Institutiones linguae pracriticae scripsit Christianus Lassen

71쪽

demum hodiernas dialectos progenuit; Prorsus eandem non dico, simillimam suisse contendo. Quod si recte contendo , nil obstat , quominus credamus, Menicas etiam dialectos quotidam in usu hominum provincialium misso. Idem suadent et nomina eis a grammaticis imposita et scenicae POESis ratio. Heio autem subsistendum puto; nam singula argumenta, quibus hanc Possim Sententiam confirmare, proferre nequeo, nisi totum et scenicum sermonem et provincialem in iudicium vocaro. Id tamen diserto addendum censeo, me non ab

nuere, si quis dixerit, scenicas dialectos non Prorsus puras fuisse provinciales linguas, sed paullis-Per immutatas, ut melius Cum indole personarum quae eis utantur, Consonare ut. Cuius rei id potissimum est argumentum, quod duplices in te dum ita scena reperiantur formae, una propius ad provincialem sermonem accedens, altera mollior et ut ita dicam magis seminina. De quare ita sequentibus videamus

44. Itaque, ut sitiem huic disquisitioni imponam, duae sermonis Sanscritici degenerati sa- miliae exstant; una vetustior et haud summope depravata, ad quam portinent et Palica lingua et scenicae dialecti; altera, recentius orta et Perprovincias Indicio hodie dispersa, a matre magis diversa. Priores germanae sunt Sanscritae si lino. Posteriores neptes, at id quoddammodo dubium est, utrum siliae si ut Priorum, au DEPtra EX Sororibus. Aetatem si quaeris, Priores ante tuitia

72쪽

nostrae uerae natas suisse, historia religionis Bud- illi isticae et scenae Indicae coarguit; posteriorum natales ante annum Christianum millesimum ponendas esse, probabili demonstratione evinci potest. Haec quaestio a nostro negotio aliena est,

illam delibare debemus. 45. Constat itaque, Palicam linguam sacram esse linguam Baudit harum meridionalium, id est

eorum, qui versus meridiem ab oris Κ lingae potissimum solventes, religionis Buddhaicae doctrinam primum ita Taprobanen insulam transtulere, indeque iti Indiam ultra Gangem transvecti late Propagaverunt. Ista lingua a Sanscritico sonte eodem prorsus modo derivata est, atque Ρ krila praecipua, decurtata vetustioris linguae structura, nullis sive paene nullis adiectis novis inventis; uno tamen, ut ita dicam, gradu antiquior quam

Scenicus sermo, ceteroquin arctissimo vinculo cum Pruvrita praecipua coniuncta, saepe ab ea omnia

non diversa. Cuius rei in caussa nil aliud fuisse potest, quam id, quod haec prius ad litterarios usus accommodata fuerit, quam illa. Ut dicam,

quod sentiam, uno saeculo commode orta ESSE

Possunt discrimina, quibus Ρalica a Prahrita distinguatur. Cohaeret autem Palica lingua cum emigratione Buddhaicae doctrinae ita terras meridionales, ipsa autem tu India sino ullo dubio nata est M. Utrum statim ab initio lingua Ρalican Essai fur te Pali, cap. IV. P. 138. Seqq.

73쪽

usi sint Bauddbae meridiem petentes, necne, quaestio est satis Obscura; verum enim Vero, quum initia emigrationis in Taprobanen ante annos ante Chr. n. 628-543 vix ponero liceat, eo aeVo vetustior

vix erit Palicae dialecti accommodatio ad religionem Budd hae docendam; quanto iunior sit illo aevo,

alii, historiae huius sectae enuncleandae operam navantes, videant. Pra kritam autem scenicam quadringentisimo ante Chr. n. anno vetustiorem ViX Crederem , nec tamen ultra saeculum iuniorem; nam ita Mi ichch hahati, dramate ante Chr. n. Probabiter scripto, et quidem, si traditioni Indorum fides habenda sit, circa ducentesimum

ante Chr. n. annum G, Prahriticus sermo ia in utitur norma prorsus eadem, atque in recentioribus sabulis neque ab illo inde tempore immutatus est. Scenam autem ipsam si respicis, scieta- dum est, utrum ea ab initio varias admiserit dia-IECLOS, DECne, antequam Eius aetatem cum aetate dialectorum scenicarum coniungas.

