Scriptores erotici graeci ...

발행: 1794년

분량: 494페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

niebam. Cui i eas igitur cepisti, cur non abis Chloen vulere cupio. At enim patri & matri virginis qliis hoc fateatiiry Verum enimvero nilail ex his omnibus caret suspicione. Melius itaque tacere. Puerorum ubique s lentium. Chloen autem tempore Verno Videt O , quandoquidein fata , quod videtur, latetne thanc me cernere

vetant.

V. His atque id genus aliis mente agitatis, suisque , Pias ceperat, avibus comprehensis, abitum moliebatur. At, velut ipsius vicem Cupido miseraretur, ista accidunt. Dryas cuna stilis mensae accumbebat. Carnes di tribuebantur, apponebamur panes, miscebariir crater.

1 Loeus hauti dubie eorruptus. Varia Villoisonus tentat, coni. περὶ παρθενων παντα cοῖ σιω- r i, hoc sensu: nemo virginis parentibus eoii fitetur, se illiu1s videndae eatici venire; sed de virgini-hus aliun ubiqite silentium. MOX, cum Cod. Paris. pro ηrαiύων onferret ,πταιων, in alebat, inverso: ἐριολογει ἔ αλλ υJἰν του-

eunc Ossendetis, ferver malas ex fationes asserens, sura cogata melius totvr s me ιam ni re sitire. Denique: πάντων pro παiὐωνὶ

γῆν. Nullani tamen sibi atridere coniecturain, ingenue ips etur. Nec meliora profere Iungerinnaan. Ea uidem integrae sententiae iacturam ante depre- heiulisse mihi videor , qua novi mChloes videmiae rationem cogitaverat, quam his , oratiύων κ. T. R. tanquaeni parum concinnam iterum abiicit.

152쪽

PASTORALIUM LIB. III. 9

ἁρπασάμενος ἐδωκε κατ χνος, ωσπερ κυων. διωκων δε, καὶ κατα τον κιττον γενόμενος, ορα τον Δάφνιν ἀνατεθειμένον επι τους ωμους τρο αγραν, και ἀποπιμβεῖν ἐγνωκότα. Κρέως μεν και κυνος αὐτίκα ἐπιλάθετο μέγα δε βοήσας, Xαῖρε, ω παῶῖ, περιεπλέκεσο καὶ κατετίλει, καὶ πιριηγεν εσω λαβόμενος. Μικρῶ μεν eυν ἰδο ες ἀλληλους εἰς την γην κατερρυησαν μεῖναι

δε καρτερησαντες ορθοι, προσηγόρευσάν τε και κατεῖ λησαν ' - τουτο οἱονει ερεισμα αὐτοῖς του μη ara ινεπινετο. Tυχων δε ο Δάφνις παρ ελπίδας και Oιλη- ματος καὶ Xλόης, του τε πυρὴς εκαθέσθη πλησίον, καὶ ἐπι την 'τράπεζαν ἀπο των ωμων τας φάττας

Interea canis unus ex pecuariis , observata domino mincuria, raptoque carnis frustulo, proripuit se foras ex aedibus. Aegre hoc ferens Dryas, quippe ipsius portio erat, arrepto baculo illum persequebatur per vestigia, veluti alius canis; & cum persequendo iam ad hede- rani illam venisset, videt Daphnim suis sibi huineris captas aves imponentem, & citato gradu abire parantem. Et statim carnis & canis cura omni abiecta, alte exclamavit: Salve, puer; collumque et iis invasit, & osculo dato, manu prei ensum intho secum adduxit. Parum certe tum abfuit, quin se mutuo conspicientes Daphnis& Chloe in terram collapsi fuissent: o iurantes tamen erecti perstare, salutaverunt se, & osculo exceperunt; idque fulcri instar ipsis, ne caderent, fuit. Daphnis praeter spem & osculo potitus & Chloe, prope ignem an sedit, & in mensam ab limneris palumbas cum inertilis

