장음표시 사용
61쪽
Nihil s equentius a Sanctis Patribus
proponitur Epticopis, quam modus iri rerum ulu , ut fraenum luxui in-ijc satur, ne Apostolica parcatas ab iplarum domibus, ct tam diis penitus e turbetur, prae erioris de bantio Exuperio scopo et comano, scribit D. Hieronymus lio Epist. quod Viduae SarapientiS imbiator temper esurivit, Vt ali OS Palceret,& quod ieiun emper palluit, ne fame torqueretur alienas cia fuerit tamen omnibus Episcopis ditior, licet Domini Corpus canistro portaret vimineo,& sanguinem portaret Vitro . Quid hoc exemplo mirabilius, inquit D. Hieronymus, cum Domini Corpus, nec ipsis Angelorum manibus digne tractetur,& tamen canistro vimineo circumferatur, ut pauperum indigentia iubleuetur ut pauperes alat Exuperius, nec suis parcit facultatibus , nec ipsis pepercit Altaribus,& ut algentes, nudoique u
stiret, Ahalia quoque ipsa nudaumhς vere splendida domus Epii coporum est, haec parsimonia, quam luxu tamilia splendidior; & Roma ipsa, ex cuius
parcita ted ii totius orbi S stetit, oc rutilauit imperium , solo luxu colla pia est in ruinam. At in re tanti ponderis omnino superuacaneum cit aliunde ad suadendum rationes exquirere , quam a sacra Tridentina Synodo, quae piae - sertim ad erudiendos Episcopos instituta est; l abentur enim haec verba Sesa . c. I. Optandum est, ut ij, qui Epu-copale ministerium sulcipiunt, quae sussi. t partes agnoscant, ac se non ad pro- Iria commoda, non ad diuitias, aut uxum, sed ad labores, & sollicitudines
pro Dei gloria vocatos intelligant; nec enim dubitandum est fideles reliquos
ad religionem, innocentiamque facialius instammandos, sit Praepositos vid rint, non ea, quae mundi iunt, sed animarum salutem, ac caelestem patriam cogitantes. Hec cum ad restituendam Ecclesiasticam disciplinam praecipua esse Sancta Synodus animaduertat, ad monet Episcopos omnes, ut secum ea saepe meditantes, factis etiam ipsis, aevitae actionibus quod est ueluti quoddan perpetuum pradicandi genus) se muneri suo consor mes ostendant, in primis vero ita mores suos componant, ut reliqui ab eis frugalitatis. modestiae, contine tiae, ac sanctae humilitatis exempla pe tere possint; quapropter exemplo P trum nostrorum in Concilio Carthaginensi, non solum iubet. vi Epitcopi modesta suppellectili, & mensa, ac se gali victu contenti sint, verum etiam in reliquo vitae genere, ac tota eorum domo caueant, ne quid appareat,quod a Sancto hoc instituto sin alienu, quotaque non simplicitatem, Dei zelum. aevanitatum contemptum praeleserat. Hactenus Τridentini Concili j verba , quae satis hoc iure omnem excusationis aditum Episcopis praecludunt, dum regulas omnes temperandi luxus ex cte praescribunt.
ra gravitate, ct assabilis e seruanda. Tudium est cuiuscunque virtutis, O sed Prudentiae potissimum modium in rebus agendis inuenire, Ut cai te declinentur extrema, ne ducenda r
tis allidat ad scopulos ex imperitia naucleri; & maxime laboriosum lemper fuit Episcopis dignitatis fastum,quo saepe turgent, qui elati animi sunt, grauitate, ec assabilitate Icmperare; ideo
62쪽
de hae re mηnita a D. Bernardo accipienda sunt, lib. . de Coa re. ad Eugen. Vbi Pontificem alloquens, haec habet. Esto Drauis sed non austerus, non dissolutus, ncque seuerus, sed mediocritatem tmne, ut neque de seueritate sis oneri, neque de familiaritate contemptui a austeritas fugat infirmiores, grauitas r Pri init leuiores. Inicathedia Pontificem, domi te Patremfamilias exhibe, ament te omnes,si non, fac ut timeant. Sis igitur actu seuerus, sed habitu dulucis, vultu uerenus, sed verbo serius. I sta quidem auctolitas, & reuerentia necessaria est in Episcopis, inquit D.Gre-
