장음표시 사용
311쪽
tinam accepit. ut asseruerit regulares etiam in mortis articulo desciente parocho. hoc sacramentum ministrantes sit pradictam excommunicationem' incurrere. tradunt Salmant. I. c. caρ. S. ρ. 1. n. S. Suar. t. c. Bonace. div. ρ. c.
n. s. et demum Benedictus X l V. I. c. cv. c. n. 7. Hoc idem in eo rerum eventu integrum voluit cuilibet sacerdotis. Carolus in concilio V. Mediol. actor. eccl. Mediol. p. I. . Immo si ageretur de infirmo. qui nullum aliud recepisset Sacramentum. et ex Personis rudioribus esset .. ita ut non possit cum tandamento credi sibi providere posse per persectam contritionem. tunc quivis sacerdos ex charitate teneretur sub gravi etiam cum Periculo vitae hoc sacramentum illi administrare: nam iudicandus esset in extrema spirituali
necessitate . cui solum mediante hoc sacramento occurri posset . ut ex attrito fieret contritus. La'm. c. 7. n. 7. et dixi tr. 16. q. unic.. sv. a. quaes. 3. ' salmant. CV. S. ρ. a. num. 9. Contin. Tourn. l. c. num. 53. qui vorant communem . licet raro Contingere posse autumant. Hanc obligationem sacerdotis, de quo agitur, gravem esse etiam in casu . quo infirmus alia sacramenta receperit. Putat Aversa. ob magnam utilitatem huius remedii. et infirmi in articulo mortis indigentiam. Verum per se loquendo in eo casu' levem esse merito opinantur Laym. I. c. n. 3. Dian. tom. 3. r. c. resOI. 37o. Palavs Dc. cit. n. s. 'Hie etiam adnotare volo s. Pium V. in sua eonstitutione 3 t. Theatinis concessisse . absque petita nec obtenta parochorum licentia. posse administrare extremam unctionem mercenariis. famulis. operariis . servis ac hospitibus etiam saecularibus. quos conligerit intra ipsorum habitationem esse in mortis periculo, vel de illo dubium fuerit. Η e privilegio ex communieatione privilegiorum gaudent etiam alii r
gulares. ut ex Passer. t. a. G stat. q. 187. rari. I. n. 99 . Q. V. An hoc sacramentum Possit a pluribus saee ii-bus administrari. R. Certum est unicum sacerdotem sufficere ad extremam unctionem administrandam. ut ex c. Quaestoli de ν. signo Item certum est extra casum necessitatis illicite hoe sacramentum a pluribus administrari: quia seret in re gravi contra usum et praxim ecclesiae. Verum communiter docent theologi quos sequitur Barbos. ει ossic. paroch. c. 22. n. 7. valide extremam unctionem a pluribus sacerdotibus simul administrari, ita ut unus unum sensum intingat. prolata ab eodem debita forma. alter eodem modo alterum sensum. natio autem ea esse potest, quia cum forma huius sacra-Diuitig Corale
312쪽
menti in nrationibus ileprecatoriis consistat. sicliti oratio dividi potest. et a pluribus seri . ut constant in horis ca-nicis. ita hoc sacramentum poterit a pluribus ministrari . Ibaym. cv. s. n. 3. BGnac. d. eatrem. unci. P. 3. num. 7. Et revera non solum in ecclesia Graeca olim et ei iamnunc. sed et etiam apud Latinos in aliquibus ecclesiis olim hune morem viguisse testatur Marten. de ant. eccles. rit. lib. I. caρ. 7. ari. 3. g. 3. ex variis antiquis rituali huΑ. eamque disciplinam adhuc perdurasse in Galliis seculo XlI. et xl II. demonstrant tum constitutiones Odonis edisc. Parisiensis apud collectionem Harduini '. a. tum statuta synodalia ecclesiarum Cadurcensis, Rutenensis et Tutelensis. Marten. et Duranii. anec. t. ωm. c. cv. 17. '. Si tamen unus ungeret unum oculum. et alter alterum . in multorum opinione invalidum esset sacramentum: quamvis etenim bene dividi possint unctiones . et a diversis proferri formae diversorum