153쪽

καὶ οπως - μεν βρόχοις αὐτων, τα δε-λάβοι,

των μύρτων καὶ τοῖ κατά γλιχόμενα. οἱ A ἐπνουν

το ἐνεργον και εκελευον ἐσθίειν, ὼν ἡ κύων κατίλι- πιν. 'Eκέλευον δε τη πιον πιεῖν ἐγχέα. και η χαίρουσα τοῖς τε ἄλλοις Θ, καὶ Δάφνιδὶ μετα τους αλλους' ἐσκεσαπατο ὀργίζεσθαι, δμι ἐλθων, ἔμελλεν αποτρεχειν οὐκ iδων. Dμως μέντοι προν προ νεγκεῖν, απέπιεν' εἶ9' ούτως λκεν. 'O δε, καίτοι λψων.

deposuit, referens, quo pacto pertaesus continuo desidere domi, venarii in proruperit, & quomodo nonnullas hariun Iaqueis, alias visco, myrtos atque hederam appetentes, ceperit. Illi contra novum hunc Apollinem, uti non minus & ipsum longe feriemem, collaudabant, & ad ede dum invitabant, quae reliqua canis secerat; Chloae vero, ut potum infunderet, mandabant. Tum ipsa hilari s

cie aliis porrexit, Daphnidi autem ultimo loco post c teros. Simulabat enim se illi subiratam, quod istuc veniens, ne quidem invisis illis, curriculo domum reverti voluisset; attamen priusquam offerret, praelibans inde aliquantulum bibit, eique sic dedit. Ille , quantrumvis sitiens, tarde histebat, hac mora longiorem sibi vol

a Codd. sere & edd. δ ὲκειρ- sonus, eum ita plane in uno Cod. γ ' nisi quod unus Cod. Paris. legi vidisset. Sed, ne illud ni offerat ενεργων, & Codd. Ursin. & veam, doctrinam hane ab istis

Sor. ενιργώ. Ex ista Codd. lectio- hominibus admodum abhorrere. ne Heins. apud Iungermann. le- Lononique adeo hic parum d Eendiim proposuit, ἐκάεργον, cere, cur, qirae Vulgetur Iemo. noc sensu : laudabant eiun, quod, ἐκάεργον, mutari ἄebeat, evi-/tanquam alter Apollo, in auetipio dein nullus Video. Laudabant Da.

154쪽

PASTORALIUM LIB. III. 97 μακροτεραν- Η μεν - τράπιζα ταχέως ἐγίνετο

-η αρτων καὶ κρεων καθημενοι A προ της Μυρταλης και του Λάμωνος επυνθανοντο καὶ εὐδαιμονιζον αὐτους τοιουτου γηροτρόCου εὐτυχήσαντας. καὶ τοῖς ἐπαίνοις μεν ηδετο, πιοης ακροωμένης' οτε δε κατύχον. -τον --οντες Διονυσω της ἐπιουσης ημέρας, ροκρου δεῖν υῖ' δονης εκώους ἀντὶ τοῖ Διονυ υ προσεκυνησεν. Αὐτίκα

ουν - της πηρας προσεκόμιζε μελτωματα πολλα,

και τῶυς Θηραθεντας δε ταν ορνίθων' καὶ τούτους ἐς τρὶπιζαν νυκτρο ν ηὐτρέπιζον. Δεάτερος κρατηρ Pτατο,

καὶ δεύτερον πυρ ανεκαετο' και ταχύ μάλα νυκτος γενομενης, δευτέρας τραπέζης ἐνεφορῶν ' μεθ' ην τα μεν μυθοMγησαντες, τα δε μαντες, εἰς ἴπνον ἐχωρουν, Xλοη μετα της μπρος, Δρύας αμα Δάφνιλ. Xλίημεν ουν ο εν χρηστον ην, οτι μη της επιουσης Φερας pratem elaborans. Mensalie subito panibias carnibu que vacua re trita, qui assidebant, super Μyrtale &Lanaone rmiratam , & beatos eos praedicabant, qui talem senectutis suae altorem nacti essent. Et Daphnidi sane, ipsum ira laudari, audieme Chloe, erat periucu dum. Cumque illum praeterea detinerent, quod postridie sacra facturi Baccho essent, partim abfuit, quin prae voluptate illos pro Baccho ipso adorasset. Ideoque confestim ex pera sua liba mellita non pauca depromsit, &captas aves; easque in coenam mensamque nocturnam apparaveriant. Secundus crater statuebatur, alterque ignis denuo accendebatur; iamque nocte quam celeritne ol orta, secundis explebantur ferculis, a quibus partim enarrando fabulas, partim canetulo, cubitrum secedebant, Chloe cum matre, Dryas una cum Daphnide. Atqui ni

155쪽

λει πολλάκις, ταυτα πάτα ποιεο M 1ν ονερο-πολουμενος.

