De prisca Refutatione haereseon Origenis nomine ac philosophumenon titulo recens vulgata commentarius Torquati Armellini

발행: 1862년

분량: 199페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

ra urbana lauetus eSt, eo nimirum quem nuper Barth0lomaeus comes Borghesi ex veterum memoriis operose iuxta et accurate com

stituit: is est christianus annus CLXXXVIII qui solido decennio

inferior exsistit eo quem Corfinius consignaverat Τ. duum enim anno illo Callistus deportatus in Sardiniam fuerit, ut reseri auctor atque inde non serius anno CXCII. Commodi imperatoris postremo, fuerit revocatus, congruenter auctor notavit, in Italiam revertisse Callislum dum adhuc recens esset apud omnes eius memoria. - Ut synchmnismus Victoris pontificis. Commodi augusti Marciae pellicis cum historia cohaeret, sic Marciae in christianos benefactum ab aueloro relatum cum Dionis Cassii testimonio ial Chronologiae studiosis non displicebit heie latine perstricta legere quae vir ille clarissimus de Fusciani praefectura disseruit litteris datis ad p. Raph. Garruccium o S. l. α Fufeiani praesecti mentio, quod norim, ter apud veleres recurrit, apud Dionem primo lLXXlX, i, deinde apud Tertullianum Ad nat. l, 16ὶ, denique apud Capitolinum In Periin. 1 . Verum de illius praefecturae tempore nihil ex Dione extunditur. E Tertulliano apparet, eum inisse Urbi praesectum antequam Severus Pescennii atque Albini lautores necaret. Ex Capitolini narratione essiel tur, Pertinacem proxime in Fusciani praesecti loeum successisse. 0uare ut huius praefectura recte consignetur, ineundae sunt nobis rationes annorum pertinacis. - ΕX primo eius consulatu Sullacio, qui Dione testet LXX illi Ial ineldii in aunum CLXXV, inserri potest tempus qno eidem Africa provincia obtigerit. Statum enim per ea tempora intervallum lasees inter et tonsularis provinciae sortitionem tredecim ferme annos complectebatur. Anno Itaque CLXXXVIII asticanus Pertinacis proeo Mutatus incepit. Et sane anno CLXXXV, quo Perennis caesus est, Commodus aptaedalias est Felis LAupat D. In Commodo e. VIII coli. Ε κEL T. VII p. Illi, eodemque exeunte, ut auctor est Capitolinus, pertinax legatus suit in Britanniam; hinc aeeeplo succenore, alimentorum et cura mandala est; deinde prseonsul Africae faelus est. Quare is, trie nio in tribus hisce muneribus impenso, redire Romam non potuit ad pra secturam suscipiendam ante ver anni CLXXXIX, siquidem annus proconsularis duos civiles annos participabat. Fuscianus igitur, cui subiectus est Pertinax, praefecturam gessit anno CLXXXVIII. Quod confirmatur gemino eiusdem consulatu, qui eumdem in annum incidit; urbana quippe praefectura serius oeius iterationem consulatus asserre rotisue ii n. 2 Dio C m. - LXXII.

22쪽

concordat, unde scimus, Marciam christianorum fuisse studiusamue multu in eos beneficia contulisse: omnia quippe poteruι apud commodum. Neque illud eum historia pugnat quod auctor Marciam appellet religiosam seminam: si quidem ethnicis histori eis fidendum non est ubi ex privalis relationibus atque insito fortasse in christianos odio de Martia obloquuntur l. - Λd ecclesiasticam Callisti vitam exponendam conversus auctor scribit, Callistum a Zephurino pontifice praepositum Cometerio fuisse lεἰς του και pes: μα, . At quando iam mulla Romae tunc essent christianorum hypogaea quaeri p0sset, quodnam singulare coemelerium ab auctore suerit designatum Ita sane, si diu post eallistiana tempora liber iste fuisset exaralus. Sed scriptori illius aetatis, quam liber ipse praetendit, necesso non suit rem pluribus explicare. Nolum quippe omnibus erat. Zephyrino pontifici suum suisse hypogaeum, in quo ipse compositus est, quodque, amplificatum atque ornatum ab eiusdem successore Callislo, huius porro nomine appellari perrexit. Neque illud ab eius temporis instituto abhorret, Callistum coemelerio praeseelum esse antequam presbyter fieret. Namque primusr0manorum pontiscum, qui presbyteris coemeleria concrederet memoratur Dionysius qui annis amplius quadraginta posterior Zephyrino sui l. - Rursum Callistus, qui Zephyrino pontifice archidiaconus suisse ab auctore non obscure perhibetur, post Zephyri num electus est Urbis episcopus. Id mihi revocat priscam Ecclesiae consuetudinem ut ad insulas pontiscales non raro assumere-lur qui prius arthidiaconi ossieto lancius cleri plebisque existim lionem promeruisset. Cuius rei nescio an primum sorte exemplum sit in Melesiae annalibus electio ponti seis Eleutheri, quem He

