장음표시 사용
801쪽
am pIiandi, ut in c. odia, de regu. ivr.in sexto, S in poenis fieri non o debeat i extensio, ut in c. in pPuis.de regu . Iur.in sexto , S velle aliquem esse excominimicatum in casu, de quo iure cautum Honreperitur, sit summe odiosum, &Penala. cum excommunicatio sit maxima poenarum sui omnes a si seuerat at) inde apertissime elicitur , quod vcrillima fuit nostra coiiclusio,cum nullo iure cautum reperiatur aliquem ipso facto ii elucre in excommunicationem maiorem pro huiusmodi viola-xione immunitatis Ecclasi allicae. Secunda ratio talis reddi poterit, vidulicet. Cum enim adiuersis illatio fieri non pol Iit lcgitime, & arguere a contrario sensu elicito ex corpore iuris, Sc exceptio firmat regulam in contrarium, S in aliquibus casibus solum repertatur ipso iure violatore immunitatis Ecclesiasticet in-eidere in excommunicationem, ut in c. f.de immun. Eccle. in se in . Et in cassi nostro non reperiatur in iure Pontificio, nec Synodali talis poena inflicta : inde sequitur talem Nobilem pro tali violatione nullatenus incidisse in
patet ad sensimi. Secunda conclusio est. Nobilis Ragusinus de quo est sermo itate tali sua coinparitione facta in iudicio per lcgitimum procuratorem S excusatorem adinissu in
a Reuere dissimo Archiepiseopo, Sper ipsum obligatione exhibita de stando iuri, & iudicata soluendo; de iure nullo pacto pote
rit excommunicari pro huiusmoῖdi violatione dictae immunitatis Ecclesiasticae , sed soliun puniri alia poena de qua infra dicetur . Quapropter aiscuerarmis, quod si ab ipso Reuerendillimo Archiepiscopo Ragusino huiusmodi semiet iam excommunicationis contra dictum Nobilem fulmina retur, dicta sententia esset iniusta, etiam si dicta vi obatio fuerit effecta notoria in ipsa ciuitate Ragusina) uti lata contra non contumacem, sed obedientem et ac Per consequens contra ius Diu senum, & Pontificium retsi non negemus illam fore validam in f rosori, ut in capitulo Romana. A. porro. de semen .exc Oin. in sexto, ct ibi per gio.& Doctores cona un iter. H qc conclusio probatur
quadruplici medio. Primo enim 1 per arg. in iure diuino. t Nam iit
Saero Euangelio apud Mattheir. c. I 8. Vers. I S.I6.S IT. haec habentur, videlicet. Γ Si autem peccauerit in te frater tuus, vade de corripe cum inter te, 6c ipsum solii in i si te audierit, lucratus fratrem tuum eris. Si autem te non audierit, adhibe tecum unum , vel duos testes,ut in ore duorum, vel trium testium stet omne verbum . Quod si non audierit eos,
die Ecclesiae, si autem Ecelesiam non audierit:sit tibi tanqua ethnicus , Sc publicanus. J haec ibi Ex quibus omnes Sacri Theol gi in . sent. dc passim alibi. uno.
