Commentarius in harmoniam, sive concordiam quatuor evangelistarum; et apparatus chronologicus, ac geographicus, cum præfatione, in qua demonstratur veritas Evangelii. Auctore Bernardo Lamy oratorii Domini Jesu presbytero 1

발행: 1735년

분량: 783페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

721쪽

ration . Ioannes -- , si iure retatis quam impunamur, admittafur, dicta ais ileipatidine infamiam accersit Maria i quatenus, qui non advertunt anticipationem de, eoncipiunt Mariam ipsam esse pe atricem, quae iam unxerat Dominum . ita .ix excusari potest Evangelista, cum ilia anticipatio nullo modo necessaria esset; nam supervacaneum omnino erat dicere ante resurrectionem Laxari, quod statim post resurrectionem illam sus enarrat, describens quomodo Maria unxeris Dominam in coena quae ei facta est in Belbania sex ante pascha dies.

Ista e ena nobis insuper suppeditat non contemnendum argumentum. Etenim quam Joannes nominat Mariam sororem La ori, quae tunc Muxit Dominum, proprio

nomine non appellant Matthaus cap. xxνι. er Marcus cap. XIV. de eadem carnasermonem facientes ut vidimus in commentario. simpliciter dicunt mulierem tune accessse, qua unxerit pedes Domini. Qua de causa reticuerunt nomen Maria e Nullam asterre possunt adversarii nostri: aperta autem es in nostra Omibesi. senlicet quia Matthaeus o Marcus non locuti fuerant de altera unctione; hae veris quam ea in ioco narrabant, refricaret memoriam prima, ubi precata Maria r missa fuerant forsan etiam quia utramque undiιonem non distinguebant ). ideo nomine Maria abstinuerunt propter verecundiam ct bonorem eius, qua maltam conspicua erat inter chrisianor, tum ob dilectionem qua eam Dominus proste. rus fuerat, tam ob insigne miraculum editum in Lazaro fratre eius. Adeo similes sunt cireunstantia utriusque unctionis; ut mirum esset in prima oe secunda adhibitos contra morem capillos loco lintei , nisi vηa O. eidem esset mulier, quae utroque tempore idem ministerium exbibuerit. in coeηa Belbaniae non ri avia pedes Iesu suis lae mis; neque enim his ampliar locus erat; postquam vi su

rant condonata precata sua,' caracterem utriusque unctricis sedulo observemus. De Maria Larari dicis Ioannes: Diligebat autem Iesum Martham&sororem Mus Mariam, & Laz rum. Amant qui amantur; amor ergo Maria erga Iesum nobis praebet agnoscendam mulierem peccatricem, de qua dixerat Dominus: remittuntur ei peccata mul-xa, quoniam dilexit multum. Nec ideo Maria soror Laxari ristingui debet a Magdalene, quod eo tempore quo mortuus est Lagarur, tunc abesset is Domino, nee eum comitaretur. etenim potuit illa, ut iam innuimus, praecedere eum aliquot diebus, antequam adveniret Bethaniam ad ater festos pascbatis. Huicce coniecturae loeus est; nam ubi Lazarus languere ea te, miserunt. . . sorores eIus ad Iesum, dice

tes: Domine, ecce quem amas infirmatur . nise orem scivissens illita adHη-ra , frustra misissent ad eum in Galilaa morantem.

- - S. V.

Non due sunt, & diverse Magdalenae, sed unica ipsa soror Larari,

& Marthae. Mulieres qua a Galilaea Dominum secuta fuerant, nou deseruerunt eum pendentem in ligno. sed comites adhaerere perrexerunt. stabant autem Omnem noti usalono, &mulieres quae secutae eum erant a Galilaea haec videntes, ali iacax, eap. 23. Φ. q. quod o dicunt Matthaeus σ Marcus, qui adduult inter quas erat Maria Magdalene, & Maria Iacobi minoris, de Ioseph mater, & Sal me, Mi. n ater filiorum Zebedaeu Me. ει cum esset in Galilaea, sequebantur eum. Matthaeus, east. a T. F3. Marcus, cap Ioannes veroscribit. Stabat

autem iuxta crucem Iesu mater eius, & soror matris Mus Maria Cleophae, de Maria

722쪽

Dissertatio de unica Magdalena.

Maria Magdalene. Primὸ non lisu eogitare Matinaum, Marcum, oe Ioannens loqui de duabus diversis Magdalenis. etenim ex boc imo loco EvangeIi patet, quando persona sunt cognomines o diνersa, ut ambiguitas tollatur, addi notam aliquam distincti iri tit, Maria mater Iesu, Maria Cleophae, Maria Magd lene. Itaque si fuissent duas oe diversa Magdalena, qua eruet astiterunt, uias distinxissent Evangelistae . neque enim di crimen es, quod dicit Ioannes Mai iam Magdalene stetisse iuxta erucem a quae iuxta Matthaeum Marcum longὸ ὰ cruce steterit. dιversis enim temporibus stare potuit Maria in diversis locis; iuxta

crucem, eism Iesus paulo ante quam extremum spiritum emitteret, Mariam m grem compellarit: deinde, ubi. mortuus est, misit coniungi cum mulieribus,

Tua 4 kΜὸ spectabant, quid corpori Domini obtingerea s σ idcirco disesserans

loco erucis, udi minus I Uncta explorarent rei eventum.