mendos non debet facere fastus, non PDmῖa, sed grauitas, pauperculis, ac simplicibus se temper exhibentes faci, ips, ac omnino accessibiles, dc quandocumque etiam iniqua, vel nod comcedenda petantur, non ideo dure, aut aspei e cuique re fondendum, sed lenibter; omnis Euangelica persectio, quae debet esse in Episcopis ad studium trii. militatis, & mansuetudinis reducitur, docente Christo, discite a me, quia mi tis sum, de humilis corde. Eacharitast subdis D. Lernar s ferim. 23 . in cantic. Prudentiae Episcopali au nectenda est, quae cum arguit mitis sit. cum blanditur simplex lit, quae semper pie ila uiat,imulceat sine dolo, patienter irascatur, humiliter indignetur, laesa non prouincet, spreta reuocet, quae omnibus se consorinet, & omnium in se translerat a tactus. Audiant Epii copi omnes dulcillimi praeceptoris oracula,qui docuit Apostolos, omnesque discipulos suos, ut ovibus sibi conam illiis semper ellent vidit icnunquam formidini,di Dcant este subditorum Patres, non Din inos, non ex imperio Tyrannos; studiant, vel magis amari, quam metui,
vel aeque amore, scilicet, dc metu sibi
obsequium prouocare ; Et si interdum rigido opus est aspectu , non desinant
etiam esse suaves, ita ut etiam inter verbera diritatis producantur ubera pietatis. Medicus asper semper terret
aegrotantem , raro languentem curat,
ct sola illa solet medicina prodeste, quam perficit dulcis , dc succus amarus . De benignitate, dc suauitate P storum plura alia congerit D. Bmetard. scribens ad Eugenium, & in alijssermonibus, & Epistolis, quq non expedit hic singillatim recusere, cum etiam
in sequentibus tangenda sint .. Pro c ronide sint ea, qua siribit D. August. Di stola 64. ad Aurelium D FUMm, in qua, ubi deprehendit deprauatam Aphricae consuetudinem, scilicet, quod sycul res celebrabant magna conuiuia in Cae meter ijs ad honorem Martyrum, docet ibi, quomodo se debet habere Episcopus ad illos tollendos. abusiis qui tot habebant sectatores. Quantum existimo inquit P. A U. non asipere, non duriter, non modo imperioso hec mala tollenda sunt, sed magis docendo, quam iubendo, magis monendo, quam minando; sic enim cum multu tudine peccantium agendum cst, dc t ueritas in pecca a Paucorum exercen. da est, & hi quid seuere minamur. cum dolore fiat, comminando vindictam ex scripturis, ne nos .ipsi in nostra potestate , sed Deus in noctro sermone
EX c. Qui uis pus, ct ex Ceneia. caseth mensi A. cuonterfuia D Augustinus haec habentur . Qui ordinandus eii Epvicopus, antea examinetur si sit prudens.
si docilis, si molibus temperatus,si per C a uigil,
63쪽
uigil, si in agendo,& loquendo cautus; nam propter stolidam simplicitatem unusquisque ab Episcopatu repellendus
est. Et etiam ex c. Prarus dis. 29. habetur,qNod ad regimen Episcopatus assim mendus est, qui non solum de salute animarum,sed etiam de extrinseca utilitate, oc cautela sciat esse sollicitus, sit humilis, & affabilis, cautus, & acutus, qui semper agat iusta . dc tecta loquatur . Praecipitur itaque Episcopis ait D.
Bernariu, et manus tuas mittant ad tortia, oc temper agant ex sortitudine , cum debeant esse illi fortes armati, quibus commissa est Ecclesiae custodia a L sim sint speculatores illi quibus demandatum est , ut omnia e longin-lio praeuideant & omnibus prouideat irigunte prudentia. ita tamen pruden- res sint m agendo ut etiam sini semper simplices in loquendo, sintque una te
Pen: es, & columbae. Illi Episcopi, qui
praecipitanter,& ab abiqie prsuto con- tilio res agunt, plerumq te eos P nitet fac horum . ideo in icripturis habetur sae ius, nihil esse agendum inconsulta agendi ratione iuxta illud Prouerbis3 a 4. Palpebrae tuae praecedant gicssus tuos di praetcrtim in agendo duo extrema Cauenda iunt. nimirum inconstantia,&pertinacia; inconstantia, quia ortum ducit ab animi leuitare, quo nihil stul-
illis, cam dicatur in Prouerbi s l . Corstultorum d ut nile, & milibet homo,
dum agendi mutabilitate te varium exhiber, nunquam sibi constans manet; Pertinacia vero, qala nascitur a super-Di ι.qua nihil deterius, cum Deus ipse superbis resiniat, di nomo dum se meliorem cae .ens aestimat. noc ipso cunctis peior innotescit. Plures sunt Epis copj, inquit D. Remardus, qui nequiter, dc inutiliter praelum; pauci, qui Iecte,
ct utiliter, idque desecta virtutis, αchalitatas, quae pei ficit Omn1a; in Omnibus magistra boni operis Prudentia est, sine qua dc seru vehe mens imperfectio est, dc quilibet ausus non so titudo, ted temeritas est ; cum in omnite agenda considerandum sit, an liceat, an dece*t, an expediat. Petant ergo Episcopi omnes iummis cum precibus, ac lachcymis hanc ra Deo coelestem mentis indaginem. vi in agendo, & lia