Θύουσι τω Διονυσω κρίον ἐνιαυσιον, καὶ et ρ ἄν καύσοπτες μεγα, παρεσκευάζοντο τροφην. Της οὐν ΝάαD1ς ἀρτοποιουσης, καὶ του Δρυαντος τον κρίον

. γοντος, σχολῆς ἡ Δά νις και ἡ Κλοη λαβόμενοι,

προηλθον της αὐλης .α ο κιττος' και πάλον βρόχους στησαντες, καὶ ἰξον επαλειψαντες, ' H ηρων πληθος οὐκ ολίγον ορνίθων. ρο δε αὐτοῖς καὶ φιλημάτων απάλαυσις συνεχ ης, και λόγων ομιλία 'πνη die iterreni Daphnis esset adspiciendust inani gaudio sese pascebat Daphnis; sitave nanique ducebat vel cum Chloes parente una cubare; adeo ut eum quoque ain plexaretur, & saepe oscularetur, omnia nempe haec cum Chloe agere se somnians. rVI. Ut illuxit dies, frigus erat acer inum, & vis Boreae adurebat omnia. Illi autem surgentes Baccho arietem mactant anniculum, nec non luculemo iMe accenso, cibum appariint. Nape alitem panem conficiente, & Doante arietem elixante, otium Daphnis atque Chloe nacti, extra villam prodieriint, ubi erat hedera; iterumque pedicis posuis, & virgis visco illitis, vim haud spemendam avium ceperiint. Continuo interim mutuis fritebantur oscillis, iucundosque sermones serebant:

i Prior e sit. Paris. coni. και- Ioisonum, 1παλιiψαντες, quod in νὴ ν, quod probabat Bodea. Male. ἐπαλ. abire iusserunt 'Ves sing.

156쪽

PASTORALIUM LIB. III. 99

καθάπερ ἐχω, καλουντων αυτους των περι την Νάπην, εἰσεδραμον, που περιττοτέραν της χθιζης Θηραν κομί- ντες' -ὶ ἀπαρξάμενοι - Διονυσω κρατηρος, η- ιον,

Propter te Veni, Chlod. - Scio, Daphni. - Tua causa misellas interimo meritias: in quo igitiir fiam apud te pretio i Sis memor mei. - Tui memini, ita me anient ΝΠnplvae, per quas aliquando antro in illo iuravi, ad quod, simulac nix resoluta fuerit, Veniemus. - Verrum alte cumulata iacet, Chloε; & merito, ne ipsemet ante illam liquescam. - Εsto bono animo, Daphni: sol namque fervet. - Utinam ita, mea Chloe, ferveat, Paem. admodum flamma illari meum quae adurit cori .- Iocos agis, & me decipis. Non equidem, non per capras, per quaS tu me iubebas iurare. VII. Cum Chloe his verbis vicissim Daphnidi respondisset velut echo, ipsos vocavit Nape ; & curriculo intrariant, praeda longe uberiori, quam hestema fuerat, reportata. Tum vero Baccho primitus de vino liliatis,

x Admodum ingeniose sui Quo situr me rega te ararimo imbachius haec verba: ric νυν Ma es oponet' cui Daphnis γiνωμαι isa legemium statuit oro respondet: μέμνησό μου. γίνομαι Chloae inhuit hoc set