Ergo Maria Magdalene unica erat; qua si alia sit a sorore Laxari, Maria ista soror, qua multum diligebat, abfuisset a cruce; quod vix cogitari potest. ian id sivisset dilemo eius p Scio quid re nant adversarii, non quidem abfuissem iam, sed de illa tacuisse Evangelistas, siquidem adstiterit permixta Diais mulieribus. Verum an isa Maria Magdalia magis conspicua eras sororibus Lagari a Domino vilectis, ut butus, non earum Decialis mentio fieret e Iam diximus maia Magdalenam distingui d sorore Lagari, qua de Bethania erat, quia Magdalena, censeri debeat Galilaea , qua remiatur inter Gai as malieres. Quasi mulier de Bethania, aut de alio ricoIudaea, non potuerit se adiungere comitem mulieribus Galilaeis . cognomen Magdalena non reticuit Ioannes, quam hactenas sol m Mariam nominaverat, quia ibi distinguenda erat 4 Maria matre Iesu, oe a Maria cleopha. . Evincere possumus Mariam Magdalenam ipsam esse Larari sororem , hocce argumento. Maria Magdalene, para νis aromata manὸ resurrectionis. ere verit ad monχmentam ut ungeret Dominum, quem rei a unxisset, nisi iam ille exiisserὸ monumento. me est, quod a Domino fuerat pradictum Maria sorori in ista eaena, qui sex dies ante pascis aecubuit Laxarui post resurrectionem suam. In hac enim corna cum Iudas proditor quareretur, magnam factam ὰ Maria pretiosi unguenti perditionem ungendo Domin am, Dominus dixerat a Mi. quid molesti estis huic milieri J sinite illam, ut in diem sepulturae meae servet illud. iuxta fontem hodiernum servavis itiad. Me. bonum opus MM. Operata

est in me. ML nutiens enim haec unguentum in corpus meum, ad sepeliet dum me fecit, Me. praevenit ungere corpus meum in sepulturam. Hisce νe

bis nullus subest secus, nisi vaticinium sit quod tune faceret Maria: quod ab illa postea fieri non posset : nempe in ebat Dominus quod illa inesciens Ni

exhiberet munus sepultura r 'unxit me illa quasi mortuum , qui vivus nunc sum, Quia mortuum me Angere non poterit. Etenim religione sabbati impedi ea mulieres , quibus Mariam accensemus , non potuerant emere unguenta ad

ungendum Iesum , ins transacto sabbato , cam iam Dominus resurrexerat is Eo ergo sensu Jesus dicebat de Maria r praevenit ungere , id est , fecit nocquod in morte mea prastare non poteris , resurgam enim priἡs quὰm me in

veniat.ungendum.

Verba ιlla Domini carent mysterio quod in illir Evangelista indicavi, nisi

nostra inte retatio admittatur . Dicunt aliqui interpretes Iesum tantummoia voluisse indicare mortem Dam, quia corpora mortuorum secvingerentur. Ergo q is eri quoties persunderetur unguentis, quippe alivando moriturus sit, e ram

723쪽

Domino. Et rei a se Maria Magdalene foror Q Laxari, ea viso Domino secla postea non potuit facere mortuo. Saltem Ioetis ille Evangelii apertior est ni stra hypothesi. caracter Maria Laxari quem deprehendimus in Maria Magda-

lene, confirmat banc hypothesim . illa immgra O ardens erat, ut eam ubique exhibet Ioannes. etenim mortuo Lararo, eum audiisset Iesum advenisse ρο se πω eari ab illo, surgit cito, & venit ad eum. east. D. f. 19. Pariter Magdal ne impera o ardens, ubi transactum est sabbatum, eum adhuc tenebra essent, imopexavist cum caeteris mulieribus ad monumentum, ut Iesum ungeret. Vesperuautent sabbati, quae lucescit in prima sabbati, inquit Matthaeus, cap. 28. . I. venit Maria Magdalene & altera Maria videre sepulchrum. Illa altera Mamria praeuι dubio ipsa est Murta Jueobi; bas enim mulieres paulis anu eoniunxeram. inter quas erat Maria Magdalene, & Maria Iaco et statim Angelus admonuit mulieres Iesum non amplias residere in sepulabro e quod ubi audiit MM. xia, squidem sollisitus amor o irrequietus, deserens mulieres, quarum comes 1 fueraι, properavit ad Petrum o Ioannem , nuntiatura corpus Domitti abesse dsepulchro. Ci urrit er o, & venit ad Simonem Petrum, S ad aIlum discupulum, quem amabat jesus, & dicit illis: Tulerunt Dominum de monume io, re nescimus ubi posuerunt eum. Mox deinde ipsa reisi fael ad monumen tum, rem ex oratvrὰ diligentias. interea abierant eatera mulieres, postquam . didicerunt ab angelis Iesum resurrexisse, o id nantiare discipulis sussa sania Eam esse veram seriem rerum quae in Dominica resurrectione coutigerunt, proba

vimus in commentario.

Perxam narrare qua Mariam spectant. ma reversa sime comitibur admon mentum indicabat suis lachrymis vehe 'ens Dum desiderium, scrutans diligentiὰς ἐα- ubi positum fuerat corpus D ini, eam eam compelloerunt o Meli dicentes: Mulier quid plor dicit eis r quia tulerunt Dominum meum, Mnescio ubi posuerunt eum. Ioan. eap. ao. f. r3. Quis nou agnoscat in his smnibus mulierem illam, qua multum amabat Qya seqauntur demonstrant f

miliari colloquio eam Iesum saepius dignatam, sive eum Iesu familiariter rixisse. Haec cum dixisset Maria , conversa est retrorsum, vidit Iesum stan- item, & non sciebat quia Iesus est. Dicit et Iesus, mulier, quid ploras quem quaeris illa existimans quia hortulanus esset, dicit ei: Domine si tui sustulisti eum ; disito mihi ubi posuisti eum p & ego eum t iam. Prie

amore suo nesciebas quid diseret: seu potius amor eius erat audacior. an etenim mulier infirma potui et ipsa tollere Dominum, etiam ab inritis. dicit ei Iesus Naria. Ut autem vox nota ori r suis insonuit, cuia Iesus proprio nomine Ma- .ria, ct con Metamee eam allocutus est: conversa illa dicti eir Rabboni inita dicitur Magister. scilicet exclamavit, numquid tu ipse es Dominus meus quemquam, o quia circa ea, quae maximὶ diligimus, sumus micitiores r Maria sui; cutis dissidens ne falleretur, eredens praesentem qui abesset, voluit manibus ex plorare, an ine veνὶ esset Iesus corpora praesens. promovit manuff, eum palpo- aura ne phaxta rva esset. Idcirco continuo dicit ei Iesus: Noli me tangererno una enim ascendi ad Patrem meum. Horum ,erborum ut vidimur in commentario, sensus est: nondum egis reε