quendo teneant aequitatem, humanitatem , dc facilitatem cum prudentia coniunctam, ferendi sunt enim ab linsis patienter multorum angores.& etiadi m iles mores multorum luauiter suli inendi. si velint numeros omnes boni regi minis impleret plura qaoque quae aperte non dignoscuntur mala .prudem ter ab ipsis dii simulanda, ne in his viis dendis , dc corrigendis limamum Ius fiat iniuria lumma, eo quandoq; utentes politicς documento, bene imperat,
qui prudenter dissimulat ; prudens namque dii cretio, & dissimulatio pete delinquentium salutem operatur,
id intesante D. Prospero La de vita contem prati cap. s. cum non deceat temper
mala summa seueritate corripere, sed multa Episcopali magnanimitate portare . Absin vero, ut aliquis Episcopusillam mundanae prudentiς regulam se uet, quae ImperatoriS cuiusdam nomine praedicatur,nimirum,quod sit maxume incongruum Imperantis dignitati, quod aliqais tristis abscedat a conspe- Principis, nam ea vere Episcopalis prudentiae lex est . quos ubi opus sit, Episcopi seuere agant, dc loquantur, nullo habito personarum respectu.
Exhibent Sanctissimi Patres,ut Epis
copos adhortentur ad rerum aduer.
64쪽
santium patientia illud Ezechielis ora- quorum occursium mens pauida con
res mitti ad genies apostauices, ad dux Cs facie, ad indomabiles corde. ad irritatores, ad subuertores, ad 4ncredulos ; ad domum exasperantem, denique ad scorpiones, Ut intelligant pa. tientiam, & aequanimitatem in omnibus ex aduersis contingentibus esse sediliandam ab ipsis inflexo animi robore, Ec nusquam nutante ipsius mentis comstantia. Non est vir sestis aiebat Sapsens, cui non crescit animus in ipsa rerum dissicultate; dc D. Bernardus scribebat ad Eugenium Papam,est e fideli Dei ministe Dorum dispensatori magis inter aduerta fidendum, q iam inter ea, qu svotis adspirant, cum Ut plurimum, quς succedunt ad votum , non sint secum eum Deum . Sustinenda sunt mala, ita Vt semper sperentur bona,nec unquam animus deponatur;est namque fluctuatis naturae institutum, ut bona proueniant postquam mala paec sierint; auenim Apostolus ad Romanos 8. q iod Episcopi non accipiunt spiritum Ieruitutis in timore, sed in omni fiducia ; dc animus, qui solum Deum prae oeulis habet, nulla agitatur tristitia, nullo pauet aduentu, nullis iactatur procellis, licet
sit quasi in procella nauis 3 ut bene de Epitcopo quocunque scripsit Chryso Dromus I. 3. de Saceri qui addidit,fluctus animos Episcoporum concutientes csse caeteris inflastiores, at non propterea esse metuendos, sed fiducia . dc sortitudine csse vincendos . Aaron quoque voluit Deus, ut in campum dei cederet cum Moyle cum hostibus pugnaturuS, at dumtaxat, ut ipsiS tentaretur, non vero, ut profligaretur, palatus namque animus ad malum, c mali med: et a-tem patitur, neque perientit, cum sem- Der m. nus mala . q.ις pr quidentur, dcune metu insciantur, quam illa, ad
tremiscat . . Omnis amaritudo animi
Undecunque proueniat, repellenda est, nam Pastoralis sortitudo omnem sibperar amaritudinem, eamque vertit in dulcedinem,& pugnς victricis istitiam' Induere sortitudine scribis D. Ber nardus ad Praesulem quendam confidens.& sciens, quod gaud a Domini fortitudo tua est, ne horreas labores, insidias, dc pericula, quia horum omnium artifex est ille Deus. qui dicitur sortis, dc patiens, longanimi dc multum misericors. Ardet palea subdis D. August. Psalm. 6 I. sed a rum igne purgatur non consumitur 3 incuriantibus obsistere satis est. Oportet igitur Episcopos inuersa omnia patienter portare , ut digne portent onus impositum, non animo frangi, non pusillanimitate supe rari , omnia. namque possibilia sunt Episcopo credenti,dc volenti. Seruiendum est Deo ab Episcopis in illa charitate, que omnem timorem expellit, quae labores non sentit,quς inter dura,& aspera m gis obdureicit, ut tagnet, ct vincat
PVsilli admodum animi e siet ait D.
