장음표시 사용
451쪽
ACADEMIAE HISTORIA. LIB. IV. 41
servaret: nam coelum ante mensem persaepe nubibus obductum obstabat. Aprois . In id potissimum incubuit , ut planetarum conjunctiones in eodem paral- nom. Ielo deprehenderet , quae observationes sunt certiores & clariores , quod planetae tum temporis quotidiana sua revolutione per aperturam tubi optici ad primam stellam illam transeuntem directi, & in eodem situ immobilis in conspectum veniant. Singulas observationes commemorat D. Cassinus, primam Martis de Veneris die as Novembris. Atque hine disserentiam inter Ascensiones rectas utriusque planetae eruit 7 grad. 1s : sed Mars versus Austrum magis declinabat , quam venus : unde conclusum ab eo fuit fore ut perveneris parallelum transiret matutino tempore , die proximo sequenti : sed eo die coelum omnino nubilum fuit, ac Barometrum simplex, quod tempore observationis ad 1 dig. & 8 lin. altitudinem ascenderat. eo die tanta coleritate descendit, ut digiti latitudinem intra sesqui- diem percurreret, idque tantummodo altum foret 26 dig. de 3. lin. Quae in loco observatorii est minima fere hydrargyri altitudo : nec tamen ulla in aere facta est mutatio
sinsibilis. I V. Nocte ineunte per sudum tempus utrumque planetam licuit
observare , atque ita per complures dies eorum situs & loca explorans.& comparatione facta inter observationes dierum & ia Decembris comperit Veneris Ascensionem rectam intra s dierum spatium anteve gere Ascensionem Martis io min. a . sec. ita ut unoquoque die amin. sec. Variaret Ascensio , atque omnibus rationibus rite subductis invenit die ' Decembris hor. i8. et conjunctionem Martis & Veneris contigisse. U. Sic die 11 Decembris postridie solstitii , eum mane serenum esset coelum , visus est Mercurius major solito, & plane rotundus, tametsi falcatus apparere debuisset, cum inferiorem sui cireuli partem occuparet , idque vaporibus circa horletontem fusis tribuendum existimat D. Cassinus. Τubo optico ue pedum suis filis instructo disserentia Ascensionis rectae Solis di Mercurii sumpta , tubo in eodem situ relicto , dum sol per eundem circulum horarium transiret, quae disterentia inventa est unius horae I 3 min.. si sec. paulo major quam tabulae Ephemeridum Argoli exhibeant , &propior calculo Ephemeridum Meryavachy , quae hac in re multo sunt
VI. Ineunte hoe anno D. Marai di dissertationem ἡ scripto recitavit de
variis mutationibus, quae circa magnitudinem stellarum apparentem aeciderunt juxta veterum Astronomorum observationes.
D. Cassinus die a 3 Junii observationes suas legit circa transitum Martis per Jovis parallelum. Idem die a Septembris scriptum legit de duabus fasciis, iisque non antea visis , quas in Saturni globo oetexit. VII. D. Charalles observationes a se factas annis my4 S in variis maris Mediterranei locis , quod jussu Regis Christianissimi observando
peragravit, eum Academia , cui iam antea adscriptus fuerat , communicavit , ex quibus urbium aliquot longitudines & latitudines eruit: primum Me
iam se contulit, de cujus longitudine & latitudine jam supra diximus. Eg
452쪽
. A u N. insula Melitensi in Cyprum prosectus Laciaeae die is Decembris latitudinem in96. invenit 34 gr. 1 min. 34 sec. Alexandriam deinde Syriae , vulgo Alexandrette petiit, ubi Solis de Lunae , ac stellarum quaseam Meridianas cepit altitudines a die 8 Januarii 16s ad diem 18. Primi satellitis immersiones & emersiones aliquot designavit, nec non pyxidis nauticae variationem 1 , so in easdem mundi partes. Die 8 & sMartii latitudinem Damictae reperit 3i , 2I ; variationem pyxidis It , 3 ointer Boream de Zephirum , ut alias omnes. VIII. Cairi a 19 Martii ad 8 Aprilis usque complures fecit observationes circa Solis, Lunae, stellarum altitudines Meridianas , emersiones primi satellitis, conjunctionem secundi & quarti . de eorum aJove distantiam. Ex emersione die et Aprilis Cairi visa & ad calculum redacta disserentia longit dinum inter Cairum & Lutetiam 1 h. 18 , 9. Ex emersione Caiti die gobservata est itidem I hor. 18 O. Collatis altitudinibus Meridianis stellae Polaris, & extremae caudae magnae Ursae , cum aliis spicae virginis, & Syrii, altitudo Poli inventa est Catti3o grad. 2 min. ro sec. I X. 