Anthologia veterum latinorum epigrammatum editionem Burmannianam digessit et auxit Henricus Meyerus

발행: 1835년

분량: 476페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

52쪽

1 Hoc epIgramma, quod cum tribus sequentibus extat In Monumento Scipionum extra portam Capenam detecto a. 178o, ex orellii Liseripit.

aeseo Di Meselia Carma vel Caν. P. E. Viaconti. Si oggiunge un ampendiea di fretia antiche is letioni. Roma. Prez so Antoruo BO iurater I 85 a. Niebulirium in Hist. Rom. T. I. p. I65. ea carmina Pro naeniis habuisso constat. Cons. Zellii Ferienschristen T. II. p. 187. - L. Cornelius Scipio Barbatus, Cn. filius, proavus Asricani maioris, cuI Inscriptum est, consul fuit a. u. 456. Cons. Niebuhrii H. Rom. T. III. p. 3 9. 44 i. Cum vero in constituendo numero idem Niebuhrius ac Grotes eudius inter so discedant, utrilisque eorum rationem indicabo. Niebuhrius enim vorsus sic

distinxit Η. B. T. I. p. 265 ed. aec. et Cornelius Lucius Scipio Barbatus, GnaiV6 fpatreJ prognatus, sortis vir sapiεnsque,

quoius sorma virtuti parissum a suit, consul, censor, aedilis, qui fuit apud vos, Taurasiam, Ceraunam Samnio cepit, subicit omnem Lucamam, obsidesque abducit.

G. F. Grotelaudius in Gn Lat. T. V. p. 294. aliter disposuit accentus. Cornelius Lucius Seipio Barbatus, Gnatuod patre prognatus, sortis vir sapitasque, quoius λrma virtutes parisum suit, ,eoIisHI, censor, aidalis, quei suit apud vos, Taurasiam, Cisalmam, Samni6mque cepit, subἱdeit omnem Lucanam opsidciquo abdoucit. I. Tvetust media producta, quia Luetous pronuntiabant, ut Gnaλνus pro Gnatas vel Gnaeus. Grotia. patreJ ultima producta est posit Iono. Grol. - patre aliiInde inse

tum esse, et hoc loco et P. 657. et in Addendis edit. 5. p. 44 test tua est Niebuhrius. prognatusJ a litora non auditur. Nieb. I. quoiusJ s litora non auditur. Nieb. quoius tres habet syllabas, mediam longam, ut in illius. Grol. parisumvi accentus ultimam producit. Gro

4. ceau--Disi in utroque postrema longa propter accentum. G t.

53쪽

5. TaurasiamJ m litera non auditur, nec in s quentibus vocabul MVertit Iocum Niob. T. III. p. 424: -Er er horte in Samnium Taurasia undCesama, tanter ars ganE Lucarticu, uni silirto Gyiss in voti da wog. Wii TaurasIa halten augens liciniich clio campi Taurasini den Nanieli: C salina ist vermiithlich DIodora Terat milia. XX. 26.ὶ Aliter Groi., qui annotabat: Cisaunam intelligi non potest, sed in cisalanam mutari debet, cum Taurasia, Taurinorum urbs, recto Cisalana dicatur.

SamnioJ postulat metriim legi Samniomque atquo porro subiecit Otolduxit: praeturita enim intelliguntur, non Praesentia. Grol. 2 Cum hic lapis solus stx eodem SeῖpIonum monumento iam dudum effossiis esset V. Gassendi Vita Ilai rescii lib. III. p. 96. odit. i 655 . RBurmanno quoque in Aiath. II. 45 coli. Add. T. I. p. 728. Ppigramma ditum est. Dedi ex Inscripti. orollit n. 55a. G. BPrithardy Grundriss d. Rom. Litti P. 7 .ὶ versuum nocentus adiecit. - L. Scipio, filius Inlr-hati, consul a. N. 496 fuit. - Niebulirius idem mutata verborum rubiginod odit H. R. T. I. p. 266. II linc imum plurimi ronsentiunt R omani

diicinorum optumiim misso virum.

Lucium Scipionem, silium Barbati; consul, or, aedilis, hic suit apud vos. Die cepit Corsicam, i Aloriamque urbcu , dedit tempestatibus aedem merito. G. T. Grotcsenilius P. 295:IIonc O nom pIoirumg cosentioni Romnoi

Luci in Seipionem. Fit Ida Larhati, Cons6l. consor, uiditis, hic met apud νos. Iec cepit C. rsic. m Aleriam quo urbem. Dedet Tompostatebus aidem mereto Iubynter. L. Corne J i. c. Lucius Cornelius, Lucii stilis, Scipio, astdilis, consul. censor. P. E. Visecintilis. qui hanc inscription in epigrammati praefixit, nec sin causa, cum in alio eiusdem lapidis fragmento conserearetur.