Prosp. de caa contempl. c. I 6. Epi opus ille qui insurgentibus lubditorum, vel Principum insidijs, illico onus impositum vellet excutere ab humeris,ut propriae qui ctis uanquillitati indulgeret ; non sic egere At nanasij. non fiet Chrvsostomi, non sic alii plures Salactissimi Patres, qui qao magis saeuiebant hostilia, eo sortius pro Ecci sta decertabant,omnes eludentes insiduis,
quibus oppugnabantur, us' re ad inseritum Turbines etiam repente excitari acrcum, sed non aeneum spiritum
65쪽
concutiunt, & tame si quandoque anin una sectant, non frangunt ue cosque sola deludii constantia , & vitae probitas'. Veniant coniurati omnes ad Classica venti non quatitur Cymba . cui a uidet Olympus. Labor est tamen . &Opus Episcopalis Prudentiae ab insidi sis cauere , nec eos ad texendas insidias excitare; nam mala nobis sine nobis occurrentia, ut plurimum, vel leui. ter angunt, vel leuiter tangunt, nec persentiuntur ab infracto animi robore somnis enim aduersi as inquit D.Grη- Prius Epist. 126. quae bonis votis ob1jcbtur,probatio virtutis est, non indicium reprobationis . Non poterit lane F piς Copus sortites non agere inter insidias, que ex eius Zelo aliorum prates te parantur, si mente recogitet illud Domuni verbum. Beati eritis, cum malc dixerint vobis homines, & perlecuti vos fuerint, & dixerint omne malum ad- Uerlum vos, ment: entes propter me , gaudete, & exultate, quoia am merces vestra copiosa est ii coelis, &c.; Est enim vere testa dies illa , quae laniam affert exultationis materiam, de lauet
Episcopis illud Sapientis Oraculum, Dixerunt imi ij, cucumueniamus iust una, quoniam contrarius est operibus nostris. Frumentum Christi iunt ui Geopi. dentibus hestiarum mCluntur, ut ranis mundus elliciant di. Multitudineu sidiatum oppreslbs debent illa verba Spuitus Sancti solari, Recti diligunt Dos, Innocentes, & recti adhaeserunt nobis, quia iust musspus; nec deerunt multi boni ad iolanum,ubi adlunt plurimi penael si ad patiemiax,&. humilita
tis exercitatim, cum omnis malus ex D. Augustino, aut ideo vivat, Vt co rigatur, vel ut per cum bonus exerceatur : Non cst grande insinu D. . Morius. 2 . l. a. ijs humilcs clse,qui ab Omnibus honoratur, ted magnum virtutis
opus est inter despectiones, insidias, det coniumelias, etiam iniuste latas, humi- iliter de se ipsis sentire, nec a meta rectitudinis propositae recedere ; nam, M lDavid inimicorum insidi js conflictatus solebat dicere. Vide humilitatem mea ide inimicis meis; qua postmodum ii militate ad celsiora euectus est gloriae, dc sanctitatis culmina. Sunt insidiae, quas construunt improborum studia aduersus Episcopos, pennae illae ad volatum paratae, quibus in stablime tolluntur inter aereas concussiones , nec
ipsis deluditur Episcopalis Prudentia. sed prudentiore ilicitur, ut insidiarum molitores deludat, Sunt res illae sinistrae, quae vertuntur in dexteras, si bomnus, ct prudens usus adhaereat; his plane verbis Anastasium Episcopiana non
semel habemus D. Gre r. ibi. 27. alloquutum esse, ut eas interrite lustineret, loc caperet dς amictione solatium . l
Longe abesse decet cuiuscumque cor Episcopi ab illa animi imbecillitate, quam comminatur in poenam DeuS in Deuι. cap. 28. Vbi ait, Datut i
bi Dominus cor pauidum, & animam moerore conium plana, sed potius a deceI,Vnum quemque Episcoporum illis confortari Verbis, quae ad Iosue protulit Moy les, cum illum iecit populi ducem, confortate, & esto robustus, tu enim introduces populiam istum in Ierram promisiam, occi Uerum quiderii
e sti vi Iaiecur D.Chris a. 3 .GSacera.qu odiluctus animum Epitcoporum concutientes crebriores, atque infestiores ei 1e solent ventis ipsis mare pertuibantibus, attamen iunc vel maxime animi
66쪽
in lirgentes deludantur fuctus, eludan. tur tempestates; scribit namque D.Ber-
vir sortis, cui non crescit animus in ipsa dissicultate; nunquam enim magna bona Epis cc p., proueniunt, insi eos spes, & fiducia inter magna mal rO- ueniat. In ipsa igitur malorum, & calamitatum congerie constanter ambulandum est, iis praesiertim , qui non acceperunt spiritum seruitutis in timore.& animus ille, qui Deum prae oculis siducialiter habet, nulla spiritus pusillanimitate in agendis constringitur, Led semper erectus, ct Mi ipsi par etiam