'Circa longitudinem penduli haec quoque sunt comperta ex ob servationibus altitudinum Solis inter se collatis. Horologium retardarisblitum 3 min. & secundis, singulis diebus , cum i9 tantummodo secundis tarditis recurrere deberet , hinc sequitur illud 2 min. 4s tardidsquam medius Solis motus exigat. incedere. Itaque globulum cupreum diametti unius digiti suspendit filamento arundineo , eique exsiccato, nec co torto, quique adeo globi pondere non produceretur . expertus est filum vel unius capilli latitudine auctum,aut imminutum in vibrationibus penduli sinisplicissimi intra 3 aut io minuta temporis unius secundi minuti disserentiam
. Cum igitur pendulum simplex ita esset compositiam , ut intra x horas prqverteret horologium a min. 6 secvn. & cum medio motu Solis convenitet , inter punctum suspensionis , & supremam partem globi eupri distantiam dimetiens invenit quarta lineae parte breviorem quam
X. Acus Magneticae variatio inventa est I 2 gr. Is m. Pyramides ipsas invisit, & omnium maximς verticem conscendit : prope hanc est alia paulo minor , Sc aliquanto longi is sunt aliae tres in eadem linea cons. titutae ab ortu in occasum dispositae ; latera cujusque Pyramidis a Borea in Austrum directa , quod utique lineam Meridianam prorsus esse immotam evincit. Nam Pyramides multis Rculis ante pyxidis nauticae inventionem erect , sic disponi aliter non potuerunt , quam per observationes Astronomicas ab iis erroribus immunes , quas acus magnetica inducit. Unum e lateribus basis seniculo dimetiens invenit 6sto pedum , a summo vertice ad angulum basis 64o : sed altitudini desunt 4 aut quinque hexapedae, i .& latus subjecta basis in solo inaequali, de in medio se attollente fuit dimen- csum ; altitudo ad 6oo pedes exigi ipotest : basis quatuor sunt facies , leu 4 exriangula aequilatera.
453쪽
Itaque superficies basis erit tiroci hexaped. & solidum Pyramidis 333uedio scom
X I. Alexandri; a i7 Aprilis usque ad 3 Junii omne genus observationum secit. Ex variis emersiqnibus primi satellitis cum Parisiensi calculo collatis, constanter invenit disserentiam longitudinum I hor. II m. & aliquot secund. Dardanellis latitudo. 6 , IO. Constantinopoli a sexto die Septembris ad finem usque Octobris in Fra etae Palatio observationes omnis generis secit , disserentiam longitudinum inter Constantinopolim S: Lutetiam ex immersione primi satellitis die a hor. 2, Is , invenit h. I, 6,l , die 2I altitudo Solis inventa 9 , 48, 3 .
acus magneticae Variatio Ia grad.
De Geometricis. I. Uae Matheseos sunt purae , cujusmodi sunt Geometrica , AritIimeti ea, & Αlgebraica, quaeque sunt Matheseos cum Physica permist . Mechani ea nimirum, Hydrostatica, Optica hoc vertente anno agitata , &pertractata diligenter exscribere si liberet, iusto volumine opus ellet. Itaque satis nobis fuerit summa eorum capita decurrere, quae in seriniis Academiae
Ineunte hoc anno nempe die I 6 Januarii D. de la Hire quadraturam conchoidis circuli tum integram, tum etiam per partes delineatam & demonstratam exhibuit , uti & cochleae , seu limacis figuram , quam D. Paschal olim proposuerat, cujus tangentes Dominus de Robervat methodo sua usitata per motus compositos tradidit p. 88. collectionum Mathematicarum, quas D. de la Hire edidit. In hujus , inquam , figurae descriptione, quae species quaedam eii spiralis, D. de Robervat ait eam. quae huic figurae describendae adhibetur regulam aut mensuram , minorem esse oportere diametro circuli generantis , quaeque illi ut basis substerniatus. Hae e erat conditio huic figurae necessaria , quae si desit , ubique pet omnia circuli generantis puncta non aliud quam dimidiata revolutio formabitur, quod cum cochleae aut limacis nomine a D. Paschal liuie figurae indito , & eius usu , cui erat destinata , non conveniret. Sed neque id objici potest. D. de Robervat limacis tantummodo quadraturam demonstra L. se , neque aliud quiddam praeter Conchoidem circuli, cujus rcgula aut mensura minor sit diametro circuli generantis, ab eo spectatum mille : quandoquidem ejus methodus non solum ad omne genus conchoidis circuli, sed etiam ad reliqua omnia aeque pertinsit.