157쪽

θοεκτης, ' οι τε ἄλλοι νομε- ηγον τως ἀγελας cς ν μην , και προ των ἄλλων Xλόη και Δάφνις, ῶία μείζονι δουλεύοντες ποιμενι. Εὐθυς οὐν δρόμος ην ἐπι τας

epulabantiar, capita redimiti hedera. Ut lue tempus fuit, Baecthe & Evoe clamato, Daphnim dimiseriant, ipsius pera carnibiis & panibus prius replera. Dederitin & illi palumbes ac turdos, Lamoni & Μyrialae afferemtos, tanquam ipsi alios capturi, dum quidem hims maneret, nec hedera deficeret. Daphnis iraque sic absit, oscularias ceteros priores, quam Chloen, quo huius sitavium purum illibarii que sibi servaretur. Aliasque saepe ad eos profectus est, alias atque alias rationes excogitando; ita ut ipsis non omnino invenusta hiems effluxerit.' VIII. Ineunte iam vere, cum nix resoluta, terraque detecta esset, & herbae virescerent, pastores ceteri greges in pascua educebant, & ante alios Chloe & D Plinis, utpote longe potentiori servientes pastori. Illicox Plenius Cod. Paris. θηράσον- et Ita Codd. Paris. & Urs. πες ἄλλοτε αλλας, unde in textum qui verbo simplici: Sed admisere Diitens & Villois. .alterum aptius. Duiligoo by Cooste

158쪽

PASTORALIUM LIB. III. ro I

Nυμφας και το αντρον .τ ῶθειν ἐπι τον ΓΤανα, καπίτυν επα τὴν δρῖν, ὐO' Ο καθέζοντες και τας αγελας ἔνεμον, πιιι αλληλους κατετίλουν. ανεωχροσάν τε και ανθη, στεῖανακται θέλοντες τούς θ εους' - τι ο μυρος τήτων και ο ηλιος Θερμαίνων ε 31-γεν ἔμως εὐ θη κοὰ ἴα, καὶ νάρκιασος, καὶ ανα- γαλκις, καὶ ἄσα vος πρωτοφορηματα. H μὲν Xλόη και ό Δάφνις ἀπο αἰγων, καὶ πινο ρίων τινων γάλανίον κα τουτο, στεφανουκας - αγάλματα, κατ σπεισαν. ρπηρξαντο και σύριγγος, καθάπερ τὶς ἀγδόνας ες την μουσικην έ λζοντε ς' αἱ δε οπεῖθίγγοντο εν ταῖς λόχμαις, καὶ τον Iτυν κατ' ολίγον ηκρίβουν, ωσπερ ἀναμιμνησκόμεναι της ψης bc μακρὰς σιωπης. igitiir curius ad Nymphas & antrum dirigitiir: illinc ad Pana & pinum: dein te ad quercum, sus qua sedentes& greges pascebant,& sese invicena osculabantur. Conquisiverunt & flores, coronis ornare Deos volentes. Hos aut ein Vix Zephyriis miti aura alendo , solque suo calore fovendo, educere incipiebant: tamen iram illis inventae sunt violae, narcissus, & ana gallis, & cet rae Veris primitiae. Qilosi etiam & Daphnis caprariam oviumque lac ceperiam, idque, coronando simillacra, Diis libavere. Quin & fistulae primitias solvertint, tan-quani luscinias ad cantii in provocarites, quae ex friui-cetis & virgultis resonatant, Itynque paulatim acciserate exprimebant, veluti post longum silentium cantum

I oratio scabra, & partim com nisi quod illa ἡ μὲν Xλόη και γ Δα- cinna h. l. Naturalis orato ita po--omiserit, quae & recte abesse stulabat: Κοα τούτοις σπε ανουντις possunt. iungem suppleri dum αγαλματα, η-Xλόη αννο αἰ- censetat post γάλα νεών V. ἰ λ εον. και o οιων τινοῦν Nec melius Villois. qui τινῶν in κατέσπε σαν. Ita fere in επινον mutare gestiebat. d. suo videtur Ain toti

159쪽

αρνες' - ταῖς μητράσιν υποκλάσαντες ' αὐτους , τρον θηλην εσπασαν' τας δε μή πω τετοκυιας οἱ Ῥοὶ καταδιωκοπες, και καμάτω ' στη ιντες, εβαινον αλλος

αλλην. 'Εγιναντο - τράγων διάγματα, και ἐς τας αἶγας ερωτικωτερα et 1δηματα, καὶ ἐμάνντο πι- των αἰγων' καὶ ἔκαστος εἶχεν ιας, - εφυλαττε, μή τις αυτας μοιχεύση λαθων. if(jQuery('body').width()<970) {document.write('

'); (adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({}); }

SEARCH