in rcbus, quae sunt metuendae, nullo metu dei jcitur, aut consternitur; dc Io siue si inter Amalechitarum pericula fuisset pauore correptus, aut diffidemtia captus, de ipsis victoriam, & trium hum laetabundus non cecinisset: PDOr inquit D. Gregorius animo vilis ad sorae occurtur se i plum, & oues perdit, nec David curam sui gregis exercens. cum adhuc pastoritio fungeretur munere, si timuisset lupos, ursos, dc leones inuicte profligasset. Non accedat ad bellum loquitur D. Asustinus, qui tubae clangorem exhorreicit , dc armorum strepitu in reirmidat. Duces sunt mulitiae coelestis Episcopi, non milites gregari j, nec duces addecet in bello de vitictoria dissidere , nec in pugna animo consternari. Ad mentis constantiam. non ad animi deiectionem in aduersantibus recurrendum est, & memores sint Episcopi scribit D. Gregorius ad Patriacium quod ex officio vocantur ad sol tia, iuxta illud Ecclesiae Romanae, non Romuleae Gentilitatis pioprium et num . Agere,& pati fortia Romanum est, Perstrepant detractores, blandian. tur adulatores, odio persequantur hostes,amore prosequaturamici, & , nus,
di idem perpetuo tibi constans Epuco.
porum animus perseueret, necessarium est, ne unquam cum ipsis cadente cadat Ecclesia ipsis demandata, corruat, aut concidat grex eisdem commendatus. Stet cum animo Episcopi Sceptrum Episcopale inquit D. Ambros de offeri dc cadent a latere eius mille, dc deincem millia a dextris eiusdem, nec erit unquam pavori locus , nec hostium triumphus.
In Scrupulis conscientia cohibendis.
OPiimo Ecclesiae regimini non minus obstant praua directionis dictamina, quam stricta nimis, nimiique anxia conicientiae scrupulosae consilia; nec via immodice lata ab Episcopis tenenda est, nec arcta lia pra modii micum ab Epistopali prudentia sint semper e trema dcclinanda . Supremum tunc scrupulis cohibendis ini jcitur fis num ab Esiscopali Prudentia cum Episcopi conicientiam tuam alijs dirigendam spiritu abier tradunt , qui tamen sint viri docti, dc prudentes, scientes lepram a lepra distinguere; nemo enim in eluia modi animae morbis se ipsum curate potest,tametsi vir prudentissimus esset, di hoc a Deo remedium datum est, Vt qui propria non valet, aliena cureturpiud ntia, vel saltem maximnitiuetur;& quamuis contingere possit, ut iapharmaci porrectione saltatur Medicus, non sallitur is , qui accipit, nec debet unquam de hoc errore esse λυlicitus, ut omnium doctrina testaturn habemus . Omnis animi amaritudo prouuniens ex scrupulis ideo est aciter repellenda est a quia omnem impedit in agendo conicientiae serenitatem,
sine Ma ait D Bernaedus in i de inrerioridoma nihil boni Persici potest; nam
67쪽
scrupulosa conscientia ιeste D. August. mprat .ad Psal. Beati quorum remissae iunt iniquitates , tota est in desiperatione, nihil habens in sipe, unde prouenit omne bonum. Horrent se ipsos scrupulos, velut umbras truces iniectates, quae tamen sunt sine corpore, & sine laesione, sigiunt semper nemine persequente,&quidquid agunt, ex mentis errore in malum conuertunt, & salutis periculum . Scrupulus vero, quo altius to queri solent Episcopi, est in onere ui Dcopatus portando, cum semper inte no quodam excrucientur angore,quod sint eius impares grauedini, & ideo delinquant, quia Vires non suppetant, at ad hanc errantis conscientiae laruam protinus fugandam assurgit D. 'Up. in
ι. 2. de xit. contempl. c. 46. & alloquens
Episcopos sui temporis scrupulorum fascinatione detentos, ait. Vos qui pro multis occupamini, ut alij proficiant,
ac Deo vacent, prosectus illorum v ster fructus est,&qui tollicitudines Omnium portatis in ipsis proficientibus, vos ipsi proficitis & gloria illorum, vostra gloria et t. Martyrium animae struis Pullis est scenale quidem sed merito Carens, neque hoc subire martyrium Episcopos decet, qui alios ad vitam, dc ad salutem debent erudire. Agant Episcopi quod agere potuerunt, re legem adamussim impleuerunt, nec plura exinquirit Deus, quam quae vires dare posiiunt. Quiescant in optima nunquam quiescendi voluntate, di si erumpant aduertia ierant patienter cum longis mei; us sit quandiique pati, quam agere sic docente D. I . om. 2.2. q. Is b. art. .