ore asseuerant ei ieietes hanc veram conclusionem, quod nemo
iuste excommunicari possit, nisi pro peccato mortali cotumaci Pac
802쪽
ac per consequens nulli Praelato violator esset de iure restim adust sine graui peccato iniustitiae aliquem sibi subditum non contumacem Pro culpa praeterita sui praeterita est) excommunicare 1 licebit, seu iuste poterit: 'quamuis non nege inus Pr latum posse aliquem subditum sibi cxcommunicare pro praeterita culpa, non ut praeterita est, sed ut futura, praeuia tamen monitione, v
puta , si praeceperit alicui in generali, vel speciali, ut relli tuat nisi forsan ipse Nobilis spontaneum assensum praestaret diei fulminationi salias iniustae facie de ,
quoniam tunc, cum consentienti
nulla fiat iniuria ut probabimus abunde fatis in conclusione fina. quaest. s. Inde sequeretur, quod in tali excommunicationis fui minatione tunc solum dictus Archiepiscopus iudicadus minime esset violator iuris diu in i, ac Pontificia,& quod pro praetcrita cul- rem furtiuam infra tot dies, vel 43 pat ut praeterita est nemo sit satisfaciat parti offensae: quonia excommunicandus , ac per con
non pro peccato praeterito simpliciter etia absolute , prout pr teritum est, sed pro futuro committendo per contumaciam voluntatis illius, qui posset obedire restituendo prout de iure Diuino tenebatur iniuste ablata,&nollet. Ex quibus patet, quod licet Pretiatus pollit alique excommunicare pro praeterito peccato, habente effectu succellivum m nitione praemissa: quia tunc proprie loquendo non dicetur ipsum excomunicari pro praeterita culpa, ut praeterita cli) sed ut peccatum futurq cotumaciae. At quOniam in casu nostro huiusmodi peccatum praeteritum est, S ut praeteritum habendum , non ut
futurum . inde sequitur dictum Nobilem de quo est sermo de iure Diui nono: posse excommunicari pro tali excessu .suo praeterito: imo asseueramus, quod si hac de causa excommunicaretur, Reuere dissimus Archiepiscopus ipse Ragulinus ipsius iuris diuini sequens nec dictus Nobilis pro
tali excellii. Probatur & secundo iure Pontificio: Nam in c. quidam maligni. s. q. r. haec ad verbum habentur, videlicet. Quidam maligni spiritus cosilio contra Castorium notarium , ac responsalem nostrum nocturno silentio in ciuitatis loco contestatione posuit in eius crimine loquentem mihi,& etiam assercbat eum de facienda pace callide co- tradicentem , qui si non cxierit, neq; publice consessus fuerit qui siquis ille sit, qui hoc agere prae sumpserit , vel consensum tantae iniquitatis consilio praebuerit ex
Dei & Domini nostri Iesu Christi
spiritu d illinimus, ut Sancti eius corporis S sanguinis participatione priuatus sit: Si vero,quia latet, ct quoniam nescitur, S teneri ad disciplinam non valet: si tanti mali conscius, ct prohibitus, corpus S sanguine Domini percipere priesumpserit, anathematis ultione percutiatur: S ut sal -- laxa ut pestifera Sanctae Ecclesiae corpore Dissiligoo by Coosla
803쪽
eorpore sit diuisus: sin autem in eadem ciuitate ingressiis publice poterit docere quae dixit, vel sor te sciens se non posse quae scripsit ostedere, errorem suum fue rit aperte cosessus Dominici cor poris ac sanguinis participatione non sit priuatus: neque a Sanctae Ecclesiae corpore alienus existat. J haec in dicto Canone . Ex quo tria potissimum ad nostram materiam spectantia) eliciuntur. Quorum primum est, ut ille t lis, qui per libellum famosum denigrauerat famam dicti Nota-rij se in publicum produceret &probaret, quod absolutus fuerat de eo: quod utique pendet in futurum: ac per consequens tali pretcepto no Obediens praeterite culpae adderet futuram culpam contumaciae, seu inobedientiae. Secundum quod elicitur, est, quod si noluisset sicut de iure Diuino
velle tenebatur scilicet restitue re famam isso in sua fama, ex luc cum esset in peccato mortali omnino abstinere deberet a perceptione Sacramenti Sanctillim et Eucharistic : quod utique etiam pendet in futurum: &sic inde sequitur, quod dicta excommunicatio fuerit fulminata non pro peccato praeterito ut praeteritum est, sed ut futurum est, ut supra diximus. Tertium quod elicitur, cst, quod si nec sic satisfacere lem in honore, nec probare crimen obiectum voluerit, ct in tali peccato persistens non se abstinuerita perceptione Sacramenti Enchari iliae, eo ipso incidat in excommunacationem, quod utique pen
det quoque in suturum, ut patet ad sensum . Ex his ergo omnibus
elicitur veritas nostrae conclusionis, & quod non pollit quis excommunicari pro praeterita cul-Pa , ut praeterita est, nullam in se
continens cotumaciae maculam rSed animaduerte dum, quod hac ratione, & auctoritate citati iuris Diuini motus fuit Dominicus
a Soto in q. sent. dist. 22.quest. I.articulo a. in quarta conclusione ad
firmillime asseverandum , quod iure Diuino nemo possit excom municari pro praeterita culpa, ut
praeterita est & quod si quis ex.
