장음표시 사용
291쪽
iuria sacramenti, quam voluerunt removere summi Pontisces, unaque curare, ne eo abuterentur consessarii in perniciem animarum. Lemn. in Sur qq. regia. t. 1. cv. I9. ΡR- laus t. I. tracl. s. num. L Dei Bene du6.a37. seci. gr. Salmant. tract. 21. cv. 4. Par. 4. num. 58.
Passer. in 6. decretal. cv. M inquisuionis num. 95. et apud ipsos alii. Si proinde consessarius de inhonestis ageret. vel perpetraret cum poenitente in consessionario. non simulando ullo pacto consessionem, quia e. g. nullus esset praesens ivel si ita cum poenitente pertractaret de iisdem, ut omnes cognoscere possent nullam intervenire consessionem, puta. quia consessarius sedet in eonsessionario, et mulier stat, vel sedet coram ipso. etc. in istis, inquam, casibus iuxta allatam opinionem. non esset obligatio dentinctandi consessarium : φVid. dicenda inserius in reg. pract. ω. Probabiliorem .Q. IX. An sit denunciandus consessarius non praemissa
fraterna correctione, vel si sit emendatus. R. Praedictum consessarium esse denuntiandum . etiam non praemissa fraterna correctione. vel etiamsi emendatus reputetur. constat ex dictis tr. 6. c. c. q. a. et 3.; eaedem
etenim rationes militant in casu praesenti. Et quidem cum quammaxime expediat atrox lioc delictum ab ecelesia o .nnino proscribere . non acquiescerem auctoritati aliter sentiemtium: cum validissimae sint rationes pro adstruenda obligatione denunciandi . et non exiguus D D. numerus id asseremtium. ut videre est apud Salmaritice in D. I. c. 4. ρ. c. g. 1. n. 78. et g. 3. n. 99.
Q. X. An sit denunciandus consessarius solicitans. si de tali crimine non fuerit dissamatus. R. Non desunt DD. apud Salmanticenses n. 8o. volentes non esse denunciandum consessarium . qui de solicitatione non fuerit dissamatus. quia summi Pontifices Pius IV. Ce- mens VIII. et Paulus V. volunt inquisitores procedere contra consessarios de solicitatione quomodolibet dissamalos. At hanc opinionem omnino reiiciendam putor et ratio est . quia quamvis simus in poenalibus . nihilominus verba legis late
furit interpretanda. quoties ex stricta interpretatione inutilis redderetur. Ita autem eveniret in casu nostro. si non esset denuntiandus consessarius, nisi liuius criminis infamia lab ransi secretissime etenim committitur . et solum notum est
mulieri solicitatae. Ulterius infamia oriri non posset, nisi ipsa solicitata aliis solicitationem manifestaret, ac proinde onus denunciandi landatum esset a lege in alterius peccato quod omnino dicecidum non est. Bordon. in mam quasse. Diuiligod by Cooste
292쪽
33. seci. 25. num. IIS. Dei Bene deo sc. inquis. p. a. b. 237. seci. 33. num.ιNe ergo lex imponens denuntiationem
inutilis reddatur. diffamatio in praesenti debet latissime interpretari: atque ita innuere videntur ipsi summi Ponti siees. dum volutit procedendum contra consessarios de hoc crimine quomodolibet dissamatos: hoc etenim adverbium designat imsamiam etiam apud solam personam solici latam. ut observat Palaus tract. 4. Hat 9. ρ. ro. num. Io. Sanctaret. δε ha res. ωρ. cc. num. 8. Det Bene loc. cit. num. S. Accedit ad adstruendam obligationem denuntiandi consessarium stricte non dissamatum, non teneri denunciantem ad probandum d
De causis, quibus aliquis excusari Potest a denuncian confessarium solicitantem Q. I. An teneatur denunciare consessarium soliti lantem. quatimet grave damnum sibii quia e . g. putat suam insana iam' sequuturam . maxime quia ipsa consenserit sol ieitationi. Il. I. Si uere et rationabiliter ex denunciatione grave ii meatur damnum in vita, sama, et rebus temporalibus. Excusari posset Poenitens a denuntiando. Ralio est: quia daturius naturale ad haec damna praecavenda, contra quod non praevalet ius positivum ecclesiae . quae ulterius non solet obligare cum gravi incommodo ad suarum legum observantiam. d. Th. a. a. q. I 7. art. 3. ad 4. Sanch. de matrim. I. c. d. c. s. Farinace. de haeres. q. 157. n. 53. Accedit leges imponentes denuntiationem de sua natura non obligare cum gravi incommodo: quia non habent illud de xua natura adnexum. vii se habent e. g. praecepta saeta militide non relinquenda statione . vel parocho de assisiendo infirmis peste laborantibus. Quando antem lex de sua natura non exposcit eum gravi incommodo adimpleri, cessat obligare. si istud grave incommodum superveniat. ut constat de lege imponente ieiunium , auditionem sacri elo.