plus sum: ita me ver ωνne praesentem alloquerim, non sum Diνitur sene earne ;nec opus est ut id explores me tangendo . sensus ille absonus disi non miri r avocu animum ab omni cogitatione familiaritatis, qua sanctimoniam christi,

plenam veneratione amorem Maria non decvisset. Sed buis licebat explorare attactu an ex vero corpore emitteretur νox qua auribus suis insonabat. Tunc DMmmις

dixit

724쪽

Dissertatio de unica Magdalena. 6

dixis r noli me tangere; quia scilicet hoc experimento eerta esse debes, quod iam satis experta es, me non esse spiritum. Ipse enim Apostolis dubitantibus de veritate earnis sua post resurrestionem, iust ut eum palparent, id est iterum

Iterum tangendo explorarent hanc veritatem. Nec repulit mul erex Galiuas, quibus occurrit, quae accesserunt & tenuerunt Ndes eius, & adoraverunt. id est: incurvaverunt se, o prehenderunt pedes euis, reverentiae quidem oe ador tionis ergo, quod non erat inbolitum ue sed etiam ut axperirentur an non esset Ipse

ritus'. ' . .

Gui multiplicane Magdalenas, ετ hane quae sibi Dominum ρblatum quaereb

tur, distinguunt ab illa Dae cum taeteris mulieribus primὸ venerat ad sepulchrum eutriusque haec esse discrimina eontendunt. Altera, tu quiunt, vadit ad semiebrum cum comitibus: haec sola, ct una nescit quid Domino contigisset , putans roptum; prima eum aliis mulieribus nuntiat eateris Apostolis jesum resurrexisse: secunda turrit ad Petriim o Ioannem. Prima sicut oe suis comitibus pere . mittitur pt des Domini tenere, tangerer secunda prohibetur . prima Angelum videre meruit: secunda primo cis venit, neminem vidit. ima omnia discrimina nulla esse Ueudit vera series historiae resurrectionis quam supra exbibuit nostra Harmonia . Liquet enim in unam oe eamdem mulιerem convenire quae in hacce historia dicuntur dr Magdalena; qκod nomen si duabus diversis personis commuhe fuisset, sategissent Evangelistae utramque distinguere, aliquo addito cognomento. Sic historiam resurrectionis digessimus, nulla vi ill ra textui Evangelicor Maria, ut putamus , foror Larari valia Φluculo venit

ad momentum eum caeteris mulieribur; quod eum vacuum reperisset , non dilotiiss morata cucurrit, rem nuntiatura Petra o Ioami r catera vero mulieres iuxta sepulchrum eum remansissent aliquantismμ, audierunt istem Angelorum,

a quiias iussae sunt deferre ad Apostolos , Iesum ὰ mortuis resurrexisse. t.

Interea Maraa reversa est ad monumentum, ubi sola occurrit Domino; quem eum putaret phantasma, ct ideo tangere vellet' ut fieret eertior, dixit Domi-inus: noli me tangere, eo se itu quem exposuimus. iam abierant ad 'ast las alia mulieres, quibus oe se conspicuim praebuit Dominus, aο permisit ρ . des suos tangere ut exρlorarent an non esset phantasma . Marcus autem non Meo censendus Magdalenas duas agnoscere; nimirum distinguere eam qua ei i tenebra adhue essent, venerat ad monumentum, ab illa Magdalena cui primam

Dominur apparuit, eo quod dicit ab illa eiecta fuisse septem daemonia ; nam

ex Ioanne constat hane Mariam Aragdalenam quae maiah venit ad monumem tum . quam er Magdalenam appellat, cap. 2o. t. r. una autem sabbati Ma-.Tia Magdalene venit Miane cibis adlinc tenebrae essent ad monumentum ; ita

pias mulierct eomitata fuerat. Constat, inquam, inam esse Mariam , cui pri- jmum apparuit imminus, cui dixit: noli me tangere &c. de quas Ioa nes hae subiicit, f. i8. venit Maria Magdalene annuncians discipulis, quia vidi Dominum. Evangelista in his decem octo primis versibus, capitis a procul omni dubio locutus est de uua eadem muliere initio oe fine , quam nominat Magdalenam; ita Magdalene , eui primum apparuisse Dominum dicit Mareas ct ab e.i eieὀya fuisse septem daemonia, non diverse censerit pote, a Magdalene quam valdὸ diluculo ad monumentum venisse dicit Mavus. t

725쪽

APPENDix AD COMMENT. IN HARM. EVANG.

Unicam esse Magdalenam communis erat opinio Melesiae tempore Origenis; quae ergo opinio censeri potest tradita ab ipsis primis temporibus.

Ergo eum duas dimersas esse Magdatinas natu persuadeat diversitas, sime nominis, quod idem est, sive circumflaritiarum, qua uni tribui possunt persona, concludere luet primum unicam Magdalenam: secundo Mariam sororem L atari ipsam esse Magdalenam, qua venerat adsepulchrum ut ungeret Iesum, ὸ qua septem damonia suerant eiecta; cui primam apparuit Dominus , dans ei pra-cipui amoris signa, hoc enim caractere Maria soror La ori facilὸ agnoscitur. Ita quacumque de causa Lueas Magdalena cognomen, quod expresserat in octavo empite , reticuerit in decimo, de eadem persona agenr, nempe de sorore Martha, constare debet hane Martha fororem esse ipsam Magdalenam , de qua septem