44 communicaretur ' pro quocunque grauissimo erimine prsterito cuius nulla monitio praecellit sub
excommunicationis nota : ipsa fulminata excommunicatio non
solum esset iniussa, sed nulla: sta secundum eundem Sotum ibido
in Evangelio non apparet alia facultas concessa Ecclesiae, ut quempiam habeat tanquam ethnicum S publicanum , nisi eandem non audierit. Nullus autem cinquit
ibidem Sotus dicitur Ecclesiam non audire, nisi merit ab illa ρος-
monitus e imo nec dicitur non audire, ut dignus sit excommunicari, nisi sub eade censura fuerit iussus. hec omnia Sotus ubi si
pra. Tamen space tanti doctissimi viri dixerimus) ipsius sententia aduersatur decisioni Sanctae Ecclesiae , & omnium Cauoniis
starum. Nam Innocentius Papa Quartus , ct habetur in c. Roma Ina. f. sed nec in specie . de sent.excommunicationis, in sexto , ubι haec ad vcrbum habentur, videlia
804쪽
cet. Fed nec in specie, nec in ge- ciat parti l sae runde patet, quod
Mere pro culpis, & offensis prae- iuste excommunicari de iure nulsentibus & praetcritis excommu- latentis possit. Quapropter indeque m cationum sententias i absque sequitur, quod si, his non obstan- competenti monitione pr:emisia tibiis, cxcommunicationis sente- promulgent, etsi contra prisum- tia fulminaretur cotra ipsum Nopserint, iniustas nouerint euh il- bilem; omnino ipsa foret dicen-las. J haec ibi. ex quibus notan- da iniusta, dc aduersans sacris Cadum, quod merito ipse Summus nonicis Sanctionibus, cum nemo Pontifex non dixit excommunicationem latam pro praetetitis culpis sine monitione priuia, esse nullam ut dixerat Sotus a nobis relatus) sed iniustas, prout apertius innuit idem Papa, sub inserens haec praecisa verba in xi. Caueant, videlicet. Caveant etiam ne tales sententias excommunicationis siue specialiter, siue generaliter, in aliquos pro suturis culpis, videlicet. si tale quid secerint , vel etiam pro iam comini Dsis, sub hac sorma: si de illis infra
tale tepus minime satisfecerint, proserre praesumant: nisi mora in exhibenda satisfactione, vel cula, seu olffensa praecesserit: quius merito ad iniungenda in satisfactionem huiusmodi, & taliter prohibenda similia inducantur: aut alia rationabilis, quam in ipsis sentent ijs exprimant, causa subsillat.J haec ibi. Ex quibus
patuit cita in veritas praesentis nostret conclusionis, S quod dictus
Nobilis vulnerator, qui iam co- paruit per procuratorem legitimum & in iudicio ipso Ecclesiastico fuit admissa talis comparitio & se obligauit ad parendum mandatis Ecclesiae, & ad soluendum iudicata : eo magis, quod per ipsum non stet, quin satisfa-
de iure ac legitime pollit excommunicari, nisi pro contumacia exhibita Ecclesis, vel Prelatorum
mandatis, praeuia trina monitione, ut docuit apertillimus text. in
c. sacro . extra de sent. Ex commu
nicationis, S in c. ex parte. CI primo. extra de verbor. signis S in c. nemo Episcoporum. &inc .certum. o.q. 3. SNouillime sacro sanctum Concilium Tridetinum docuit in sess. a s. de resor matron C. c. 3. Per totum, sed praecipud, in i cr quod si executio realis. Et quod in ipso Nobili vulneratore desuerit contumacia, ta ex actis ipsis, quam cx hucusque allatis emicuit. Probatur & tertio sententia Doctorum Canoi. istarum instascriptorii ultra sacros Tlieologos, qui unica voce hoc ipsum docuerunt in quarto sententiar l,