Bene autem Salmanticenses tr. II. e. c. num. 89. dicunt etiam cum qu vimque damno faciendam denunciationem. quoties ex hoc crimine oriretur despectus huius sacramenti et animarum pernicies. Hoc aulem quamvis posset non intercedere, quando certo cognosceretur aliquem semel
soliti lasse non ex despectu sacramenti. sed amore libidinis. utique eveniret, quando solicitatio oriretur ex parvi penden-Diuitigod by Corale
293쪽
la saeramenti, vel si solici lans esset vir potens. et frequenter solicitarei. In his ergo casibus ratio boni communis, ei praecavendi damnum religionis praeponderat cuiciamque privato damno . adeoque nunquam esset omittenda de nunciatio. R. I l. Εisi foemina solicitationi consenserit. non est excusanda a denunciatione, ut ex decreto rongregationis s. Os-scii, quod legere est apud Genet in calce tomi c. editionis Venelae. Ratio est, quia in tribunali inquisitionis ipsa non
considera lur ut complex. quae regulariter loquendo non tenetur manifestare alterius delictum. in quo fuit complex, et ideo non consideratur ut complex quia constitutiones apostolicae non sunt contra mulieres consentientes solicitationi, sed contra consessarios solicitantes. Hinc non potest ab inquisitoribus interrogari de suo consensu et si ipsa ex simplicitate manifeste l. non altenditur. ut ex eodem decreto supremae inquisitionis. Cum autem aliunde consessarius contra constitutiones pontificias deliquerit, non est cur non sit denunciandus. Sancta reli. de haeres. cap. cc. n. II. et alii. quos sequitur Diana p. 5. tract. 9. resol. I 6. et 5 . Iloe hodie ut certum tenendum est, utpote definitum a Benedicio XIV. in sit praeit. consiit. per haec verba : etiamsi poenitens consenserit. ' Propter easdem rationes mulier lenetur denunciare consessariunt, etsi ad invicem se solicitaverint. Salmanti c. tr. II. c. 4. n. 67. et alii apud ipsos. ' Vide dicta e . Gut . qua S. 3. rev. a. in sin. 'Caeterum si non induci possit mulier ad denuntiandum. vel quia timet a consessario suum peccatum manifestandum. vel ex verecundia ele. tunc si id accidat in Urbe . consu. tenda est s. officii congregatio: si extra Urbem, consulendi episcopi . vel inquisitores. qui, si rationabile iudicent. concedant consessario facultatem absolvendi cum obligatione de-niinciandi. cessante impedimento: quam tamen tacui talem abstituendi renuentes denuuciare non de facili debeant tribuere. Si vero et ipsi difficultatem habeant, consulant praefatam s. Congregalionem. Ita ex ejusdem decretis apud Coetraris
de confessar. solicit. dub. Q. it. An poenitens. qui non denuntiavit, teneatur de nunciare consessarium iam punitum . n. Utique est denuntiandus consessarius punitus propter aliam scilicitatiotiem : etenim praeceptum est de de nuncia da quaeumque solicitatione: unde si punitus suit pro sol ieitationst Bertae . adhuc urget praeceptum denuntiandi solieblationem factam Caiae. Nec refert praesumendum esse emendatum ratione sequutae punitionis; etenim rarissime consta- Duiligod by Corale
294쪽
αμ TRACT. XIX DE SACRAM. POENITENTIAE
re potest de hiatusmodi emendatione . quia i mersi difficile