I. pDirum et id non valet plurimi, ut Sirmondus explicat, sed λ

lassIs adverbium est pro maxime. Grol. ario nil sic suli plere malci quam Romae, quamquam et hoc trisyllabum est id quo supplevit Sirmondus et orellius). Grol.

a. duonorum hone unom ploirumei consentiunt R. .

de uno ore optumom fuisse Dironia WA L ad Lucret. 854. optumri m littera non auditur. Nieb. Mirri ut versus esset integer, Dirom Dirorum odIdit Grol.

5. siost l. e. filius. MNescio an pro flios filiom melius legatur. Grol. Nec aliter iudieavit Nich. b. Coraleat ultima syllaba in corsicam plene pronunsatur. Nieb.

54쪽

metitoris filius, qui Africanum minorem adoptavit, oratiotius reliquit, ut in Fragmentis oratorum Romanorum indicavi pag. 94. G. F. Grote se lidius I. I. p. 296. constituit ni tmerum eQuei apῖcem, insigne Dialis FlaminIs gesistet, Mors perfecit tua, ut tibe essent Omnia bro via, IIonds, fama, virtusque, gloria at tuo ingenium: Quibus sei in longa licuiset tibo utier vita, Facito lacteis superas es gloriam maiorum.

Quar6 Iubens to In gremium, Scipio, recipit Terra, Publi, prognatum PubIid, Com/li. Niebarius vero in Hist. Rom. Addend. ad Τ. I. P. 44. Qui apicem insigno Dialis flaminis gessisti,

mors Perfecit tua ut issent omniab via, honos, suma. Virtusquo,

gloria atque ingenium, quibus si in longa licuisset tibi utier vita, Helle lactis superasses gloriam maidraim. Quaro lubens te in gremium Scipio recipit t6rra, PubIs, prognatum Publio Cometio. . famaJ ultima longa anto ν. Grol. 5. utier bisyllabum. Grnt. s. Deteis excidit ap. orellium.

. reeipiti intelligitur recepi . Grol. 4 Ex orelliI Inscrἱpit. n. 555. Hic ScIpio filius Cn. Scipionis Hispali,

mulis a. u. 578, esse sertur.

G. F. Grotelendius In Lat. Gr. p. 296 ordinavit versus: Magnam sapi Snticm multasqud virtutes aetate quom parva p6sidet hoc saxaum. Quoiei vitά defecit, non honos, hondro is hic situs, quoi nunquam rictus est virtutei. Annos gnatus XX Is I sibus mandatus, no quatratis honorem, quei minus sit mandesus. 'M mutiaque quattuor syllabia constat: ultima Ionga est ante D. Grol. a. quom bisylIabum est praepositio eum intelligitur. G. Posideri postroma accentu producitur. G. I. quotei MiloJ cum Mita ultimam Productam habeat, pro quoiei mal-

55쪽

Iem quo is, nempe is sum d ferit, non honos honora defecit. G. VeniitIaliter intellexit haec verba: cui Dita defeeit, non honos. Honoreὸ ia hic ais . Nee aliter Zellius Iu Ferienschr. T. II. p. I 89: So viei Verstand Mid in vitii mannigiache TugendIn isti hem Alter achii esset dieser Felaen in sich. Ihm selitis Iangres Leben, Ehre nichi; in ElirenLiegi er in seinem Grati an Tugend illibesten. Er Eahlto a anzig Iahre, ais sein Gratilied ionicte Darum fragi weiter nichi nach seinen Ehrensi Ileu.4. ν istu et J i. o. virtute. 5. DI. . . mandatusJ is laudi est censeo supplendum, ut Iaus honori opponatur. Viscontius nimis antique supplevit Iausia I. e. lesses, Iugubri lamentationi. Sed vox ista, modo sit latina, quartae debet esse de clinationis, undo Grotelandius praetulit Iausibus. Sed nostrum facilius est. Orellius. is terreis mandarus Ramshom Lat. Gr. P. II OO. 6. guriratiaJ Postrema accentu Producitur. G t. minusJ a litera non auditur. m. .d mandalus cuncti supplent.