S in alijs locis pallim. Nam hoc ipsum docuerunt Glos. in dicto c. sacro. in versi c. iusta suerit, ct in
vers. caucat etiam. Glo. in dicto c. Romana. in vers. iniustas. Glo. in dicto c. ex parte . in versi c. pro contumacia. Glo. in dicto c. Nemo Episcoporum .in vers. mortis. Glo. in dicto c. certum. in versi c. tribus, Innocentius Papa Quartus in dicto c. sacro in principio. Addens, quod etiam in notoris s
805쪽
M 1 monitio exc5icationem pretce- ctio, an contumacia. Scri tandii. dere det.qui rursus idem repetes Q, ipsemet Ant. de Butr. in c. qua
ri melius dicendii. ext. de testib. tutione ab excoicatione pars sit inter alia notatu digna, dixit, Φ citanda. dixit, aut procellit ex- exeoicatio solum feratur pro con coicatio ad instantia partis , aut tum acta, & nuquam pro crimine ex odicio. Si primo, erit citanda quantumcunq; illud sit grave. ut 48 pars:t si scdo nullatenus addes,linc .certum, M.q.3.Idipsum repe excoicatus pro ossenta dubia po- tijt. ind. c.ex Parte. nu. .Ide do- terit absolui non puta satisfactio-cuit Ioan. And.in d. c. sacro.seques ne, dumodo pu ia sit cautio de sa- Innoc.ubi sup . Sc in d. c.ex parte, tisfactione. ut in d.c. ex parte, eleol.fin .in vercin glo. . ibi centu, primo. ext.de verb.signis. secus vedicens, cp ab homine nullus exco- ro dicendu erit si pro ccria offen- municetur, nisi pro contumacia. sa fuisset excoicat', hec ille,cuius quod de repetijt in d .c.Romana. dictu singulare erit memoriae co- col. in vers.si vero sit notorium . mendandurcum hoc sit qnotidia dicens, ν cotumacia, Sc culpa no nu, dc ad verbii hoc ipsum habeat est de necessitate excoicationis, in d.c. ex parte, et primo, Sc ibido quoad vinculu. Vinculat. n.etiam et per Doct. Id ipsum docuit Pan. iniusta,bene est de substantia, vel in d. c. sacro. in princ. S in d .c. cunecelsitate iusti excoicationis, de sit Romana, n. 3 a. dc in vers. in ut reserunt Innoc. S Host.etia isti seia vero, ubi his pcisis verbis usus culpabiles no excoicabuntur, nisi fuit, videlicet. In seia vero excolprius moneatur, dc causa cognita cation is sp credo admonitionc
contra ipsos procedatur. Haec il- competente debere pcedere, Rale. Id ipsi im docuit Host. in sum- primo non costat de contest tu. loma tit. de sent .excoicationis .F.g- dξ,u, nunquam sertur excoicatiobus ex causis snia excoicationis ab hole, nisi ratione contumaciae. sit serenda. dicens Oexcoicatio- notat notabiliter glo. in c. Episco 7nis furendet ' ab ho te lacontu- pi,i I.q. 3. Det ergo priuSreῆri, ut macia est causa . Ide docuit Ant. appareat, an velit se emendare. de Butr. in d. c.sacro. not. I. 8c in Hqc Pan. ubi su p. qui id e Pan .rur- c. cum sit Romana. in fi .in versic. sus docuit in cons. 3 r. nu. .Vol. I. Nota, Iudicis admonitio . ext. dices, cp tex. in d. c. sacro, indistinde appellat. dicens, et notorius cte thibeat alique excoicari non peccator, etsi polsit condemnari, price dete Canonica monitione, non in excoicari monitione non quantumcunq; factum dicatur no Premissa, ut in d. c. sacro. Si concIu torium, quia excoicatio fertur abdit,ir in notorijs requiritur et so- hole non Pp delii tu, sed υ contulenitas trium citationu. dc ideriit maciam, ut notat Glo. in d.c.Episus docuit in s. c. ex parte . col. q. scopi . haec ille ibi, qui idem rcpe inversic.oppono, &ur,l disti tiit in c.qua fronte. nu .lo. in vers.