corriguntur. Praeterea praeceptum denunciandi non minus respicit emendationem delinquentis. quam ponitionem delicii : multiplicatae autem sol ieitationes gravioribus poenis puniuntur. Dei Bene pari. a. seci. 33. ρetit. 7. n. 5. Quod si aliquo modo certo constaret consessarium punitum etiam suisse pro solicitatione . quam aliqua mulier non denunciaverit. sed quae nihilominus iis . ad quos spectat. innotuerit, tu excusari posset a denunciatione facienda, utpote quia via
detur inutilisi eum idem delicium bis in iudicium non revocetur . Salmant. tr. II. cap. 7 . aliique apud ipsos. Secus dicendum . si ex omissa denuntiatione delictum non
suis plene probatum i nam tune inquisitores ius habent, ut fiat denunciatio pro plena delicti probatione. Dei Bene l. c.
Hic etiam obiter advertas non excusari mulierem a denunciando, eo quod certo sciat consessarium spontanee denunciasse seipsumi nam obligatio denunciandi imponitur pers Dis solicitatis. Deinde si cessaret ex hoc capite obligatio de nunciandi. eludi posset omnino lexi facillime etenim consessarii deciperent mulieres affirmando spontanee seipsos denunciasse. Demum diminute possent seipsos accusare. et
deinde modo dicio impedire. ne tribunal plenam haberet e .gnitionem delicti. Cotta diab. ι5. et cum eodem sentit Com
Q. Ill. An dentur aliqui. qui excusentve ab onere denuntiandi.
R. I. Cum filii magis nascantur patriae . quam parentibus. ut dicit Glossa in I. I. g. Et generaliter m de Mntri
in muras. misa. N. Re*Glicae. omnes fatentur nee ipsos filios excusari a denunciandis parentibus. quoties periclitaretur publicum bonum et maxime spirituale. Huic omnes comveniunt leneri filios. maxime si non adsint qui id iaciant. denunciare parentes in erimine haeresis . laesae majestatis eie. quamvis regulariter loquendo. agnati et cognati non tepeantur ad testificandvm eonira sibi amnes et eo anguineos intra quartum gradum. ut dixi tr. 15. quaest. 3. ωρ. m. quaea. s. Insurgit modo non levis difficultas, an huiusmodi doctrina eximat a testifieando in eriminibus inducentibus suspicionem haeresis. inter quae est solici latio. Ego autem inter opinionum diversitatem loquerer in praesenti. Mutidixi supra de obligatione deno citandi. etiam in casu tim ris gravis damni. Si igitur ex pravitate vitae. et eomn uni aestimatione credendum sit e sessarium solicitare ob despe-elum sacramenti. ea non semel eodem abuti in perniciem Diuitiam by Coos e
295쪽
arirmariam. tunc ratione gravis et communis damni spiritualis dicerem a quocumque esse densneiandum. Si vero ipsius mores, et communis hominum aestimatio lactant dignoseere amore potius libidinis semel solicitasse. tune putarem a praedictis non esse denuntiandum i tum quia ex tali denu iatione tacillime orirentur inter cognatos et agnatos gravissimae
rixae et discordiae, quae mala unusquisque ius habet pra cavendi . si ius sortius non urgeati tum quia ius naturale
vult denunciatione non violandum mutuum amorem . seu reverentiam . quae intercedere debent inter tales personas.
si aliud ius validius non emat tale ius violare . Exceptis igitur formaliter haereticis. quoad mere suspectos de haeresi non esse obligationem eos denunciandi docent Bordon. in
R. II. Qui audivit a levibus personis aliquem consessa- sarium solicitasset non tenetur illum denunciam. Quamvis igitur in favorem religionis in officio inquisitionis admit- . tantur ad testificandum etiam personae alias inhabiles: cap.