Is quippe in Tractatu De Indi pisibilibus , qui in iisdem Collectioni
bus fuit evulgatus p. 198 methodum tradit, qua spatia omnium conchoi-
454쪽
A M M. dum quadrantur, atque ibi circuli conchoides exponuntur , nulla quidem limaeis facta mentione , sed nullam adhibet restrictionem. Nam quae ab eo usurpatur methodus quadrandi , omni generi conchoidum circuli
Quadaturam vero spatii huius lineae , cuiuscunque sit naturae , invenieD. de la Hile eo ipso tempore quo he Collectiones typis mandabantur. Hanc utique non sol iam ad omnes generis conchoidas in t gras, sed etiam ad omnia earum segmenta, & ad innumeras alias lineas ejusdem speciei peti nere facile intelligitur. II. Longo post tempore , nempe mense Augusto , novum quoddam genus spiralis lineae certis conditionibus ad j cchis proposuit D. Sauveur, cujus descriptionem, quadraturam , tangeutra D. Varignon paulo post deis
I I I. Die 1 Julii D. de I.agny novam Hyperboles quadraturam proposuit , de die dii eiusdem mensis animadversiones suas in quadraturam Hypei boles a D. Mercatore traditam legit, quam paucis post diebus propugnavit D. de la Hire. Idem D. de Lagny ii Novembtis Τractatum
IV. D. de Varignon Cartesii ovales figuras ex ipsius methodo demon travit, tum per analysim , tum citra analysim. Idem ineunte Februario illius curvae, quam Umba per canalem tracta describit, naturam exposuit cum superficie de soliditate corporis hanc lineam describentis, quando circum suam Asymptoton vertitur. U. Eodem die animadversiones in signa radicalia proposuit D. Rolle . quotve dimensiones ad summum habere debeant aequationes a signis suis liberatae. Die de ei mo Martii observationes quoque suas in qquationes quarti gradus proposuit, ubi ostendit aequationem propositam esse solidam , ubi reducta nulla est radix rationalis, atque hac de re regulas datas esse mutilas de imperfectas. U I. Cum analysis quantitatum, quae in infinitum parvq concipiuntur, ab illustri Marchione nuper editae Geometrarum ingenia plurimiim exe ceret, D. Sauveur die 13 Iunii demonstrationem linearum proposuit calculi , quem disserentialem vocant, in multiplicatione dc divisione quanti
VII. Die Aprilis D. Rolle demonstrationes suas Geometricas e. losuit, quibus methodum a D. Slusio traditam minus sufficere inveniendis ocis vel simplicioribus existimat. VIII. Die ax Maii illustriss . Abbas D. Bignon misit ad Academiam novam methodum. D. de Lagny , qui tum Lugduni versabatur qua problemata indeterminata resolvuntur in numeros integros in simplicibus , duplicibus , triplicibus, dec. aequationibus primi, secundi, tertii,
In eo quidem scripto illud advertit veteres noluisse in problematibus numericis analyses irrationales admittere , quod numeros irrationales ut eros numeros non agnoverint. Nullam eorum mentionem facit Euclia
455쪽
des I. I, 8 & 9 Elementorum : decimo quidem Libro lineae tantdm rectangulorum & quadratorum irrationales, non numeri continentur. Existimavit ille quidem hanc unam esse naturalem ει accuratam incommensurabiles rationes considerandi viam , in qua quidem eum errasse putat D. de Lag , esim lineς oculis tantummodo exponantur , atque ut ea rum proportiones perspectae habeantur , ad numeros omnino sit confugiendum , qui intelligibili modo omnium quantitatum inter se rationes exprimunt, cum sunt rationales aut commensurabiles r clim autem sunt irrationales, nec communem habent mensuram , numeri irrationales, MLogarithmetiet easdem rationes, & habitudines exprimunt modo, quantum fieri potest intelligibili , cui tamen inest quaedam indefinita obscuritas: etsi h e in infinitum minuitur , dum integri numeri substituuntur, qui magis ac magis accedunt ad numerorum irrationalium summam. seu excesse . seu desectu nonnihil aberrent , neque eos unquam siquare possint. Quin etiam Euclides ipse fractiones rationales pro veris numeris non habuit , quaeque ab eo Libro septimo assertur numeri definitio, his non magis convenit, quam irrationabilibus t nec sane abstracta fractio primo intuitu
considerari potest, cam unitas intelligibilis eadem sit indivisa.