806쪽
dic adhue clarius . ext. de appel- &per consequens monitiones, ut lat. his verbis utens, videlicet, sem iuste quis pollit excommunicari. per contumacia debet esse causa Verum etiam du proceditur e immediata ipsius excoicationis, tra iudicialiter: quo diu elicitur siue praecesserit delictum, siue noe ex hoc etiam, quonia alias seque debet prius semper moneri, ut fa- retur, ut contumacia non suppo-tisfaciat,& de hac cotumacia immediata intellige inquit istum
textum, Sc co similes, S adde unii notabile dictum Innocenti j in c. ex parte, et primo, exi. de vcrboriq9 signi fui ubi praecellit i contuma cia et extra iudicialis poteli sequi excoicatio sine alia monitione, pc.certum. II .q. 3.ubi haec habent. videlicet. Certum e si pro his tri bus crimini b. aliquem excoicari debere , cu ad Synodu Canonice vocatu S venire contemnit; Aut si postquam illuc venerit facerdotalib. respuit obedire praeceptis: Aut si ante finita catast jus examinatione a Synodo abire praesumpserit. Jhqc ibi, quae erunt intelligenda iuxta glos. ibidem in vers. tribus , dicens , quod quis pollit
istorum trium casuum, cuius dictum iuxta mentem ipsius glosae, S supra citatorii Doctorum, erit intelligendum de contumace in aliquo ipsorum triu casuum post qua fuisset Canonice vocatus sub
poena excommunicationis statim incurrendae, quoniam alias esset talis sententia contra expressum text. ind.c. sacro. pe citato, nec nos ra praesens interpretatio aduersatur supradictorum Doctorusententi jsa quoniam ipsi intendebant solum nos docere,u, non solum dum proceditur iudicialiter necessario requiritur cotumacia,neret monitioneS, quod est falsu, Vt in a. c. lacro. Nam alias sequeretur hoc absurdum , ui etiam duproceditur in legitimo iudicio sufficeret Iudici alicui aliqd praecipere sine monitione, alicui subindito. Idem docuit rursus Pan. ind. c. ex Parte.el primo, num. 3. di cens, homine nunquam se ratur excommunicatio pro deli cto tantum, ut not. gIO. in C. EPiscopi. I. q. 3. ct satis patet in c.sacro. de senten .excommvn. ubi ipse Panor .dixerat, Praelatu S non debeat excommunicare subditu, nisi competenti monitione praemissa. Idem docuit Panor. in c. re prehensibitis. nu. 2.ext. dC appellat. ln vers. nota primo, dices. Nota regulam generalem, Psent uti a cxcoicationis, vel suspensionis nunquam est ferenda ab homine, nisi Canonica monitione pr missa. S sic elicit in ud, si ex- coicatio nunquam est serenda ab hole, nisi pro contumacia, siue in non coparendo in iudicio, siue in no satisfaci edo.Ide rursus docuit
de ostic.ordin .dicens, et nec in genere, nec in spe det serri excoicatio, nisi pcedente trina moniti O-ne. Ide docuit Gosse. in summa intitu. de sent. excom. col. q. in vers.
Excoicatio fieri het.& ibi concludens exponendo d.c. ex parte, dixit, etsi inibi videat docere, l
807쪽
daabus de eausis quis possit exco i docuit Archid. ivd .c.Roma ira.& in c. Episcopi. II.q. 3.aices, P excoicatio det serri pro contumacia , quia sena per admonitio pro emendatione det praecedere, quasi cotemnit excoicatur. Idem docuit ipsemet Archid. in c. nemo praesbiter. 2.q. I.dicenS, pro solo crimine non est quis cxcoicandus, si velit se corrigere, ut in d .c. nemo Episcopus, 2.q.3.& dr calI-
cari, videlicet pro contumac Ia, quia citatus noluit stare iuri vel pro offensa, sia iussiis noluit malencium emendare. Tn hae dVae causae, inquit, coincidunt. Uncausa excoicationis est sola cotumacia. Idem docuit Hericus Boich in d. c.sacro. dc in c. ad nostram. ext. de iureiur.& in d .c.ex parte. Ide docuit Felin. in d.c.cu 1it Romana.