In Mei Doorem de haereιie. in s. nihilominus credi non
potest velle pontificias constitutiones aliquem se exponere evidenti perieulo proximum infamandi. quod certe eveniret, si denunciaret ea solo dicto levis personae. Omries vero conveniunt denunriandum consessarium, quem Personae non leves dixerunt solicitasse: quia edicta inquisitionis non solent solummodo obligare scientes. sed etiam audientes. Dian. yari. 5. tr. 9. resol. 69. et alii apud ipsum.
n. III. Aliqui excusant a denunciando illum, qui subsecreto naturali commisso scit alicuius tonsessarii solicitationem: tum enim obligatio servandi secreti naturalis sit deitare naturae, videtur praevalere obligationi inductae iure positivo, qualis est obligatio denunciandi consessarium solicitantem . Fragos. da re blica crist. tom. a. ρ. 2. l. 5.div. 14. g. a. num. 12. Verum ex dictis tracι. 13. q. c. c. o. quaes. 3. constat infirmam esse huiusmodi rationem iquia ipsum ius naturae dictat secretum etiam iuramento
firmatum non esse debere in damnum tertiae Personae, et multo magis in damnum communei et cum haec incommoda evenirent, si servandum esset secretum de commissa sol ieitatione. hine est in tali casu omnino cessare obligationem naturalem servandi secretum. Et eonsurgere obligationem praesala damna removendi. Si vero soli ei talis esset manifestata eausa petendi consilii. lunc non crederem onus esse denuncia ii quammaxima etenim orirentur damna quoad Diuitiam by Gorale
296쪽
eorum ordinariis praedictis; quod si hoc socium 'raetermiserint. ωel poenitentes docuerint non teneri ad denunciandum confessarios solicitantes, seu tractantes ut supra, iidem locorum ordinarii et inquisitores illos pro modo cu*ae 'unire non ne
gligant. ' Hoc quoque confirmavit et renovavit Benedictus X l V. R. 11. Ex decreto s. romanae universalis Inquisitionis poenitentes nolentes denunciare consessarium solicitantem. incurrunt ipso tacto excommunicationem Papae eidemque tribunali reservatam. In nostra dioecesi ordinarii sub poena excomin unicationis ipso tacto incurrendae ipsisque reservatae
praeeipiunt denunciari intra quindecim dies haec aliaque
crimina in edicto contenta. An vero excusentur a dentintiando, et consequenter a
praesaris poenis, si non possint personae solicitatae per seipsas personaliter convenire ordinarios. vel inquisitores, disputat hinc inde Viva. explicando prosiositionem septimam inter damnatas ab Alexandro VII. Inclinat autem ad asserendum denuntiationem faciendam per epistolam, vel per interpositam Personam . si non expediat. vel fieri non possit per seipsam a persona sol ieitala. Ego etiam adhaererem ipsius opinioni, non quia impeditus adire superiorem teneatur ipsum
adire pro absolutione a reservatis et a censuris . eo tamen
modo, quo dixi tract. ι. q. 6. quaesit. c. et superiori quaestione: sed quia in praesenti materia specialis militat ratio. Ea autem est, quia agitur de denunciando crimine. quod saepe ipsae personae solicitatae non possunt sacere per se ipsas: accidit enim ut plurimum in ordine ad mulieres. vel puellas, quae si certe absint a loco. ubi sunt ordinarii et inquisitores, dissicillime per seipsas poterunt de nunciare. Non raro etiam difficillime denuneiare poterunt . quamvis morentur in talibus locis . et maxime puellae quae sunt sub cura parentum. Cum igitur valde frequentes laustranee redderentur bullae pontificiae. si cessaret obligatio denuntiandi. quoties dentiliciatio fieri non posset immediate ab ipsa persona soli etiata. hinc dicendum est mentem suisse Pontificum. ut praefatae personae per alios saltem denunciarent. Accedit agi etiam de crimine . quod valde officit communi bono spirituali i unde institia legalis . sive charitas exposcunt, ut e
modo quo seri potest impediatur.