I duod Marcia apud historieos atque ipsum adeo Philosophumenon auctorem nomonetur concubina Commodi, longe abest quin ad Marciae dedecus trahendum sit. Quum enim ipsa generis esset libertini Vlcroa-Epit. XVII. 5 , lex iulia non sinebat ut iustis nuptiis eum imperatore iungi posset eiusque uxor appellari. Sed hoc civiles duntaxat coniugii fructus spectabat quibus carebant qui contra legem nupsissent. Fuit igitur Marcia uxor Commodi. non iure iuri, sed i ure caeli, quamvis ex praeseriplo PDuiaua

rum lorum eo bina aretur.

23쪽

sippus. i ii reli diueonum fuisse adnotat. Celerum vetusti illius moris testem habemus apud Pholium i Eulogium alexandrinum. eui non pavea lertii seculi ac sequentium exempla suffragantur. Atque haec fortasse consuetudo numerari debet inter caussas illius auctorit lis. quae seculo Ecclesiae quinto in tantum excreverat 2, interque oceasiones illius fastus quem suo tempore Hieronymus a in archidiaconis nonnullis reprehendii. - Sed vereor ne ultra progrediens legendi salietatem faciam. Famquam nemo succensere mihi iuro possit quod tamdiu in levissimis relius fuerim immoratus. Haec enim illa sunt in quibus eo facilius ab simulatore precatur quo magis eadem scriptoris aeque ac legentium aciem fugere eou- sueverunt. Concludamus igitur, sive disserendi, Sive narrandi. sive ipse calumniandi modus allendatur. vetustioris aevi simul lionem non modo hete nullis subolere iudiciis, xerum ah ipsa tria lationis atque operis ratione penitus excludi.

Cur lueteo haereseon refututio a pristis illaudata iacueris. Demonstrari lucubrationis antiquitate, . restat ul Velerum de ea silentium cum propugnata eiusdem authentia componatur, nequis sorte aliquam n0stris rationibus dissicultatem ex eo capite ereari existimet. Θω ul praestetur, eius retieentiae vel certa vel probabilis caussa proserenda PSi. Iam vero huiusce silentii ratio sane multiplex esse potuit. Et primo quod auctor eius operis dux fuerit scitismaticae laetionis quae lariasse neque diu vixit neque lato admodum lasa est. Unde consequens fuit, ut eadem huius scripti sors fuerit quae similium heler uxorum scriptis obligit. Horum quippe pars multo maxima iampridem intercidit: fragmenta dumtaxat aliqua, sero ut ho-

24쪽

stium debellatorum exuviae. in 0peribus patrum superfuerunt. Deinde quod opus graece scriptum fuerit per eam tempestatem qua latinae litteras inter christianos occidentis mullo quam graecae frequentiores esse incipiebant. Quare non multo post minui coepit ac delicere latinorum numerus qui opus illud intelligere possent. Nam ad orientem quod alline l. non salis graece scriptum erat ut Graecis Latinorum contemptoribus placeret. His accedit propria operis ratio quae per se ipsa Ieelorum ac laudatorum numerum non ita magnum serebat. Hos enim vel in calli lica ecclesia vel in helerodoxis coetibus quaesivisset. Atqui catholi eos quidem calumniatur hic liber atque haereticis aecenset, helerodoxos vero eunelos insectatur et damnat. Igitur paucos admodum lectores ac laudatores haec lucubratio habueril necesse est: eaque propter non diu lueo frui publica potuit. Ita proseelo factum est ut opus reteroqui materia, eruditione. Vetustate eximium demptoque uni eo libro plane orthodoxum paucorum ad manus veneri, in frusta coneisum. idemque universum tamdiu in lenebris delitueri l.

Aliqua eae emolumentis quae percipi eae hac lucubratione possunt. Utrum anteceptas eruditorum spes, qui novam Origenis lucubrationem exspeelabant. huius voluminis editio exaequari l. heic ego non definiam. Unum luto assirmaverim, cuicumque tandem haec resulatio deheatur, non exiguae frugis eam lare lum ad protinam, tum potissime ad sacram litteraturam locupletandam. Θmquam enim alienis excerptis magnam p Ulem composita sit, hoc etiam nomine utilis exsistit quod transmissam a maioribus supellectilem augere nonnillil ac reconcinnare potest. Missis lamen protinae litteraturae fragmentis quae hoc uno in opero tulerunt a talem, liceat mihi nonnulla animadvertere quae pr0pius ad universae lucubrationis argumentum reseruntur.