col. s. in vers. circa glo. fin.concla II fa,ccontuitiacIa. t lyro bac. n.l dit Abbas. dcinnu. iv. in vers. se- la cauta est quis excoicadus.arg. cudo nota,v omulio. Qui ad hoc ipsum probandum citat alios Doctores, quod dc repetije in d. c.s cro. Idipsum docuit Dec. in d .c. cum sit Romana, nu. a I. inversic. sed in contrariu facit. Ide docuit apertillime,&eleganti stime Aug. Berous ita d. c.cu sit Romana.nu. 8 .8q.& 83. Qui una cum Pan. dc alijs citatis supra ibidem agut de excoicatione lata a Diuo Paulo contra Corinthiu illum ut habet o in I.Corinth. c. s. t qui fornicabatur cu uxore pris sui: & dicti Doct. concludunt, peccatiun il
in d. c.nemo Episcoporum. & c. nullus Sacerdotum. M.q. 3, ct drtamen excommunicari pro homicidio, pro furto, & huiusmodi, i.
Pro cotumacia de tali, vel tali crimine. ut in c.certum. II . l.3. haec ille. Idem docuit Glo. in c. Episcopi. in vers minimis. D.q. 3. Idem docuit Cardinalis a Turrecremata in d .c. Episcopi. conclusa dicens, contumacia est causa im-m edi ara,propter quam est ferenda excoicatio a Iudice : & quod haec opinio est fere omnium, qui illud dictum non ullorum dicentius notori uerat, ocu, ille fuisset 3 rtium, excommunicatio insea Diuo Paulo extraiudicialiter st ratur pro diuersis peccatis,& qn-Pe monitus, ut a ta nefando incq- que pro hoc,quandoque pro illo
stu abstinere debuit et:&qui de limo i sc ius fuerit notortu, apertissime elicitur ex cotextu verborum, quo inibi usus suit Diu ' Paulus. Nam haec protulit verba, videlicet. Oino auditur inter vos sor
exponunt dicentes , I. Pro contumacia de tali, vel de tali crimine insurgente, & ita cotumacia semper est causa immediata excoicationis r quamuis. n. pro delicto feratur, tamen dicitur ferri pronicatio,& talis fornicatio, qualis contumacia, quia semper admo nec inter gentes, ita ut uxore pris nitio pro emendatione praecede sui alisis heat, & vos inflati estis, re debet. hec ille. qui in is .c. nemodi non magis luctum habuistis, ut Episcop*rum. conclusa. & in d. tollatur de medio vestru, qui hoc c. certum. id ipsum docuit. Idem
808쪽
Episcopus. 2. q. I. circa fine. & ind. c. Epi. S in d. c. nemo Eporum. S in d. c. certum. ubi concludendo dixit, ν nemo debeat excommunicari, nisi pro mortali insus gente ex contumacia, & non pro
simplici mortali praeterito. Idem docuit ipsemet Geminianus ind. c. Romana. g. sed nec. N ibidem in F. caueant. de sciat. excommunicationis in sexto. Idem docuit Pet .de Anchar. ind. c. Romana.A.
sed nec . dicens, quod pro delictis
praeteritis, S praesentibus ex cosententia excomunicationis non praemissa monitione ferri non potest, dc est ratio: quia cxcommunicatio non Prosertur propter crimen, sed propter contemptum. Hinc et , quod excommunicatio dicitur medicinalis Cotemptus ergo monitionis sup satisfactione praeteritae, vel praesentis offensae requiritur ad illam excommu- in versvidebatur. dist. 96.θ quaelibet contumacia quantucunq; in in ima est digna excoicatione, cusit delictum. ut in I. oe delictu .is. de re militari. Idem per ola clegantilliineq; docuit Marian.Soc.