Regulae in praxi obseroandae I. Bene sciat consessarius casus. in quibus adest deni an-ciandi obligatio, ut bene salissacere possit suo muneri quoad Duiligod by Cooste
297쪽
3- TRA T. XIX. DE SACR. POENITENTIAE
hoc delictum eliminandum. Sciat igitur monendos poenitentes de obligatione denunciandi consessariosi si solicitent in comsessione i si immediate ante, vel immediate post consessi nem: si occasione. vel Praetextu consessionisi si solicitent in
consessionario. aut in quocumque loco, ubi consessiones audiuntur, seu electo ad consessionem audiendam. simulando
ibi consessionem. Porro in praedictis easibus adest obligatio denuntiandi, si scilicitatio sit ad venerea. vel perpetranda cum ipso consessario. vel cum aliis: ani si consessarius habeat
cum poenitente sermones. aut tractatus inhonestos.
II. Quamvis eonsessarius ex opinione vere probabili posset non monere poenitentem de denunciatione facienda. quia scilicet deiur opinio validis innixa rationibus talem sol ieiiationem in pontificiis constitutionibus non comprehendii nihilominus abhorreat a laxioribus opinionibus . cum eurandum sit hoc crimen tam perniciosum ab ecclesia eliminari. Id autem maxime observet quoad eas opiniones. quae quamvis speculative loquendo verosimilitudinem praeseserre videantur. nihilominus in praxi adinvenitur sufficiens fundamentum non haberer Αdinveniet e. g. vigintifex DD. docentes apud Lea drum traei. S. div. 3. excepto haeretico dogmatizante. non
esse denuntiandos quoscumqne alios criminosos, quos credere est emendatos. Adinveniet legitimum esse signum emeridationis per tres annos a crimine abstinuisse. Passer. in s. decretal. lib. 5. cv. 18. num. 123. At quomodo in praximulier e . gr. solicitata habere poterit istam prudentem credulitatem, eonsessarium nempe per triennium a crimine solicitationis abstinuisset An sori 1sse . quia consessarius quamdam externam pietatem demonstret y An quia ipse affirma. verit mulieri . iam a pluribus annis ab hoc crimine abstinuisse eie. y ob haec fallacia signa ita credere emendatum. ut cesset obligatio denunciandi. esset viam aperire ad c-- milienda impune crimina atrociora: adeoque in praxi ex hoe capite non cessare obligationem denuntiandi melius docerit alii theologi . ut videre est apud Albilium da inconst. infacuit. 35. num. ι9. Bordon. in tribun. q. 16. num. 98. Pariter speculative verum est rationabiliter timentem damnum grave. vel in persona propria. vel persona non sibi remote coniuncta. excusari a denunciando. nisi aliter exposcat
bonum commune. Passer. cis. n. 23o. Dei Bene da inquis. par. I. diab. Io. Pariter verum est accidere posse. ut hic et
nune rationabiliter et prudenter tale grave damnum timeatur ratione denunetalionis a muliere solicitata in persona propria.
seu mariti. filiorum ete. At nihilominus quoties in praxi
298쪽
haec gravia damna . solummodo sunt in apprehensione perinsonae solicitataei et sorias e huiusmodi vani timores repram sentantur a consessario. eo fine, ut non adesse obligationem
denunciandi pronunciei tII l. Veram pariter reputavi sententiam, qua dicitur, quod quando dubium est, an tacta. vel verba consessarii importent solicitationem. non sit obligatio illum denunciandi ex rati nibus supra adductis: ultraquamquod bullae pontificiae em
natae sunt contra solicitantes. solicitatio vero dubia non est dicenda solicitatio i sicut delictum dubium non reputatur delicium , ut probat Sanch. lib. I. sum. cv. o. num. 7 . At in praxi ex circumstantiis. quod speculative dubium est. indubium multoties apparebit. Lis e. g. est inter auctores.