daemonia eiecerat Dominus. Denique concludere liere Mariam Magdalenam sororem Lanari ct Marisa non aliam esse mulierem a peccatrice. Etenim non levibus argumentis demonstravimus, eam qua unxit Dominum in caeua , ubi

accubuit Laacarus post suum resurrectionem , esse ipsam mulierem peccatricem, qua in alia praecedenti caena similiter pedes Domini diνerat. Diximus in ista quaestione non esse locum periculoso alicui errori; nullam enim habet cum placisis fidei necessariam connexionem. Quapropter etiamsi a primis rem 'loribus usque in bodiernam diem constaret eam opinimem fuisse omnium christianoram, quod unica sit Magdalaua, erraret quidem qui contra Ientiret; ct nisi eo traria opinioni inessent discultates, quas nemo posset solvere, pertinax σ temerarius merito iudiearetur a sed non adversus fidem error eius esset; neque enim de symbolo se

dei est credere unam Magdalenam, vel plures. quod animadνerto inde quia nollem censura acerbiori vexare opinioem quam impugno; inde quia ouam propugno, ceu

stam non solum propriam fuisse Romana Ecclesia ὰ temporibus Gregorii magni,

sed ab ius o postolicis viris traditam; hoc nixus fundamento, quia ea qua per se latent in sacro codice, nee eruuntur nisi adbibita non vulgari sagacitate, prurigus tamen innotuerAnt, certum sit non esse cognita nisi auxilio traditionis alicuius, ei libima. Origenis autem tempore multorum opinio erat, ne dicam omnium, sim unica esset Magdalena ; ut ipsie Origener declarat, tractatui super Ma thaam , disserens de caena Belbania, in qua Maria pedes Domini unxit. Oceasione Mius Maria quaestionem quam agitamur, attingit, de qua sic loquitur: Multi quudem existimant, de una eademque muliere quatuor Evangelistas expositisse&e. Quid iliud , multi quidem existimant, denotat, nisi vulgatam fuse minionem an,

vim esse Magdalenam Hanc autem opinionem non inge3 ebarsacer codex nisi eum rimantibus. etenim, quam Lucas in capite Octa uomisat Magdalenam , non liquidis. dieit ipsam esse mulierem peccatricem, de qua sermonem fecerueapi:esiept o. in id Quificat, sed potius occultat; σcum in capite decimo loquitur de Maria forore Mariba, nec peccatricem appellat, nec eam dicit olim is septem daemoniti pvisam. .macum ita fint, si omnium, aut complurium animis inditum fuerit illas mulieres xon esse diversas, pro ι du id acceperant ab antiqua traditione, qua tuae alia

esse non poterat, quam Virorum Apostolicorum.

Huis opinioni ista coepit adversari Origenes, quia videbatur ei absonum vemulier preeatrix, quam siιpponebat Disse publicum prostibulum, evasecti talpisa ribi dilecta. Si autem aliquis arbitratur ips1insuisse quae unxit unguento D

mini

726쪽

Dissertatio de unica Magdalena. 6st

mini pedes apud Lucam & Ioannem, vult probare Mariam qua unxit Dominum in eama Bethaniancin ipsam esse mulierem seceatricem; dicat nobis si Maria ipsa erat, quae apud Lucam fuisse scribitur in civitate peccatrix; quae discens, quia

recubuit in Domo Pharisaei, attulit alabasti'um unguenti, & stans retro secus pedes ejus plorans, lac mis lavabat pedes erus. Nec enim credibile est, ut Maria quam diligebat Iesus, soror Marthae, quae meliorem elegerat partem, peccatrix in civitate suisse dicatur. Et putas quia mulier quae secundum Matthaeum & Marcum effudit super caput Iesu pretiosum unguentum, eventu nouscribitur fuisse peccaprix Quae autem secundum Lucam peccatrix resertur, non fuit ausa ad caput Christi venire, sed lairymis pedes eius lavit, quasi vix etiam ipsis pedibus ejus digna, prae tristitia poenitentiam in jalute stabilem operante . Et quae secundum Lucam est, plorat, di multum lacrymatut pedes Iesu lacrymis lavet; quae autem secundum Ioannem eii Maria, neque peccatrix, neque lacrymans introducitur. Tum hisce ratiociniis, tum auctoritate sua Origenes adduxit plurimor ex sanctis Tatribus, ut plures pro una Magdasenas agnoscerent. Tanta fuit eius auctoritas, Cr in interpretanda sacra scriptura sic palmam praeripuisse eateris interpretibus censebatur, ut palma secunda esset eorum, qui eius adbarerent interpretationibus.

Ratiociniis Origenis aliqui addunt mulierem necatricem dimissam esse a Domino; idcircis diversam a Muria Magdalena , quae illuri secuta est; peccatrici enim inquiunt, dixit: Vade in pace; Magdalena veia sequebaturJesum pereastella σvicos . causa huius discriminis non tua est personae diνersitas. sed Mnius oe eiusdem

personae eonditio, quae non eadem Die ante o post remissa ei pereata. Lucas enim ἰωquitur primam de Magdalena quae pristinos mores aut rumdum, atii modo deposuerata cum eam peccatricem appellat. Ergo non mirum est si eam repraesentat nondum asmissam tu familiare Domini consortium. Falsum autem es illud praeiudicium , quod Maria essensu dicta sit peccatrix quia esset prostibulum. Eso pei catrix alio Iosa

fuerit; Iesus autem amicus fuit piscatorum, nempe eorum, qui peccata commissa febant, non amplius eommittenda . . Quod autem dicunt ablegatam a Domino mulierem necatricem, eum ei dixit: vade in pace, ut necessario distinguenda sit a quaeumque muliere qua secuta sie Dominum, non intelli unt seclum borum verborum t vade in pace. Dis enim solum Dominus certiorem faeιebat hane mulierem remissa ei esse meeata sua, quas dixisset,

pone metum; oesis felix; sed neutiquam verba illa indicant Iesum ablegasse ὰ se hane