ubi adhortatur EpiscopoS, ut in quacunque pressura potius alienae insiliant saluti, quam propriae, quouique tamen
suis proximis viiles csla pollunt,
In exercendis Iudi I . iIN e. summopere q. 3. hac habet D. Greg. ac, omnes Ecclesiae Rectores. Summopere cauendum est,ut Rectores E elesiae. & qui publica iudicia exercent, nullatenus leuitate , aut fauore ducti, sint praecipites, sed causis prius diligem ter ventilatis, cum res, quae ignor batur plene ad notitiam venerit , tunc diuina , & humana lege resoluatur, & sec dum suod ibi constitutum est, remota pervcnarum acceptione , dc finitiva sententia proseratur, omnis namque, qui iuste iudicat stateram in manu seitat, & in utroque penso Iustitiam, & misericordiam geΩtat , ut iusto libramine quaedam per squitatem corrigat , quaedam per miserationem indulgsat. Scribens vero idem D. Gregorius ad uniuersae Episcopos Galliae ea sit iungit in c.omnis dis. s. licet plerumque accidant Epi copis plura redarguenda, plus tamen ab ipsis in excessibus corrigendis ben uolentiae adhibendum est quam stritatis,cum magis, ut plurimum, moueat charitas,quam potestas. Rectores igitur Ecclesiae quicunque sint concludit D. Gregorius, magis sunt ad bonum excitandi, quam seuere iudicandi, idque firmat Sanctissimi primi Pontificis exemplo, quem si Christus post trinam n gationem actiter iudicasset, ab eo E clesia tot bona non percep sit. E ceptis criminibus, quibus quandoque ex miseratione indulgendum est, cum haec dignoscitur magis profutura, Vt optime consulit D. Antoninus uisio iFloreminus . in alaenis causis nem mi in iure iudicandi iustitiae causarum deringandum cit, nec nimio impellente IbSOre
68쪽
nore ad praeiudicium, nec nimia fauente gratia ad patrocinium, ut bene in
hac re admonet Eugenium Papam D Be nardus, Ut caueat, ne in iudicijs aliquo
errore fallatur, quanto enim pol citas maior est in iudicando, tanto turpius erratur in iniuste condemnando. Non nimis aspere, non nimis duriter iudicandum est,inquis D.Augustinus Epis 6 . seu neque molliter nimis,Vel temperate, ita ut iudicantem fallat, vel crimi Dosi miseranda facies, vel vilis habitus, vel vultus supplex, vel lupercilium demissum, vel.verborum humilitas, vel ipsae lachrymae. d. Otae mentiri hς cenim plerumque assolent,etiam resia Icidicis mentem inuertere, Vcl at qualiter ab Orbita rationis dia torquere ;ideo bene a sapimus oraculo d. ctum cit, Noli esse nini uni iustus, ncc nimis ex Pictate credulus, ne decipiaris in ii. di Cio . Summis ergo precibus petenda est a Deo squitas in exercendis iudici jS, ne mens errore carta in aliena detrimenta ruat 3 latum namque perhibetur Episcopis illud Edictum , iusta
iudicate, qui iudicatis terram : neque iuS proprium, seu res propria ab Epis copis in iudicando quaerenda est, cum nunquam iuri alieno cohaereat, lemperque oculos iudicantis obcaecet, ne videat quid maneat, quidve non maneat in aequilibrio, & temper male iudicant illi, qui nihil sito iuri, nihil suos ensiui, nihil tuae potestati, nihil tandem suae caulae detractum volunt .