sen. in d. c. cro. de sententia ex- coicationis, sed latius in c. perpC .dimi .eO.ti tu .in nu. 92. S sequenti b. in ver quaeritur octauo an re
quiratur monitio. Vbi his praecisis verbis usus fuit, videlicet. Monitio det praecedere excoicationis se iam Vnde non potest Iudex non praecedete monitione, S p- senti b.testib.idoneis, qui b. valeat
probari, ν facta sit ipsa monitio)proferre imam excomunicatio nis, ut in d. c. sacro. sic ut .n. in alijs
sentent ijs requiritur,ν praecedat citatio.ut in c.consuluit.ext. de offie. deleg S in l. de unoquoq; .is. de re iudic. ita Si in seia cxcoicationi v exigit monitio, Sh cest micationis sententiam , ut sic pro- 34 differetiat inter citatione, S mopter contumaciam , S non propter delietum videatur inflicta. haec ille. Idem docuit Philippus
Franchus in c. Romana.=. sed necisS caueant. not. 3. qui id ipsum repetens. iv c. qui fronte. not. 2. ext.de appellat. dixit, quod contumacia semper debeat praecedere excommunicationem : fit enimn Iti one IN ,qu I 2 c i tat lo tit ut c itatu S compareat ad uitam audienda, se a monitio fit, ut quis se corrigat,& sic excoicationem det P- cedere monitio, quia excoicatio non pol serri, nisi i cedente contu
mittitur sine monitione,& ideo dicitur, θ excoicatio est medici- admonitio, visce medet, vel satis- 33 nalis,d quia non fertur, nisi pr
faciat, dc eo contumace fertur postea excoicatio, ita Ῥcorum acta eli causa immediata excoicationis, scd offensa, vel delictu elicatis 3 sa mediata, Se ideo licet 1 non sit quis excoicandus, nisi,maxima causa, ut ind.c. Episcopi. & ind. nemo. Tndixit G. in c. duo Sst..pter contemptum, ut in cap. i. deiciat.excommvn. in sexto,sed non monitus non dicetur contemn re: exigitur ergo monitio in omnibus praetcritis etiam notori criminibus ovi in c. de illicita, Sc. ecce, 1 q. q. 3. ubi hoc apertillimo Probatur. Haec omnia dixi: MariaμDiqitigod by Corali
809쪽
Marianus Soeinussen. ubi supra,
qui eadem repetui in eod.c.Per Pendimus. nu.t 3 D dcrursus ibidein nu. M6.&sequenta in vers.Tereio fallit. his verbis vles, videlicet. 36 In notorio t et necessaria est alte unica monitio. & hoc adibatur
Per text. iuncta glo. in c. cu sit Romana .ext. de appellat. quia excolcatio fertur propter cotemptum, sed non monitus non contemnit:.ergo no erit ex icandus,& qua-tumcunq; factum sit notor ium, nihilominus poterit ipse satisfacere,&corrigerose .hς cille. Ide docuit Didac. Couaru u. Nam in c. alma mater. de sent. excoicatio. nis. in 6.in F. non .num. q. in ver
ab eadem radice procedit, jpbata iure Canonico fuisse institutum cxcoicationi ferendae praemittet dam fore citatione, ac moniti o-nem saltem faciendam domui ipsus excoicandi e & i de Couarru. ibidem, sed num .6. in vers.& haec quidem adeo vera sunt. ubi prohat nonnullis mediis, P excom municationi etiam in notoriis p- mittenda erit monitio, & rursus ibidem nu. 7. inversic.quod si ex- comunicatio. dicit, ac probat, lexcommunicatio lata non primissa monitione Canonica,& trina, iniusta censenda est. hqc ille, ubi supra. Probatur & quarto hac ratione praesens nostra concluso, videlicet, Quamuis excommunicatio iniusta valida sit,& in foro EcUesiae militatis solum liget, iuxt. tot Sanctiones Pontificias hucu L. que allatas , ct merito ne claues Ecclesiae S.contemptui haberente sed magis, magisque honorare