sensuum . non tamen videtur dividi posse. ademque a diversis proferri soram partialis super unum sensum. Proserenda. e. g. super oe vos. Dian. t. a. tr. c. resol. ar aliique apud ipsum. ' Hoc autem hodie tenendum ut cer. tumi quia ita resolutum fuit a Benedicto XIV. iti constit. supralaiidala Etsi pastoralia g. s. et idem ante docuerat Sylv. in sυρρI. q. 3 r. art. s. Augnus in addit ad pag. 3. q. ci. art. 3. Rosign. l. c. ari. 3. n. 3. '. Eo quia valide plures ministri administrare possunt hoc sacramentum. sequitur. quod si unus minister perficere non possit omnes unctiones. alter ipsi succedere debeat: quamvis aliqui dicant posse ipsum omnes unctiones repetere . nihilominus dicendum est nil r peiere debere . sed solum adiicere, quae supererant : d. Anton. p. 3. tit. I . c. 15. g. 5. Barb. de ossic. paroch. P. a. c. 22. art. n. 8. Ex eadem ratione si quis infirmus videatur jamjam moriturus. nec possit unus minister omnes uti-ctiones perficere. poterunt in eodem tempore sacere plures
sacerdotes . ita ut unus ungat oculos Proserendo formam eis oespondentem. alter aures etc. Barbos. cit. n. s. ' Videantur acta Mediol. eccl. lom. 1. y. c. do sacriam. mirem. unci. N. Si aegri
Supersedeo ab adnotandis iis . quae a ministro observanda sunt in huius sacramenti administratione: nam haec unus quisque egere potest in nomano rituali. et insimul alteridere ite bet usum. seu constitutiones suae ecclesiae. Solum adverto non deesse qui condemnent peccati mortalis paroelium crebro et sine necessitate retinentem domi oleum S. cum concipiant in hoc gravem irreverentiam : sicut eamdem l
313쪽
gravem irreverentiaria intervenire dicunt, si sine stola et superpelliceo administretur. concedentes solum in casu ne-ressitatis eum sola stola . vel solo superpelliceo administrare. Ita tenet communior sententia theologorum . La Croix ita. G. pag. a. n. a I 7. Quintanadv. ad extri unci. Singui. S. n. c. contra Suar. vinac. et alios.
Q. VI. Quis sit subieci'm huius sacramenti.
R. Is qui recipere debet hoc sacramentum. Primo Deeesse est ut sit infirmus et quamvis etenim in ecclesia Graeca etiam sanis coqferatur, talis mos nunquam viguit in eeclesia Latina: cum solis infirariis esse ministrandum suadeant illa d. Iacobi verba : Infirmatur quis in Nobis, inducat praesbrteros ere. Quamvis autem graviter peccaret extremam uncti nem non ira firmo administrans . utpote quia saceret in re gravi contra ecclesiae ritum i ego nihilominus non auderem asserere invalide hiκ sacramentum administrare: quia nulli bividi condemnatum contrarium ecclesiae Graecae ritum . Cum subiectum extremae unctionis sint solum infirmi. ideo hoe sacramentum negaturi nituris quam primum praelium, Suscepturis i ericulosam navigationem. ultimo supplicio mulctandis etc. Si invalidum, nedum illicitum fore extremae unctionis sacramentum sanis collatum . nec non levi morbo laborantibus communius eruitur ex SuareZ disρ. ι a. seci. a. Sylv.
quihus adhaeret Benedictus X l V. G sin. dioeces. l. G. c. 5.
Pro validitate non facit ritus Graecorum sanos et beneva letales sacro oleo inungentium; non enim satis constat. ara ejusmodi unetio ab iis utatur ut verum sacramentum. vel potius tanquam mera e remonia Sacra, et sacramentalis quaedam
benedictio: hoc ultimum affirmante Goario in nolis ad euchologium Graeeorum in officio s. olei, et in Graecorum ritibus explorandis oculatissimo Renali dot t. S. 'emet. s d. l. 5. c. 3. Aliquos vero doctores. qui duce Areudio concorae lib. 5.
