장음표시 사용
71쪽
scripsIt RestIonem, versibus quidem salis mundo atquo graphico sactis personam divitis avari et parci descripsit. i. pbsietiri pbsicu' Lindemannus Sol ecl. Poet. Iat. P. II. p. III. a. clipeum const.J conati uit clipeum Litidem. 4. radiisJ bisyllabum . solis radiis Lindem. odiιJ sudit nollitiis Poet. Scon. Lat. V. 5. P. II. P. 2I4.
6. γIendoremJ Gronov. ex Ieci. mss. vlendore in pecuniam. Sie ego fulgentia vlendore pecuniae volo Elacificare exitum aetatis meae. Morcoras ap. NOuiiun v. Huciscare P. IO6. Me fulgidae splendore pecuniae ego volo Elaei Parae aetatis exitum meiae. LInde unus Sie ego fulgentia splendore e pecurasia Vola eluciscari etaitum aetati meae. Bothius. Sic ego fulgentia splendore pecuniae Vola elucificara exitum aetatis mea . vulgo. 7. Huciscarri I. e. Iuce privare, obcaecare. Molo Dei are LIon. 8. in re bonaJ caecus fieri volo, ne filium pecuniam liguriuntem videam esse Mideam Mideam esse Lindemannus.
nequam stiumJ nequam fili notitius.
Anth. III. 1 1. Macrobius Satura. II, 7. Hic Prologus est, quem D. Laberius in seena dixἰt, cum ab Iul. Caesarct COaCtus e et agere mimum. S. detrus Q Scalig. i. o. detrusisti. vulgo detrusit. . extremis sensibusJ i. o. Im letaton Athomelago. ereplis sensibus Oudendorpi M. 4. nulla unquami nulla quem Bothius Po. Seon. v. a. p. aO6.8. esemen tri aliquo pro clementi. ii. quis possed an legendum qui POS et 2 i. e. quomodo Caesar, cui dii omnia dederunt, mo sibi resistentem tulisseti statim mo perdidisset. a. Ego bis Ergo annis bis tricenis aetis Bothius.18. FlorensJ IIeinsius, noui ius. Moria vulgo, qtiod non potest defendi, nisi explices: si tibi erat voluntas, fores, cx litterarum laudibus
a me partos, cacumcn famae nostrae, Carpendi. αo. satisfaceret pronunciandum sati cere. ai. non sexib. mri non me sexibilem e. Botti ius. ua. Nunc me quo deiiciri nunc delicis quo me Bothius. a5. necari negat Bo litus. terit Oudendorpitis. oecat Lindem raris. 6. annorumJ annosum nothius. enecatJ necat oreti. in Eclog. P. 176. ex edd. anti
72쪽
Sanadon, Bolluus. et citius quam adacen 3 , decidea vulgo, metro violato, nec alitor Ruhuk. ad Vellei. p. 7O. et quam descendas, cecides Pontanus omisso et tua. Receptam luci. defendat Senecae quoquo locus ex Controv. praes. lib. I. p. 66. In deterius quotidie data res est siste fato quodam, cuius maligna Perpetuaque in omnibus rebus lex est, ut ad summum Perducta ruratis ad insmum Delocius quidem
quam adscenderant re Icibantur.
4. I J Caunesteteri et Pieriouus in Add. B. T. II. p. 758., idque
ipso Senecao quem attuli, suadet. - laua vuIgo. sors B. Anth. III. 13a. Weri dors. PD. I. MIii. Iu fragm. Petronii T. II. p 121. Conradus orcilius tu opusc. Senicut. lat. P. 285. BOth us Po. Scen. p. 26έ. Ex Petronii Satyr. c. 55: Rogo, ait, mmiater, quid putas inter Ciceronem et Publium interessep ego alterum puto disertis rem fuisse, alterum honestiorem. Quid enim hoc melius dici potest 3 etc.