25쪽

uaereseon expositio non exiguam partem ex Irenaeo descripta est a: non ideirco tamen sua fruge caret. duum enim graeeo Irenaei textu careamus. quaeque superest latina versio interdum sui obseura sit, expressa heic ex Irenaeo loca ad latinam versionem explanandam et graecam Seriptionem restituendam adhiberi utiliter poterunt. Exemplo sil celeberrimum Irenaei testimonium de romanae ecclesiae potentiori seu posiori principalitate 2 cuius graeca quas desideratur. seriptio erilleorum ingenia tantopere exercuit aedixisti. Etsi enim ille Irenaei locus ab auctore nun asseratur, alius lamen assertur ex quo graecum principalilatis Vocabulum ab Irenaeo adhibitum elici fortasse potest. Posterius hoc Irenaei testim nium in latina versione hic verbis essertur: Cerinthra autem quia iam ... non a primo Deo factum esse mundum docuis. sed a virtute quadam valde separata et distante ab ea principalitate quae est super universa a. Idipsum graece apud auctorem sic habet: Κηρειθος

ret. potestatis sive iuris vocabulum ab Irenaeo adhibitum suisse. quod nullo pacto ad meram temporis anteecsSi0nem referri potest. idque eo mihi est probabilius quod auelor in epilogo, ubi Cerinthiopinionem repelli insidentem animo iuris notionem, mulato litet vocabulo, relinuerit. 0uam enim superius Voca erat potestatem ἐξ usi j quae est super universa. eam deinde appellat et v υτερ etie .et abdo et M auctoritatem quae est super unirerga. Sive igitur alterutrum sive utrumque Verbum Cerinibus usurpaverit, certum est, eum iuris vocabulo usum esSc. Unum superest exquirendum, utrum Irenaeus de romana ecclesia scribens potestalis ilξρυοἰαο 1 Loca Philosophumenon ex trenaeo ducta haec sunt. Philos. VI, 38 ex laΕΝ. l,ll SS 2, 5; l, H. -Phil. VI, 39 seqq. ex la. I, 13 SSi, 2; l, ii. ias a: l. l6 SS 3, 2:l, lT SS 1 2: I, ra. - Phil. Vll. 28 ex la. l, 24 S 1, 2. - Phil. xli. 32. ex IR. l, 25 9S 1 - 4, 6. - 'hil. Vll, 33 ex IR. l, 26Si. - Phil. VII, 35 ex IR. I, 26 S a. - Phil. Vll, 37 ex IR. l, 27.

26쪽

an auctoritalis :αὐθεν:ixo vocabulum adhibuerit. In hune finem salis esset animadYertere, vocem ἐξ: ο x, in lalina Irenaei versi ne constanter esserri vocabulo p0Iesistis. ul censeremus n0n εςρυα as Sed α ρε nia, ab Irenaeo fuisse nominatam. Verum accedit alius Irenaei locus de Cainitarum haeresi, ubi eadem vox latina principalitatis recurrit, eui apud Epiphanium ac Theod0retum Ehem ἰας vocabulum respondet 1. Non igitur τρωα ου aut πρωτείω n0n h iv aul ἀρχαί τοπα scripsit Irenaeus, quas locutiones aevllioliei. repugnante licet orationis ductu, ad meram ecclesiae romanae antiqui talem pertinere statuerunt; verum huiusmodi voca

bulo usus est quod nihil aliud quam veri nominis auctoritatem significal 2. Quare licebit iam probabiliorem eius testimonii lectio

siam propter praepollentem auctoritatem necesse est omnem c venire ecclesium a. Celerum etsi iam multa heic ex trenaeo expressa leguntur, n desiderantur lamen sive de obscurioribus aliquoi haeresibus noxae relationes, sive uberior expositio earum haereseon quae N