c. o. a Graecis sacerdotibus sanos aeque ac infirmos inungi tuentur animo verum conficiendi sacramentum, gravis erroris insimulant et damtiant Theoph. Raynaud. in het r. seci. g. ρ. I a. t. 26. GOnZal in c. Quaestoli de Mere. signifei alii apud Benedictum XIV. I. c. Videri etiam potest
Λuctor de re sacram. lib. 7. q. 5. cv. g. g. I. ubi probat unctionem illam Graecorum non esse sacramentum ex Consensu sere omnium Graecorum . qui de sacramentis scripserunt. 'Secundo suscepturi hoc sacramentum debent esse ratione infirmitatis in gravi vitae periculo. Ita fuit et est praxis ecclesiae;
314쪽
QUAEST. I CAPUT. UNIC. 3ιο unde sere ubique consuetudo viget, ut dum fieri potest.
extrema unctio ultimo rico inter sacramenta morituro conseratur, Vocaturque etiam sacramentum exeuntium. Hanc consuetudinem servandam esse uolat Barbos. n. 36. et Laym. l. 5. ια 8. c. 8. n. c. eamque praescribit. Romanum ritua
te et quamquam nec improbanda . ubi vigeret praxis ultimo
loco conserendi eucharistiam. utpote quae est viaticum animae mox migraturae, ac finis et persectio reliquorum sacramentorum . Hic tamen advertas . quod dum dixi subjectum exiremae unctionis esse infirmos in periculo vitae constitulos, non intellexi administrandum esse hoc sacramentum. dum Salus omnino sit desperata. et mulio minus quando infirmus omnino sensibus sit destitutusi nam tunc minori certe fructu perciperet hoc sacramentum, ac omnino impediretur a recuperanda salute, mediante hoc sacramen- ω : cum illam non conserat per modum miraculi. Barbos. de σε parochi c. a a. n. I9. Inter infirmos autem , quibus administranda est extrema unctio. praeter eos qui ex quo- eumque morbo, Seu Peste. veneno, vulnere etc. Periculose
decumbunt, sunt etiam senes, qui absque alia infirmitate senectute conficiuntur. sicut etiam mulleres iamiam in par. tu deficientes. Barbosa in. 18. ' De senibus . ait rituale Romaniim : qui prae senio desciunt, et in diem Midentur mori, etiam sine alia infirmitate. 'Tertio subiectum extremae unctionis debuit esse capax Peccandi. alias veri sicari non possent illa verba sormae: quidquid deliquisti. Hine non est administranda pueris ante usum rationis. bene vero omnibus pueris post usum rationisi nec scirem approbare consuetudinem, qua major aetas ad hoc sacramentum administrandum expectetur. Cum igitur Christus, instituerit hoc sacramentum ad tollendas reliquias Peccatorum, ut infra dicetur, et ad roborandam animam luctantem contra daemonem in mortis periculo. nescio videre cur hoc sacramento privandi sint pueri statim ac adeptisuerunt usum rationis: cum difficile sit saltem non peccasse venialiter . et aliunde non habemus fundamentum dicendilioc sacramento non indigere ad majus robur accipiendum. immo si dubium esset, an puer habeat usum ratiotiis. ce serem illi hoc sacramentum sub conditione administrandum. ut ita simul consulatur reverentiae sacramenti et saluti pueri. Diana tom. a. tr. c. resol. 43. ' Laym. lib. 5. tr. 8. c. ι.
Benedict. Xl V. de syn. lib. 8. caρ. 6. ' Administrandum
autem, meo videri, non est puero adepto usum rationis, lDisilired by Corale
315쪽
3i8 TRA . XX. DE SACR. EXTR. UNG. ET ORD. quando constaret. i quod tamen difficillimi im est in nullum
Peccatum commisisse. Scio non Paucos theologos apud Barbos.