Soli unde dos Luxus gelit aucti ROm uiator. orellius coni. Luxurio at trita, Bothius luxuria ekieta. Vulgata comicorum Oratioui adcommoda-
5. grata, PeregrinaJ Anton. Peregrina, grata Vulgo, motro obstanto. Sed si verborum ordinem mutare uoles, scribas: Ciconia etiam peregrina et grata hospita vel ciconia etiam peregrina, grataque hospita, ita ut etiam Lisyllabum sit. 8. nequitiae nidumJ ad serviendum luxuriae Ipsa ciconia cogitur. s. quo margarital i. o. cui bonis est margarita, et tribacca quidem, rara, Lissica' Wogii nutat die Porio uitii sogar dio host baro Droygio e Len- per Io aus Indiony margarita nominativus seminini generis est, non neutri im plurale, ut nummulus dicit. tribacca a Publio pro hacca triplici dicta est, et inaurem significat, quao ox tribus baccis sive unionibus ccinstat, et tunc temporis a mulieribus Romao gestari solebat. Vid. Botti geri Sabina T. II. p. Ibi et 156. - Sed versus corruptus est: nam Prima syIlaba in tribaeea brevis est. Quare mul:irunt editorcs mss. Ioct. Quo
73쪽
i65. metro Invito, cum In unibaeea semida itidem sit brevis . Sc ligeri emendatio versui Iaboranti succurrit. Sed Iribaeea integrum esse existimo, Et in alio quo vocabulo vitium latere. Quo margarita, cara, tribacca ae Indica Auton. quo margari a cara tribacca et Indicia Zollius.1 o. phalerisI phalerae proprio equorum sunt, hic ad Ornatum muliebrem translatiae. PhaIorae pelagiae vocantur, quia ex Oceano Indico asportabantur baccae. II. ad quam remJ int. Opsas ex aequontI versu. 36. in nebula tineaJ ut ventus textilis tenuissimam vestem textam, sic nebula linea tuiacam pellucidam o Iulo factam si ilicat.
Recepi ex Appilleii Apologia T. II. p. 46 i. ed. oudendorp. lambici dimetri.
Fragmentum est Erotopaegnion Laevii. ErotopaegnIa non Hii poetae nisi Laevio tribui possct, cotis usus plurium auctrimim facit. ItaquΟ thunc Iocum, ubi mss. Laelium habent, emendarunt Boascha, Lennep. ad Terentianum Maurum p. 455. Smit cuius enim ibidem p. aba. Livii Andronici esse dixerat , Wcichori. PO. Lat. Reliqu. p. 49 sqq. , Berialia, Rom. Lit t. p. IOI. 5. trochiselli J Seat Iger, quem secutus est Bosscha, qui se invito trochiliaci In textu editum esse ait, et Weichertius, qui de staminea rhomii rota cogitandum existimat. 5. illicesJ illex avicula est, quae graece dicitur Illices hi codulao Vocantur, quod eaudas vibrando duplicant. veicheri. Haec avicula alias mota cilla a. Baeli stelao dicitur. Cons. Salmas. ne Sosin. p. 66 I.
Antii. UL 244. Cons. Benti eius ad Torent. Euniich. II. 3, 66. et Reuvetis In Collectan. litter. p. 154. - Priscianus T. I. P. II . Kr. Pom Pontus in epigrammate, quod M. Varro in libris, qui sunt destingua Iatina, refert: Tua iam te a senex est. Varro de l. l. p. II 6. SPong. Item ostendit Papini επιγραμμάτιον, quod in adolescentem fecerat Cascam. easculam ms. Numbuta. U. Duebneram in Iahnii Aun. 1828. T. III. F. S. p. 5O9. . Ridiculum est, eum te Caseam tua dicit a misi Fili Potoni sesquisenex . . . Puerum dicis Pusum Pueuam PusamJ. . Sic fet mutua muti; Nam vere pudus tu, tua amica Senex.