D G Qqr in Pastoral. c. I s. differens
supra verba D.Pauli ad Tit. cap. 2.loquer chortare, & argue cum omni impeii , dcc. haec habet. Saepe Prς- lati improuidi humana gratiam amitatere formidantes, loqui libere recta pertimescutit, in hoc iam non Pastores, sed Mercenarij, qui lupo oves vorante. ipsi silent assimilati canibus mulis,non valentibus latrare; quibus ab increpa tione debita silentibus dicitur, Non ascedistis ex aduerso,neque opposuistis vos murum pro domo Israel, ut staretis in prςlio in die Domini; assimilatur enim terga vertentibus omnes illi Episcopi, qui ex iustitiae zelo peccantibus resistere non curant; cum ad hoc in Episcopi consecratione dicatur. Accipe baςulum Pastoralis ossicij, ut in corrigendis viiijs pie saeuias, iudicium sine ira teneas, dcc. oc ad hoc etiam ex concilio habentur illa verba, Irrefragabili constitutione sancimus, Vt E cic statum Praelati ad corrigendos lubditorum excessus prudente r ac d ligenter intendant, sic etiam ad resor mandos Clericorum mores, ne sanguiS eorum de eorum manibus requiratur, Ut
possint dicere cum Paulo ad Ephesios,
mundae sunt manus nostrae a languine omnium vestrum ; nam error,cui non
resistitur,adprobatur, & facilitas veniς incctivum tribuit nouiter delinquendi. Dicant igitur Episcopi, cum agitur de administi ada iustitia ex gelo praefertim omniae Dei, id, quod dicebat Micheas Propheta c., . repicti sumus fortitudine Spiritus Dei, iudicio , & Virtute, Vt annutiemus Iacob scelera sua, & urael peccata tua i ubi enim agitur de exercenda iustitia, vel pio criminibus tollendis,uel pro leuandis oppressionibus,& si ibditorum grauaminibus, vel pro reddendis unicuique , quae sua sunt. omnia ab Epistopis subtiliter libranda sunt,ut ad iustam,& debitam deducantur menturam , & pollit unul quisque ius suum absque praeiudicio pGIIidcre;& ita temper agendum est, ut irretoi ta
69쪽
iudicantis mens seruetur in libra,ne v qua in propendeat ad partem, vel rei alienae pondere ad ima detrudatur, &ut denique ea cum D. Gregoris Epist. I . dicere queant, Nos neminem perlonali amore tuemur, sed Authore Deo posthabita cuiuslibetpersons acceptione, solam iustitie normam custodimus. Illa igitur Episcoporum in definiendis causis, atque in puniendis delictis sollicitudo utilis,& cautela laudabilis erit, ex ei uidern D. Gregorij sententia. Siquid agendum sit, totum agat ratio,nili l ista vendicet potestas, aut propriae rei negotium, aut persi,narum rei pectus,cum semper ibi desiit Iustitiae squilibrium . ubi propendulam se ostendet in iudici js, vel lenienti js mens ledentis in Throno maiestatis.
In lauandis pauperum miser s. F X cap. Fratrem dist. 86. habentur haec verba ab Episcopis valde notanda. Episcopus largam habeat manum, ne cessitatem patientibus luccurrat, alienam inopiam, quia si hoc non habet
in vacuum nomen Episcopi tenet. In ipsa autem liberalitate exercenda adhibendus est modus rerum , α persona-
Ium, ne virtus a sua medietate exorbitet,oc tangat extrema, moduS in rebus,& personis a prudentia perscribendus
est, ut non omnia uni egenti tribuantur, nec fiat personarum acceptio, caeteris paribus , docente tamen D. Gr gotio in Pastorali quod eleemosina vibras iustioribus, & sanctioribus est semper erogada.Subdururaliae Epitcopat is liberalitatis in pauperes, & miserrimos
exercendae circumstantiae ex D.Ambr. c. Non faris dist.86. quae nota inurerent
Erii copis, si ab eleemosinarum largutione abstinerent, grandia cnim euctillorum culpa, si fideles egerent ipsis scientibus, illi potissimum, qui egere.& mendicare erubescunt, inter quos
nec proximi sanguinis despiciendi iunt, quibus solet esse pudor, si siuffragia
petant ab alienis, quibus opitulari tonentur Episcopi consanguinei, non diuites faciant, sed ut minus egentes,& miseros reddant. Optima vero Prudentiae Lex in leuandis pauperum miseri js ea est, quod inter paucos amplae
non effundantur opes, cum lonae viblius, ac gloriosius sit pluribus subuen, re, quam paucis , ea namque, quae in
sinum pauperum congeruntur , tunc maius capiunt incrementum, cum latiusin in maiorem negotiatorum multitudinem dii perduntur ad nundinam. Non Unius est, aut paucorum Ecclesiae aurum,sed multorum,& omnibus pamperibus commune, idque datur Episcopis, non ut seruetur, aut ut clausum possideat arca Iouem in imbrem aureuestillum, ut fabulati sunt Poetae, sed uterogetur, & presto sit egentibus, Cum etiam bonum quod prelertim splendet in auro, debeat esse sui diffusi atam, coque magis dicitur aliquid esse bonum, quo magis est diffasivum. Comcludit denique optime Leges omnes Prudentiae Epitcopalis in largiendo D.