mulierem, ne rediret, oesequeretur eum. Nec mulierem peccatricem diversam a Magdalena fuisse, inde probari potest, quod non dicatur damoniaca, quatis fait Mavdalena . Etenim etiam senem daemonia non intelligi possent multiplieia vitia, ut o servatum est, potuit fieri, ut eo ipso momento, quo peccatrici sua remissa sunt nee ta, paritero daemoniis liberata sit. Esto tune nou agitaretur ab ullo damone, eam ablueret Domini pedes: numquid interdam remittebatur daemonam ira; qua aliis teruporibus recrudescebat, cypro luna aetate intendebatur, vel minuebatur λ cum amrem remissa sunt mulieri peccata, muc pienὸ subducta fuit potestati daemonum, quibus eam subdiderant pristina peccata. Quanquam ergo catera argumenta quibus p. gnavimus, vim invictam non haberent, quo iam rationibus adverssarioram non ea

vis inest, ut nos abdue t ά vostra opinione; saltem illa verisimilior statuenda est; quae ortum habeat ab ipsis Apostolis: proaluerat enim in Ecclesia ante tempora

. . in

727쪽

- clarius expοηvntur quaedam loca angeliorum, quae ab dantiori luce indigebant.

ΡΑ cINA ro. eolumna r. linea II. post immore inur , addor quod nemo in eam partem accipiat, quas ut omnino salsa respuamus, quae nune pie in Ecclesia credunt ut de sancto Ioaclii iradi de sancta Anna. Id unum fgnificatuis voluimus , rem illam diligentius enucleare non esse de instituto nostio ι de qua nec convenit inter antiquos & novi stimos scriptores , ut iterum innuo inlia, pag. 26. eo. 2. g. II. 2. eol. lin. 37. pes. relinquitur, addertit notat Elias Levita, qui in suo Thisbi, ad triane vocem τ' sic loquit ut de I. C. D. N. Iudaei non credunt quod ipse sis servatεν illa, nempe Nessias, idcirco notant ipsum voeare a sed ginnini R in litteram , prontintiant WJeschu . Et etiam dicendum quod vox Ain di cuti se pro- Iaris gentibus , si id non profrisne in lingua sua

quid autem significet verbum illud notum ex eo et

Adam eognovit is x rem suam .ao. I. cia lin. o. pes saluti, adde: in Exod .eap.7. p. i. sic loquitur Deus ad Moysem:

mce eo Τι tui te Deum I baraonis: cst Aaron se rer tuus erit Prothera tuus.quod Prophetae munus ipse Deus se orius explicuerat cap. 4. 6. lo

quens Moysi de Aarone stat te suo r Ine loquetur

pro re ad popistam , crevit os tuum. Pag. 24. I. eol. lin. s. post. Evangelistam, adde :Harduinus, S. l. scriptor celebris, conjicit Rahab illam , de qua fit sermo in ista Genealogia , nem- Ira cui nupsit Salmon, non esse ii aere trirem illam, sive cauponariam ut bis Ierielio . Hoc & suspicati

Crant ante eum nonnulli clari interpretes: ait

men verisimilius est non aliam indicati ab Euan. gelista , quam quae eo nomine nota esset , inci xuisset, stetit Tnamar 5e Uriae uxor: quas tres mulieres aliqua vitae similitudo videtur conjungere . Hae autem iacta hypothesi , quod Rahab Salmonis alia sit a cauponaria urbis Iericlao , Naiduiniis scite & nullo negotio generationes inter Naasson& ortum Davidis digerit, ut circa eas nulla dimetilias supersi. Verum , ut iam innuit, etiamsi constaret Mori ut vult Iosephus, in uxorem dii xilla Ruth tem-

pote Heli, non magis necesse esset eogitare Booz gen. tum a Salmone , quam Oziam a Jorain; de

quo dicit Matti Mus: Joram aute=ngcnui I praetermissis tribus generationibus.Certum en mest nepotes pro filiis haberi in sacro eodice . Id moris suisse adstruit Κimchius in suis comment

riis in lib. i. Paralip. cap. I. Meat vero Sallum uim

quem Jeliolachinem, filium Iehoia imi, nepotem Iosiae esse dicit filium Iosiae, quia nepos eius

suit : nepotes enim pro filiis habentur , quemadmodum piaribus in Leis observabis. Et paulo post idem Κimchius ad illud 'quod dicit ut, Ea filii Pedaia, Zerubabel O Semi, addit ille Rabbinus r

ckii , qui primus paraphrastin Chaldaicam in

libros Paralipomenorum edidit, di notis erudiatis illustravit.

Pag. 2 . r.eol. lin. s. po ejus pro eo, addet Gmiliter lib. 2. Paralip. cap. I 6. M. 8. 'Lqua a tem verborum Joahim regnavit autem Iomehia filius ejus pro eo.

ibid. lin .a6. post antiquam esse, adde,nam .vid tur sive Matthaeus, sive quem exscripsit primum Genealosiae scriptorem, potuisse aliter scribere:

etenim cum in caeteris generationibus idem homo bis nominetur, prina uiri ut siΓus, deinde uepater, verbi gratia, Davidgenuit Salomonem, S lomon genuit Roboam, set san primitiis setiptum Iosias autem genuit Iechoniam , Iechonias genuis Iechoniam O Iraires ejus: praetermitti auteni potuit, Iechonias genuit Iechoniam , quia videbatur inanis repetitio. Pag. I l. 2.cel. Gn. ry. ante sinem, post parentes recensuit, adde rex illis autem quos Matthaeus de