De L. Pomponio Bononiensi, Atellanarum poeta scripsit Ed. Munk si 8asi.)1. Cascam Casca est gentis Serviliae aliartimque cognomen.
74쪽
. Potonsi mM. Petro ni vulgo. Sed illi similia tu Gruteri thesauro es, Liscripti. nomina reperiuntiar, ut Pothimus, Pothinto, Potinus. 3. illum pusamJ Bumannus in Add. T. II. p. 748. ex veteri e . . d;eo Proverb. Iasin. Moermanniano assere: Cascus carcam amat, id est, Metutio petulam; pupus pupam, id est, puer puellam. sic enim prisci loquebantur; undo in hoc epigrammato legendum monet: Dic tu illum
- Anili. I. ios. Gellius XV, 6. Versus ex Homeri Iliad. VII, 89.
a. perculsuri mss. tiam alisi, tum Franequeranus. pereuntis vulgo. Ceteros qtio lue Homeri locos, quos in latilium vertit Cicero, hie recepissem . nisi Wemstlorfitis Homeristas latinos eorumque fragmenta in Poet. Lat. Miu. T. III. p. 474 sqq. edidisset. S. Aoel ms. Guelsorb. MOdo producitur, modo corripitur; cons. Sinaieid. Lat. Gr. II. I. p. 666 sq. Ramahorn. P. I Gl. haec vulgo.
. Anth. II. I. Cicero in Tuscul. U. 35, ior. Graeci versus, quos in latiniim vertit Cicero, apud Strabonem leguntur lib. XIV. p. 67 a. ed. Paris. T. III. p. 6o. ed. KOray. Cous. Nueh. iii Choerilo p. 196 sqq. - a. multat pulehra vulgo.
, Alitii. U. 58. Cicero in Tuscul. Ι. 4a, Ioi. ex Simonido epigramma se vertisse dicit. Vid. Anthol. Palat. I. VII. ep. a49. T. I. p. 579. ' . .
- th. II. 128. Rem marrat ipse Cicero Ep. ad Div. VII, So. , D sellius Pollio in XXX tyrami. e. 7. T. H. p. 268. et Macrobius Satii n. II, 5. Ciecro Iocatus est): Ulassantem hialemus consulem Caninium, qui in eonsulatu suo εomnum non Midit. Epigramma non a Ciceroue, sed a Pithoeo vel Scaligero ex Macrobii verbis compositum
Auth. V. MI. ex Suetonἰἱ Vit. Terent. c. 5. Caesar ad primum huius epigrammatis versum allusit in epigrammato suo iii Terentium,
75쪽
Mith. III. 56. Qithitinatius VIII. 6, 7S. Crescit interim Dperbole
Hia insuper addita Πec Pauciora sunt genera minuendi: Vix ossibus haerent et quod Cicero in quodam iocuiari libello ete. Sensus epigrammatis Is ost: Vetto standum tantum esse dicit, quantii in lapidem mittero sunda potest O, Id. Fast. III, 584.): inodo lapis non Oxcidat e cava standa, antequam sucrit missus; tunc enim fundus liaud magnam terrae Partem contineret. Cespitumius ad Teroiit. IIcaul. I. I, 16. idem epigramma asserte Fundum sum vocat, qua po33is mittere funda, i lapis ea ideris, qua cai a furidia patet. Ac nes Io an C.dphurnius integrius id sem arit, modo Dero mutes Vet ovel simili nomi te. Cicero hic ad c tymologiam verbi fundus respicii riuiis autem ille sit, qui fundum a fundia derivavit, ignoramus. Varro orto, de quo editores Quintiliani usque ad Spes lingiuin, qui errorum correxit, cogitant, In opero suo do lingua latina nihil talo habet, ut unusquisquo videbit, qui eius Verba ex C idd. . ii 'ex Interpolatiotio recentiorum aestimabit. Vid. p. 38. Speng. Nam