Gregorius in Pastoral. 3 l. e. 26 ubi ait, ab
tente ab Episcopis esse inlpiciendum
ne sero subuentio egenis praebeatur, neque esse differendum aci crastinam
diem , quod illico dari potest . deinde
ne ad captandam beneflcentiae, vel largitatis iam am opes inutiliter iumdantur, neve multa dentur, ubi pauca possunt inificere, imuper ne unquam vacuus omnino dimittatur pauper, cui semper aliquid dandum est, iuxta illud Linca I. omni petenti tribue 3 denique, ne aliquid detur, cui nihil pe illas da dum cst, Vtium egena male vivente ,
70쪽
ipsum misericordiae opus in mala op
Di ipsis esse sonis erogandis.
propria egestat elaborantibus, ut nCqueat,nec sibimet ipsis,nec alijs tu, H Cm re, ideo in hoc calu consilium
Praebet D. Amiso a. de O .c.2. Vt aurumqMaerant ab Ecclesia , quo PrOsriae, ocaliorum indemnitati prouidcam λurum si quidem habet Eccicsia in ita D. qmbros non ut fetuet, ted ut erogct, α necessitatibus lubueniat, dc longe melius est, ut vata viue ntia seruet illaesa. qnam ea. quς metallis perficiuntur;
neque aurum sacramenta quaerunt, quae auro non emuntur, meliorque s Crorum , dc templorum ornatus est
redemptio captiuorum; & ipic D. Ambrosius latetur, se in multorum inuidiam incidisse, quia stegit vata Dominica ob redimendos capinios, quod etiam habetur in c. pulchrarum dist. 86. dc adest etiam exemplum in B. Laurentio, qui omnia vata sacra in subuentionem pauperum vendidit, dc curauit, Vt opes Ecclesiae per manus egentium in caelestes thesauros deportarentur I Prudemtia tamen Episcopalis curare debet, ut si fieri potest,templis, de altaribus non desit ornatus. Clamant Pauperes Ariabit D. Rer nardus ad Henricum Episcopum Se- men sem Epist. r. ad Epilcopos, dc Pontifices, cur in superfluitates Vestras consumitis, quae nostris debentur necessitatibus h nobis enim detrahitur quidquid accedit vanitatibus vestris. Non est bonum Didii idem D. Bernata. Epis.coporum affluentium exuberare vestium splendorem, mentarum luxuriam de bonis sponsae,quae est Ecelesia,
quam neque decet nudam. ac destitutam incedere. Beatus ille Episcopus. qui intelligit stuper egenum, dc pauperem,oc qui ipsa Ecclesiae bona facit miserorum patrimonia. In Conritio aure
Iianensi habito anno 3 2o. praecipitur Epi GCopis,ut pauperibus,dc infirmis, qui nopossunt laborare, largiantur victum, αVestitum quantum possibilitas tulerit, dc in alio ibidem Aurelian. Conci l. ce lebrato circa annum 38o. quod fuit Prouinciale, statutum est, ut iussa EpiΩcoporum Ecclesiarum Praepositi, vel Archidiaconi visitent frequenter detentos in carceribus Episcopalibus, eorumque egestatibus succurrant de bonis Ecclesiae . Denique in Concilio Matrisconensi ro. dictum est, domus Episcopales ad hoc fuisse institutas, visne personarum acceptione omnes reciperent in hospitalitate : dc quod ideo Epilcopi canes alere non de inrent, cum non moisibus, dc canum latratibus sint aedes Episcopales custodiendae. sed nocturnis vagiiij, hi mnis, dc familiarium precibus . Aciditque
D. Hieron. in uis. ad Titum ex Concilia rusgran. Domus Episcoporum debere esse commune omnium hospitium,
quod dictum praesertim intelligendum est de hospitalitate in omnes pauperes
exercenda: Foeminis vero inopia presim , ac praesertim viduis, iubet D. Gregor. in lais Epistotis pe . ct in Pastorati non
esse recipiendas hospitio, sed jpsis
eleemosynas esse extra Septa Palatii impertiendas; ac satis esse ipsas non egentes relinquere, aut necessitati obnoxias .