I IREI. - Adv. haer. I, 31 coli. EPIPH. - IIaer. XXXVIII et Til Eon. II r. subb. I, II. 2 Simili locutione usus est Tertullianus de Paulo. apostolo ita scribens Adv. Mure. IV, Propterea Ilierosohymum aseendit ad eognoscendos Apoliolas et.eonsultandos, ne forte in ramum recurrisset, id est, ne n secundum illoa ei edidisseι et non secundum illos evangeliaureι: denique uι cum auctoribus eontulit et eon renit de regula sides. a Priscus interpres voce principalitatis reddidisse videtur x ε.τἰxc vo- abulum sppetata nominis origine a vocabulo sei, rite quod principem quandoque significal, nil quum dicitur apud Euripidem mupplie. v. 442JMac: E me duod attinet ad polentioris appositum , quo tum heictum alias Iren. III, 3 S 3ὶ vertitur adiectivum ἐκα- , id ea serme rati in ne adhibitum t, qua semel atque iterum apud latinum Bibliorum interpretem e ἐκ- e redditur 9mnipoten . Ex quo fortam e apud Hesychium et Phavorinum aequipollentia sunt Liam , δ α ς, MUM. Ceterum adiectivum illud et apud elassicos auctores interdum significat parem cuipiam rei faciendae, hoe est, potentem, ut apud uerod. a, 13 et Plat. lino rep. p. 37l L. ed. ii Flephani.

27쪽

tim a vetustioribus partim a recentioribus haereseologis nolae iam erant. Νova porro est apud auctorem enarratio haereseos peralisae quam nempe unus Theodore lus ex epilogo huius operis acceptam transcribit. Nam inter vetustiores unus exstat alexandrinus Clemens qui Perularum nomen obiter commemorat l. Horum autem hacm-licorum lum dogmata suse auct0r enarrat tum librum quemdam allegat inscriptum οἱ προάαεiei ξως αἰθέρας ue1heris aestolae suburbani, ex quo nolabile fragmentum assert. Nova est apud eumdem expliealio dogmatis quod Iustinus gnosticus adornavit. Nova item proposilio haereseos quam arabs Monoimus induxit. Ad pleniorem Iiaereseon enarrationem reserenda est relatio de Simone Samarite, cuius quidem commenta prolixe salis explicantur, praestigiae vero repetuntur ex arte Thrasymedis, mors denique aliter quam a volatu et lapsu conligisse traditur. Ouum

his linquit auctori ad eruum accederet, profectus Gillen '

sub platano sedens docebat. Quumque iam prope esset ut revinceretur eo quod senesceret, dirit, surreeturum se tertio die si mus fuisseι sepultus. Ει iam, uι iusserus sepulerum estpodi adiseipulis, imperanu ut sepeliretur. Hi quidem imperata Re runt: at ille laevit ad hane diem: neque enim erat Christus 2. Insuper excerpta proseruntur e Simonis opere quod Magna δε- claratis με σάλη inscriptum erat. In his priscus ille haereticorum coryphaeus praeter Matthaei evangelium allegalesiam priorem Pauli ad Corinthios epistolam quae non ante Pentecosten anni christiani quinquagesimi secundi data est; unde ain paret, non ante id temporis Declarationem illam suisse composselam. Allegantur autem haec novi laederis instrumenta non aliter ac Veleris, lanquam divino instinctu exarata, uti esticitur ex diserta exceptione prophetarum quos veluti ab angelis mundi conditoribus

28쪽

inspiratos ἐμ',ε hiezae haereticus illo reiiciebat. duo illud D, dant enus confirmatur, eodem in prelio iam tum fuisse instrumen- . tum no i ae pristi foederis apud christianos quibus ille imponere studebat. Ex iisdem excerptis palel inanitas argumenti, quo epistolam Ignatii martyris ad Magnesius nonnulli repudiarunt: quum tonstet iam ab Ignalio memoratam diu ante Valentinum in amnologia simoniana locum habuisse I. Millo, ne sim nimius novum auctoris testimonium de Petri apostoli in Urbem adventu, quod ceteroquin ad rei testatissimae eonfirmali 0nem super acaneum videri potest. Enarratio dogmatis basilidiani notabilem hiatum tomplet ab Irenaeo relictum in reserend0 basilidianae vcnebi et principio quod transcendentis cuiusdam pseudophilosophiae imaginem refert. Ex articulo qui de Naassenis est, intelligimus. inde ab altero seeuto sectam exstitisse quae iudaicum atque indecorum Naassenorum nomen in graecam honestioremque Gnosticorum appellationem demulavit a. Ex eo qui ad Valentinum refertur, discimus, Valeni,nianos olim in duas discessisso laetiones. italicam atque orientalem, quarum pri0r animale, altera spiritale corpus Christo imbuebat 3. De Sabellii aetate parum distinete meminerant vel res eamque propterea recentiorum aliqui minus recte constituerant. quod recrudescentem Sabellismum pro subnascente accepi seni 4. Seriptor hic Sabellio coaevus aperte leslatur. Zephyrino pontifico Sabellium Romae suisse. eundemque errori contumaciter addictum extra Ecclesiam a Callisto pontifice suisse exactum. Omillo in praesens prolixam illam plenamque liVoris narrationem de vita et gestis beati pontificis Callisti. quam suo loco expendam. Illud tamen interea praetermittendum non idetur quod rectissime a Cruleio n0latum memini 5: quaedam nem-