Τonius in Ausonἰo P. I . Varronis locum interpolando corrupit. Nullus porro Quiutiliani dex nomen Varronis continoi, sed ex conjeCtura insertum ost. IV-ilioeus et Burinaimus cum hoc oronias disticho aliud coniunxerunt, quod apud Cliarisium p. 246. et Diomedem p. 457. Iogitur, nulla vel Ciceronis vel disti elii linIus saeta mentione. Id autum tale est: Extractam oleo sistitiam cum ponis in horio, Gurius standi non turbet 05e locum. Argumentum in utroque quasi quandam habet similitudinem, ne tuo uim minium epigramma ossiciunt. Itaque Piersonus, quom Il. In Add. T. II. ι p. 73έ. affert, in concinnandis his distichis opuram perdidit. ,
Anth. U. 4 i. In ms. Lugdunensi lascriptio est: Quineri Ciceronis hi e rsus eo pertinent, ut quod 3iguum quo te ore inlustre sit, no Merrinius, quod Fuerius quoque nostris Mersibus expeditur. Quintus Cicero eam poesin attigit, quam Romanorum Pleriquo limabant, nzmlio astroii omica carmina. Sed in ceteris quoque generibus multa scripsisses traditur, ut ex opistola M. CiceronIs ad fratrem suum III, 5. 6. 9. ω imis, hunc intra sedecim dies quatuor tragoedias absolvisse. Hi versitis,
qui fragmentum maioris foematis sunt, leguntur in Ausonio quoque M8. et in Gallica edit. Poetarum lat. Wer dorsi T. V. P. 629. a. sumi,uil sitimina Wahes. ad Lucret. V, 8I6. obseuro Iumine J quia stolino piscium Parvae sunt. a. dieiqueJ ms . cons. Schneidcr. Lat. Gr. II. I. P. 56o sq. Virg. Aen. I, 656. dieque H. diique vulgo, Tollius.
76쪽
4. aridaqueJ aureaque B. Add. 'I'. II. p. 696.5. praeclarari rutilo splolidore, ut alibi ι ait cr0us fgura ealantis. - prolatus vel praeνarus II. ita probante Waxes . ad 1. icrut. V, iat. 6. tingui os uri Pithoeus, II. Iangui usque vulgo.. 7. modicumJ an medium p modium Vinotus. Inmodicum aestatis Virgo fugat orta teporem II.,uatiensJ I. o. emittens, ut V. 19. Magnia qualit atellas. WAes. ad Lucret. IV, 4o6.8. aequatqued aequoque ms. s. diapei AH dispensans B. Add. I. I. ro. Ufoet J Pith. Tolitus. et foetoa vulgo. denudad dii dat ms. II. iubar est spiransJ correxI est spirana i. e. spirat, ut M. Cicero in Arateis 566. Aestifer est pandens serventia sidera Cancer. bruma. gehi' glaciam iusseret aspirans Capricorni ma. bruma, gelu glacians, iubare virat pricorni vulgo, prob. V vhes. ad Lucret. IV, 77. bruma gela glaciante iubar spirat C. II. bruma Getas gruciana iubar erivi l . . Ianus IIclxutius Add. T. II. p. 696. - iubare spirans C. . Scolliger.
nebulasJ nebulas rorans liquor Hier mS. adlus m. a. quam sequitur, nebudia rorans, liquor almus Aquarii. Wahes. ad Lucr. II, 5bo. 14. Mi suminiat tanta supra circaque Migent fumi fiamina mundinis. , ut ex adnot. Vineti se liso. circaque Migent hunc flumina mundi II. circaque. Migent tibι culmina mundi 'Valoes . ad Lucr. II, 56 i. i. e. ub; aetherea sist Im, s. entia si is, cxPaudiitur. Arctori Stal. aeterno vulgo. Hlerno vel aetherio II.