Lucat recensent , forsan silere binomisius retenim

plerisque IIehraeis bina nonii ira fuere,ut observat Κimchius , qtiena Beckius allepat in notis sitis in paraphrasim Chaldaicam Paralipomenorum . ibid. lin. nit. post ab incertis, aedde: visum est his attexere locum ex Rabbi Iosephi Hispani commentariis in Chronica,quem exscripsit autor disquisitionis criti caede variis Bibliotum editionibus. Nominatus Rabbinus quaerens cur tantum

discriminis aprareat inter librum Chronicorum& libros Moysis, Iostiae, Samuelis,& Regum quo ad Genealogias, hune nodum explicaui difficilem solvit his verbis : Videtur Esdras ira invisisseda scriptas habeefamilias compendiario, easqκrdescrι-pue eadem modo quo illas in υonerat. Deinde anuit .ad ersa ingenii cum nominum , tum rerum diu

728쪽

Paralipomena

erepantia, subjuno ἰt e istud mirum 'i-

. d. ri dolet, quia temporis mutit Decessu nominaedi res mistaritur . Esdras avitem scripsis familias issa eo modo quo eas reperit in variis libellis , paulutam h e paululum illis atque compendiaris. Ideo familia , quam recenset per

. sal; tam, in pleri sue Lela O sine ordine deseria bisur. Demqtie existimat ille Rabbinus , Iudaeo, Geuiealogiae si ae oblitos fuisse , ae Esdram strii, iiise qiuae illa sibi potuerunt occurrere et etsi illud ab ue ordina fuενis, O interium bis δενὸιum . Hactenus auitor disquisitionis et iticae. Hisce autem tum Genealogia Chlisti illustrari potest, tum 6c consulari possent Iudaei, si vellent argue te salsi Matthaei im de Lucam.

Pa . I 3. a. eo tin. 3 s. post accenderetur, ad-der Drulius, ut piobet cono tellum, sive eoitum

non licitum filisse sponso, nisi post benedictionem clim sponsa sua jam introducta esset in thalamum, adducit hunc locum ex autore libri Musar, cap. 6. Pon Neet rem babere in m desponsata sua, nisi prius introduxerat eam in ibalamum per benedictiorum , prout es trad tum in tractatu desponsa, ubι ωιer alis ros a sine be., ea mone υμ ira est marito , panno ut immunda ex profluvio mensium, quae non Atafueris nam immundaraatis nisi lota με ris , veliιas marito suo . Siesponsa a b oe bonedictione prohibita est viro suo. Pag. I s. i. eoLlin. 27. post t. Corint. cap. a I. ig. addet B. Chrysostomus, cujus sententia

est , Mariam desponsatam quidem , sed non suisti nuptam, non interpretatur de deductio. ne in domum mariti, seu de maritali congres.su; quia, inquit, jam erat Josephus cum Maria, sicut generi Loth apud socerum dicuntur habitasse eum sponsis suis , nondum sibi lege coniugii copulatis . Haec Chrysostomus t ludati vero, ut vidimus, dissentiunt . Nec geneti Loth habitabant in aedibus ejus , quas ut

alloqueretur , dicitur egressus ad eos, cienes. Cap. 19. u. t 4. Rebecca quidem dedi icta est ad Isaac ante nuptiarum sele irinia; quia non potuerat Isaac in Melispotainiatu proficisci .

Pag. 42. i. eo lin. t t. p se c. p. I s. o. i I. a de: c, eaeci liuerpretes Iosue, cap. s. p. s. verbum pernocta υit , interpretantur u υλύ32. Lin .i . post serarum aliarum, adde : etenim

illud ν άανενσις liuelligi debet ut in

EZechiele , cap. 4o. o. dc cap. φ .se, i s. Nin a. Paralip. cap 7. 9. I 6.& Num. cap. I. V. I. eo sensu quod alii aliis pri vices succederent, quemadino suin lacerd ites in Templo . i. a. col. in sin. Ni uitii latis, adderquamquam non sit de ιnstis isto nostra reddere ra-

aneario sis ab Eυangeli is non dedita era , sed sasu , dieam eur Octaυa die pis rἰ circumcide- ventur , utens verbis elegantibus Cunaei, lib. I. ap. s. de repub. Hebr. cunctα animantes eis mreceus natae sunι , qma breuim hicis usuram

.sse praetermissa. e. . .

habuere , O Incerrum adhue est an visa Alsa υitalis sir , ante octavum diem vix in rensis animantium aestimantur et athiae nondum spurcia ιies desiis xit , quae ex utero illis , atque ex Pamtis eredira est adhaerescere. Ea eausa est eur ex hoe genere mactari vimmas sibi υειueris Deu/ ,

eui ingratum ess quidquid semiparfectum , aurimpurnm est . Extat edictis in in Levitie; eapita vigesimo O seeundo , Βον, ovis, O eapra , eis mgenita fuerint , septem diabus eνunt sub ubera matris suae: die autem octavo, deineeps ομferri poterun1 Domino . Igitur , quoniam , etiametreumeso velut quoddam solemne faerumfuit , per quod puerornm surgentem spem conserva bant numini , plane Nortuit bis eamdem onoristisnἰ temporis legem esse . Ne quis haec aeuth. magis quam vere dicta cogitet , audiamus . quod dieit Aristoteles, lib. 7. cap. I 2. historiae animalium. Loquitur de pueris : plurimi ante βριimum diem interrunt. Unde sit ut na mina septimo die imponantur , tanquam salutῶIam pueri magis credamus. Pag. 48. I. eol. liv. l. post minima es padde: quasi dixerit: Tu ne Bethlehem Ephrata parva sis in millibus Iudae , imo vero ex

te egredietur Sec. Ibid. a. ecl. lin. s. post sine muneribus , addet Thucidi des, lib. a. a pelth distinguit inter is υεctigal, dc δωρο munera. Hermiotus liquido scribit, lib. s. cap. 07. Arabes praeter tributum regi suo dona detulisse. Ita Mami, quos ex Arabia vemise verisimile est, te sumpto Rege agnosceba.u . Observare est illa ridistinctionem vectigalium di donorum: se loe Philistaei Iosethat munera deferebant , υε-ctigal argen ιι. P. I. I. col. . a. lin. 42. dele sive causam, sive occasionem: ct scribe, causam videlicet, ut piunt, occasionalem .