n. lla. velle esse ei administrandum ad robur contra daemonem accipiendum: hi ratio me non convincit . eum
non videam quomodo administrari possit hoc sacramentum illi, in quo verba formae non possunt veri scari. alque lalis est, qui nunquam peccavit: neque etenim illi apiari possunt ea verba: quidquid deliquisti. Avers. de extri unci. sect 8. Sicuti pueris ante' usum rationis non est hoc sacramentum administrandum, ita nec perpetuo amentibus. Si vero inciderin in amentiam post usum rationis, et non constet in amentiam incidisse in si alii peccati mortalis . tunc non est illis denegandum. Ratio est . quia ex continua praxi ecclesiae ad recipiendum hoc sacramentum satis est posse concipere suisse in subjecto implicitam voluntatem illud recipiendi. quae implicita voluntas concipitur in ametite: quia dum
habebat usum rationis. credere est christiane mori optasse. His autem phrenetieis etiam vi conserendam extremam umelionem docent theologi. maxime quando aliud non receperint sacramentum . Barbos. G Ost. Paroch. P. R. cv. 22. num. 13. ' Hoc docet d. Th. in c. 23. q. I. an. 2. quaestitiis. 3. cui Omnes consentiunt theologi , praesertim
avarr. qui loc. rv. cit. haec inter alia habet: cuilibet tamen ejusmodi infirmo est ministrandum, etiamsi sit amens et phreneticus, si absque ire erentia sacramenti id feri possit, et potuerit ante 'eecare: et antequam insaniret, e resse aut tacita petierit illud. aut si meminisset. petiturus Disael, nec in ρcccato mortali notorio insanierit. Q. VII. An necesse sit recipere extremam unctionem; et
quando possit iterari. n. I. Quamvis magis communiter doceant theologi cum a. Th. in ι. d. 23. q. I. uri. 1. q. 3. ad 1. non dari praeceptum positivum saltem obligans sub gravi ad reeipiendam extremam unctionem . nihilominus puto in praxi difficiliter excusari posse a gravi culpa . qui commode posset hoc sacramentum recipere. et renueret. Primo mihi videtur graviter descere contra charitatem erga seipsum i nam unusquisque ex una parte non potest non esse conscius suae infirmitatis, et ex alia diabolum tempore mi rili vehementius Omnes suae ωersutiae nemos intendere ad nos perdendos, ut ali Tridentiri. sera. x . in doctrin. da sacram. extrem. unci. quomodo ergo non peccabit graviter contra charitatem erga seipsum, nolens eo tempore uti medio specialiter a
Jhristo Domino instituto ad eum roborandum t Nec obstat Diuitigod by Corale
316쪽
recepisse sacramenta poenitentiae et eucharistiae . nam si ex eis. dum et extremam unctionem Possumus reiapere . satis spiritualium virium in puncto mortis voluisset Christus nos accipere. non instiluisset ulterius ad hunc effectum sacramentum extremae unctionis. Quod si commode recipi non Pos. Set . tunc certe credendum esset aliis mediis Iuum isohis opem laturum . Aliera ratio quare putem peccare mortaliter respuentem extremam unctionem est, quia id fieri non posset sine gravi adstantium . Et audientium scandalo. Iluic nostri Auctoris sententiae adhaerere videtur Benedictus XIV.
ι. c. coρ. 7. in fn. Sed qui plura desiderat, adeat Contin.
iterari. si infirmus post illud susceptum convaluerit, ac deinde in aliud simile vitae discrimen inciderit. Ut igitur iterum
conferri possit hoc sacramentum . debet infirmus reperiri in Periculo diverso ab eo. in quo iam recepit extremam uricli nem et unde non satis est infirmum quatuor, vel quinque diebus ita se melius habuisse, ut videatur mortis periculum evasisse: nam si post tale breve tempus iterum in mortis periculum incidat, hoc novum periculum non censetur moraliter diversum ab altero. ut eommuniter docent theologi. In infirmitate vero diuturna, qualis solet esse ethica et hydropisis, ut monet s. Thomas in aureiam. q. 33. a. a. ' et expressius in ι. dist. 23. quaes. a. ari. c. g. Ad secundiam
quaest. non debet fieri unctio. nisi quando videtur perducere ad mortis periculum Quod si infirmus illud periculum evadat, ac eadem infirmitate durante ad similem statum reducatur, iterum potest inungi: quia iam quasi est alius infirmitatis flatus, quamvis non sit alia infirmitas simpliciter. Q. Vili. Quae dispositiones requirantur in suscipiente hoc sacramentum i et quos producat essectus. n. I. In recepturo hoc sacramentum primo, ut 4upra dixi. necesse est Posse concipi adfuisse saltem implicitam voluntatem illud recipiendi. Deinde requiritur status gratiae: nam
extrema unctio est sacramentum vivorum. Quamvis autem Praecise pro recipienda extrema unctione non sit necesse se
Ponere in statu graliae per consessionem, sed satis sit Drcontritionem: nihilominus aliud servandum est in praxi, cum difficiliter constare possit aliquem talem habuisse contritionem, ut potuerit iustificari. Accedit in periculo mortis urgere praeceptum divinum de sacramento poenitentiae adimplendo.