Anth. II. 156. ex Plini I Ust. Nat. XXXI, 2. Wer dors. in PO. . lat. T. IV. p. 547. Cons. Iacobsit Catalog. Poeti. Aiathcit. T. XIII. P.
9o7. - In Academia, qtiae ciceronia suerat villa, quamquo Postra Aut istius Vetus possedit, erupcrunt lantes ealidi, Perquam salubres oculis, inde aquae Ciceronianae Vocati. I. quo tuat quod tua vulgo. S. Necti demec J cx ms. IIc insit T cepi. 'Eκάδημος et 'Eκαδ μω antiquo dictum osse, I Iermannus quoque ad MiatoPh. Nubea v. I b. de monstravit. Academiae vulgo.
77쪽
sub potioreJ sub meliore vulgo. sive mss. cultu splendidiore Clerc-- quius Add. T. II. p. 7a4. Ceteras huius viri coniecturas, eum nulliussi ut pretii, omisi . 4. Veturi Antistius Vctus, qui in numo consesari ore rit apud Ursinum p. 19. ed. Patii . - Consul fuit a. u. 748.
6. Ianguida quari languidaque II.
Anth. II. aai. ex Suetonii Vita Terent. 5. Caesar hos vorsua epi grammati Ciceronis in eundem Terentium opposuit. 5. Ieniburi Benileius ad Hor. Art. Po. 99. aeriptist Merbia vulgo. 4. Ois, Comica ud Beuti. ad II . Art. Po. α6. P. A. Wolsus. Ennius Quirinus Viscontius Iconografia Romana T. II. p. 5M. atim Orollius in Eclog. Po. lat. P. 256. recto interpunxerunt. - forer Mi. . . Comica, ut vulgo. 6. unum hoc macerori maceror hoc unum Oudendorpius. deesset bisyllabum. - . '
th. n . 92. In nis. Medieco et Moroni Divo Iulio CaesarI, innis. Guel serbytano 95. cons. Eberti Catal.) Augusto, a Scaligero Gur nimiico Caesari tribuitur. Recens esse Scii radurus censet in Pist. crit. p. II II., nee in alia fuit Dorvillius sentcutia. I pigi invia graecum, ex quo Originem duxit, extiit in Anthol. Palat. I. VII, 5 .a. i. Iudit tu HebroJ ms. luderet Imbro Vulgo. . .
S. traherenturJ traleremur ms. Gudian. . . 4. asscidit tenerumJ mss. iabscidit heu tenerum vulgo. Praesemit t. PrIcaeus. persequit Ins. Moroni. persecuit vis. V s. . 5. conderet urnal conderet urnae vis. Moroni. condidit urna ms.1 Iilydecopor. condit in urnam ms. Modie.
Ansi. m. io. DubIae est auctoritatis, ut dicit Scr; veritis.1. Feltrivi oppidum Venetorum proxime Alpes Rhaeticas, quod hodiequo Felisio appelliatur. Mamert. Italia T. I. p. 95. rigorri rigori Oudendorpius. .
Pompeius IMorabat: nam et faνoribuε multum gaudebat, ut in primo ipse Lucanus, et Milio superbiae quodammodo tangebatur. Nam unonigilo caput scalpebat, quod est superbiae indicium. Unde Martialia de eo in origrammate etc. Duos enorea Scholiasten comessisso
78쪽
tradunt viri docti, unum. quod Martiali hoc epIgramma tribuIt. Senem enim C. Licinii Calvi esso testatur in Controv. lib. III. controv. 19. p. 257: Carmina quoquc GIνi, quamina ioca aint, plena sunt ingentia animi. Dicit de Pompeior digito caput uno Ma*P. Quid ere a Mne assi Deltip Virum. Alter Illius error esse dicitur, quod ex memoria et falso quidem epigrammatis verba citet. Scaliger enim pro illis Magmaes, quem metuunt hominescit Iud supplementum ex Ammiano Marcellino XVII, tibi do obir clatoribus Pompeii agitur, exploravite Faseio Ia qui erura ligat, digilo caput uno scalpit. Quid credas hunc sibi ι elle γ Virum. Ae scat Igorἱ coniecturam Sehciliastao auctoritato probabiliorem multo esse, nuper Woicbertius quoquo in Poet. l. Rel. p. i55. Grmavit. I. Omneri homines Scholiasta.