5. th. II. 54. ex Cicerone de Finib. II, 35, II 6. -Non elogIa m

numentorum id significant 7 velut hoc ad portam: Unum hunc plurimae eon/entiunt gentes, Populi primarium fuisse Mirum . coli. Caton. mai. e. 17. is ΑPex est autem senectutia auctoritas. Quanta suit in L. Caecilio

Metelloi quanta in Atilio Calatino i in quem it Iud elog Ium: Unum Mnc plurimae consentiunt gentes, populi primarium fuisse inrum . Dedi I cum ex emendatione orellii eoll. NIob rio II. R. T. I. p. 266. I. Honc ODOJ mie situs, tinei quoi plurimas comentiunt gentes, Dirae Mirum populei primariom Vulso.

Lmo V, I 6. construxit G. F. Grotelandius Lat. Cr. p. 288.

Ex Festo v. Flaminius ea milius. pag. 69. ed. Lindemanes et Servio ad Virg. Ge. I, 1oi. Cons. Zellius in Ferienschrist. T. II. p. zo . -In dieser Stelle gibi e in Vater seinem Sohn liber don Landbau Belelirung.

dem haben. Dio Stello helast so:

56쪽

8 Carmen SMIaro, quod ex Marinii Iibro Gli Atti a monumen i dis Halelii arνaIi, tabuM XTI, collatci G. F. Grotelandio Lat. Gramm. T.

II. p. 286. edidi. Id est: en nos, Lares, iuvate: nec Iuena, Mars, sinas Incurrere In plures. Satiatus surore. sisto lumen solis servere. Advocato Uterni Semones cunctos. Eu nos, Mars, Iuva. Vortit carmen in vernaculum sermonem Zellius in Forienschriston T. II. p. IIo. Alias explica tiones horum versuum v. in IIo anni Elem. D. Mut r. p. 6 i5. Banishoria.

Extat apud LIvium XL, 5a. Versus composuIt IIormannus In Elem. D. M. P. 6i6. Cons. Santen. ad Terent Ian. p. 178. Zellius I. I. p. I9a.

LIV. I, 26. Versus concinnare conatus est Ni ebulirius Η. R. T. I. p. a67. Sed more viri immortalis naturam huiusco numeri quominus cognoscere liceat impedit. BlumIus certe in libro suo de Romanorum historia hos esse versus dubitat, nec aliter iudicasso videtur Berahardy Rom. Litt. P. 72.

Anth. II. ais. Extat ap. Gollium Ι, 24. Hermaramim secutus sum In Elem. p. 638. Boihius in Fragm. Poet. Lat. Scenac. P. I. p. 8a. Paulo aliter versus aptavit: Mortales immortiales flere si foret las, Diva o Camoenae flerent Naevium metam:

Ita, postquam vel postquam est Orcino traditus thesauro, obliti Romae loqui ei sunt latina lingua. 4. Romete Dq. Iat. Iinguo J Obliti sunt latina Romae loquier lingua. Osannus Anal. Crit. p. 5 . Ohliti sunt Romae lingua latina loquier. G. F. Grotes. Lat. Gr. p. roa. Romae Ioquieν lingua Latina vulgo. Alius V. D. legebat obliti sunt Romae Iinlgud latina loquier.

Ex Inseripit. Oret Ii I. T. I. P. I 5 l. v. Corinto Gletol legendum Corintho delita. . Ob haaee resi h Ic versus longior est quam esse debet. Sussceret Im aut: Ob hasee res bene gestias Moperat hanc aedem, aut: Ob haaee res quam in bello νο erat hane aedem. Sed nihil mutandum arbitror, eum de modo horum verinum nihil adhuc certi statuere liceat.

57쪽

hoe bello eoeperat, dira aura homininusque festa sua est; a lamis lituum in templa Tarentini MDia, in quo haec aeripsis etc. Cons. Ni buhrii Hist. R. T. III. p. 56α ,,Orosius hat dies Epigramm in elii er

Anth. I. I. ex Apulo Io do deo SocratIs p. III. ed. Dudend. et Martiano Capussa I. I. p. ii. ed. a. I 577. IIi versus Annalibus Ennii I, 16 a. sunt inserti pag. 34 ed. Lipsiens. I. Vesta MinerνGJ Iuno, Vesta , Ceres, Diana, Minerea, Venus, Mars vulgo. Hi duodecim dii, sex mares et totidem semiuae, maiorum gentium dii sunt vel dii genitales. Cons. Bouil. adHOr. m. SaeC. 16.

Anth. II. 44. Bli id nie est ille situs fiuntum est ex Cicerone dolegg. II, a X, 57: cetera apud Senecam in epist. IO8 leguntur. Olim hoc epigramma in libris Ciceronis de Repti blica legebatur.