Diophantus qui solutiones omnes irrationales rejicit, integris de fractionibus ubique utitur , quaeque proponit problemata , ea isem sunt primi gradus, eaque aut indefinita . aut certis conditionibus adstricta, quibus rationalia penitus afficiuntur. Una superest disti cultas in iis, quae cum sint indeterminata, ad irrationalia naturaliter recidunt: atque in hoc omnis industria posita est , ut inaequalitas ita formetur, ut inter infinitas solutiones tum rationales, tum irrationales illa: necessario reperiantur. Nisi haec adhibeatur restrictio , problemata solutu dissicillima ei unt adeo facilia , ut quae proponantur, indigna prorsus videri possint.
Nec immerito numeri rationales aliis praeseruntur, nam quae persecte de accurate percipit animus, eum majori oblectatione complent , quam quae imperfecte tantummodo de obscure percipi polluiar. Diophantus 3e alii Veteres negativas solutiones non agnoverunt , eaeque videntur penitus abiiciendae , clim earum ope positivae inveniri nequeunt. Tum vero problema est solutia impossibile, quaeque afferuntur solutiones negativae, eaedem sunt positiva alterius problematis consimilis signa permutando. Varios persectionis gradus in solutione problematis nume rici & indefiniti ad quatuor revocat. Primus est ut numeris nationalibus contineatur. 2. Ut numeri sint positivi. 3. Ut sint integri. 4. Denique ut sint universites, ita ut numeros omnes , qui proposito problemati satisfaciunt,
Haec utique variis illustrat exemplis, quae omittimus. Jam decimo die Martii Lugduno miserat duplicem quadraturam anal)ticam circuli integri , ut cujusque sectoris Ac segmenti dati. IX. D. Sauveur die Junii 3o regulam circa potentias generalem demonstravit, seu illae sint perfectet, seu imperfectae, eaque ad calculum dissi reuistialem pertinet.
456쪽
AN R. X. D. Varignon die i Aprilis Methodum legit & demonstravit , quat 1696. potentiarum summa seu valor invenitur, quarum exponentia sunt ignota : ita ut exponentia illa explorata habeantur cum potentiis, quae exponentibus sunt assectς. XI. D. Sauveur die 3 Maii line; Logarithmeticae demonstrationem a tulit . quam regulis foeneralitiis applicat. Idem Julii regulam aliam proposuit inveniendae summae potentiarum in progressione Arithmetica . in qua numerus est infinitus. Haec summatim decurrimus, inventa ipsa , aut excogitata referre contenti non omis sis dicbus & mensibus , quibus sunt proposita : nam demonstrationes in Tabulariis Academiae asservantur . ex quibus cum opus fuerit , deprO
XII. D. Couplet die 24 Martii artem exposuit , qua tubus telescopii Ioci pedum rectus permaneat , idque facile & cito ad quamvis rem objectam dirigatur, ac si longitudini eius nonnulli in sint desectus, statim asseratur remedium. Scriptum illud legit, ac figuras omnes delineavit, quae Academia probatae sunt. XIII. Paucis post diebus D. Sauveur Moletrinae cujusdam formam de linea vit , quae vim & celeritatem venti dimetiatur. XIV. D. de Lagiar , qui a die II Mensis Decembris anni 16ss jam in Academiam ascitus fuerat, cum Lutetiam Venisset, scriptum de accelerato corporum motu perlegit die i6 Junii. Cumque advelsus hypothesim ab eo constitutam objectae ei fuissent D. Mariolte tum hypothesis , tum ob servationes, die i8 Augusti animadversiones suas in utrasque proposuit, quas hoc loco summatim attingam. Ptimum quidem id hypothesis loco ponit D. Matiotie globum plum beum , cujus diameter est si linearum, lue. pedes intra minutum secundum de L. Cendendo percurrere in Vacuo, I vero in aere : adeo ut haec aeris resistentia eo primo temporis spatio unum pedem detrahato Ex hac hypothesi quam mere arbitrariam existimat D. de Lagny , -- thodum tradit D. Mariotae , qua spatium decurrendum ab eo globulo; quolibet numero secundorum dato inveniatur. Quam methodum D. de Lag ny ad breviorem & faciliorem Calculum revocat. Sit ex. gr. numerus datus secundorum 2 , hujus quadratum numerum per i et multiplica, prOdibunt 18 , tum cubi numeri 2 , qui est 3 , dimidio, nempe , subducto ab eo numero si restabunt f , qui numerus est pedum, quos intra