mat. c. II. leguntur. - Valerius Cato mesa ratione vivendi praedia Pe didit. Furius poeta eausam paupertatis eius dissimulans admirabili Catonem uti sapIontia dicit, qui quondam puleliram domum et egregios possederit hortos, nunc mutato consilio omni cultu abstineat, tenui eo tentus victu. Πaec interprntatio cum sequonti In eundem Catonem epigrammato consentiro videtur. Aliter iudicavit WeieItertius in Poet. l. Rel. p. 3f8., qui versum quintum do intellectu artium Catonis accipit dicens: Catonis hortulus quam Dia exiguus plurimis ornatus erae Priviaimulacris, quem artis alatuariae amorem et scientiam miratur Biba cuius in homine tam paupere. Non VI loci sane, quomodo is, qui Pria- pos habet, ob artis stussium laudari possit: Priapi enim numquam a Ve- teribias Inter artia monumenta enumerantur, ii praesertim, qui in hortia volucrum causa poni solebant, sed munera sunt Iasciviae, et is, qui in musco multos habet Priapos, non pro artifico vel aestimatoro artium, sed pro Iasicivo homino haberetur.
I. Orte - Ionial fere - ealonni ms. Sillig. in Ion. Am. I 828. . a. miniri nimio assilias et otios ib. I. custodis M. hortulas Priapri mis. orlatisque 'am , M. Silligit. mrtuti non maius sonant, quam si hortum dixisset. Cotis ing. G. - custodes hortuli Priapos Scalig. F. A. MIL Ucicheri. Ulgo. MCustodis Priapi dicitiar pro cus ora Priapo, et in ipso hoc genitivo
79쪽
6. quemJ i. o. ut elim. - qua celibrua calculus et tros furriam. Sili. tresJ sex citat Bons. ad Horat. Sem. I. 4, HO. . racemri a iambo incipit hendecasyllabus. tegulaJ de paupertino tegurio dicitur. B. ad Petron. IV, 7. aa. sub unal sub uda i. e. quae perpluebat H. 8. aenee amJ senectas ms. Sili.
Anth. II. 258. ex Sueton. do ili. gramm. c. I i. Cons. Woichori. Po. lat. Reliq. p. 558. Vorsus hendecasyllabi. 1. CatonisJ ecironia m. Sillig. modoJ nuper. 5. urnicumJ unum ib. 4. optimumJ optimumque ib. 5. omnisi ib. Omnes vulgo. 6. defeerri Touptiis ad Suidam T. III. p. I74. Ruhnh. ad Rutil. p. 13a. disseile vulgo. Wcichortio TOupit emendatio non prorsus satisfacit. 7. en cori en cor enoccatis en Iecum Catetis in. Siv.
Zenodo G v. Wolf. in Ῥrologom. ad IIom. s. 4b. iecur Crateriri Iaudatur a Probo iii Instituti. grammat. T. I. P. I M. Lind. α etiri v. Wolf. in Prolog. ad IIom. 5 I.
tii. Π. 24o. Cons. I ichertii Po. I. Rel. p. 359. I msimilo est, hos quoquo versus ex hendecasyllabis Furii Bibaculi stimicis osse, etsi Suetonius do ili. grammat. c. II. ntictoria nomen noII adiecit.' a. solari solos Vulgo. Iogit ae facivi praelegendis seu interpretandis poetis Ipsos auditores poetas reddit. F. A. Wols.
Anth. II. 25 i. Isidorias Orig. l. VI. c. I a. do consciendis libris p.