tur.CO magis, P encorni necatiorinis vinculum sumat vires a potestate cIauium ipsi S. Ecclesia militanti a Domino Iesu Christo indulta ad ho ut etiam ab homineruiuste excommunicatus per meritum Sanctae obedientiae, &patietiae a Deo optimo Maximo, Qnec falli, nec fallere pol, mereat gram,& meritu dictarum virtutuadipisci: nihilominus cum causa ut sepius retulimus supra in relatione inarsi Doct. excoicationis immediata sit contumacia: Inde sequitur veritas praesentis conclusionis, ac per consequens dictum nobile de quo in conclusione sermone habuimus) nullo pacto de iure posse iuste excoicari, etsi sorsan contra ipsum excoicatio sul- minaretur, i psam sore iniusta , est contra ius Diuinu, ct Pontisci uret si nonnulla, sed validam asserendum erit, cum non tua dictus Nobilis non repetierit dictam violationem,& ostenderit se contumacem, in repetendo violatione. Verti potiuS, cum vere inuolutaria,
ac accidentalis ipsa immunitatis EccIesiae viqiatio fuerit, ut latius fuit probatum per ea , quae fuerunt allata in probationem unicet conclusionis, qua fuit satisfactum secundae propositae quaestioni, eo
magis, quod ipse Nobilis peredictum citatus, statim per procurR-torem legitimum comparuerit in
iudicio, & obtulerit Obligatione de stando mandatis Ecclesiae, &pro dicta violatione satisfaciendo iniunctae sibi poenae. Quapropter rebus sic stantibus, nullo pacto ue iure huiusinodi nobilis vc-Υ y 3 uatv -
810쪽
excommunicandus, ut fuit nobis ius sententis se subscribens rel. ind. c. sacro. in prima limitatione dicit, dictam decretale primo limitari , qfi excessus est notorius: Ita non requiritur monitio, ut
ocuit Ant. de Butr. in c. I .col. 7. 'exta de iudicia S in c. venerabili, col. q. ext .de censib.& Marian.Socin. n. in c. perpendimus. nu .li S. in ver quarto fallit. ext. de sent.
excom. his pcisis verbis usus fuit, videlicet postquam paulo ante innu. I I7. dixit, P ante excommunicatione regulariter requiratur
fallit si contra praesentem pro manifesta ostensa sertur excomum catio , quia tunc nulla requiritur
monitio. ut not.Innoc. in c. dilecto. eo tit. lib.5. Haec ergo omnia
videbantur aduersari praesenti nostrae conclusioni ne dicamus ipsi sim et Doctoribus,qui ad verbii, ut supra retulimus) se expresse subscripserui praesenti nostrae conclusioni. His tamen no obstantib.adhuc asseti eramus praesentem nostram conclusionem fuisse,ct esse vcri imam , ct nullo pacto impugnari posse doctrina tantorum viroru, sed potius ponderadas fore accurat illi me ipsorum sententias: quae quod prius dixerant verissimum fuit, nec dictis sentent ijs contradicunt. haec ultima eorum verba,
prout descendendo ad particula ria gradatim, S sigillatim apertillime demonstrabimus. Non ergo obstat primo quod dixit Antonius de Butrio in d. c. i. cum ibi ipse loquatur de manifesta contumacia exhibita Iudici post suam
probatum per supra allata. Etsi veri Ilima sit prssens nostra
conclusio, posset tamen quis contra ipsam insurgens asserere, Pelli regulariter verum sit,s, nemo sit excomunicandus, nisi pro contumacia: tamen hoc fallere videtur in casu proposito, cum peccatum dicis violationis fuerit notorium, Sin notorijs poterit fulmi3 7 nari texcomunicatio, nulla prς-
cedente monitione, ut docuerunt Ant. de Butr.& Felinus locis paulo post citandis, quibus & Marianus Socinus videtur assensum pret1litisse. Ant. de tr. enim in c. I col.7.in vers. soluo, hoc dico. ext.
de iudicijs his precisis verbis usus fuit, videlicet. Hoc dico speciale
in excommunicatione, ad cuius lemnitatem non exigitur citatio, S monitio, quae exigitur solum ad purificandum delictum 8 cotumacia , t qua aliter detecta, ut si manifeste contumax est post sua promi ilionem,non exigit alia monitio, ut hic:S sic cotumacia aliter manifesta quo ad facultate comunicandi, nis. exigitur alia monitio. quod nota, quia limitat
cationis,hqc ille . qui rursus seques Hostiensem, idem repetijt in c. venerabili .col. q. in vers. non obstat,u, sententia excommunicationis. Ext. de censib. utens his verbis,.videlicet, sed Hos . dicit no esse necessariam monitioncm, ex quo ut
dicit Abbas illum non recipiet, si ad visitandum de quo ibi est se