Pag. 34. a. eοι sin. 47. post exprobrata sit, adde: in chronologico apparatu nillus infanti eid i vetitatem confirmamus . Attamen hic iterum dicam , non mirum esse si iam atrociacinus praetermissum sit a Iosepho r etenitri exscribit Nicolaum Damascenum , qui laudes Herodis potius celebrandas susceperat, qua veram vitae hujus principis historiami hoc est veram facinorum ejus bonorii in de malorum narrationem . Genium Nicolai sie de se tibi G totius epistola ad Pereskium . Innio ad scriabentis genrum . Pleraque seripsi se in gνariam

phus: Vua in illi, eti*arI p,terant ιιυγlvisse silentia, qu e alitu .l laudis ree'iebant ea Lberali sima pridie abs e ultra hi oria morem . Sic intimici duim praetermissium a Nidola o I sepitiis potuit ignorare.

I'ag. 69.lIn. comparent, addet de hac convenit inter perii tores Iudaeos. Agnoscunt an

729쪽

cue Appendix ad Commentari in Harmon. Evang.

pultam, di remansisse tantiim legum, jurium rituum cognitionem. Clam Rex Costi postulat a Iudaeo euius colloquitim eum hoe regeeollegit Rabbi jehuda Levita , eum inquam in quarta parte , num. 3 o. hujus colloquii postulit rex, quomodo ergo perieranι ιiar; iui , qisi

vocabatur videns, alius media.s , alias anat micus Oe. In destrissians autem popisti alie

Haec animadvertere ἰngens operae pretium est adversus eos , qui ideo mysterium Trinitatis antiquitus ignotum fuisse Iudaeis rensent, quia non agnoscitur 1 recentioribus . Non mirum ergo nare quae &e. s. ra est. nix. I. rost in templo , --de: celebrabatur decima die mensis Tisei, euis ius in decima quinta dis Festum erat Tabe

Raciliorum magnum.

Par. so. eat. a. tin. . i. dote sed non omnino

F. 2 s. eia. a. . i. post quid sit illi si tuendum , adde 3 Non praetermittenda erant quae hic observat Hammondus, cujus paraphram ct annotationes primum scriptae Anglich, lingua Latina nuper donatae nant a Ioanne Clerico . de editae , clim his Paralipomena jam in manibus Typothetarum versarentur, Cum ergo m, hi propos rum sit ex rpere ex omnubus sitimis cuiustumque teneris sint, ea quubus Evanoelium illiis rari potest , inlatam his paralipomenis quae modo heuit turre in scriptore Anglo. observat illa in libris Samuelis,

cujus temporibus fine dubio unus tantum erat suminus Pontifex, AchimeIec intersecto, fili, stitutum fit lis in maximo Poni dicat ii Abi tharem , lib. r. cap. aa. 9. 2o. 3c tamen postea frequentem fieri mentionem Sadoc de Abi thar, ut a. lib. cap. t s. ID Habes autem 1eeum Sadae otii ν μιενώpes, ubi Sadoe praeponitur Abiaitati, licht He summus esset Sacerdos ; ut in eo loco Evangelii de quo agitur, Annas Caiphae praeponitur . I. so. col. 2. ιι n. o. fost animas purgare, adde t purgamus aut ocimantinas cum inrbdamtis Menas praecerintham delinorum, neque enim lassicit resipis eis & mentem mutare , iit Deu placetur sine sanguine hoe est sine aliquont meo dolo te peccatum non piatur.

g. gr. eol. r. lin. rs. post in vias planas. adda r Iosephus lib. 6. cap. ia. de bello J daleo, scribit alia o deprossa iaca plana facta

do quo Strabo Geograph. lib. s. dieit de iis.

dem Romanis r explanarunt vias pre risionem scallibus dejectis ae compleria vallitas. Ini ergo Isaias, dic. Pax. 93. e L 2. Ita. IE. post purgemur, addetia A Qti M, quam vocem vulgatus reddit posea a non est aristarum ratamus qui non comis buti solet, sed glum , involuera nempe gramnorum, & spicarum stagmenta. Ad hune 3ce. Pag. I a . est. 3n sine . 'in inveniant, addae apud Hesychium κιμία δεχἐ γωμματος initiam

I a. ea. 2. . t. post se obligat, adderEa filii opinio de iuramentorum religione et iam apud Ethnicos, ut ostendunt iIla verbam Quinti. Cincinnati apud Livium, lib. G. cap. 2 adversus perfidos Gallos pugnaturit adeste Dia ises fataris, edi experire panas debitas semαι vobis violaria, nai ne per nomen vom deeenis. Judaei autem dce. Pag. I . est. Gn. 21. post illi alteram, addar eos contumeliis pnebe , ut loquuntur Latini i se hae Taciti Hist. lib. r. eap. II. cir Meterunt, inquit victoines, ct rimo ,α-geνebant probra , inten/aban ictur ι mox di praeberi ora contuminis, O mra omniferocia,eunsa vini patiebant πν , μει Id. a. σαι. lin. ig. osi solveretur, adde . ut paraphrassae Chaldaei interpretantur legem Exodi, cap. 2 t. p. 24. pretiam senti tro oenis. g. M. a. eol. .ap. post adveniens adde. Sie Hesychius hane Worem habet pro die adinveniente. e γλῶσἀ, a ἀύνην . I. 41. r. eοι. lin. 5. ps orationis, Misde r Nec omittendum quod per panem quor

dianum intelligi pollit largitio illa quae tabat pauperibus a viris piis per singulos dies, quam

faciebat Tobias, cap. t. v. s. ita me omnia quae babere poteras quotidie coneaptivis fratribus, qui reor en e1.3 geneve impersiret, & i Tobias Potidie periebar per om rem eognationem 'am , consolabatur eos , Δυideba3que unia

enique prout poterat de Deus oribus fuit . quasinos doceat Christus a Deo quotidianum victuin emen ineare , sive more mendicant iuria policiter peteres nid. eοι z. Iiu. ym post fine euint, adde verbum Α' ο νιν, , quoa redditur hic extreminare, significat, ut Ioannes Clericus observat , efficere ut at inuid sit -- , quod contrarium est, Sc H, hoe est splendido, Fc -- νη-. Inde Hamatondus, quia ut ait Hesychius ari,aaidem sit ae m. . eis, se locum hunc interpretatur, ut illi hypocritae operirent ea put jux R