III. ed. Basil. I 57I. I. ArateisJ Arataeis vulgo. a. mo DimusJ Cinna amico carmina sua astronomica mittor so elicit. Hanc lectionem tuentur Pithoeus, B., Wakes. ad Lucret. LII, Io57, Ruhi1henius in Praes. ad Schellerum A. V. numerus: ,, meri Pro astro nomia ponuntur. Numeros mOMen ra mira ap. Lucan. I, 6. o. intolligo Astronomiam, quae astrorum motus ad Calculos vocat, eorum motus tradit.
Do hoc loquendi genero, quo quis lacero dicitur, quod tactum narrat, pulcherrima est animadvorsIo Ιsomstertitisti ad Thom. Mag. p. 187. Ex eadem ratione explicandus ost Ovidiua Fabi. IV, III., item Cinua carmina,
80쪽
ignes morimus aerios. Neutro loco interpretos vIm verbi moeremtis coperunt. Pecria pius tu obsa. Anacreonticis p. 16 I. mooimus
Ano. II. 57..Wemsd. Poet. T. IV. p. 587. Prius dist Iclion liabo niua in Sehol asta Porsit II, 36. Alii Dolunt Licinum tonsorem iac tib r-rum Augusti Caesaris signiscari PraediMilem, cuius monumentum est pretiosi operis Dia Salaria ProPe urbem ad Iapidem aecundum. De hoc non inyenustum Varronis epigramma fertur: Marmoreo Licinus tumuIo iacet: at Cato parνo; Pompeius nuIIo.Ze redimus esse deos pPorro In Seholiasta Cru quiano ad Horat. A. Poet. 5oi. Ticino nomen tonsoris famati, qui Postea dicitur factus senator a Caesare, quod odisset Pompeium, de quo hoc scriptum est epitaphium: Marmoreo tumulo Ticinus iacet, at Cato nuIIo, Pompeius par Mo: quis putet esse deos ZVarroni Atacino epigramma tribuerunt Interpretes, non M. Terentio Va roni Reatino, utpote iuniori poetae, quia in liberium Augusti hoc opitaphium est factum, si Scholiastae Persii fides erit h. ibenda. Sed vortorosso videtur alterius Scholhastae observatio. Hic Iulium Caesarem, non Augustum intelligit, ita ut in epigrammato Cato atque Pompeius adversarii Iulii Caesaris, acerbissimo appellentur. At in neutrum eorum Ue sua sucisse Varronem Atacinum arbitratur Fr. 'vullii emis in Commoniti tIouo do P. Varrone Atacino OIonaster I 18as. Hunc enim poetam iam nutu a. u. 717, a. 57 anto Cliristum diem obiisso verisimilo esse dicit. Cum dein do alius liber Varronis, qui inscribitur Lellum Sequanicum, indicet, Varronem Iutor Caesaris partes misso, non Pompeianum, nullam rationem esse putat, cur in Caesaris amicum eum Scripsisse credamus. Quare, cum alter codex Scholiastae Persii TIroui, non Varroni, hoc d stichon inscribat, hanc Ioctionem praetulit Wuli nerus. Tironem autem, Cicerimis libertum, usque ad Ol. I93, 4. vixisse, ex Hieronymo scimus. I. Licinus tu DJ tumulo Licinus Sch. Horatii. Licinum nomen sitimo tonsoris divitis, hic vorsus docet, itaque in Iuvetralis Sat. I, i .ei NIV, 3O6. idem Lietuus, non Licinius, ut Ruperti explicat, intellia
gendus et in Senecao Ep. 119 et tuo. nomen corrigi debet. Cato nullo, P. parori Sehol. Horatii. mss. Voss. et Scaligeri; et ex ceteris Pompeii enitaphiis constat, navium cum essu tumulum Parvum. at Ciato Par DO, Pon eius nullo vulgo. Marmoreo Licinus tumulo tegitur, Cato Paryor Pomptius nullo. Creditia esse deos 7 Casaubon.