29쪽

l e aecusationum capita quae ibi proponuntur, materiem habere non absimilem illi quam hinae epistolae praeserunt in collectione pseudisidoriana Callisto suppositae. Unde intelligitur, an lestri ianas epistolas non omnino ad libidinem suisse conficias. al praeeuntibus aliquot ehristianae vetustalis monimentis quae nobis aevum invidit. - Facile sustrii ex aliis eiusmodi emolumentis. quae hoc ex opere peli possunt. Vel iustae magnitudinis volumen consitere. sed ea, quae hactenus allata sunt, salis superque fore arbitror ad specimen ceterorum quae in eodem opere latent.

Philosophumena merito abiudicata sunt Origeni, quamquam eius nomine iampridem inseripta fuerint. Vindicata, ut par erat, operis vetustate. insitoque illius prelio constitulo, ad examen revocandae veniunt propositae hactenus opiniones de seri ploro operis, initio ducto ab ea quam vetus eiusdem operis litulus obtendit. Quatuor enim exemplaria vulgati dudum prioris libri, non ea quidem admodum antiqua sed lectionum varietate discrepantia. Origenis nomen praefixum habent. Praetereac ex ipse parisiensis, qui principio earet, ad calcem, ubi summa christiani dogmatis exponitur. monumentum hoc praeseri minio nolatum; υρvtευης 'in πειους Origenes atque Origenis Oetrina. His auctoritalibus nixa est opinio eorum qui hanc lucubrationem Origeni tribuerunt. Verum ubi pauellas exemplarium neque a Vel tale sua neque a concordi veterum testimonio fidem inscriptioni conciliat, expendi sedulo debuisset, caderent nec ne

in Origenem lineamenta omnia quae scriptor tam alle impressa in hoc volumine reliquit. Quod quum alii plures diligenter exsecuti. tuerint, iidem, meo iudicio, viderunt, hanc lucubrationem Ori

Enimvero alexandrini illius in scribendo concinnitalem cum ubertate coniunctam laustra quaesieris hoc in 0pere quod nequo aequabilem orationis fluxum, neque numerum neque lex lunam Di ilia 6 by Cooste

30쪽

Graecorum propriam exhibet. Deinde, ut stilo, sic opinionibus disserunt inter se Origenes atque auctor huius operis. Poluerit sane Origenes eo numine haeresiarchas redarguere quod e media ethnicorum philosophia suos duxerint errores. Is profecto qui philosophorum pronunciata christianae Veritali propugnandae non infrequenter adhibuerat, accurate secrevisset ea quae vere ac recte

ab iis quae perperam iidem philosophi protulerant i . Ad haec minime putaverim, libero adeo duriterque de astrologis detracturum suisse Origenem qui nescio quam in astris suturorum signisi e limem fueral commentus eandemque lum angelis palere tum etiam hominibus per angelos apostatas patefieri posse docueral 2. Placuit super hare Origeni mira quaedam rerum omnium, etiam e codaemonum, in pristinum ordinem restitutio, ἀρορ-2xtriatat et, quae

certe componi nequit cum iis quae auctor in calce operis de postremo atque immutabili malorum hominum statu docet. Denique quo pacto lieri potuit ut 0rigenes haereticis accenseret Melchisedecianos quorum de Melchisedeeo placitum ipse sequebatur a Non potest igitur Origenes cum huius operis auctoro confundi quorum alterum ab altero pugnantes opiniones discriminant. Idipsum confirmatur lum ex dixersa utriusque habitudino ad romanam ecclesiam lum ex di ergo ecclesiasticae hierarchiae gradu quem quisque eorum occupavit. Scriptor quippe huius operis cuni hac ecclesia nexus intime suil pluresque omnino annos vel in Urbo ipsa vel certe in proximo traduxit. Origenes contra neque adeo diuturnam neque eiusdem modi consuetudinem habuit eum romana ecclesia, quippe qui ui plurimum Alexandriae vel Caesareae moratus est, nec Romae fuit nisi brevi admodum mora sub. pontifice Zephyrino , . Praeterea Origeneni suisso secundi ordinis sacerd0lem, non ipse solum assirmavit scribens: Plus a me er0 tur quam a diacono: plus a diacono quum a lateor qui tero sotius

1XXXIII.

SEARCH

MENU NAVIGATION