Hoc igitur sacramentum immenitentibus, et qui in manifesto poccato mortali moriuntur, et eaecommunicatis et nondum ba-Diuitigos by Coos e
317쪽
ytitatis yenitus denegetur, ait rituale nomonum. An vero administrari tum sit tempore interdicii, suo foco dictum est. II. II. Hoc sacramentum primo auget , gratiam sanctificantem . ut faciunt omnia sacramenta vivorum: Deinde habet roborare animam contra daemonem. qui eo tempore tolus est in nobis perdendis. et hunc essecium pulo innuisse d. Jacobum, dum de suscipiente hoc sacramentum. ait: Et alle. olabit eum Dominus. Idem significatur. dum dicitur removere reliquias peccatorum, nempe animi languorem . torporem, tristitiam, anxietatem. aliasque assectiones relictas. vel rob ratas a peccatis actualibus, quibus anima veluti infirmatur. ita ut non habeat persectum vigorem ad actus Nitae. gratiae. Mel gloriae, ait s. Thom. in sunt. q. 3o. art. I. His ergusublatis aegrotus concipit magnam de divina misericordia fiduciam . et morbi incommoda ac ὶabores leolus fert. et tentationibus daemonis calcaneo insidiantis facilius resistit, ait Tridentinum sess. Ic. c. a. Habet tertio rem illere perrata.
ut denotant ea verba formae: indulgeat tibi Deus quidquid deliquisti, et illa d. Jacobi: Et si in peccatis sit, dimittentur
ei, ac desinivit Tridentinum sess I . can. a. Quamvis igitur hoc sacramentum primo et per se institutum sit ad augendam gratiam: nihilominus voluit Deus etiam posse delere peccata .. quando infirmus non. haberet copiam consessarii. vel quando in vincibiliter ignoraret esse in statu peccati mortalis, dummodo tamen haberet dolorem supernaturalem suorum peccatorum. I on dissile e hoe idem concedi a theologis caeteris sacramentis. ut dixi tr. 16. quaest. nnic. c P. a. quaes. 3. at ex s. scriptura specialiter constat de extrema unctione.
Demum habet restituere sanitatem infirmo. juxta ea Jacobi verba : Oratio fidei saluabit in imum . Hic autem eMetus potest impediri. vel quia administratur infirmo iamiam
morituro, unde non potest sine manifesto miraculo convalescere: vel quia infirmus non recipit sacramentum cum debita dispositione: vel quia non expedit ipsius aeternae saluti convalescere, ut monet s. Th. in. 4. d. 23. q. 1.