an sit solicitatio laudare poenitentem a pulcbritudine i at ni appareat finis honesius ita laudandi. ut si coiisessarius diceret mulieri se prostituendo sacere injuriam suae pulchritudini. difficillimum erit excusare a denunciatione consessarium ita laudantem. Et quidem de sua natura talis laus habet mulierem solicitarei ad quid ergo sine fine honesto in sacra. metito ita laudaret Ad quid laudare. fortasse etiam quemdam asseclum et propensionem erga mulierem demonstrando tClare etiam appareret esse denunciandum . si audiendo. consessionem ancillae . pulchritudinem dominae laudaret . mandaretque ipsi referrei ila etenim agendo habet eum
illa inhonestos tractatus . ut de se patet . Bordon. in manual. quaest. 119. n. IIS. Idem dico si consessarius dicat mulieri poenitenti: Si non essem sacerdos, ducerem te in uxorem etc. huiusmodi et enim expressiones impertinentes sunt
ad consessionem, et aliunde habent vim ad turpia alliciendi, idem etenim significant, ae si consessarius diceret poenitenti: ra amo, mihi grata es etc. Quid ergo in praxi sentiendum de his et similibus expressionibus, quamvis aliqui contradi canit Idem sentio de illis verbis a consessario dictis poeni.
tenti: memento mei, quia te ex corde amo; cum etenim non
conveniat consessario ita loqui. atque huiusmodi modi loquendi magis communiter pro allieiendo ad amorem lascivum usurpentur . non est sufficiens ratio in praxi eredendi consessarium exprimere voluisse amorem honestum et spiritualem .
IV. Advertat etiam consessarius quandoque dari veram solicitationem, quam tamen subdolus consessarius palliare Proeurat . ut si diceret mulieri volenti confiteri: nolo te in
confessione Gudire; peccare etenim timeo. cum amore tui cmptus sim. Haec verba dicta immediate ante consessionem, Diuitiam by Cooste
299쪽
3o, TRACT. XIX. DE SACR. POENITENTIAE
vel oceasione consessionis important solicitatiotiein prohibitam in pontificiis constitutionibus; quia vere vim habent solicitandi. quamvis consessarius id palliare curaverit. Pal. tracf. c. para. 7. n. 6. Eodem modo credo omnino loquendum de sequentibus formulis prolatis a consessario in eircumstantiis a bulla prohibitis: Ex offectu . quo is prosequor.
me totum commouere sentio Audiendo tua Menerea
peccata incidi in pollutionem inuoluntariam etc. Utique haee verba important obligationem denunciandi: non solum quia important sermones inhonestos. sed quia revera habent soli. citare et tentare mulierem ea audientem. Bordon. in tribun . quaest. 3. n. 5 . Ad eamdem palliatam, sed veram solici lationem Pertinet. si consessarius foeminae poenitenti ipsum soli etianii respondeat: deest ne locus et te us de hujusmodi imquendi 8 haec etenim verba clare significant optare cum ipsa peccare. at mile sibi exprimere suum animum timore poenariam . idem credo dicendum. Si consessarius poenitentem se accusantem de turpi tentatione, et asserentem ipsi assensum non praebuisse, interrogaret an pecc&sura fuisset, si aliquis ipsi pecuniam tradidisset' si igitur foeminam affirmative respondentem non obiurget; vel ei si obiurget . adeat postea ipsius domum. ac oblata pecunia solicitat, facit cognoschre sub talibus verbis solicitationem celasse. Puto pariter celari veram solicitationem, si uxorem rori- querentem de tepido viri amore, consessarius doceat modos lascivos ad illum alliciendum: isti etenim sermones valde habent ad venerem Provi eare. Praeterea est denuntiandus. qui habet sermones inhonestos cum poenitente. Albi t. de inconst. infd. cap. 35. num. 5. Cautus etiam sit consessarius in salietidis interrogationibus quoad peccata inhonesta: si ei enim superfluae sint et indecentes, ut solicitator facile denuntiabitur. Multo magis solicitator reputandus consessarius.