I. Operael Prranunciairitum est Urae, sed Ennius Pleno vocem scripsit. - vrae Vulgo.

Anth. II, 45. Duo vorsus priores apud Ciceronem in Tuscul. I7, 49. Ieguntur. Paulo variatus versus primus in Genethliaco Panegyrico Ma- morti ni c. I si invenitur. , , Quod ait ille Romani carminis Primias avetor A sole exoriente adusque Masotidias paludes - - Duopo,tremi versus in Ciceronis libris do republica Olim Iegubantur, nunc a Seneca in epist. a 38 et Lactantio in Inst Iti. I, I 8. assuruntur. 1. supra Maeoti P.J orientis terminus Pontus csso antiquitus eredebatur, ut IIenti eius ad Lucrol. VI, IiO6 annotat: inde a Ponto occidens esse coopit, qui ab Ennio paludibus Maeotidibus significatur. 5. si fas endol si fas caedendo coelestia scandere quoiquam est vulgo. escendere cuig. 3ic A. Maius ad Cic. de rop. p. LIII. prob. IIeiorci in Jahnii Anam liter. I. a. p. 89. escendere cuiquam est Bunemamus: sed eae languet.

58쪽

Anth. V. II 6. Adseruntur hi senarii a Nonio Marcello ex EGII libam. Satyrarum in propinara et medullitus p. 55 et 159 ed. Merceri.

S. Π. a II. apud Ciceronem in Tuscul. I, I 5, 54. 1. Enni imaginisi si scribi liceret Ennii imaginis bIeutI Wahes. xl Lueret. I, a6. citat , versus nihil haberet ossensionis. Sed mu Ita eiusmodi exempla ex ipso Virgilio collegit Wagnerua in Quaestionibus Vir gilianIa XI. I. T. v. p. 4aο. Ramshom Lat. Gr. P. Io I. 5. nemo - Daul itidem leguntur in Cic. Tuscul. I, 49, II . et Cati

funera fetui funera fetum scalig. improb. Orellio In Add. ad

innumeriabilia piscium genera enumerat, quae scilicet curiose cogno De riat. Piaucos Mersus memini, eoa dicam Alios etiam multis Me aibua decorat it, et ubi gentium quisque eorum MDeniatur, odiendis, quialter assus ciui.- ulentus optime sapiat: nee tamen ab erti ditis

reprehenditur. Carminis Enniani index in eodicibus varie legitur, hediphagitica vel aerisphogetica vel e sphagitica, tindo finxerunt editores, uessu pathia, Edesta vel Phragica, Ne sphogica, misy pathetica, Phagetica, Phogica, P Maia, Addephagia, Addephragica, ἰχω ονα- ντικα, Vel deniquo ἡδυ φαγ ητ ικά, idque ipsum proxime a codd.

Murea sunt Aeni aspera ostrea Plurima A. mss. Mures sunt Aeni, aseaspra ostrea P. A., Tu eb. B. Wer d., quod durissimum est. 5. Mutilenael versus ah anapaesto iiicipit, ut v. 9. Archestratus cecInit:

m. Rom.: mus mi Ienae est pecten caradrumque apud ambraciae f-nis. ms. Flor. : mi I lene est pecten cariaurum apud ambracico Ines.

59쪽

Turael .: Mus Mitylanae est, pecten ape que apud Ambraciae amnes. Casaub.: Mit, Ieriae eat pecten eaprosque apud Am acienses. Scalig.: Mi Ius et pecten charadrusque apud Amἷraciae amnes, et AIc vulgo. Ego Salmasn et B schae rationem amplexus sum, in eo tantum discedens, quod Mytilenae scripsi, non Ni lenae. Columnar Est Miti lenae recten aperque apud Ambraciae amnem, quem secutus est We d. Salmasius charadrum Ambraciar pro sinu Ambracio positum dicit.

Utivi substantivorum in ius et itim desinentium Iabesactari, Forbigerus ad Lucretii seopulum celeberrἰmum in lib. V, I 4. Inproba noMigii ratio tum caeca iacebat annotavit. Ac toum Bent leti observationem sallacem exso Iudicarat Inti IIusclivius in Dissert. do C. Annio Cimbro p. 45. Sed fidem restituit Iahantem Suertaioeus in Vindiciis Praecepti Bent iani, quas de genitiνο