duo minuta secun 'a in descensu suo decurrit globulus plumbeus. Sic dato numero io , ejus quadratum ioci multiplica per I ,: summa erit i queo ; ex his substrahe soci , quae est pars dimidia cubi numeri datiro , restabit numerus 'so ; tot Ailicet pecies intra Io secunda peragrabit globus plumbeus. Quς cum tabula D. Mariolte optime conveniunt. Hanc vero methodum multiplici ratione reprehendit D. de Lag ny . Mea praecipue quod globus ille post is sec. & ἰ , postquam i8o6 -- pedes in descensu peragravit , motu deot sum omnino sit destituendus rcum tamen & montes & fodinae multo altiores occurrant , atque ex iis gravia quaeque corpora decidant. Id vero consequens futurum sic
457쪽
ACADEMIAE HI STO RI A. Lia. IV. II
probat : Quod si ho sec. sumantur, quadratum hujus numeri erit oo ;
uod ductum per i efficit ue oo : ex quo si detrahas εο oo , d: mi
iam partem cubi numeri dati χο , quod restabit , illud erit 1 8 o o :adeo ut hic numerus pedum minor sit 18o6 2 quos intra ιν sec. &Illa plumbea peragraverat. Sic calculo inito post 19 sec. pila eo conia
hendet , unde incoeperat descendere , atque ita motum suum continua ret sursum. Quae quidem absurda in corporibus levioribus, ut in cera, & subere erunt manifestiora. Nam ex illius tabulis globus siubereus s linearum dia metri in descensu suo cessabit, antequam 38 pedes confeceris. Haec utique omissa non oportuit, Ni accuratiori examini subjiciantur, neve errores, si qui obrepserint, inemendati relinquantur.
XV. Eandem ob rationem D. de la Hire die r Julii quasdam propositiones hydrostaticas a D. Mariolte ad incudem revocavit. illud enim fatendum est , quod in ea dissertatione praefatur, difficillimum elle liquidorum vires. cum in seipsa, aut in dura agunt corpora, accurate dcfinire. Unde multas in Heronis pneumaticis propositiones ostendit D. de la Hire , quae defendi nullatenus possunt, ut aliquae sunt machinae, quae si ex cutioni mandarentur, proposito fine fraudarentur. Sic in opusculo D. M a riolte de aquis nonnulla ejus generis correctione egent. Huius generis est secunda regula, quam in parte secunda sui operis proponit, ubi nilum &vim aquae sitientis exponit in sub Ostum receptaculi foramen, simul & ae iis impultum. In quarta regula alteram proponit machinam D. Mariolte, qua salientis aquae jactus, & ejus vim dimetiri liceat. In utraque propositione univei simenuntiari probat D. de la Hire, quod in certo tantummodo casu singulari verum est. Cum etiam aer & aqua duo sint corpora liquida naturae ili versae, quorum unum comprimi facile possit, alterum non item , eorum P mistus
explicatu sunt dissiciliores. XVI. Neque id mirum si in rebus obscuris partim Physicis, partina
Geometricis acerrimo viri ingenio interdum nonnullo errore labantur ;cum propositiones, quae omnium gentium & aetatum consensum meruerunt , in dubium veniant, & ex certis, ut videbantur, incertae admodum fiant. Hujus generis est terrae figura Sphaerica, de qua ante nostram aet tem nulla pene fuit dubitatio. Nunc tamen de ea re magna est contentio,
quam fuse exposuit D. Varignon die is Aug. Cum plerique eam elle Sphaeroidis figurae existiment, ut D. D Neuton & Hugens , sic tamen ut axis tetiae sit brevior diameter, idque ex vi centrifuga , qua gravia quinque corpora a cenero motus recedere conantur , D. Hugens colligit. Ac
majorem esse nisum illum sub AEquatore , ex pendulorum minori longitudine concludit. Nam diurnus telluris motus , inquit , cum se maior sub AEquatore, quam versus Polos, de corpo tum gravitate aliquid detrahit . atque methodo Geometrica quae sit ratio huius nisus ad gravitatem absolutam inquirit. Λlu coutra em terrae esse majorem illius diametrum opinantur : adeo
458쪽
A v M. ut singuli Meridiani sint ellipticae figurae , idque ex variis terrae mensetis aet636. diversis Autoribus allatis colligi posse putant. Mitto alia complura huius anni decuuii agitata , tum in Musica . cujus novum systema exposivit D. Sauveur, tum in Optica. XVII. De accelerato motu gravium dissertationem e scripto recitavit
459쪽
SCIENTIARUM ACADEM LEHISTORIA.