Regulae in prati obseruandae I. Parochus diligentissimus sit in hoc sacramento administrando; nam alias privabit infirmum lot auxiliis ac utilitatibus. quas consequi posset ratione hujus sacramenti. Hinc s. Carolus ad excitandos parochos illis proponit in V. Mediolanensi concilio exemplum s. Malachiae, cui tam grave fuit quamdam mulierem sine hoc sacramento decessisse, ut jugibus Diqiligod by Corale
318쪽
lacrymis a Deo impetraverit tanto tempore ad vitam revocari; quantum necesse erat ad hoc sacramentum administrandum. Dum vero administrare debet hoc sacramentum, vult in. firmum hortandum ad abjiciendam omnem huius mundi cingitationem , et ad mentem in Deum erigendam . sperando se in aeternam vitam vocandum. Monet etiam parochum in tertio Mediolanensi concilio, ut ante administratiotrem hujus sacramenti instruat infirmum, et adstantes de vi et utilitate ipsius, tam respectu animae. quam respectu corporis: adeoque et debet illos monere de necessariis dispositionibus ad illius essecius recipiendos. Debet praesertim excitare in infirmo superna turalem peccatorum dolorem, ne si sorte non sit in statu gratiae. possit mediante hoc sacramento iustificari. optimam quoque dispositionem ad utilius recipiendum hoc sacramentum esse dicit fiduciam in ejus virtute habere. et se ea fide ungendum praebere . qua se sistebant Christo et apostolis, qui ab eis animae corporisque sanitatem impetrare gestiebant . ita monet s. Carolus act. ρ. έ. Quad pravarat. M
II. Summopere obiurgandi sunt illi parochi. qui ut morem gerant medicis, seu domesticis plus quam par est de
corporis salute solicitis, vel ex quadam criminanda erga infirmum magnatem reverentia. vel ex timore infirmum contristandi, expectant ultima vitae momenta ad administrandum hoc sacramentum, seu ita protrahunt, ut sensibus sit destitulus. Ita agendo omnino impediunt corporis sanitalem sor. tasse consequendam virtute huius sacramentit nam illam per
manifestum miraculum non restituit. Deinde toto illo tempore privant infirmum illis spiritualibus viribus, quas consequutus fuisset virtute sacramenti ad perserenda patienter infirmitatis incommoda, et ad resistendum daemonii unde fortasse ipsi non restititi dum nondum erat sensibus destitulus, et damnabitur, ita permittente Deo: quia et ipse infirmus de hoc recipiendo sacramento non fuerit solicitus. Terito eum eo uberiores fructus ex sacramentis recipiamus, quo major est nostra dispositio, expectando pro administratione hujus sacramenti tempus, quo infirmus non Potest se disponere. privatur majori gratia sanctificante etc.. adeoque maiori gloria. Demum expectando tale tempus, potest ex hoc oriri infirmi damnatio i nam sorte non erat in gratia , et gratiam acquisivisset. si administratum illi suisset hoc
sacramentum eo tempore , quo potuisset elicere actum doloris supernaturalis. Ex his omnibus puto graviter peccare parochum administrantem ex sua negligentia hoc sa T. VIII. 2
319쪽
eramentum infimo iamiam morituro, vel sensibus destit olo. iii pote graviter deficientem in munere pastoris et inediai animarum sibi commissarum.' Non desunt, qui cum Goneto do extrem. unctione d. a. u. ar. licet olei benedictionem ad essentiam sacramenti perii. nere putent. existiment tamen licero uti oleo eateehumenorum . quia non requiri benedictionem certo ritu et verborum forma Peras am. sia quocumpue modo ab episcopo. vei a simplici sacerdote ex episcopi commissione saetam austaere. Sed neque oleo non benedicto, neque catechumenorum non utendum . nisi in casu necessitatis . neque in quocumque moriis imminentis casu. sed in iis angustiarum casibus. qui lamen raro contingere solent. nempe cum moribundus nec eucharistiae . nec poeulaentiae sacramenta recipere valeat . vel eam absolutionis speciem receperit, quam graves
doctores pro dubia et incerta habent, ut esset . quae homini sensibus destituto propter aequivoca signa impenditur . vel etiam si idem moribundus tot et adeo gravi a tentationibus vexatur, ut nisi extremae unctionis sacramento munia. tur. grave salutis aeternae periculam subeat. et tunc sub conditione. Viva s. I. n. a. Di Cmix l. 6. ρ. R. n. amo.
sed non ob superiorem a Goneto allatam rationem . sed ob aliam generalemi scilicet quia in extremis. cum aliud sieriuon permittitur , materia etiam dubia uti licitum est. Dubia
vero esset materia oleum catechumenorum. quia. cum hine
inde disputetur a ineologis, an oleum debeat esse in odidine ad exiremam unctionem benedictum. et negent Suar. de extrem. unctiona t. c. d. 39. n. 9. Layman. I. S. tr. 8.c. a. n. 3. Henriq. s. 8. n. a. et plures alii. qui asseruntur a Leandro da eatrem. unctiona d. a. q. s. affirment vero Palaus trocl. a6. d. unla. ρ. a. num. s. narbosa da potavi visc. allvat. 3 r. n. I 6. Bellarm. da extrem. unct. lib. I. c. 7. Sylvius in suppi. quo est. 29. M. S. ει 6. Bonac. d. 8.