substantioorum in ius et tum desinentium a. 185a. Bigae et Domati edidit. Is versum, quom tractamus, optime emendat Brundusio aargua iabonus est, comparans Lucilii fragmentum apud Fesium v. sarguar quem . praeclarus helops, quem Aegypto sargua moνebit, et Plauti Merc. Ta, M. Mideo ibi hospitem Meyntho. Nec aliter In primo huius ea hiis versu Clupea intelligitur. Io. Val. Franckius coniecit Brundisi producta syliaba penultima, Graecorum Βρον σιον advocans. Ilanc ogo rationem minus probo. magnus erit ad Archestratus apud Athenae ima VII, III. p. 7o I. τημος οπτον σαργῖν τνρ si καταπαστον,

laudatur. 6. Surrentid Salm. Surrenti feIopen facem 3 o. iapud Cumas quid ras. Flor. Surrctici eIope - apud Cumas quid ms. Pith. Surari ire e pefucernas Elaucum apud Cumas quid ms. DorV. - ad Cuma Snim. apud C. mss. Bosscha apud aliunde inscrtum et legendum putat Hatieum mis. Quid etc. - fae. Bosscha edidit face, ne contra regulam grammaticorum fac corriperetur; sed regula Ata salsa est, ut praeter alios Ramahomi docuit Lat. Gr. p. IU42.9. meIanti rumJ Schraderes, nct anapaestus in PrImo heroici versus pede sit, correxit

tum turdum, merulam, melanurum uψramque marinam

in Add. T. I. p. 7.4. Sed supra in tertio quoque versu ab anapaesto litinae ordo incipit pedum. Noc IIermantius in Elem. Metr. p. 547. hoc scri negat, ipsumque hunc versum pro exemplo eius rei attulit. Λc- cedit Bosacha. o. podipu J Archestratus apud Athenae. VII, 1o7. p. 695. roguποι ἔν τε Θάσου καὶ καρlα εισὶν ἄριστοι, καὶ Κερκυρα μεγάλους πολλονε τε τῶ

60쪽

D podipo prima syllaba longa est, quod propter obsereationem c

ainboni, qui eam brevem essu dicit, mone ea aris p. Mamael Marna vel Mame piscis nomon ap. Plinium

XXXII, Ii. Lucilius v. Gellium X, Io.Mdomina thynni

aduenienti ' prisa dabo cephatiaque Mamae, ἱ eo vitia eadem sunt, quae Ennius eabaria dicita Salm. vel pinguis Udarne vel pinguia acarnas proposuit. Boascha annotate adhuc maerνo pinguia Atarnae quod vulgo legituri, Leet non displiaeaea carne eum Samasio. Alii enim Atarna oppidum esse voluerunt I num, licet, id potius Ἀταρνεύς a scriptoribus graecis voratur. 11. pavi pura Salm. PurPuram mss. murietilii muraletali ms. Flori marrisuti ma. Ris. matristiti ms. Domiti. muriculi a Plauto in culi vocantur. mur J murea mss.

Anth. II. 39. Π versus ad Anthologiam hanc non pert Inent, cum ex Annalibus Ennii si ut excerpti. Cons. fragm. Annali. p. I M. ed. LIPs. 1. desine ex Cicer. de orat. III, 4a. ubi legitur Desine, Roma, tuos Males et Testes runt eampi magni. atque ex lib. de finib. II, 3a, io6. Desine, Roma, tuos hostia, reliquaque Praeclaro Nam tibi munimenta mei peperere labores, ut orellius edidit. hosteri tuos postea vulgo, quia Scalig. supplebat Desine, Roma, tuos

postes ornare tropaeis. Sed Columnae aupplementum mea quidem sententia Scaligeranum lange superat: Desine Roma, tuoa hostea horrere superbos. a. nam tibi munimentum Murcius Var. Lec t. XI, I. Orellius. namque tibi monumenta vulgo.

. testesJ Nonius Marcellus p. 66. Politiones agrorum cultus diligentes, ut polita omnia dicimus ex Ita et ad nitorem deducta. Ennius Sal. Iib. III. Testes sunt Iati campi, quor gerit Afri ea terra poIi os. Unde Bondam in Uar. Lecti. p. 355 ex . Dorvilliano Nonii versum Ennii sic eonstituit: Testea sunt campi, quoa Afriea terra potitos ima gerit

Nec aliter Ciceronis verba supplenda esse mest, neque eo se moveri, quod Nonius hunc versum ex Ennii satyria, non ex annalibus citet, climplurimos eiusmodi errores admisisse eum constet. Bothius vero eadem verba sic collocat: testea sunt

Tati bel magnio eampi, quoa gerit inrica terra politoε

In Poeta Scen. V. I. p. 6

Anth. II. 4 ff. apud Trebell. Poll. Divus Claud. I. T. II. p. 567. noc quoquo vulgo in Annalibus Ennii legitur, ut in edit. Lips. p. III. Diuiliaco by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION