarum similium consonantium sequentium
284쪽
Iocum habere potest. Quum autem Post nam-lem prior sequentium pronuntiatione non magnopere distinguatur a posteriori, prior omitti solet, nisi sit posterior adspirata; amat enim adspiarata praemissam sibi habere non adspiratam suam. Exempla trium consonti. Prahr. iunctarum haeci sint: --Vik. 56, 8; at Vah. 335, antep. --Μr. 84, ai; Utt. 58, ult. ;- unst tr Rat. 7, 12; - idi in M. M. 9, 9; ubi codd. praebent etiam V k; Cf. ed. B.
invenitur; - - Π, Ρrab. 65, 3. Scribere potes ubique nasalem ordinatam pro discrimine consonantis sequentis. s. Semivocc., utpote debilissimae, ubique ev uescunt, ac si ad complexum non Pertinerent, Pra ter semivoc. V denti. Ordinatis adiectam, cuius rei exempla iam Posui. - - - Lah. 7ο, I; UrΠ-
6; - - ω Rat. 8O, I; --Viv. si I, IO; etc. 5.6 Si consociatae sunt Consonantes tres, quarum par utrumlibet Variae mutationis capax est, sit iunctura, quae ex Consonantibus dissimilioribus oriri dubct. Lag. I 27, 8. E UU; m tran sit in ot nota sit iunctura minus sortis in in . husit - LUi V l Uak. 5I, 5. ΤΠ non sit siquidem πet a dissicilius assimilantur, quam ρον.
285쪽
4. Alias vario modo duae inter tres assimilandas in eundem complexum Prahriticum transire debent; in Ral. Io, 0. - haud dubio oritur eri; at eadem iunctura fieri potest e T*ri, si V prius in mutatum, ut elisum ponere Vis.
5. Cetera vix praebent disti cultatem; id solum moneo, in Compositione cum Particulis non a mei initialem sequentis vocis adspira tione, quae latet in sibilo. Idem observare licet in EU, Um , ubi tamen nasalis expungitur; ita corto sit in exemplis itisce: UT IT , non UR MP. IOR Τῆ
I. Tam sortem ossct iuncturam Consonantium, ut vocalis longa antecedens Prahritico corripiatur, monui iam p. 44. Hinc consequitur, ut rarissimo locum habero debeat elisio alterutrius ConsOnantium consociatarum post longam vocalem conservandam aut brevem producendam; totum Complexum consonantium elidi vix expectabis. Ponuntur tameta exempla haec S. S. I 55. disi' pro
et uit, SUE Pro S Γ, pro Haud Prorsus rem probant exempla duo priora, quando quidem pro in thomata Prukritica etiam
sonant V. At est tamen utrumque vocabulum Sanscritice compositum et usus frequentis, itaque sub ea forma in vulgarem sermon m tralatum. Probat contra postremum. cuius iunctura
286쪽
ultra regulam Ρruhrilicam in m mutata sormam magis popularem exbibet. Observat regulam S. S. Bhavabhutes Ut t. IO5, 2. ΠΙ-s Pro mT- R. In versu saepius inveniuntur exempla m
tro a suspicione libera, ut pro num Uah. 85. u. Atque assentit Vararuches similia ponens III,
pertinet ad mox Seqq. u. Multo spequentior est elisio unius e duabus conss. Coniunctis, praecedente vocali longa, potissimum si semi Ocalis pars est iuncturae; immo duae semivocales ita evanescunt. VI pro mis
Cheg.) E s5, 4; at contraria ratione '' etc. Lah. 49, ult-; CL Supr. P. I O. Observa, quod magni est momenti, mutari
Consonantes coniunctas, etiamsi alterutra posthac elidenda sit, prorsus sine ulla ratione vocalis antecedentis Io gae; sic NIVI, K N, R , N Supr. p. usi I.; Supr. p. 262. u Π e m ' nun; supri P. I o. et P. 244. imi pro um MVih. 51,9. Scis, saepius inversam rationem cerni et co ripi vocalem, restantibus assimilatis consonantibus; Vid. p. 138. quae res explicat, Cur etiam in elisione consonantis observetur lex consonantium assimilandarum.
Pertinet line etiam UI Ur mr Var. III, 39. S. s. 116.; ubi sibilus superstes sequitur rationem sibili
287쪽
5. Ex antecedentibus etiam consequitur, ut frequentari non debeat ista ratio, iuxta quam post brecem vocalem elidatur Mna duarum Consona citium assi initatarum, producia VOCali antec., nisi accedunt rationes peculiares; de T vid. Supr. 34 i. P. 35 I. et ibidem et p. ua . Addo is ante sibilum coniunctum, ut tarim pro dium P. 342. Supr. Et S. S. I 58. 359. I9o. I9i. Tum verba quaedam classis IV lae: MI, 2m P. a 42; horum accentus in syllaba radicali productionem Provocat. Cf. P. I 74. P. 179. xi pro mTU Mr. I 57, 1. exEmPl Um CSt C ninae litterae eodem modo elisae; rarius tamen Repliam lioc attingit, nam sortior est et elisioncm indignatur. Scimus vi, u ideo plerumque scri Pr; tertia ratio sive assimilatio Ropliae anto sibilum Positi rarior est; priusquam quartam indagatio. quaedam ponam de geminatione in universum.