q. unic. P. a. n. s. sequitur negantem non esse eeriam . unde
nonnisi in extrema necessitate seque odam. In eo vero casu si postea haberi possit oleum infirmorum . repetendum est sacramentum sub conditione. ut dictum est superius. et tradunt Viva, La Croix l. c. ex synodo Coloni ei si ari. 369a '' Potest quandoque evenire. ut oleum redactum sit ad tam Parvam quantitatem. ut Parva gulia remaneat. et Parochus dubitet quid agere debeat. Si lam modica sit ole,
benedicii quantitas, ut non credat posse luto non benedictum addere. videat, si saltem sit in ea quai titale. ut intineto
extremo digiti inungere possit partes infirmi. Non desunt enim theologi, qui probabilius putant sufficere unam olei gut-
320쪽
anxi mala qui ungit una stilla olei. vere lingere dieii uercam oleum pluriuata, alii liquorm diffundantur. Ita geniit cum Esrobar Diana. Hiir ada. Aversa. La Croix Ioc. eit.
num. a M. vero neque tanta sit, iuxta superius dietaero I. M. Duo in M. se gerat '.' Cois, disium sit superius urgente netessitate, Posse hoe sntramentum ratiserri. unita tantum unci ne adhibita insensu magis exposito. sub integra et totali forma, paroelius vel alius sacerdos ministrans . ne infirmus tanto eareat he Beselo. Praemittat verbum deliquisti, postea addat ρω -- sum audiιum ete. et hoci quia si interim mors contingat.
antequam verbum deliquisti proferatur . nullatenus persesiue sacramenti significatio, ac propterea nullus est illius valor. nullus effectus. At si praemittatur verbum deliquisti . me
unctionem et nominationem aliquorum sensuum , hali bitur spes de valore et essectu aliquo sacramenti. Ita monent Salmam. r. 7. c. m. ρ. 3. n. II. Victorest. do ostrem. υ- . n. 3. g. da singulis unctionibus. Avetis q. in extrem. tiuel. seci. Continuat. ΤΟurn. tomis 6. P. 2- ωρ. 3. n. 5 .da e trema re M. Ferrar, l. c. n. I 8. et omnium latissime
Diana coordis. ωm. 3. Dara. r. μοι. so. quod etiam mul iscitatis probat, et salis constitulum asserit Benedictus XIV. de sinod. lib. 23. c. 19. n. as '' Advolendam hie est cum Sylvio in sumI. q. 3I. are. 3. concias. c. non solum teneri parochum administrare hoe sacramentum eum vitae periculo non tantum infirmo, qui mentientiae. vel eucharistiae sacramenta non recepit. sed ei etiam . qui iisdem receptis. tot tamque gravibus telitationibus urgetur. ut nisi hoc sacramento roboretur, grave Ialmus et spiritualis ruinae periculum subire videatur: quia tunc non sobam utile. sed et quasi necessarium evadit. ' Advertendum quoque satis suo muneri satisfacere parochum . si hoc, ut et alia sacramenta per alium sacerdotem infirmis conferri curet . praesertim tempore pestis, vel alteri u eontagionis . cum sui gregis maior pars adhuc a morbo iat multis est: eum enim persona sit publica i seipsum elei et sicut infirmis, ita et Wanis . quemque isti latillia me refugerent. si eum morbo insectis versari viderent. Et ita declarasse sacram Congregationem approbante Gregorio XIII. testatur Fagnanus in c. Ger eos de curis. non reaidem. Leuren. fori benef. p. r. sera. 3. cis 2. q. 384. Barb. M QM. ρGr. q. m. ev. 17. n. 18. Rationem extremae unctionis ministrandae traditam superius in sine μ έ. I. admittendam censet ex consensu Diuitiam by Coos e