si in circumstantiis a bullis pontificiis prohibitis poenitenti
manum premat, pedem vel licet. digitos intorqueat etc. haee etenim immunia esse non possunt saltem a gravi solicitationis praesumptione: Videatur det Bene p. a. iab. 237. seci. 3. V. 'Si consessarius ex repugnantia, quam demonstrat mulier solicitata. prudenter timeat non denunciaturam consessarium solicitantem, al, solvere non debet, antequam denun- ciet. Si vero elapsum sit tempus, intra quod dei unciare debebat. tunc si excusari non possit ex ignorantia, vel aliqua alia causa, non Pol est illam absolvere ratione censurae reservatae. Si nihilominus denuntiet etiam . postquam incurrit censuram, ex aliquorum opinione absolvi posset a quocumque Diqiligod by Corale
300쪽
simplici consessario: neque etenim excommunicatio reservata reputatur . nisi durante contumacia. Lupus ad edict. s. 6sc. lib. 7. dist. a. a. I. dist. I. Vide quae dixi tr. 4. r. 6. quaest. 3. VI. occurrunt non raro tales circumstantiae, ut personae ipsae solicitatae non possint coram ordinariis, vel inqui- Niloribus se praesentare, ut evenire potest respectu coniugatae. puellae etc. maxime si distent a civitalei et in his casibus solent ordinarii concedere ipsis consessariis facultatem excipiendi denuntiationem. Ego autem semper suaderem consessariis, si seri possit, se ab hoc onere eximere: nam accidere pol est ex loquacitate foeminarum deinde patefieri per
ipsos consessarios denunciasse: atque ita non paucis detractionibus exponuntur . sive etiam periculis. VII. In hac materia etiam prae oculis habendum est consessarium incidentem in quamcumque solicitationem pontificiis constitutionibus prohibitam. incidere pariter in secundum
casum in nostra dioecesi reservatum; in eo etenim reservatur sacramentorum abusus, ac ratione talis abusus Pontifices in solicitantes tam graves poenas statuerunt. Addendum tamen.
quod licet bullae pontificiae limitentur quoad solicitantes advenerea in solo sacramento poenitentiae, casus tamen reservatus extenditur ad querneumque abusum cujustumque sacramenti. nec comprehendit solos consessarios. sed quascumque
personas iisdem abutentes: unde et ipsa mulier solieitans incidet in hanc easum. Videatur P. Mansi in expositione
eiusdem eRSus.' Plura alia hic adnotanda veniunt, ultra iam dicta superius ex toties citatis constitutionibus Benedicii XIV. Sacramentum poenitentiae. et Λρostolici muneris. Equidem putarunt aliqui apud Esrobar. ωm. 6. ρ. r. lib. 47. e P. 29. an. 6c . rion esse denuntiandiim consessarium , qui laenainam ad peccandum non seruiri , sed cum alio solicitasseti sed hodie tenenda contraria opinio, cum Benedictus XIV. definierit etiamsi solicitatio non pro se . sed pro alia personGρeracta fuerit. Pariter non potest amplius sustineri. quod solicitationis crimen pro reo praescribatur per lapsum longi temporis . ita ut qui denunciationem per quinquennium etiam culpabiliter omiserit. non amplius teneatur: cum idem Be-Dediolus loc. cit. declaraverit sariendam esse, etiamsi pos solicitationem longum tempus effluxerit. Cum autem lanti
sit momenti ad animarum salutem curandam hoc nefarium scelus a sacerdotibus eliminare et impunitum nunciuam remanere . Voluit, ut quicumque locorum ordinarii per totum Diuitiam by Coos e