. Geminationem consonantis Prithriticam diximus supr. S. 56. lum repetitionem eiusdem
tum positionem Consonantis ordinatae non adspiratae ante suam adspiratam. CaUSsam geminationis praecipuam positam scimus in assimilatione duarum Consonantium SansCrr. vel omnino in comtun tione Consonantium, positionem iacientium Ante geminatas Consonantes remanet vocalis Sa
critica brevis, corripitur plerumque Ionga; Cesu Pra P. 244. Cocitrarium geminationis est elisio
288쪽
consonantis alterius; huius modo S. 8a. duo posuimus genera; prius elisionem post longam vo-Calem Sanscriticam, alteriam post brevem Pravritice productam; utrumque genus Tarius locum habet quam geminatio; effectu non dissert, origine distinguitur. Etiam in elisione denique vidimus observari leges consonantium Prahritice mutandarum. S 8a, a. etc.
s. Porro Cognovimus, rarissimam esse geminationem consonantis unius post Iongam vocalem
corripiendam S. 18, III. ; paullo frequentiorem post
brevem vocalem Sanscriticam. S. 22, 2. Quod dixi Tarissimam post vocalem longam, hoc accuratius desiti ire debeo; rarissima est post α ι u, frequentior post e et o diphthongos in e ot b corre- PlaS. Vid. S. S. a 9. Io. et exempla ap. Vari III, 52.57. S. S. 156. I 57. Post brevem vocalem si g
minatur consonans, Caussam posuimus in accentu.
De hac re pauca addam. 5. Confundit Vararuches l. l. res duas prorsus diversas; una est correptio vocalis ante Complexum Consonu. quae aequiparatur productioni vocalis, elisa consonante una, ut assa am); altera est geminatio consonantis solitariae post vocalem
brevem, quae Variatur cum elisione consona
iis, ut sukkhia v. suha cs. S. II, 5. nillitta v. nihla, Diuisit a v. Mysiam, asi a v. aSiva. Non saltemur, si dicemus, hoc fieri non posse, nisi post syllabam accentu ictam. At accedit haec xatio, quod pleraeque consonantes tam ignavae evaserint in hac lingua. ut singulao sinct sulcro
289쪽
quodam semetipsas sustinero nequeant. Si u igitu evitari debet clisio, geminanda ost Cotisonans
. Scripturas tales re vera inveniri, Vararuchi si minus Credes, exempla evincent. mm legitur MP. 359, O. In consonantibus quae non eliduntur, sola Caussa ita accentu sortiori quaerenda est;
Lah. i55, 8; etc. Falso autem poni credo exempla talia, ut rassi et rasi; oportet esse rasi, S. rani. Expectanda tamen est, antequam certo de his diiudicemus, tum accuratior rei metricae Prahriticae cognitio; tum criticae V. V. D. D. in libros edendos curae; nam Vik. l. l. in cod. P. scribitur ' kiu; atque Similem variationem lectionis plerumque video cX- stare, ubi ad manum est Copia librorum. 4. Ad fluctuationem lianc vulgarem pertinent
otiam cxempla liaco: et Fritu Var. III. 57. e , unde primum factum esse debet Andrit, dein silii, denique clisum o syllaba acceu- tu privata. Idem valet de S. S. i57. Sed mitto liaco, quae singulae Sunt ex Pti Ones ab ea, quam praevalere dixi in Prahrita p. 354., lege, respondere Pra kriticam vocum quantitatem Sanscriticae, sed ita ut plerumque nil reserat . utrum syllaba producta vocali an positio nocssiciatur Ionga., Accedit tertio loco positio per rim Salam. do qua pauca quaedam Praemonui S. 75, 5.; lianc accuratiori iudicio nunc subiiciam.
290쪽
. I. Repetam quaestionem a fonte suo Sanscri- .lico; in vetusta enim lingua apertum est, praeter augmentum Guniae aliud esse nasiate; ex. gr. sigBiri et derivo a rad. m, augmentata est forma utravis, sed aliter; prior nasalem addit v
eali radicali, altera eam addita vocali reddit graviorem. Quum Guna nota sit in Prahrita, paullo differt ratio, quae cernitur in alternatione inter productionem vocalis et insertionem nasalis. Quod magis differt, est quod augmentum syllabae nain sale Prahriticum aeque ac productio vocalis insem viat compensationi, Si, elisa consonante iuncturae alterutra, positio quae esse debeat, sit nulla; parua et para itaque aliae scripturae Sunt pro Pa a. I. Supra iam dixi, potissimum in T assimilandum cadere hoc Compensationis genus, ad T
o Prab. 58, in; cs supr. P. 255. Var. IV. I 5. S. S. I 67. Nullum est exemplum, a quo elementum sibilans