730쪽

sive praetermissa.

ieiunio affligere aniniani suam . Sed vertam ea, θι, ei iam significat 3ndueere pallorern, aiensu accipitur ala interprete vulgato. Pag. 43. I. eol. lin. ar. post inquirunt, adde; quia ignorant divinam providentiam. a 37. col. a. An. a i. post divi Paul In , a de : Filimi hominis non habet tibi eapua reclinet, o u amplas partietis.ingentia omν um spatia meis rIris : hare aram expectans saeruli, e ares chriasti esse non poteris. Verba sunt B. Hieronym ad Heliodorum.

Pag. is s. a. eοι Iin. g. post, a strangulati ne, adde : Mortis sent genera vos. inquiunt Talmiidit ae . ut me docet Henriciis Otho in his notia doctorum Milateorum . Placidissimum est illud e vari Ueruli , quo mortuus est M ses : gravis imum vero est R d, Avisa , Gra

Pas. I 17. ωι. t. Iim s4. post populo , αὐὐ a certum est inter Hebraeos suiste qui ma- pistrorum dictata exciperent in aurem sugge- Ila , eaque clara voce omnibus proponebant . Talis interpres dicebatur os . o Thargum squae vox est chaldaea idem sonans ae inte

-ν. Ibid. ωL a. Γn. o. so.' asse, adde r d. As, vili nummo α- ιον ψ λνγρὸν is εἰσI . Heissa chius. vaneunιλPag. igs. l. e L lin. tr. Iost praefert , add. rLIter parvulus ex culo pendeat nepos, licet ea D erine O seisii vestibtis, ubera qu, a te re εrierat , merer of endo ι sic t in limin. patre se συν ι per eiacatum perge patrem, fecis oculis advexilli, N emcis συο a. Sotam pietatis genus est , in hac νe esse erudelem. Haec Heliodoro scribo bat Hieronymus. Pag. tuo. cia r. lin. s r. post. tardi, adda a vox illa βιάνδε- notat abreptionem alicujus rei, ab eo qui lege nullum ius in eam habet. Ita Ilamis Diondus putat eam esse Domini sententiam ut diis cat unumquemque , nempe vilissimos etiam h mines, meretrices , publicanos jam vim inferre regno Caelorum, sive spoliate regno caelorum doctores magistros . Ibid. a. col. tiri. antlennitima tost audiunt adde. His lucem affetet locus ille Ammiani , lib. I s. Ac per direum statium septem viri suidem omnes per eont.bernia ervianittitor e miti in is bant , fallando er cantando eristia quaedam genera naniarism, retrum juven- I

Pas. Σοι. col. 2. Iin. 7. post uirit, addor Ibi autem usus est Dominus locutione usitata a. pud Iudaeos, ut eolligimus ex illo effato quod legitur in rurke ausim cap. a. Qui reeipie in se iugum legis , ab re reuitur iugum regni, σ iuum vita terra : quicumque antem abyeis a se. Iugum legis , super eo decernitur ut ferar jugum regni

g. 2 . L l. lin. penutiIma, post sacrifieiis. adde: ne quis hare quae dikimus de baptismo proselytorum habeat pro figmentis nuperri ini Rabbinorum ι prositam haec quae reperi apud Hammondum. Hujus moti , inquit ille, prosely- . totum baptizandorum, habemus eximium argumentum , apud Amanum Stoleum Philoso-yium, in Epitieto, lib. a. eap. s. ubi proselytus Iudaeus vocatur ab eo Hs H e , de qui nostvere eorum religionem a 3io lectitur, sed tantlim

λυω Sc externa specie, ad a,stinia id est frustia

da: domus Dei hie sumitur latius, dicit Ha mundi interpres, non pro solo Tabernaculo, sed & pto aedificio ire quo degebat pontifex maximus in vicina Tabernaculi . I anes enim quos abstulit David , non amplius erant in sane iratio; sublini fueror a faeie Domini , a

puneontur panes rauidi. t. Reg. cap. a I.

6. Sed quare non dieit Chiilsus sub Aehimelec qui eo tempore fuit pontifex maxiumus ρ quia filius ejus Abiathar notior erat ex his otia sacras qui & postea fuit pontifex maximus; qua ergo dignitate per anticipaticinem designatur. Pag. 22 I. GL r. lim Isi. post aeger ille. addet

more. , quod hospitii genus a Fabiola prinitates institutum fuisse lcribit Hieronymus in hujus Epitaphio, in notacomio, rarota nis

Pare. 242. l. r. vn. 43. post pro multis, ad-der Sirusus ergo verborum Domini est, his qui nova requirunt a me miracula, γ' habitis omni . bus quae hactenus viderunt, unicum superest tagnum, aut miraculum quo convineantur, nempe resurrectio niea ex morae, postquam me crucia fixerint ι qua ratione afferetur mimus meum:& poli quana abiero, tunc comperietur quod J nae submersio ae i tanda liberatio ex ventre ceti, fuerit mei typus. & quidem significantissimis. Haec Hatram dus. Pas. asy. ωL 2. ιῖn. t. mst in parabolis, anda: non alienum ab hoc loco quod dicit Maim nides in more Nevochim i Selio elavem intellia gentia o seientia veritatis omniam rerum snaa prvberii dicta sunt , esse tolligentiam sensui crureborum pavabolarum. πι -- id εα- Geis

Dens apud Boseam, cap. I a. ri. Per manus

SEARCH

MENU NAVIGATION