46. Mentionem tantum iniiciam sententiae, a Leydenio quondam emissae, iuxta quam Zendica lingua cum origine dialectorum sCeni Carum Cou- iungenda sit. Nimirum Tendicam suspicatus est vir Clarissimus eandem essu linguam atque Cau- raseni in M. Coniectura est, quam resutare hodie POMum Superaedere, postquam Tendicae linguae in medium prolata est cognitio si non Persecta,

74쪽

lamon uanta, ut de hac quaestione iudicium ferri possit. Tendica lingua soror est Sanscriticae germana, non filia, neque obstat, quo minus hoc credas, quod in quibusdam, in quibus Zendica a genuina atque innata forma deflexa sit, ut inmutatio ae terminationis as in o, idem mutationis genus in scenica loquela usurpetur. Quod forsitan non casu quodam accidit, sed a vicini intel OCorum repetendum est, non ita tamen . quasi

aut Bactriani Ρrahritice loquentes imitati essent. aut hi illos, sed ita, ut inde ab antiqua quae

eadem ante consummatam Inanicae et Iudicae linguae separationem proxima fuerit, vicinitate. sonorum inclinationes ad certas mutationes eamdem utraque lingua remanserint. De qua re hoc loco non dicam, quandoquidem intra Indiae sines stricte subsistere Constitui. Probe scio, permulta, ea I similes rationes inter derivatas ex Sanscrita dialectos et alias, quas enixae sunt Brachmanicae linguae sorores, Iranica, Graecanica, Latina, aliae, et summopere laudo, qui hisce ana-

Iogiis detegendis operam navent; equidem Pertiunc librum Indica ex Indicis, quantum in me

sit, illustrare atque enarrare malo.

47. Alia est quaestio, quam hoc loco aggredi non licet, utpote longiorem, quam ut a Curate tractari possit. nisi extra grammatici huius operis sines longe excedam. Quaestionem intelligo de

CauMa, qua permoti poetae ita scenam tam variam sermocinationem introducerent. Id certum est, Prae' uipuam positam fuisse rationem in condicione So-

75쪽

cietatis Indicae, quibus temporibus et locis primum exculta et ad legitimam normam adstricta suerit scenica poesis; ad cuius historiam potius quam ad grammaticam pertinet haec disquisitio. De distributione dialectorum inter varias fabulae personas quas praescribant technici regulas, supra exposui. Usum poetarum saepius ab laisce regulis abhorrere, facile inveniet, qui vel unam sabulam perlegerit. Sed melius de hac re disputabitur, quum indagatum fuerit, quaenam re vera in sabulis dialecti nobis innotuerint. Nam Omnia quae a rhetoricis laudantur sermonis discrimina, in Scena uou reperiri, iam Observavi.

CAPUT QUARTUM. t γ' De vcris huius ratione.

48. Propositum mihi est grammaticam d cere omnium dialectorum, quae in vetustorum indigenarum grammaticorum libris docentur vel in sabulis mihi notis inveniuntur. Vetustos dico grammaticos Vararuchem et Hemachandram. Apraecipua Prahrita incipiam, quae primum tenet locum apud grammaticos, cuiusque plurima specimitia in dramatis exstant. Catalogum Personarum, quae in sabulis adhuc editis hoc sermonis genere utuntur, ad calcem libri secundi invenies.

76쪽

Duplex ut vides sontium est genus, ex quihus et huius et ceterarum dialectorum cognitio potest hauriri, grammaticae et sabulae. Taceo alia praecipuae Ρrakriticae specimina in aliis poesis generibus et in libris Iainorum, cum sabulis

Prorsus Consonantia. Una atque constans sibi est

in universum praecipua Prahritica, si Laura senicam, Magadhicam, aliasque dialectos cum ea confundere cavebis; discrepant tamen in levioribus quibusdam rebus quum poetae inter se aeque atque grammatici, tum hi ab illis; sunt denique in plerisque libris et editis et manuscriptis menda modo aperta, modo veri speciem prae se serentia. 5o. Quae quum ita sint, rationem sequi constitui hancce. Proponam primum regulas RVararuche datas; his addam ex Ceteris gramma ticis quae enotavi notatu digna; ultimo loco exponam, in quibus vero disserat ab his usus poetarum. Menda, quae minus providum possint sallere, in iudicium vocabo; per se patentia silentio praetermittam et suturis sabularum editoribus

emendanda relinquam.

77쪽

LIBER SECUNDUS.CAPUT PRIMUM. Quatuor Hararuchis culta prioria o CO lice Londinensi.

Caput I.

80쪽

'' 'in Legendum coniector in η quas formas praebet S. S. In ipsa regula autem corrigo UT NI et in scholio Aia NI. Mutatio in S e regula Praecedente repetitur, eo spectat regulae addita voeula NI.