De . Atis Academiae annis I 697. σIs Tosti AM Regiae scientiarum Academiae quam anno i 698 exeunte in lucem edidimus , nunc persequi Deo juvante aggredimur, Illa quidem editio triginta fere annos complexa ad annum usque I 697 producta eis; in hac posteriori quς hoc ipso anno , & proxime insequenti acta sunt, prosequemur. Longius progresturi si Deus vitam nobis de vires benignitate sua concesserit. Anno quidem superiori exeunte illustri C. D. de Pontchartrain tum a seeletioribus consiliis & mandatis, aerarii moderator generalis, nunc Galliae Caneellarius D. de Fontenelle e Francica Academia selegit, qui in Regi Scientiarum Academia Secretarii munus obiret. Id enim petillustri Abbati Bignonio exposueram , mihi per aetatem, & amctam valetudinem non licereeli euta Ze diligentia : huic muneri incumbere, quam per tot annos adhibete conatus sum hanc itaque provinciam D. de Fontenelle non politioribus modo litteris , quod omnes litterati norunt, ut qui maxime excultus , sed
etiam in Phrsicis , Mathematicis, & reconditioribus disciplinis admodum exercitatus suscepit magno viri illustrissimi judicio, propter motum & do trinae elegantiam & suavitatem : hunc illustrissi Abbaa die s Ianuarii an 361 in Academiam introduxit.
460쪽
sECTIO PRIMA. De rebus Physicis
Q Uae in Academia hoc vertente anno ficta sunt dicturi, 1 Physicis;
quod faciliora sint, ordiemur.
De iis quae ad Plusicam profrie diciam periinent.
I. in Rim iura occurrunt observationes circa pluviae superiori anno declinis duae quantitatem factas, quas die 9 Januarii expotuit D. de la Hire. Jam ab octo annis diligenter in id opus incubuerat, ut quantum pluviq&solutae nivis, quot annas decideret, exploratum haberet , si forte inde lux aliqua exponendae fontium origini poliet accedere. In hanc rem pelvim plumbeam & quadratam cujus superficies ad quatuor pedes in omnem partem patebat, terrae ad octo pedes effossae aptavit, ut experiretur an aquae pluviae in terrae superficiem delapsae eam penetrare possent, dum tophus occurrat, aut argilla, quae leviori terrae vulgo subjacent: adeo ut puteis in declivi collium S montium sitis aquam suppeditent, aut certe iis fontibus qui non procul a terrae superficie scatent . ubi tophus aut aris gilla interciditur l, perennitatem assurant : verum ab octo annis id nun-Juam animadvertere potuit, pluvias aut nives solutas ad eam usque altitu inem penetrare terram levioris texturς , & recens asportatae. Nam uni ex angulis labelli , aut pelvis plumbeae satis inclinatae aptavit tubum itidem plumbeum is pedes longum, qui in criptam subjectam non parum declivis desinebat per hune tubum nihil aquae ab octo annis em uxit , neque probabile est quicquam per eum tubum deinceps est luxurum : nam ex variis experimentis id compertum habuit aquam pluviam quantumvis copiosam ad duos usque pedes terram non subire , praesertim ubi quibusdam plantis consita est ; idque ex multis experimentis circa aquae e plantis exhalationes factis didicit, pluviam nutriendis, &augendis, vel mediocris altitudinis arboribus satis et te non posse. Quamvis ex sola aquae pluviae in terram decidentis quantitate nota de fontium origine vix quicquam in universum exploratum haberi queat , nihilominus tamen observationes suas in eam rem continuare voluit. Sum 4rriam aquae pluviae , ejus anni decursu ad Is pollices, & quinque lineas altitudinis pervenille competit. Iulio mense ad octo tantummodo lineas, mense Iunio ad io, usque pervenit.